Χμμμμ. Έχω την αμυδράν υποψίαν ότι πολλοί την έχουν κοπανήσει, ένεκα μια εργάσιμη ανά-
μεσα σε δυό αργίες! Όχι τίποτα άλλο, αλλά σήμερα ήθελα να θίξουμε ένα θέμα που νομίζω πως μας ενδιαφέρει όλους σχεδόν, αλλά καλύτερα να το αναβάλλω. Ας περάσει το 4ήμερο.
Αντ' αυτού, λέω να σου πω μια ιστορία από τα παλιά. Ιστορία με αρκούδες που λένε! Όμως είναι από τα παιδικά μου χρόνια κι όποτε τη θυμάμαι συγκινούμαι, αλλά και γελάω! Τώρα πια. Διότι την ώρα που τη βίωνα δεν ήταν καθόλου για γέλια. Ας γυρίσει ο χρόνος πίσω λοιπόν! Α! Ώπα κι έφαγα φλασιά! Γουστάρετε να κάνουμε παιχνίδι; Ειλικρινά, μόλις μου ήρθε στο μυαλό!
Λέω μήπως θέλετε να κάνουμε έναν γύρο, αρχής γενομένης από δω σήμερα, και να λέμε μια ιστορία από τα χρόνια του σχολείου. Ας συμμετάσχει όποιος θέλει βρε αδερφέ. Ας το ονομά-
σουμε "τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα" (αν κι εγώ τα...αλλάζω και ενίστα-
μαι γενικότερα...) και μπορεί να γράφει ο καθένας από μας στο blog του, μια ανάμνηση του, ευχάριστη ή δυσάρεστη, ας αποφασίζει αυτός και να την παρουσιάζει. Όποιος θέλει δηλώνει συμμετοχή. Εγώ ανοίγω λίστα την οποία και αφήνω ανοιχτή! Α ρε Αριστέα με τις ιδέες σου!
Ο χρόνος με παίρνει και με σηκώνει και με προσγειώνει στην ηλικία των 9 ετών με μένα στο δημοτικό ενός μικρού χωριού, όπου μέναμε οικογενειακώς, γιατί είχε καλύτερες συνθήκες δια-
βίωσης. Μπούρδες είχε, αλλά τέσπα. Εγώ ήμουν ένα πολύ ασθενικό παιδί. Τις μισές ημέρες του χρόνου ήμουν άρρωστη. Τις άλλες μισές ήμουν εν δυνάμει!! Αχαχα! Πλησίαζε 25η Μαρτίου.
Είχαμε κάνει μια θεατρική ομάδα και θα ανεβάζαμε -στο σχολείο- μια επίκαιρη παράσταση, βασισμένη στα γεγονότα της 25ης Μαρτίου. Το σχολείο είχε ένα μεγάλο προαύλιο και μια σκάλα που ανεβαίναμε σε κάποιες αίθουσες. Το ιδιαίτερο με τη σκάλα ήταν πως ήταν....διπλή. Εννοώ πως ήταν ένα μπαλκόνι με 2 σκάλες και μπορούσες να τις χρησιμοποιήσεις και τις 2.
Έγινε κατανομή ρόλων σύμφωνα με την οποία εγώ ήμουν στην ομάδα με τις Σουλιώτισσες!
Το στόρυ ήταν ως εξής: ανεβαίναμε απ' τη μια σκάλα στο μπαλκόνι που ήταν και καλά το Ζά-
λογγο, λέγαμε από μια επαναστατική ατάκα η κάθε μια και στη συνέχεια "πέφταμε" στο γκρεμό, χρησιμοποιώντας την άλλη σκάλα. Μερικές ημέρες πριν από τη παράσταση όμως, εμένα άρχισε να με τριγυρνά μια ίωση. Πολύ πρωτότυπο! Η μαμά χρησιμοποίησε όλα τα γιατροσόφια για να με συνεφέρει. Τι σούπες έτρωγα, τι γάλα με μέλι (πιο μπλιαχ πεθαίνεις!), εγώ απλά χειροτέρευα!
λογγο, λέγαμε από μια επαναστατική ατάκα η κάθε μια και στη συνέχεια "πέφταμε" στο γκρεμό, χρησιμοποιώντας την άλλη σκάλα. Μερικές ημέρες πριν από τη παράσταση όμως, εμένα άρχισε να με τριγυρνά μια ίωση. Πολύ πρωτότυπο! Η μαμά χρησιμοποίησε όλα τα γιατροσόφια για να με συνεφέρει. Τι σούπες έτρωγα, τι γάλα με μέλι (πιο μπλιαχ πεθαίνεις!), εγώ απλά χειροτέρευα!
Και φτάνει η μέρα της γιορτής: εγώ σε πλήρη αφωνία και με πυρετό! Η μαμά με ντύνει από μέσα σαν το κρεμμύδι κι απέξω φοράω τη στολή της Σουλιώτισσας και πάμε στο σχολείο. Με τη γλώσσα της νοηματικής, τους εξήγησα πως δεν βγάζω κιχ σήμερα! Δε βαριέσαι, για να μη χάσω τη συμμετοχή, με....τοποθέτησαν κι εμένα ανάμεσα στις άλλες Σουλιώτισσες, που όχι μόνο είχαν φωνή, ήταν και βροντερή! Όταν έφτασε η σειρά μου, εγώ η καημενούλα η Σουλιώτισσα, δεν αντέδρασα καθόλου και δεν κράτησα καμία αντίσταση απέναντι στον εχθρό.... Απλά....."έπεσα" στο γκρεμό, άνευ διαμαρτυρίας!! Τώρα εξηγείται γιατί δεν μπορώ να σταματήσω να διαμαρτύ-
ρομαι τώρα που μεγάλωσα! Παιδικά απωθημένα! Αν και τώρα που το καλοσκέφτομαι, θα μπο-
ρούσα να το είχα κάνει σαν την "Αλίκη στο ναυτικό" και να μιλούσε η διπλανή μου για μένα!
Ανοίγω λίστα! Όποιος θέλει, ας δηλώσει συμμετοχή!
Κι αν σας φαίνεται βλακεία η ιδέα μου να μου το πείτε -αν τολμάτε!- αλλά όχι σήμερα. Όταν θα είμαι σε αφωνία!!! Αχαχα!!!
________________________________________________________
________________________________________________________
Μια ημέρα μετά:
Πιο κάτω παραθέτω τους φίλους που δήλωσαν ενδιαφέρον
για να γράψουν μια ανάμνηση τους, από το σχολείο, με τον τίτλο:
"ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ Τ' ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..."
Επειδή ο καθένας θα γράφει προσωπικά του βιώματα, προφανώς και δεν χρειάζεται να ακολουθήσουμε την σειρά.....εμφάνισης! Καλό θα ήταν όμως, κάθε φορά που γράφει κά-
ποιος από εσάς, να με ενημερώνει στο link που παραθέτω στο βάθος της σελίδας, για να ενημερώνω κι εγώ με τη σειρά μου όλους τους φίλους, για να διαβάζουμε την ανάμνηση σας! Σημειώνω όσους φίλους δήλωσαν πως θα ήθελαν ευχαρίστως να μοιραστούν μαζί μας τις αναμνήσεις τους. Σας ευχαριστώ πολύ και περιμένω με μεγάλη μου χαρά, να τα-ξιδέψω ανάμεσα στις παιδικές σας μνήμες με άρωμα σχολείου και παιδικής αθωότητας!
