Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

...ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΑΝΩ ΤΟ ΜΑΛΑΚΑ ΚΑΙ ΣΩΠΑΙΝΩ...

                             "o pio pistos filos tou skylou"

Αλλαγή ατζέντας σήμερα. Άντε μωρέ! Τόσες μέρες βιβλία-βιβλία! Πλήξαμε ομαδικώς!
Άρες μάρες κουκουνάρες, τόσες μέρες κουταμάρες....γράφω για να με πείσω πως ξέχασα.
Ξέχασα σε ποια χώρα είμαι, σε τι κατάσταση είναι αυτή η χώρα και πόσο "βολεύω".
Τους βολεύω που ξεχνιέμαι και μιλώ για ότι να' ναι. Επιτέλους είναι όλοι ευτυχισμένοι.
Μα την αλήθεια τους, υπάρχει πιο....όμορφο "κοινό" από αυτό που αποκοιμήθηκε γλυκά;
Το τι ρατσιστικά και ξε-ρατσιστικά νομοσχέδια πηγαινοέρχονται, το τι μαλακίες λένε, 
εγώ τελώ υπό το καθεστώς της βαρηκοϊας κι ας καίγονται τα πλατό του skai και του mega. Ποιος Βαγγέλης και ποιος Φώτης, ποιος Ευαγγελάτος και ποιος Πορτοσάλτε, ποιος Αντώνης -δεν τον ξέρω τον κύριο!- άστα ψάρια να καούνε κι έβγα να σε δω...!
Έχω φτάσει στο ιδανικό "ύψος" του βάθους μου, κοινώς είμαι στην καλύτερη φάση...τους!
✿*゚’゚✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・✿*゚¨゚✎・✿✎・✿*゚¨゚✎・✿✎・✿
Αυτές τις μέρες "παίζει" σενάριο "επανάστασης" Βαγγέλη/Φώτη. Προσοχή στα καλσόν!
Φεύγουνε τόσο εύκολα αυτοί οι κωλοπόντοι, που δεν προλαβαίνεις να βγάλεις ούτε κιχ!
Κάθισαν και σκέφτηκαν οι τρεις φωστήρες (τι εννοείς με τι;;; είσαι πρόστυχος!) ένα σενάριο λοιπόν, σύμφωνα με το οποίο ο Βαγγέλης με το Φώτη θα κάνουν τους "δήθεν" θιγμένους και ο Αντώνης θα το παίζει πολύ αντρουά και δεν θα υποχωρεί με τίποτα!
Τους άφησε εν λευκώ ο Αντώνης να το παίξουν τσαμπουκά και να αποστασιοποιηθούν!
On κάμερα! Γιατί off, κάθονται όλοι μαζί και κρατούν τις πατσοκοιλιές από τα γέλια!
Τσιμπάνε -σου λέει- τα μελανούρια, παιδιά! Απάνω τους! Δώστε ρεσιτάλ ερμηνείας!
Για τον Φώτη δεν μιλώ καν! Ξέρασα τις προάλλες. Τώρα σειρά έχει κι ο Βαγγέλας!
Που μου-σηκώθηκε και πήγε στη Στάη και το...χοντροφλέρτ του σάλιωσε τα πατώματα.
Με τι να πρωτοφλερτάρει δεν ήξερε ο άνθρωπας! Με τα μάτια της ωραίας της Έλλης ή με την εξουσία του κόμματος που τον έχει κουράσει και της κάνει το σκληρό αγόρι;
✿*゚’゚✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・✿*゚¨゚✎・✿✎・✿*゚¨゚✎・✿✎・✿
Αφού εμείς καθόμαστε ωραία ωραία και τους ακούμε καλά να πάθουμε! Σενάριο βήτα:
Μέσα στη Βουλή τρώγονται -στην κυριολεξία όμως!- με τα ρούχα τους! Τι έχει πάνω αυτή η μπλούζα μαντάμ; Ένα παπαγαλάκι; Ε, όχι! Βγάλτη καλύτερα εντελώς τη ρημάδα, τι τη φοράς και μπερδευόμαστε; Και μια πράσινη φούστα; Α! Μα εσύ πια δεν έχεις ιερό και όσιο! Σίγουρα κάτι θέλεις να υπονοήσεις κοπελιά, αλλά εμείς έχουμε τη φούρια μας:
Αβολίδωτο να είναι το 45αρι στην κωλότσεπη ή με μια βολίδα νααααα, με το συμπάθιο;
✿*゚’゚✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・✿*゚¨゚✎・✿✎・✿*゚¨゚✎・✿✎・✿
Και κάπου μεταξύ σοβαρού κι αστείου, εδώ μέσα που έχω κλειστεί, στον μαγικό κόσμο του internet, πλάκα πλάκα βρίσκω και διαβάζω και κάτι πραγματάκια της προκοπής!
Υπάρχουν λέει συγκεκριμένοι κανονισμοί για την οπλοκατοχή και χρήση ενός όπλου.
Διαβάζω μεταξύ άλλων: "Για την άδεια οπλοφορίας για προσωπική χρήση, απαιτείται και
πιστοποιητικό Ιατρού, ειδικότητας νευρολόγου-ψυχιάτρου ή παθολόγου, από το οποίο να προκύπτει η κατάσταση της ψυχικής υγείας του κατόχου". Τι-πες-τώρα-ρε-φίλε-μου-!!!
Μωρέ, θα τολμούσα να ζητήσω να τις δω αυτές τις άδειες των κατόχων βουλευτών, αλλά με κρατάει μια σκέψη κοντόκαννη (ουπς! σόρρυ! κοντόφθαλμη εννοούσα!). Θα μου δείξει κανείς τους αυτά τα έντυπα ή με βλέπω να με τραβάνε τίποτα σκυλιά αίφνης; Άσε που μετά έκανα και μια άλλη διεστραμμένη σκέψη: όποιος έχει ασυλία, τι παθαίνει μάνα μου αν, ω μη γένοιτο, κάνει χρήση όπλου;;; Τι θέλω εγώ και σκέφτομαι και ομιλώ; Καλά δεν ήμουν στο λαγούμι κι έπαιζα με τα άλλα παιδάκια και τα κουβαδάκια μας; 

"o pio pistos filos tou skylou"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΧΟΥΜΕ!...

                            "o pio pistos filos tou skylou"

