"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
"Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή...
στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"...πως η ανάγκη γίνεται Ιστορία
πως η Ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί..."
πως η Ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο Άλκης Αλκαίος (κατά κόσμον Βαγγέλης Λιάρος) ποιητής και στιχουργός,
έφυγε χθες 10 Δεκεμβρίου 2012 από τη ζωή,
σε ηλικία 63 ετών.
Οι απόγονοι: 154 μελοποιημένοι στίχοι...
Τα τέκνα: "Πιρόγα" και "Ρόζα"...
Αιτία θανάτου: "Το κακόηθες μελάνωμα"...
~~~~~~~~~~~~~~~~
Υ.Γ Τα τραγούδια ανήκουν στους στιχουργούς τους
και στους μουσικούς τους.
Χωρίς αυτούς, απλά δεν υπάρχουν,
οι τραγουδιστές συμπληρώνουν την δημιουργία τους
κι "η αγάπη είναι ζάλη..."
Μια "Ανατολή" σου στέλνει χαιρετίσματα ενώ ο Δημήτρης σ' ανταμώνει χαμογελαστός:
"Τα μάτια σου έκλεισες και μ' άφησες απέξω..."
"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
Άλλη μια εκπληκτική πένα έσβησε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλό όμως είναι ότι οι λέξεις που άφησε πίσω του θα τραγουδιούνται από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Γιατί δεν είναι αναλώσμες ή εποχικές.
Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου:
Λούνα Παρκ
"Τα μάτια σου έκλεισες και μ' άφησες απ' έξω
άλλη μια νύχτα θα τη βγάλω στη βροχή..."
http://www.youtube.com/watch?v=pn6XgF3We2Y
Ανατολή, είναι τόσα πολλά τα τραγούδια-ποιήματα του Άλκη Αλκαίου, που δεν ξέρει τι να πρωτοαγαπήσει κανείς... Κι εγώ το λατρεύω αυτό το τραγούδι που είπες, γι' αυτό και το ανέβασα... Ευτυχώς που μου το εντόπισες, γιατί περιπλανιόμουν σε δεκάδες άλλα δικά του.
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ.
Και να φανταστείς είχα ξεκινήσει να του κάνω αφιέρωμα την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά είπα να κάνω στον Σιδηρόπουλο. Αντί για αφιέρωμα θα του κάνω μνημόσυνο δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα.
Μαρία Νι, πολύ ειρωνεία αυτό γαμώτο...
ΔιαγραφήΣε τέτοιους ανθρώπους δεν έπρεπε να έφτανε ποτέ η ώρα για...μνημόσυνα. Κρίμα... Καλή σου νύχτα.
Α! Θα περιμένω το αφιέρωμα...
Το είδα κι εγώ και λυπήθηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο το δικό σου αφιέρωμα!
Και ωραίες φωτό επέλεξες!
Καλό σου βράδυ χαρά μου!
ΥΓ: πείραξα δυο - τρια σημεία και μάζεψα λίγο τη σελίδα μου! Μόνο η δοκιμή θα μας πείσει!
Κάνω εγγραφή να έχω απάντηση στο mail αν κάτι δεν πάει πάλι καλά!
Φιλιά!
Ααααχ, "ωραία" στιγμή ξανανταμώσαμε κοριτσάκι... Επειδή νυστάζω θα μπω αύριο στο μπλογκ σου, δεν μου θυμώνεις ε; Μην κάνω και...κολλήσω και με πάρει ο ύπνος στον υπολογιστή!
ΔιαγραφήΤα λέμε αύριο, καληνύχτα!
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
ΑπάντησηΔιαγραφή«Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»
Τι Άλλο μπορείς πεις ?
Καλό βράδυ.
ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΕ, πόσο κρίμα να χανόμαστε μέσα στην τρέλα αυτής της χώρας και να ανταμώνουμε ξανά στα...μνημόσυνα;...
ΔιαγραφήΔΥΟ απώλειες μαζί -σε κάποια τραγούδια- είναι πάρα πολύ μεγάλη απώλεια. Γιατί τον Μητροπάνο τον λατρεύω...
Καλό σου βράδυ επίσης.
Είχα γράψει ένα σχόλιο, αλλά ο δαίμων του διαδικτύου το διέγραψε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερίπου το θυμάμαι:
Υπέροχοι στίχοι, ιδίως στην Πιρόγα, με τη βυζαντινή φωνή του Μητσιά.
Άκουσα το πρωί για το θάνατό του. Αυτές οι "αναχωρήσεις" είναι χειρότερες κι από τα μέτρα.
Η πέννα, η μελωδία ή η φωνή τους μας παρηγορούν.
Καλή σου νύχτα, Πιστέ Φίλε.
Λωτοφάγε, μάλλον εγώ είμαι ο..."σχολιοφάγος", γιατί απέσυρα το κείμενο και το ανέβασα ξανά, με τον Μητροπάνο στο τέλος, κατόπιν εντόπισης της "Ανατολής".
ΔιαγραφήΟι στίχοι είναι παιδί μου, ο ένας καλύτερος από τον άλλον...
ΕΥΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ, ΑΛΛΑ -ΠΑΡΑΔΟΞΩΣ!- ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΟΣΟ ΝΩΡΙΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΡΗΜΩΝΟΥΜΕ ΠΛΑΪ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.....
Καληνύχτα Λωτοφάγε.
Φτωχαινουμε συνεχως οχι μονο υλικα αλλα κυριως πνευματικα...Αλλος ενας ποιητης αλλος ενας ευαισθητος ανθρωπος,αλλο ενα ανησυχο πνευμα πεταξε μακρια και γυρω μας σκοτεινιαζει ολοενα και περισσοτερο...ΒΑΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΒΑΣΩ καλησπέρα. Φοβάμαι πως εκτιμάμε πολλά (πνευματικά και υλικά), όταν έχουν χαθεί, προφανώς γιατί μάθαμε να τα θεωρούμε δεδομένα. Να όμως που δεν είναι τελικά...
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ.
πολυ ωραιο το αφιερωμα σου κοριτσακι και ο Δημητρης αξιοποιησε στο επακρο τους στιχους του....!κι αν θελετε δεν τις βλεπω απωλειες αυτες.....τουλαχιστον με καποια εννοια....ειναι σημαντικο κομματι της ζωης και της ψυχης μας που δεν μπορει κανενας κερατας να το παρει ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμάρι, έχε χάρη που...σε πετυχαίνω στα "πάνω" σου, αλλιώς μπορεί και να το προσέγγιζες πιο..."στα πατώματα" το θέμα..!
ΔιαγραφήΓια τον "κερατά" όμως, συμφωνώ απολύτως!
Καληνύχτα καμάρι μου!
Έχει γράψει μερικά από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δε Μητροπάνος υπήρξε ο αγαπημένος μου ερμηνευτής.
Ας πάει στο καλό.
Τουλάχιστον ξέρει πως τον αγαπάμε...
Πέτρο Κ, πόσο συμφωνώ μαζί σου... Ο Μητροπάνος υπήρξε καθηλωτικός ερμηνευτής. Μαγευτικός. Και γι' αυτό ήξερε να επιλέγει και τους συνεργάτες του. Τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά...
Διαγραφή