Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Η Φωτογραφία Της Εβδομάδας: Υπάρχουν Ξένοιαστα Παιδάκια;


Στον κόσμο των μεγάλων, όλα εξηγούνται, επιτρέπονται, δικαιολογούνται ή και αιτιολογούνται.
Όταν μας σκεπάζει ο εγωκεντρισμός, κάτι που μας συμβαίνει συχνά, θεωρούμε πως ο πλανήτης γεννήθηκε για μεγάλους, οι επιλογές αφορούν μόνο τους μεγάλους, όλα κινούνται γύρω τους.

Οι περισσότεροι από μας, ξεχνάμε, όχι μόνο πως υπήρξαμε παιδιά, αλλά και πως γύρω μας υπάρχουν τόσα πολλά παιδιά, που βιώνουν παράλληλα μ' εμάς τους μεγάλους, τα προβλήματα. Όλες οι συζητήσεις των μεγάλων -κι όχι απαραίτητα και ώριμων ενηλίκων- περιστρέφονται γύρω μας, λησμονώντας αφελώς ή μη, πως ο κόσμος και το Μέλλον, ανήκουν στα παιδιά μας.

Επιφανειακά ίσως (αρκετοί από μας, όχι όλοι), είμαστε ευαισθητοποιημένοι ακόμα και για τα παιδιά άλλων χωρών, κυρίως της Αφρικής και της Ασίας. Δηλαδή, πολύ πιο μακριά από μας! Όταν όμως κάποια απ' αυτά τα παιδιά πλησιάσουν την περιοχή μας, το ενδιαφέρον περιορίζεται! Ακόμα και για τα παιδιά μας, υπάρχουν στιγμές που οφείλουμε να αναρωτηθούμε, αν δίνουμε την πρέπουσα σημασία. Αν παρατηρούμε τις αντιδράσεις των παιδιών μας, κυρίως στην κρίση!

Υπάρχουν παιδιά που πεινάνε κι ενδέχεται να μην το λένε, ούτε καν στους ίδιους τους γονείς.
Υπάρχουν παιδιά κλεισμένα στα δωμάτια τους, στη μοναξιά, στο κρύο, ακόμα και στο δρόμο.
Υπάρχουν παιδιά που δείχνουν ανέμελα, σε μια παιδική χαρά, σε μια παρέα και στο σχολείο.
Υπάρχουν παιδιά που αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα προσωπικό ή τα οικονομικά της οικογέ-
νειας, και παραμένουν σιωπηλά ή δείχνουν αποστασιοποιημένα. Κλεισμένα στον εαυτό τους 
ή στους φόβους τους κι οι γονείς δυστυχώς παραμένουν απέξω. Υπάρχουν ξένοιαστα παιδιά;

         
_____________________ "o pio pistos filos tou skylou" ____________  Foto __________________

48 σχόλια:

  1. Καλημερα αδυναμια!
    Πολυ ευαισθητοποιημενο το σημερινο σου ποστ!
    Βασικα θεωρω πως την απαντηση μονο τα ιδια μπορουν να μας τη δωσουν.
    Σκεφτομαι πως εχει να κανει και με την ηλίκια.
    Νομιζω πως μεχρι μια ηλικια ειναι ξενοιαστα κι ας τους λειπουν παρα πολλα.
    Απο ενα σημειο ομως και μετα, αναπτυσσουν κριση και καταλαβαινουν αν ειναι ξενοιαστα η οχι.
    Και εξαρτατε βεβαια τι ειναι η ξενοιασια για καποιοον.

    Φιλακια αγαπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μιλάμε κυρίως για μικρά παιδιά, σχεδόν ως τα 12-15 χρόνια τους. Αν και μετά έρχεται και η εφηβεία, εξίσου σοβαρή και καθοριστική. Καλό απόγευμα!

