Η ζωή είναι πατάτες (ή είναι πατάτα;)
Είναι ποικίλες στιγμές με συνταγές για πατάτες.
Η ζωή μοιάζει με λαχταριστές πατάτες φούρνου,
όταν εκείνες είναι έτοιμες να δώσουν και τη ζωή τους ακόμα,
αρκεί να τις συνοδέψει ένα μοσχαράκι γάλακτος στο πιάτο.
Άλλοτε πάλι, η ζωή είναι γλυκιά.
Σα μια μερίδα γλυκοπατάτες που συνοδεύουν
ένα κοτόπουλο ως το φούρνο,
ανάμεσα τους κυκλοφορούν λαχταριστά μανιτάρια
και στο τσακίρ κέφι ένα λευκό κρασί σού χαϊδεύει τον ουρανίσκο.
Η ζωή όποτε θέλει γίνεται αδιάφορη ή αναγκαστική
ή και πικρούλα αν το θελήσει.
Σαν ένα πιάτο με νερόβραστες πατάτες,
με ελάχιστο αλάτι, λίγο λάδι και μπόλικο λεμόνι.
Όποτε θελήσει να γίνει σκληρή κι αδυσώπητη,
η ζωή παίρνει φαρμακερή γεύση,
σαν τον καμένο πουρέ που "έπιασε" στον πάτο της κατσαρόλας.
Πάνω που έλεγες ότι είχες πετύχει την τέλεια συνταγή
κι είχες προσθέσει όσο γάλα τού χρειαζόταν.
Κι επειδή εκείνη διαφεντεύει το είναι μας,
δε θα σε νοιαστεί. Έλεος δε θα δείξει όταν εκείνη το αποφασίσει
να σε κάνει να περάσεις δια πυρός και σιδήρου. Όταν -θες δεν θες-
θα χρειαστεί να κρατήσεις την καυτή πατάτα στα χέρια σου,
στην ανάγκη να την ξεφλουδίσεις κιόλας.
Αλλά η ζωή, αααχ...πόσο γενναιόδωρη είναι η ζωή,
όταν θελήσει να σου φορτώσει χαρές. Σαν ένα λαχταριστό πιάτο
με τραγανές, φρεσκοτηγανισμένες πατάτες.
Κι όμως, μπορεί να γίνει ακόμα πιο γαλαντόμα, αν στο πιάτο
προσθέσει και δυό αυγά μάτια, στέλνοντας σε στον ουρανό.
Κι αν δεις πως εκείνη δεν είναι στις καλές της
και δεν σκοπεύει να σου προσφέρει χαρές σύντομα,
είναι τότε που μπορείς εσύ να την ξεγελάσεις, φτιάχνοντας
ένα μεσημέρι πατάτες τηγανιτές με αυγά κι αμέσως
ως δια μαγείας, θα μεταφερθείς στο πατρικό σου σπίτι, τότε
που η μαμά τηγάνιζε πατάτες στο γκάζι και σε ρωτούσε:
"να σου σπάσω μέσα και δυό αυγουλάκια;"...
Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
Υ.Γ Μια ημέρα (κατά λάθος!) έφτιαξα μια ωραία συνταγή και σας την προτείνω: ψήνουμε πατάτες ροδέλες στο φούρνο,
περίπου για μισή ώρα, ενώ παράλληλα στο μάτι της κουζίνας μαγειρεύουμε κιμά γαλοπούλας, χωρίς ντομάτα.
Λίγο αργότερα, ενώνουμε στο πυρέξ τον κιμά με τις πατάτες, προσθέτουμε και μπεσαμέλ
και ψήνουμε περίπου ένα μισάωρο ακόμα. Και θα με θυμηθείτε! (ή θα με βρίζετε!!) 800 θερμίδαι!
περίπου για μισή ώρα, ενώ παράλληλα στο μάτι της κουζίνας μαγειρεύουμε κιμά γαλοπούλας, χωρίς ντομάτα.
Λίγο αργότερα, ενώνουμε στο πυρέξ τον κιμά με τις πατάτες, προσθέτουμε και μπεσαμέλ
και ψήνουμε περίπου ένα μισάωρο ακόμα. Και θα με θυμηθείτε! (ή θα με βρίζετε!!) 800 θερμίδαι!