Σήμερα λέω να κάνουμε ανταλλαγή βιβλιοπροτάσεων. Είπα να κάνω μια διαλογή μέσα από τα βιβλία που έχω διαβάσει, αν και δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να ξεχωρίσω κάποια απ' αυτά. Πριν απελπιστώ λοιπόν και θολώσει το μυαλό μου, είπα να προτείνω σήμερα 5 μόνο βιβλία. Περιμένω και τις δικές σας προτάσεις! Θα παρακαλούσα να ήταν κι από μέρους σας μέχρι 5 βιβλία κι ύστερα από λίγο καιρό μπορούμε να το επαναλάβουμε. Ναι;
Η σειρά που τα προτείνω είναι τυχαία καθώς το κάθε βιβλίο προκαλεί άλλο συναίσθημα!
Τα 3 βιβλία περιέχουν βιωματικά στοιχεία και τα υπόλοιπα 2 είναι απλά μυθιστορήματα.
1) Ο Άνεμος Κουβάρι ~ Διονύσης Χαριτόπουλος ~ Ελληνικά Γράμματα ~ 362 σελίδες 
Αν και το βιβλίο δηλώνεται ως "μυθιστόρημα", η ιστορία των ηρώων αφορά τη Μαλβίνα
και τον κύριο Διονύση Χαριτόπουλο που υπήρξε σύντροφος της. 2 ατάκες του βιβλίου:
"Και ότι αξίζει στον άνθρωπο είναι να ζήσει έστω και μια φορά στη ζωή του μια ιστορία της προκοπής". "Προκαλείς τη μικροπρέπεια της λογικής μου". Μαλβίνα! Τι άλλο;
2) "Όχι Άλλα Δάκρυα Σουζάνα ~ Αλόνα Κίμχι ~ Ψυχογιός ~ 417 σελίδες
Μυθιστόρημα όπου η ηρωίδα -η Σουζάνα του τίτλου- είναι μόνιμη κάτοικος Τελ Αβίβ
"Λες κι από τη στιγμή που ο Έρωτας χτυπάει το ζευγάρι, τους μετατρέπει σ' ένα έργο τέχνης, μια θεατρική παράσταση που διψάει για το κοινό της, ένα ποίημα, που όσο κι αν έχει πλήρη επίγνωση της μαγικής του τελειότητας, ποθεί να ακουστεί...."
3) "Το Δωμάτιο ~ Έμα Ντόναχιου ~ Ψυχογιός ~ 409 σελίδες
Το βιβλίο αυτοχαρακτηρίζεται "μυθιστόρημα", είναι όμως το πιο σπάνιο ψυχογράφημα:
"Κουλουριάζομαι καλά-καλά στην αγκαλιά της Μαμάς. -Θέλω να πάω στο Κρεβάτι, λέω.
-Θα μας βρουν ένα μέρος να κοιμηθούμε, σε λιγάκι, λέει η μαμά. -Όχι, θέλω το Κρεβάτι! -Στο Δωμάτιο εννοείς; -Ναι. Είδα τον Κόσμο και τώρα κουράστηκα"....
4) "Ποτέ Χωρίς Την Κόρη Μου" Μπέτι Μαχμουντί Ουίλιαμ Χόφερ ~Ψυχογιός 464 σελ
Πρόκειται για 100% αληθινή ιστορία, που μάλλον οι λιγότεροι ΔΕΝ την έχουν διαβάσει. 
Μια Αμερικανίδα, παντρεμένη με Ιρανό, βρίσκεται σκλάβα με την κόρη της στο Ιράν.
Ο αγώνας της μητέρας για την απελευθέρωση τους έγινε και κινηματογραφική ταινία.
Η αμέσως επόμενη αληθινή ιστορία "Πουλημένες" γνωστοποιήθηκε από την ίδια την Μπέττι Μαχμουντί, που αποφάσισε να βοηθήσει άλλα 2 κορίτσια, ομήρους ενός πατέρα.
5) "Δεκαεννιά λεπτά" ~ Τζόντι Πικούλτ ~ Μοντέρνοι Καιροί ~ 676 σελίδες 
Το άφησα τελευταίο, γιατί είναι εκείνο που με έχει εντυπωσιάσει πιο πολύ από τα 5.
Το βιβλίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, που συνέβησαν σε σχολείο του Κολουμπάιν.
Το ύφος της γραφής του είναι ίδιο με το "Κλάσμα Δευτερολέπτου", με αποτέλεσμα οι 676 σελίδες του να φαντάζουν πάρα πολύ λίγες... Σκέτη αδρεναλίνη! Τίποτα λιγότερο!
Είναι από αυτά τα βιβλία που είπα "και τώρα; τι μένει πια να διαβάσω μετά από αυτό;"
Αλλά για καλή μου τύχη ευτυχώς, τα βιβλία είναι άπειρα κι αυτό είναι απόλυτη ευτυχία!


"o pio pistos filos tou skylou"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

ΔΕΙΞΕ ΜΟΥ ΤΟ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ...

                            "o pio pistos filos tou skylou"


Κάθισα και σκέφτηκα και είδα ότι....έχω 2 ημισφαίρια, αριστερό και δεξί. Τι είπες τώρα!
Στον εγκέφαλο εννοώ. Μην γελάς! Σε βλέπω. Ξανθό ή μελαχρινό....εγκέφαλο έχουμε όλοι! 
Αλλά είναι διχασμένος ακόμα κι αυτός. Όχι ο δικός μου. Μη χαίρεσαι! Όλων μας λέμε.
Κι αφού τα σκέφτηκα όλα αυτά καλά-καλά, είπα να τα ψάξω και επιστημονικώς. Άκου:
Το αριστερό ημισφαίριο ελέγχει κινητικά το δεξί ήμισυ του σώματος και τούμπαλιν!
Ακόμα και αισθητικά, άλλα κάνει το δεξί ημισφαίριο κι άλλα το αριστερό ημισφαίριο.
Ενώ κατοικούν στο ίδιο οικοδόμημα, ώρες ώρες είναι ακατοίκητο κι άντε να το πιάσεις!
Τα εγκεφαλικά ημισφαίρια παίζουν ρόλο στην ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου κι όχι μόνο.
Ο τρόπος που χρησιμοποιεί ο καθένας μας τον εγκέφαλο του καθορίζει και την στάση μας, απέναντι σε ιδεολογίες, νοοτροπίες έως και πολιτικές συμπεριφορές! Πως γίνεται;
Το αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο είναι η έδρα της λογικής, ενώ το δεξί ημισφαίριο είναι του συναισθήματος. Η επιστήμη απεφάνθη πως και το αριστερό ημισφαίριο βιώνει συναισθήματα, σε έντονο βαθμό κιόλας. Αυτά τα συναισθήματα είναι ανταγωνιστικά και κατακτητικά. Οι άνθρωποι που λειτουργούν με το αριστερό ημισφαίριο, χαίρονται με τη νίκη τους και στεναχωριούνται πολύ όταν χάνουν. Αντιλαμβάνονται σε ιεραρχίες τον κόσμο. Με αρχηγό, ανώτερους και κατώτερους. Σέβονται την εξουσία, την θρησκευτική πίστη, είναι συντηρητικοί και παλαιών αρχών και αποστρέφονται το να έρθουν σε πολύ κοντινή επαφή με τους άλλους αθρώπους (π.χ να πιουν νερό από το ποτήρι του άλλου).
Σχεδόν τα αντίθετα ισχύουν για αυτούς τους ανθρώπους που λειτουργούν με το δεξί
ημισφαίριο. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ανταγωνιστικοί, θεωρούν ίσα τα πλάσματα του κόσμου (ανθρώπους και ζώα), παίζουν για τη χαρά του παιχνιδιού, δεν ακολουθούν με κλειστά μάτια την εξουσία -πολιτική και θρησκευτική- αλλά μόνο όταν έχουν πειστεί για την αξία της και είναι πιο κοινωνικά όντα. Όλα αυτά βέβαια είναι σχετικά καθώς
οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ανήκουν σε ένα από τα δυο άκρα. Δεν είναι απόλυτοι.
Σημαντικό ρόλο παίζουν οι εμπειρίες των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να λειτουργούν....
ποσοστιαία τα δυο ημισφαίρια, ανάλογα με τις καταστάσεις (60-40, 25-65 κλπ-κλπ).
Η επιστημονική άποψη του ψυχολόγου Γιάννη Βελίκη είναι πως, αφού δεν υπάρχει απόλυτα ορθή συμπεριφορά και σκέψη, καλό είναι οι άνθρωποι να συναναστρέφονται και ανθρώπους της "άλλης πλευράς", για να μειωθούν οι φανατισμοί, οι αντιπαλότητες και οι αντιμαχίες και να δημιουργηθούν γέφυρες επικοινωνίας και συνεννόησης μεταξύ τους. 
Ανεξάρτητα από όλα τα παραπάνω, εμένα σήμερα η δεξιά πλευρά μου είναι πολύ χάλια.
Πονάει δόντι, λαιμός, αυτί, μάτι, αυχένας. Πάω στο αριστερό ημισφαίριο για παράπονα!!

Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα! 
"o pio pistos filos tou skylou"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ...


Το διαμέρισμα σε παλιά πολυκατοικία σ' ένα δρομάκι μιας συνοικίας. Πρώτος όροφος. 
Με πολύ μεγάλο μπάνιο και μια ωραία μπανιέρα κάτω από το θολωτό του παράθυρο.
Αυτό το δωμάτιο ήταν απλά το χαρούμενο μπάνιο του σπιτιού με την ωραία μπανιέρα.
Ως την ημέρα που βρέθηκε στα χέρια μου -γύρευε πως- "Το Καπλάνι Της Βιτρίνας"!
Για πότε μεταμορφώθηκε αυτό το δωμάτιο από μπάνιο, σε σαλοτραπεζαρία, δεν ξέρω!
Όχι! Ξέρω! Άρχισα να δίνω υπόσταση στους ήρωες του βιβλίου και στα σπίτια τους.

