*Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνουν κάποια πράγματα. Ακόμα και τώρα που μπορώ να ξέρω περισσότερα από πριν, υπάρχουν γεγονότα που δεν έχω καταφέρει να εξηγήσω. Κι ούτε που πρόκειται...
Σήμερα δεν θα μιλήσουμε για την κρίση. Κουβέντα. Όχι μόνο... γιατί δεν απέμεινε τίποτα που να μην το έχουμε πει (απέμεινε;) αλλά και γιατί δεν την θέλω στην κουβέντα μας. Θέλω να λείπει. Έτσι όπως ήθελα να λείπει όσες ώρες ζούσα μέσα σε μια θεατρική πραγματικότητα. Ο Χρόνος και η Ζωή, μέσα σε ένα θέατρο, λαμβάνουν άλλες διαστάσεις και άλλη οπτική..
Είναι όλα "ναι μεν, αλλά". Είναι μεν κάτι από ζωή αλλά δεν είναι η ίδια η ζωή. Αν βλέπεις κάτι ευχάριστο, εύχεσαι να ήταν έτσι η ζωή. Αν βλέπεις κάτι δραματικό, μια άγρια χαρά σε τυλίγει, αφού αυτό που βλέπεις είναι μόνο θέατρο, όχι ζωή. Εκτός κι αν.. Εκτός κι αν, αυτό που βλέπεις ρουφάει το μυαλό σου τόσο, που φοβάσαι μην είν' η ζωή σου, μη γίνει η ζωή σου.
Βέβαια, αυτό είναι καλό για το έργο. Αφού σε έχει κερδίσει-νικήσει-κατα-
κτήσει τόσο, που έχεις "καταντήσει" να γίνεις μέρος τού έργου. Το Σάββα-
το με παρέα για θέατρο, είναι πάντα μια καλή ιδέα. Έχεις αποφασίσει να ζήσεις μια βραδιά..."full time theater"! Να πας να δεις ένα..."Τέρας" να δια-
δραματίζεται στο φουαγιέ τού θεάτρου (πρωτοποριακό εύρημα), πίνοντας το κρασί σου σε κολονάτο ποτήρι, να πάρεις μια ανάσα (όση σού έχει αφή-
σει η παράσταση) κι αφού τελειώσεις το κρασί σου, να μπεις στην κανο-
"Όνειρα, με ξεχάσατε όνειρα"...να να νά να να να νά... Ένα βαλς διαπερνά ήδη την ψυχή σου, όταν περνάς μέσα στην αίθουσα. Κι όμως, ούτε αυτό το ίδιο, ούτε καν τα κουφέτα (τού γάμου;) μέσα σε κόκκινο τούλι, που σε κερνούν στην είσοδο, είναι "ικανά" να σε υποψιάσουν, για όσα πρόκειται να δεις, να νιώσεις, να σκεφτείς, να ανατριχιάσεις, και εντέλει, να παρα- δοθείς.. Όταν ξεπεράσεις τον τρόμο σου ("αυτό εμένα δεν πρόκειται να μου συμβεί"..) τότε σου μένει μόνο να γίνεις μέρος μιας ιδιότυπης παρέας που θα σου θυμίσει -αν το ΄χεις ξεχάσει!- ή θα σου μάθει -αν δεν το ξέρεις ως σήμερα- τι θα πει "Θέατρο"... Δεν σου προτείνω να πας και να ζήσεις όσα έζησα. Αυτό εννοείται πως δεν μπορεί να συμβεί. Όποιος όμως μεγαλώνει παράλληλα με την αγάπη που μεγαλώνει μέσα του, για το θέατρο, τότε καλό είναι να ξέρει, ότι κάπου εκεί δίπλα στις ράγες τού τρένου, υπάρχει μια παράσταση, που περιμένει καρτερικά, να την ανακαλύψει ο καθένας και που, αν η ζωή ήταν δίκαιη, θα παιζόταν στις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές ανά τον κόσμο.. Που να σου εξηγώ τι θα συντελεστεί εντός σου...
