Κι εγώ σαν άνεμος θα φύγω θα χαθώ
κι όπως θα φεύγω φως μου
θα σ' ονειρευτώ
να μ’ αγκαλιάζεις κι εγώ να προσπαθώ
για μια φορά να σ’ αρνηθώ.
Θα σ’ αρνηθώ...
-Και που λες, ο μπαμπάς είχε ένα μικρό σκάφος και όργωνε τις θάλασσες.
-Είχε και σένα μαζί του μαμά;
-Ναι μωρό μου. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι εμένα η θάλασσα δεν με ξετρελαίνει.
-Τι; Με το ζόρι πήγαινες;
-Πολλές φορές ναι. Όχι ακριβώς με το ζόρι, αλλά για να κάνω το χατήρι του μπαμπά.
-Είσαι φοβιτσιάρα;
-Φοβιτσιάρα; Ουουουου! Μην το συζητάς! Άσε που είμαι και παράξενη!
-Μμμμ! Κάτι μας είπες τώρα! Και τι σε...παραξένευε;
-Εννοείς τι παραξενιές είχα με τη θάλασσα; Όλα! Μην με τσιμπήσει σφίγγα,
μην με κάψει ο ήλιος, μην κάνει και εμφανιστεί κάνας...καρχαρίας, ε να, τέτοια!
-Ναι, αλλά είναι ωραία στη θάλασσα, ειδικά άμα δεν έχει κύμα, ε μαμά;
-Μόνο ωραία; Ονειρεμένα! Θυμάμαι μια χρονιά που κάναμε διακοπές στο Ιόνιο.
-Εγώ που ήμουν μαμά;
-Δεν είχες γεννηθεί ακόμα μωρό μου.
-Κι εσείς μου αλωνίζατε τις θάλασσες ε;
-Αχαχα! Ε ναι. Και ξέρεις εκεί στο Ιόνιο τις περισσότερες ημέρες η θάλασσα είναι λάδι!
-Λάδι είναι όταν δεν έχει κύμα;
-Ναι μωρό μου. Και που λες, ένα βράδυ κοιμηθήκαμε στο σκάφος,
γιατί το πρωί είχαμε ταξίδι. Θα αλλάζαμε νησί.
-Σε ποιο νησί θα πηγαίνατε;
-Στην Κέρκυρα. Ξυπνήσαμε που λες το πρωί και γύρω μας ήταν ο Παράδεισος!
-Κι εσείς ο Αδάμ με την Εύα!!!
-Ναι, κάπως έτσι. Αλλά εμείς ήμασταν μέσα στη θάλασσα.
Φαντάσου τώρα μια θάλασσα λάδι όπως σου είπα. Ο ουρανός, η θάλασσα, τα βουνά.
-Κι εσείς!
-Κι εμείς. Ο μπαμπάς στο τιμόνι έτοιμος για το ταξίδι, εγώ το χαβά μου:
άνοιξα το ραδιόφωνο κι έψαχνα κάναν σταθμό με ωραία μουσική.
-Είχε και ραδιόφωνο το σκάφος;
-Όχι μόνο είχε ραδιόφωνο, αλλά είχε και πολύ καλά ηχεία!
Κι όπως σκίζαμε απαλά το πέλαγος κι αριστερά μας η στεριά
και δεξιά μας τα βουνά κι εμείς μεσοπέλαγα, το θυμάμαι σαν τώρα.
Ξεχύθηκε από τα ηχεία αυτό το τραγούδι...
θες ο έρωτας, θες που ήταν σα να γράφτηκε ακριβώς σαν μουσική επένδυση;
Πάντως, όσα χρόνια κι αν περάσουν μωρό μου,
κάθε φορά που θα το ακούω, θα θυμάμαι εκείνη την μαγική στιγμή,
που σκίζαμε τα κύματα κι αυτή η μελωδία απλωνόταν στον θαλασσινό αέρα
κι από τότε χαράχτηκε για πάντα βαθιά μέσα στο μυαλό μου.
Και δεν θα βρω εξήγηση καμιά, πως γίνεται και
κάποιες στιγμές περνούν στο υποσυνείδητο και δεν ξεχνιούνται ποτέ...
-Μαμά! Βρε μαμά! Με πήρες μονότερμα! Που πήγαν τα αυτιά σου;
-Στους πέντε ανέμους μωρό μου. Στους πέντε ανέμους...
...Κι εγώ σαν άνεμος θα φύγω θα χαθώ κι όπως θα φεύγω φως μου, θα ερωτευτώ
τους πέντε άνεμους. Μ’ αυτούς θα ξεχαστώ και δε θα ξαναρθώ. Να νανα νανα νανανανα...