Κι έτσι, το διαμέρισμα μετατράπηκε στο σπίτι της οικογένειας με τη τζαμωτή βεράντα
".....εμείς πάμε στη τζαμωτή βεράντα και κοιτάμε τη θάλασσα. Όταν έχει τρικυμία, τα 
κύματα σπάνε στους βράχους, πιτσιλάνε τα τζάμια κι έτσι όπως κυλάνε οι στάλες απάνω
τους, μοιάζουν με δάκρυα". Ε! Ναι λοιπόν! Στο ισόγειο της πολυκατοικίας έφτιαξα μια...
θάλασσα, απέραντη και κυματισμένη κι έγινα αίφνης κι οι δυο ηρωίδες του βιβλίου μαζί!

Για να μην στα πολυλογώ, αυτό το βιβλίο ήρθε στη ζωή μου και της άλλαξε.....επίπλωση!
Δεν θα μάθω ποτέ πως λειτούργησε έτσι καταλυτικά μέσα μου. Έπαθα απόλυτη ταύτιση!
"ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ;", ο διάλογος ανάμεσα στη Μέλια και τη Μυρτώ κι εγώ μες τη μέση! 
Από τα χείλη τους κρεμόμουν για να ξέρω! Θα ήταν ωραία η επόμενη τους μέρα ή όχι;
Κι όλες οι οικογενειακές τους στιγμές ήρθαν και στρογγυλοκάθισαν πλάι στις δικές μου.
Τα καλοκαίρια τους τα περνούσαν στη θάλασσα του νησιού μας, τα παιχνίδια τους τα 
άπλωναν στη βεράντα μας και πηγαίναμε όλοι μαζί στις οικογενειακές τους επισκέψεις.

Το μεγάλο δέος όμως, μου το προκαλούσε το Καπλάνι της βιτρίνας, στη μεγάλη σάλα!
Δεν με ενδιέφερε να μάθω τι ζώο ήταν, με γοήτευε το γαλάζιο και το μαύρο μάτι του!
Ε, λοιπόν, αυτό το βιβλίο το έχω διαβάσει, δεν θυμάμαι τώρα! 5 έως 6 φορές ως παιδί.

Παραμένει αιωνίως, το ιερότερο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων. Η παλιά του έκδοση
βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου, ένα βιβλίο που έχει γίνει σχεδόν κομμάτια και οι σελίδες
του είναι κολλημένες πολλάκις με σελοτέιπ κι όσες φορές κι αν το διάβασα, όχι μόνο δεν το χόρτασα, μα στο μυαλό μου ήταν πάντα χαραγμένες οι ίδιες εκείνες εικόνες και τα ίδια χρώματα, τα ίδια μέρη και οι ίδιες γεύσεις, τα ίδια ρούχα και οι ίδιες χαρές και λύπες, με τη Μυρτώ και τη Μέλια, τον παππού, τη μαμά, τον μπαμπά, το θείο Νίκο, το Λαμαγάρι, το καπλάνι της βιτρίνας... ΠΑ, ΒΟΥ, ΓΑ, ΔΕ, ΚΕ, ΖΩ, ΝΗ "ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ;"
Αγαπητό μου Καπλάνι, σ΄ευχαριστώ για τη θέση που κοσμείς στη Βιτρίνα του Νου μου!
  Από τη βιβλιοθήκη μου: "Το Καπλάνι Της Βιτρίνας" ~ Άλκη Ζέη ~ Κέδρος  

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΑ...

                               "o pio pistos filos tou skylou"



✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・✿*゚¨゚✎・*゚¨゚✎・✿¨゚✎・✿
Ρε παιδί μου, δεν θέλω ένα καινούργιο καφενείο, σαν παλιό! Θέλω ένα παλιό καφενείο!
Δεν το θέλω να είναι αναπαλαιωμένο, θέλω να είναι αληθινό! Ότι κι αν έχει απομείνει!
Ας πούμε εκεί που θα περπατάω, να κάνει ο Χρόνος μια τρέλα και να με πάει πίσω....
Να ανοίξω την πόρτα του Χρόνου και να μπω σ' εκείνο το παλιό καφενείο στο χωριό. 
Να είναι μέσα ο παππούς και να παίζει πρέφα και να με έχει στείλει η γιαγιά να τον βρω για να του πω ότι το φαγητό είναι έτοιμο και "να μαζευτεί καμιά φορά στο σπίτι".
Να κάτσω δίπλα του σε μια παλιά ψάθινη καρέκλα και να τον κοιτάζω με αδημονία.
Κι ο παππούς να κερδίσει και να μου δώσει το στοίχημα: ένα λουκούμι τριαντάφυλλο!
✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・✿*゚¨゚✎・*゚¨゚✎・✿¨゚✎・✿
Τα παλιά τα καφενεία, σύμβολα μιας εποχής ολόκληρης που έχει φύγει ανεπιστρεπτί....
Τότε που όλες οι συναναστροφές -των αντρών- γίνονταν στα καφενεία. Των αντρών!
Των γυναικών γινόντουσαν στις γειτονιές, αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία..
Η κοινωνία σε μικρογραφία ζούσε και ανέπνεε μέσω καφενείων. Μέρα-νύχτα ανοιχτά.
Και σήμα κατατεθέν ήταν ο δίσκος. Εκείνος που μετέφερε "το παιδί" τους καφέδες.
Και όχι μόνο. Τα νερά. Τα ούζα. Τα λουκούμια. Τσιγάρα άφιλτρα και ζωηρές παρέες.
Συζητήσεις και στοιχήματα. Διαφωνίες και συμμαχίες. Τάβλι. Πρέφα. Δηλωτή. Κομπολόι.
Καβουράκια και χοντρά παλτά κρεμασμένα σε εκείνους τους παλιούς καλόγερους.
Σόμπες με ξύλα τα παγωμένα βράδια του χειμώνα. Τραπεζάκια έξω τα ζεστά καλοκαίρια.
Η ώρα της εφημερίδας. Η ώρα του χαπιού για την πίεση. Η ώρα της περισυλλογής....
Αρκετοί ήταν πολύ κοινωνικοί και όλο και με κάποιους έκαναν παρέα και κουβέντα.
Άλλοι πάλι ήταν πολύ σιωπηλοί και μόνο έπιναν και κοιτούσαν κι όλο ταξίδευε ο νους.
Και τα κεράσματα γίνονταν σελίδες ολόκληρες και γράφονταν στο τεφτέρι του καφετζή.
Χοντρά φλυτζάνια και μπρίκια στη χόβολη. Καφές πολλά βαρύς και όχι. Με φουσκάλες.
Μετρημένες φουσκάλες όσες και τα βάσανα. Χαρμάνια "μες σε καημούς και σε βρισιές"
Ανομολόγητοι έρωτες και απαγορευμένες πεποιθήσεις. Στη τσόχα και στα ζάρια τα πάθη.
Πράσινα καφενεία και Μπλε! Οι μεν και οι δε. Με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.
 ✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・✿*゚¨゚✎・*゚¨゚✎・✿¨゚✎・✿
Στο καφενείο του χωριού πήγα και κάθισα. Τραπεζάκια στον ήλιο και αγνά χαμόγελα.
Φιλοξενία από καρδιάς και κέρασμα ο τούρκικος ή ο ελληνικός; Μια αιώνια διαμάχη.
Χωρίς διαμάχη και κανένα γιατί, όλοι μια παρέα του Κόσμου σε τουρκικό καφενείο.
Και τα γεροντάκια να απαθανατίζονται σε ψηφιακές μνήμες και μνήμες της καρδιάς.
Με χαμόγελα που τα "έκλεψε" η νέα τεχνολογία και τα φυλάκισε το υποσυνείδητο....
Παππούδες σαν το δικό μου τον παππού, με καβουράκι~χαμόγελο~κολλαριστό πουκάμισο
Ας ήταν μια στιγμή εδώ ο παππούς, να μου γελά συνωμοτικά και να μου κλείνει το μάτι
Κι ας περίμενε η γιαγιά λίγο παραπάνω στο σπίτι, έτσι, για το γινάτι και το νάζι της....
✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・ ✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚✎・✿*゚¨゚✎・*゚¨゚✎・✿¨゚✎・✿

✿*゚’゚✿.。.:* *.:。✿* "o pio pistos filos tou skylou" *゚¨゚✎ ¨゚✎・✿

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Κυριακή 26 Μαΐου 2013

ΠΑΡΕ ΜΙΑ VIZA ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΑ...

