Η Φωτογραφία Της Εβδομάδας: Όμηρος Ζω, Μη Με Ξυπνάτε!...

Προσπαθώ μάταια να βρω πότε περάσαμε ως πολίτες σε καθεστώς ομηρίας. Δεν έγινε αιφνίδια.

Δεν ξυπνήσαμε ένα πρωί και κάποιος μας είχε απαγάγει και μας είχε μεταφέρει σ' άλλον τόπο.

Στην αρχαιότητα "όμηρο" αποκαλούσαν κάποιον που είχε αρπαχθεί από εχθρικά στρατεύματα ή αντιπάλους. Στη σύγχρονη πραγματικότητα, ο όμηρος είναι εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση.

Στο καθεστώς ομηρίας, ο όμηρος δεν ευθύνεται για τη νέα κατάσταση. Εδώ όμως είναι αλλιώς.

Το 'βλεπες! Το συμβάν λάβαινε χώρα μπροστά στα μάτια σου. Κανείς δεν σου έδεσε τα μάτια. Στα τύφλωσε μόνο. Σε θάμπωσε με όλα αυτά που ήξερε καλά ότι σου αρέσουν. Σε παγίδεψε.

Σταδιακά σε οδηγούσε προς τη φυλακή σου. Δεν έγινε από τη μιά στιγμή στην άλλη. Αλλά μη χαίρεσαι! Δεν είναι αυτό το άλλοθι σου. Σε ποιον να το χρησιμοποιήσεις άλλωστε! Ρωτήθηκες;

Να! Βλέπεις; Έχεις "υιοθετήσει" ήδη όλα εκείνα τα "κόλπα" που συμβαίνουν, όταν κάποιοι έχουν αποφασίσει να γίνουν απαγωγείς και γνωρίζουν άριστα την ψυχολογία του απαχθέντος.

Κάποιος σε ξέρει πολύ καλά. Κάποιος σε ξέρει καλύτερα κι από σένα. Ο δρόμος σου ήταν ανοιχτός αγάπη μου και τα σκυλιά ήταν δεμένα. Το δόλωμα ήταν δεμένο σε μιά αόρατη κλωστή. Εσύ το τσίμπησες κι όλα ήταν απλά ζήτημα χρόνου. Ποιος σου έδεσε το μαντήλι;

Ω! Μα είναι τόσο κουραστικό να αναμασάς χωρίς αιδώ, τα ίδια και τα ίδια εκεί μέσα στο κλουβί σου, δε νομίζεις; Είσαι τόσο βαρετός και προβλέψιμος. Έλα, παραδέξου το! Είπες να χαλαρώσεις και να απολαύσεις την ομηρία σου κι εκείνη έγινε στόμα πηγαδιού και σε κατάπιε.

     

 ________________ "o pio pistos filos tou skylou" _______________