"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
Χρόνια τώρα παρατηρώ το φαινόμενο "Μόδα" στην Ελληνική πραγματικότητα.
Πόσα πράγματα καταφέρνουν να μας εθίσουν.
Πόσα ξενόφερτα πράγματα ή μη, είναι ικανά να έρθουν και να μας καπελώσουν ως προσωπικότητες.
Πόσο εύκολα μας επιβάλλονται πρόσωπα και καταστάσεις.
Πόσο το τραβάει ο οργανισμός μας το παραμύθι.
Και το άγνωστο. Και το κακώς υιοθετημένο. Και το μη συμβατό.
Και την επίδειξη. Και την ξενομανία.
Και το Δήθεν.
Κυρίως το Δήθεν.
Μην τυχόν και μάθει ο "καλός" μας ο γείτονας πως έχουμε προβλήματα.
Μην τυχόν και πει πως δεν έχουμε να ξοδέψουμε.
Και να ντυθούμε με...Artisti Italiani.
Και να κυκλοφορήσουμε με κανά τζιπ δίλιτρο.
Και να κάνουμε extensions.
Και να κάνουμε "γαλλικό" πεντικιούρ.
Και να κάνουμε μπότοξ.
Και να πετάξουμε γαρύφαλλα στην πίστα.
Και να έχουμε κανά δυο κινητά.
Και δυο-τρεις πιστωτικές κάρτες.
Και διακοπές στη Μύκονο απαραίτητα.
Κι ας μην έχουμε να φάμε...
Αρκεί να βρεθεί κάτι, οτιδήποτε, από οπουδήποτε, να μας "σερβιριστεί' ως "Μόδα" κι εμείς εκεί, αμέσως να κολλήσουμε σαν τις βδέλλες...
Όλες οι "Μόδες" σ' αυτόν τον πλανήτη, βρήκανε πρακτική εφαρμογή επάνω μας.
Στο κεφάλι του "Ξυπόλυτου Πρίγκηπα"...
Η τελευταία "Μόδα" που ήρθε και μας κατέλαβε ολοκληρωτικά, ονομάζεται "Ίντερνετ".
Μόνο που -αν και υπάρχει το Ίντερνετ στα πέρατα του κόσμου εδώ και χρόνια- εμείς...πρωτοπόροι ως συνήθως, σπεύσαμε να το καλοδεχτούμε κι αυτό, μετά Βαϊων και κλάδων!...
Άλλος παιδί δεν έκανε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη...
Ούτε το ίδιο το Ίντερνετ δεν θα μπορούσε να το φανταστεί ποτέ πως, περνώντας στην ελληνική επικράτεια, θα ρίζωνε μέσα μας, ως δεύτερο δέρμα!
Υπάρχουν όμως κάποιοι άλλοι "Παρατηρητές" που είναι σε θέση να γνωρίζουν τα χούγια του Ελληνικού Λαού από πρώτο χέρι...
Εκείνοι που αναζητούσαν ποια χώρα να επιλέξουν...που να είναι τόσο πολύ ευάλωτη...
Έρμαιο των Παθών της...
"Ελλάδα: ο Παράδεισος του εθισμού!"
Το πιο εύκολο θύμα.
Το πιο ανέμελο.
Το πιο "βρε-δε-βαριε-βρε-δε-βαριέσαι-αδερφέ!".
Το πιο "καρποφόρο" πεδίο...
Ανακαλύψαμε λοιπόν κι εμείς οι Έλληνες το Διαδίκτυο, αποδεχόμενοι ολοκληρωτικά, πως ήρθε για να μας γοητεύσει τόσο, όσο κι ένα κοστούμι Gussi, μια πιστωτικά κάρτα ακόμα, ένα νέο κινητό, ένα πανάκριβο αυτοκίνητο...
Τι επιπολαιότητα...
Έκλεισε ξαφνικά το "καπάκι" του Ίντερνετ και μας παγίδεψε όλους μας μαζί εκεί μέσα... Μιλάμε, γράφουμε, ζωγραφίζουμε, γελάμε, φλερτάρουμε, αναλύουμε, "ζούμε", νομίζουμε!...
Νομίζουμε πως μας έδωσαν Ελευθερία Λόγου!
Νομίζουμε πως, γράφοντας και μόνο, θα τους ενοχλήσουμε!
Τι τεράστια μυρμηγκοπαγίδα...
