Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Πάντα προτιμούσα την αντανάκλαση της ζωής απ' την ίδια τη ζωή


Αυτό. Χρειάζεται να πω και κάτι άλλο; Όχι, πλάκα κάνω. Άλλωστε δεν είναι δικό μου αυτό το απόφθεγμα. Είναι του Γάλλου σκηνοθέτη François Truffaut. Αναρωτιέμαι όμως πό-
σοι από εμάς προτιμάμε την αντανάκλαση της ζωής, από τη ζωή την ίδια. Αυτό όσο κι αν μοιάζει ιδανικό, δε μπορεί παρά να συμβαίνει περιστασιακά. Αλλιώς πάμε για τα σίδερα.

Έτσι σήμερα θα επικεντρωθώ στην..αντανάκλαση της ζωής: το Θέατρο. Οκ, Ελλάδα δεν 
είναι μόνο η Αθήνα, στην Αθήνα όμως κατοικεί η μισή Ελλάδα. Με πληθυσμό σχεδόν πέντε εκατομμύρια κατοίκους, φυσικό είναι να αποτελεί ένα ισχυρό στατιστικό "χαρτί". Μόνο στην Αθήνα λοιπόν, τη σεζόν 2014-2015 ανέβηκαν 858 παραστάσεις! Κι ως το τέλος της άνοιξης αναμένεται να έχουν ξεπεράσει τις 1000 παραστάσεις, για το ενήλικο και παιδικό κοινό. Γιατί ο κόσμος επιλέγει μετά μανίας το θέατρο; Πως εξηγείται ότι οι περισσότερες παραστάσεις είναι sold out; Είναι καθαρά για λόγους ψυχαγωγίας ή άλλαξε ο τρόπος δια- σκέδασης; Είναι τόσο μεγάλη η μοναξιά ή μήπως η κρίση "θεριεύει" την ανάγκη για τέχνη; 

Ποιοι όμως..βάζουν πλάτες; Κατά βάση οι ηθοποιοί, οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις είτε πληρώνονται με ποσοστά επί των εισιτηρίων ή προσφέρουν εθελοντικά την εργασία τους 
προσβλέποντας πως η αμισθί συμμετοχή τους σε μια παράσταση θα γίνει το διαβατήριο για μια μελλοντική έμμισθη συνεργασία. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση από το exodos24.com

Όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαρτηµένα άτοµα. ∆ε µπορούν να ζήσουν φυσιολογικά, δε µπορούν να εκφραστούν, να απολαύσουν, να αναπνεύσουν µακριά από το θέατρο. Τους ταλαιπωρεί κι όµως το λατρεύουν. Τους εξαντλεί κι όµως πάντα είναι διαθέσιµοι να του δώσουν περισ- σότερα. Ένας υπέροχος ∆υνάστης είναι, από τον οποίο δε θέλουν και δεν µπορούν να απαλλαγούν. Άλλη μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση επίσης, γι' αυτό το δύσκολο επάγγελμα

Όπως και να 'χει είτε είναι έντονη η ανάγκη του κόσμου είτε αυτή των ηθοποιών, η κρίση είναι σίγουρο πως "έχει βάλει το χεράκι της" σε όλο αυτό το αντάριασμα. Κι όταν πήγα να δω την Ειρήνη μας, μου είπε πως ο δάσκαλος της τούς είχε πει πως "το θέατρο ευδοκιμεί, 
όταν οι κοινωνίες δυστυχούν".. Ή κάπως έτσι, θα μας το πει και η Ειρήνη κάποια στιγμή. 
Παρόλα αυτά δεν βρίσκω την εξήγηση επ' αυτού, πέρα απ' το ότι θεωρώ κι εγώ το θέατρο φάρμακο για πληγές εν καιρώ κρίσης. Ένα βάλσαμο για τα δύσκολα βράδια της μοναξιάς.