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα πετροσυμπεθέεερα μου πονεμένη!! Εύχομαι να σου πέρασε η ημικρανία!!! Πάντα σε έπιανε;;; Ή είναι κι αυτό σύμπτωμα της κωλοεποχής μας; Πάντως κάνε καλού κακού μια επίσκεψη σε παθολόγο, όχι μη φοβάσαι καλέ!!! Μπας και σου δώσει ο άνθρωπος τίποτα που να σε πιάνει γιατί τα αναλγητικά τα απλά που να σε πιάσουν... Είχε η θεία μου σχεδόν από παιδάκι ημικρανίες και μόνο με ενέσεις συνερχόταν η γυναίκα....
    αχ και βαχ το θέμα σου σήμερα... Τα παιδάκια πολλά νιώθουν.. Τώρα τι κατανοούν είναι άλλο ζήτημα.. Τι τους επιτρέπουν κι οι γονείς να κατανοήσουν και σε πιο βαθμό... Μπορεί άθελά τους οι γονείς να τους μεταφέρουν τα άγχη τους και τις ανησυχίες τους.. Φαντάζομαι το ίδιο μπορεί να νιωθες κι εσύ σαν παιδάκι, το ίδιο κι εγώ κι άλλα κι άλλα.. Εντελώς εντελώς ξέγνοιαστο μπορεί να μην είναι αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ναι και χαρούμενο όταν παίζει, ή όταν κοιμάται ήσυχα στο κρεβατάκι του.. Τα παιδιά προβληματίζονται για το γύρω τους αλλά θεωρώ αυτό γινόταν πάντα..
    Εγώ φυσικά ειδική δεν είμαι, δεν είμαι γονιός ή παιδαγωγός αλλά ποτέ δεν ήμουν του υπερβολικού νταντέματος.. Ξέρεις εννοώ το πολύ το γούτσου γούτσου. Εγώ είμαι του ταπ ταπ στην πλάτη, έλα κι όλα θα πάνε καλά μια αγκαλιά και προχωράμε...
    Ισως και τα παιδιά όπως όλοι να χρειάζονται μόνο αγάπη και να μην είναι άδεια η κοιλίτσα τους!! Ουφ δεν ξέρω.. Πόσα εγκλήματα κάνουμε καθημερινά;;; Να τέτοια σκέφτομαι και λέω ας μην κάνω παιδιά καλύτερα, δεν είμαι άξια..
    Σε φιλώ ξανθιώ μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάσχω από έφηβη από ημικρανίες και δεν με αποχωρίστηκαν ποτέ.
      Βέβαια, το θέμα με τα παιδιά και την ξενοιασιά, είναι πιο επίκαιρο, λόγω της κρίσης, που πάρα πολλά παιδιά υποφέρουν (ανεργία γονέων, έλλειψη βασικών αγαθών κλπ) Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Καλημερα!
    Αν εξαιρεσεις περιπτωσεις ακραιες, βιας και εκμεταλλευσης η ακομα πραγματικης ενδοιας, οπου κανενα παιδι δεν μπορει να μεινει ανεπηρεαστο, θεωρω πως το παιδι βιωνει την ξενοιασια μεσα απο τους γονεις του. Αναλογα δηλαδη με το ποσο οι γονεις επηρεαζονται στη συμπεριφορα και την ψυχολογια τους απο την κριση, αναλογα με τις προτεραιοτητες που θετουν και το ποσο οι ιδιοι ειναι η εστω δειχνουν ξενοιαστοι, μετραται και η ξενοιασια των παιδιων.Ας μην ξεχναμε πως για ενα παιδι ξενοιασια σημαινει κυριως να νιωθει ασφαλεια, να μη φοβαται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω απόλυτα...πάνω κάτω τα ίδια θα έγραφα και χαίρομαι που δε χρειάστηκε να τα γράψω τέτοια ώρα (τρέχω για ύπνο)...φιλιά πολλά!!