❤¸¸.•*¨*•♫ .............................. Margarita Careva ~ Caras Ionut ............................❤¸¸.•*¨*•♫
τι τραβάει κι αυτή η πατάτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήαν είχε φωνή τι θα έλεγε;
"αχ βρε ζωή... πατάτα έγινες"
Ή και το αντίστροφο! :)
ΔιαγραφήΚαλέ πείνασα πρωί πρωί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μαγειρικές και τις φαγητά είναι αυτά ρε Πέτρα;;;
Αν αρχίσουμε από τις 11.30 που σου γράφω να λιγουρευόμαστε πατάτες στο φούρνο με διάφορα καλούδια, καήκαμε!
Ε ρε και να σε ακούσει η Αριστέα με την συνταγή στο τέλος ξύλο που έχεις να φας!!
Ακου 800 θερμίδες!!
Χαχαχαχαχαχα!
Υ.Γ. Εγώ πάντως αν το μαγειρέψεις αυτό στο τέλος, σου προσφέρω καταφύγιο ευχαρίστως!!
Φιλί πεινασμένο!
Καταφύγιο; Τι λες μαντάμ; Μετρητά θέλω!!!!!!! :))))))
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο, Πέτρα! Μου άρεσε πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου την αλήθεια, η χρήση του συγκεκριμένου μεταφορικού αντικειμένου μου θύμισε ωραία, παλιά λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια. Καθώς, και όμορφες γραμμές από λαϊκή λογοτεχνία. Με παραδείγματα από την καθημερινή ζωή. Όπως, εκείνος ο στίχος του Βαμβακάρη: " Είσ' αφράτη σα φρατζόλα, σαν το χάσικο ψωμί "
Έχουν μια όμορφη, πραγματιστική διάθεση και αναδεικνύουν τον ιδιαίτερο πολιτισμό των κατώτερων τάξεων!!
Μπορεί κιόλας όλα αυτά να τα φαντάζομαι! Χαχα!!
Να είσαι καλά, καλή σου μέρα! :)
Τα ρεμπέτικα όντως έχουν ευρηματικό στίχο και διαφέρουν. Ευχαριστώ Έρασμε :))
ΔιαγραφήNα, τώρα με έβαλες να πάω να τηγανίσω πατάτες! Ένα είναι το συμπέρασμα Πέτρα μου: Δεν μπορούμε να αντισταθούμε στις... πατάτες, ούτε και να ζούμε τη ζωή δίχως τουλάχιστον να τη δοκιμάσουμε. Μα, ποιός αφήνει έστω και την τελευταία πατάτα να πάει χαμένη; :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μάχη της Πατάτας γίνεται (και) στο τέλος! Χαχα :))
ΔιαγραφήΕνδιαφέρουσες σκέψεις! Και ενδιαφέρουσα επίσης η (κατά λάθος) συνταγή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ΄αυτά και μ΄εκείνα, πείνασα... πάω να τηγανίσω καμιά πατάτα!!
:))
Φιλιά πολλά!
Ε ρε τι σας έκανα! Αχαχα! Καλημερούδια :)
Διαγραφή"Η ζωή είναι πατάτες"...... πράγματι, έχεις απόλυτο δίκαιο σε ότι λες, και ενώ πιστεύω ότι σε όλους θα άρεσε ένα πιάτο τηγανητές πατάτες - άντε βάλε και δύο αυγά μάτια - τελικά όλοι θα κληθούμε να βγάλουμε τις πατάτες από την φωτιά - και είναι ψημένες στην χόβολη και ζεματάνε!!!!!! Καλή σου μέρα Πέτρα!!!!!!!! Φιλιά!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως στρώνουμε κοιμόμαστε, εδώ και δεκαετίες, τι να σου κάνουν κι οι πατάτες..!
ΔιαγραφήΓεια σου χρυσοκίτρινο Πετράδι μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καημένη κι αγαπημένη πατατούλα
πως ξέπεσε σε χέρια ιταμά..το μόνο
που έχει να κάνει θα είναι να τους τσουρουφλίσει
για τα καλά ...Μα τον Μέγα Καποδίστρια!!
Η συνταγή άκρως προκλητική....