*Ευχαριστώ πολύ την γλυκιά Κική που μου έδωσε την ευκαιρία να ξαναθυμηθώ μια από τις στιγμές που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ...
... "o pio pistos filos tou skylou" "Στους πέντε ανέμους": Στίχοι: Ιφιγένεια Γιαννοπούλου Μουσική: Στέφανος Κορκολής Φωτογραφία: Google ...
Σε προσκαλώ στο νέο μου blog Μια Πέτρα
...............................................................................................................
Koριτσαρα τι σουπερ αναρτηση ειναι αυτη!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοσο χαιρομαι που το παιχνιδι αυτο εγινε αφορμη να μοιραστεις μαζι μας μια τοσο υπεροχη, ανεκτιμητη, δικη σας στιγμη που τωρα εγινε και δικη μας!!!!
Συγκινθηκα!
Αυτο ειναι αγαπη!
Αλλωστε πιο δυνατη αγαπη απο αυτη της μανας για το παιδι υπαρχει;;;
Εγω σ ευχαριστω γι αυτη την ξεχωριστη αναρτηση φιλη μου! <3
Να εχεις ενα τελειο σκ!
Κική, γύρνα πίσω και πάρτο αλλιώς, γιατί...θα βρεις! Αχαχαχα! Έχεις όμως μια μανία να μου μπερδεύεις τους έρωτες! Αχαχα! Τώρα που θα το ξαναδιαβάσεις, είμαι σίγουρη πως θα τον λύσεις τον........"γρίφο" της ανάρτησης!! Πολλά γλυκά φιλιά, καλό Σουκου και ευχαριστώ εγώ! :))
ΔιαγραφήΗρθα και εγω! :)
ΔιαγραφήΚαλημέρα, καλό μήνα, καλή εβδομάδα και καλό καλοκαίρι!
Ολα καλά λοιπόν!
Με συγχωρεις αλλα δε ξερω γιατι, παντα θα μπερδευομαι στα ερωτικα σου. Φαντασου πως αν καποια στιγμη τα πιασω με την πρωτη μαλλον θα ανησυχησεις. χαχαχαχαχαχα
Συγνωμη! <3
Ειχα καταλαβει την αφηγηση στο παιδι αλλα θεωρησα πως για εκεινο μιλουσε η αγαπη. Βεβαια ξαναδιαβαζοντας το κειμενο και τα σχολια καταλαβα πως μεσα απο αυτη την αφηγηση εβγαινε η αγαπη και ο ερωτας για τον καπετανιο να πω ;)
* Παλιά ήμουνα ξανθιά, να ρίξω εκεί το φταίξιμο; χαχαχα
Ε καπου πρεπει να το ριξω και εγω!
Φιλακια πολλα πολλα! <3
"-Και που λες, ο μπαμπάς είχε ένα μικρό σκάφος και όργωνε τις θάλασσες.
Διαγραφή-Είχε και σένα μαζί του μαμά;".........για τον καπετάνιο που είναι και ο μπαμπάς του παιδιού ταυτόχρονα!!! :))
αδυναμια ηρθα να σου πω τι σκεφτηκα μολις τωρα και ελιωσα μονη μου στο γελιο.
Διαγραφήχαχαχα
ακου ακου...
φανταζεσαι να παμε ποτε εμεις οι δυο για καφε και να συζητησουμε τα ερωτικα σου;;
χαχαχαχα
πρεπει να το ζησουμε αυτο! εχεις μακρια μαλλια; θα θελα να σε δω με το μαλλι καγκελο. χαχαχα καπως ετσι θα στο κανω στο τελος. χαχαχαχα
φιλακια πολλα!
...απαπαπαπαπαπαπα, εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα! (και μετά να θέλω άλλους τόσους...καφέδες, για να σου εξηγώ τι και πως! αχαχαχα!)...και ναι, έχω μακριά μαλλιά η καημενούλα! :))
ΔιαγραφήΑχ και βαχ συμπεθερούλα!! Λίγο κρασί λίγο θάλασσα και το σκάφος μου!!! Χαχαχα!! Πλάκα κάνω!! Και το αγόρι μου φουλ ιν λαβ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι άλλο θέλουμε!!
