Γύρω-γύρω όλοι στη μέση η παράνοια. Σιαμαία σ' έναν κοινό τόπο σκέψης. Σε μια μήτρα φιλόξενη. Ξορκίζοντας το κακό μ' έναν τρόπο παράδοξο. Ομαδικότητα. Όλοι μαζί σε ανοιχτή σύνδεση: "Εγώ πεινάω" "Είμαι ακόμα άνεργος" "Χρωστάω στην Εφορία" "Δεν βάλαμε πετρέλαιο ούτε και φέτος" "Δεν έχω λεφτά και θα μείνω μέσα και σήμερα". "Δεν την αντέχω τόση μοναξιά κι έρχονται κάτι ώρες που...." Συστεγασμένοι όλοι σ΄ ένα παράδοξο κοινόβιο θαλπωρής.
Σκέψου πως θα μπορούσε να ήταν ένας κύκλος κι εκεί μέσα να κλείνουν όλοι οι καημοί που μας ανταριάζουν κάθε ώρα και στιγμή. Θα μπορούσε να ήταν μια αίθουσα χορού όπου οι μπαλαρίνες λικνίζονται σύμφωνα με τους ήχους των πλήκτρων του πιανίστα. Θα μπορούσε να ήταν ένα ψηλό κτήριο, όπου οι τοίχοι του θα προστάτευαν όλους εμάς τους συγκάτοικους, από την τρέλα που περιβάλλει την καθημερινότητα κι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην τρέλα!
Τελικά φαντάσου πως είναι μόνο μιά μεγάλη οθόνη όπου περιμένεις να ζωντανέψει από ώρα σε ώρα και να σε πάρει μια τεράστια αγκαλιά. Σε ανοιχτή ακρόαση και θέα. Ξορκίζοντας τις κοινές μας παράνοιες, ενόσω οι φόβοι μας βρίσκουν θαλπωρή τις νύχτες εκείνες που στριφογυρνάει στο μυαλό η απόγνωση. Κι όμως, όσο κι αν φοβάσαι πως τίποτα δεν είναι αληθινό και το κοινόβιο είναι απλά ένα γυάλινο σκηνικό θεάτρου, κοίτα κάπου ψηλά στον ουρανό: βλέπεις εκείνα εκεί τα σύρματα που ενώνουν τις επικοινωνίες;;; Τώρα ξέρεις που μπορείς να με βρεις, όταν κινδυνεύεις κάποιες ημέρες λίγο παραπάνω από κάποιες άλλες....
Το κοινόβιο της θαλπωρής είναι ένα σπίτι με πολλά δωμάτια. Αν δεις ότι δεν την παλεύεις, ραντεβού σ' ένα απ' αυτά. Όχι σ' αυτό του πανικού. Στο άλλο, το φωτεινό, με θέα το αίθριο!
(Αυτό το κείμενο προσπαθούσα να το γράψω μια φορά για να το στείλω στο παιχνίδι με τις λέξεις, της Φλώρας. Δεν μου έβγαινε με τίποτα, το εγκατέλειψα και δεν συμμετείχα καν!)
Σκέψου πως θα μπορούσε να ήταν ένας κύκλος κι εκεί μέσα να κλείνουν όλοι οι καημοί που μας ανταριάζουν κάθε ώρα και στιγμή. Θα μπορούσε να ήταν μια αίθουσα χορού όπου οι μπαλαρίνες λικνίζονται σύμφωνα με τους ήχους των πλήκτρων του πιανίστα. Θα μπορούσε να ήταν ένα ψηλό κτήριο, όπου οι τοίχοι του θα προστάτευαν όλους εμάς τους συγκάτοικους, από την τρέλα που περιβάλλει την καθημερινότητα κι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην τρέλα!