Κι από "πάνω" μάς κοιτούν και χαμογελούν με...νόημα οι "Ελέφαντες" τρίβοντας τα χέρια τους από ευχαρίστηση!
Παγιδευτήκανε και πάλι τα γλυκά τους τα Μυρμηγκάκια...
Δώσε τους Εθισμό και πάρε τους τη Ζωή!
Στην κυριολεξία...
Βαφτίσαμε την Ελευθερία του Γραπτού μας Λόγου..."Επανάσταση" και τώρα περιμένουμε από ώρα σε ώρα να πέσει..."Ο Γενικός"!
Ο σκοπός των Ελεφάντων επετεύχθη...
Οι "Εθισμένοι" καλά κρατούν τα όργανα...
Και οι "Μεγάλοι" ακόμα καλύτερα παίζουνε το ταμπούρλο στην πλάτη μας...
Έτσι, αιώνια αποκοιμισμένοι, δεν πρόκειται να ξυπνήσουμε ποτέ...
Εμείς θα κάνουμε πως Επαναστατούμε κι Εκείνοι θα κάνουνε πως μας κερνούν Ελευθερία...
Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς πεθάναμε από Άγνοια...
Από Την Ασθένεια Του Εθισμένου Μυρμηγκιού...
"Ζήτω Η Επανάσταση Των Μυρμηγκιών!"... "Ζήτωωωω!"...
"Ζήτω Η Χαρά Των Θηρίων!"... "Ζήτωωω!"...
"Ζήτω Τα Όνειρα Που Χάσαμε!"... "Ζήτωωωω!"...
"Ζήτω Η Φάκα Που Δεν Ψυλιαστήκαμε!"... "Ζήτωωω!"...
"Ζήτω Το Τέλος Που Έρχεται"...
"Ζήτω Τα Πολεμοφόδια Που Τελείωσαν"...
"Ζήτω Τα Κύθηρα Που Ποτέ Δεν Θα Τα Βρούμε"...
"Ζήτω Το Μεγάλο Πείραμα Που Πέτυχε Την Σήψη Ενός Ολόκληρου Λαού"...
Γνωστό ντοκιμαντέρ πριν από χρόνια, προβάλλεται από την Ελληνική Τηλεόραση, με τον ρεπόρτερ σε ζωντανή μετάδοση, μπροστά από την είσοδο των Κεντρικών Γραφείων της Goldman Sachs.
Ακολουθεί αληθινός διάλογος:
-"Βρε μαμά, δε νοιάζεται αυτή η...πως την είπες;"
-"Goldman Sachs παιδί μου".
-"Ναι. Αυτή. Δε νοιάζεται που στην είσοδο των γραφείων της είναι κάποιοι δημοσιογράφοι και κάνουνε ρεπορτάζ για εκείνη;"
-"Νοιάζεται παιδί μου.
Όσο νοιάζεται ο Ελέφαντας όταν κάτω από τα πόδια του περπατάνε τα Μυρμήγκια"...
Πόσα πράγματα καταφέρνουν να μας εθίσουν.
Πόσα ξενόφερτα πράγματα ή μη, είναι ικανά να έρθουν και να μας καπελώσουν ως προσωπικότητες.
Πόσο εύκολα μας επιβάλλονται πρόσωπα και καταστάσεις.
Πόσο το τραβάει ο οργανισμός μας το παραμύθι.
Και το άγνωστο. Και το κακώς υιοθετημένο. Και το μη συμβατό.
Και την επίδειξη. Και την ξενομανία.
Και το Δήθεν.
Κυρίως το Δήθεν.
Μην τυχόν και μάθει ο "καλός" μας ο γείτονας πως έχουμε προβλήματα.
Μην τυχόν και πει πως δεν έχουμε να ξοδέψουμε.
Και να ντυθούμε με...Artisti Italiani.
Και να κυκλοφορήσουμε με κανά τζιπ δίλιτρο.
Και να κάνουμε extensions.
Και να κάνουμε "γαλλικό" πεντικιούρ.
Και να κάνουμε μπότοξ.
Και να πετάξουμε γαρύφαλλα στην πίστα.
Και να έχουμε κανά δυο κινητά.
Και δυο-τρεις πιστωτικές κάρτες.
Και διακοπές στη Μύκονο απαραίτητα.
Κι ας μην έχουμε να φάμε...