Κική από το blog http://ekfrastite.blogspot.gr/
Πεταλούδα από το blog http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr/
Μαρία από το blog http://pnoestexnis.blogspot.gr/
Κατερίνα από το blog http://followkoko.blogspot.gr/
Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα
Νάσια από το blog http://nasiasblog2012.blogspot.gr/
Κανελλάκη από το blog http://toapagio.blogspot.gr/
Αριστέα από το blog http://princess-airis.blogspot.gr/
Πέτρος από το blog http://akivernitos.blogspot.gr/
Μαρία από το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Αγριμιώ από το blog http://agrimio.wordpress.com/
Μαρία από το blog http://swanocean.blogspot.gr/
Άννα από το blog http://atenizodas.blogspot.gr/
Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com/
Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr/
Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα
Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr/
Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr/
Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/
Rylie από το blog http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr/
Marilise από το blog http://katitimou.blogspot.gr/
Φλώρα από το blog http://texnistories.blogspot.gr/
Marie Anne από το blog http://latelierdemarieanne.blogspot.gr/
Μαρία Έλενα από το blog http://maria-elena-jewellery.blogspot.gr/
Σμαραγδένια Ρούλα από το blog http://smaragdenia-roula.blogspot.gr/
Ωραιοζήλη από το blog http://enakathemera.blogspot.gr/?m=1
Δελφινάκι από το blog http://delfinaki-sunset.blogspot.gr/
Σοφία- Άστεγη Καταληψίας- θα φιλοξενηθεί από μένα
Βερόνικα από το blog http://logokrisiaikostuprotueona.blogspot.com.es/
Λυσίππη από το blog http://on-the-up-and-up.blogspot.gr/
# Αν δεν έχω κάνει καμιά πατάτα -βραστή! ;)-
εσείς είστε που δεχτήκατε να μοιραστείτε τις αναμνήσεις σας!
Αν όμως προτίθεται κι οποιοσδήποτε άλλος,
μπορεί να το κάνει ανά πάσα στιγμή!
Το link μου θα βρίσκεται στο βάθος.
______ Foto Google ___"o pio pistos filos tou skylou" ______
χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μου πεις ποτε θα εισαι αφωνια να επανελθω.
χαχαχαχα
εμενα μου αρεσε παρα παρα πολυ η ιδεα σου και συμμετεχω με χαρα.
εντωμεταξυ ακου τι επαθα. προσπαθω να σκεφτω κατι εντονα απο το δημοτικο στο σχολειο και ειλικρινα δε θυμαμαι κατι.
ελπιζω να θυμηθω κατι καλο οταν ερθει η ωρα.
αχαχα
φιλακια πολλα! καλα να περνας ευχομαι!
Κική, ετοιμάσου να ανοίξεις τον χορό, αν θες! Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Πετράδι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερή η ιδέα σου θα σκεφτώ εμπειρίες μου
απ' τα χρόνια εκείνα κι ίσως τις καταθέσω
Η ανάμνηση η δική σου υπέροχη "ουδέν κακόν
αμιγές καλού"
φιλάκια πολλά και καλή αυριανή
Ελένη, δεν σε έβαλα στη..."λίστα", αν θες θα γράψεις όμως, ναι; Φιλιά πολλά!
Διαγραφήαχ μωρε τι επαθες!χαχαχα!count me in, εγω λατρευα το σχολειο κι εχω απειρα στιγμιοτυπα,αντε να δω πως θα διαλεξω!φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω ανυπόμονα τα άπειρα στιγμιότυπα! Φιλάκια πολλά!
Διαγραφήχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχαχαχαχα!!!
ρεεε αγαπώ τρελά τη σκέψη και τον λόγο σου!!!!!!!
τι μου θύμισες τώρα... Ε' Δημοτικού...έπαιζα και ΄γω σε ένα θεατρικό του σχολείου!το πρώτο μου...!και στο τέλος ήμουν η μόνη που πέθαινε φωνάζοντας Λευτεριά Λευτερ....και πάρτην κάτω...!χαχαχαχαχα
καλημέρα Τρελοπετροκόριτσο μου!
καλη εβδομάδα:))
Αχαχαχα! Κρίμα που δεν θες να μας τα γράψεις, τόσο ωραία που τα είπες εδώ! Σε φιλώ γλυκά Άμυ μου!
ΔιαγραφήΚαταπληκτική η ιδέα σου! Μπράβο...είσαι φοβερή!!! Καλά το πάω; χαχαχα... Έχω καιρό να περάσω... παρακολουθώ όσο προλαβαίνω αλλά δεν έχω χρόνο μάτια μου. Με κυνηγούν τα γεγονότα. Εύχομαι από την επόμενη βδομάδα να χαλαρώσω... και που ξέρεις, μπορεί να θυμηθώ καμιά ενδιαφέρουσα ιστοριούλα... αν και η μνήμη μου είναι πολύ κακή. Τώρα τελευταία όμως έχω παρατηρήσει πως αρχίζω και θυμάμαι τα παλιά πιο καλά... ξέρεις... όταν μεγαλώνει ο άνθρωπος... Φιλιά πολλά άφωνη Σουλιώτισσά μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία...."μπήκες μόνη σου στη μαύρη λίστα"... Χαχα: Φιλάκια πολλά!
ΔιαγραφήΚαλημέρα κοριτσάκι! Εγώ καθόλου δεν νοσταλγώ τα σχολικά χρόνια και τα αλλάζω, με όποια άλλη περίοδο της ζωής μου!!! Ωραία η ιδέα σου κι ας μην επιθυμώ να ανακαλέσω μνήμες! Θα μου άρεσε να διαβάσω, απ΄ όσους τους κάνει κέφι να μας αφηγηθούν, παρόμοιες ιστορίες! Η δική σου ιστορία,όμορφη αν και δεν γέλασα, αλλά το πόνεσα το ασθενικό κοριτσάκι!!! Σε φιλώ γλυκά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλλλλάκα με κάνεις;;; Μήπως θέλλλω εγώ να τα θυμάμαι για;;;;
ΔιαγραφήΕίδες, μπήκα στο πνεύμα των ημερών..σου! Αχαχα! Φιλιά πολλλλά και καλή συνέχεια! :)
Η λέξη-κλειδί είναι...."Λιανοκλάδης"! Αχαχα!
Μικρή Σουλιωτοπούλα, πολύ ωραία η ιστορία σου!Σε φαντάζομαι πάνω στη σκάλα και να πέφτεις μετά αδιαμαρτύριτα!Κι εγώ ωραία είχα περάσει αλλά και τα φοιτητικά μου χρόνια ήταν υπερυπέροχααααααα!Δεν τα αλλάζω με τίποτα αλλά με τίποτα! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆστα να πάνε! Μέγα δράμα έζησα!
ΔιαγραφήΓράψε για τα φοιτητικά αν θες καλέ, δεν υπάρχει περιορισμός! Πολλά φιλιά!