Τελικά φαντάσου πως είναι μόνο μιά μεγάλη οθόνη όπου περιμένεις να ζωντανέψει από ώρα σε ώρα και να σε πάρει μια τεράστια αγκαλιά. Σε ανοιχτή ακρόαση και θέα. Ξορκίζοντας τις κοινές μας παράνοιες, ενόσω οι φόβοι μας βρίσκουν θαλπωρή τις νύχτες εκείνες που στριφογυρνάει στο μυαλό η απόγνωση. Κι όμως, όσο κι αν φοβάσαι πως τίποτα δεν είναι αληθινό και το κοινόβιο είναι απλά ένα γυάλινο σκηνικό θεάτρου, κοίτα κάπου ψηλά στον ουρανό: βλέπεις εκείνα εκεί τα σύρματα που ενώνουν τις επικοινωνίες;;; Τώρα ξέρεις που μπορείς να με βρεις, όταν κινδυνεύεις κάποιες ημέρες λίγο παραπάνω από κάποιες άλλες....
Το κοινόβιο της θαλπωρής είναι ένα σπίτι με πολλά δωμάτια. Αν δεις ότι δεν την παλεύεις, ραντεβού σ' ένα απ' αυτά. Όχι σ' αυτό του πανικού. Στο άλλο, το φωτεινό, με θέα το αίθριο!
(Αυτό το κείμενο προσπαθούσα να το γράψω μια φορά για να το στείλω στο παιχνίδι με τις λέξεις, της Φλώρας. Δεν μου έβγαινε με τίποτα, το εγκατέλειψα και δεν συμμετείχα καν!)
____________ "o pio pistos filos tou skylou" ______ Foto: Google _________
Αν δεις ένα φίλο χωρίς χαμόγελο, δώσ’ του ένα από τα δικά σου. (Διεθνής παροιμία);;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιεθνής;
Σε ευχαριστώ για όλα!
♥
Χαχαχαχαχα! Στο ορκίζομαι, το "διεθνής" -αν και ταιριάζει!- δεν είναι δική μου προσθήκη! ♥
ΔιαγραφήΈτσι το βρήκα στο "Γνωμολογικό"! Σε φιλώ γλυκά! Καλημέρα Αριστέα. Ξέρεις τι διάβασα μια φορά;
"Η ζωή -λέει- είναι ωραία". Δεν ξέρω τίποτα. Εγώ τους πίστεψα. ΕΚΕΙΝΟΙ επέμεναν να τους πιστέψω...
Και για να επέμεναν, κάτι θα ήξεραν παραπάνω από μένα...
τι μου εχετε παθει σημερα στη γειτονια;; ελα να ανεβαινουμε σιγα σιγα. Ειναι Σαββατο σημερα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό να το πεις στο μπαμπά μου, που έχει λίγο "τσιμπημένη" την άνοια και με ρωτάει: "δε δουλεύεις σήμερα";; Καλημέρα Κική μου, σε φιλώ Σαββατιάτικα! :)
ΔιαγραφήΚαλημέρα!!Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου.Λέει αλήθειες και βοηθάει καταστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο να έχεις!!
Αυτός είναι ο σκοπός, να βοηθάμε καταστάσεις, το' να χέρι νίβει τ' άλλο...
ΔιαγραφήΣε φιλώ και καλό Σαββατοκύριακο επίσης! :)
"Kυρία έχουν έρθει τρεις κύριοι πράσινοι!Φοράνε πράσινα σακάκια πράσινα πουκάμισα πράσινα μαντήλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ και τι θέλουν να τους βάλουμε σε γλάστρες να τους ποτίσουμε;"
Εγώ οπως κατάλαβες 'εχω επιλέξει το δωμάτιο των τρελών πετροκόριτσο!!
Πέρασα και απο το δωμάτιο του πανικού αλλά προσπέρασα γιατί δεν έλεγε.
Τρέλα και πάλι τρέλα!
Σε φιλώ είσαι γλύκα και κακώς δεν έστειλες το κείμενό σου στο παιχνίδι της Φλώρας!
Ματσ μουτσ!!!
Τι κακώς μαντάμ;;; 3 μήνες μου πήρε για να ολοκληρώσω 5 παραγράφους λέμε!
