Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

ΕΝΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ...

Τι υπέροχος καιρός σήμερα! Δεν μπορώ να αποφασίσω:
    Να φτιάξω τσάι ή να κρεμαστώ; Άντον Τσέχωφ

"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"


Στο σύντομο αφήγημα του Τσέχωφ «Ένας Αριθμός» 
η δεσποινίς Ιουλία αντιπροσωπεύει τον άβουλο ανθρώπινο τύπο 
που δεν τολμά να διεκδικήσει τα δικαιώματά της 
και συχνά πέφτει θύμα οικονομικής και κοινωνικής εκμετάλλευσης. 
O Τσέχωφ σκιαγραφεί με απλό και ευτράπελο τρόπο την παθητική ψυχολογία
η οποία χαρακτήριζε σε μεγάλο βαθμό τη γυναικεία συμπεριφορά 
τα παλαιότερα χρόνια.

Τις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.
          - Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. 
Θα 'χεις ανάγκη από χρήματα 
και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου... 
Λοιπόν... Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα...
         - Για σαράντα.
          - Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. 
Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις δασκάλες... 
 Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ...
         - Δύο μήνες και πέντε μέρες...
         - Δύο μήνες ακριβώς... Το 'χω σημειώσει... 
Λοιπόν, έχουμε εξήντα ρούβλια. 
Πρέπει να βγάλουμε εννιά Κυριακές...δε δουλεύετε τις Κυριακές. 
Πηγαίνετε περίπατο με τα παιδιά. Έπειτα έχουμε τρεις γιορτές...
         Η Ιουλία έγινε κατακόκκινη 
και άρχισε να τσαλακώνει νευρικά την άκρη του φουστανιού της, 
μα δεν είπε λέξη.
         - Τρεις γιορτές... μας κάνουν δώδεκα ρούβλια το μήνα... 
Ο Κόλιας ήταν άρρωστος τέσσερις μέρες και δεν του έκανες μάθημα... 
Μονάχα με τη Βαρβάρα ασχολήθηκες... 
Τρεις μέρες είχες πονόδοντο και η γυναίκα μου σου είπε να αναπαυτείς μετά το φαγητό... Δώδεκα και εφτά δεκαεννιά. 
Αφαιρούμε, μας μένουν... 
Χμ! σαράντα ένα ρούβλια... Σωστά;
         Το αριστερό μάτι της Ιουλίας έγινε κατακκόκινο και νότισε. 
Άρχισε να τρέμει το σαγόνι της. 
Την έπιασε ένας νευρικός βήχας, έβαλε το μαντίλι στη μύτη της, μα δεν έβγαλε άχνα.
         - Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς έσπασες ένα φλιτζάνι του τσαγιού 
με το πιατάκι του... 
Βγάζουμε δύο ρούβλια... 
Το φλιτζάνι κάνει ακριβότερα γιατί είναι οικογενειακό κειμήλιο μα δεν πειράζει... 
Τόσο το χειρότερο! Προχωρούμε! 
Μια μέρα δεν πρόσεξες τον Κόλια, ανέβηκε ο μικρός στο δέντρο 
και έσκισε το σακάκι του... 
Βγάζουμε άλλα δέκα ρούβλια... 
Άλλη μια μέρα που δεν πρόσεχες, έκλεψε μια καμαριέρα τα μποτάκια της Βαρβάρας. Πρέπει να 'χεις τα μάτια σου τέσσερα, γι' αυτό σε πληρώνουμε... 
Λοιπόν, βγάζουμε άλλα πέντε ρούβλια. 
Στις δέκα του Γενάρη σε δάνεισα δέκα ρούβλια...
         - Όχι, δεν έγινε τέτοιο πράμα, μουρμούρισε η Ιουλία.
         - Το 'χω σημειώσει!
         - Καλά...
         - Βγάζουμε είκοσι επτά ρούβλια, μας μένουν δεκατέσσερα.
         Τα μάτια της Ιουλίας γέμισαν δάκρυα. 
Κόμποι ιδρώτα γυάλιζαν πάνω στη μύτη της. 
Κακόμοιρο κορίτσι!
         - Μα εγώ μια φορά μονάχα δανείστηκα χρήματα. 
Μονάχα τρία ρούβλια, από την κυρία, μουρμούρισε η Ιουλία και η φωνή της έτρεμε... Αυτά είναι όλα όλα που δανείστηκα.
         - Μπα; Και 'γω δεν τα είχα σημειώσει αυτά.
 Λοιπόν, δεκατέσσερα έξω τρία, μας μένουν έντεκα. 
Πάρε τα χρήματα σου, αγαπητή μου! 
Τρία... τρία, τρία... ένα και ένα... Πάρ' τα...
         Και της έδωσα έντεκα ρούβλια. 
Τα πήρε με τρεμουλιαστά δάχτυλα και τα έβαλε στην τσέπη της.
         - Ευχαριστώ, ψιθύρισε.
         Πετάχτηκα ορθός και άρχισα να βηματίζω πέρα δώθε στο γραφείο. 
Με έπιασαν τα δαιμόνια μου.
         - Και γιατί με ευχαριστείς;
         - Για τα χρήματα.
         - Μα, διάολε, εγώ σε έκλεψα, σε λήστεψα! 
Και μου λες κι ευχαριστώ;
         - Οι άλλοι δε μου 'διναν τίποτα....
         - Δε σου 'διναν τίποτα! 
Φυσικά! Σου έκανα μια φάρσα για να σου γίνει σκληρό μάθημα. 
Πάρε τα ογδόντα σου ρούβλια! Τα είχα έτοιμα στο φάκελο! 
Μα γιατί δε φωνάζεις για το δίκιο σου; 
Γιατί στέκεσαι έτσι σαν χαζή; 
Μπορείς να ζήσεις σ' αυτό τον κόσμο αν δεν πατήσεις λίγο πόδι, 
αν δε δείξεις τα δόντια σου;
Γιατί είσαι άβουλη;
Μουρμούρισε μερικά ευχαριστώ και βγήκε..