Φέτος έχω δει δώδεκα παραστάσεις. Λατρεύω το θέατρο κι όσο βαθαίνει η κρίση, θα το αγαπώ όλο και περισσότερο. Όταν υπάρχουν στιγμές που δεν έχεις να μιλήσεις σε κανέ-
ναν, το θέατρο είναι πάντα εκεί με ζωντανούς ανθρώπους, ένα μόλις μέτρο μακριά σου. 
Όσα έργα ξεχώρισα, βρίσκονται στο τέλος της σελίδας μου (στο γκρι πλαίσιο). Αν μου ζη- τούσες να επιλέξω κάποια, θα ήταν δύσκολο, επειδή μια παράσταση δεν κρίνεται μόνο γενικά αλλά και ειδικά. Όλα παίζουν το ρόλο τους. Ηθοποιοί φωτισμός σκηνοθεσία ήχος..

Μεταξύ άλλων φέτος είδα και τους "Μυστικούς αρραβώνες", το "Στροχάιμ" και "Φαέθων". 
Μέχρι στιγμής, ως αληθινό θέατρο θα χαρακτήριζα τη παράσταση "ο πουπουλένιος", πιο άρτια τεχνικά αλλά και ως την πιο εντυπωσιακή θεωρώ τις "καμπάνες του Edelweiss"
η μεγάλη έκπληξη ήταν η Ευτυχία Φαναριώτη στο "τελευταίο σπίρτο". Το "διαμαντάκι" ήταν η Ειρήνη μας στο "χορεύοντας στην ομίχλη". Είχα την τύχη να δω για πρώτη φορά 
και να θαυμάσω απεριόριστα, τη Καριοφυλλιά Καραμπέτη στο "Στροχάιμ", αν και βρήκα ένα μεγάλο μειονέκτημα στην παράσταση: μόλις σε έβαζε στο κλίμα, έφτανε στο τέλος.

Τέλος, η μεγάλη έκπληξη για μένα, ήταν η παράσταση "Φαέθων". Δεν ήταν μόνο σκηνο- θετικά πρωτότυπη, άρτια ηχητικά, με ένα άριστο θεατρικό τιμ και ένα σοκαριστικό θέμα αλλά το κλου ήταν ο ηθοποιός Περικλής Μουστάκης. Θα άξιζε ένα όσκαρ ανεπιφύλακτα.
Όπως διάβασα στο exodos: Δωρικός και συνάμα κτηνώδης ως νοσηρός πάτερ φαμίλιας καταθέτει στο Φαέθοντα του Δημήτρη Δημητριάδη μια ερμηνεία που τσακίζει κόκαλα.
Ναι. Ευγνωμονώ το Θέατρο που γεννήθηκε, μόνο και μόνο για έναν Περικλή Μουστάκη!
Υ.Γ Πιστεύεις κι εσύ πως το θέατρο ευδοκιμεί, όσο δυστυχεί (κι άλλο) η κοινωνία μας;
Γιατί ο κόσμος επιλέγει μετά μανίας το θέατρο; Είναι καθαρά για λόγους ψυχαγωγίας 
ή άλλαξε ο τρόπος διασκέδασης; Είναι τόσο μεγάλη η μοναξιά ή μήπως η κρίση "θεριεύει" την ανάγκη για τέχνη;
Επίσης αν είδες κάποια παράσταση που σε ενθουσίασε, θα με ενδιέφερε να μας την προτείνεις! 



❤¸¸.•*¨*•♫ .................................. Art David Martiashvili ...................................❤¸¸.•*¨*•

49 σχόλια:

  1. Λατρεύω το θέατρο...παλιά πηγαινα συνέχεια! Τώρα με τη κρίση με το ζόρι να δω 2 παραστάσεις ! Το θέατρο είναι έκφρασή είναι μόρφωση είναι τέχνη... Σου εύχομαι να περνάς καλά και να δεις όλες τις παραστάσεις που επιθυμείς<3
    Καλή εβδομάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχουν παραστάσεις που έχουν πολύ χαμηλές τιμές, κι είναι καλό για όλους μας αυτό. Φιλιά και καλή εβδομάδα επίσης :)