ΔιαγραφήΓια τα μπάζα είμαι! Άσε που......τρόμαξα να ψηφίσω στο πιο πρόσφατο παιχνίδι που λήγει στις 7 σήμερα!
Στο νήμα αδερφές μου, στο νήμα!!! Σε φιλώ κι εγώ Ελενοκόριτσο! :)))
Ρε, η ατάκα από που είναι;; Σπάω το (άδειο μου) κεφάλι!
Δεν σε αναγνωρίζω, λέμε. Θα σου σφυρίξω οφ σάιντ!
ΔιαγραφήΕίναι από την ταινία "Η Ρένα είναι οφ σάιντ" του Αλ. Σακελλάριου.
Θυμάσαι τώρα;
http://m.youtube.com/watch?v=D-JZwOYCesg&desktop_uri=%2Fwatch%3Fv%3DD-JZwOYCesg
(μου θέλεις και διαγωνισμό Ελληνικής Ταινίας!)
ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΠΛΑΤΙΑ ΤΩΡΑ.
Αυτό ήταν σφήνα. Το κανονικό σχόλιο θα έρθει στην σειρά του.
Αυτή η ταινία δεν μου άρεσε καθόλου και δεν την έχω δει ποτέ ολόκληρη.....
ΔιαγραφήΗ μοναδική ταινία της Βλαχοπούλου που δεν μου άρεσε.
Απόγνωση....ποιος δεν την έχει νιώσει?...ειδικά για όσα δεν περνάνε από το χέρι του...και πόσο σωτήριο μοιάζει ένα κοινόβιο θαλπωρής όταν όλα σε χτυπάνε από παντού...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο χωρίς απόγνωση μόνο με θαλπωρή!
Συνεπώς, εδώ μέσα αρκετές φορές νιώθουμε μια παρηγοριά ε;
ΔιαγραφήΣε φιλώ κι εγώ γλυκά και καλό Σαββατοκύριακο, πλούσιο σε φωτογραφικό υλικό! :)))
Ωραίο το κείμενο σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο μια σκέψη μου θα πω:
ότι κι αν έχεις χάσει... έχεις ακόμα
κάτι που δύσκολα χάνεται.
την ανθρωπιά σου.
κράτα αυτήν
κι όλα τα άλλα
ξανά βρίσκονται...
(όσοι τουλάχιστον την έχουν ακόμη...)
...
Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο εύχομαι!
Πραγματικά φίλε μου, σε τέτοιους πρωτόγνωρους καιρούς,
Διαγραφήθέλει αγώνα για να διατηρήσει κανείς την ανθρωπιά του.
Αλλά, το παλεύουμε..... Καλό Σαββατοκύριακο! :)
Κάτι μου λέει ότι αυτό το κοινόβιο θα 'χει μεγάλη πέραση...οδό και αριθμό παρακαλώ, επειγόντως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε γιατί έτσι μου 'ρχεται να πάω να κλειστώ... σε μια λέσχη να ησυχάσω! (Βλαχοπούλου/Χαρτοπαίχτρα)
Κι όχι τώρα που ανεβαίνω εγώ να πέφτετε εσείς! Ας συντονιστούμε επιτέλους με καλή... παρέα:
http://www.youtube.com/watch?v=faire203UmI
Χαχαχαχα! Κι άλλη Βλαχοπούλου σήμερα, αλλά αυτή η ταινία είναι από τις πολύ αγαπημένες μου!!!
ΔιαγραφήΈχει και τον περιβόητο διάλογο/ενώ ο Γιαννάκης πάει να φύγει τσαντισμένος:
-Γιαννάκης: η μαμά (Βλαχοπούλου) μου είπε να πάω να κοιταχτώ σε γιατρό!
