Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ...


Παίρνω άδεια από τη ζωή και πηγαίνω να πάρω ανάσες γεμάτες ζωή. Να γεμίσω Ζωή θέλω. 
Τα αρώματα και τα χρώματα είναι ήδη εκεί και με περιμένουν. Εγώ απλά εισβάλλω δυναμικά.

Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, έχω μπει στον κόσμο που αγαπώ. Στον κόσμο που λατρεύω.

Είναι στ' αλήθεια εδώ η αυλή του Παραδείσου ή εγώ τη βλέπω έτσι; Απλά είναι η αυλή μου.

Η αυλή μας. Η αυλή του πατρικού. Με άρωμα Μαμάς. Με άρωμα Μπαμπά. Με άρωμα γάτων! 

Καθώς, από τους τέσσερις τους (συν γάτα και γατόπαιδο!) δεν ξέρει ποιος να με πρωτοδεχτεί! 

Κι εγώ πάλι, δεν ξέρω ποιον να πρωτοαγκαλιάσω. Ή μάλλον, ξέρω.... Κι εκεί μέσα αφήνομαι.....

Οι αγκαλιές τους είναι δυό απάνεμα λιμάνια κι εγώ δεν αγαπώ το πέλαγο. Την απανεμιά μόνο.

Βάλε κιόλας με το νου πως έχω έρθει προαποφασισμένη, να ζήσω όσα αγαπώ, όσα λαχταρώ.

Η μαμά λέει πως ήμουν από πάντα ένα πολύ χαδιάρικο παιδί. Το "παιδί" με περιμένει ήδη εδώ.

Παίρνω αγκαζέ λοιπόν τον εγωκεντρισμό μου και εγκαθίσταμαι εδώ με όλες μου τις αισθήσεις.

Για όσο μείνω, θέλω να είμαι μόνο παιδί. Ο μπαμπάς. Η μαμά. Και το παιδί τους. Κανείς άλλος.

Κι απελευθερώνω τις αισθήσεις μου και ζω όσα ζούσα ως παιδάκι ή όσα θα ήθελα να ζήσω.

Απλά, τώρα γίνεται πιο συνειδητά, πιο ουσιαστικά, πιο "στημένα". Είναι που...μαζεύω στιγμές!

Κλείνω συνειδητά την "ομπρέλα", να βρέχει στιγμές και να πέφτουν επάνω μου με ορμή!


Το πρωινό μας μυρίζει αχνιστό καφέ, στην πίσω αυλή που έχει σκιά. Κάτω από το δέντρο μου.

Κουβεντούλα για όλα και για τίποτα. Ζεστά κουλούρια της μαμάς. Οι γατούλες στα πόδια μου.

Κι έπειτα εγώ ανοίγω το βιβλίο κι η μαμά με τον μπαμπά παίζουν μπιρίμπα. Στο ίδιο τραπέζι.

Οι κατιφέδες γύρω μας μοσχοβολούν και το φαγητό αρχίζει να μοσχομυρίζει μες στο φούρνο.

Το μεσημέρι τρώμε οι τρεις μας στην μπροστινή αυλή, που στο μεταξύ έχει έρθει κι η σκιά.

Κόκκινο κρασί στο τραπέζι και -δεν ξέρω πως γίνεται αυτό- μα το φαγητό είναι πεντανόστιμο.

Η μεσημεριάτικη σιέστα, απαραίτητη και για τους τρεις, με βυθίζει ανέμελα στην ξεκούραση.

Ξυπνώ γιατί είναι η ώρα του απογευματινού καφέ, της απογευματινής μπιρίμπας, των γέλιων.

Κάθομαι και τους κοιτώ όταν δεν το ξέρουν. Τους παρατηρώ και τους "αποθηκεύω" μέσα μου.

Είμαι εδώ μετρώντας ρυτίδες, χαμόγελα, αστεία, χάδια, φιλιά, ξενοιασιά, αγωνία, ενδιαφέρον. 

