✿ Μου φτάνει που...

...μπορώ να γίνω ευτυχισμένος 

με τα πιο απλά πράγματα και με τα πιο μικρά.

Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.

Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.

Μου φτάνει που τα χρόνια 

φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.

Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.

Που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα 

πετροράδικα στις κρυψώνες τους.

Μου φτάνει που μ’ αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι, πολύ…

Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους, πολύ…

Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι’ αυτούς.

Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.

Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.

Που μπορώ και κλαίω ακόμα.

Και που τραγουδάω… μερικές φορές…

Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.

Και ευωδιές που με γοητεύουν…

✰*•˛❤˛•*✰♡*•˛✰❤ ✰ ❤✰˛•*✰♡*•˛❤˛•*✰

Το απόσπασμα είναι από τον "Βιολιστή στη στέγη" εδώ

Art: Illusionista ~ Ronald West

 

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫

✿ Κι είπε το μικρό κολιμπρί...

Στη διάρκεια μιάς πυρκαγιάς στο δάσος, 

όλα τα ζώα τρέχουν για να σωθούν, 

εκτός από ένα κολιμπρί το οποίο παίρνει 

μια στάλα νερό στο ράμφος του 

και πετάει προς τη φωτιά..

-“Τι νομίζεις ότι κάνεις; Είσαι τρελό; 

Δε θα σταματήσεις τη φωτιά!” 

του φωνάζει ένας ελέφαντας.

-“Το ξέρω”, απαντά το κολιμπρί, 

“κάνω όμως αυτό που μου αναλογεί”

✰*•˛❤˛•*✰♡*•˛❤✰❤✰ ✰ ✰❤✰❤˛•*♡✰*•˛❤˛•*✰

Αφρικάνικο παραμύθι ~ Art: Gurbuz Dogan Eksioglu ~ Jonathan Green 

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