Βοήθεια, ένας πρόσφυγας στη σούπα μου!...

*Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα 'ναι, μα εξορία...

-Μαμά, τρέξε! Βρήκα έναν πρόσφυγα μέσα στη σούπα μου! -Παιδί μου, τρελάθηκες; Εγώ δεν έφυγα στιγμή πάνω από την κατσαρόλα, άσε τις παραξενιές σου και τρώγε! -Αλήθεια σου λέω ρε μαμά, δες και μόνη σου αν δε με πιστεύεις! -Ιιιιιι! Έχεις δίκιο βλαστάρι μου και δεν είναι ούτε καν πρόσφυγας, είναι μετανάστης, λαθρομετανάστης μη σου πω! Θα ραντίσω το βράδυ, μη σκας..

-Μαμά, αν ήταν πρόσφυγας, θα με πείραζε πολύ λες; -Άσε μας με δαύτους ντε, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουνε παιδί μου, χτικιά, σε έχω εγώ για τα νοσοκομεία;..

........................................................................................................................

*Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα, εκτός αν η πατρίδα είναι μια ιδρωμένη φωνή στο αυτί σου που λέει φύγε, τρέξε μακριά μου τώρα, δεν ξέρω τι έχω γίνει, αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού, θα είσαι πιο ασφαλής από ο,τι εδώ... *Ουαρσάν Σαιρ

........................................................................................................................

Μετά από ανελέητους βομβαρδισμούς κι ιστορίες φρικτής καθημερινότητας, μετά από σαράντα κύματα και βάλε, μετά από το πένθος, που δεν προλάβανε καν, να πενθήσουν, έπονται εκείνες οι χώρες που καλούνται να φιλοξενήσουν, για λίγο ή για πολύ, όσους κατάφεραν να φύγουν από την λαίλαπα. Αλλά όχι και να σωθούν. Αφού, σωτηρία θα σήμαινε επί της ουσίας, να ξυπνούσαν ένα πρωί κι ο βομβαρ-

δισμός να ήταν ένα κακό όνειρο. Και το κακό όνειρο συνεχίζεται, αφού στις χώρες φιλοξενίας, μια καινούργια εξορία τούς περιμένει, κι όχι μια φωλιά. Η καραμέλα τής ανώριμης -μονάχα- Ευρώπης, αλλά τής συνειδητοποιημένης Ελλάδας, είναι ένα όνειρο απατηλό... Καλωσορίσατε στην χώρα τού διχασμού, ζήτω ο διχασμός...

Καλωσορίσατε στη χώρα, που, πριν από έναν αιώνα, καλέστηκε να φιλοξενήσει (για πολύ, αυτή τη φορά, συγκεκριμένα για πάντα), Έλληνες ξεριζωμένους από την Τουρκία. Στην Τουρκία ήταν Έλληνες, στην Ελλάδα Τούρκοι... Και να που η Ιστορία απλά επαναλαμβάνεται, αφού κάθε φορά υπάρχουν κάποιοι "ευαίσθητοι", που δεν αντέχει το στομάχι τους να τους χαλάει κανένα παράσιτο τη ζαχαρένια... 

........................................................................................................................

*Εζήτησε ένα ποτήρι γάλα για τη λεχώνα και του είπανε δεν έχουμε. Γιατί μας θεωρούσανε παράσιτα. "Ήρθαν οι "πρόσφυγγες" να πάρουν το ψωμί μας", λέγανε..

........................................................................................................................

Κάποιοι αδυνατούν να ωριμάσουν και να κοιτάξουν μέσα τους. Κάποιοι εμμένουν 

να μένουν στο 2009 ή κι ακόμα πιο πίσω. Για εκείνους κι είναι πολλοί δυστυχώς 
ο χρόνος σταμάτησε στα "χρυσά χρόνια", η επίσημη χρεοκοπία τής Ελλάδας το 2010, δεν έγινε ποτέ, οι οικονομικοί κατακτητές δεν πέρασαν ποτέ το κατώφλι μας, τα μνημόνια υπάρχουν μόνο στα χαρτιά αλλά όχι στις ζωές μας, όλα πλάνη. 