Αρκεί να βρεθεί κάτι, οτιδήποτε, από οπουδήποτε, να μας "σερβιριστεί' ως "Μόδα" κι εμείς εκεί, αμέσως να κολλήσουμε σαν τις βδέλλες...
Όλες οι "Μόδες" σ' αυτόν τον πλανήτη, βρήκανε πρακτική εφαρμογή επάνω μας.
Στο κεφάλι του "Ξυπόλυτου Πρίγκηπα"...
Η τελευταία "Μόδα" που ήρθε και μας κατέλαβε ολοκληρωτικά, ονομάζεται "Ίντερνετ".
Μόνο που -αν και υπάρχει το Ίντερνετ στα πέρατα του κόσμου εδώ και χρόνια- εμείς...πρωτοπόροι ως συνήθως, σπεύσαμε να το καλοδεχτούμε κι αυτό, μετά Βαϊων και κλάδων!...
Άλλος παιδί δεν έκανε, μόνο η Μαριώ το Γιάννη...
Ούτε το ίδιο το Ίντερνετ δεν θα μπορούσε να το φανταστεί ποτέ πως, περνώντας στην ελληνική επικράτεια, θα ρίζωνε μέσα μας, ως δεύτερο δέρμα!
Υπάρχουν όμως κάποιοι άλλοι "Παρατηρητές" που είναι σε θέση να γνωρίζουν τα χούγια του Ελληνικού Λαού από πρώτο χέρι...
Εκείνοι που αναζητούσαν ποια χώρα να επιλέξουν...που να είναι τόσο πολύ ευάλωτη...
Έρμαιο των Παθών της...
"Ελλάδα: ο Παράδεισος του εθισμού!"
Το πιο εύκολο θύμα.
Το πιο ανέμελο.
Το πιο "βρε-δε-βαριε-βρε-δε-βαριέσαι-αδερφέ!".
Το πιο "καρποφόρο" πεδίο...
Ανακαλύψαμε λοιπόν κι εμείς οι Έλληνες το Διαδίκτυο, αποδεχόμενοι ολοκληρωτικά, πως ήρθε για να μας γοητεύσει τόσο, όσο κι ένα κοστούμι Gussi, μια πιστωτικά κάρτα ακόμα, ένα νέο κινητό, ένα πανάκριβο αυτοκίνητο...
Τι επιπολαιότητα...
Έκλεισε ξαφνικά το "καπάκι" του Ίντερνετ και μας παγίδεψε όλους μας μαζί εκεί μέσα... Μιλάμε, γράφουμε, ζωγραφίζουμε, γελάμε, φλερτάρουμε, αναλύουμε, "ζούμε", νομίζουμε!...
Νομίζουμε πως μας έδωσαν Ελευθερία Λόγου!
Νομίζουμε πως, γράφοντας και μόνο, θα τους ενοχλήσουμε!
Τι τεράστια μυρμηγκοπαγίδα...
Κι από "πάνω" μάς κοιτούν και χαμογελούν με...νόημα οι "Ελέφαντες" τρίβοντας τα χέρια τους από ευχαρίστηση!
Παγιδευτήκανε και πάλι τα γλυκά τους τα Μυρμηγκάκια...
Δώσε τους Εθισμό και πάρε τους τη Ζωή!
Στην κυριολεξία...
Βαφτίσαμε την Ελευθερία του Γραπτού μας Λόγου..."Επανάσταση" και τώρα περιμένουμε από ώρα σε ώρα να πέσει..."Ο Γενικός"!
Ο σκοπός των Ελεφάντων επετεύχθη...
Οι "Εθισμένοι" καλά κρατούν τα όργανα...
Και οι "Μεγάλοι" ακόμα καλύτερα παίζουνε το ταμπούρλο στην πλάτη μας...
Έτσι, αιώνια αποκοιμισμένοι, δεν πρόκειται να ξυπνήσουμε ποτέ...
Εμείς θα κάνουμε πως Επαναστατούμε κι Εκείνοι θα κάνουνε πως μας κερνούν Ελευθερία...
Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς πεθάναμε από Άγνοια...
Από Την Ασθένεια Του Εθισμένου Μυρμηγκιού...
"Ζήτω Η Επανάσταση Των Μυρμηγκιών!"... "Ζήτωωωω!"...
"Ζήτω Η Χαρά Των Θηρίων!"... "Ζήτωωω!"...
"Ζήτω Τα Όνειρα Που Χάσαμε!"... "Ζήτωωωω!"...