-Βουτσάς: ε, κι εσύ τρέχεις να πας αμέσως;;;
Γεια σου Joan Petra μου!! :)) Θα μου άρεσε να διαβάσω και αυτή την ιστορία στο παιχνίδι με τις λέξεις της Φλώρας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εικόνες υπέροχες -όπως πάντα-, μα που στεγάζεται αυτό το κοινόβιο θαλπωρής; Εν ανάγκη πηγαίνω και με τα πόδια αν δεν έχω μέσο μεταφοράς! :Ρ
Φιλιά πολλά! Καλό απογευματοΣαββατοβραδο! :)
Κι εμένα βρε παιδί μου με συναρπάζουν τόσο πολύ οι φωτογραφίες που βρίσκω,
Διαγραφήπου πολλές φορές μου τρώνε όλο μου το χρόνο να τις χαζεύω και δεν θέλω να ασχοληθώ με το γράψιμο καν!
Το κοινόβιο χαρά μου είμαστε όλοι εμείς εδώ μέσα καθημερινά!
Άμα ξέρεις ποδήλατο πάρε! Αλλιώς, σε κόβω να το κόβεις με τα πόδια!!!
Γλυκά φιλιά Σαββατοκύριακου! :)))
Πολύ όμορφο κείμενο, γλυκιά μου! Αλλά η φωτογραφία μου έμεινε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ!
Υ.Γ. Γιατί τα σχόλια όλων σας είναι... αόρατα;
Χαχαχα! Έπεσες επάνω στην ώρα που έκανα αλχημείες και είχα χάσει τα σχόλια και τα πασχάλια!!
ΔιαγραφήΑλλά, ως γατόνι που είμαι, τα ξαναβρήκα.......φίρδην!!! (Ελληνική ταινία και πάλι!)
Εμένα μου άρεσαν και οι 2 φώτο και δεν μπορούσα να διαλέξω, εσύ μιλάς για την πρώτη;;
Καλό Σαββατοκύριακο αν δεν μιλήσουμε στο μεταξύ! Φιλάκι!!!! :))
Ατσά!!! Σε γιάφκα με παραπέμπει...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κάτω απ' τη μύτη της μνημονιακής κυβέρνησης και ενόσω όλοι οι πολίτες τελούν υπό το καθεστώς σοκ και δέους, μια τρομοκρατική οργάνωση διακινεί μεγάλες ποσότητες θαλπωρής, ισχυρές δόσεις αγκαλιάς και δεν υπακούει στις προσταγές για εθνική απόγνωση..."
Με "πυρομαχικά" τα ψυχικά μας αποθέματα, μπορούμε έστω και νοερά, να το στήσουμε το σπιτικό μας.
Ίσως το κάνουμε ήδη... Ο ένας να στηρίζει τον άλλο όταν πέφτει. Εγώ πάντως, "σηκώθηκα" πολλές φορές μέσα απ' το σπίτι σου. Ίσως κι άλλοι...
Φιλί με λίγη αισιοδοξία σήμερα! Μήπως και ξεφύγουμε από "αγκυλώσεις" και μεγαλόσταυρους...
(η ατάκα που σου έβαλε το Ελενάκι, είναι απ' την ταινία της Βλαχοπούλου "Ρένα είσαι οφσάϊτ"...)
Έγραψες πάλι!!!
Διαγραφή@ "Κανελλάκη" μυουουουου.
ΔιαγραφήΕΓΡΑΨΕΣ ΠΑΛΙ! ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ;;
"Αλάλου", κι εγώ και η Άννα!!
Γλυκά φιλιά και καλό Σου-κου!
(Δεν μου άρεσε αυτή η ταινία......δεν ξέρω καμία ατάκα της)
Εγώ αυτό το θαυμαστό κοινόβιο, όταν το βρήκα, το βάφτισα "Χώρα των Θαυμάτων". Και μέσα κει βρήκα το πιο φιλόξενο "Υπόστεγο". Που ' χει για σπιτονοικοκυρά μια κουκλάρα φωνακλού, με χρυσή καρδιά. Όπου με στέγασε, χωρίς να ζητάει ανταλλάγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτό κι εγώ της χάρισα την καρδιά μου!
(οποιοδήποτε ομοιότητα με γνωστά πρόσωπα και πράγματα, ΔΕΝ είναι συμπτωματική!!!)