"o pio pistos filos tou skylou"


Στη Χαρά και στο Φως της Ζωής μου! Που με οδηγεί σε μουσικά μονοπάτια ονειρεμένα!
Που με μαθαίνει να διαβάζω και να γράφω τη ζωή με άλλον αέρα κι εγώ καμαρώνω!
Κι άμα μαθαίνει κανά τραγούδι λίγο.....σουξεδιάρικο, μου λέει "αυτό είναι για σένα μάνα!"
Κι έχω μάθει εξαιτίας του να διαβαίνω κι άλλα μουσικά σοκάκια! Ροκάς ο ίδιος, αλλά..
όταν αφήνει την ηλεκτρική κιθάρα σε ησυχία, ξανοίγεται να ανακαλύψει περάσματα.
Ρεμπέτικο, Έθνικ, Ροκ, όλα θα τα αποδεχτεί κι όλα θα τα υιοθετήσει. Μουσικό αυτί!
Και να δεις που μια μέρα μου μίλησε για τους viza και μου είπε την προέλευση τους.
Ένα έθνικ εννιαμελές συγκρότημα, με ρίζες αμερικανικές κι αρμένικες και πολύ μεράκι.
Αγαπούν την Αραβική, Αρμένικη και Ελληνική μουσική παράδοση. Και τις παντρεύουν!
Οι στίχοι τους με αναφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα και τα κοινωνικά προβλήματα.
Το 2010 άνοιξαν στο Terra Vibe τη συναυλία του Serj Tankian, με τον ηγέτη τους
K'noup Tomopoulo (Ελληνοαμερικανό) και το Cat's eye ακούστηκε σείοντας τον τόπο! Rock μουσική με παραδοσιακό ήχο! Ένα άκουσμα πολύ οικείο στους Έλληνες!
Ο K'noup -κατά κόσμον Παντελής!- από την όμορφη Καστοριά ταξίδεψε για Αμερική.
Moto του: "Εγώ προχωρώ με τη βοήθεια του Θεού. Χωρίς πίστη ο άνθρωπος χάνεται"
Σήμερα τα "ερτζιανά" του blog μου θα σκορπίσουν VIZA παντού! Να το ακούσουν όλοι!
Η Χαρά και το Φως της Ζωής μου μη το ακούσει, γιατί είναι πολύ ντροπαλό πλάσμα!
Άσε που άμα έβλεπε κι αυτή την εικόνα πάνω-πάνω , θα με κρεμούσε σε ένα δέντρο!!
Λείπει το Παιδί/Γάτος και χορεύει η Μάνα/Ποντίκι! Ακολουθείστε το παράδειγμα μου!
Εντάξει μωρέ! Πως κάνετε έτσι; Από αύριο θα μεγαλώσω και θα ξαναγριέψω! Υπόσχεση!
Πάρτε κι ένα ωραίο Υ.Γ: Μη σας ξενίζει το...σφυροδρέπανο ωρέ! Ακούστε μόνο το άσμα!

 ✎・✿ "o pio pistos filos tou skylou"  ✎・✿

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

ΜΕΤΟΙΚΟΣ..ΑΛΛΟΔΑΠΟΣ..ΞΕΝΟΣ..ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ..ΦΕΥΓΑΤΟΣ...


"Έχω γεννηθεί στην Αλεξάνδρεια και έτσι έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία σε ότι ελληνικό έφεραν και έσπειραν οι Πτολεμαίοι στη γενέτειρά μου. Είμαι Έλληνας από πατέρα, μητέρα και παππού, με ρίζες στη Μικρά Ασία, τα Ιωάννινα, τη Ζάκυνθο και την Κέρκυρα. Η Αλεξάνδρεια, αν και μου χάρισε τον κοσμοπολιτισμό των Πτολεμαίων, με απομάκρυνε από την ελληνικότητά μου. Η Αίγυπτος ζούσε τότε σ' ένα κοσμοπολίτικο, πολύγλωσσο παζάρι. Οι άνθρωποι επικοινωνούσαν σε πολλές γλώσσες - αραβικά, αγγλικά, γαλλικά. Η Αλεξάνδρεια με άνοιξε στον κόσμο… Οι πρόγονοί μου μιλούσαν όλοι ελληνικά. Η θεία μου η Ροζάντι μέχρι τα πέντε χρόνια της αρνιόταν να μιλήσει, έως τη μέρα που ήρθαν στο σπίτι συγγενείς από την Ιταλία. Από τότε, η θεία άρχισε να μιλάει, αλλά μόνο στα ιταλικά. Έτσι, εξαιτίας της επιλεκτικής αλαλίας της θείας μου, τα ελληνικά απαγορεύτηκαν στην οικογένειά μου και η γλώσσα του Δάντη έγινε η μητρική μου γλώσσα...." 
"Ο Μέτοικος" "Μες Τη Μεσόγειο"...

Σαν σύννεφο απ’ τον καιρό μονάχο μες τον ουρανό
θα `ρθω ξανά κοντά σου
Μέσα σε κείνη τη βροχή που σ’ άφησα κάποιο πρωί
κι έχασα τη ζωή μου
Θα `ρθω ξανά απ’ τα παλιά σαν το πουλί απ’ το νοτιά
την πόρτα να χτυπήσω
Θα `ναι μια άνοιξη πικρή που όλα θ’ ανοίγουνε στη γη
κι απ’ την αρχή θ’ αρχίσω...


"Λυπάμαι που δεν τραγουδώ στο μπάνιο μου. 
Δεν λυπάμαι όμως που δεν τραγουδώ δημόσια. 
Έκανα το γύρο. 
Το γύρο του κόσμου και το γύρο των αιθουσών, μεγάλων ή μικρών. 
Έζησα μαγικά πράγματα. 
Έμαθα πως αυτό που θεωρούμε κεκτημένο 
δεν είναι παρά ένα απειροελάχιστο μέρος αυτού που απομένει να ανακαλυφθεί"...
Ζωρζ Μουστακί

Ποιος δεν είναι τάχα "Μέτοικος" τριγύρω;
Σε ποια κατηγορία ανήκει ο καθένας μας;

Αλλοδαπός, αλλοεθνής, αποδημητής, απόδημος, 
άποικος, έπηλυς, μετανάστης, ξενιτεμένος, 
ξένος, πάροικος, πρόσφυγας, φευγάτος.....
(http://sinonima.blogspot.gr/2010/01/blog-post_21.html)
Ποιος από όλους μας δεν είναι έστω και ένα από αυτά;...
Υιοθετώντας το τελευταίο, μετοικίζω μουσικά για αλλού..

-----------------------------------------------------------------------------

Edith Piaf ~~ Ζωρζ Μουστακί ~~ "Milord"
Μέτοικος από σύννεφο σε σύννεφο 
από τις 23/5/2013

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

ΕΦΥΓΕ Ο ΣΠΑΘΑΡΗΣ, ΜΕΙΝΑΝΕ ΟΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ...