Όμορφη ιδέα τη βρίσκω Πέτρα μου! Είναι ευχάριστο ν' ανασύρουμε παιδικές μνήμες και να φωτίσουμε άλλη μια πλευρά του εαυτού μας! Δηλώνω τη συμμετοχή μου! Πάντως με ή χωρίς αφωνία, Σουλιώτισσα έγινες / είσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα με φιλιά πολλά και αγκαλιά!:))
Κατερίνα, ξεκίνα να γράφεις κι εσύ, περιμένω!! Πολλά γλυκά φιλιά! :)
ΔιαγραφήΠολύ ωραία η ιδέα σου και θα είναι ωραίο να διαβάζουμε τέτοιες αναμνήσεις !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνος ο χορός δεν ήταν τίποτα μπροστά σ αυτόν του ταψιού που χορεύουμε τώρα !!!!!
Σε φιλώ !!!!
Άσε, τώρα χορεύουμε καρσιλαμά! Πολλά φιλιά Ράνια μου!
ΔιαγραφήΠαιδικό τραύμα λέγεται αυτό.....σαν πρόβατο στη σφαγή , αμαχητή έπεσες κορίτσι μου....αυτά τα θεατρικά πάλι τι σου λένε!!! Τέλος πάντων να πω την αμαρτία μου εκείνα τα θεατρικά ήταν καλύτερα από τουτά τα σημερινά τα θεατρινιλίκια,τα δικά μου μαθητικά χρόνια ήταν σούπερ,δεν έχω παράπονο πέρασα καλά και τα αναπολώ....80ς και ξερό ψωμί!!!!!!! φιλάκια Πέτρα μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται, το σημερινό είναι το θέατρο του παραλόγου! Σε φιλώ και καλό βράδυ!
ΔιαγραφήAx, βρε ηθοποιάρα μου, σε απόλαυσα για μία ακόμη φορά!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Καμιά φορά η σιωπή λέει περισσότερα από την ατάκα!!!)
;-) χαχαχα!
Προσωπικά, δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με τα σχολικά μου χρόνια! (Στην πορεία αλλάζει ο άνθρωπος, αν θεωρούμαι τέτοιος!)
Φιλάκια πολλά! Καλή εβδομάδα!
ΣΜΟΥΤΣ!
Αν θες πάντως γράφτα, με το δικό σου, μοναδικό τρόπο! Φιλιά πολλά! :))
ΔιαγραφήΕπ! Χάθηκε το σχόλιό μου! :-(
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν το ξαναγράφω :
Αφωνία ε; Φαντάζομαι ότι με αυτήν την προσωπικότητα, θα έκανες ακόμα και την σιωπή σου να ηχήσει!
Ωραία ιδέα, οι μαθητικές ιστορίες.
Βάζω την συμμετοχή, βάζεις το μπλογκ; ;-)
Μην το συζητάς! Αυτά πληρώνετε τώρα, μη νομίζεις! Χαχα! Φιλάκια και περιμένω! :))
Διαγραφήδεν εχω πολλά να διηγηθω ,κανα δυο κούτσικες ιστοριουλες....μου εχει χτυπησει την πόρτα το γνωστο αλτσχάιμερ....θα δηλωσω συμμετοχή ,αλλά αν τις ξεχασω δεν ευθυνομαι χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνα δυο είναι κι εμένα, μη νομίζεις, δεν είχα λατρεία με το σχολείο, αντιθέτως... Σε φιλώ Νάσια μου!
ΔιαγραφήΣε παρόμοια (πάλι) μονοπάτια βαδίζουμε. Κι εγώ προσπαθούσα τις προάλλες να ξεθάψω αναμνήσεις απ' την εφηβεία μου. Ωραίες στιγμές απ' το ένδοξο παρελθόν σου. Απόλαυσα τη σκηνή, σα να την έβλεπα μπροστά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία μου Σουλιωτοπούλα!
Μ' αρέσει πολύ η ιδέα σου και ευχαρίστως θα συμμετάσχω. Μνήμες δεν έχω πρόχειρες, αλλά με λίγη καλή προσπάθεια θα τις ανασύρω.
Φιλιά πολλά πολυφωνικό μου Πετράδι!
Δεν σε φοβάμαι εσένα, όπως κι αν τα έζησες, θα τα "ανασύρεις" με τον καλύτερο τρόπο! Φιλάκια! :)
ΔιαγραφήΤι να πω ! Αχ τα χρόνια αυτά που έφυγαν . Ζούσαμε τα καλύτερα μας χρόνια και δεν τα εκτιμούσαμε. Όσο για την Σουλιώτισσα το περιστατικό αυτό θα το θυμάται για πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμαστή ανάρτηση. Σ ευχαριστώ πολύ που την μοιράστηκες μαζί μας
Να την ξαναπώ την αμαρτία μου, εγώ δεν το νοσταλγώ το σχολείο... :(
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Αλέξανδρε!
Πολύ ωραία η ιδέα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έχει μείνει έντονα μία φορά στο γυμνάσιο που ήμασταν απογευματινοί (τότε στεγαζόντουσαν δύο σχολεία σε ένα κτήριο και είχαμε δύο βάρδιες, μία εβδομάδα πρωινοί, μία εβδομάδα απογευματινοί), προτελευταία ώρα, χειμώνας, είχε σκοτεινιάσει και έξω μαινόταν καταιγίδα (η καλύτερή μου), μπαίνει μέσα η φιλόλογος με προγραμματισμένο ωριαίο διαγώνισμα (η χειρότερή μου), μας μοιράζει κόλλες, και μόλις πάει να μας μοιράσει τα θέματα πέφτει ένας κεραυνός και βυθίζεται όλο το τετράγωνο στο σκοτάδι! Περιττό να πω ότι ακολούθησε πανδαιμόνιο στην αίθουσα, τελικά μας κατέβασαν για να μας διώξουν αφού δεν υπήρχε ελπίδα να συνεχίσουμε, την ώρα που βγαίναμε από το κτήριο επανέρχεται το ρεύμα και αυτόματα βλέπεις το μπουλούκι που έβγαινε αργά αργά να πέφτει με ορμή στην κεντρική είσοδο υπό το φόβο μη μας φωνάξουν πίσω, αλλά μόνο σιγά σιγά μη χτυπήσετε φώναζαν. Έτσι η καταιγίδα που μου αρέσει τόσο πολύ έγινε αιτία να χάσουμε δύο ώρες, το διαγώνισμα βέβαια το δώσαμε την επόμενη μέρα, για την ιστορία, αν θυμάμαι καλά, είχα γράψει σχετικά καλά..
Επίσης θυμάμαι μία φορά που είχε τύχει να πάμε εκδρομή πρωταπριλιά, είχαν πέσει οι φάρσες και το γέλιο της αρκούδας!
Πολλές οι μνήμες από τότε και τώρα που το βλέπω από άλλη σκοπιά, μακάρι να ξαναερχόντουσαν..
Καλή εβδομάδα!
Ορίστε, έτοιμη η ανάρτηση! Κρίμα, θα μπορούσες να την ανεβάσεις μια χαρά στο μπλογκ σου. Καλό βράδυ!
ΔιαγραφήΤο ίδιο ακριβώς σκέφτηκα και εγώ όταν σου είχα κάνει κάτι πάσες..