Άντον Τσέχωφ 29/1/1860-15/7/1904
Κορυφαίος Ρώσος θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος. 
Αγαπημένα θέματα του έργου του είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, 
η μετάβαση από τον παραδοσιακό τρόπο ζωής σε νεότερους κοινωνικούς σχηματισμούς που σηματοδοτούν αλλαγές στα ανθρώπινα συναισθήματα, 
στις νοοτροπίες και στις αντιλήψεις. 
Τόσο στα διηγήματα όσο και στα θεατρικά του έργα 
σκιαγραφεί αυτές τις κοινωνικές καταστάσεις με απλότητα, 
ειλικρίνεια αλλά και χιούμορ 
όπως διαπιστώνουμε και από το διήγημα που ανθολογούμε. 
Χάρη σε αυτά τα γνωρίσματα του έργου του, 
η γραφή του παραμένει επίκαιρη και δημοφιλής 
όπως αποδεικνύουν κυρίως οι επιτυχημένες παραστάσεις 
των γνωστότερων θεατρικών του έργων: 
O Θείος Βάνιας (1896)  Τρεις Αδερφές (1900-1001),
 O Βυσσινόκηπος (1903-1904) Ο Γλάρος κ.ά.
Foto: Google  &  Κείμενο: http://digitalschool.minedu.gov.gr/  "ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
______________________________
______________________________
15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974: ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
_______________________________

38 σχόλια:

  1. Τσάι με λίγες σταγόνες λεμόνι...θα πετάς λέμε!
    Καλημέρα, καλή εβδομάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαρυσήμαντη η δήλωση σου!
      (Αλλά χρήσιμη και κυρίως για το χειμώνα. Χαχα! Κι αν βάλω και μέλι!)
      Καλό σου ξημέρωμα φίλε μου.

      Διαγραφή
    2. Κι όμως ήταν...παραπάνω από όσο έπρεπε ίσως, γιατί δεν αφορούσε
      μόνο, το καταγράμμα ρόφημα..
      Καλημέρα φίλη μου!