"Όνειρα, με ξεχάσατε όνειρα"..να να νά να να να νά..χίλια ευχαριστώ από καρδιάς, στους υπεύθυνους τής θεατρικής σκηνής Life 'n' Art Theater για την μεγάλη τιμή που μου έκαναν, να παρακολουθήσω δωρεάν και τις 2 παραστάσεις. Οι μέρες περνούν, το που να σου εξηγώ θεριεύει μέσα μου..
Το συναίσθημα είναι όπως μετά από ένα θαυμάσιο βιβλίο: και τώρα..τι;..
*Το απόσπασμα στην αρχή κι οι δυο φωτό στο τέλος είναι από την παράσταση τού Life 'n' Art Theater "Που να σου εξηγώ"
*Βρείτε εδώ τις ώρες και ημέρες για την παράσταση "Το Τέρας" και για την παράσταση "Που να σου εξηγώ"
*Στο γκρι πλαίσιο (προς το τέλος τής σελίδας μου) προβάλω -με λινκ επάνω στις φωτό- τις παραστάσεις που βλέπω και μου αρέσουν.
*Τελικά το Life 'n' Art Theater έχει πολύ θετική αύρα! Διαβάστε εδώ τα περσινά μου...κατορθώματα!!! Χαχα! Αρχική Foto
..................................................................................................
..................................................................................................
Επειδή κάποιοι δεν βρίσκονται στην πρωτεύουσα ή
κάποιοι δεν είναι λάτρεις τού θεάτρου, ας πούμε σήμερα
κάποια θεατρική παράσταση ή κινηματογραφική ταινία,
που έχουμε δει, και μας άρεσε ή μας σημάδεψε. Τι λέτε;
❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫
Άσχετο, αλλά μου αρέσει πολύ αυτή η γραμματοσειρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, εμείς εδώ στο ειδυλλιακό Άργος, όχι θέατρο δεν έχουμε, αλλά ούτε κινηματογράφο.
Εκτός από έναν θερινό και φυσικά το Αρχαίο Θέατρο.
Οπότε, το θέμα είναι σκέτη τραγωδία και στο τσακίρ κέφι κανένα του Αριστοφάνη. Επίσης έχουμε σε απόσταση αναπνοής την Επίδαυρο, ευτυχώς! Όπως αντιλαμβάνεσαι, θεατριζόμαστε μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες!
Κι όσο για τις ταινίες, ας είναι καλά η πειρατεία!
Ταινία που με έχει σημαδέψει δεν υπάρχει, ταινίες που έχω λατρέψει πολλές. Πολυαγαπημένοι σκηνοθέτες, δηλαδή που δεν χάνω ταινία τους, ο Αλμοδοβάρ, ο Ταραντίνο και οι συγχωρεμένοι Φασμπίντερ και Κισλόφσκι.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα Μία Πέτρα!
Είναι μεγάλη τύχη η Επίδαυρος όμως ε;...
ΔιαγραφήΦαίνονται πολύ ωραίες παραστάσεις....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και δεν πηγαίνω συχνά θέατρο, θα ήθελα να δω τις δω αν έρθουν Θεσσαλονίκη...!
Η τελευταία που είδα ήταν το "Ρωμαίος και Ιουλιέτα on the road", αρκετά ωραία θα έλεγα, άνετα την ξαναέβλεπα!!
Καλή σου μέρα :))))
*μου άρεσε πολύ η δεύτερη φωτογραφία
Μακάρι να ανέβουν και στα βόρεια..
ΔιαγραφήΕχω πολύ καιρό να δώ μία συγκλονιστική θεατρική παράσταση.....μου έχει λείψει και η παρέα της αγαπημένης φίλης που πηγαίναμε παρέα στο θέατρο (πήγε να ζήσει με τα παιδιά της στο Λουξεμβούργο) Αναζητώ λοιπόν κατάλληλη παρέα για θεατρική εξόρμηση και ενδιαφέρουσες πατραστάσεις που θα μας συγκλονίσουν...ευτυχώς πηγαίνω συχνότερα κινηματογράφο μιας κι έχω παρέα για σινεμά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλαυδία, εγώ πηγαίνω και μόνη μου στο θέατρο, εφάρμοσε το!
Διαγραφήελπιζω να ειδες την ευτυχια μας στην κωμωδια εκει ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι γμτ μου.. :( Αν και θέλω πολύ να πάω..