      Διαγραφή
    2. BUTTERFLY,
      Η άποψη σου είναι αρκετά εμπεριστατωμένη και ουσιαστική και θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί σου, όπως και το Μαράκι μας. Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
    3. me (maria),
      νυχτοπούλι κι εσύ ε;; Ελπίζω να πρόλαβες να ξεκουραστείς. Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Πετροκόριτσο μου...με αυτό σου το θέμα χτύπησες φλέβα...πραγματικά...
    Αγαπάω πολύ τα παιδιά και ιδιαίτερα αυτά που μεγαλώνουν δύσκολα...τα νιώθω,τα πονάω...δεν ξέρω πόσο ξένοιαστα μπορεί να μεγαλώσει ένα παιδί μέσα από στις δύσκολες συνθήκες που ανέφερες...ελπίζω και εύχομαι πάντα να μπορεί να το σώζει η αγνότητα που περιβάλλει την ψυχούλα του μέσα από την οποία μπορεί να φτιάχνει έναν δικό του κόσμο ο οποίος θα το κρατάει σε μία απόσταση και θα το προφυλάσσει μέχρι να αυτονομηθεί από τη άσχημη πλευρά που περιβάλλει τον κόσμο των μεγάλων....
    Από σήμερα σε αγαπάω πιο πολύ!Φιλάκια πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αρκεί το "να φτιάχνει έναν δικό του κόσμο" να μην το κάνει από άμυνα, απέναντι σε αδιέξοδα προβλήματα..... Από (χθες) σήμερα, σε αγαπάω κι εγώ πιο πολύ, γιατί είσαι πολύ αυθόρμητο πλάσμα! Σε φιλώ γλυκά Άμυ μου! :))

      Διαγραφή
  5. Τα παιδιά είναι εξ' ορισμού ξένοιαστα! Ή έτσι θα έπρεπε να είναι σε μια ιδανική κοινωνία...
    Βέβαια, οι κοινωνίες που έχουμε χτίσει απέχουν πολύ από το ιδανικό, κι αυτό που καταφέρνουμε είναι να κλέβουμε την παιδικότητα των μικρών (αντί να την δανειζόμαστε και να μαθαίνουμε από αυτή) και να σκοτώνουμε έννοιες (και πράξεις) όπως η ελπίδα, η επανάσταση, η αισιοδόξία, η πρόοδος. Έτσι κλεισμένοι πίσω από στεγανά, συμφέροντα, κι εγωισμούς...

    Με μια ευχή θα σε αφήσω, μακάρι να μπορούσαμε να δούμε όλοι μας τον κόσμο μέσα από μάτια παιδικά!
    Καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξένοιαστα θα έπρεπε να παραμένουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αλλά αρκετά από αυτά πεινούν, πεθαίνουν σε άδικους πολέμους ή μεταναστεύουν με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους από τις απερισκεψίες (και την ψυχρή λογική) των μεγάλων αλλά και των "μεγάλων"... Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Σήμερα σε διάβασα με μια ανάσα κι αυτή πνιγμένη.... πνιγμένη στις ενοχές, στη θλίψη, στο αδιέξοδο! Πολύ συχνά ντρέπομαι και σήμερα οι λέξεις σου ήταν η αφορμή... Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ έτσι νιώθω, εμείς οι "μικροί" πολίτες (κατηγορίας....β') νιώθουμε καμιά φορά κι έτσι, οι "μεγάλοι" όμως είναι ολοκληρωτικά παρτάκηδες! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Πολύ καλή ερώτηση!
    Αν και εγώ θα ρωτούσα κάτι άλλο …. Πότε ακριβώς τελειώνει η παιδική ηλικία και ενηλικιώνεται η πλειοψηφία των ανθρώπων της γης;
    Στα τρία χρόνια; Στα πέντε; Στα εφτά;
    Σε ποια ηλικία μπορεί να κρατήσει όπλο; Να συρθεί στις στοές των ορυχείων; Να ράψει, να μαζέψει σκουπίδια, να εκπορνευτεί, να βγει στα χωράφια;
    Η ευτυχία μετριέται σε στιγμές… από τότε που θα γεννηθούμε μέχρι να σβύσουμε… αν είναι περισσότερες οι στιγμές αυτές από τις δυσάρεστες τότε….
    Ναι υπάρχουν ευτυχισμένα παιδιά… όσο υπάρχουν και ευτυχισμένοι ενήλικες….
    Υπάρχουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταπέλτης το σχόλιο σου κι επέτρεψε μου να το αφήσω ατόφιο....! Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  8. Αχ Πετρουλίνι μου δεν είμαι σίγουρη αν μπορώ να απαντήσω στην ερώτησή σου!Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν παιδιά που αντιμετωπίζουν καθημερινά κατσούφηδες και ευερέθιστους γονείς,γονείς που πνιγμένοι στα προβλήματα της καθημερινότητας ξεχνούν να χαμογελάσουν,να είναι αισιόδοξοι,να μην τσατίζονται και να θυμούνται πως είναι να είσαι παιδί.
    Πολύ ευαισθητοποιημένο πόστ διαμαντάκι μου.Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κανείς δεν είναι σίγουρος ότι μπορεί να απαντήσει Λαχανάκι μου, είναι ρητορικό το ερώτημα, γιατί το κάθε παιδί βιώνει διαφορετικές καταστάσεις. Γλυκά φιλιά!