Για πολλούς, γύρω μας δεν συμβαίνει κανένα απολύτως κακό, πόλεμοι δεν υπάρ-

χουν σε άλλες χώρες, κι αν ακόμα υπάρχουν, δεν καταλαβαίνουν γιατί να ασχο-

λούμαστε όλοι οι υπόλοιποι, η Τρομοκρατία δεν υφίσταται, παρά μόνο αν αφορά το ρομα-

ντικό Παρίσι (αχ! αυτός ο πύργος τού Άιφελ!), η μετακίνηση προσφύγων είναι ένα τρελό καπρίτσιο κάποιων ίσα για να μας βγάζουν από τα ρούχα μας, άσε που είναι επικίνδυνοι!

Κι όμως, όλη η επικινδυνότητα είναι καλά κρυμμένη πίσω από όλους εμάς που αρνούμαστε την πραγματικότητα. Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι είναι καιρός να αλλάξουν και μέσα μας. Και ναι, δεν θα γίνουν ποτέ τα πράγματα έτσι όπως ήταν πριν από το 2010 και ναι, δεν θα είμαστε ποτέ πια αυτάρκεις (δεν ήμασταν άλλωστε και ποτέ), και όχι, δεν θα γυρίσουν σύντομα τα παιδιά μας από το εξωτερικό και ναι, υπάρχουν πάντα και χειρότερα: Όταν η προσφυγιά είναι προϊόν βομβαρδισμού. Κι είναι η προσφυγιά ηλίθιε! Κι όχι οι "λάθρο" που σου χαλάνε την ησυχία! Κι όποιος δεν μπορεί να ακολουθήσει τη νέα τάξη πραγμάτων, και όποιος δεν βλέπει ότι περνάνε ανάμεσα μας άνθρωποι που έχουν την ανάγκη μας κι όποιος δεν θέλει καθόλου να βοηθήσει, ας πιάσει μιά γωνίτσα κι ας μην κάνει απολύτως τίποτα, αρκεί να μην εμποδίζει τους υπόλοιπους. Στο τσακίρ κέφι, ας ανοίξει το λεξικό για να δει τι σημαίνει: ρατσιστής μισαλλόδοξος μίζερος υποκριτής ανώριμος ωχαδερφιστής εαυτούλης... 

Αφού δεν σεβαστήκαμε ούτε τον θάνατο, ας σεβαστούμε όλους όσοι προσπαθούν να ζήσουν.. 
Τα καραβάνια τών κατατρεγμένων προσφύγων θα φύγουν, η σκατοψυχιά μας πότε φεύγει;

Αυτήν τη στιγμή, βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος περίπου 30.000 πρόσφυγες. Αφήστε τα κόλπα με τα τρελά νούμερα! Ψυχραιμία κι αναζήτηση τής αλήθειας, κι όχι...Ευαγγελάτοι!  

........................................................................................................................

Δείτε επίσης ένα εμπεριστατωμένο κείμενο από τον φίλο Ακυβέρνητο εδώ! 

........................................................................................................................

**Αρχικό απόσπασμα Μπέρτολτ Μπρεχτ ** Στη μέση: απόσπασμα από εδώ! Εδώ 10 ποιήματα για πρόσφυγες Art: Suhair Sibai   

..................................................................................................................

Εσύ;..ακόμα δεν ήρθες στο ραντεβού για τις Γειτονιές; 

Με ένα κλικ μπορείς να κλείσεις θέση! Σε περιμένουμε!

..................................................................................................................

Σήμερα πάμε βόλτα στις γειτονιές 
τού Γιάννη τής Ελένης τής Μαρίας
τής Αριστέας τής Μαρίνας τής Μαίρης

τού Άσωτου τής Σταυρούλας 

.......................................................................................................................

SOS! ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΥΛΟ ΒΟΗΘΑΜΕ ΟΛΟΙ ΕΔΩ! 

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