ΔιαγραφήΤώρα που το λένε και οι άλλοι φίλοι, η γραμματοσειρά σου αυτή που γράφεις αλλά και το φόντο είναι πολύ όμορφα και μου αρέσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις θεατρικές σου προτροπές, σε χαίρομαι...! είναι πολύ εύστοχες, πολύ αξιόλογες και δείχνουν αγάπη για το θέατρο. Σε ευχαριστούμε πολύ καλή μου.
Όσο περνούν τα χρόνια,
Διαγραφήτόσο πιο πολύ αγαπώ το θέατρο και μισώ τους θεατρίνους.. ;)
Βρήκες άνθρωπο να ρωτήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό θέατρο είμαι άσχετος (σε σημείο παρεξηγήσεως).
Από ταινίες: αυτή που προσπάθησα να δω τελευταία αλλά την έχω αφήσει στη μέση (λόγω μεγάλης διάρκειας) λέγεται John Rabe και αφηγείται την αληθινή ιστορία του Γερμανού επιχειρηματία John Rabe που έσωσε εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζους από τη σφαγή από τον ιαπωνικό στρατό. Αν καταφέρω να την δω θα της κάνω και αφιέρωμα.
Περιμένω το αφιέρωμα, την ταινία δεν την ξέρω :)
ΔιαγραφήΕμένα μ' αρέσει το θέατρο (το λάδι παιδί μου) η τελευταία παράσταση που είδα ήταν το "Μου λες αλήθεια;" η οποία δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Anyway, είμαι πάντα ανοιχτή σε προτάσεις χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου στέλνω ένα τεράααααστιο φιλί για καλή εβδομάδα! :)
Εγώ πάλι προτιμώ τις "βαριές" παραστάσεις..
ΔιαγραφήΘεωρώ ότι αυτές είναι αληθινό θέατρο.. :)
Εγώ Πέτρα μου μένω σε επαρχία, οπότε κι εμείς το καλοκαίρι μόνο έχουμε παραστάσεις, αλλά να σου πω την αλήθεια δεν τρελαίνομαι για το θέατρο... Είμαι λάτρης του κινηματογράφου και των βιβλίων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα!
Μα κι εγώ είμαι λάτρης των βιβλίων..
ΔιαγραφήΕπίσης ο,τι αγαπά ο καθένας μας, εννοείται!
Στην πόλη μου λείπει θεατρικός χώρος αλλά υπάρχει μεγάλη θεατρική δραστηριότητα. Εκτός από τις επαγγελματικές θεατρικές παραστάσεις που κατά καιρούς παρακολουθούμε όταν ανηφορίσουν οι θίασοι από Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, έχουμε γύρω στις 10 θεατρικές ομάδες που ανεβάζουν δυστυχώς μόνο κωμωδίες και "εύκολα" έργα. Συμμετέχω συχνά κάνοντας ρύθμιση ήχου και φωτων. Στους Φιλίππους και στο Φαράγγι της Πετρούσας απολαμβάνουμε το καλοκαίρι όλους τους θιάσους που κάνουν περιοδία ανά την Ελλάδα και συναυλίες με αξιόλογους ερμηνευτές. Προσπαθώ, να μην χάνω τίποτα γιατί είμαι φανατική θεατρόφιλη και ερωτευμένη με τις live ερμηνίες αγαπημένων μουσικών καλλιτεχνών. Η θεατρική όμως παράσταση που αποτυπώθηκε στο μυαλό μου, είναι αυτή που παρακολούθησα στην Αθηνα το 1997 στην κεντρική σκηνή του Εθνικού θεάτρου. "Ο Ρινόκερος" του Ιονέσκο! Καταπληκτικοί συντελεστές, ερμηνίες άψογες! Κυρίως του πρωταγωνιστή (Γ.Μιχαλακόπουλου)! Χάρηκα πολύ όταν την βρήκα να κυκλοφορεί και στο youtube! Αν δεν μπορέσετε να την δείτε ολόκληρη, αφιερώστε λίγο παραπάνω από ένα δεκάλεπτο (1:33:30 μέχρι τέλος) να δείτε το τέλος της παράστασης με τον Μιχαλακόπουλο να βγαίνει από το σώμα του, να ντύνεται κυριολεκτικά το ρόλο, να βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση!!! Συγκλονιστική εμπειρία που μια και μοναδική φορά έζησα σε θεατρική παράσταση και νιώθω ευγνώμων γιατί κατάλαβα τι πραγματικά σημαίνει ηθοποιός!!! (Βέβαια στο youtube δεν θα εισπράξετε αυτό που εισέπραξα εγώ live δυστυχώς).