Ώπα! Μισό!! Δεν έχω ζητήσει ανταλλάγματα;; Βρε, τι μου θύμισες!!!
Διαγραφή"Θέλω τα μισθά μου"!!!! (προφανώς και ξέρεις από που είναι αυτή η ατάκα!)
Πως με είπες; "Κουκλάρα φωνακλού";; Ε, όχι και.....φωνακλού μαντάμ! Χαχα!
Γλυκά φιλάκια! :)))
Λάθος, όχι φωνακλού. "Μπουρλότο"!!!
ΔιαγραφήΔεν ξέρεις ποσο απολαμβάνω να σε διαβάζω και ας μην αφήνω σχόλια!Όχι πως αφήνω σε άλλους δηλαδή τους τελευταίους μήνες!Σε βρήκα από τη γιαγιά Αντιγόνη (όπως όλους άλλωστε αφού χρησιμοποιώ το blog roll της η όπως αλλιώς λέγεται αυτό!ΧΑ!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και χαρούμενη
με υγεία πάντα!
Αγαπητή μου ElenaG.......ΣΕ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!!
ΔιαγραφήΠολύ καλά έκανες κι έγραψες επιτέλους ένα σχόλιο!
Καλύτερα να επικοινωνούμε για να έχει και σασπένς!! (άσχετο;;;....!)
Αυτό το...."ΧΑ" εκεί στο τέλος, να υποθέσω ότι είναι χαμόγελο;;; !!!! Πως λέμε" χα-χα";;
Κι εσύ να είσαι καλά και πάντα χαρούμενη κι ελπίζω να τα λέμε!!
Καλημέρα γλυκιά Joan, η σιωπή μας βοά, απ' όλα όσα λες στην πρώτη σου παράγραφο. Το θέτεις τόσο ωραία, με αισιόδοξο μήνυμα ψυχής κι αλληλεγγύης που διαφαίνεται η ευαισθησία και η ομορφιά των συναισθημάτων σου! Κρίμα που δεν το ανέπτυξες για το παιχνίδι με τις λέξεις...και μόνο ο τίτλος άξιζε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα γλυκό και χαρούμενο Σαββατοκύριακο! Φιλάκια πολλά:)
Καλησπέρα Κατερίνα μου. Μα, που είσαι;; Εδώ είναι απόγευμα!! Χαχα! (αστείο είναι, μην με παρεξηγείς!)
ΔιαγραφήΤρόμαξα να το τελειώσω αυτό το κείμενο, καθόμουν και κοιτούσα τις φώτο σαν χαζή! Είχε τελειώσει ήδη το παιχνίδι της Φλώρας!! Σε φιλώ κι εγώ και σου εύχομαι ένα καλό Σαββατοκύριακο, μέσα από την καρδιά μου! :))
Καλησπέρα. Η θαλπωρή είναι μέσα στο κείμενό σου. Πολύ όμορφες κι οι φωτογραφίες -ως συνήθως, δηλαδή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό και ήρεμο Σαββατοκύριακο.
Ελπίζω πάντως, τα κείμενα μου να μην αποπνέουν μόνο θαλπωρή,
Διαγραφήαλλά και να αφυπνίζουν ώρες ώρες, όσους περισσότερους γίνεται...
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου για τις φωτογραφίες. Δεν είναι δικές μου άλλωστε.
Απλά υπάρχουν πάρα πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες! Καλό σου βράδυ Λωτοφάγε!
Κι η καλύτερη ευχή είναι αυτή που έδωσες ήδη: ένα καλό και ήρεμο Σαββατοκύριακο!
Όχι, βέβαια. Μιλώ για το συγκεκριμένο κείμενο. :))
ΔιαγραφήΝα, είδες τι κάνεις; Μου θύμισες να μην.....προσφέρω θαλπωρή σήμερα! :))
ΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή Κυριακή!