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά και καληνύχτα!
Μμμ τα μαθητικά τα χρόνια τα αλλάζω και δεν τα αλλάζω! Δεν αλλάζω τις στιγμές που έζησα με τον πρώην άντρα μου στο λύκειο που πλεκόταν και φούντωνε το ειδύλλιο ( εκείνη δε την 5ήμερη με τίποτα στον κόσμο)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ναι γιατί όχι ; Την πάω την πρόκληση με χίλια. Πειράζει να πω περιστατικό από το νηπιαγωγείο ή τις πρώτες τάξεις του δημοτικού;
πωπω έχω πολλές ...αλλά σαν την αφωνία σου καμιά! Δεν παίζεσαι ειδικά στο σχολιασμό που έκανες σήμερα!
Απογευματινά κουρασμένα όσο τίποτα άλλο φιλιά! Α και ντεκουπαρισμένα άμα λάχει! :))))
Από όποια ηλικία θες μπορείς να πεις, δικές σου είναι όλες οι στιγμές! Φιλιά πολλά! :)
ΔιαγραφήΚαλά, έχω την εικόνα σου μπροστά μου!!!!! ΑΧαχαχαχα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πέεεεφτωωωω βουβά εις τον Ζάλογγο..."
Τι να σου παιδάκι μου, πού πας και τα βρίσκεις!!! Είσαι φοβερή!!!
Με τις σχολικές αναμνήσεις βιβλία ολόκληρα γράφονται, που δεν τα βαριέσαι ποτέ.
Ολοζώντανη και κεφάτη ανάρτηση!!!
Εντάξει, γελάμε με τον παιδικό σου πόνο, αλλά τα μεταφέρεις και με πολύ χιούμορ, little Stonegirl!!!
Γλαύκη
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΕίμαι σίγουρη πως θα φτιάξεις ένα υπέροχο άβαταρ.. Περιμένω! Φιλιά πολλά!
ΔιαγραφήΑυτό το άβαταρ μου αρέσει, αλλά μου τρώει το κεφάλι της κοπέλας στη φωτογραφία και δεν μπόρεσα να το διορθώσω.
ΔιαγραφήΓλαύκη, ο επιμένων νικά! Γιαααα συνέχισε τις προσπάθειες! ;)
ΔιαγραφήΑχαχαχα!! Τι σου ΄μελε να πάθεις, ωρέ κατακαημένη Σουλιωτοπούλα... άλλες πήγαν από γκρεμό εκείνη την ημέρα, κι άλλες από... αφωνία, αχαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η ιδέα σου, αλλά αν σου πω ότι για κάποιο λόγο κόμπλαρα και δεν μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιγμή τίποτα άξιο λόγου; (κάποια -ονόματα δε λέμε- δε χώνευε το σχολείο... και τα μαθητικά τα χρόνια θα τα άλλαζε με πολλά και διάφορα...)
Αν κάτι μου έρθει, θα δηλώσω το παρόν!
Σε φιλώ!
@#$^.... ποιο "παρόν" και παρελθόν... @#%#$...... θα δηλώσω "παρούσα" ήθελα να πω! Έκανα ορθογραφικό λάθος; ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ!! Φεύγω και πάω να κρυφτώ!!
Διαγραφή(φαντάσου τι μπλακάουτ έπαθα, σκεπτόμενη τα σχολικά μου χρόνια...)
:))))
Καλά, εσύ πως μου ξέφυγες;;; Είναι επειδή με απαρνήθηκες.. :(
ΔιαγραφήΠλάκα κάνω! Ούτε εγώ τα νοσταλγώ τα μαθητικά τα χρόνια κατά βάσει...
Αν αλλάξεις γνώμη πάντως ειδοποία! Πολλά φιλιά ομορφιά μου!
Πολλοί έχουν να διηγηθούν παιδικά βιώματα. Πόσοι όμως μπορούν να σου κρατήσουν το ενδιαφέρον διηγούμενοι; Με γλαφυρότητα και με την κατάλληλη δόση χιούμορ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία ανάρτηση, αγαπητή μου Joan!
Και με πήγες μισόν αιώνα και πλέον πίσω! Πόσες εμπειρίες! Συν και πλην…
Η δική μου είναι από καιρό αναρτημένη με τον τίτλο «Πρώτη Γυμνασίου». Να είσαι καλά, καλή μου φίλη.
Κάποιες στιγμές αξίζουν να τις θυμόμαστε φίλε Άρη! Καλό σου βράδυ!
ΔιαγραφήΓια να συμμετάσχω δεν θα έλεγα όχι, αν και σου χρειάζεται (βλ. 15+1 μπλόγκερς). :))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά επειδή τα αρνητικά συναισθήματα έχουν επισκιάσει τα θετικά, ίσως μου βγει σε μιζέρια.
Καλά, ξεκίνα εσύ και βλέπουμε.
(Μπορούμε να το ονομάσουμε "τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα, αλλά μερικούς ηλίθιους πολύ ευχαρίστως";
Δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά......συμμετέχεις ήδη! Οπότε, άσε τη μουρμούρα και ξεκίνα να γράφεις, με εκείνον τον μοναδικά γλαφυρό σου τρόποαφ!
ΔιαγραφήΕίναι ήδη έτοιμο. Είχα τόσα πολλά στο μυαλό μου να γράψω, αλλά το συγκεκριμένο μου ήρθε πρώτο και το έγραψα σε 10 λεπτά. Θα ανέβει την επόμενη εβδομάδα γιατί τώρα προηγούνται άλλα.
ΔιαγραφήΟΑ με πολλά φιλάκια...
Τελικά, η γκρίνια σού έχει γίνει συνήθεια, αλλά κατά τα άλλα το έγραψες ήδη! Αχαχα! Ανυπομονώ!!
ΔιαγραφήΜαθητρια Ε΄ Δημοτικου παραμονη βραδυ 25ης Μαρτιου ,εχω τυλιξει στα μαλλια μου απειρα μολυβια σε μια αυτοσχεδια προσπαθεια κατασκευης μπουκλων!Ετσι μου ειχε πει μια συμμαθητρια οτι της τα εκαμε η μαμα της που ομως διεθετε κατσαρο μαλλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αυστηρος πατερας μου επεμενε οτι επρεπε να ρωτησουμε τη δασκαλα αν επιτρεπεται μια μαθητρια να τυλιγει το μαλλι της!Ξαφνικα κτυπαει η πορτα,και γω στο πανικο μου οτι μπορει να ειναι η δασκαλα,να προσπαθω να ελευθερωσω τα μπλεγμενα απο μολυβια μαλλια!!
Γ¨ Γυμνασιου σε παρελαση,εξωτερικη στη τριαδα και αφου ειχαν τοποθετηθει οι γονεις στην αντιστοιχη πλευρα για να με καμαρωσουν !Με ρωταει η μεσαια κοπελλα ...εχεις φιλο για να σε δει; οχι της απαντω, ..γιατι εγω μου λεει ,τα εχω με τον ταδε της φιλαρμονικης (15 χρονια μεγαλυτερο) και πρεπει οπωσδηποτε να με δει!!Εμπρος βεβαια στο ατρανταχτο επιχειρημα ,παραχωρησα τη θεση μου,τη τελαυταια στιγμη!!Για την ιστορια η συμμαθητρια εκανε ενα ευτυχισμενο γαμο,ειναι γιαγια απο τα 45 της και παραμενει κουκλα συμφωνα με τα γκαλοπ των συμμαθητων στις ανα 5ετια συγκεντρωσεις!
