"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
Η Μελίνα Μερκούρη είναι ένα από τα "λαϊκά προσκυνήματα" μου...
Εννοώ πως, για πολύ λίγους ανθρώπους κατέβηκα εκεί, στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης, για το στερνό αντίο. Πόσο μάλλον δε, σε κατάσταση εγκυμοσύνης!
Ήταν περιπετειώδης αυτή μου η...επίσκεψη. 7 Μαρτίου 1994. Αφήνω το αυτοκίνητο στη δουλειά μου και παίρνω ένα ταξί για Μητρόπολη. Ο καιρός βροχερός.
Αλήθεια, αν έχεις παραστεί στην..εξόδιο ακολουθία ενός ανθρώπου, μπορεί να το "χρεωθείς" ως..γνωριμία; Να πεις δηλαδή, εγώ τον "ήξερα" αυτόν τον άνθρωπο;
Φυσικά και όχι. Ήθελα όμως, να βρεθώ όσο πιο κοντά της γινόταν έστω "κι έτσι"...
Το τι γινόταν στο παρεκκλήσι κάποιοι θα το θυμούνται, όσοι δεν το γνώρισαν όμως, απλά δεν περιγράφεται... Λαοθάλασσα!
Ήταν ακόμα οι εποχές που υπήρχαν και λόγοι και άνθρωποι για έναν τόσο σεβαστό τρόπο αποχαιρετισμού...
Τώρα, όσο περνούν τα χρόνια, εκλείπουν και τα δυο... Ένα φιλί κι ένα λουλούδι άφησα κι αποχώρησα.
Έξω έριχνε καρέκλες. Μπαίνω κάποτε σε ένα ταξί ελεύθερο και κάθομαι στο πίσω κάθισμα. Λίγο μετά, ο ταξιτζής σταματάει επειδή βλέπει ένα χέρι να του κάνει σήμα. Παίρνουμε λοιπόν μια κοπελιά, η οποία έκατσε μπροστά και συνεχίζουμε. Σε λίγο, η ίδια σκηνή επαναλαμβάνεται, σταματάει πάλι ο ταξιτζής, χώνει και μια κυρία πίσω, δίπλα μου.
Εννοείται πως, κάθε φορά ούτε καν με ρωτούσε αν του επιτρέπω να πάρει κι άλλη κούρσα! Σιγά! Πολυτέλειες! Ε, την...τέταρτη πια φορά που..ξανά σταμάτησε(!), του είπα "Στοπ! ως εδώ και μη παρέκει! κατ' αρχήν είμαι έγκυος! και δεύτερον, με ρωτήσατε κάθε φορά που σταματούσατε αν σας επιτρέπω να πάρετε κι άλλον πελάτη;" Ο καημένος ο.."μη" πελάτης, περίμενε απέξω στη βροχή να δει αν θα του κάτσει η τύχη!
Τσαντίστηκε ο ταξιτζής και συνέχισε την πορεία του, χωρίς να πάρει και το τέταρτο άτομο, αλλά εμένα μου έριξε τέτοιο βρισίδι κι ενώ οδηγούσε μεν για τον προορισμό μου, παράλληλα γίναμε μιλάμε μαλλιά-κουβάρια!
Την..θεϊκή ατάκα του όμως, μου την είπε κατεβαίνοντας, όταν πλήρωνα την...τετραπλή κούρσα, σταφιδιασμένη του κερατά: "Που θα μου πάει; Δεν θα σε ξαναπετύχω εσένα σε κούρσα καμμιά άλλη φορά";;;... Αμ, δεν με ξαναπέτυχε και θα του το 'ξηγούσα εγώ το όνειρο!
Που κολλάνε τώρα όλα αυτά με μια "Μελίνα"; Φαινομενικά πουθενά, πέρα από το ότι εκείνη η ημέρα μού έχει μείνει αξέχαστη.
Κι ακόμα, πέρα από το ότι, 19 χρόνια μετά, η κατάσταση της χώρας μας είναι δραματική και πιο ξιπασμένη, κάποιοι πολίτες ακόμα πιο αναιδείς κι αμετανόητοι, τα μάρμαρα του Παρθενώνα -όπως πρέσβευε η Μελίνα- όχι μόνο δεν γύρισαν πίσω, παρά...ετοιμάζονται να τα ακολουθήσουν κι άλλα, το ΠΑΣΟΚ που εκείνη υπηρέτησε τις εποχές εκείνες, πλάι σ' έναν Ανδρέα Παπανδρέου κι έναν Γιώργο Γεννηματά, έχει αποσυντεθεί και ξεπουληθεί προ πολλού και άνθρωποι με το ταμπεραμέντο, το όραμα, την αγωνιστικότητα, την φινέτσα, την μπέσα, το σθένος, την μαγκιά, το πάθος, το "άστρο", μιας Μελίνας, δεν υπάρχουν πια, όσο κι αν μας λυπεί αυτό ως φαινόμενο.