τι ωραια αναρτηση και τι ωραιος τίτλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, να είσαι καλά και καλό Σαββατοκύριακο! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΣ'αυτό το κοινόβιο θέλω κι εγώ μια γωνιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήμου τη χρωστάς άλλωστε αφού δεν μου έστειλες
το κείμενο για το παιχνίδι μας.
Φιλιά πολλά και θα τα πούμε σε λίγες μέρες αναλυτικά.
Σ' αυτό το κοινόβιο, γλυκό Φλωρούκο, έχουμε όλοι μας από μια γωνίτσα!
ΔιαγραφήΔεν σου έστελα ιστορία;;; Κι αυτή που διάβασες σήμερα τι ήταν;;
Τι; Επειδή σου την έστειλα με 3 μήνες καθυστέρηση;; Χαχα!
Σε φιλώ γλυκά και βάλε επιτέλους τους......γλουτούς σου κάτω, μπας και πιούμε κάνα καφέ!
Θα το ήθελα αυτό το κοινόβιο Θαλπωρής να είναι για διαφορετικές αιτίες Πετράκι μου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο κι αν μου άρεσε αυτό που διάβασα μονο θλίψη μπορώ να νοιώθω με όσα γίνονται γύρω μας ... το ντόμινο της καταστροφής και μόνο η σκέψη πως εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες σε απόγνωση σαν κι εμάς μπορεί να μας
κρατήσει ζωντανούς... ίσως τελικά αυτό το κοινόβιο να λέγεται κι ελπίδα...
Καλό ξημέρωμα :-)
Έχεις απόλυτο δίκιο Λεβινάκι μου, αλλά ας έχουμε κι εμείς οι δόλιοι μια...γωνίτσα,
Διαγραφήπου λέει και η Φλώρα, για να μπορούμε να συνδράμουμε τα μάλα, στους άλλους,
που έχουν πολύ περισσότερα προβλήματα συγκριτικά.
Σε φιλώ και καλή Κυριακή! :)
Σ’ αυτό το κοινόβιο πολλά θηλυκά μαζευτήκατε. Όπως καταλάβατε δεν με παίρνει, παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είμαι απ’ έξω να μαζεύω τα φύλλα, να φροντίζω το σκύλο, να παίρνω τα γράμματα.
Όταν θελήσω θαλπωρή θα χτυπήσω το κουδούνι.
Ανοίξτε το παράθυρο και πετάξτε μου λίγη.
Ε, όχι ρε μάνα μου, εκτός από τα πολλά θηλυκά, έχει εδώ μέσα και κάτι αρσενικά να τα πιεις στο ποτήρι! Και δε μου λες; Τι κάνεις τόση ώρα απέξω;; Τα φύλλα δεν βλέπω να τα μάζεψες, ο σκύλος μού παραπονείται ότι είναι ατάϊστος και που παίρνεις; τα γράμματα;; Τι;; Πάλι εγώ πρέπει να απαντήσω στα σχόλια! Αυτό στο στρατό το λένε λούφα και παραλλαγή αγάπη μου! Για δούλευε και λίγο! :)
ΔιαγραφήΘα μπορούσε, ναι … πολλά «θα μπορούσε», αλλά...
ΑπάντησηΔιαγραφή«Φτώχεια φωτιά φαρμάκι ο τόπος./ Μονόξυλα οι Έλληνες μες στα χρώματα των επιγραφών/ κι ο έρωτας τελευταία ελπίδα…» (Ν. Καρούζος).
Γι αυτό κι εγώ:
«Ανάβω στίχους να ξορκίσω το κακό που πλάκωσε στη χώρα», (Γ. Ρίτσος, Μονόχορδα
Άστο, μην το ψάχνεις, το είχα ξεκινήσει να το στείλω σε ένα διαγωνισμό λογοτεχνίας -της φίλης Φλώρας που αναφέρω- και έχει μέσα και μερικές λέξεις/κλειδιά από αυτές που μας ζητούσαν. Ο Ρίτσος τα είπε μοναδικά, όπως πάντα.....
Διαγραφή