"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
Κάτσε! Τι να γράψω τώρα που να υπάρχουν αποδείξεις ότι συνέβη και δεν είναι μούφα!
Βρε αγαπητοί μου γονείς, γιατί δεν ρωτάτε στο σχολείο του παιδιού σας κάθε φορά 
που του λένε οι δάσκαλοι πως θα το πάνε "εκδρομή" την επόμενη μέρα, τι ακριβώς εννοούν; Δεν γίνεται δηλαδή να δίνεις στο παιδί το καλαθάκι του, με το τοστάκι του μέσα και το νεράκι του, για να πάει ωραία-ωραία μια εκδρομή και να φαντάζεσαι παρκάκια και κούνιες και μετά να μαθαίνεις τον ολέθριο προορισμό του μικρού κι αθώου παιδιού σου και να μας λες ότι έπεσες από το σύννεφο! Ας πρόσεχες ανθρωπάκο!
Στη Βουλή κατέληξε το μικρό κι αθώο σου πλάσμα! Στη Βουλή! Ενώ εσύ κοιμόσουν!
Κι εκεί πάνω που είχε ανέβει στα θεωρεία και θαύμαζε τους τοίχους και τα κάδρα κι εκεί πάνω που κοιτούσε ευλαβικά αυτούς τους από κάτω, τι λες ότι συνέβη αιφνιδίως!
Τα καημένα τα παιδάκια είχαν χαρεί γιατί θα έβλεπαν από κοντά "βουλευτή". Χαχαχα!
Βρε αθώα πλάσματα, ρωτάτε βρε και κανάν σοβαρό άνθρωπο (βρείτε τον πρώτα όμως!)
τι μετάλλαξη έχει επέλθει τελευταίως στην ελληνική φλέβα! Μετάγγιση κανονικότατη!
Το' ξερες εσύ φίλε πως οπλοφορούν αυτοί που μας σκοτώνουν; Εμ κερατάς εμ δαρμένος!
Όχι μόνο (μας) έχουνε πάρει τα μέτρα μέχρι φέρετρο, αλλά το παίζουν και (γ)κάουμποϊς από πάνω τα αλητομπόϊς! Α! Ρε! Ξέφτιλμποϊς όλοι! πόσο θα σας τρώμε στη μάπα ακόμα!
Εντάξει! Το καταλάβαμε ρε! Απαγορεύονται τα όπλα εντός Βουλής!! Επιτρέπονται εκτός!!
Απέξω, όποιος θέλει μπορεί να έχει ένα όπλο και να καθαρίζει τον καημένο τον κόσμο! 
Αυτούς δεν τους αναζητά κι ούτε τους σταματά κανείς! Ποιος από όλους σας θα το κάνει άλλωστε! Αλλά, από κει, μέχρι να μας το παίζετε Φαρ Ουέστ, ε, παραπάει μπόϊς!
Μα καλά! Εσείς δεν έχετε ασυλία;;;;; Γιατί να μην οπλοφορείτε ρε παληκαράδες; Άδικο!
Άσε που μαθαίνω και το άλλο! Δεν ντύνεστε καν ευπρεπώς! Τς τς τς! Και ρέμαλμποϊς!
Μας έχετε γανώσει τα πρέκια, έχετε ψηφίσει όλα τα γαμημένα σας τα νομοσχέδια, εμείς
καθόμαστε καρτερικά και σας κοιτάμε -όταν δεν φτύνουμε τηλεοράσεις!- Ε! Νισάφι πια!
Φορέστε τουλάχιστον έναν "μανδύα" της προκοπής! Όχι να θέλετε να μου περάσετε από
dress code (αχαχαχαχα! πιο γελοίοι πεθαίνεις!), να μην επιτρέπεται το μίνι ας πούμε (εμένα μου λες!), αλλά να επιτρέπεται το όπλο και το γ@μήσι ένος λαού άνευ σιέλου! 
Έ-λε-ος! Κι εντάξει! Σε όσους από εμάς μας έχουν γυρίσει ήδη τα άντερα, καθόμαστε και μιλάμε περί ανέμων και υδάτων, περί ποντικών και γάτων! Είμαστε μαλάκες λέτε;
Απλά, μας τελείωσαν οι μεγάλες σακούλες του εμετού και δεν αντέχουμε άλλο ξέρασμα! 
Επειδή το νιώθω, μια στομαχική διαταραχή μου ξανάρχεται, πριν ξαναγυρίσω στον κόσμο μου, έχω να σας πω πόσο χαμένη πήγε πριν 50 χρόνια η ζωή του Γρηγόρη Λαμπράκη!
Για αποβράσματα/θύτες και εθελοτυφλούντες/θύματα! Γι'αυτό πάλευε ο Λαμπράκης ρε;
Για να πάρουμε από εκείνον τη σκυτάλη της Ελευθερίας και να την κάνουμε Ασυδοσία;
Χαμένος Αγώνας δηλαδή! Μόνο η υστεροφημία του σώθηκε. Εμείς, καμένοι για καμένοι!


50 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη - Πορεία στη Θεσσαλονίκη
Τότε που ακόμα κάποιοι έκαναν τους αγώνες, πράξεις! Έκτοτε, λήθαργος!


"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ...

                           
Στο κομοδίνο είχα "Το Χρώμα Του Φεγγαριού" της Αλκυόνης Παπαδάκη. Ολοκαίνουργιο. 
Στον ύπνο μου ήρθε ο μπαμπάς, χτύπησε λέει το κουδούνι, του άνοιξα και τα χέρια του ήτανε μες τα αίματα, μου ζήτησε να του δώσω νερό να ξεπλυθεί, τον πήγα στο μπάνιο και του τα έπλυνα. Το αίμα ξεπλενόταν και χανόταν μέσα στον νιπτήρα. Ξύπνησα αλαφιασμένη γιατί χτυπούσε το σταθερό. Δεν υπήρχαν κινητά ακόμα. Ήταν η μαμά, είπε "ο μπαμπάς σου δεν είναι καλά" κι εγώ παρέλυσα. Πήρα τηλέφωνο έναν φίλο γιατρό. 
Επείγουσα εισαγωγή για χειρουργείο, καθώς ο μπαμπάς είχε παρουσιάσει κάτι στο λαιμό.
Γενικές εξετάσεις πριν το χειρουργείο, αιματολογικές, αξονική, υπέρηχος, καρδιογράφημα.
Όταν βγήκε ο μπαμπάς από τον καρδιογράφο είχε χάσει 10 χρόνια ζωή. "Κάτι έδειξε" μου
είπε κι εγώ, για να μην λιποθυμήσω, έψαξα να βρω κάτι να πω μέσα σε δευτερόλεπτα...
"Τους είπες ότι παίρνεις το τάδε χάπι;" είπα και του επέστρεψαν 2 χρόνια χαμένης ζωής.
Όγκος στις φωνητικές χορδές είπαν οι γιατροί. Η ευχή; Να μη χαθεί η φωνή του μπαμπά
Όσες ώρες διαρκούσε το χειρουργείο δεν ήξερα αν υπήρχε κάτι πέρα από μένα. Τρόμος.
Για να αντέξω την πίεση άνοιξα "Το Χρώμα Του Φεγγαριού" κι άρχισα να το διαβάζω.
Από πάντα είχα μαζί μου ένα βιβλίο. Με έσωσε. Όχι γιατί το θυμάμαι (μα το θυμάμαι!)
αλλά γιατί ήταν εκείνο που με κρατούσε μετέωρη, πάνω από την πραγματικότητα γύρω.
Τέσσερις ώρες μετά, οι γιατροί βγήκαν χαμογελαστοί. Αχ! Λατρεμένο μου, γούρικο βιβλίο!
Κι όμως, είχα καταφέρει και είχα "ξεπλύνει" τα χέρια του μπαμπά από τα αίματα τελικά!
Οκτώ χρόνια μετά κι ο μπαμπάς κάνει γενικές εξετάσεις. Κάτι άλλο εντοπίζεται πάλι.
Αυτή τη φορά στο νεφρό. Καταρρέω. Επείγουσα εισαγωγή για αφαίρεση νεφρού και πάλι
εξετάσεις πριν το χειρουργείο, στη μαγνητική τα μαντάτα είναι μαύρα. Ο γιατρός μου τηλεφωνεί. Ήμουν στη δουλειά αναγκαστικά για κάποιες ώρες. Κρατώ το κινητό και κινούμαι νευρικά μέσα στο γραφείο. "Έξι μήνες ζωής" μου λέει. Βοήθεια! Τι μου λέει;;;
"Μα βρε Σταύρο, αυτά τα πράγματα δεν τα λένε έτσι" του λέω και σωριάζομαι πάραυτα.
"Τώρα πια έτσι τα λέμε" μου λέει και σβήνει ο κόσμος γύρω μου.... Χειρουργείο και πάλι.
Θα χρειαζόταν όμως βιοψία έτσι κι αλλιώς. Δεν διάβαζα κανένα βιβλίο. Δεν μπορούσα.
Εκείνη την ημέρα έμπλεξα με την γραφειοκρατία με τον πιο παράδοξο τρόπο. Θρίλερ.
Για να γίνουν όλα γρήγορα, η ταχυβιοψία εννοώ, έπρεπε να μεταφέρει κάποιος στα εργαστήρια του νοσοκομείου το νεφρό! Να βγει από το ένα κτήριο, να περπατήσει περίπου 100 μέτρα και να μπει σε ένα άλλο κτήριο. Με το νεφρό σ' ένα ειδικό κουτί!
Ας μου πει κάποιος πως δε το έζησα αυτό και ήταν ένας εφιάλτης! Τρελά συναισθήματα.
Από τη μια, το μισούσα αυτό το νεφρό, γιατί έφταιγε για την κατάσταση του μπαμπά.
Από την άλλη, το αγαπούσα πολύ αυτό το νεφρό, γιατί ήταν ένα κομμάτι του μπαμπά.
Κι έπρεπε να περάσουν 14 ολόκληρες ημέρες. Για την οριστική διάγνωση της βιοψίας.
Τα μερόνυχτα περνούσαν αργά κι εγώ έμενα σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο στο νοσοκομείο.
Δυο άτομα στο ίδιο δωμάτιο. Ο μπαμπάς και ο κύριος Γιάννης. Οικογένεια είχαμε γίνει.
Πλησίαζαν και τα Χριστούγεννα. Το εγγονάκι έστελνε παιδικές ζωγραφιές στον παππού.
Βγήκε κάποτε το αποτέλεσμα. Κι όμως! Αρνητικό!! Με καλεί ο γιατρός στο γραφείο του πανηγυρίζοντας! "Θα πεθάνει από οτιδήποτε άλλο, εκτός απ' αυτό" μου λέει ανέμελα!! 
Κι έπειτα, ήρθε κι αυτό το όνειρο. Έβλεπα λέει να καίγεται ένα δάσος. Όλα τα δέντρα άντεξαν, εκτός από ένα που έπεσε λαμπαδιασμένο στο χώμα..... Τρίτη πρωί και εξιτήριο για το μπαμπά. Τηλεφωνώ στον αδερφό μου: "Που είσαι;" "Πάω να πάρω το μπαμπά!!"
"Ξέρεις, έχω δει κακό όνειρο". "Άσε τις βλακείες". Ο αδερφός μου φτάνει στο θάλαμο. Η πόρτα του δωματίου του μπαμπά, κλειστή.... Γιατροί απέξω....."δεν μπορείτε να μπείτε"... Ο αδερφός μου ακούμπησε στον τοίχο. "Σας παρακαλώ! Πείτε μου τι έγινε!!" "Ο πατέρας σας πάντως, είναι καλά"............Αντίο Αγαπημένε Μας "Κύριε Γιάννη" Καλέ Μας Γείτονα............
"-Τι χρώμα έχει η λύπη; ρώτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά. Δεν άκουσες; Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη" -Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στην αγκαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλε. -Τι χρώμα έχει η χαρά; -Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου". Έχω ακόμα το χρώμα του μεσημεριού μπαμπά μου, θυμάσαι που στο έγραψα τότε;
                    