Η Μελίνα Μερκούρη υπηρέτησε πλάι στον Ανδρέα Παπανδρέου, ως Υπουργός και στους...19 ανασχηματισμούς που έκανε εκείνος ως Πρωθυπουργός, διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού και είχε πει την εξής σοφή ατάκα, όταν το ΠΑΣΟΚ έπνεε τότε τα λοίσθια:
"Πρόεδρε, δεν μας θέλει ο Λαός!"...
Ας βρισκόταν έστω κι ένας, να έλεγε αυτήν την ατάκα σήμερα και να την αποδείκνυε κιόλας και με τις πράξεις του...
Η Μελίνα ως ηθοποιός, ταύτισε το όνομα της με μοιραίους και μποέμ ρόλους κυρίως , στη ζωή της όμως υπήρξε βαθιά ερωτευμένη με τους αγώνες της, με τον παππού της τον Σπύρο Μερκούρη, με τον σκηνοθέτη και σύντροφο της ως το τέλος Ζυλ Ντασέν και με το τσιγάρο...
Αυτό το τελευταίο, ήταν και το μόνο που την πρόδωσε τελικά...
Όσους ρόλους κι αν υποδύθηκε στο θέατρο και στο σινεμά, στη μνήμη μας θα μείνει για πάντα η ασυμβίβαστη και μοιραία "Στέλλα"...
Κι όσα χρόνια κι αν περάσουν, όταν θα λέμε "Μελίνα", όλοι θα ξέρουμε πως εννοούμε την Μερκούρη...
Υ.Γ Η Μελίνα θεωρώ πως δεν...γινόταν να "φωτογραφηθεί"!
Εννοώ πως, η φλογερή της προσωπικότητα, το χιούμορ της, η ιδιοσυγκρασία της, ήταν τόσο διάχυτα και "ζωντανά" που δεν θα μπορούσε ποτέ κανένας φακός, καμμία φωτογραφική λήψη, να τα φυλακίσει κι ούτε και να τα αποτυπώσει πειστικά, στο έπακρο.
Όποιος είχε δει έστω και μια φορά μια συνέντευξη της, καταλαβαίνει πολύ καλά τι εννοώ.
ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ!
ΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ "ΒΓΑΙΝΕΙ" ΑΥΤΟ ΣΕ...ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ;...
Εννοώ πως, για πολύ λίγους ανθρώπους κατέβηκα εκεί, στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης, για το στερνό αντίο. Πόσο μάλλον δε, σε κατάσταση εγκυμοσύνης!
Ήταν περιπετειώδης αυτή μου η...επίσκεψη. 7 Μαρτίου 1994. Αφήνω το αυτοκίνητο στη δουλειά μου και παίρνω ένα ταξί για Μητρόπολη. Ο καιρός βροχερός.
Αλήθεια, αν έχεις παραστεί στην..εξόδιο ακολουθία ενός ανθρώπου, μπορεί να το "χρεωθείς" ως..γνωριμία; Να πεις δηλαδή, εγώ τον "ήξερα" αυτόν τον άνθρωπο;
Φυσικά και όχι. Ήθελα όμως, να βρεθώ όσο πιο κοντά της γινόταν έστω "κι έτσι"...
Το τι γινόταν στο παρεκκλήσι κάποιοι θα το θυμούνται, όσοι δεν το γνώρισαν όμως, απλά δεν περιγράφεται... Λαοθάλασσα!
Ήταν ακόμα οι εποχές που υπήρχαν και λόγοι και άνθρωποι για έναν τόσο σεβαστό τρόπο αποχαιρετισμού...
Τώρα, όσο περνούν τα χρόνια, εκλείπουν και τα δυο... Ένα φιλί κι ένα λουλούδι άφησα κι αποχώρησα.
