✿ *Θέατρο ήταν λοιπόν, δεν ήταν έρωτας...

Καλοκαιριάζει έτσι ξαφνικά μες στο φθινόπωρο αφού είχε φθινοπωριάσει καλοκαιριάτικα, και γενικά -και- οι εποχές ακολουθούν την τρέλα τής εποχής, όπου ο καθένας κάνει ο,τι του καπνίσει και δεν δίνει λογαριασμό.

Στα πλαίσια αυτού σκάω μύτη κι εγώ να μιλήσω για θέατρο, όχι έρωτα, ή για θέατρο που μοιάζει με έρωτα, πότε με τις φωτεινές και πότε με τις σκοτεινές του ημέρες αλλά.. ποτέ αδιάφορες. Τον χειμώνα που μας πέρασε

..είδα: 1) "Μη σκοτώνεις τη μαμά (γεμάτο μαμαδίστικες αλήθειες), 2) "Η Σέξτον και τα κογιότ" (που μόνο που δεν σηκώθηκα να φύγω), 3) "Σε μια...ΜΕΡΑ (με το ωραιότερο σκηνικό πάρκου), 4) "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε" (διότι έτσι είναι αν έτσι νομίζετε), 5) "Η ψιλικατζού" (ένα από τα πιο ανιαρά θεατρικά βράδια, μακράν..), 6) "8 γυναίκες κατηγορούνται" (και καλά να πάθουν, γιατί βαρέθηκα τα μάλα), 7) "Ο άσχημος" (μια ωραιότατη θεατρική εκδοχή), 8) "Ο καλός άνθρωπος τού Σετσουάν" (που περίσσευε το ταλέντο), 9) "Έντα Γκάμπλερ" (με έναν τέρμα άνευρο θίασο),

10) "Χριστουγεννιάτικη ιστορία" (παραμύθι για μικρούς και μεγάλους), 11) "Οι άτρωτοι" (αγγλικό θέατρο με τα όλα του), 12) "Ο βυσσινόκηπος" (από έναν καταπληκτικό θίασο), 13) "Ο Καρυοθραύστης" (για την μαγεία τών Χριστουγέννων ρε γαμώτο), 14) "Το παγκάκι" (γεμάτο ψέματα βγαλμένα από την ζωή), 15) "Ο χρόνος σταματά" (και όντως σταμάτησε ο χρόνος),

16) "Ο συμβολαιογράφος" (διαχρονικά κλασσικό, κλασσικά διαχρονικό), 17) "Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές" (ατμοσφαιρικά πειστικό), 18) "Η βεγγέρα" (κωμωδία μετά συμπεθερονίου!), 19) "Γυναίκες τού Παπαδιαμάντη" (γυναίκες για όσκαρ ερμηνείας), 20) "Τερέζ Ρακέν" (δώστε την Μαρία Κίτσου στον λαό), 21) "Elephant song" (ηθοποιός σημαίνει Αργύρης Πανταζάρας), 22) "Η λάμψη μιάς ασήμαντης νύχτας" (με την λάμψη μιάς θεατρικά σημαντικής νύχτας) 23) "Χαρτοπόλεμος"
(ρεαλισμός κι ωμότητα σε μιά ελληνική οικογένεια), 24) 170 τετραγωνικά (χιούμορ και δράμα σε μιά αρμονική συνύπαρξη), και δυο νύχτες Σινεμά, με το συγκλονιστικό "Καπερναούμ" και το οσκαρικό "πράσινο βιβλίο"..

..και βράβευσα: βραβείο ονειρεμένου σκηνικού: "ο Καρυοθραύστης", βραβείο α' γυναικείου ρόλου: Νένα Μεντή, για τις "γυναίκες τού Παπαδιαμάντη", βραβείο καλύτερης παράστασης: "η λάμψη μιάς ασήμαντης νύχτας", βραβείο α' αντρικού ρόλου: Γιωργής Τσουρής για τις παραστάσεις "170 τετραγωνικά" και "χαρτοπόλεμος", βραβείο κλασσικού έργου: "Βυσσινόκηπος", όπου λέει ο συγγραφέας: "είναι κωμωδία γιατί είναι κωμικό το πόσο μικροί αποδεικνύονται οι άνθρωποι με τα πάθη, τις ανασφάλειες και τα συμπλέγματά τους απέναντι στη ζωή που τους οδηγεί σ' ένα μέλλον που δεν μπορούν ούτε να φανταστούν, ούτε να αποφύγουν". 

*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*

*Ο τίτλος τής ανάρτησης είναι από εδώ: Art: Pinterest
Πόσο επηρεάζει  λοιπόν η τέχνη την ευημερία και την υγεία μας;;
"οι γιατροί θα πρέπει να συνταγογραφήσουν μαθήματα χορού και εισιτήρια συναυλιών
όπως ακριβώς κάνουν με τα χάπια ή τις φυσικοθεραπείες" ~ Κλικ εδώ

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο............................❤¸¸.•*¨*•♫