      Διαγραφή
    3. "Τις ιδέες μου όλες ενησιώτισα.
      Στη συνείδηση μου έσταξα λεμόνι"
      Κι αν πεις ότι είναι άστοχο εδώ,
      θα πω ότι είναι Οδυσσέας Ελύτης
      και μου άρεσε από πάντα αυτός ο στίχος.
      Ευκαιρία λοιπόν να μου τον αναλύσει και κάποιος (κι όλα αυτά για ένα...λεμόνι!)
      γιατί εγώ λέω ότι τον κατανοώ, αλλά μπορεί να είμαι και λάθος.
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή

  2. Το σημερινό σου αφιέρωμα είναι δύο σε ένα...
    Και αφιέρωμα στον μεγάλο όλων των εποχών Τσέχωφ και αφιέρωμα στις γυναίκες θύματα εκμετάλλευσης.
    Ευτυχώς σήμερα η δεσποινίς Ιουλία, εξελίχθηκε σε πολύ τσαούσα και δεν μπορείς να την καπελώσεις εύκολα. Αλίμονο σε όποιον πάει να την εξαπατήσει. Θα βρεθεί "στο διάολο" πριν το καταλάβει καλά - καλά.
    Υπάρχουν βέβαια και λίγες εξαιρέσεις.
    Όλα αυτά σε ότι έχει να κάνει με τη θέση της γυναίκας στον εργασιακό χώρο.
    Γιατί πολλές γυναίκες ακόμη πέφτουν θύματα των άλλων, όσον αφορά στις σχέσεις τους...
    Γυναίκες καπελωμένες, άβουλες, ευνουχισμένες... ανίκανες κάποιες φορές να φέρουν αντίρρηση στην συναισθηματική εκμετάλλευση που υφίστανται.
    Καλή σου μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφιέρωμα στον Τσέχωφ και σε κάποιες καταστάσεις που από ότι φαίνεται,
      παραμένουν οι ίδιες, αιώνες τώρα...
      Σήμερα ολόκληρη η -ελληνική- κοινωνία έχει αποδεχτεί τη μοίρα της...
      Άντρες, γυναίκες. Όλοι παραδομένοι...
      Σε φιλώ γλυκά Φλωρούκο μου (φιλιά και στο Χριστινάκι μας!) :)))

      Διαγραφή
  3. Οι γυναικα θυμα..
    Θυμα του ιδιου του δικου της αγωνα, για την διαρκη επιβιωση...
    Εφτασαμε στο σημειο..Να μιλαμε για "απελευθερωση" της γυναικας..Εννοωντας την εξοδο στην αγορα εργασιας..
    Απο ποτε ειναι "απελευθερωση" αυτο..Αφου, εξαπανεκαθεν οι γιαγιαδες μας δουλευανε συνεχως..
    Στο χωραφι, στον καρπο, στο χτημα, στο μποστανι, στα ζωα..
    Επηγα διακοπες σε καποιο χωριο..Που οι γυναικες, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ εργαζοταν, και οι αντρες..[Μαλλον οι ανδρες]..Καθοταν ολημερις στο καφενειο...
    Ετσι γεννιεται ο ατομικος καπιταλισμος..!!
    Απο την ιδιοκτησια των ιδιων των ανθρωπων...
    Και λεγοντας "ιδιοκτησια" εννοουμε την αρχαια εννοια..Την απολυτη συνειδησιακη επικρατηση των ισχυρων...
    Στο Μεσαιωνα..Οι βασιλεις και αρχοντοι, τα οργανα και οι παρατρεχαμενοι τους...Διεδιδαν στον κοσμο..Στο πληθος, την μαζα, τους υπηκωους..Οτι..:

    Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΕΤΣΙ...!!

    Αυτα λεγανε κι οι Παπαδες...Στις Ιουλιες, ανα τον κοσμο...!!

    " Η δε γυνη..Να φοβηται τον ανδρα"...