      Διαγραφή
  9. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΟΙΑΣΤΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
    ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΩ!
    ΦΙΛΙΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αν δεν μιλήσεις μαζί τους, αν δεν τα κοιτάξεις στα μάτια, απάντηση δεν νομίζω πως μπορείς να πάρεις...
    Φιλάκια, κούκλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν δεν διαθέτουν τουλάχιστον τα απαραίτητα, η απάντηση δυστυχώς είναι αυτονόητη... Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  11. Καλησπέρα Πετράδι μου
    Το μέλλον του κόσμου ανήκει σ' αυτά!!!
    Ποιος τους το στερεί;;;

    φιλάκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ναι Joana μου, υπάρχουν πολλά παιδιά όπως το περιγράφεις στο κείμενο σου, όπως και πολλά παιδιά που τρέχουν ξυπόλητα ελεύθερα στα χωράφια, ξένοιαστα γελώντας, φορώντας ένα ταλαιπωρημένο μπουφάν και ας έχουν φάει μόνο μια χούφτα ρύζι ή λίγο ψωμί...
    Τα παιδιά της τσιμεντούπολης βιώνουν τη πλεονεξία των γονιών τους που άφησαν τη γη για να ζήσουν το μεγάλο ψέμα της πόλης και βρέθηκαν κλεισμένα σε διαμερίσματα μπροστά σε μια άθλια TV που τα "ταΐζει" τυράκια σε σχήμα καρδούλας και με γονείς στα πρόθυρα της κατάθλιψης... ποιος φταίει γι αυτό; Φυσικά μόνο ο γονιός που έχει ξεχάσει πως η αγάπη τουλάχιστο ζεσταίνει καρδιές, μικρές μεγάλες.

    ΑΦιλάκια καρδιάς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι αυτό που λέγαμε στην αρχή, πως μεγαλώνοντας, νομίζουμε πως ο κόσμος είναι μόνο για εμάς τους ενήλικες και βάζουμε ακόμα κι επάνω από τα παιδιά μας, τις φιλοδοξίες και τις αυταπάτες μας... Καλό απόγευμα, φιλιά!

      Διαγραφή
  13. Πολύ ευαίσθητο θέμα, κι όπως το ανέδειξες πονάει, πονάει πολύ!
    Η Levina με συμπληρώνει Πετροκόριτσο! Δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο!
    Περαστικά για την ημικρανία σου γλυκιά μου με πολλά φιλιά και με θετική ενέργεια
    να φύγει ο ανεπιθύμητος επισκέπτης σου!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου σ' ευχαριστώ πολύ. Ευτυχώς σήμερα επιτέλους είμαι καλά.. Καλό απόγευμα, πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  14. Υπάρχει τόση μεγάλη απόσταση από το "έτσι θα έπρεπε" έως το "είναι"!
    Κανονικά παιδική ηλικία για μένα είναι τα χρόνια της αθωότητας! Η παιδική ξεγνοιασιά.
    Όταν στο σπίτι όμως υπάρχει κρίση ( όποιας μορφής) πώς να μείνει ανεπηρέαστο;
    Άρα έγκειται στους γονείς τι περνάνε ή τι δεν περνάνε στο παιδί τους και ποιο είναι και το σωστό. Κι ανάλογα την ηλικία του παιδιού.
    Ώρες ώρες αναρωτιέμαι κι εγώ ποιο είναι το σωστό...
    ΥΓ: Είσαι καλύτερα σήμερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως τώρα πια, σε λίγες χώρες και σε λίγες περιπτώσεις, τα παιδιά είναι πραγματικά ανέμελα και ξένοιαστα. Είναι πολύ πικρό αυτό, αλλά πολύ φοβάμαι πως είναι η πραγματικότητα... (σωματικά ψιλοσυνήλθα..) Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  15. Ρητορικό το ερώτημα (φαντάζομαι).
    Σε "ξένοιαστα" μας τελείωσε γενικώς.
    Σε "παιδιά"... παίζεται....