Γ' Λυκειου,5ο θηλεων Εξαρχειων ,σημαιοφορος λογω βαθμολογιας(ενταξει μη βαρατε!),γινομαι αντικειμενο σχολιασμου επι διωρο..υψους ,αναλογιων,βαδισματος εκ μερους του συλλογου των καθηγητων για το αν ημουν καταλληλη για παρελαση στο Συνταγμα!!Τελικα κριθηκα ακαταλληλη και τη σημαια κρατησε μια μετεπειτα υποψηφια μις!!.Εγω συμβιβαστηκα με μια παρελασουλα στο Πεδιο του Αρεως!!Ευτυχως που δεν μου εμεινε κομπλεξ με την εμφανιση μου!!
Α, ρε Άφρα! Αργείς, αλλά όταν εμφανίζεσαι, κάνεις θαύματα!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ που μοιράστηκες κάποιες αναμνήσεις σου εδώ, μαζί μας! Πολλά φιλιά!
Πετρούλα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμου θύμισες το υπέροχο νοσταλγικό τραγούδι της Αννούλας! :)))
Έχω πολλές εικόνες από τα μαθητικά χρόνια, αλλά να συνδέσω ιστορία για να την γράψω, θα μου είναι κάπως δύσκολο..
Μου άρεσε η αφήγηση σου και μπράβο για την συμμετοχή σου παρά την αφωνία! Είσαι Σουλιώτισσα και με τη βούλα, υποκλίνομαι στο ταλέντο σου!
Καλό βραδάκι! Γλυκά φιλιά!
Υ.Γ. Τελικά, κανείς μας δεν την κοπάνησε παρά την μία εργάσιμη ενδιάμεσα από δύο αργίες!
Ναι, είδες;; Κανείς δεν πήγε πουθενά τελικά! Αχαχα! Σε φιλώ γλυκά! :))
ΔιαγραφήΛεβέντισσες οι Σουλιώτισσες................έπαιξες το ρόλο σου θαυμάσια!!!!!!!!Πειράζει που δε γελάω;;;;;;;;; Σε φαντάζομαι μικρούλα να έχεις διπλά στενοχωρηθεί και για την ίωση και για τη γιορτή που δεν μίλησες, έτσι;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως απολαυστική διήγηση.............ωραία τα σχόλιά σου στο κείμενο. Τώρα για τα σχολικά χρόνια............ε ναι τα αλλάζω με κάθε στιγμή της ζωής μου ...απα πα πα πα!!!! Αλλά αν θυμηθώ κάτι θα δηλώσω παρούσα!
Καλό σου βράδυ και Λευτεριά ή Θάνατος!!!!!!!!!!!!!!! Φώναζέ το να φύγουν τα απωθημένα.........χαχαχα
Καλά κάνεις και δεν γελάς, μην το συζητάς, ήταν ζόρικα! Καλό σου βράδυ Άννα μου, σε φιλώ! :))
ΔιαγραφήΜε ένα πρώτο φλας μπακ στα τότε χρόνια, μου ήρθαν κάποια περιστατικά που θα μπορούσα να γράψω, οπότε είμαι μέσα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δική σου ανάμνηση ήταν άκρως πετυχημένη!!
Είχες βουβό πόνο παιδί μου εσύ....και μεταφορικά και κυριολεκτικά...όσκαρ έπρεπε να πάρεις!!!
Καλά τσαντίστηκα με αυτό που έγραψε η Άφρα παραπάνω...άκου να της πάρουν τη σημαία με τέτοιο τρόπο...και μετά λένε πως το κλικ, ο Κωστόπουλος, τα καλλιστεία και η Μπάρμπι επέβαλλαν εκείνο το λάιφ στάιλ της συμφοράς και της ψεύτικης εικόνας....είδαμε και τους δασκάλους!!!
Φιλιά και στις δυο σας!
Θα βάλεις και τις ωραίες σου φωτογραφιούλες και θα είναι μούρλια η περιγραφή! Περιμένω!! Πολλά γλυκά φιλιά!
ΔιαγραφήΚατι μου λεει
ΑπάντησηΔιαγραφήπως
ακομα και μεσα στην κοιλια της μαμας σου
παλι με σπιρτα επαιζες.
Καλησπερολουλουδοεργοχαρακτικηςσεαναγνωστικο
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ! ΑΧΑΧΑ! ΦΙΛΙΑΚΑΛΗΝΥΧΤΑΣ!
ΔιαγραφήΧαχαχ.. οι περιγραφες σου με κανουν να γελαω σαν χαζη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω δε θυμαμιαι τιποτα απο τα σχολικα μου χρονια παντως. Λες και διαγραφτηκαν οι αναμνησεις,.
Μαλλον δεν θα ταν καλες για να γινει αυτο..
Εσύ δεν θυμάσαι γιατί είσαι μικρό παιδί!
ΔιαγραφήΕνώ εμείς, έχουμε αρχίσει και θυμόμαστε μόνο τα παλιά! Αχαχα! Φιλούθκια!
Τα πιο ωραία χρόνια..., τα οποία τα εκτιμάμε πολύ μετά τα τριάντα και βάλε μην πω μετά τα 40 και βάλεεε...χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα και Χρόνια Πολλά!
Ωραία δεν θα τα έλεγα τα σχολικά μου χρόνια, αλλά αυτό είναι μια πολύ πικρή η ιστορία... Να είσαστε καλά και καλό βράδυ!
ΔιαγραφήΤι θέλεις; Δημοτικό, Γυμνάσιο ή Λύκειο; Θα σου πω τώρα μια ιστορία σχετική με τη σημερινή μέρα. Γυμνάσιο, θεατρική παράσταση για την 25η Μαρτίου. Είμαι στη χορωδία, καθόμαστε κάτω από τη σκηνή στην άκρη δεξιά και έχω να πω σόλο το "σαράντα παλικάρια", από πίσω η χορωδία επαναλαμβάνει και μετά το τραγούδι μπαίνει ο Κολοκοτρώνης και αρχίζει το έργο. Εγώ ήμουν πολύ χαρούμενη, γιατί με ξεχώρισε η δασκάλα μου να τραγουδήσω σόλο. Ξεκινάω λοιπόν "Σαράντα παλικάρια από τη Λε- από τη Λεβαδειά", τελειώνει το τραγούδι και η δασκάλα μας κάνει σήμα να το ξαναπούμε! Εντωμεταξύ, το θέατρο ήταν γεμάτο από κόσμο, τα φώτα όλα στραμμένα πάνω μας και η ζέστη αποπνικτική. Το ξαναλέμε, κι όταν τελειώνει, μας λέει να το ξαναπούμε πάλι. Αφού το τραγουδήσαμε τρεις-τέσσερις φορές, βγήκε επιτέλους ο Κολοκοτρώνης, ο οποίος είχε κάνει εμετό στο πίσω μέρος της σκηνής. Εγώ στο μεταξύ είχα γίνει κατακόκκινη, είχα καταϊδρώσει και με το ζόρι έπνιγα την εσωτερική μου φωνή που εκλιπαρούσε "Όχι άλλα σαράντα παλικάρια!" Ευτυχώς που η παράσταση ήταν δωρεάν και θεατές ήταν οι γονείς μας, αλλιώς θα μας είχαν πάρει με τις ντομάτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και χρόνια μας πολλά!