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα αδυναμία μου! Καλή εβδομάδα να έχουμε!
    Τι υπεροχη αναρτηση! Εχω προσεξει και απο αλλες σου αναρτησεις την αγαπη που τρεφεις για το θεατρο, το σανηδι και τους καλους καλλιτεχνες!
    Και μενα μου αρεσει αυτη η τεχνη αν και δε τα παρακολουθω συχνα. Ισως αν εμενα Αθηνα να μου ηταν πιο ευκολο αλλα μου αρεσει και μονο που μπορω να τα διαβαζω σε σενα και σε αλλα σαιτ. Βεβαια ποτε δεν ειναι αργα να τα κανω πιο συχνα πραξη!

    Φιλακια πολλα πολλα πολλα χαρουμενα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Κική. Νόμιζα πως έμενες Αθήνα περιστασιακά. Ναι, το θέατρο είναι λατρεία. Καλό μήνα :)

      Διαγραφή
  3. Όταν είδα τον τίτλο και τον πρόλογό σου, νόμιζα πως θα έκανες αφιέρωμα στη δική μου ανάρτηση αλλά μπαααα!
    ;-) χαχα!
    Δεν με ξαφνιάζουν πάντως τα νούμερα που αναφέρεις... Αν σκεφτείς πως εδώ, σε ένα νησί περίπου 25000 κατοίκων έχουμε πάνω από 20 ερασιτεχνικούς συλλόγους που ανεβάζουν ο καθένας 2-3 παραστάσεις το χρόνο....
    Και επειδή οι επιχορηγήσεις είναι απειροελάχιστες, αν όχι μηδενικές, αλλά όσοι ασχολούνται με το θέατρο, δίνουν την ψυχή τους, τουλάχιστον χαίρομαι που γεμίζουν οι αίθουσες! Είναι πολύ παρήγορο!
    ΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, Πετράδι μου!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επιχορηγήσεις τέλος. Μόνο στο Εθνικό ίσως (δεν το γνωρίζω) Καλό μήνα Γιάννα μου!

      Διαγραφή
  4. Το θέατρο Πετράδι μου είναι μαγικό
    γιατί αναπτύσσεις μια άμεση σχέση με τα δρώμενα της σκηνής!!
    Δυστυχώς φέτος είδα δυο παραστάσεις κι οι λόγοι είναι οικονομικοί
    Μακάρι η τέχνη να αφήνει στίγμα βαθύ σ΄αυτούς τους καιρούς....
    Από τα μικρά άλλωστε προκύπτουν οι γενικότερες ανατροπές

    φιλάκι και καλή εβδομάδα ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη βρίσκω και κάποιες παραστάσεις πολύ οικονομικές. Είναι φάρμακο το θέατρο. Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  5. Μου αρέσει πολύ το θέατρο αλλά δυστυχώς φέτος δεν κατάφερα να δω κάποια παράσταση.
    Χαίρομαι που είδες τόσο όμορφα πράγματα Πετρούλα μου και πάντα να βλέπεις!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ χαίρομαι που είδα πολύ αξιόλογες παραστάσεις! Καλό μήνα Έλενα :))

      Διαγραφή
  6. Φέτος κατάφερα να πάω μόνο μία φορά παρ'όλο που ήθελα περισσότερο. Είναι τόσο ωραία η αίσθηση.
    Φιλάκιαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η χρονιά μου πάει χάλια Πέτρα μου και δεν μου έχει αφήσει να δω καμιά παράσταση αν και αγαπώ το θέατρο.
    Πιστεύω όμως πως υπάρχει μια διαφοροποίηση όσο η κρίση βαθαίνει και οι παραγωγές του σινεμά χωλαίνουν ενώ οι παραστάσεις του θεάτρου γίνονται όλο και καλύτερες.
    Έχω πολλές θεωρίες για το που οφείλεται αυτό, αλλά δεν θα τις μοιραστώ γιατί δεν θα σου γράψω απλώς σεντόνι αλλά όλη την προίκα μου από λευκά είδη χαχα
    Σου αφήνω ένα φιλί και ευχές για μια υπέροχη εβδομάδα και αποχωρώ.
    Σμουτς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα που δεν τις μοιράστηκες μαζί μας. Μήπως να τις κάνεις ανάρτηση; Καλό μήνα :)

