Η Φωτογραφία της εβδομάδας: Θα σου ψήσω το ψάρι στα χείλη!

Ο λαός του Βυζαντίου γιόρταζε με μεγάλη κατάνυξη και πίστη όλες τις μέρες της Σαρα- κοστής. Το φαγητό του ήταν μαρουλόφυλλα βουτηγμένα στο ξίδι, μαυρομάτικα φασόλια, φρέσκα κουκιά και θαλασσινά. Στα μοναστήρια, όμως ήταν ακόμη πιο αυστηρά, αν και πολλοί καλόγεροι, που δεν μπορούσαν να κρατήσουν περισσότερο τη νηστεία, έκαναν πολλές φορές κρυφές αμαρτίες και έτρωγαν αυγά ή έπιναν γάλα. 

Αν τύχαινε, όμως κανένας από αυτούς να πέσει στην αντίληψη των άλλων, καταγγελλόταν αμέσως στο ηγουμενοσυμβούλιο και καταδικαζόταν στις πιο αυστηρές ποινές. Κάποτε, λοιπόν, ένας καλόγερος, ο Μεθόδιος, πιάστηκε να τηγανίζει ψάρια μέσα σε μια σπηλιά, που ήταν κοντά στο μοναστήρι. Το αμάρτημα του θεωρήθηκε φοβερό. Η τιμωρία του ήταν, να του γεμίσουν το στόμα με κάρβουνα και να του βάλουν ένα ωμό ψάρι να ψηθεί. Ο καλόγερος φυσικά πέθανε μετά από λίγο, αλλά ωστόσο έμεινε η φράση "μου έψησε το ψάρι στα χείλη". asxetos.gr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας, που θα ισχυριζόμασταν ότι μας έψησαν κάποτε το ψάρι στα χείλη;; Κι από την άλλη πάλι, αντίστοιχα, εμείς νιώθουμε πως υπάρχουν κάποιοι που, ευχαρίστως θα τους ψήναμε το ψάρι στα χείλη ή θα τους τιμωρούσαμε με το ίδιο νόμισμα;;

Μιας και οφείλω να απαντήσω πρώτη, ναι, μου είχαν ψήσει το ψάρι στα χείλη κάποτε κι εγώ νόμιζα πως απλά ήταν ζήτημα βίτσιου του άλλου. Τελικά συνειδητοποίησα πως, από την στιγμή που ανεχόμαστε, έστω και μια φορά, μια απαράδεκτη κατάσταση, έχουμε υπογράψει εν λευκώ τη θανατική καταδίκη της προσωπικότητας μας, κοινώς, το "ψήσιμο" μας! Εσένα σου συνέβη;;

             

   
Λόγω....χρώματος, θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω την σημερινή ανάρτηση στη...λαχανί Μιράντα!

_____________"o pio pistos filos tou skylou" _______ Foto __________