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=ROFJowfCJNU&feature=iv&src_vid=N6CVBvvNTjw&annotation_id=annotation_955109467
Πέτρα μόνον για έναν λόγο θα μπορούσα να συμβιβαστώ με τη ζωή στην Αθήνα. Για τέτοιου είδους παραστάσεις που ποτέ δεν ανεβαίνουν στην πόλη μου.
Να είσαι καλά για την αφορμή που μου έδωσες να μιλήσω για τον "Ρινόκερο"!
Καλό βράδυ σου εύχομαι και ναι, σε ζήλεψα γι' αυτήν την εξόρμηση, αλλά δε στο λέω :)
Ανέσπερη, σε ευχαριστώ πολύ για το βίντεο και να είσαι καλά! :)
ΔιαγραφήΈχω αιώνες να πάω να δω θεατρική παράσταση, οπότε... ας μη μιλήσω καλύτερα!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Κάτι παιδικά που έχουμε ηχητική κάλυψη ή εφέ, πιάνονται?!)
;-)
Καλή εβδομάδα, Πετράδι! ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Και βέβαια πιάνονται! Εγώ προσωπικά λατρεύω το παιδικό θέατρο,
Διαγραφήάλλωστε έχω δει άπειρες παραστάσεις για παιδιά (και όχι μόνο!)
Να σου πω ταινία που μοιάζει με θεατρικό, που σημαίνει πως σου έχω δύο σε ένα? Dogville!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν με σημάδεψε, με κοιτάζω και βλέπω πάνω μου μόνο ένα κόψιμο με μαχαίρι κι αυτό το έπαθα χτες, οπότε δεν πιάνεται, αλλά μου είχε αρέσει πολύ...πάρα πολλές αλήθειες μαζεμένες για τον άνθρωπο και την πραγματική του φύση, που θέλει γερά νεύρα!
Για να μην απλώσω σεντόνι δες εδώ που τα έγραφα παλιά να καταλάβεις!
http://mytripssonblog.blogspot.gr/2012/08/dogville-quiet-little-town-not-far-from.html
Θέατρο, σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ από πότε έχω να πάω...ποια εγώ, που κάποτε δεν έχανα παράσταση (αρκεί να υπήρχε..χαχα, που εντάξει, έχουμε καλό ΔΗΠΕΘΕ, ή είχαμε δεν ξέρω, γιατί έχω χάσει επαφή)...κι Επίδαυρο είχε φτάσει η χάρη μου, αλλά όλα αυτά λαστ γίαρ(ς)!
Πάντως πολλές παραστάσεις μου άρεσαν πολύ!
Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!
Θέλω κι εγώ να το δω το Dogville!!! Κι εγώ έχω πάει Επίδαυρο :)
ΔιαγραφήΑγαπώ πολύ τους μονολόγους και οι παραστάσεις που πολύ ευχαρίστως θα ξανάβλεπα, είναι η "Σταματία το γένος Αργυροπούλου", το "Σιχτίρ ευρώ" με τον καταπληκτικό Παπαβασιλείου και φυσικά τις θρυλικές "Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου" & "Η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας" με την μοναδική Ντίνα Κώνστα στο ρόλο της Μπέλλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ.Και μένα μ' αρέσει πολύ η γραμματοσειρά σου Πέτρα!
Μαρία, σε ευχαριστώ πολύ για τις θεατρικές προτάσεις σου!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ και για την γραμματοσειρά :)
Χαίρομαι που πέρασες καλά και σε ''σημάδεψαν'' αυτά τα έργα! Εγώ δεν θυμάμαι κάποιο να μου έκανε τόση εντύπωση ή να ταυτίστηκα τόσο πολύ με το έργο... είμαι δύσκολη ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ και πάντα καλά να περνάς
Δεν μπορώ να ξέρω αν είσαι "δύσκολη",
Διαγραφήτον καθένα τον "διαπερνούν" άλλα πράγματα...