      Διαγραφή
  8. Ισχύει ότι οι περισσότερες παραστάσεις είναι sold out; Αν ναι, αυτό θα είναι μία από τις ελάχιστες θετικές μεταβολές από τότε που έφυγα απ την Αθήνα.
    (ΥΓ. Και εδώ ανθεί το ερασιτεχνικό θέατρο. Μου λείπει, όμως, η πολυτέλεια να μπορώ παρακολουθήσω όποτε θέλω μια παράσταση. Σάματις όμως κι όταν ήμουν εκεί μπορούσα; Έτρεχα νυχθημερόν να προλάβω...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα είναι πάρα πολλές παραστάσεις sold out. Αλλά είναι και πάρα πολλές οι παραστάσεις που ανεβαίνουν πια. Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  9. Εδώ φέτος δεν ανέβασε, από όσο γνωρίζω, ούτε η ερασιτεχνική μας ομάδα! Πάμε κατά διαόλου!
    Κρίμα! Κι εγώ το αγαπώ το θέατρο, αν και το θεωρώ λιγάκι ακριβό σαν ψυχαγωγία! :(
    Να περνάς πάντα έτσι καλά Πέτρα μου !
    Φιλιά!♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυπάμαι που εκτός Αθήνας (σε κάποιες πόλεις) δεν υπάρχει η πολυτέλεια του θεάτρου. Καλό μήνα! :))

      Διαγραφή
  10. Πέτρα μου το αγαπώ πολύ το θέατρο αλλά ακριβό σπόρ μανούλα μου! Οι προσφορές ισχύουν μόνο για μεσοβδόμαδα και εγώ τότε πνίγομαι και δε βρίσκω κανέναν να με σώσει!
    Ελπίζω κάποια στιγμή να αλλάξει η κατάσταση!
    Η τελευταία που είδα ήταν το "Πριν το Χάραμα" με τη Κατερίνα Κουκα, το Στέλιο Διονυσίου και τη Σοφία Βόσσου. Συγκλονιστικοί όλοι τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τη γνώριζα καθόλου την παράσταση που ανέφερες, με τόσες πολλές που υπάρχουν. Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  11. χαίρομαι που είσαι θεατρόφιλη!!! παντα επιτυχίες νάχει η τέχνη... γιατι... χανομαστεεεεε!!!!
    καλό βραδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Thanks, for following. Follow you back on gfc. ;-)
    Lovely greets Nessa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πιστεύω πως ο κόσμος χωρίζεται σε θεατρόφιλους και μη. Όσοι αγαπούν το θέατρο, στρέφονται πιο πολύ σε αυτό σε περιόδους κρίσης. Και ο λόγος δεν είναι είτε η μοναξιά, είτε η περιρρέουσα δυστυχία της "κρίσης", διαζευκτικά. Είναι και τα δύο. Όσο η πραγματικότητα ρουφάει κι εξαντλεί την ευαισθησία, την αισθητική, τις αξίες, τόσο επιστρέφουν στο θέατρο, για να "ενυδατώνεται" η ψυχή τους.
    Όσοι πάλι δεν αντέχουν το θέατρο (γιατί, συνήθως, τους "κάνει" πολύ ψεύτικο - και μπορώ να το καταλάβω αυτό, δεδομένων των τεχνικών, ας πούμε, περιορισμών του), ούτε σε περιόδο κρίσεως θα πατήσουν το πόδι τους. Το θέατρο συσπειρώνει το κοινό του, όταν συσπειρώνει κοινό. Όχι όλους.
    Πάντως, ναι, συμφωνώ με την πρόταση πως το θέατρο ευδοκιμεί, όταν δυστυχούν οι κοινωνίες: από την άποψη πως τότε υπάρχουν περισσότερα πράγματα την αληθινή αξία των οποίων έχουν ξεχάσει και πρέπει να τους θυμίσει. Να στηρίξει τα άτομα, ώστε να βρουν τις ανθρώπινες ισορροπίες τους. Η δυστυχία σε στρέφει στα στοιχειώδη, στα ουσιαστικά απαραίτητα. Και το θέατρο με αυτά καταπιάνεται πάντα.
    Όσο για τις παραστάσεις, δυστυχώς δεν κατάφερα να δω καμία, ζώντας μακριά από την πρωτεύουσα. Με ενδιέφεραν δύο, όμως: "Ο πουπουλένιος" και "Ο Θείος Βάνιας".
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη σου: ενυδάτωση ψυχής! Υπέροχος χαρακτηρισμός. Καλό μήνα!