Σε κάθε ευκαιρία τους αγκαλιάζω και σφίγγομαι επάνω τους. Αλλιώς, εφευρίσκω τις ευκαιρίες.

Κι εξορίζω συνειδητά, όσες στιγμές με πλήγωσαν, όσες στιγμές με έκαναν να κλάψω πικρά.

Ο μπαμπάς διηγείται στιγμές από τα χρόνια της ορφάνιας αλλά και της ελεεινής φτώχειας. 

Η μαμά θυμάται πάντα τη γιαγιά και τον παππού και μου λέει ιστορίες. Και μετά διάβασμα.  

Ο μπαμπάς -στα όρια της άνοιας- σταμάτησε πια να διαβάζει. Διάβαζε κυρίως βιογραφίες.

Κι όλο αστειεύεται που εγώ με τη μαμά διαβάζουμε: "Πάει! Εγώ θα μείνω στην ίδια τάξη!"

Τα βράδια μας κυλούν ήρεμα, μέσα σε μια σίγουρη πλάνη: είμαι εδώ και με προσέχουν.

Στην ουσία, έχω την έννοια τους κι είμαι εγώ ο γονιός κι είναι εκείνοι τα δυο παιδιά μου.

Δεν ξέρω αν το νιώθουν, μα εδώ, δίπλα τους, παίρνω δύναμη, μα και τους δίνω όση μπορώ.

Οι στιγμές μου μαζί τους δεν είναι ποτέ αρκετές, μα παράγω στιγμές παρακαταθήκης.

(Το Κείμενο Αποτελεί Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά η Αντιγραφή και η Αναδημοσίευση)
______________ "o pio pistos filos tou skylou" _______ foto  foto _____

42 σχόλια:

  1. Πέτρα μου, μ'έκανες και βούρκωσα! Να περάσεις καλά και να "φορτώσεις" την ψυχή σου, ζεστασιά και αγάπη. Τυχερός όποιος έχει κάπου, να "ανεφοδιάζεται". Κι ακόμα τυχερότερος, ο που καταφέρνει να γίνεται "σταθμός ανεφοδιασμού"! Σε γλυκοφιλώ. Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω επιστρέψει ήδη. Ο "ανεφοδιασμός" δεν ολοκληρώνεται ποτέ.
      Κι ούτε χορταίνεται....
      Σε φιλώ γλυκά και καλό ξημέρωμα :))

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα παιδούλα μου!
    Ξέρεις ότι αυτά τα έχω όποτε θελήσω. Χτες το πρωί στο χαγιάτι τους ήμουν κι απολάμβανα αγκαλιές και φιλιά ( Εντάξει εμείς δεν έχουμε γάτα και γατόπαιδο!) Κι όμως ζήλεψα λίγο την αίσθηση τη δική σου! Γιατί ό,τι μας λείπει αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία!
    Σε φιλώ γλυκά.
    Καλή εβδομάδα Περούλα μου αγαπημένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι πως κι εμάς δεν μας χωρίζουν αποστάσεις.
      Αυτό το "μαζί" όμως, το επιδιώκω, γιατί η καθημερινότητα προσφέρει άλλα πράγματα...
      Σε φιλώ γλυκά και καλή εβδομάδα επίσης! :))

      Διαγραφή
  3. καλημερα!!! τι ομορφη αναρτηση!! συγκινηθηκα!!!
    οσα περιεγραψες κατα καποιο τροπο ειναι γνωριμα για μενα. ξερεις δεν εχω αδερφια οποτε παντα για μενα ειμασταν οι 3 μας!
    με εκανες θα θελω να δω και να αγκαλιασω τους γονεις μου! <3
    οταν τους δω θα τους πω για αυτο το ποστ, για το πως με εκανε να αισθανθω!
    σ ευχαριστω πολυ για τη συγκινηση που μου προσφερες! φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκίνησες έτσι κι αλλιώς με τα λόγια σου....
      Όλοι σας με συγκινήσατε κι είναι αυτό ένα ευχάριστο ξάφνιασμα.....
      Σε φιλώ γλυκά και να πω καλημέρα! :))