Πάντα μου άρεσε το θέατρο και κάποτε πήγαινα συχνά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς οι καλές παραστάσεις της Αθήνας δεν έρχονται εδώ.
Η κατάλληλη παρέα είναι απαραίτητη για το θέατρο.
Φιλακια πολλά.
Όπως είπα και πιο πάνω Ρένα μου,
Διαγραφήεγώ πηγαίνω και μόνη στο θέατρο, αν χρειαστεί! :)
Αμόρφωτη, αμόρφωτη, αμόρφωτη... έτσι νιώθω! Παλιά πηγαίναμε και θέατρο και κινηματογράφο... έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια που δεν έχω πατήσει σε τέτοια αίθουσα. Λίγο η κούραση, λίγο οι πολλαπλές σκοτούρες, λίγο η απουσία πολύ συχνά από την Αθήνα λόγω δουλειάς... δικαιολογίες θα μου πεις και θα έχεις δίκιο. Δεν ξέρω ... άλλαξαν οι ανάγκες μου; Φιλιά και καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι καλέ, μην την λές αυτήν την λέξη (αμόρφωτη)
ΔιαγραφήΤο -πολύ- θέατρο, καμιά φορά, είναι και θέμα συγκυρίας.
Η παράσταση που είδα εδώ και κάποια χρόνια και μου άρεσε πολύ λέγεται "Το σκυλί του Ωρίωνα". Θεωρώ τον εαυτό μου απο τους τυχερούς καθώς το έργο είναι δημιουργία, σκηνοθεσία και παραγωγή τοπικού καλλιτέχνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης είδα το "Sunset limited" με Συσσοβίτη και Βούρο. Εξαιρετικό!
Και πιό πρόσφατα την "Κατερίνα" του Κορτώ με τη Λένα Παπαλιγούρα. Απο τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της, θεωρώ...
Απο τα "χειρότερα"... το "The oh! fuck! moment"....και σαν παράσταση (ήταν διαδραστική...)και σαν timing δικό μου και των φίλων μου που την είδαμε μαζι....
Κάποιος παραστάσεις, μάς καρφώνονται στο μυαλό για πάντα...
ΔιαγραφήΚαλημέρα Πέτρα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρσι είδα τρεις παραστάσεις
φέτος μόνο τα "Αυγά μαύρα" είδα
και με ενθουσίασαν οι ερμηνείες
Στο δρόμο δεν βλέπω άλλες να έρχονται!!!
Ίσως όμως κάτι προκύψει...
Σε φιλώ πολύ πολύ ♥
Α, κι εγώ τα είδα τα "αυγά μαύρα" πέρυσι! Λατρεύω τον Αντωνίου!
ΔιαγραφήΜου αρέσει το θέατρο, αλλά ο κινηματογράφος με συγκινεί περισσότερο. Όμως το καλοκαίρι που μας πέρασε είδα τις “Εκκλησιάζουσες” με Μπεζος, Ζουγανέλη κι απογοητεύτηκα, καθώς και την πολιτική κωμωδία του Αριστοφάνη,"Αχαρνής" σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα με Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, τον Άρη Σερβετάλη κι έμεινα έκθαμβη!Τελευταία ταινία είδα το 'Ένας άλλος κόσμος" του Παπακαλιάτη και ομολογώ μ' ενθουσίασε! Χαίρομαι που πέρασες τόσο ωραία και γέμισες όμορφα συναισθήματα με γόνιμους προβληματισμούς, Πέτρα μου! Ευχαριστούμε για τις συστάσεις/προτάσεις! Ωραίες οι φωτό και η γραμματοσειρά επίσης! Να είσαι καλά και να έχεις ένα γλυκό βραδάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά με μια μεγάλη αγκαλιά!:)) ♥
Άντε να δω κι εγώ πότε θα πάω στο: "ένας άλλος κόσμος"..!