Έξω έριχνε καρέκλες. Μπαίνω κάποτε σε ένα ταξί ελεύθερο και κάθομαι στο πίσω κάθισμα. Λίγο μετά, ο ταξιτζής σταματάει επειδή βλέπει ένα χέρι να του κάνει σήμα. Παίρνουμε λοιπόν μια κοπελιά, η οποία έκατσε μπροστά και συνεχίζουμε. Σε λίγο, η ίδια σκηνή επαναλαμβάνεται, σταματάει πάλι ο ταξιτζής, χώνει και μια κυρία πίσω, δίπλα μου.
Εννοείται πως, κάθε φορά ούτε καν με ρωτούσε αν του επιτρέπω να πάρει κι άλλη κούρσα! Σιγά! Πολυτέλειες! Ε, την...τέταρτη πια φορά που..ξανά σταμάτησε(!), του είπα "Στοπ! ως εδώ και μη παρέκει! κατ' αρχήν είμαι έγκυος! και δεύτερον, με ρωτήσατε κάθε φορά που σταματούσατε αν σας επιτρέπω να πάρετε κι άλλον πελάτη;" Ο καημένος ο.."μη" πελάτης, περίμενε απέξω στη βροχή να δει αν θα του κάτσει η τύχη!
Τσαντίστηκε ο ταξιτζής και συνέχισε την πορεία του, χωρίς να πάρει και το τέταρτο άτομο, αλλά εμένα μου έριξε τέτοιο βρισίδι κι ενώ οδηγούσε μεν για τον προορισμό μου, παράλληλα γίναμε μιλάμε μαλλιά-κουβάρια!
Την..θεϊκή ατάκα του όμως, μου την είπε κατεβαίνοντας, όταν πλήρωνα την...τετραπλή κούρσα, σταφιδιασμένη του κερατά: "Που θα μου πάει; Δεν θα σε ξαναπετύχω εσένα σε κούρσα καμμιά άλλη φορά";;;... Αμ, δεν με ξαναπέτυχε και θα του το 'ξηγούσα εγώ το όνειρο!
Που κολλάνε τώρα όλα αυτά με μια "Μελίνα"; Φαινομενικά πουθενά, πέρα από το ότι εκείνη η ημέρα μού έχει μείνει αξέχαστη.
Κι ακόμα, πέρα από το ότι, 19 χρόνια μετά, η κατάσταση της χώρας μας είναι δραματική και πιο ξιπασμένη, κάποιοι πολίτες ακόμα πιο αναιδείς κι αμετανόητοι, τα μάρμαρα του Παρθενώνα -όπως πρέσβευε η Μελίνα- όχι μόνο δεν γύρισαν πίσω, παρά...ετοιμάζονται να τα ακολουθήσουν κι άλλα, το ΠΑΣΟΚ που εκείνη υπηρέτησε τις εποχές εκείνες, πλάι σ' έναν Ανδρέα Παπανδρέου κι έναν Γιώργο Γεννηματά, έχει αποσυντεθεί και ξεπουληθεί προ πολλού και άνθρωποι με το ταμπεραμέντο, το όραμα, την αγωνιστικότητα, την φινέτσα, την μπέσα, το σθένος, την μαγκιά, το πάθος, το "άστρο", μιας Μελίνας, δεν υπάρχουν πια, όσο κι αν μας λυπεί αυτό ως φαινόμενο.
Η Μελίνα Μερκούρη υπηρέτησε πλάι στον Ανδρέα Παπανδρέου, ως Υπουργός και στους...19 ανασχηματισμούς που έκανε εκείνος ως Πρωθυπουργός, διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού και είχε πει την εξής σοφή ατάκα, όταν το ΠΑΣΟΚ έπνεε τότε τα λοίσθια:
"Πρόεδρε, δεν μας θέλει ο Λαός!"...
Ας βρισκόταν έστω κι ένας, να έλεγε αυτήν την ατάκα σήμερα και να την αποδείκνυε κιόλας και με τις πράξεις του...
Η Μελίνα ως ηθοποιός, ταύτισε το όνομα της με μοιραίους και μποέμ ρόλους κυρίως , στη ζωή της όμως υπήρξε βαθιά ερωτευμένη με τους αγώνες της, με τον παππού της τον Σπύρο Μερκούρη, με τον σκηνοθέτη και σύντροφο της ως το τέλος Ζυλ Ντασέν και με το τσιγάρο...
Αυτό το τελευταίο, ήταν και το μόνο που την πρόδωσε τελικά...
Όσους ρόλους κι αν υποδύθηκε στο θέατρο και στο σινεμά, στη μνήμη μας θα μείνει για πάντα η ασυμβίβαστη και μοιραία "Στέλλα"...