Φιλάκια θαλασσινά Πέτρα μου!!! Καλό σ/ να χεις!!! :)))
Περασμένα μεγαλεία συμπεθερόνι μου! Πολλά φιλιά και καλό Σουκου! Καλά να περάσεις ;)
ΔιαγραφήΈχε χάρη που σου φέρνει τόσο όμορφες αναμνήσεις αυτό το τραγούδι, γιατί τον Κορκολή τον αντιπαθώ σφόδρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο ταξίδι στους πέντε ανέμους και καθόλου δεν απορώ που χαράχτηκε μέσα σου ανεξίτηλη η μαγική στιγμή...εδώ κατάφερες να τη χαράξεις και μέσα μας!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Η αλήθεια είναι ότι οι στιγμές του καθενός είναι λίγο δύσκολο να περιγραφούν, πόσο μάλλον να καταλάβει ο άλλος το πως νιώσαμε, αλλά είπα να το παλέψω. Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο επίσης :))
ΔιαγραφήΑχ αυτό είναι αγάπη: αυτό που δεν περιγράφεται , αλλά μένει πάντα μέσα μας κι ανασύρεται ακόμα κι από ένα τραγούδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο σε νιώθω Πέτρα μου!
Νομίζω ότι σήμερα με άλλα λόγια η κάθε μία γράψε και περιγράψαμε ακριβώς το ίδιο! Που μόνο όποιος το έχει ζήσει μπορεί να το νιώσει!
Φιλιά στο μέτωπο! :)))
Θα έρθω να σε διαβάσω και να τα πούμε κι από κει. Ώωωωωωρες ατελείωτες πέρασα χωρίς ρεύμα και ίντερνετ και τώρα που ρημαδοήρθε, δουλεύει με το ζόρι. Δεν θα σταματήσω ποτέ να βρίζω (και) τις ΔΕΕΣ και τους ΟΤΕΔΕΣ αυτής της χώρας.......... Σε φιλώ :))
ΔιαγραφήΠετρουλίνι μου γεια σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφες αναμνήσεις είναι αυτές!!
Και το κείμενο σου θαυμάσιο!1
Μπορεί να τιτλοφορηθεί: Ο έρωτας στο κύμα
Η θάλασσα μαγεύει τον έρωτα κι επιτείνει
το συναίσθημα...Πάντα τέτοια!!
πολλά φιλιά και καλό σ.κ
Να είσαι καλά Ελένη μου! Όντως, πολλούς τίτλους θα μπορούσαμε να δώσουμε, αλλά έπρεπε να είμαι στα πλαίσια του παιχνιδιού της Κικής. Φιλιά πολλά και καλό Σουκου επίσης :))
ΔιαγραφήΈχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚορκολή δεν αγαπάω, αλλά με ταξίδεψες και μένα στο πλοίο της αγάπης...
Φιλιά Πετρο-θαλασσοδαρμένο μου ♥
Τι σημασία έχουν οι Κορκολήδες μπροστά στα προσώπατα, όταν αυτά ζουν τέτοιες στιγμές; Άσε που τραγουδάει και η Κωνσταντίνα μαζί δλδ! :)) Καλό απόγευμα Μαρία και να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΉταν σαν να ήμουν κι εγώ εκεί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας τέτοια μοναδική στιγμή!!!!!!
Ο έρωτας όλα τα ομορφαίνει και τα θυμάσαι αιώνια!!!!!
Φιλάκια πολλά!!!!
Ρένα μου γλυκιά, σε ευχαριστώ πολύ που με τιμάς με την επίσκεψη σου και να είσαι καλά! Σε φιλώ και καλό Σουκου :))
ΔιαγραφήΗ αληθινή αγάπη πάντα θα σε ταξιδεύει, ακόμα κι όταν η σχέση έχει τελειώσει,
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί δεν σώνεται. Ή υπάρχει ή δεν υπήρξε ποτέ!
Με συγκίνησες τρελοκόριτσο!!!
Οι αναμνήσεις δεν κάνουν διακρίσεις Γλαύκη μου. Οι στιγμές που μας έχουν χαράξει δεν έχει σημασία αν είναι από σχέσεις που υφίστανται ή υπήρξαν κάποτε στη ζωή μας. Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΤι γλυκια αναμνηση....! Για το τραγουδι δεν θα πω πολλα! Αγαπω Κορκολη ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο τελος σαν να μου φανηκε πως ονειρο εβλεπες...
Μαλλον η ιδεα μου.