    Ποιος θα Τον ακουγε τον Θεο;;;..Μονο οι παπαδες ειχαν αυτο το δικαιωμα..Κι αυτοι..Ειχαν καρατσεκαρει..Οτι ο Θεος ειναι μισογυνης..Σαν αυτους..!!
    Κι αγαμητος...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα πια και οι άντρες και οι γυναίκες είναι έρμαια αφεντικών και συμφερόντων...
      Τώρα πια όλοι μας έχουμε την αντίδραση της Ιουλίας...
      Σε φιλώ καλέ μου φίλε!

      Διαγραφή
  4. Λες κι άμα απάνταγε η Ιουλία θα την έπαιρναν στα σοβαρά...την πόρτα θα της έδειχναν και χωρίς ρούβλια!!
    Αν δηλαδή κάποιος ήθελε να την εκμεταλλευτεί και όχι να τη δοκιμάσει!..άσε που θα έβγαζε και φήμη γλωσσούς και δουλειά δε θα ξανάβρισκε...
    Τι μου θυμίζει..τι μου θυμίζει...α..ας δοκιμάσει κάποιος να κάνει καταγγελία σε εργοδότη κι αν δεν εξαφανιστεί από το χάρτη εγώ θα αλλάξω φύλλο και θα γίνω θείος Βάνιας..
    Συμπέρασμα..μία Ιουλία δε φέρνει την άνοιξη!...πώς το λέει ο ποιητής..."για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή"...κι αυτός ο ήλιος εδώ που τα λέμε ζαβός είναι..αλλού κοιτάει αλλού βλέπει..και μεταξύ άλλων σκάει μύτη, πριν κλείσει και τα μάτια του εκείνο το καλό παιδί που βασανίζεται από αϋπνίες...ο Κυριάκος ντε...μεγάλο δράμα σου λέει!!
    Όχι δεν έχω πιει τίποτα...λίγο τσάι μόνο, γιατί δεν είχα σκοινί να κρεμαστώ..
    Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η απάντηση μου έκανε φτερά και την βρήκα στα ανεπιθύμητα!!! ΕΛΕΟΣ!
      Την μεταφέρω λοιπόν:

      Και μήπως αντέδρασε κι αυτή η μια Ιουλία;;;
      Το αφεντικό της το ίδιο της εντόπισε την δουλοπρεπή της αντίδραση....
      Σε φιλώ γλυκά! :)))

      Διαγραφή
  5. Ένα κείμενο-μάθημα της ημέρας... το απόλαυσα. Δε θα σχολιάσω κάτι περισσότερο για τη θέση της γυναίκας, γιατί με κάλυψαν οι τρεις προλαλήσαντες (Τσέχοφ, Φλώρα, Μαχαίρης).
    Κρατώ το "μα γιατί δε φωνάζεις για το δίκιο σου;"
    Μια φορά φώναξα για το δίκιο μου απέναντι σε ένα βουνό (βουνό γιατί ήταν 2 μέτρα ύψος) που με πλήρωνε πενταροδεκάρες για 12ωρα, 7 μέρες τη βδομάδα. Τον ξάφνιασα τόσο που του εναντιώθηκα τελικά, ώστε μου έδωσε το δίκιο μου χωρίς πολλά-πολλά (ή μάλλον, με το στόμα ανοιχτό). Πάνε χρόνια, αλλά το θυμάμαι ως μια προσωπική νίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου βρε Ελλάρα μου!
      Πάρα πολύ με χαροποίησε η αντίδραση σου!
      Θάρρος και διεκδίκηση! Πολύ σωστή!
      Σε φιλώ γλυκά και πάντα αγωνίστρια!
      :)))

      Διαγραφή
  6. Οσοι ειναι δουλικα απο κουνια
    δουλικα παραμενουν ακομα κι αν φθασουν "ψηλα"
    (βλεπε σαμαρα και λοιπο-κακο συναπαντημα)

    Σλουρπ σλουρπ γλυφτεν γλυφτενωχαμανκαλημεροβδομαδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι!!!
      Τουλάχιστον εκείνος το έχει επιλέξει και προφανώς και το περηφανεύεται...
      Καληνυχτολουλουδογλυκοξημερωτο! :)