      Υ.Γ Ο πουπουλένιος πολύ καλή παράσταση!

      Διαγραφή
  14. Θα σου απαντήσω στα ίσια με...γρίφο! (αν δε σε άφησα ακόμα ξερή, συνεχίζω την προσπάθεια)!
    Αν περίμενε από μένα το θέατρο να ευδοκιμήσει αυτές τις εποχές, θα ήταν στην εντατική...
    Λατρεύω το θέατρο και μια φίλη "ομοιοπαθούσα" (γιατί πρέπει να έχεις συντροφιά με την ίδια πετριά), παίρναμε κάποτε σβάρνα τις παραστάσεις όπου τις πετυχαίναμε...το τι χαθήκαμε σε κάμπους τα καλοκαίρια, ψάχνοντας τα αρχαία θέατρα, τι στην Επίδαυρο πτώματα στην κούραση, φτάναμε, μια χαρά καταφέρναμε (με τα λίγα που κόβαμε από αλλού, να παρακολουθούμε παραστάσεις)...τώρα που δεν υπάρχουν άλλα για κόψιμο, εκτός αν κόψουμε το φαΐ, ΄χαιρέτα μου τον πλάτανο...
    ...είπε η μικρή σοφή κουκουβάγια και πέταξε στο ψηλότερο κλαδί να θρηνήσει την τύχη της μέσα!!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα που το λες, πόσα χρόνια έχω να πάω στην Επίδαυρο; Δύσκολα τα πράγματα! Καλό μήνα Μαρία :)

      Διαγραφή
  15. Δεν είναι σίγουρο για ποιο λόγο κάθε φορά κάποιος επιλέγει το θέατρο. Και υποθέτω πως δεν είναι ένας. Είναι υποκειμενικά τα κριτήρια και θεωρώ ότι κάποιες φορές -ακόμη και στον ίδιο άνθρωπο- μεταβάλλονται.
    Κάποιος θα παρακολουθήσει μια θεατρική παράσταση επειδή του την πρότειναν, κάποιος για χαλάρωση, κάποιος για εκτόνωση, άλλος για να προβληματιστεί, άλλος επειδή θεωρεί το θέατρο φάρο πολιτισμού και το αγαπά αληθινά.

    Απεύχομαι μόνο να ισχύει (γενικά και σε όλους) αυτό που λες: “Λατρεύω το θέατρο κι όσο βαθαίνει η κρίση, θα το αγαπώ όλο και περισσότερο.”
    Δηλαδή αν σταματήσει η κρίση θα γεμίσουν ξανά τα σκυλάδικα;

    Η κρίση, σε όσους τουλάχιστον διέθεταν λίγο μυαλό, έδωσε την ευκαιρία (άθελά της) να κάνουν ενδοσκόπηση και μια σειρά αναθεωρήσεις. Αλίμονό μας όταν βγούμε από το τέλμα να αρχίσουμε να ξαναβουλιάζουμε…

    Για θεατρικές παραστάσεις μη με ρωτάς. Υστερώ κατά πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Δηλαδή αν σταματήσει η κρίση θα γεμίσουν ξανά τα σκυλάδικα;" Αμφιβάλλεις;;;;; Αν και, κάποιος πρέπει να σου πει ότι τα σκυλάδικα εξακολουθούν να συγκεντρώνουν πολύ κόσμο! Κάποιος επίσης πρέπει να σου μιλήσει για τον Παντελίδη! Καλό μήνα :)