"Ζήτω Η Φάκα Που Δεν Ψυλιαστήκαμε!"... "Ζήτωωω!"...
"Ζήτω Το Τέλος Που Έρχεται"...
"Ζήτω Τα Πολεμοφόδια Που Τελείωσαν"...
"Ζήτω Τα Κύθηρα Που Ποτέ Δεν Θα Τα Βρούμε"...
"Ζήτω Το Μεγάλο Πείραμα Που Πέτυχε Την Σήψη Ενός Ολόκληρου Λαού"...
Γνωστό ντοκιμαντέρ πριν από χρόνια, προβάλλεται από την Ελληνική Τηλεόραση, με τον ρεπόρτερ σε ζωντανή μετάδοση, μπροστά από την είσοδο των Κεντρικών Γραφείων της Goldman Sachs.
Ακολουθεί αληθινός διάλογος:
-"Βρε μαμά, δε νοιάζεται αυτή η...πως την είπες;"
-"Goldman Sachs παιδί μου".
-"Ναι. Αυτή. Δε νοιάζεται που στην είσοδο των γραφείων της είναι κάποιοι δημοσιογράφοι και κάνουνε ρεπορτάζ για εκείνη;"
-"Νοιάζεται παιδί μου.
Όσο νοιάζεται ο Ελέφαντας όταν κάτω από τα πόδια του περπατάνε τα Μυρμήγκια"...
"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
http://pistos-petra.blogspot.gr/
Πόσο δίκιο έχεις έτσια ακριβώς είναι όλοι έχουμε πέσει θύματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο που τα μυρμήγκια έχουν απίστευτη δύναμη που δεν την χρησιμοποιουν.
Μπορούν να σηκώσουν τον ελέφαντα αλλά για κάποιο λόγο δεν το κάνουν.
Ολη αυτή η τρομοκρατία δυστυχώς έχει πιάσει τόπο.
Μάσησε ο Ελληνας και ξέχασε την επαναστατική του φύση.
Ισως γιατί τον βολεύει, ίσως γιατί κοιμάται τι να πω, ελπίζω.
Η Επανάσταση του καναπέ, τώρα πια βγαίνει σε μορφή...ίντερνετ...
ΔιαγραφήΆμα ξυπνήσουνε τα Μυρμήγκια μου το λέτε ναι;
Καλό σου βράδυ Έλενα!
Εμεις εδω φαγαμε..Τοσο πολυ παραμυθι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια στιγμη...
Που ηρθαμε και πιστεψαμε τελικα..
Οτι οι ελεφαντες δεν υπαρχουν πια...
Κι οτι τα μυρμηγκια κυκλοφορανε ελευθερα...
Η ακομη...
Οτι ΚΑΘΕ μυρμιγκι..Τον θελει τον ελεφαντα του...
Να τον παταει...Αλλα να βαδιζουνε μαζι στην ερημο..Κι οτι μοναχο του το μερμηγκι δεν μπορει να σηκωσει..Τη σκονη του..
Θα περασει κι αυτη η μοδα,οταν πολλα μυρμηγκια θα μαζευτουνε..Και θα γυρισουνε να δουνε..
Τη σκονη που σηκωνουν...
Αν ο σκοπός μου ήταν να ξυπνήσω κι άλλα μυρμήγκια, επετεύχθη...
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ φίλε μου!
Προσπαθώ να συνδέσω την εικόνα με το κείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αναρωτιέμαι..από ντροπή ή από φόβο είναι καλυμμένοι;
Ω Ανταίο-Ανταίο...
ΔιαγραφήΤι περιττή απορία εξέφρασες;
"Ντροπή"...
Καληνύχτα είπα;
Εμένα δε θα με βρεις σύμφωνη φιλενάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν λαοί(βλέπε Αμερική)πολύ πιο εθισμένοι στο internet.
Εγώ πάντως βρίσκω πράγματα που δεν έβρισκα, διαβάζω ειδήσεις από διάφορες πηγές πράγμα που δε μπορούσα να κάνω.
Σημασία έχει πως χρησιμοποιείς το internet.
Μπορεί να γίνεις σκλάβος του, αλλά μπορεί να αποδειχτεί και σπουδαία πηγή μάθησης!
Καλή βδομάδα, πολλά φιλάκια:)
Γλυκιά μου Σερενάτα, η παγίδα είναι πως είμαστε ερμητικά κλεισμένοι μέσα σε μια πλασματική ελευθερία, ξεχνώντας πως, οι ανατροπές γίνονται αλλού και όχι μέσα από οθόνες...