Αχαχαχαχαχα! Για πάμε άλλη μια...."Σαράντα παλικάρια από τη Λε- από τη Λεβαδειά..."Σαράντα παλικάρια από τη Λε- από τη Λεβαδειά..."Σαράντα παλικάρια από τη Λε- από τη Λεβαδειά...."....με κόλλησες άγρια! Φιλάκια!
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά, ψυχή μου. Μόλις διάβασα την ανάρτησή σου, θα ήθελα κι εγώ να λάβω μέρος. Μου άρεσε πολύ η ιδέα σου. Ανυπομονώ να διαβάσω και τους υπόλοιπους - τι ιστορίες-θησαυρούς θα συγκεντρώσουμε πάλι!! Σε κόλλησε η Αριστέα μας, ε; Χα χα. Φιλί γλυκό από Μελβούρνη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγριμουλάκι μου γλυκό, σε έχω προσθέσει ήδη! Μπορείς να γράψεις όποτε θες! Θα περιμένω με ανυπομονησία!! :)) Φιλάκια γλυκά και πολλά από Ελλάντα! :))
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά Πέτρα μου...μόλις το είδα και μου άρεσε πολύ η ιδέα σου....! Αν σκεφτώ κάτι καλό θα σε ενημερώσω με link.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά την δική σου ιστορία τώρα..τι να πω...κρίμα! Τουλάχιστον όμως έπεσες στο Ζάλογγο, φαντάσου πως εκ φύσεως δεν μπορούσες να μιλήσεις...άρα εντάξει δεν έπεσες και αμαχητί, ίσα ίσα που δεν παραδόθηκες! Φιλιά πολλά...καλή συνέχεια :)
Ευτυχώς, βρέθηκε κάποιος να με παρηγορήσει....μερικά χρόνια μετά! Αχαχα! Να είσαι καλά Ωραιοζήλη μου και καλό βράδυ! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΧρονια πολλα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορει να μη τα καταφερες να διαμαρτυρηθεις τοτε τωρα ομως του εχεις δωσει να καταλαβει!!!
Θελω κι εγω να συμμετασχω!!! Λειπει ο Μαρτης απο την Σαρακοστη; Οχιιιι
Φιλακια πολλααααα
Πελάαααααατη μου! Πάω να σε προσθέσω! Στο μεταξύ εσύ γράφε!! Φιλιά πολλά Μαράκι μου!
ΔιαγραφήΈνα ακόμα σκουπιδάκι σου στέλνω. Ελπίζω να είναι το τελευταίο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ζάλισα σήμερα!
Δοκιμή άγνωστη σε αριθμό...
Τι σκουπιδάκι καλέ;;; Κούκλα είσαι μάνα μου! Δοκιμή πέτυχε! Όβερ και με γεια! Πολλά γλυκά φιλιά!
ΔιαγραφήΚυρία... κυρία... πειράζει που εγώ δεν θα παρω μέρος στο Σαράντα παλικάρια.....οοοχι δεν είναι αυτό...με παρέσυρε απο πανω η αλλη συμαθήτρια.. λεμε... στο..... τα μαθητικά μου χρόνια...ήθελα να πώ..χι.χι...γιατί αν αρχίσω να σκάβω αναμνησεις.. θα φτάσω μεχρι την παλαιολιθική εποχή...χι.χι... Πετρίνα μου...θα διαβαζω όμως τις δικες σας... αχ!!! βρε Σουλιώτισα... μα βρήκες την μερα να αρρωστήσεις..!! ........λοιπόν.. τόνους και λάθη μην τα βλέπεις εν τάξει;; χι.χχι.. φιλακιαααααααα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει Σμαράγδι μου, εσύ να είσαι καλά! Εγώ πάλι, ως παιδί, ήμουν συνήθως άρρωστο, η 25η Μαρτίου γιατί να έκανε την διαφορά;; Πολλά γλυκά φιλιά και καλό ξημέρωμα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα!! Βρε την Πετροσουλιωτοπούλα μου!! Πάντως πλάκα πλάκα κάτι γιορτές τις πέρναγα κι εγώ ανάσκελα στο κρεβάτι.. Κάτι Πάσχα, κάτι Χριστούγεννα τα λαιμά της η Μαριλένα!! Αμυγδαλές!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πόνος σου θα ταν βουβός!!! Επρεπε να το προσαρμόσουν σαν δρώμενο!!! Χαχαχα!! Αυτά είναι ωραία όμως να τα θυμάσαι μετά από καιρό!! Θα χαρώ πολύ να σας διαβάσω και να χαρώ και με τα καμώματά σας!!
Φιλάκια πολλά πολλά κι η ιδέα είναι έξοχη!!!
Αυτά "τα λαιμά" πια, είχαν καταντήσει γραφικά! Αχαχα!
ΔιαγραφήΚρίμα που δεν θέλησες να συμμετάσχεις. Περιμένω με αγωνία κι εγώ τις ιστορίες των άλλων.
Καλημέρααααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα τις αναμνήσεις των φίλων που συμμετέχουν και έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται:
Για μαθητικά χρόνια να γράψω; Τα κανονικά (που ήταν μόνο άσχημα) ή τα τελευταία έξι χρόνια που επέστρεψα πίσω στα θρανία; Αλλά θα γράψω και όπως μου βγουν οι αναμνήσεις; Σ' ευχαριστούμε για αυτή την πρόσ(κ)ληση!
Να περιμένεις σήμερα-αύριο; στο blog μου την ανάρτηση!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ για όλα! Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΈτοιμη και η ανάρτηση!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για την ευκαιρία!
http://www.syllegw-stigmes.gr/2014/03/blog-post_31.html
Εγώ σε ευχαριστώ πολύ Μαρία. Να είσαι καλά κι έρχομαι να σε διαβάσω! Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΤα δικά μου μαθητικά χρόνια με φωτογραφιες....http://apouro.blogspot.gr/2014/03/blog-post_19.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά φίλε VAD!
ΔιαγραφήΓειά σας! Το θέμα σας μου αρέσει πολύ! Δεν είμαι της παρέας σας αλλά θα ήθελα να συμμετάσχω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέσποινα
mamadesekrisi.blogspot.gr
Στιγμές από τα χρόνια της αθωότητας! http://mamadesekrisi.blogspot.gr/2014/03/blog-post_4594.html#more
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέσποινα
Joan τώρα διάβασα τα σχόλιά σου, σ'ευχαριστώ για το ζεστό σου καλοσόρισμα! Εγώ έχω πρόβλημα με το Google friend και δεν μπορώ να γίνω μέλος σε blogs, σε καποια μπόρεσα αλλά στα περισσότερα που θέλω δε μπορώ. Όπως βλέπεις σου έστειλα το link. Είμαι δυστυχώς άνεργη και το έχω πάρει πολύ ζεστα, μ'αρέσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέσποινα να είσαι καλά και καλό σου μεσημέρι!