Κι όσα χρόνια κι αν περάσουν, όταν θα λέμε "Μελίνα", όλοι θα ξέρουμε πως εννοούμε την Μερκούρη...
Υ.Γ Η Μελίνα θεωρώ πως δεν...γινόταν να "φωτογραφηθεί"!
Εννοώ πως, η φλογερή της προσωπικότητα, το χιούμορ της, η ιδιοσυγκρασία της, ήταν τόσο διάχυτα και "ζωντανά" που δεν θα μπορούσε ποτέ κανένας φακός, καμμία φωτογραφική λήψη, να τα φυλακίσει κι ούτε και να τα αποτυπώσει πειστικά, στο έπακρο.
Όποιος είχε δει έστω και μια φορά μια συνέντευξη της, καταλαβαίνει πολύ καλά τι εννοώ.
ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ!
ΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ "ΒΓΑΙΝΕΙ" ΑΥΤΟ ΣΕ...ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ;...
"Φωτιές ανάβουνε μες τα δυο του μάτια
τ' αστέρια πέφτουνε όταν με θωρεί,
σβήστε τα φώτα, σβήστε το φεγγάρι
σαν θα με πάρει τον πόνο μου μη δει.."
"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιλεγόμενη προσωπικότητα όπως όλες οι ισχυρές προσωπικότητες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Ok.
ΔιαγραφήΑς μου πει κάποιος για κάποιον, οποιονδήποτε άνθρωπο στον κόσμο, πως ΔΕΝ είναι -δεν είμαστε όλοι μας- αμφιλεγόμενες προσωπικότητες.
Τα κριτήρια είναι υποκειμενικά, όχι μόνο για να κρίνουμε ο καθένας τον εαυτό του μέσα από τις πράξεις του, αλλά και για να κρίνουμε τις πράξεις των άλλων.
Μελίνα η ευαίσθητη....
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://youtu.be/G1Mw-R1nubM
Μελίνα η Αγωνίστρια...Η Συντρόφισσα...
http://youtu.be/o6DmsLqPd6g
Μελίνα της Ελλάδας....
http://youtu.be/xg-oVTmgd2U
Η Ελλάδα που έφυγε....
Ανώνυμε/η φίλε/η, για μένα, αυτή ήταν η Μελίνα.
ΔιαγραφήΗ Ελλάδα που έφυγε, πήρε στο διάβα της και πάρα πολλούς Έλληνες που έγραψαν την Ιστορία της.
Όλα κρίνονται. Όλοι κρινόμαστε.
*να είμαι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριστέα μου, ξανθιά-ξανθιά, αλλά δεν κατάλαβα το λιτό σου σχόλιο, οπότε γίνε αν θες λίγο πιο αναλυτική!
ΔιαγραφήΚαλέ; Πού πήγε το σχόλιο μου; Κοίταξε στα ανεπιθύμητα!
ΔιαγραφήΠάω στο mail μου να δω αν είναι εκεί να το κάνω copy paste
Κοίτα στα ανεπιθύμητα σχόλια κι επανέφερε το! Μπορείς; Αφού το είδα κι είχα κάνει ένα λαθάκι και με το δεύτερο σχόλιο το διόρθωνα!
ΔιαγραφήΤο βρήκα! Το μεταφέρω:
ΔιαγραφήΚαλημέρα αγαπημένη! Κοίτα να δεις ταύτιση στο θέμα! Δεν ήμουν εκεί εκείνη την ημέρα εγώ αλλά θυμάμαι όλη την ακολουθία. Ήμουν σχεδόν 24, στο σπίτι, μπροστά στην τηλεόραση κι έκλαιγα! Λάτρευα το ηχόχρωμα της φωνής της, το μποέμικο στυλ της, τη θηλυκότητα που είχε ακόμα και ως τα τελευταία της! Μετά από το θάνατό της άλλαξα το φρύδι μου για να της μοιάζω! ( Μην γελάς! Από κάπου έπρεπε να ξεκινήσω! ) Νομίζω ότι ούτε στο φρύδι δεν την πέτυχα τελικά! Ελπίζω να είναι γυναίκα και υπερήφανη Ελληνίδα ως τα βαθιά μου γεράματα έστω! Φιλιά!
ΥΓ: Υπέροχο αφιέρωμα όπως πάντα εξάλλου!
Κι αφού το βρήκα λοιπόν το σχόλιο σου, να σου πω πως, κόψε ρε παιδί μου τα πειράματα πια!