ΔιαγραφήΤαπεινή μου άποψη...
Υ.Γ Η αναφορά μου έγινε για την αδρανοποίηση των πολιτών εξαιτίας της Ελευθερίας του Λόγου μέσω ίντερνετ...
Καληνύχτα!
Και πάλι θα διαφωνήσω φιλενάδα((ελευθερία του λόγου δεν είπαμε;)
ΔιαγραφήΜ' αρέσει το blog όπως και το γράψιμο.
Δε θα κλειστώ μέσα γι αυτό όμως.
Χρησιμοποιώ τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης για να επικοινωνώ με άτομα που δε θα μπορούσα διαφορετικά.
Και να αγιάσει αυτός που εφηύρε το skype και πίνω καφέ τα Σ/Κ με την ξαδέρφη στη Σουηδία!!
Φιλάκια:)
Ναι βρε γλυκό μου...αλλά εγώ μίλησα για την "Επανάσταση" που δεν θα γίνει ποτέ, διότ λέμε όλα τα προβλήματα ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΤΗΣ ΦΤΩΧΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΧΕΙΑΣ, μέσω ίντερνετ και δεν θα βγούμε ποτέ στους δρόμους!
ΔιαγραφήΑυτό εννοώ καλή μου!
Καληνύχτα!
Πού τα θυμήθηκες τα Artisti Italiani καλέ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί τόση ηττοπάθεια απόψε μάτια μου; Τις Δευτέρες πέφτεις... παρατηρημένο!
Κι αν το δεις απ' την άλλη πλευρά του νομίσματος, μήπως οι μυρμηγκο-κινήσεις μας ενοχλούν; Φοβίζουν; Καθυστερούν τα σχέδια τους; Μήπως έχουν ήδη ανατραπεί κάποια απ' αυτά; Μήπως;...
Πιστή, πολύ πιστή φίλη (έχεις σκύλο μωρέ, ή τσάμπα τρώμε στη μάπα το σκυλόσπιτο;)
Όσο διαδίδονται ιδέες, δεν μας φοβάμαι! Κι όλα όσα γράφεις, αρχίζουν να γίνονται μοντέλο ζωής/παλιάς κοπής. Οι τηλεοράσεις κλείνουν σιγά-σιγά και τα επώνυμα μαγαζά επίσης...
Φιλί (δίχως κουκούλα)!!!
1) Έχω σκύλο! Αληθινό!
Διαγραφή2) Τα Artisti πάαααρα πολύ δεν τα έχουν ούτε ξεχάσει, ούτε απαρνηθεί ακόμα...
3) Εγώ που μένω ρε παιδιά και τα βλέπω όοοολα αυτά ακόμα να υπάρχουν;;;;;; Όχι, δεν είμαι στα Κολωνάκια...σας το λέω μπέσα! Η "λιγδογκλαμουριά" υπάρχει ακόμα. Πιστέψτε με... Αλλιώς, μπορεί να είχαμε ξεκουνηθεί ήδη...
4)Τις "Δευτέρες" πέφτω, μετά...πέφτω και τσακίζομαι...
5)Γλυκό μου "Κανελλάκη" με το...Καμάρι από κάτω, θα μπορούσατε να ήσασταν δίδυμες!!!
6)Πίστεψε με, είσαστε κι οι δυο σας παιδιά-διαμάντια!
7)Καληνύχτα γλυκό μου "Κανελλάκη"...
"Τούτος ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ", γιατί...εξακολουθεί να είναι...Δευτέρα!!!
Ναι κι εγω πιστευω πως η μεγαλη πραγματικοτητα που απεικονιζεις αρχιζει να γινεται παρελθον.....ακομη και τα πιο ηλιθια μυρμηγκακια,που θα παει ?θα ξυπνησουν .ειναι θεμα χρονου,.....αλλα μεχρι τοτε ποσα μυρμηγκια θα εχει πατησει ο ελεφαντας.....?φιλακια(με κουκουλα...οχι απο ντροπη...απο γριπη.....)και καλη βδομαδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ περαστικά πρώτον και κύριον!
ΔιαγραφήΕίπαμε να πάμε για έναν καφέ και μας έφαγε ο καφές!
Γίνε καλά γρήγορα...
Σε περιμένουν οι συζητήσεις μας...