ΔιαγραφήΔειχνει και μεσα απο την ευρηματική παρουσίαση που μας έκανες άκρως ενδιαφέρουσα η πρόταση αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρεσε στο τελος η παροτρυνση σου για αναφορες σε οτι μας σημαδεψε γυρω απο αυτου του ειδους τεχνη
Αμεσα θα κανω σχετικη αναρτηση
Καλο βραδυ να εχεις
Α, θα έχει ενδιαφέρον Κική μου! :)
ΔιαγραφήΜου αρέσει το Θέατρο (δυσπρόσιτο γιατί είμαι σε επαρχία), μου αρέσει ο κινηματογράφος (πιο εύκολα τον βρίσκω, κάποια φιλμ είναι ακόμα και Α' προβολή και εδώ που ζω), αλλά ... αλλά λατρεύω τα βιβλία που "με φτάνουν" πάντα και στην πόλη μου. Το βιβλίο που θα θυμάμαι πάντα είναι το "παρελθόν" του Πάουλς! Ένα "απίστευτο" βιβλίο για μένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη η ανάρτησή σου, εξαιρετικός ο τρόπος που παρουσιάζεις κάτι που σε συγκίνησε τόσο. Μακάρι να μπορούσα να "δοκιμάσω" κι εγώ.
Καλό βράδυ
Ε, πες μας τώρα ότι δεν το'χεις κι εσύ με την γραφή!
ΔιαγραφήΠάω να ψάξω το βιβλίο που προτείνεις :)
Νιώθω λίγη μπροστά στις θεατρικές/καλλιτεχνικές σου γνώσεις...αμόρφωτη όπως έθεσε σωστά και η Χριστίνα... Έχω πολλά χρόνια να πάω θέατρο, σε κανέναν δεν αρέσει και με παρέσυραν και εμένα. Κακώς ρίχνω ευθύνες το ξέρω, εάν ήθελα πραγματικά θα πήγαινα μόνη μου! Ενδιαφέρουσες παραστάσεις και άκρως ενδιαφέρουσες και οι φωτογραφίες...Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλω να σε στενοχωρήσω (μην με πάρεις στα σοβαρά),
Διαγραφήαλλά όντως μπορείς να πηγαίνεις (και) μόνη! Επιχείρησε το!
Πέτρα μου σε διάβασα! Ταυτίζομαι με πολλά από όσα γράφεις.Κατοικώ όμως στην επαρχία και χάνω πολλά από αυτά που θα ήθελα να παρακολουθώ. Τελευταία δε και η έμπνευση στερεύει. Να δούμε πού θα πάει αυτό...Να είσαι καλά να γεμίζεις το νου και την ψυχή σου με όσα αγαπάς και να δίνεις και σε μας τα φιλαράκια σου ώθηση για προβληματισμό,ενημέρωση και αισιοδοξία. Σ' ευχαριστώ για το μήνυμα. Τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Ιωάννα μου γλυκιά και σε ευχαριστώ! :))
ΔιαγραφήΜου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό με το ένα κρασί σε κολονάτο ποτήρι ( γιατί άραγε) και θα ήθελα να το ζήσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου λες πώς; Ακόμα ούτε λέξη αν θα έχει θεατρική παράσταση στην πόλη μου! Και μιλάμε για μία!
Είπα τον πόνο μου και παίρνω των ομματιών μου!
Φιλιά και καλημέρες! ♥
Άκου: ανοίγεις το ντουλάπι, βάζεις κρασί σε ένα κολονάτο ποτήρι
Διαγραφήκαι μετά ψάχνεις στο you tube, έχει πολλές παραστάσεις ή ταινίες αν προτιμάς!
Το αγαπώ πολύ Πέτρα μου το θέατρο και πάω όσο πιο συχνά μπορώ! Δυστυχώς όμως στη θεσσαλονίκη δεν έχουμε ούτε την επιλογή, ούτε την ποιότητα στις θεατρικές παραστάσεις! Τείνω να πιστέψω πως η καλύτερη δουλειά γίνεται πλέον από ερασιτεχνικούς θιάσους, μιας και οι άλλοι μου δίνουν την εντύπωση ότι κάνουν αρπαχτή! (ελπίζω να με καταλαβαίνεις!) Ενδιαφέρουσες οι παραστάσεις που μας προτείνεις!Σε φιλώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και είναι πολύ καλές οι παραστάσεις (και) από ερασιτεχνικούς θιάσους.. Οι άνθρωποι παίζουν με την ψυχή τους...