ΔιαγραφήΠείραμα και ζημιά είσαι! Τις προάλλες προσπαθούσες να βάψεις το μαλλί κόκκινο, μετά έβγαλες φρύδι, νισάφι πια!
Χαχαχα!
Υ.Γ Σ' ευχαριστώ για το κοπλιμάν!
Δεν το έβγαζα το φρύδι! Το τραβούσα να μακρύνει κι άλλο με μολύβι!Είχε μακρύ η συγχωρεμένη!;-)
ΔιαγραφήΕγώ σε αντίθεση με σένα άντεξα και διάβασα όλο το κείμενο στο οποίο μας παρέπεμψε η αγαπητή Έλενα. Δεν μου έκανε εντύπωση!
Είμαι σίγουρη ότι αγία δεν ήταν , ούτε την είχα σαν τέτοια στο μυαλό μου! Με ενοχλεί αφάνταστα που προσπαθούν να μετριάσουν τη δράση της, το πάθος της, σε λίγο θα πουν ότι και τον αγώνα για τα μάρμαρα τα έκανε καθαρά μόνο για την προβολή της! Δεν με ενδιαφέρει αν πίσω απ' όλα την ενδιέφερε μονάχα η προβολή της! Ποιος ήταν μέσα της και τα γνωρίζει όντως πως σκεφτόταν και τι πίστευε η ίδια;
Νομίζω ότι όλο αυτό που ήταν είναι δύσκολο να αποτυπωθεί με λέξεις ! Και για αυτό το λόγο μόνο αξίζει να μείενι χαραγμένη!
Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!
Νομίζω ότι μόνο άνθρωποι που μειονεκτούν κι αισθάνονται κομπλεξικά οι ίδιοι διαβάλουν άλλους και μάλιστα με τόσο μένος! Γιατί αυτά που διάβασα ήταν όπως κι εσύ έγραψες παρακάτω χρωματισμένα με μαύρο μελάνι!
Αυτά είχα να πω! Σόρρυ αν κούρασα, αλλά ενοχλούμε όταν προσπαθώντας κα καλά να υπηρετήσουν την αλήθεια και να μας ανοίξουν τα μάτια τα ισοπεδώνουν όλα! Ας μείνει και κάτι σαν μύθος!
Φιλιά!
Τα λάθη συνεχίζουν να μου ξεφεύγουν! Σόρρυ!
ΔιαγραφήΘα μείνει και κάτι, όχι όμως ΣΑΝ μύθος, αλλά...
Διαγραφή...ΩΣ "ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ" ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ...@ΡΧ@Δ@@,
ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝΕ ΒΑΛΕΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΤΑΝΕ...
(Το.."πολλοί" το έβαλα, για να μεγαλώσω την πρόταση...)
Tέτοιες Γυναίκες
ΑπάντησηΔιαγραφήτέτοιοι χαρακτήρες που μεριάζει κι ο αέρας στο διάβα τους σπάνια βγαίνουν.
Ότι είχε να πει θα το έλεγε οπουδήποτε στον οποιονδήποτε κι αν δεν το έλεγε
το ζωγράφιζε στα μάτια της.
Χαίρομαι που την θυμήθηκες και μου την θύμησες ειδικά σήμερα που σκεφτόμουν
διάφορα που έχουν να κάνουν με αξιοπρέπεια, με αξίες, με ευγένεια.
υγ. Την λέξη αμφιλεγόμενη πάντως ειδικά για την Μελίνα πρώτη φορά την ακούω
και αναρωτιέμαι το γιατί!
Τα φιλιά μου και την Καλημέρα μου Joan :)
Levina, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
ΔιαγραφήΑν θες βέβαια, μπορείς να συνεχίσεις τον διάλογο με την Έλενα.
Χαίρομαι να δίνω έναυσμα για συζητήσεις κι αναζητήσεις.
Αγαπητή Levina έχουν ακουστεί πολλά για την Μελίνα και καλά και άσχημα γι' αυτο το αμφιλεγόμενη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι όλα ρόδινα όπως νομίζει ο περισσότερος κόσμος.
Σεβαστές όλες οι απόψεις και εμένα μου έβγαζε κάτι θετικό σαν άνθρωπος αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω και πράγματα που έχουν ακουστεί και που αν είναι αλήθεια μπορεί και να μην ήταν τόσο θετικά όλα.