Παντως πολυ ομορφο δεσιμο πετρα μου
Φιλακια
Πίστεψε με, μπορεί να έμοιαζε με όνειρο, αλλά δεν ήταν όνειρο, ήταν μια πραγματικότητα, που λέει κι η Καρέζη! Φιλούθκια και καλό Σουκου :))
ΔιαγραφήΑν μη τι άλλο, αυτή η ανάρτηση έχει όμορφη θεματολογία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήJoan μου καλησπέρα σου....! πολύ όμορφη η στιγμή, πολύ όμορφο και το όνειρο που έκλεισε μέσα του ζωή. Το ότι το μοιράστηκες μαζί μας, μας γεμίζει διπλή χαρά....Λατρεύω και εγώ αυτό το όμορφο τραγούδι. Καλό σου απόγευμα κορίτσι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά φίλε Γιάννη. Επειδή προς το τέλος σας μπέρδεψα κάπως μάλλον, άλλαξα ελαφρώς μια φράση, για να μην παραπέμπει το κείμενο σε όνειρο. Καλό σου απόγευμα :))
ΔιαγραφήΑπίθανη η ιστορία και η περιγραφή της! Το τραγουδάκι δε, λατρεμένο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι πάντα Πέτρα μου να δημιουργούνται αξέχαστες στιγμές να σκίζουν από χαρά και ευτυχία
τις διαδρομές στη ζωή σου σου! Καλό Σ/Κο! Φιλιά πολλά με αγκαλιά!:))
Μακάρι να ήταν η ζωή μας γεμάτη ευχάριστες στιγμές Κατερινάκι μου... Να είσαι καλά και καλό Σουκου! Πολλά γλυκά φιλιά :))
ΔιαγραφήΜα γίνεται τέτοια εικόνα μαγική, θάλασσα και έρωτας, χωρίς αισθαντική μουσική που σε ταξιδεύει μαζί με το σκάφος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάω να δω και το καινούριο blog. Δηλαδή μεταφέρεσαι ή θα διατηρήσεις και το υπάρχον;
Φιλάρες πολλές
Ή το 'χεις το πακέτο ή δεν το 'χεις! Αχαχα! Όσο για το ερώτημα σου, όχι καλέ, δεν μεταφέρομαι, απλά θα το έχω δίπορτο!! Φιλιά γλυκά και καλό Σουκου :))
ΔιαγραφήΑαααχχχχχ τι ωραία η ιστορία σου Πέτρα μου!!! Συγκινήθηκα! Τώρα πάω να ρίξω κανένα μπινελίκι στον άλλο, που ούτε μ΄ ένα κότερο δεν με ταξίδεψε, ο αχαίρευτος..... Σε φιλώ γλυκά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχαχαχα! Πραγματικά, αχαϊρευτος, άκου ούτε μια βόλτα με το (ένα) κότερο! Τελικά παιδί μου Ράμογλου ήταν μόνο ένας (κι αυτός "κρυβόταν" πίσω από έναν Καλιακούδα!!) Καλό ξημέρωμα, καλό μήνα και φιλιά πολλά στο σεσημασμένο δίδυμο: Ει+Λι :)))))
ΔιαγραφήΤι όμορφη ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο... τα συναισθήματα είναι δύσκολο να τα περιγράψουμε... σημασία έχει ότι τα ένιωσες και εξακολουθούν να σε "σκορπίζουν στους πέντε ανέμους".
Το τραγούδι με πήγε πίσω σε εφηβικά ανέμελα χρόνια..
Φιλιά πολλά!
Άννα μου, κάποιες στιγμές είναι ανεξίτηλες! Γλυκά φιλιά και καλό μήνα! :))
ΔιαγραφήΌταν κατάλαβα (στο τέλος) ότι είναι αυτοβιογραφικό τότε το είδα με άλλο μάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί μια στιγμή στη ζωή σου, λίγα δευτερόλεπτα, ένα βλέμμα, μια μυρωδιά... να χαραχτούν βαθιά και να σε συντροφεύουν σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου.
Ταπεινά μεν, που ανταλλάσσονται όμως με τίποτα.
(Το τραγούδι αγαπημένο. Δεν περίμενα να ακούς τίποτα άλλο από Πάολα και Παντελίδη. Με εκπλήσσεις ευχάριστα!)
(πες τώρα ότι μαλώνεις)
Η αλήθεια είναι ότι μετά τον Παντελή το χάος, αλλά κάνω την καρδιά μου petra κι ακούω και κάποιους άλλους καλλιτέχνες! Καλό μήνα ώρε Ακυβέρνητο ον! Σιγά μη μαλώσω, δεν βλέπω τη μύτη μου από τη νύστα :))
Διαγραφή«- Για να κάνω το χατήρι του μπαμπά.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Ο ουρανός, η θάλασσα, τα βουνά. – κι εσείς! – κι εμείς!
Εκείνη τη μαγική στιγμή!»
Μια τρυφερή ανάρτηση που την ανεβάζει ψηλά η έξοχη κατακλείδα:
«ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΩ ΕΞΗΓΗΣΗ ΚΑΜΙΑ».
Χαίρε, Joan.