φιλάκι που σ' αγαπά ♥
Που να το φανταζόταν κι ο Καποδίστριας.. :)) ♥
ΔιαγραφήΝόστιμες και λαχταριστές οι άτιμες (και με 800 θερμίδαι), αλλά τι γίνεται όταν σου έρχονται κάτι καυτές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
Ε τότε... "σκάσε και κολύμπα" που λένε! ♥
ΔιαγραφήΑχ, κι όλο λέω πως θέλω να φυτέψω πατάτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, καλά! Και πέρσι που φύτεψα, ο μπαμπάς μου τις "πρόσεχε"! Αν περίμενε από εμένα... άστα να πάνε!
Τί λέγαμε?!
Καλέ, πού είναι η Αριστέα??? Μάλλον θα διάβασε για τις 800 θερμίδες και θα σωριάστηκε πάνω στα ντεκουπαρισμένα της!
Heeeeeeeelp!!!
;-)
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, Πετράδι μου!
Τι τις φυτεύεις μανίτσα; Για να τις λησμονάς αμέσως μετά;.. :))
Διαγραφήμετά το Ψωμού ,το Πατατού είναι το 2ο παρατσούκλι μου!!!!! Όσο πιο πολύ καίνε ,τόσο πιο γρήγορα τις καταβροχθίζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειος συνδυασμός πατάτας και ζωής ,γιατι αν το συνδυαζες με κάτι άλλο δε θα το καταλάβαινα χαχαχα
Πάω να φάω πατατούλες τώρα!
φιλάκιαααααααααααααααααααα!
Στο μεταξύ ο συνδυασμός ψωμιού με πατάτα τηγανιτή, είναι θανατηφόρος επίσης! :))
ΔιαγραφήΕυτυχώς έχω και πατάτες και αυγά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ίδιο σου εύχομαι και σένα.
Πάντα καλές στιγμές!
Δεν τρώω τίποτα από τα δυο (τώρα πια..) Γράφω μόνο γι' αυτά! :)))
ΔιαγραφήΏστε πατάτα η ζωή!!! Και μ'αρέσουν οι πατάτες. Όσο πιο πολλές θερμίδες τόσο πιο λαχταριστές. Κοίτα όμως που είναι σαδίστρια η ζωή και σου θυμίζει τόσες νόστιμες πατάτες αλλά εσύ εκεί στις νερόβραστες με τις λίγες θερμίδες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ Πετρούλα μου
Μακροπρόθεσμα (!) η πατάτα δεν κάνει καλό στον οργανισμό...!!
ΔιαγραφήΟυφ!... και μου έλειπε μια ατάκα σου για την παραγγελία στη "σύναξή" μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα κι εσύ!... Μανούλα μύρισε απόψε. Τι μας θύμισες ρε Πέτρα...
Πατατο-καληνύχτες!
Πατατο-καλημέρες με τις "Πατάτες" εν αναμονή.. !
ΔιαγραφήΚάνω τα στραβά μάτια στο υστερόγραφο και σε όλες τις άλλες πατάτες και μένω σε αυτές:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν ένα πιάτο με νερόβραστες πατάτες,
με ελάχιστο αλάτι, λίγο λάδι και μπόλικο λεμόνι.
Σβήσε τη λέξη νερόβραστες και έχουμε ένα από τα πιάτα που αγαπώ και τιμάω συχνά!
"Τηγανητές πατάτες" είναι μια άλλη εποχή για μένα....προϊστορική!
Η Ζωή είναι ωραία με ή χωρίς πατάτες! αχαχα!
Φιλιά!♥
Σόρρυ αλ...λά, αν δεν είναι νερόβραστες, τι συνταγή προτείνεις μανίτσα;
ΔιαγραφήΜπερδεύτηκα το ξανθό άτομο αφού! ♥
Πατάτες! Όπως και να είναι μαγειρεμένες καλές και νόστιμες είναι Πετροκόριτσο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν όμως έχουμε "καυτή" πατάτα στα χέρια με ακανθώδη θέματα, τσουρουφλιζόμαστε!!!
Μου άρεσαν οι σκέψεις κι η συνταγή σου στο τέλος, Πέτρα μου!