      Διαγραφή
  4. έχω αλλάξει πολλά κλειδιά. ένα παραμένει σταθερό τριάντα χρόνια τώρα, αυτό που ανοίγει την έξω πόρτα στο πατρικό μου σπίτι. καταφύγιο παντοτινό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι από εκείνες τις φορές, που η λέξη "κλειδί" αποκτά κι έναν συμβολισμό παραπάνω.... Φιλούθκια καλό μου και καλό ξημέρωμα! :)))

      Διαγραφή
  5. Πετροκόριτσο περιέγραψες τέλεια το τι σημαίνει πατρικό σπίτι και οικογένεια.
    Μου μύρισε ο καφές και οι κατιφέδες, έφαγα και εγώ από το νόστιμο φαγητό σας.
    Να περάσεις καλά και μάζευε στιγμές, όσες πιο πολλές μπορείς!!!!
    Αυτά είναι που μας μένουν και μας καθορίζουν.
    Αυτές οι στιγμές είναι η ευτυχία μας!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάζεψα, δεν τις χόρτασα, μα θα συνεχίζω να συλλέγω.......
      Φιλάκια πολλά και καλό σου ξημέρωμα Ελενάκι μου! :)))

      Διαγραφή
  6. ετσι ηταν κ οι δικες μου μερες στο σπιτι του παππου κ της γιαγιας στο χωριο.. τους εχω περισσοτερο κι απο γονεις μου κ ηταν σαν να διαβαζα τις σκεψεις μου καθε φορα που πηγαινω εκει ή ερχονται αυτοι εδω..
    το σημαντικοτερο.. αυτη η γνωριμη αισθηση, η μυρωδια, η ασφαλεια του 'εδω ειναι το σπιτι μου'..

    σημερα πιο μεγαλο φιλι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι περίεργο, μα εγώ με τη γιαγιά και τον παππού δεν απέκτησα ποτέ τόσο ισχυρούς δεσμούς, αν κι ακόμα αναρωτιέμαι το γιατί.....
      Μεγάλο φιλί κι αγκαλιά κι από μένα!
      Σε καλημερίζω μικρούλι μου! :)))

      Διαγραφή
  7. Υπέροχο! Δεν έχω λόγια!

    Σοφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά γλυκιά μου Σοφία!
      Φιλιά και.....καλημέρες! :)))

      Διαγραφή
  8. Ουφ... Πολύ συγκινήθηκα... Ουφ...
    Τι υπέροχα που τα περιγράφεις... Λες και τα βλέπω όλα μπροστά στα μάτια μου...
    Ένα τεράστιο φιλί στο χαδιάρικό μου :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις, τα έγραφα ενώ ήμουν εκεί και το συναίσθημα μου ξεχείλιζε.....
      Τα περιέγραφα ενώ τα ζούσα ταυτοχρόνως!
      Φιλάκια πολλά στα γλυκά μου πιτσούνια και καλό ξημέρωμα! :)))

      Διαγραφή
  9. Στις ψηφιακες τηλορασεις μεσα στο ΜΕΤΡΟ...
    Θα επρεπε να φιλοξενηθει το κειμενο αυτο...
    Για να ΔΟΥΝ και καπιοι..Που νομιζουν, οτι οι γονιοι...Ειναι απλως δυο..Στριμμενοι γεροι...!!!

    Να σ εχει ο Θεος καλα,να νοιωθεις και να δινεις παντα αγαπη...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πω πω... Μαχαίρη μου, μεγάλη τιμή τα λόγια σου και σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.... Καλό ξημέρωμα και πολλά φιλιά! :)))

      Διαγραφή
  10. Αφού ο μπαμπάς δεν διαβάζει πια, θα ήθελα να του διαβάσεις εσύ αυτό το αφιέρωμα.
    Περιμένω απάντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τους τα διάβασα, μα τους έδειξα έμπρακτα την αγάπη μου...
      Δεν είναι πιο αποτελεσματικό;...
      Σε φιλώ γλυκά και καλημέρα!
      Εσύ δεν λες πως απαντώ 3 η ώρα τη νύχτα;; Χαχα! :)))

      Διαγραφή
  11. Όσο και οι πίνακες που φιλοξενείς στην ανάρτησή σου... Τόσο ζεστό και τρυφερό.
    "...είμαι εγώ ο γονιός κι είναι εκείνοι τα δυο παιδιά μου..." όλη τα αξιώματα της ψυχολογίας, βαλμένα σε μια φράση!