Όσο για τις ελληνικές συνήθεις, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι..
Αισιόδοξη! Ε Αισιόδοξη!
Καλή βδομάδα Καμάρι μου! Φιλάκια πολλά!
Βαλαμε το προσωπριο και ξεχασαμε το προσωπο μας,κανουμε επαναστατικη γυμναστικη και ξεχασαμε την επανασταση! Καλο βραδυ! Η Δευτερα φευγει,να χαμογελας,αυριο ξημερωνει μια αλλη μερα! ΒΑΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο και να πεις... Οι "Τρίτες" έχουνε τις χάρες τους!
Διαγραφή"ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ" ΒΑΣΑΡΑ ΜΟΥ!
Φιλάκια, καλό σου βράδυ!
Και αν δεν υπήρχε φίλη μου πως θα προσπαθούσες να αφυπνίσεις τα μυρμήγκια; Από εκεί ήρθε η δουλεία, από εκεί και η ελευθερία. Άνθρωποι είναι πίσω απ΄όλα. Αρά θέμα ανθρώπων είναι. Σκέψου λίγο τη ζωή μας μόνο με το MEGA.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσα που έχουμε αναλύσει εδώ μέσα στο ίντερνετ, δεν θα έπρεπε να μας είχαν οδηγήσει λίγο πιο...έξω;
ΔιαγραφήΘεωρώ πως, τελικά μπορεί να χάνουμε πολύ περισσότερα από όσα κερδίζουμε... Αυτό με ανησυχεί κι αυτό προσπάθησα να εκφράσω, καθώς η...έφεση μας στον εθισμό καλά κρατεί και κολλάμε αιωνίως σ' ένα μέρος!
Καλό σου βράδυ Μαράκι μου!
Σκέψου όμως πως το ιντερνέτ δεν το έχουμε μόνο εμείς. Το έχουν και οι άλλοι και νομίζω, είμαι σχεδόν σίγουρη, και το είχα γράψει σε μια ανάρτηση, ότι αποτελούμε μειοψηφία. Δεν είμαστε οι πολλοί. Είμαστε οι λίγοι.
ΔιαγραφήΓια την επίδραση του πάνω μας μίλησα Μαράκι μου. Πως θα έπρεπε να είχε λειτουργήσει διεξοδικότερα, αλλά μοιάζει σαν να μας φυλάκισε τελικά...
ΔιαγραφήΘα χαρώ να διαψευστώ, όσο δεν φαντάζεσαι.
Ναι και γω νομίζω ότι θα έπρεπε να λειτουργήσει διεξοδικότερα, δεν αντιλέγω. Απλά πιστεύω ότι αν δεν υπήρχε κάποιοι άνθρωποι, και βάζω και μένα μέσα, δεν θα είχαν αφυπνιστεί. Τώρα αν κάνουμε τελικά κάτι, ευελπιστώ ότι κάτι θα γίνει.
ΔιαγραφήΕΤΣΙ!
ΔιαγραφήΆρχισα κάπως αργά να ασχολούμαι με το Ιντερνετ... λίγο η ζωή μου που έτρεχε με χίλια, λίγο οι πολλές υποχρεώσεις, λίγο που αν ο πολύτιμός μου κάτσει πάνω από δεκάλεπτο πιάνεται ... οπότε μπήκα πρίν από 4-5 χρόνια κι ας είχαμε υπολογιστή εδώ και σύνδεση εδώ και πολλά πολλά χρόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυο χρόνια ήμουν κολλημένη σαν φύκος στην γλάστρα του, λες κι άνοιξε μια πόρτα και βρέθηκα σε ένα διαφορετικό κόσμο ... σταμάτησα να κάνω όλα εκείνα που αγαπούσα κι έκαιγα εγκέφαλο εμπρός σε μια οθόνη.
Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι. Ξύπνησα και βρήκα πως είχα χάσει δυο χρόνια ίσως και τρια από την ζωή μου χωρίς να έχω προχωρήσει βήμα!
Έβαλα φρένο στον εθισμό μου. Έτσι απλά.
Ένα βράδυ αποχαιρέτησα ιντερνετικούς φίλους και έκλεισα κάθε λογαριασμό σε παιχνίδια, σε fb, οπουδήποτε ήμουν μέσα κι έφυγα, ξαναγύρισα στην ζωή μου, σταμάτησα κάθε τι να το κάνω βιαστικά για να γυρίσω σε μια οθόνη.