ΔιαγραφήΞέρεις!! Ξέρεις!! Ε, λέγε, λέγε!! :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να την δω συμπεθέρα!! Μπήκε στην απόχη λίαν συντόμως!! Ξέρεις τι άλλο μου άρεσε πέρα από την εκπληκτική σου παρουσίαση;; Συνειδητα ή ασυνείδητα η πρώτη φωτό που επέλεξες φέρει ακριβώς αυτήν την ''στοιχειωμένη αθωότητα'' !! Το κόκκινο πάνω στο λευκό.. Το ζωντανό και ζωηρόχρωμο και λίγο πιο πίσω να καραδοκεί το μαραμένο κόκκινο..
Με την παράσταση που συγκλονίστηκα, ήταν η αγαπητή Γιελένα, νομίζω το 2010 την είδα στα Εξάρχεια.. Ετρεμα στην επίμαχη σκηνή, και μετά να συνειδητοποιήσεις ότι ένα αθώο και παιδιάστικο κόλπο θα κατέληγε έτσι... Κι ήταν και τα τελευταία φεγγάρια τις προάλλες μια σύγκορμη αποκάλυψη!! Θα σου πω και μια ταινία που με τσάντισε, με φρίκαρε κι ειδικότερα επειδή ήταν αληθινό γεγονός.. το χα κάνει κι ανάρτηση, ίσως το θυμάσαι.. Το τέρας μέσα της.. Οπου έπαιρνε κάποιος τηλέφωνο σε φαστφουντάδικα και δημιουργούσε απίστευτα σκηνικά μέσω τηλεφώνου χρησιμοποιώντας ως υποχείριά του τους υπαλλήλους.. Μιλάμε ήμουν στην τσίτα όσο την έβλεπα, δεν μπορούσα να χωνέψω πως κανείς δεν αντέδρασε στις τρισάθλιες απαιτήσεις ενός δήθεν μπάτσου... https://marilenaspotofart.wordpress.com/2015/09/15/simmorfwsi/
Συμπεθεράρα μου αν δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε!!!! ♥♥ Σε φιλώ με αγάπη μουστάκια!!
Συμπεθερόνι, περιμένω τις νέες σου αναρτήσεις! ;)
ΔιαγραφήΕπίσης, η πρώτη φωτό έχει σχέση με την υπόθεση του έργου
-τού "που να σου εξηγώ"- (αλλά δεν στο λέω!)
Υ.Γ Την έχω δει κι εγώ την "Αγαπητή Ελένα", φοβερή παράσταση!
Τώρα που το σκέφτομαι έχω πάνω από χρόνο να πάω θέατρο. Τελευταία είχα δει την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, το Μεγάλο μας Τσίρκο και το έργο που ανέβασε ο Καζάκος, όπου έπαιρνε καταθέσεις από Εβραίους θύματα των ναζιστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά δεν θυμάμαι τον τίτλο. Το σινεμά δε με συγκινεί και πολύ, αλλά δεν έχω χάσει παιδική για παιδική ταινία! Έχω δει ό,τι κυκλοφορεί! Για να καταλάβεις για το Σάββατο προγραμματίζω Καραγκιόζη για το μεσημέρι (ούτε αυτόν τον χάνουμε) και Μικρό Πρίγκηπα για το βράδυ. Παρόλα αυτά πήγα και είδα Παπακαλιάτη (Ένας άλλος κόσμος)!!! Η παρουσίαση του πολιτικοκοινωνικού πλαισίου, αν και όχι άστοχη, ήταν επιφανειακή, όμως έτσι κι αλλιώς το θέμα ήταν ο έρωτας! Είχε ωραία φωτογραφία, καλή μουσική, στιγμές συγκίνησης και ωραίο δέσιμο των τριών ιστοριών! Η έκπληξη όμως ήταν ότι έψησα τον άντρα μου και ήρθε μαζί μου! Ούτε ο ίδιος δεν μπορούσε να το πιστέψει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε παιδική παράστασή και παιδική ταινία,
Διαγραφήέχουν να δώσουν και σε μας, τους ενήλικες! :)