Δες εδώ http://www.makeleio.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5136:2012-09-21-20-28-27&catid=6:2012-02-11-12-50-26&Itemid=6
Και εγώ πρόσφατα τα ανακάλυψα από μια έρυενα που έκανα και ομολογώ ότι με ξάφνιασαν.
Καλημέρα!
Έλενα πρώτη φορά διαβάζω κάτι τέτοιο και μένω άναυδη!
ΔιαγραφήΚαι πως τόσα χρόνια δεν έχουν ακουστεί αυτά? Η Άννα Συνοδινού δεν θα μιλούσε?
Ο μάρτυρας που αναφέρει το κείμενο γιατί δεν είναι με ονοματεπώνυμο?
Που τεκμηριώνει όλα αυτά που γράφει? Επάνω σε τι στοιχεία ? Σε τι μαρτυρίες?
Πως να δεχτώ ένα τέτοιου είδους κείμενο, που ναι ίσως υπάρχουν και αληθινά στοιχεία μέσα, δίχως
αποδείξεις, δίχως ονόματα ανθρώπων που στοιχειοθετούν τις κατηγορίες αυτές?
Όλα αυτά τα γράφει κάποιος μπλόκερ ονόματι "ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ" Ούτε αυτός χρησιμοποιεί το πραγματικό του όνομα.
Καλυμμένος πίσω από την ανωνυμία του ο καθένας μπορεί να γράφει ότι θέλει. Όταν τα διαβάσω με επώνυμες καταγγελίες, αποδείξεις, βιβλιογραφία φυσικά και θα τα δεχτώ.
Τώρα όχι.
Δεν πλέκω κανενός την Αγιογραφία, όλοι οι άνθρωποι έχουν τα πάθη και τα λάθη τους και η Μελίνα είχε τα δικά της φυσικά .
Σ΄ ευχαριστώ όμως που μου το έδωσες αυτό να το διαβάσω, ήταν μια έκπληξη για μένα.
Καλή μέρα να έχεις!
Kαλημέρα Levina και εγώ από τα σύννεφα έπεσα και σου λέω το ανακάλυψα εντελώς τυχαία γιατί ήθελα να γράψω ένα κείμενο για εκείνη.
ΔιαγραφήΕλπίζω να είναι όλα φαντασίες αλλά ομολογώ με έβαλαν σε σκέψεις.
Καλή σου μέρα!
Καλή μου Έλενα, εγώ πάλι έχω μάθει να μην πέφτω από σύννεφα, συνεχίζοντας το σχόλιο μου από την απάντηση που ήδη σου έδωσα πιο πάνω.
ΔιαγραφήΈνα θα σου πω: αυτό το κείμενο που μας παρέπεμψες, δεν κατάφερα καν, να το διαβάσω ολόκληρο. Συγχώρα με, μα αρνούμαι.
Κι όχι γιατί φοράω παρωπίδες, αλλά γιατί, το ύφος της γραφής αυτού του κειμένου, είναι ιδιαιτέρως εμπαθές, παραθέτει ιστορικά στοιχεία που δεν μπορώ να τα διασταυρώσω και είναι -επιεικώς- "χρωματισμένο" με...μαύρο μελάνι.
Ας κρίνει η Ιστορία -όσο μπορεί βέβαια- και την Μελίνα Μερκούρη την επώνυμη και τον αρθρογράφο αυτού του κειμένου, που ύστερα από τόσες παραπομπές, συγνώμη, αλλά δεν κατάφερα να αντιληφθώ ποιος το έγραψε. Αλλά ούτε και με αφορά.
Το διαδίκτυο είναι σαν το μυαλό του ανθρώπου: αχανές.
Και στη τελική, εγώ είμαι εδώ, ας με κρίνει ο καθένας για τα γραφόμενα μου.
Εκτιμώ (αλλά αυτό είναι όντως υποκειμενικό), πως αυτό μου το κείμενο, ε, δεν περιέχει πια και τα τόσα πολλά ιστορικά στοιχεία!
Παρόλαυτα, εξακολουθώ να είμαι εδώ, για να κάνω διάλογο με όλους σας, αλλά και να δίνω "βήμα".
Αυτός άλλωστε είναι κι ο λόγος ύπαρξης των μπλογκ, κατά την ταπεινή μου άποψη.
Υ.Γ Ακόμα και μερικά σχόλια που διάβασα κάτω από αυτό το κείμενο, λένε πολλά...
ΔιαγραφήΤα συμπεράσματα δικά σας...
Γνώρισα τη Μελίνα Υπουργό Πολιτισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρρωστη αλλά ζωντανή.