Έχω δει πολλά , έχω σιχαθεί ακόμα περισσότερα μέσα στο διαδίκτυο. Είναι εκατομμύρια εκείνοι που πραγματικά ζουν μια εικονική ζωή κοριτσάκι μου, ερωτεύονται εικονικά και πάσχουν γι αυτό, στήνουν την πραγματική τους ζωή σε πρόσωπα που δεν έχουν δει κι ούτε θα δουν ποτέ και δεν μιλάμε για ανήλικα, αλλά για ώριμα έως υπερώριμα άτομα.
Δεν ξέρω ποια είναι η γιατρειά και πως γίνεται.
Ξέρω μόνο πως χρειαζόμαστε θέληση και δύναμη χαρακτήρα για να γυρίσεις την πλάτη στον εικονικό κόσμο σου.
Δεν είναι όμως καθόλου δύσκολο τελικά.
Μου βγήκε κάπως μεγάλο όλο αυτό, αν το πετσοκόψω όμως θα χάσει το νόημά του.
Σε φιλώ
καλό βράδυ να έχεις !
Levina μου, εγώ χαίρομαι που υπήρξες αναλυτική, γιατί όσα λες είναι πάρα πολύ χρήσιμα!
ΔιαγραφήΤο "βήμα" γι αυτό υπάρχει άλλωστε! Για να λέμε τις απόψεις μας.
Και λίγα είπες! Αλλά πολύ μελετημένα...
Απλά να υπενθυμίσω και σε σένα πως, η ένσταση μου είναι πως, το ίντερνετ τελικά, αντί να αποδειχθεί "επανάσταση", κινδυνεύει να παραμείνει μόνο περιήγηση και σε πάρα πολλές περιπτώσεις όπως λες κι εσύ, εθισμός διαρκείας...
Καλό σου βράδυ γλυκιά μου!
Δεν συμφωνώ μαζί σου, καλή μου. Διότι εξισώνεις τηλεόραση και διαδίκτυο. Με την πρώτη βυθίζεσαι στον καναπέ και τρως ό,τι σου σερβίρουν. Με το δεύτερο έχεις δυνατότητα επιλογής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, είναι εθιστικά και τα δύο. Όμως, το διαδίκτυο προσφέρει και γνώση και παρέα -αν θες και επιλέξεις σωστά. Η τηλεόραση σού κάνει πλύση εγκεφάλου και σε αποκοιμίζει. Κάθε μέρα και περισσότερο.
Καλή σου εβδομάδα.
Λωτοφάγε μου, όπως είπα και σε άλλους φίλους παραπάνω, περίμενα -ήλπιζα- το ίντερνετ να μας είχε ενώσει σε έναν αγώνα εκτός...οθόνης.
ΔιαγραφήΑποδεικνύεται δυστυχώς(κατ' εμέ πάντα)πως είναι άλλο ένα μέσο, που δεν το εκμεταλλευτήκαμε σωστά και τείνει να στραφεί εναντίον μας, επειδή θεωρούμε πως οι αγώνες μας -μέσω αυτού- είναι αρκετοί για τις καθεστωτικές ανατροπές, ενώ θα έπρεπε να βρισκόμασταν στο δρόμο.
Δεν θα ανατρέψουν τα γραπτά μας κανένα καθεστώς.
Κάτι προσδίδουν, αλλά δεν ανατρέπουν.
Οι αγώνες θέλουν εκατομμύρια πολίτες στους δρόμους νύχτα μέρα...
Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα!
Αυτό το σχόλιο το έστειλε η FLORA GIA και το ανακάλυψα μόλις σήμερα, στα ανεπιθύμητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣόρρυ Φλωρούκο μου! Μέχρι να τα μάθω τα κόλπα, θα έχω πάρει..σύνταξη από blogger!!!
Χαχαχα!
Σε φιλώ..καθυστερημένα!
Η "FLORA GIA έγραψε(παλιά!)
Καλά τα λες, όπως πάντα. Σήμερα όμως εγώ είμαι σε χάλια διάθεση και με ανεβάζει περισσότερο η άποψη της Μαρίας Κανελλάκη.... Μη μου κόψεις και το internet.... άντε μπράβο, δεν πάω πουθενά, δεν κάνω τίποτε.... έλεος κάτι πρέπει να κάνω κι εγώ η έρμη.... Φιλιά πολλά.