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

ΤΙ ΛΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ; ΠΟΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΣΥΣΤΗΝΕΙΣ;

                         "ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"


Θα σου πω πρώτα ποια βιβλία θεωρούνται τα πιο πολυδιαβασμένα στον κόσμο! yes!
Το μυστικό της επιτυχίας παραμένει άγνωστο! Ακόμα και για τους συγγραφείς τους!
Με αντίστροφη σειρά από το 9 έως το 1! Γιατί δεν είναι από το 10 έως το 1; Άγνωστο!
Αν θες μπορείς να μου πεις αν έχεις διαβάσει κάποιο από αυτά. Εγώ μόνο ένα! Το "5"!!
9)  Το Ημερολόγιο Της Άννας Φρανκ. 27 εκατομμύρια αντίτυπα!
8)  Όσα Παίρνει Ο Άνεμος. 33 εκατομμύρια αντίτυπα!
7)  Twilight The Saga. 43 εκατομμύρια αντίτυπα!
6)  Κώδικας Da Vinci. 57 εκατομμύρια αντίτυπα!
5)  Ο Αλχημιστής. 65 εκατομμύρια αντίτυπα!
4)  Ο Άρχοντας Των Δαχτυλιδιών (τριλογία). 103 εκατομμύρια αντίτυπα!
3)  Χάρι Πότερ (εφτά βιβλία). 400 εκατομμύρια αντίτυπα!
2)  Η Κόκκινη Βίβλος. 820 εκατομμύρια αντίτυπα!
1)  Βίβλος. 3,9 δισεκατομμύρια αντίτυπα!!!  (Ο Χριστός Κι Η Μάνα Του Μάνα Μου!!)
Πάμε τώρα στο άλλο θέμα της ημέρας! Τα βιβλία γιατρεύουν, αλλά μάλλον το ξέρεις!
Υπάρχουν γιατροί όμως που συνταγογραφούν βιβλία, αντί για φάρμακα! Το ήξερες αυτό;
Στη Βρετανία λοιπόν, το ίδρυμα Reading Agency προωθεί την ανάγνωση βιβλίων και έχει ετοιμάσει μια λίστα από βιβλία, που μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά την καλή διάθεση! Αυτά τα βιβλία δεν είναι εγχειρίδια αυτο-βοήθειας, αλλά βιβλία φαντασίας, κλασικά, μυθιστορήματα, νουβέλες, παιδικά. Η λίστα αυτή μάλιστα, θα διανέμεται από τους τοπικούς γενικούς γιατρούς οι οποίοι θα μπορούν να συνταγογραφούν ένα βιβλίο!!!
Η εναλλακτική αυτή θεραπεία προτείνεται ως συμπλήρωμα και όχι ως υποκατάστατο της παραδοσιακής θεραπείας. Οι στατιστικές που αναφέρονται στην ιστοσελίδα του ιδρύματος λένε πως η ανάγνωση ενός βιβλίου, μπορεί να ρίξει τα επίπεδα του άγχους μέχρι και 67%!! Η "συνταγογράφηση βιβλίων" σκοπεύει να φέρει ανακούφιση σε περίπου 6 εκατομμύρια ανθρώπους που πάσχουν από αυξημένο άγχος και κατάθλιψη! Αν και προτείνονται αρκετά βιβλία, η προσωπική μας λίστα είναι μάλλον το καλύτερο φάρμακο!
Πηγή μέρους πληροφοριών από το πολύ ωραίο: http://www.doctv.gr/page.aspx
Σου "συνταγογραφώ" σήμερα ένα βιβλίο που έχω διαβάσει με την αδρεναλίνη στα ύψη!!
"Κλάσμα Δευτερολέπτου" του David Baldacci. Εκδόσεις "Λιβάνη". 547 σελίδες που δεν προλάβαινα να τις γυρίζω από το πολύ σασπένς! Ανατρεπτικό θρίλερ! Το διάβασα πριν από 3 χρόνια περίπου και αν και έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία από τότε, ακόμα θυμάμαι το συναίσθημα: Κλάσματα δευτερολέπτων για το γύρισμα των σελίδων!! "Οι δολοφόνοι έδειχναν προτίμηση στα φαρδιά ρούχα και στα μικρά όπλα. Για κάθε ενδεχόμενο πάντως, ψιθύρισε μερικές λέξεις στο μικρόφωνο του ενημερώνοντας τους συναδέλφους του για τους δυο ύποπτους. Ύστερα έριξε μια γρήγορη ματιά στο ρολόι που κρεμόταν στον απέναντι τοίχο. Ήταν 10:32 το πρωί".. Για τους λάτρεις του είδους!! 

"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

ΣΤΟ' ΝΑ ΠΟΔΙ Η ΣΑΓΙΟΝΑΡΑ, ΣΤ' ΑΛΛΟ ΠΟΔΙ Η ΠΑΝΤΟΦΛΑ...