      Διαγραφή
  16. Συμφωνώ με το σχόλιο του/της "To love life for what it is", και με το διαχωρισμό που κάνει. Κάτι τέτοιο είχα στο νου μου να πω κι εγώ.
    Δυστυχώς, στην επαρχία δεν έχουμε τις ίδιες δυνατότητες, κι αυτό είναι λυπηρό. Κατά καιρούς, με ενδιέφεραν πολλά και διαφορετικά πράγματα, αλλά μου ήταν δύσκολο να έρθω στην Αθήνα για να τα παρακολουθήσω...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πειράζει Έλλη μου! Ας είναι καλά τα βιβλία μας! Η πιο καλή παρέα :) Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  17. Αγαπ ω το θεατρο αλλα δεν παω συχνα λογω οικονομικων. Συνηθως επιλεγω παιδικες παραστασεις για το παιδι.
    Ειδα ομως το Σμυρνη μου Αγαπημενη και μου αρεσε παρα παρα πολυ!Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσες παιδικές παραστάσεις έχω δει στη ζωή μου; Κι ήταν όλες θαυμάσιες! Καλό μήνα :))

      Υ.Γ Με όλο το σεβασμό, έχω προκατάληψη με τη Ντενίση και δεν μπορώ να την αποβάλλω..

      Διαγραφή
  18. Αχ θεατρακι μου!! Ε ναι, το λατρευω!! Ακομα και την μυρωδια του. Πιο παλια πηγαινα σε 3,4 παραστασεις το μηνα. Κι οχι σε θεατραρες υποχρεωτικα.. Εχει κατι τελεια παρακμιακα θεατρακια στα Εξαρχεια και στο Γκαζι, 8 η 10 θεσεων μονο κι εχω φυγει μαγεμενη, μουδιασμενη απο τους ηθοποιους. Οπως και εχω σκυλομετανιωσει για καποιες παραστασεις. Ευτυχως δεν ειναι πολλες.
    Εχω διαβασει καποιες συνεντευξεις ηθοποιων που ακριβως επειδη στην Αθηνα, υπαρχουν παρα πολλα θεατρα, θεωρουν οτι βλαπτει το λεγομενο καλο θεατρο, συμφωνα με τα δεδομενα τους μαλλον. Μαλιστα ειναι συμφωνοι στο να κλεισουν τα πολυ μικρα. Προσωπικα διαφωνω. Δηλαδη μονο ο Φασουλης κι η παρεα του ειναι ταγμενοι στην τεχνη;;
    Τοσοι ηθοποιοι που βγαινουν απο τις σχολες δεν πρεπει να δουλεψουν;; Μακαρι να υπαρχουν θεατρα, να χει δουλεια οκοσμος, να ανεβαινουν παραστασεις!! Φυσικα και θα δω τα χαλαρα μου, την κωμωδια μου, τα βαρια κι ασηκωτα που θα με κυνηγουν και στον υπνο μου!! Επιθεωρησεις και μιουζικαλ δεν μου πολυαρεσουν αλλα δεν θα πω οχι υπο προυποθεσεις.
    Δεν ξερω αν η κριση ευδοκιμησε το θεατρο. Εδω καρδια μου τις προαλλες στου Παντελιδη η tv εδειχνε το γαρυφαλλο μεχρι το μπουτι του!!! Ποια κριση;; Δυο ταχυτητων η κριση..
    Νομιζω οτι ξανα ανακαλυψε ισως ο κοσμος το θεατρο τωρα. Γιατι παντα γινονταν παραστασαρες που ηταν sold out εξ αρχης. Συν του οτι πιστευω καποιοι κατεβασαν και τις τιμες σε αρκετες παραστασεις. Αλλα θα χει ενδιαφεροννα μας πει και καποιος που ειναι στα του θεατρου!!!
    Δυστυχως φετος μεχρις στιγμης δεν εχω παει. Τα οικονομικα δεν... Αλλα ειναιερωτας!!! Τι να λεμε!!
    Φιλαρες συμπεθερα μου και καλη βδομαδα να χεις!! Ε, τελειες οι φωτο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως πάντως αρκετές παραστάσεις έχουν ρίξει τις τιμές αν και κάτι άλλες (που δεν αξίζουν τον κόπο) είναι ακριβές, γενικά από όλα έχει ο μπαξές. Ευχαριστώ για τις φωτό! Καλό μήνα γλυκό συμπεθερόνι :)