Μακάρι να μην κάναμε αδιόρθωτες "πατατιές" στη ζωή μας, αλλά...!
Να είσαι καλά και να έχεις πάντα αφράτες τηγανητές πατάτες στη ζωή σου!
Φιλάκια πολλά με μια αγκαλιά!❤️
Όχι καλέ, τα τηγανητά τα έχω κόψει (με το) μαχαίρι!! ♥
ΔιαγραφήΞέχασα να συμπληρώσω πως οι φωτογραφίες σου είναι εξαιρετικές!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνο που με κάνει να νιώθω τύψεις, είναι πως έχασα το λινκ με την πηγή ...:(
ΔιαγραφήΤι να πω... φοβερή έμπνευση!!! μου αρέσουν οι πατάτες... αλλά εσύ... τις απογείωσες, καλή μου!! μακια! καληνύχτα... σε χάρηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ποιήτρια της πατάτας! :))
Διαγραφή!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα υποθέσω ότι σου αρέσουν πολύ οι πατάτες! :))
Διαγραφή"πατάτες τηγανιτές με αυγά" ωχ τι μου κάνεις πρωινιάτικα! Αγαπημένο πολύώώώ! Και επίσης βραστές πατάτες (έτσι όπως τις περιγράφεις πιο πάνω η Αριστέα και πατάτες γιαχνί και πατάτες στιο φούρνο και πατάτες ψητές με άνιθο και κρέμα και πατάτες.... εντάξει κατάλαβες ότι και "πατάτες" θα έχω κάνει στη ζωή μου, δεν μπορεί(!) αλλά τελικά στο τέλος ήταν για καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συνταγή στα προσεχώς κι ας δίνει 800 θερμίδες! Δεν έχω ανάγκη μάνα μου εγώ, τρώω που τρώω λίγο, δεν ξεπερνάω εύκολα τις απαραίτητες ημερήσιες θερμίδες, οπότε.....
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑ & Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε!!!
Με κρέμα γάλακτος και μπέικον ε;... Θάνατος! Χαχα :)
Διαγραφήκι ελεγα να φαω πατατουλες σημερα, με μυριζεσαι αδυναμια μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλακια πολλα!
Μέχρι εδώ μύρισε το τηγάνι Κικάκι :))))))
ΔιαγραφήΧαχα, καλό! Και τρελαίνομαι για πατατούλες, αλλά και βραστές ακόμα με μπόλικο λεμονάκι ή ξυδάκι, αλατάκι απαραιτήτως και λαδάκι! Μμμμ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ μη νομίζεις, όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω, αλλά προσέχω :((
ΔιαγραφήΩδή στις τηγανητές πατάτες
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσιτσιρίζει το λάδι
ζεσταίνοντας τη χαρά του κόσμου
οι τηγανητές πατάτες
μπαίνουν στο τηγάνι
σαν χιονισμένα φτερά
πρωϊνού κύκνου
και βγαίνουν
χρυσωμένες από το τσιτσιριτό
Κεχριμπάρι της ελιάς
το σκόρδο τους προσθέτει
το γήινο άρωμά του
το πιπέρι,
σκόνη που πέρασε από τους υφάλους
και ντυμένες ξανά
με φιλντισένιο κοστούμι
γεμίζουν το πιάτο
με την επανάληψη της αφθονίας τους
και τη γήινη γευστική τους απλότητα
Pablo Neruda, Ωδή στα μικρά και ασήμαντα.
ΥΓ. Λατρεύω τις τηγανιτές πατάτες.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ
Αγγελική μου, ήρθες κι έδωσες ποιητική πνοή στην ανάρτηση! Να 'σαι καλά, σε φιλώ! :))
ΔιαγραφήΔεν είχα σκεφτεί τη ζωή με μια τέτοια παρομοίωση, πάντως τη βρίσκω υπέροχη. Μπράβο Πέτρα μου!! Εύχομαι σε ανθρώπους που έχουν ζεματιστεί από πατάτες, να βρουν γρήγορα τις τηγανιτές τους με τα αυγουλάκια μέσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Κι εγώ το εύχομαι... Ευχαριστώ μικρούλι μου! ♥
ΔιαγραφήΤις λατρεύω τις πατάτες
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Κι εγώ..