    Τις προάλλες άκουσα τον εξής διάλογο στο γραφείο:
    Κάποια: "Είμαι έγκυος!"
    Κάποιος: "Πάλι; Τι το θες το δεύτερο παιδί;"
    Εκείνη: "Για μπακ-απ, χαχαχα....!!!"

    Με πολλά "χαχαχα" για τα χάλια μας και με λίγη αισιοδοξία πως, κάποια παιδιά στερούνται αγαθών, αλλά είναι χορτασμένα από γνήσια αγάπη. Ίσως το ένα, να είναι προϋπόθεση για το άλλο τελικά.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντελώς ρητορικό το ερώτημα Μαρία μου.
      Ο διάλογος είναι τραγικός.......χωρίς χαχαχα....
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Συμφωνώ με όσα λες, κι είχα τόσα να σου πω επί του θέματος... \

    Αλλά ξαφνικά, δεν μπορώ να σου απαντήσω στην ερώτησή σου, και ξέρεις γιατί; Γιατί έχω κολλήσει να κοιτώ τα παιδιά της φωτογραφίας σου.

    Τι κάνει ειδικά αυτά τα δύο παιδιά ξέγνοιαστα; Γιατί είναι... Κι ας μην είναι τα ρούχα τους φίρμες, τα πρόσωπά τους πεντακάθαρα και αρωματισμένα, ή το περιβάλλον που μπορώ να διακρίνω πίσω τους το "ιδανικό".
    Προσέχεις όμως τα βλέμματά τους; Πόσο χαρούμενα είναι; Τι έλαβαν περισσότερο αυτά τα παιδιά, σε σύγκριση με τα δικά μας;

    Υ.Γ. Είδα σε σχόλιά σου πως δεν ήσουν καλά... ελπίζω να είσαι καλύτερα σήμερα. Σε φιλώ και στέλνω αγκαλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ έχω απορήσει με τα χαμόγελα αυτών των παιδιών κι όχι μόνο μέσα από τις φωτογραφίες. Σε χώρες όπως η Ταϊλάνδη (που πήγα πρόσφατα) αλλά και η Τυνησία (που επισκέφθηκα παλιότερα) αυτό το "φαινόμενο" είναι έντονο και ανεξήγητο, για εμάς τους δυτικούς και τάχα πολιτισμένους... Υ.Γ Σήμερα είμαι καλά. Σ' ευχαριστώ πολύ -κι εσένα- ομορφιά μου! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  17. Τα παιδιά είναι το μέλλον μας.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλλά εμείς οι μεγάλοι τους ετοιμάζουμε ένα μέλλον, άστα να πάνε... Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  18. Τα παιδιά δεν ξέρουν.
    Γι' αυτό είναι όλα ξένοιαστα.
    Ακόμη και στην απόλυτη φτώχεια των χωρών του """"Γ' Κόσμου"""" νομίζουν πως αυτό που ζουν είναι το φυσιολογικό.
    Ημικρανίες ξεημικρανίες, πρέπει μ' αυτά να μας πιάσουν κι εμάς ημικρανίες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, τι;; Μόνο εγώ θα πονοκεφαλιάζω;;
      Θυμπαράθταθη! Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  19. Αν υπαρχουν λεει.....χα!
    Ελα στο σχολειο "μας" και θα δεις πως ζουν ολα.

    υγ....λατρευω μυξουλα και κοτσιδια ...χι χι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η φωτογραφία είναι όντως πολύ καλή, αφού ποζάρουν παιδάκια, αυθόρμητα και αθώα!
      Τι εννοείς "στο σχολείο "μας" αλήθεια;..