      Διαγραφή
  19. Κι εγώ λατρεύω το θέατρο!!! Και προσπαθώ να μεταδώσω αυτή την αγάπη και στα παιδιά μου. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν έχω δει όσες παραστάσεις έβλεπα παλαιότερα. Η τελευταία ήταν πριν μια εβδομάδα. Το Cavewoman. Η παράσταση είχε κατέβει Χανιά και μετά από παρότρυνση φίλης μου παρόλο που ήταν καθημερινή πήγα. Διασκέδασα πολύ. Γέλασα και αναμένω το καλοκαίρι για περισσότερο θέατρο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως τώρα η παράσταση Cavewoman ανεβαίνει Αθήνα. Καλό μήνα Χριστίνα μου :)

      Διαγραφή
  20. Συγχαρητήρια για την σημερινή ανάρτηση Πέτρα! Χαίρομαι όταν κάποιος ασχολείται με το θέατρο! Σε ζηλεύω, είναι από αυτά που μου λείπουν εδώ στο νησί που δυστυχώς σοβαρές παραστάσεις δεν έρχονται από Ελλάδα. Μόνο κακής ποιότητος επιθεωρήσεις φέρνουν...
    Όταν ζούσα στο εξωτερικό ελεύθερη και ταξίδευα συχνά έβλεπα περισσότερες παραστάσεις από αυτές που κατάφερα να δω ζώντας 4 χρόνια στην Αθήνα. 25 ευρώ το άτομο το 2008 για 2 άτομα έφευγε το 50αρικο! Οι επιλογές μου ήταν περισσότερο οι παραστάσεις της Λυρικής σκηνής!!
    Δεν ξέρω τι είναι αυτό που οδηγεί περισσότερο κόσμο στο θέατρο αλλά χαίρομαι που γίνεται γιατι είχαμε φτάσει σε επικίνδυνα επίπεδα υποκουλτούρας (αν μου επιτρέπεται να το λέω έτσι) και το θέατρο ήταν το τελευταίο πράγμα που επέλεγε κάποιος για διασκέδαση. Καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάλι καλά που είχες την τύχη να δεις παραστάσεις στο εξωτερικό. Κι εγώ έχω πάει 1-2 φορές Λυρική. Καλό μήνα Ελεάνα μου :))

      Διαγραφή
  21. Σε καμαρώνω Πέτρα μου. Εγώ πάλι δεν ξέρω αν μπορώ να εκιτμήσω σωστά το θέατρο, είμαι πέρα για πέρα αυστηρή, αλλά μου αρέσει όμως η διδικασία.Γενικά η φάση με το θέατρο κα τις συναυλίες έχει μια ξεχωριστή μαγεία, αυτή η συνάνθριση πολλών ανθρώνω με θετικές προσδοκίες έχει κάτι από γιορτή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είναι μαγεία το θέατρο, όπως λες είναι η κοινή προσδοκία των πολλών! Καταπληκτική σκέψη! Καλό μήνα :))