Δεν έχω πάει ποτέ σε 'λαϊκό προσκύνημα' .
Αυτή η γυναίκα είχε μια αύρα, μια ομορφιά απίστευτη!
Ακόμα και όταν ήταν άρρωστη είχε κάτι, δε μπορώ να το προσδιορίσω.....
Εβγαζε ένα φως!
Θα μου μείνει αξέχαστη η τελευταία φορά που την είδα.
Φορούσε ένα λευκό λινό φουστάνι....
Δε θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα αυτή!
Ημουν παιδί και ήταν μεγάλη γυναίκα και άρρωστη.
Ελαμπε όμως!!!
Ηταν η ωραιότερη σε όλη την αίθουσα.
Ετσι ήταν η Μελίνα.
Είχε μια ομορφιά(χωρίς να είναι κλασσικά όμορφη)που επισκίαζε όλες τις άλλες γυναίκες!
Καλή σου μέρα, φιλάκια:))
Εγώ σε θεωρώ τυχερή που είχες γνωρίσει την Μελίνα, "Σερέ" μου!
ΔιαγραφήΚαι ναι, είχε αυτό το χάρισμα: να επισκιάζει!...
Αυτό που έγραψα στο τέλος, πως δεν...φωτογραφίζεται μια προσωπικότητα, με τέτοιο εκτόπισμα!
Φιλάκια καλό μου!
η τελευταια ελληνιδα θεα , δεν ηταν τυχαιο
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρομαι που ο κοσμος εδω στα μπλογκς δε ξεχναει ποτε αυτην την απιθανη προσωπικοτητα
και χαιρομαι που σεβρηκα
Εγώ χαίρομαι να υποδέχομαι καινούργιους φίλους!
ΔιαγραφήΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ "ΑΣΩΤΕ ΓΙΕ"!!! (στη..μάνα σου το πες; πως είσαι άσωτος εννοώ! χαχαχα!)
Θα σε επισκεφτώ οσονούπω!
Φιλιά!
Ήμουν κι εγώ εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που έκλαψα για γυναίκα-πολιτικό.
Δεν μπαίνω στη διαδικασία να το εκλογικεύσω, να το ψάξω και να το αναλύσω.
Είναι απ' τις γυναίκες που θαύμασα για το τσαγανό, τη φιλοπατρία, τους αγώνες και το ταλέντο της.
Κι ας μην υπήρξα ποτέ οπαδός της παράταξής της.
Το αγαπημένο μου στέκι είναι το καφέ της Μελίνας, στην Πλάκα.
Μέσα απ' τις παλιές φωτογραφίες της και το πορτραίτο της, έχω για λίγο την ψευδαίσθηση πως είναι κοντά μας, πως μας εμπνέει ακόμα με τον πύρινο λόγο και τα σπινθηροβόλα μάτια της...
Πιστή φίλη μου, μπράβο και πάλι για τη συνέπειά σου στις επετείους που οφείλουμε να θυμόμαστε.
Εξαιρετικό το κείμενό σου!
Με συγκίνησες...
Ήσουν κι εσύ εκεί";;;;
Διαγραφή"Μωρέ σαν ποιον μοιάζεις, σαν ποιον μοιάζεις";!
Χαχαχα! Είδες που στο λέω; Κάπου έχουμε συναντηθεί τα δυο μας βρε!
Πάμε Πλάκα για καφέ, τι λες;
Αν κι εγώ αυτό το στέκι δεν το γνωρίζω η αμόρφωτη!
Λες; Θυμάμαι μια ξανθιά, αψηλή, τσιριμπίμ-τσιριμπόμ... εσύ ήσουν;
ΔιαγραφήΛοιπόν Τζοανάκι το καφέ (απαράδεκτο να μην το ξέρεις!), είναι μαγεία και ενδείκνυται για καλοκαιριάτικες μέρες, γιατί μέσα δύσκολα βρίσκεις τραπέζι. Οπότε όταν με το καλό ανοίξει λίγο ο καιρός, κανονίζουμε τα περαιτέρω. Το θέλω πολύ κι εγώ. Για μια πρώτη γεύση, σου στέλνω να λινκάρεις:
http://www.trivago.gr/%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1-447485/bar/%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%BD%CE%B1-caf%C3%A9-1909167/%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7-o1020796
Ανυπομονώ να ανοίξει ο κ@λόκαιρος!!!
ΔιαγραφήΦιλάκια μαντάμ!