      Διαγραφή
  20. Καλησπέρα! Ήρθα να σχολιάσω μιας και είδα την ανάρτηση του...singin in the rain! Υπέροχο κείμενο και είδες κάτι συμπτώσεις>??? Γράψαμε παρόμοιο θέμα! Το σημαντικό είναι ότι όλα αυτά είναι ανακαταμένα με όμορφα συναισθήματα όπως και το παραπάνω εξαιρετικό κείμενο! Παιδκότητα, αθωότητα, αγάπη! Τα παιδιά ξέρουν τελικά! Είναι καιρός να αρχίσουμε να τα ακούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα με τα παιδιά, φίλε Μάκη, είναι ανεξάντλητο, αλλά όπως γράφεις κι εσύ, εκείνα είναι που μας δίνουν δύναμη. Καλωσόρισες κι επίσημα και θα χαρώ να τα λέμε! Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  21. Καλησπέρα γλυκιά μου Πετρούλα..σίγουρα υπάρχουν ξένοιαστα παιδιά..αλλά θα είναι πολύ λίγα πάνω στη γη..στον κόσμο των μεγάλων όλα είναι διαφορετικά..αντιφατικά..πιό ζόρικα..αλλά και στα παιδιά που υποφέρουν εξ'αιτίας των μεγάλων εκεί πρέπει να σιωπούμε με κατεβασμένο κεφάλι..τα παιδιά που δεν θα έπρεπε να είναι ενός κατώτερου θεού..όλα τα παιδιά της γης να είχαν δικαίωμα σε τροφή,νερό,μόρφωση,χαρά παιχνίδι στοργή και αγάπη..όλα αυτά μαζί οδηγούν στην λέξη ξενοιασιά!υπάρχει όμως?εξαιρετική ανάρτηση με συγκλονιστική φωτογραφία..φιλάκια πολλά Πετρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάνω από όλους μας τελικά δεν είναι ο Θεός, είναι τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα κάποιων αδίστακτων κακοποιών στοιχείων, που ο Θεός τους είναι το χρήμα και η εξουσία και τα παιδιά είναι απλοί αριθμοί. Σε φιλώ γλυκά και καλό σου βραδάκι!

      Διαγραφή
  22. Ίσως αν εμείς οι μεγάλοι δεν αφήναμε πίσω την παιδική ηλικία και όλα όσα νιώθαμε τότε, να υπήρχαν πιο πολλά ξένοιαστα παιδιά. Θυμάμαι πως από όταν απέκτησα το πρώτο μου παιδί κι έπειτα όταν έβλεπα παράλογες συμπεριφορές από μεγάλους σκεφτόμουν "καλά, αυτός δεν έχει παιδιά?" και καλά τι παράδειγμα θα δώσει και σε τι κόσμο θα αφήσει αυτά τα παιδιά που είναι το μέλλον. Όλοι αυτοί οι "μεγάλοι" και "σπουδαίοι" δεν έχουν παδιά? Σάμπως τα μεγαλώνουν οι ίδιοι....... κάποτε ένας παππούς (θα το πω κι ας μακρυγορώ γιατί δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ όσο ζω) που είχε ολημερίς κι οληνυχτίς το aircondition ανοιχτό στην παρατήρησή μου ότι καταστρέφεται το περιβάλλον και μετά από κάποια χρόνια θα υπάρχουν πολύ σοβαρά ατμοσφαιρικά προβλήματα μου απάντησε "εγώ δεν θα ζω τότε". Αμέσως ανταπάντησα (είχα θεία φώτηση συνήθως δεν είμαι ετοιμόλγη) "μα έχεις εγγόνια".... μουγκάθηκε ο παππούς.... δεν ξανάβγαλε κουβέντα..... ώρα ν' αρχίσουμε να κοιτάμε πέρα από το εγώ μας.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλημέρα Χριστίνα μου! Αυτό το παράδειγμα που είπες με τον παππού, είναι άλλο ένα δείγμα πως, εμείς οι μεγάλοι κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Ένα άλλο πάλι παράδειγμα (που το είχα αναφέρει και παλαιότερα) είναι που, εμείς οι μεγάλοι καίμε τα δάση και μετά, εντός της καρκινογόνας περιοχής, χτίζουμε ένα σπίτι να στεγάσουμε τα παιδιά μας... Άβυσσος η ψυχή του ενήλικα. Σε φιλώ και καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.