ΔιαγραφήΚι εγώ δηλώνω συμμετοχή (στη σωστή ανάρτηση, αυτή τη φορά)!
ΑπάντησηΔιαγραφήCount me in!!
Θα ξαναπεράσω με το επίμαχο link. Φιλάκια πολλά!
Σε πρόσθεσα ομορφιά μου!
ΔιαγραφήΝα΄μαι και πάλι!! Σ΄ευχαριστώ που με πρόσθεσες!
ΔιαγραφήΗ ανάρτηση είναι στις οθόνες σας... σε περιμένω (και μη μου πεις ότι δεν σε προειδοποίησα, χαχα!!) Φιλάκια!
http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/2014/03/blog-post_31.html
Έρχομαι σιγά σιγά κι εγώ! Αχαχα! Ευχαριστώ! :))
ΔιαγραφήΚαλή μου Πέτρα, έλεγα πως δε θα γράψω γιατί εγώ έχω δυσάρεστες αναμνήσεις κυρίως, αλλά διαβάζοντας τις ιστορίες σε άλλα μπλογκ, αποφάσισα να πω και εγώ αυτά που χρόνια κρατάω μέσα μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητώ συγνώμη που χαλάω λίγο την γλυκιά ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί, αλλά πιστεύω πως δεν είμαι η μόνη που έχει τέτοιες εμπειρίες...
http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr/2014/03/blog-post_30.html
Να είσαι καλά γλυκιά μου, θα έρθω να σε διαβάσω. και σε ευχαριστώ πολύ!
Διαγραφήηρθα και εγω η παινεμενη να γραψω οχι που θα μου ξεφευγες Πετρενια μου εχει να σουρει η πένα μου οσα δεν σουρνει η σκουπα σε φιλω !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχαχαχαχα! Πάω να σε προσθέσω! Όταν γράψεις, ειδοποία! :)
Διαγραφήhttp://xwrisprogramma.blogspot.gr/2014/03/maria-fe.html
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιτέλους... εδώ το λινκ ακριβως... !!! τα λεμε!!!
Λαμπρινή, σου έχω γράψει ένα σχόλιο στο μπλογκ σου, αν το δεις απάντησε μου σε παρακαλώ εδώ, σε μένα, για να το δω: έχεις κάνει κάποια ανάρτηση για τα σχολικά χρόνια; Γιατί δεν βρήκα κάτι. Τα λέμε. Καλό μεσημέρι.
ΔιαγραφήΠολύ γέλασα και με τη δική σου , αλλά και τις άλλες ιστορίες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θυμηθώ κάτι κι εγώ θα σας το πω!!!
Φιλάκια!!!
Κι εγώ που νόμιζα πως θα δήλωνες συμμετοχή.. :(
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά Ρένα μου και σ ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη!
Άμα θυμηθείς κάτι ξανά έλα! Καλό βράδυ. Φιλάκια! :))
Θυμήθηκα 2 ιστορίες!
ΔιαγραφήΜια από το Δημοτικό και μια από το γυμνάσιο!!!
Να τις γράψω και τις δυο;
Βρήκα και φωτογραφίες!!!!
Φιλάκια!!
Ρένα μου, σου έχω απαντήσει ήδη θετικά στο μπλογκ σου, ελπίζω να το έχεις δει! Όταν τις γράψεις, στείλε σήμα! Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΈτοιμη η ανάρτηση μου!!!!!
ΔιαγραφήΠροσπαθώ να διαβάσω και τις άλλες ιστορίες!!!!!!
Φιλάκια!
Ρένα μου να είσαι καλά και πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήEπειδή ο Μάρτης δεν λείπει απ' τη Σαρακοστή
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μαι κι εγώ εδώ...
Θα συγκεντρώσω τα μυαλά μου και θα γράψω κι εγώ.
Φιλάκια
Στο τσακ τον πρόλαβες τον Μάρτη! Έχει γίνει ήδη Απρίλης! Πάω να σε προσθέσω, όταν γράψεις, ειδοποία! Καλό μήνα σε όλους!
ΔιαγραφήΔεν τολμώ να διαφωνήσω (!), η ιδέα μου αρέσει, όπως και ό,τι έχει σχέση με το μοίρασμα και το δημιοργικό ντόμινο, όπως έγραφα με άλλη αφορμή. Δεν ξέρω αν θα προλάβω να κάνω τη σχετική ανάρτηση, αλλά θέλω να βροντοφωνάξω ότι εγώ θα τα άλλαζα τα μαθητικά τα χρόνια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιδέα σου θα μου φανεί χρήσιμη και για το περιοδικό του Σεπτέμβρη...
Αυτά για σήμερα, αλλά πρέπει να ξανάρθω γιατί θέλω να βολτάρω και σε παλιότερες αναρτήσεις.
Αν βρεις όρεξη πάντως, μπορείς να γράψεις για τα σχολικά σου χρόνια. Δεν μας πιέζει ο χρόνος. Τα λέμε και καλό απόγευμα! Κι εγώ θα τα άλλαζα τα σχολικά χρόνια...
ΔιαγραφήΥ.Γ Όταν λες "περιοδικό του Σεπτέμβρη";;....
Χι,χι! Στον κόσμο μου!!! Δεν εξήγησα. Φαντάζομαι ότι τώρα ξέρεις ποιο περιοδικό. Αλλά έτσι κι αλλιώς θα συννενοηθούμε τότε... για να μου δώσεις και το οκ. Κι αφού δεν μας πιέζει ο χρόνος, σίγουρα θα κάνω την ανάρτηση.
ΔιαγραφήΝαι, με την περιήγηση μου στο μπλογκ σου θα το βρω, είμαι σίγουρη. Καλημέρα!
ΔιαγραφήΕίναι στην πρώτη ανάρτηση που σχολίασες: http://womaninblogs2.blogspot.gr/2014/03/blog-post_20.html
ΔιαγραφήΑπλά.....καταπληκτικό!!! :))))
ΔιαγραφήΧαίρομαι!!!
ΔιαγραφήΝα ΄μαι και εγώ! Την καημένη τη Σουλιώτισσα! Τι σου 'μελε να πάθεις ρε κοριτσάκι μου;! Κοροϊδεύω τώρα αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα! Θα ξεχάσω εγώ που μου έδωσαν ένα ποιήμα στη 1η Δημοτικού και μόλις πήγα μπροστά στο μικρόφωνο άρχισα να κλαίω και δεν μου ξαναέδωσαν τίποτα σε όλο το δημοτικό;! Παιδικά ψυχολογικά είναι αυτά :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη η ιδέα σου και απ ότι βλέπω έχει γίνει χαμός με τις συμμετοχές!
Θα πάρω και εγώ εν δυνάμει μέρος και όταν μπορέσω επιτέλους να ασχοληθώ όπως πρέπει με το blog θα γράψω σίγουρα! Έχω πολλά να θυμηθώ!
Πολλά φιλιά!!!
Θα χαρώ να διαβάσω και τα δικά σου βιώματα Κατερίνα μου. Πολλά φιλιά και καλό μήνα!