      Διαγραφή
  22. Το ευχάριστο είναι πως μέσα στο απόλυτο "σκοτάδι" που διανύουμε, οι θεατρικές σκηνές φουντώνουν και μας κρατούν σε συνθήκες άνοιξης. Όμορφο το θεατρικό σου αφιέρωμα Πέτρα. Γιατί ακόμα και στις πιο λιτές παραστάσεις, στους μονολόγους και στα μονόπρακτα, σε θεατρικές σκηνές που στήνονται σε παλιά εργοστάσια και αποθήκες, υπάρχει και κινείται η σκέψη, ο πολιτισμός και η αισιοδοξία.
    Αν μου επιτρέπεις να κάνω μια πρόταση για μια παράσταση που είδα το Σάββατο και με ενθουσίασε. "Τα απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη" στο θέατρο Αλκμήνη. Παλιό εργοστάσιο άνθρακα, στο Γκάζι.
    Καθηλωτικό, επίκαιρο και πολύ συγκινητικό.
    Την καληνύχτα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για την θεατρική πρόταση Μαρία. Είναι μονόλογος από ο,τι διάβασα. Είδα κι εγώ "το τελευταίο σπίρτο" μονόλογο, το σημειώνω, συγκλονιστικό επίσης. Καλό μήνα :))

      Διαγραφή
  23. Καλημέρα κοριτσάκι μου!
    Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα, όχι ότι έχω γίνει ειδικός επειδή άρχισα να πατάω ξώφαλτσα το σανίδι αλλά τελικά οι καλύτεροι κριτές του θεάτρου είναι οι θεατές!
    Θεωρώ πως το θέατρο ήταν και είναι πάντα εκεί απλά πλέον το αντιμετωπίζουν αλλιώς πρώτον οι δικοί του άνθρωποι και έπειτα εμείς ως θεατές. Έχουμε "απαίτηση" για πραγματική ποιότητα και δεν σπαταλάμε τα χρήματα μας δεξιά και αριστερά παρά θεωρούμε πως αν είναι να διασκεδάσουμε ας το κάνουμε κάπου που πραγματικά θα ψυχαγωγηθούμε!
    Έπειτα είναι αυτό που λες πως μετά βίας πληρώνονται οι ηθοποιοί, οπότε είτε ξεκουμπίστηκαν αυτοί που το έβλεπαν σαν χρήμα και είχαν πάρει ψηλά τον αμανέ είτε πήραν το μάθημα τους και κάνουν τέχνη για τη τέχνη και όχι για τα λεφτά. Οπότε μάλλον ναι, πιστεύω πως η κρίση στη προκειμένη περίπτωση, βοήθησε...
    Πολλά φιλια!!!

    υ.γ. έγραψα χτες για δύο παραστάσεις. Μπες να δείς :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως, η άποψη σου Κατερίνα μου έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Όντως αντιμετωπίζεται πιο ώριμα το θέατρο μέσα στην κρίση, και από τους ηθοποιούς και από τους θεατές. Σε διάβασα ήδη! Φιλιά και καλό μήνα :))

      Διαγραφή
  24. Κοριτσάρα μου, με έλειψες κι εσύ και τα (αγαπημένα μου) κείμενα σου!!!! Το θέμα θα το συζητήσουμε εκτενώς με καφεδάκι :)))
    Πάντως, ναι θα συμφωνήσω απολύτως με το:

    "Πάντως, ναι, συμφωνώ με την πρόταση πως το θέατρο ευδοκιμεί, όταν δυστυχούν οι κοινωνίες: από την άποψη πως τότε υπάρχουν περισσότερα πράγματα την αληθινή αξία των οποίων έχουν ξεχάσει και πρέπει να τους θυμίσει. Να στηρίξει τα άτομα, ώστε να βρουν τις ανθρώπινες ισορροπίες τους. Η δυστυχία σε στρέφει στα στοιχειώδη, στα ουσιαστικά απαραίτητα. Και το θέατρο με αυτά καταπιάνεται πάντα."

    Τα είπε όλα η φίλη, σε λίγες γραμμές!!!
    Σε φιλώ πολύ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ συμφωνώ με το απόσπασμα της φίλης πιο πάνω Ειρηνάρα μου! Επίσης συμφωνώ να τα συζητήσουμε όλα με το καφεδάκι μας και μάλιστα σύντομα! Φιλιά πολλά και χαίρομαι που είσαι "εδώ" (στα blogs) αν και σε λάτρεψα και "εκεί" (στη σκηνή!) Καλό μήνα και φιλιά στην Αδυναμία :)

      Διαγραφή