# Παραμύθι Χωρίς Όνομα...

Υπάρχει μια χώρα που τη λένε "Μοιρολατρία" κι έχει κι έναν βασιλιά, τον "Αστόχαστο", που θέλει μόνο να καλοπερνά. Μια Αυλή από "Πανούργους" κλέβει ασύστολα το θησαυροφυλάκιο. Στο μεταξύ, ο λαός υποφέρει... (σου θυμίζουν κάτι όλα αυτά ως εδώ;...) μα ταυτόχρονα επιδεικνύει και υπερ-
βολική..πονοψυχία! "Αφήνουμε ελεύθερο όποιον πιάνουμε να κλέβει γιατί σκεφτόμαστε ότι οι άλλοι έκαναν χειρότερα"! Το βασιλόπουλο απελπίζεται..

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα παραμύθι, που έγινε βιβλίο, που έγινε θεατρικό, που έγινε στίχος, που έγινε δίσκος. Ένα παραμύθι χωρίς όνομα!
Έναν αιώνα πριν -τ0 1910- η Πηνελόπη Δέλτα έγραφε ένα βιβλίο, που έμελλε να γράψει ιστορία και που για χάρη του άλλοι τρεις μεγάλοι δημι-
ουργοί τής χώρας, θα άφηναν το στίγμα τους: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Μά-
νος Χατζιδάκις, Λάκης Παππάς. Στο θέατρο, στην μουσική, στο τραγούδι, αντίστοιχα. Όποιος τυχερός έζησε την δεκαετία του '50 (-όχι εγώ!-), ίσως και να 'χε τη μεγάλη τιμή να δει στο θέατρο το δίδυμο Διαμαντόπουλου 
Αλκαίου, να ανεβάζουν -κατόπιν δικής τους παρότρυνσης- το παραμύθι χωρίς όνομα, διασκευασμένο για το θέατρο από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη. 
Η παράσταση απέτυχε οι κριτικές το χτύπησαν ανελέητα και το σπουδαίο αυτό έργο, κατέβηκε λόγω έλλειψης θεατών. Έπειτα έμεινε στην Ιστορία..

Ο δίσκος υπήρχε στο σπίτι μας. Τον είχαν φέρει τα μεγαλύτερα αδέρφια. Τον άκουγα ώρες ατελείωτες. Εμμονικά. Κάποια κομμάτια, μού προκαλού-
σαν κλάμα, γύρευε γιατί * στην ποταμιά σωπαίνει το κανόνι, στην ερη-
μιά φτεροκοπάει ένα αηδόνι * ... Κάποια άλλα πάλι, μού ξυπνούσαν την επαναστικότητα * όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει * Όποιος έχει ακούσει όμως τον * Χορό * δεν μπορεί 
να τον ξεχάσει ποτέ, δεν μπορεί ποτέ να φύγει από τα παιδικά τα χρόνια και κυρίως δεν μπορεί παρά να μείνει για πάντα σκλάβος τού Χατζιδάκι..

Το Έργο αυτό, είτε ως βιβλίο, είτε ως θεατρικό (εξακολουθεί να ανεβαίνει), είτε ως ολοκληρωμένο μουσικό έργο (μαζί με τον Ματωμένο Γάμο), το πα-
ραμύθι χωρίς όνομα, θα ασκεί πάντα την ίδια γοητεία, σε ψυχή και νου...

Οι οραματιστές καλλιτέχνες μιας αλλοτινής εποχής -Π. Δέλτα, Χατζιδάκις, Καμπανέλλης- άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους, στην πολιτισμική ιστορία τού τόπου μας. Όποιος δεν τα ακολουθήσει, κάλλιο αργά, θα 'χει χάσει για πάντα την ευκαιρία, να ζήσει το πιο ωραίο παραμύθι με ονόματα-θεριά..

.....................................................................................................................
1) Ένα ωραίο δώρο που έχω για σας είναι που βρήκα εδώ όλο το βιβλίο! Ольга Кваша art

2) Αντισυμβατικά όπως πάντα, η σημερινή ανάρτηση, είναι η συμμετοχή μου στο νέο δρώμενο 

τής Αριστέας: "φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι"

3) Όποιος νοσταλγεί άλλες εποχές ή επιθυμεί απλά ένα ταξίδι μέσα από έναν διαχρονικό μουσικό θησαυρό, ο "χορός" χάρισμα του!

4) Κλείνω με ένα...gossip: Η μεγάλη Πηνελόπη Δέλτα, πως "έβγαλε" αυτόν εδώ τον δισεγγονό Παναγία μου;;;..!!!

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