MEλINA,η αιωνια γυναικα,η ασυμβιβαστη,ηαγωνιστρια, ο ανθρωπος που δεν περνουσε ποτε απαρατηρητος! αγια δεν ηταν(ποιος ειναι αλλωστε;) ηταν ομως μεγαλη προσωπικοτητα κι οχι ασπονδυλο οπως οι περισσοτεροι σημερινοι πολιτικοι! Καλο σου βραδυ φιλη μου! ΒΑΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι! Να φανταστείς, είχα φάει τέτοιο κόλλημα, που έλεγα πως αν κάνω κορίτσι(εγκυμονούσα γαρ..) μια από τις επιλογές ονόματος θα ήταν το..ΜΕΛΙΝΑ!
ΔιαγραφήΤελικά έκανα αγόρι...
ΦΙΛΑΚΙΑ ΒΑΣΑΡΑ ΜΟΥ!
Δεν ξέρω αν έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε κάποιον ειδικά αν δεν τον γνωρίζουμε από κοντά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως όλοι οι συνεργάτες της, οι υπάλληλοι στο Υπουργείο της, όλοι όσοι την συναναστράφηκαν έχουν να πουν τα καλύτερα. Για μένα ήταν ένας άνθρωπος που λάτρεψε την Ελλάδα, πάλεψε γι' αυτήν και τελικά το όνομά της συνδέθηκε για πάντα με τα μάρμαρα... Αυτά που τώρα ευχαρίστως θα πουλούσαν κάποιοι, όχι για την Ελλάδα αλλά για τον εαυτό τους. Και μαζί μ' αυτά και την μνήμη της Καρυάτιδας Μελίνας...
"Της Καρυάτιδας Μελίνας"..πολύ ποιητικό!
ΔιαγραφήΤίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτήν την ζωή Φλωράνς...
Σε φιλώ καλό μου και καλό σου βράδυ!
Κορίτσια μάλλον με παρεξηγήσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπα ποτέ πουθενά ότι συμφωνώ με αυτά που γράφει το συγκεκριμένο blog που έστειλα, είπα ότι απλά με έβαλε σε σκέψεις.
Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.
Οποιος έχει καεί στο χυλό φυσάει και το γιαουρτι, έτσι κι' αλλιώς από την φύση μου δεν είμαι άνθρωπος που λατρεύω κάποιον άλλο χωρίς να τον έχω γνωρίσει και ειδικά πολιτικό πρόσωπο.
Είπα από την αρχή ότι μου έβγαζε κάτι θετικό και ήθελα να γράψω και κείμενο για εκείνη.
Αλλά έχω μάθει στην ζωή μου ότι μερικές φορές όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.
Αλλωστε δεν μπορούμε πάντα να συμφωνούμε.
Καλημέρα!
Μην ανησυχείς Ελενάρα μου!
ΔιαγραφήΑνταλλαγή απόψεων κάνουμε!
Την καλησπέρα μου και φιλάκια!
Πέτρα μου, πάντα πίστευα (από όσα είχα διαβάσει και άκουγα) πως αυτή η γυναίκα, η Μελίνα Μερκούρη ήταν μια δυναμική και θαρραλέα προσωπικότητα. Μπορεί να ήταν 'χωμένη' μέσα στην Πολιτική αλλά κρατάω το ότι έκανε από την πλευρά της τον δικό της 'αγώνα' για την Ελλάδα και την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Γι' αυτό τον λόγο, μέχρι και σήμερα θεωρώ πως είναι από τους λίγους ανθρώπους που κάνανε καλά, άσχετα αν από πίσω υπήρξε πολιτικό ή όχι όφελος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου και να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Ξέρεις Μαράκι, το να είναι κάποιος πολιτικοποιημένο άτομο, πιστεύω πως, όχι μόνο δεν είναι κακό, επιβάλλεται κιόλας. Κι ο αγώνας που έδωσε η Μελίνα στην περίοδο της χούντας (του Παπαδόπουλου εννοώ!) αποδεικνύει από μόνος του, πως η Ελλάδα, προφανώς και είχε (έχει) πολύ μεγάλη ανάγκη από τέτοιους/ες αγωνιστές/αγωνίστριες. Άλλωστε, το εκτόπισμα της προσωπικότητας της Μελίνας, δεν "είχε ανάγκη" από πολιτικά οφέλη... Όταν έγινε η ίδια πολιτικός, την ήξερε ήδη όλη η υφήλιος... Καλό σ/κ επίσης!
Διαγραφή