    Να'σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι αυτό που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε εμείς τα παιδιά των ηλικιωμένων γονιών Μαράκι μου, αλλά είναι η αλήθεια... Ο κύκλος της ζωής.....
      Πολλά φιλάκια και καλό σου ξημέρωμα! :)))

      Διαγραφή
  12. Στην αυλή του παραδείσου....πόσο σε καταλαβαίνω..!!
    Με συγκίνησες πολύ...
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά χαρά μου. Πολλά φιλάκια κι από μένα και καλή σου μέρα! :)))

      Διαγραφή
  13. Όσο τους έχεις να τους χαίρεσαι με όλες τις αισθήσεις σου.
    Εγώ έχασα τον μπαμπά μου και από τότε δεν είναι τίποτα ίδιο...
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλώρα, με έχεις συγκινήσει πολλές φορές με τις αναφορές στον μπαμπά σου.....
      Σήμερα το έκανες άλλη μια.....
      Σε φιλώ γλυκά και καλό σου ξημέρωμα Φλωρούκο μου! :))))

      Διαγραφή
  14. Καλό μήνα, γλυκιά μου, καλό φθινόπωρο!
    Συγκινήθηκα με τη γλαφυρή περιγραφή σου. Κι εγώ έτσι αισθάνομαι κάθε φορά που επισκέπτομαι το πατρικό μου...
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι περισσότεροι έτσι νιώθουμε νομίζω γλυκό μου Ελλάκι.
      Καλό σου μήνα κι από δω και καλό φθινόπωρο;; Νωρίς δεν είναι μωρέ;;
      Άσε....κι είναι πολλοί που δεν θέλουν να αποχωριστούν ακόμα το καλοκαίρι! ;)
      Σε φιλώ γλυκά! :))))

      Διαγραφή
  15. Ελπίζω να είσαι ακόμη στην Αυλή του Παραδείσου σου και να περνάς καλά. Να σου στείλω συντροφιά ένα τραγούδι;
    Μα όταν ειμ' αγάπη μου μαζί σου
    στην αυλή του παραδείσου
    κάπου ανάμεσα στ' αστέρια
    στη φωλιά απ' τα δύο σου χέρια
    και κουρνιάζω σαν σπουργίτι
    τίποτ' άλλο δε μου λείπει
    τίποτ' άλλο δε ζητάω
    Θεέ μου πόσο σ' αγαπάω
    και τα βλέφαρά μου κλείνω
    και προσεύχομαι να μείνω
    για πάντα εδώ...

    http://m.youtube.com/watch?v=zakBW6p4QnY&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DzakBW6p4QnY

    (Πέτρο, πώς το κάνεις και μπαίνει κατευθείαν σύνδεσμος για να ανοίγει το άσμα;)
    Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επέστρεψα από την αυλή του Παραδείσου, μα θα ξαναπάω με την πρώτη ευκαιρία!
      Σ' ευχαριστώ για το τραγούδι!! Θέλω κι εγώ να μάθω περί συνδέσμων Πετράκη!!
      Φιλί δροσερής καλημέρας!!! :))))))