Σε ευχαριστώ φίλε Άρη και να είσαι καλά! Καλό ξημέρωμα και καλό μήνα :)
ΔιαγραφήΠολύ νοσταλγικό. Είναι όμορφο να θυμόμαστε παλιές όμορφες στιγμές. Και να ζούμε καινούργιες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα.
Έχεις δίκιο, σημασία έχει να προστίθενται όμορφες στιγμές στη ζωή μας. Καλό μήνα, σε φιλώ :))
ΔιαγραφήΝα το πω; Σαν είχε βγει αυτό το τραγούδι ίσα που πήγαινα σχολείο. Ήταν καλοκαίρι και με είχε πάρει παραμάσχαλα η θεία μου να με πάει διακοπές στην Χαλκιδική. Σ ένα μικρό ενοικιαζόμενο δωμάτιο στριμοχτήκαμε τα πιτσιρίκια μαζί με τη θεία και ο θείος σέ ένα εξτρατίας στο χωλ. Σε ένα μικρό ραδιοφωνάκι με μπαταρίες, σε όλους τους ελληνικούς σταθμούς το τραγούδι έπαιζε συνέχεια και η θεία το τραγουδούσε ολημερίς κι ολονυχτίς. Από τότε το τραγουδάκι έγινε το soundtrack κάθε καλοκαιριού μέχρι που πρόπερσι καλοκαιράκι πάλι στην Χαλκιδική έφυγε για πάντα η θεία στους πέντε ανέμους... ένα επιθετικό μελάνωμα μας την πείρε νωρίς...
ΔιαγραφήΤελικά ένα τραγούδι μπορεί να περικλείει ποικίλες αναμνήσεις μέσα του..... Καλημερούδια και καλό σου μήνα! Φιλάκια :))
ΔιαγραφήΜωρε οταν εισαι ερωτευμενος
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το περνα -περνα η μελισσα
φανταζει η μελωδια του αιωνα
κι ετσι περνα στο υποσυνειδητο
και φοβασαι το τσιμπημα της....χο χο χο χο
υγ...απορια:οι5ανεμοιητανακριβως5ήειχανκαιπρωτοξαδερφα?
υγ...άσεειναιολοκληροσόι!
ΔιαγραφήΚαλημερούδια και καλό μήνα :)
..Κάποιες στιγμές περνούν στο υποσυνείδητο και δεν ξεχνιούνται ποτέ..:-) ω ναι! ..Και δεν θα βρω εξηγηση καμμιά..Όμορφες στιγμές που τυπώνονται μέσα μας και τις κουβαλούμε ως πολύτιμο θησαυρό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκιά ανάρτηση. Χθες που πήγα να σου απαντήσω με έκοψε ο Ιντερνέτης...Πολλά φιλιά και πολλές καλημέρες!
Εμένα θα μου πεις για τον ιντερνέτη;;; Του τα έχω μαζεμένα προ πολλού! Καλό μήνα και καλή σου μέρα! :))
ΔιαγραφήΠανεμορφη αναμνηση, χαιρομαι που τη μοιραστηκες μαζι μας! Φιλια!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Πεταλούδα μου και να είσαι καλά! Φιλιά πολλά και καλό μήνα :))
ΔιαγραφήΤέλεια η ιστορία σου......αυτές οι στιγμές αξίζουν να μένουν χαραγμένες για πάντα...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα υπέροχο καλοκαίρι...γεμάτο από τέτοιες αναμνήσεις... :)))
Καλό ξημέρωμα και καλό μήνα!
Ανταποδίδω την ευχή για ένα υπέροχο καλοκαίρι χαρά μου ! Πολλά φιλιά καλό ξημέρωμα και καλό μήνα :))
ΔιαγραφήΚαταπληκτικό πετροκόριτσο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς είναι η αγάπη!
Το τραγούδι σου καταπληκτικό!
Αντε με αυτό τον διαγωνισμό της Κικής έχουμε πλαντάξει στο κλάμα και στην συγκίνηση!
Φιλιά πολλά γλύκα!
'Ελενα μου συγνώμη, αλλά μόλις σήμερα ανακάλυψα τα σχόλια αυτά. Ναι, η Κική είχε φαεινή ιδέα τελικά! Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΕγώ πάντως Πέτρα μου, νιώθω σαν να έχω ταξιδέψει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, με ταξίδεψες με την ανάρτησή σου!
Υπέροχο το τραγούδι που επέλεξες!
Την Καλησπέρα μου!
Μαρία μου σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου και σου ζητώ συγνώμη που......τρόμαξα να ανακαλύψω αυτό εδώ το σχόλιο! Σε φιλώ γλυκά και καλό τριήμερο :)
Διαγραφή