Το πρωί έχει δροσιά και θέλω μια ζακέτα. Το μεσημέρι σκάω και τη βγάζω. Στην τράπεζα που πήγα μια μέρα για πληρωμές (εσύ τι περίμενες; ανάληψη; που ζεις!) είχε κλιματιστικό και πάγωσε ο απαυτός μου. Το απόγευμα έριξε μια καταιγίδα της αρκούδας. Που στο διάολο τρύπωσα την καπαρντίνα μου! Το βράδυ έπεσε μια ψύχρα φθινοπωρινή. Επειγόντως μια πυτζάμα με μανίκια! Σαγιονάρα ή παντόφλα; Ιδού το ερώτημα ολόκληρου του μήνα. Κι επειδή δεν έχω αποφασίσει ακόμα, στο' να πόδι σαγιονάρα, στ' άλλο πόδι τη παντόφλα! Το μπεγλέρι σε ποιο πόδι να το κρεμάσω μάνα μου; Θα' σου 'λεγα τώρα, αλλά έχε χάρη που μιλάω πάντα κομψά! Με το σεις και με το σας που λένε στο χωριό μου! Εν κατακλείδι τα καλοκαιρινά τα κατέβασες ή βολοδέρνεις κι εσύ ακόμα άνθρωπε;
Δεν ξέρω τι μου λες εσύ. Εγώ προχτές έτσι στα κουτουρού αντάμωσα ένα μαύρο γάντι!
Ήταν που ήταν νύχτα ήταν και το γάντι μαύρο, ήρθα και σκιάχτηκα! Είπα στον εαυτό μου απο-φασιστικά: δεν πάει άλλο κοπελιά! Φτιάχνε ντουλάπες τώρα!! Για ποιο από τα δυο παρεξηγήθηκε: για το "κοπελιά"; για το αυταρχικό μου "τώρα"; Δεν το' μαθα ακόμα!
Σημασία έχει ότι το τοπίο παραμένει ομιχλώδες! Μάλλινα και λινά ήρθανε κι αγαπήσανε!
Δυο πουλόβερ δεξιά, τρία καλσόν αριστερά, ένα κοντομάνικο στη μέση. Τι μας κάνουν;
Ένα απίστευτο μπάχαλο! Εις ποίον ηθικόν τέλμα έχω βυθιστεί; Παλιά, πέρυσι-πρόπερσι,
κάπου αρχές του Μάη έκανα νοικοκυρεμένες δουλειές και ταχτοποιούσα τα συρτάρια.
Φέτος τι να πω! Θες που είχε φύγει ο Αντώνης για Κίνα; Κάτι με αποσυντονίζει φίλε!
Επικρατεί μια ρευστότης στην συμπεριφορά μου γενικώς! Μια ματαιότητα καλύτερα να πω. Την μετέφερα και στις ντουλάπες! Θα έρθει τελικά το Καλοκαίρι ή μας το έχουν δεσμεύσει κι αυτό οι Τράπεζες, μαζί με τις καταθέσεις (που έχουν κάποιοι άλλοι)!!!
Δηλαδή αν υποψιαστώ ότι δεν μαζεύω τα χειμωνιάτικα γιατί χρεοκοπήσαμε, ζήτω που καήκαμε! Την κάτσαμε τη βάρκα! Σου έχω μια δικαιολογία έτοιμη: μου τη δίνει το Καλοκαίρι! Κι αυτός είναι λόγος ικανός για να την περάσω παρέα με κάλτσα και μπότα!
Εδώ άλλοι θα την περάσουν με κάλτσα και αρβύλα! Δεν θα συμπαρασταθώ εγώ η μάνα;;
Βρε, ας ήταν άλλες εποχές και θα έβαζα μια ωραιότατη αγγελία: "Ζητείται ψηλό δυνατό αγόρι, για γνωριμία με σκοπό.....το κατέβασμα καλοκαιρινών"! Ας όψεται! Αχ! Την ψώνισα!
Κι άμα πάρω μπροστά και ρημαδοφτιάξω καμιά ντουλάπα σφύρα! Εγώ θα πορεύομαι με χειμερινά κι εσύ πάρε ένα ανεκδοτάκι να σου βρίσκεται τώρα που το θυμήθηκα, γιατί συνήθως τα ξεχνώ: Άντρας: Γυναίκα, κέρδισα το λαχείο! Ετοίμαζε βαλίτσες!!! *:P γλώσσα *:P γλώσσα *:P γλώσσα
Γυναίκα: Αχ! Τι καλά άντρα μου! Φύγαμε! Χειμωνιάτικα να βάλω μέσα ή καλοκαιρινά;
Άντρας: Χειμωνιάτικα και καλοκαιρινά! Κι ως το βράδυ να μου έχεις αδειάσει τη γωνιά!
(Αυτός είναι ένας έξυπνος τρόπος για να μη χρειαστεί να φτιάξουμε ντουλάπες!) 


Κυριακή 19 Μαΐου 2013

ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ...

"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

Ισπανία: Κεντρικός δρόμος.
Αυτή η "αφίσα" δεν είναι καθόλου συνηθισμένη.
Για την ακρίβεια είναι "μαγική εικόνα"!
Και κρύβει ένα "διπλό" (!!!) μήνυμα!
Όσο περνά από κει κάποιος ενήλικος είναι μια απλή αφίσα!
Όταν όμως περνά ένα παιδάκι "ζωντανεύει"!
Και ενεργοποιείται!
Μεταδίδει μηνύματα ΜΟΝΟ στα παιδάκια
και δη σε εκείνα έως 10 χρονών περίπου!
Τώρα, πως γίνεται αυτό το μαγικό;
Η "αφίσα" είναι κατασκευασμένη για να ενεργοποιείται
όταν πλησιάζουν κοντά της παιδιά μέχρι ενός ύψους!
Και μπορεί να διαβαστεί μόνο από κάτω προς τα πάνω.
Και όχι από πάνω προς τα κάτω! Ένας ενήλικας δεν μπορεί να την διαβάσει!
Κι όταν ανιχνεύει το ύψος (περίπου μέχρι 1.35m) 
μεταδίδει στα παιδιά ένα μήνυμα:
"Εάν κάποιος σε χτυπάει τηλεφώνησε μας και θα σε βοηθήσουμε"
                     Δες το βίντεο! Έμπνευσηhttp://oipsonares.blogspot.gr/


"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ=ΜΕ ΠΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ;...

"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ=ΜΕ ΠΟΣΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ;...

Μα δεν είναι εικόνα. Είναι Συναίσθημα. Το συναίσθημα ενός παιδιού.
Χωρίς τη συγκατάθεση του η φωτογραφία. Χωρίς τη συγκατάθεση του η Απώλεια...
Όλα ερήμην του. Ο πόλεμος ερήμην του. Ερήμην του κι ο οίκτος μας....
Αυτό το μικρό κοριτσάκι υπήρξε θύμα ενός πολέμου. Ακόμα δεν κατάφερα να μάθω σε ποια χώρα. Το ονομάζω "θύμα" καθώς αυτό το παιδάκι σ' εκείνον τον πόλεμο έχασε τη μαμά του. Το παιδί κατέληξε σε ένα ορφανοτροφείο. 
Η απουσία της μαμάς αβάσταχτη...
Δεν ήθελε να φάει, να κοιμηθεί, να παίξει με τα άλλα παιδάκια.
Οι υπεύθυνοι του ορφανοτροφείου το είδαν κάποια στιγμή ξαπλωμένο στην αυλή.
Έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει.
Το κοριτσάκι είχε πάρει μια κιμωλία και είχε ζωγραφίσει στο τσιμέντο αυτήν την εικόνα. Είχε σχεδιάσει τη μαμά της σε περίγραμμα!
Μετά έβγαλε τα παπουτσάκια του και τα άφησε έξω από το περίγραμμα.
Μπήκε μέσα και κουλουριάστηκε όπως ένα έμβρυο στην κοιλιά της μαμάς.....
Έχω διαβάσει πως ο άνθρωπος ενστικτωδώς κοιμάται πολλές φορές σε εμβρυική θέση.
Είναι καταγεγραμμένο στον εγκέφαλο. Εδώ όμως ήταν μια ενστικτώδης επιλογή.....
Μια κίνηση απόγνωσης. Ένα κατασκευασμένο όνειρο.
Από ένα παράπλευρο θύμα ενός παρανοϊκού πολέμου.
Ποιος ευθύνεται; Ποιος την πληρώνει. Ποιος δεν παθαίνει ποτέ τίποτε;
Θεέ μου! Τι γίνεται; Έχεις επιλεκτική όραση, έτσι; Αλλιώς δεν εξηγείται! Δεν μιλάς;
Δεν θα κάνεις επιτέλους κάτι; Θα πεις "οι άνθρωποι πληρώνουν τα έργα τους"
Τα παιδιά όμως είναι μόνο παιδιά. Τι πληρώνουν ακριβώς; Τι εξαργυρώνουν πες μου!

"Της Αγάπης Αίματα Με Πορφύρωσαν
Και Χαρές Ανείδωτες Με Σκιάσανε
Οξειδώθηκα Μες Τη Νοτιά Των Ανθρώπων
Μακρινή Μητέρα Ρόδο Μου Αμάραντο"
~Οδυσσέας Ελύτης~

"Πού είναι το σπίτι σου;" ρώτησαν ένα κοριτσάκι. Κι αυτό απάντησε: "Εκεί που είναι η μαμά μου".