      Διαγραφή
  7. Δεν έχω διαβάσει ποτέ Τσέχωφ, δεν ξέρω κανένα έργο του (ντρέπομαι που το λέω, μα είναι η αλήθεια...)
    Με κατάπληξε πάντως! Φοβερό κείμενο! Και πιστεύω πως πια θύματα δεν είναι μόνο οι γυναίκες, είναι και οι άντρες.. Έχουν ανάγκη από χρήματα και δουλεύουν όσο-όσο.. Κι ας τους κατακλέβουν μπροστά στα μάτια τους..
    Φιλιά πολλά Πετρούλα! Καλή εβδομάδα!! :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστή σε βρίσκω μικρούλα μου!
      Δείγμα της κοινωνίας μας είναι αυτό το τόσο παλαιό κείμενο....
      Φιλάκια πολλά και καλή σας εβδομάδα! :)))

      Διαγραφή
  8. Μωρ' πείτε ότι θέλετε για την εκμετάλλευση! Εγώ στη στάση της διέκρινα μια αξιοπρέπεια!
    :))) Καλά μη βαράτε!
    Καλή εβδομάδα ξανθομαλλούσα μου!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποτε ίσως να το έλεγαν και αξιοπρέπεια...
      Σήμερα... "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω" δεν πρέπει να υπάρχει.

      Διαγραφή
    2. @ Αριστέα
      Μας έφαγε η αξιοπρέπεια και η ανωτερότητα σε κάποιες καταστάσεις...
      Κυρίως πάντως είναι παραίτηση κι αυτό είναι το πιο λυπηρό...
      Σε φιλώ γλυκά και καλό ξημέρωμα! :)))

      Διαγραφή
    3. @ Φλώρα
      εδώ παιδάκι μου χάσαμε τα κεκτημένα αιώνων κι ακόμα δεν βγάλαμε άχνα.....

      Διαγραφή
  9. Υπέροχη επιλογή Γιαδικιάρογλου!
    Φέρε μου αύριο τον έλεγχό σου να σου βάλω άριστα!

    Μπράβο ρε Πετροκοτρώνα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα δεν είναι πολύ σπουδαίος;.......
      (Κι ήταν κι ωραίο παιδί, ε;... Πάει -και σήμερα!- το επίπεδο!!)
      Χαχαχα! Σε φιλώ "Κανελλάκη" μουουου! :)))

      Διαγραφή
  10. Ε αύριο πρωί πρωί θα παίξω σκετσάκι, Αθίνη- Παπανδρέου Λιάνη, όπου Αθίνη εγώ, όπου Παπανδρέου Λιάνη ο ακατανόμαστος πετροκόριτσο.
    Φούντωσα τώρα!!!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!!!
      Να σε δω Αθίνη και τι στον κόσμο!!
      Να σε δω γενικώς τεσπα κι ύστερα βλέπουμε!!!
      Σε φιλώ γλυκά! :)))

      Διαγραφή
  11. Καθε φορα που διαβαζω το διηγημα σκεφτομαι οτι αν ημουν η Ιουλια πιθανον θα ειχα επιδειξει την ιδια παθητικη συμπεριφορα!Απλα , στο τελος δεν θα ελεγα ευχαριστω κι αν το ελεγα θα ηταν ειρωνικο ,θα αρνιομουν τα λεφτα και δε θα ξαναπατουσα!Θα πιστευα οτι εχω να κανω με παραφρονα εργοδοτη!!Οχι απλα Σκρουτζ αλλα βεβαρυμενο ατομο!!!
    Τωρα βεβαια η Ιουλια πιθανα δεν εχει αλλες επιλογες,οποτε η συμπεριφορα παραιτησης και μη διεκδικησης ειναι μονοδρομος γι αυτη.Ποσες Ιουλιες φοβισμενες ,αμηχανες και παθητικες υπαρχουν αληθεια;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα είναι υπέροχο. Σεμνό και βαθυστόχαστο.
      Και καθόλου πομπώδες...