      Διαγραφή
  16. Να ξερεις πόσο τυχερή εισαι που τους έχεις!!!!!!!!πολύ καλά κανεις Πετρίνα μου και μαζευεις στιγμες... είναι ανεκτίμητες... ζήστες τωρα που τους έχεις κοντα σου χόρτασε μυρωδιες και χαδια και αγκαλιες.. να έχεις να πορευεσαι στην ζωή σου..η αγαπη τους ειναι μεγαλη δύναμη.. ζήλεψα..με την καλή εννοια..που δεν εχω ζήσει τετοιες στιγμές..πόσο τυχερή εισαι!!!!!!!! φιλί μεγαλο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαράγδι μου, χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω εδώ!!!
      Μέχρι να "ρίξουμε" για τα καλά τη γέφυρα και να μην χανόμαστε πια!!!
      Σε γλυκοφιλώ και σε καλημερίζω Σμαραγδένιο μου Ρουλάκι! :))))

      Διαγραφή
  17. Είναι 2 η ώρα, κουρασμένος, είπα να πάω να την πέσω, ας κάνω την τελευταία βόλτα, που ήταν και η καλύτερη, και μου έφυγε η νύστα, και μου ήρθε όρεξη να γράψω, για ό,τι γράψω να ξέρεις εσύ θα φταις, ελπίζω να είναι το μισό απ' το δικό σου. Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά, εσύ, είχες δεν είχες, με συγκίνησες πιο πολύ από όλους.......
      Και τώρα περιμένω με ανυπομονησία να σε διαβάσω.....
      Αυτό το "για ο,τι γράψω, εσύ θα φταις", με έχει κάνει χώμα...
      Εν αναμονή λοιπόν κι ως τότε......φιλιά και καλημέρες!! :)))

      Διαγραφή
  18. To είχα διαβάσει απ'την πρώτη στιγμή που το ανέβασες...
    Απλά δεν είχα λόγια...
    Ούτε τώρα έχω....
    Υποκλίνομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ υποκλίνομαι στο συναίσθημα Τζίνα μου...
      Σε φιλώ γλυκά και σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου..... :))))

      Διαγραφή
  19. Πολύ όμορφο κείμενο....είναι ωραίο να μαζεύουμε όλες τις όμορφες στιγμές τις καθημερινότητας μας, καθώς και να διαγράφουμε όλες τις άσχημες :)))
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι ας ακούγεται απλό. Δεν είναι καθόλου.
      Θέλει πολύ δουλειά με τον εαυτό μας αλλά και με την σκοτεινή πλευρά του.....
      Σε φιλώ πολύ γλυκά και καλό σου απόγευμα! :))))

      Διαγραφή
  20. Πόσο αληθινά ζεστό είναι αυτό το κείμενό σου!!!! Βούρκωσα... Οι δικοί μου όπως ξέρεις έφυγαν... Η μανούλα ακόμα δεν χρόνισε... Το Σάββατο πήγα στο μνήμα της να πιω παρέα της το καφεδάκι μου... Ψάχνοντας εκείνες τις στιγμές... Τις αποθηκευμένες μου παρακαταθήκες όπως τόσο σωστά τις αποκάλεσες... Όταν πρώτη άκουγε τα ποιήματά μου... τα κέιμενά μου... Πρώτος κριτής. Εκείνη.
    Μάζεψε όσες περισσότερες μπορείς. Θα σου χρειαστούν κάποτε. Ελπίζω πολύ πολύ αργότερα από σήμερα.
    Μου τους θύμησες που έπαιζαν μπιρίμπα πότε δυο τους πότε παρέα με έναν θείο μου και την πεθερούλα μου... Το είχα πει και στο "Στη μάνα" μου.
    "...στο στήθος σου γλυκά θε ν' ακουμπήσω
    σαν να 'μουνα ξανά μικρό παιδί...."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ βούρκωσες;; Εγώ....έκλαψα.... Με τα λόγια σου. Διάβαζα και έκλαιγα...
      Και ξέρεις, όταν το ανέβασα σε σκεφτόμουν και δεν ήθελα να το δεις, αλλά δεν το απέφυγα..... Τα λόγια σου με έκαναν κομμάτια.... Ήθελα να ξαναμιλήσουμε κάτω από άλλες συνθήκες φιλάρα μου.... Οπότε....προσεχώς καλύτερα, που λέει κι ο Ζήκος!
      Σε φιλώ γλυκά........ :)

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.