Και μιάμιση περίπου ώρα μετά την ανάρτηση:
Αυτός ο Πέτρος Κ. μού έβαλε ιδέες με το σχόλιο του!
Οπότε από δω και κάτω αρχίζω το (αυτο)σαμποτάζ!
Δεν με παρατάνε όλοι τους! Γεμίσαμε "δίδυμα" θέματα!
Και γιατί καλέ μου κύριε φωτογράφε το βούλωνες τόσο καιρό; Ε;
Τι περίμενες ακριβώς; Να μιλήσει ο Πέτρος με τα στοιχεία του;;;
Ούτε οι Πόλεμοι δεν σταματούν τα συμφέροντα. Κυρίως αυτοί...
Ορίστε! Του κάνω και διαφήμιση! Του φωτογράφου εννοώ!
Το ορφανό κοριτσάκι ζωγραφίζει τη μαμά και το μπαμπά του!
Το ορφανό κοριτσάκι ζωγραφίζει το ψάρι του!
Το ορφανό κοριτσάκι ζωγραφίζει τα δέντρα του!
Το ορφανό κοριτσάκι ζωγραφίζει τον ελέφαντα του!
Ούτε τα ορφανά κοριτσάκια δεν τους σταματούν τους επιτήδειους!!!
Που μας κάνουν ολόκληρα "ρεπορτάζ" από έναν....
"Άγνωστο Πόλεμο"! Βοήθεια πια!
Οι απόψεις μου πάντως ισχύουν! Δεν τις ξεπουλάω για να γεμίσω φυλλάδες!
Τυγχάνω ερασιτέχνης!








"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ...

"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

Ιούλιος


Ταξιδεύω μέσα από τα μάτια της Μαρίας 
από όταν την πρωτοσυνάντησα εδώ στο Διαδίκτυο.
Και να σου πω πως δεν την γνωρίζω! Δεν την έχω δει ποτέ!
Ε, και; 
Η Μαρία δεν μιλά μόνο με την γραφή. 
Η δεύτερη "πένα" της  -κατ' εμέ η πρώτη!-
είναι.....η Φωτογραφία!
Όταν η Φωτογραφία της Μαρίας μιλάει, όλα τα άλλα σιωπούν!
Είναι ικανή να σου φωτογραφίσει μέχρι και τους.....γαμωλογαριασμούς
και να σε κάνει να τους δεις με...άλλο μάτι! Ως Τέχνη!
Να! Δες τον "Σεπτέμβριο" της, αν δεν με πιστεύεις!
Ζήτησα την άδεια της να αναρτήσω τις υπέροχες φωτογραφίες της
κι εκείνη μου την έδωσε με όλη της την -καλή- καρδιά!
Μαράκι μου γλυκό, σε γνώρισα στον κόσμο του internet
και σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ που είσαι ένα τόσο ξεχωριστό άτομο!
Smile! Πες καλύτερα τι ΔΕΝ μπορείς να φωτογραφίσεις!
Σίγουρα είναι πολύ λιγότερα από αυτά που μπορείς!
Εντελώς αυθόρμητα θα βροντοφωνάξω πως...
αν η Μαρία ζούσε σε άλλη χώρα, θα ήταν ήδη διάσημη φωτογράφος!!!
Μα, πέστε μου ρε παιδιά! Έχει κανείς αντίρρηση;;;
Ευτυχώς, υπάρχουν 6.....μηνιάτικα ακόμα για να στολίσω!
Πάμε τώρα όλοι μαζί ένα φωτογραφικό ταξίδι; Φύγαμε!
Μυστικό! Προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια!!!


Μάρτης


Φλεβάρης


Γενάρης


Νοέμβρης


                           Σεπτέμβρης              "ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ...


Τα παιδικά τα όνειρα μυρίζουν πορτοκάλι
Και ξημερώνει Κυριακή σε μυρωμένη αγκάλη
Το σπίτι είναι δροσερό κι η κάμαρη με ασβέστη
Για να την ξεγελάσουμε κι εφέτος τόση ζέστη
Έχει έναν φούρνο στη γωνιά και ψήνει τα ψωμάκια
Κι έχουμε και περίσσευμα για δυο κουλουράκια
Αφού στην άλλη τη γωνιά ο κουλουρτζής φωνάζει:
Φρέσκα κουλούρια ποιος μπορεί να μην τα αγοράζει!
Τα παιδικά τα όνειρα ποδήλατα ανεβαίνουν
Κι όποτε είναι Σάββατο στην εξοχή πηγαίνουν
Γύρω τους είναι Άνοιξη, ποτέ δεν χειμωνιάζει
Αφού μέσα στα όνειρα τίποτα δεν αλλάζει
Στα παιδικά τα όνειρα έχει μια αυλή με χόρτα
Και το κλειδί δεν κρύβεται. Απάνω είναι στην πόρτα
Η μάνα κι ο πατέρας μας στο σκαλοπάτι στέκουν
Και με λατρεία στη ματιά όλα τα επιβλέπουν
Η μάνα κάνει ένα γλυκό του κουταλιού σταφύλι 
Και ο καφές στη χόβολη να πίνουνε οι φίλοι
Κι οι γείτονες μας αγαπούν κι όλο τους ενδιαφέρει
Πόσες βροχές στα χτήματα η Άνοιξη θα φέρει
Στα παιδικά τα όνειρα Πατρίδες δεν υπάρχουν
Μήτε υπάρχουν σύνορα, εμπόδια για να' χουν
Παιδιά πηγαίνουν, έρχονται, ζητούν Ελευθερίες
Λιώνουνε τα παπούτσια τους σε ατέλειωτες πορείες
Και οι μανάδες είναι εκεί, δεν χάνουνε το δρόμο
Να κλάψουν έχουν τα παιδιά έτοιμο έναν ώμο
Κι ότι ονειρευτήκανε στ' αλήθεια ξημερώνει
Και βγαίνει ο Ήλιος λαμπερός στου Κόσμου το μπαλκόνι...
"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"

Τα παιδικά τα όνειρα μυρίζουν πορτοκάλι
και των μεγάλων καμφορά γιατί τους πιάνει ζάλη
όταν κλείνουν τα μάτια τους και βλέπουν: εφορία,
λογαριασμούς, κοινόχρηστα και κάθε μαλ…
που πρέπει να πληρώσουνε μήπως και ξεχρεώσουν
κι απ’ τα γαμωχαράτσια τους κάποτε ξελασπώσουν.
Γιατί δεν ξεσηκώνονται γιατί δεν αντιδρούνε;
Γιατί όλοι μουγκάθηκαν γιατί φιλοσοφούνε
μονάχα απ’ την οθόνη τους; Τι φταίνε τα παιδιά μας
για την Ελλάδα της βρωμιάς που αφήνει η γενιά μας;
Κανένα όμως πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας.
Ίσως γι’ αυτό νομίζουμε πως βρίζοντας και φωνάζοντας
θ’ αλλάξουμε τον κόσμο μας. Όμως αυτά δεν φτάνουν.
Θυσίες, αίμα, δάκρυα, αυτά είναι που κάνουν
γενιές να ξεχωρίζουνε να τις τιμούν οι άλλοι.
Νέα γενιά μη προσκυνάς. ΣΗΚΩ ΨΗΛΑ ΚΕΦΑΛΙ !!!

"Ακυβέρνητος"

Ο 14χρονος Ισμαήλ από το Αφγανιστάν δέχτηκε ρατσιστική επίθεση 
σε κεντρική πλατεία της Αθήνας, όπως καταγγέλλουν οι Γιατροί του Κόσμου.
Το παιδί νοσηλεύτηκε προσωρινά και ύστερα από 16 ράμματα
στο πρόσωπο, αφέθηκε και πάλι στη μοίρα του!
Οποία Ιεροσυλία...
12χρονος τουρίστας από τη Ρωσία δέχτηκε επίθεση με 22 μαχαιριές 
στη Χερσόνησο της Κρήτης από Ολλανδό εργαζόμενο σε τουριστική επιχείρηση.
Ο άτυχος μικρός μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας με C130 
όπου δέχτηκε την επίσκεψη του Υπουργού Υγείας Ανδρέα Λυκουρέντζου!
Οποία Υποκρισία...

(Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητά η αντιγραφή και η αναδημοσίευση)

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.