ΔιαγραφήΚαλό μήνααα! Επιτέλους ήρθα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον έκανες την υπέρβαση και πήγες, δες το και από αυτή την πλευρά!
Δεν συμμετείχα στο..project σου γιατί είμαι από τους λίγους ίσως που δεν αναπολώ το σχολείο!
Τα εξωσχολικά ναι και με το παραπάνω.. τα ενδοσχολικά ήταν βάσανο για μενα από πολλές απόψεις!
Πολλά φιλιά!!
Γλυκιά μου Κατερίνα, τρόμαξα να βρω το σχόλιο σου! Καλημέρα και να είσαι καλά και μη νομίζεις, κι εμένα χάλια ήταν...... Πολλά φιλιά και συγνώμη που καθυστέρησα να σου απαντήσω... :)) Καλή Κυριακή και καλό μήνα!
Διαγραφήουφ ουγκα μπουγκα τοκανα λατρεμενη μου Πετρα http://katitimou.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Κάτια μου! Καλή Κυριακή!
ΔιαγραφήΠετρούλα μου, δεν είχα δηλώσει συμμετοχή, αλλά είπες ότι όποιος ήθελε μπορούσε να το κάνει !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι έτσι λοιπόν το απεφάσισα, γιατί νομίζω ότι έχουν κάποια ιδιαιτερότητα οι δικές μου αναμνήσεις και θα ήθελα να τις μοιραστώ με τις/τους υπόλοιπους!
http://latelierdemarieanne.blogspot.gr/2014/04/blog-post_5.html
Ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία!
Πολλά φιλιά
Επανέρχομαι, γιατί στην βιασύνη μου, δεν σου σχολίασα την δική σου ιστορία της άφωνης Σουλιώτισσας! Πάλι καλά που άντεξες να ανέβεις την σκάλα έτσι αρρωστούλα που ήσουν, πώς να βροντοφωνάξεις και ν'αντισταθείς!!!!
ΔιαγραφήΉταν πολύ ωραία η ιδέα σου για τις αναμνήσεις από τα μαθητικά χρόνια!! Εγώ που δεν είχα συμμετάσχει μέχρι τώρα πουθενά με γραπτό ή ποίημα, να που ξεσηκώθηκα και έγραψα!!!!
Εγώ μπορώ να πάρω μέρος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Μαρία Έλενα καλημέρα. Και βέβαια μπορείς να λάβεις μέρος. Κάνεις ανάρτηση το κείμενο σου με τίτλο: "τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα, προσθέτεις από κάτω όλα τα λινκ των φίλων που συμμετέχουν και βάζεις και το δικό μου λινκ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΕΔΩ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ για να δηλώνει συμμετοχή κι όποιος άλλος φίλος θέλει. Μπες ας πούμε στο μπλογκ της Marie Anne ακριβώς από πάνω και θα δεις πως το έχει κάνει. Καλημέρα και περιμένω ένα σχόλιο σου, σ' αυτήν εδώ την ανάρτηση, όταν ανεβάσεις το κείμενο, για να σε προτείνω κι εγώ στους φίλους μας.
ΔιαγραφήΤι πρέπει να κάνω Πετρίνα μου για να πάρω μέρος και εγώ.. εχω ξεθαψει κατι αναμνήσεις..χι.χχι. περιμενω μεηλ εξήγησης..!!! φιλώ σε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΡούλα, θα έρθω από κει να στα εξηγήσω. Καλημέρα!
Διαγραφήοκ.. Πετρινα μου περιμένω...φιλώ σε
Διαγραφήhttp://smaragdenia-roula.blogspot.gr/2014/04/blog-post_8.html πες μου αν το έκανα σωστα...!!
ΔιαγραφήΡουλάκι ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΠετρίνα μου τα κατάφερααααα!!! έρχομαι από μένα..!!! αλλα τον σύνδεσμο τον έβαλα στην αρχή εκει που είχα τον αλλον..χιχ.χι πειράζει;;;
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Σμαράγδι μου! Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα κι από μένα..ελπίζω να σε βρίσκω καλά..χάθηκα από τη γειτονιά μας και μου έλειψε... τα μαθητικά τα χρόνια δε τα αλλάζω με τίποτε όπως λέει και η συμπατρίωτισσα μου Αννα Βίσση... ωραία η ιδεα σου και ωραίο τίτλος ιδεας.... διαβασα την δική σου ανάμνηση , μου άρεσε που το μοιράστηκες μαζί μας.... τυχαία η τελευταία μου ανάρτηση , έχει να κάνει με μια όμορφη ανάμνηση μου από το Λύκειο εδώ - http://delfinaki-sunset.blogspot.com/2014/04/7-1996.html
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ και χαίρομαι που στήριξαν τόσοι την ιδέα σου , αλλά μια απορία πως μπορούμε να διαβάσουμε τις αναμνήσεις όλων όσων συμμετέχουν; δεν αναφέρεις τον σύνδεσμο της ανάρτησης τους εννοώ κάπου ή μου διαφεύγει εμένα;
παω στην ανάρτηση μου να προσθέσω οτι συμμετέχω στην ιδεα σου
Δελφινάκι μου καλημέρα με καθυστέρηση. Επειδή η συγγραφή βρισκόταν σε εξέλιξη, τα λινκ βρίσκονται κάτω από τις αναρτήσεις μου καθημερινά. Όταν δεν γράφουν αλλοι πια, θα συγκεντρώσω όλα τα λινκ και θα τα παρουσιάσω σε μια ανάρτηση. Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή στις σχολικές μας αναμνήσεις και πολλά φιλούθκια!
ΔιαγραφήΚαλά που σε βρήκα, δεν γράφω καλά ακόνμα ελληνικά αλλά είμαι έτοιμη να γράφω λίγο σε αυτό το θέμα... θα δούμε! Ελπήζω να σας αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και καφεδάκι από Ισπανία!!!
http://logokrisiaikostuprotueona.blogspot.com.es/2014/04/blog-post_12.html
Α! Είμαι η Βερόνικα!!!
Διαγραφήhttp://logokrisiaikostuprotueona.blogspot.com.es/
Σουλιωτοπούλα μου γειά σου. Εγώ είμαι η μάνα του Μπότσαρη. Αχ τα μαθητικά χρόνια! Τι μου θύμισες με αυτή σου την ανάρτηση! Πάνω από 1 ώρα ήμουν πάνω στη σκηνή με ένα μωρό στην αγκαλιά να μου βυζαίνει το αίμα. (ντρεπόμουν να το πω φωναχτά). Και κάτω η αίθουσα γεμάτη από γονείς. Χωρίς τη δική μου μάνα, η οποία ήταν στη δουλειά και δεν μπόρεσε να πάρει άδεια. Ήταν η χειρότερη ανάμνηση των μαθητικών μου χρόνων. Φιλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως αν θέλεις μπορείς να κάνεις ανάρτηση με σχολικές αναμνήσεις, μόνο στείλε μου ΕΔΩ σε αυτή την ανάρτηση σχόλιο, να σε προτείνω και στους φίλους μας. Καλό βράδυ Γιούλα μου και καλή Κυριακή!
Διαγραφή* Αν θες, διάβασε πιο πάνω να δεις πως θα την αναρτήσεις (αν θελήσεις να το κάνεις βέβαια)