      Μια ολόκληρη κοινωνία καλή μου, έχει την αντίδραση της Ιουλίας...
      Σε φιλώ και καλό σου ξημέρωμα! :))

      Διαγραφή
  12. Μήπως και εμείς την σήμερον ημέρα είμαστε οι σύγχρονες Ιουλίες , που κατά πως επιθυμεί έκαστος κόβει ότι γουστάρει? Που εναντιωθήκαμε? Πότε εξοργιστήκαμε για τις λουρίδες της ζωής μας ?
    Παθητικά και με διαρκές σοκ , ότι μας δίνουν παίρνουμε.
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χωρίς μήπως....
      Παράδοση άνευ όρων και μας το διδάσκει ένα κείμενο του προπροηγούμενου αιώνα....
      Σε φιλώ γλυκά! :)))

      Διαγραφή
  13. Καλησπέρα...Ένα ταπεινό αφιερωματάκι έκανα στην σημερινή ημέρα του πραξικοπήματος , μιας και ήμουν αγέννητη τότε..Χαίρομαι που και συ ανάρτησες για το πραξικόπημα!ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελπίζω το δικό μου το link να το είδαν κάποιοι...
      Εσείς Δελφινάκι μου μπορεί να μην ξεχνάτε,
      εμείς όμως ξεχνάμε τα δικά μας πάρα πολύ εύκολα....
      Σε φιλώ γλυκά και καλό σου ξημέρωμα! :)

      Διαγραφή
    2. Δεν ξέρω αν το είδαν , κανείς πάντως δεν έγραψε κάτι στα σχόλια τους... ή πάλι μπορεί να το είδαν και απλά προτιμησαν να σχολιάσουν το άλλο σου θέμα... εγω δε σχολιασα γιατί δε πολυκαταλαβα (αυτά όλα για τον Τσέχωφ εννοώ)
      με συγκίνησε πάντως που θυμάσαι τι είναι η σημερινή μέρα για τη Κϋπρος και έβαλες και συ αναφορά...

      Διαγραφή
    3. Α! Μην ανησυχείς! Των άλλων τα θυμόμαστε, τα δικά μας ξεχνάμε!..

      Το κείμενο του Τσέχωφ το θεωρώ πολύ κοντά στην σημερινή -ελληνική-
      πραγματικότητα γιατί κι εμείς χάσαμε τα δικαιώματα τόσων ετών
      και σκύψαμε απλά το κεφάλι σαν την Ιουλία, την ηρωίδα του Τσέχωφ...

      Διαγραφή
  14. Πόσο επίκαιρος είναι ακόμα αυτός ο άνθρωπος! Αγαπούσε πολύ τους ανθρώπους και ονειρευόταν έναν καλύτερο κόσμο. Ωραίος και εσωτερικά και εξωτερικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα μπορούσε να το είχε γράψει στη σύγχρονη εποχή
      για την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα...!

      Διαγραφή
  15. 15 Ιουλίου 1974. Άργησα, αλλά το βρήκα :

    http://m.youtube.com/#/watch?v=XJNfEibwFPk&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DXJNfEibwFPk

    Ελπίζω έστω και καθυστερημένα να το δείτε.
    Η μνήμη, άλλωστε, δεν έχει ημερομηνία λήξης!
    Φιλί
    Άννα Πάρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είχα βάλει κι εγώ ένα link στο τέλος του κειμένου μου αυτού.
      Ελπίζω να το είδαν κάποιοι...

      Διαγραφή
  16. Ένα κείμενο εργαλείο ζωής και τρόπου σκέψης, όχι μονάχα για κάθε γυναίκα, Πέτρα μου αλλά και για κάθε εργαζόμενο. Γενικά για κάθε άνθρωπο, που διστάζει να προστατέψει τα δικαιώματά του.
    Εξαίρετος και συγκλονιστικός Άντων Τσέχωφ.
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Γιάννη μου, για κάθε εργαζόμενο. Πόσο προχωρημένος ο Τσέχωφ όμως, ε; Μιλά για γυναίκα εργαζόμενη -εκείνη την εποχή- και έναν εργοδότη που τής κρούει τον κώδωνα τού κινδύνου.. για το καλό της!!! Σπάνιο, ειδικά στις μέρες μας, αλλά κυρίως στην τριτοκοσμική χώρα μας..

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.