ΔιαγραφήΑυτό με τον καμένο πουρέ......με τάραξε......,δεν έχω κάνει ποτέ πουρέ χωρίς να "πιάσει" στην κατσαρόλα, φοβερό πράγμα, με πατατούλες λοιπόν η προσομοίωση της ζωής, καυτές, παγωμένες, νόστιμες, νερόβραστες, μοναχικές, συντροφικές.....όλοι τις γευόμαστε τελικά....εύχομαι πάντα να τις έχουμε στο τραπέζι μας νόστιμες φρεσκοψημένες με συνοδεία, αγουλάκια, κατσικάκια, κοτοπουλάκια, άντε ακόμη και με νερόβραστα κολοκυθάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τις μοναχικές (που λες πολύ γλαφυρά) τις λατρεύω επίσης! :)
ΔιαγραφήΠολύ φιλοσοφημένη ανάρτηση και αρκούντως χορταστική!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος δεν έχει κρατήσει στα χέρια του καυτή πατάτα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) να κάνει ένα βήμα μπρος!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Είναι η πρώτη φορά που δεν θα ακουστεί το "που πας ρε Καραμήτρο;".. :))
ΔιαγραφήΠω πω, τι μου κάνεις νυχτιάτικα! Και μόλις ξεκίνησα δίαιτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνες οι πατατούλες με τα αβγά που μου έφτιαχνε η γιαγιά μου ή τα τηγανητά κολοκυθάκια που περιέλουζε με αβγά και τα ανακάτευε! Απλές, παννόστιμες συνταγές. Χωρίς νιφάδες, πλευρώτους και βλακείες.
Η ζωή είναι απλή. Πώς τα μπερδέψαμε έτσι, Πέτρα μου;
Απλή όσο μια ομελέτα στην αυλή με τις τριανταφυλλιές, με το γραμμόφωνο του παππού μου να παίζει Μαρία Κάλλας, εκείνος να μου λέει, "Άντε, τελείωνε, να πάμε σινεμά", ενώ εκείνη να τον μαλλώνει: "Άσε το παιδί να φάει σαν άνθρωπος".
Καλή σου νύχτα.
Στο έχω ξαναπεί, πολύ θα ήθελα να δω και "τέτοιου" τύπου αναρτήσεις από σένα, σου πάνε πολύ!
ΔιαγραφήΣτην ζωή μας, κάνουμε πατάτες και "πατάτες".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές που μας προσθέτουν νοστιμιά τόση, που χαλαλίζουμε τις θερμίδες.
Κι αυτές που μας προσθέτουν εμπειρία τόση, που χαλαλίζουμε τα δάκρυα της στιγμής που διαπιστώσαμε ότι "κάψαμε τον πουρέ"!
Γειά σου, χαρά σου, Πέτρα μου.
Έχω κάνει και συνεχίζω να κάνω ατελείωτα, πατάτες και" πατάτες"!.... ❤
Εγώ ειδικεύομαι κυρίως στις δεύτερες (" πατάτες")...!
ΔιαγραφήΠλουτίζεις σε εμπειρίες! Ο δάσκαλος που θα διάλεγα, θα ήταν αυτός που δέχεται πως έχει κάνει τα περισσότερα λάθη!!! ❤
ΔιαγραφήΠροβλέπω σύντομα να σε διδάσκω!! :))
ΔιαγραφήΑλληγορικοτατο το κειμενο σου Πετρα μου!! Παντα σε καποιου τα χερια καθεται η καυτη πατατα.. Αντε να δουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριολεκτικα, ειμαι μια πατατου!!!
Τι φωτογραφιαρες βρηκες!! Με ξετρελανες!! Λατρεμενα χρωματα!!
Φιλαρες συμπεθερα μου!!
Κι ύστερα συνειδητοποίησα το χρυσαφί χρώμα στις φωτογραφίες,
Διαγραφήόμοιο με αυτό που έχουν οι τηγανιτές πατατούλες! :))
Αχ αυτες οι πατατες! να μην υπηρχαν ποτε, μας εχουν καταστρεψει! αντε παω να φαω την πατατοσαλατα μου.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχαχαχα! ΚΙ εγώ λιώνω για chips :((
Διαγραφή