ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΙΚΡΑ ΓΥΑΛΑΚΙΑ...

Η ακτή δεν είναι αμμουδερή. Μικρά και μεγάλα χαλίκια συνθέτουν το τοπίο.

Είναι κάποιες πέτρες που έχουν περίεργα χρώματα, όμοια με πίνακες ζωγραφικής.

Είναι και κάποιες άλλες απλά αδιάφορες. Κανείς δεν τις θέλει στη συλλογή του.

Είναι απλές πέτρες. Είναι απλά πέτρες.

Τα μικρά πράσινα γυαλάκια ξεπροβάλλουν ανάμεσα από τις πέτρες.

Κυριαρχούν λόγω χρώματος. Δεν γυαλίζουν. 

Τα έχει θαμπώσει και τα έχει λειάνει το κύμα.

Ο Χάρης κάνει -χρόνια τώρα- μια παράδοξη συλλογή.

Μαζεύει πράσινα μικρά γυαλάκια.

Στο σπίτι του όλα είναι αρμονικά. Και θυμίζουν θάλασσα.

Βλέπεις, το σπίτι είναι στο λόφο, με τη θάλασσα πιάτο χειμώνα καλοκαίρι.

Όλα δένουν γουστόζικα μέσα στο χώρο. Κι εκεί, επάνω σε ένα τραπέζι, 

ένα μικρό βάζο από μαρμελάδα φιλοξενεί μικρά πράσινα γυαλάκια.

Δεν έχουν καμιά αξία τα μικρά πράσινα γυαλάκια.

Δεν είναι κοχύλια, ούτε βότσαλα. Ούτε καν αστερίες.

Κομμάτια από σπασμένα μπουκάλια μπύρας είναι μόνο, 

που σπάνε την μονοτονία της αμμουδιάς, ανάμεσα σε πετραδάκια και χαλίκια.

Κι όμως, όσο περνούν τα καλοκαίρια, αυξάνονται.

Είναι που όλο και πιο πολύ η κρίση βαθαίνει.

Είναι που όλο και πιο πολύ η μόνη διασκέδαση του καλοκαιριού,

είναι ίσως μια βόλτα στη θάλασσα με μια μπύρα στο χέρι.

Όμως τον Χάρη δεν τον απασχολεί η κρίση. 

Η ζωή του είναι πια μόνο νοσοκομείο.

Η ζωή στο νοσοκομείο σταματά τον χρόνο 

και μετατρέπει την κρίση σε έναν θολό εφιάλτη.

Art: Maria Villioti

Σε μια βόλτα μου στη θάλασσα το μάτι μου εξοικειώνεται εύκολα 

κι αναζητώ κι εγώ πράσινα μικρά γυαλάκια.

Όχι για μένα. Για τον Χάρη. 

Κάθε μέρα σκέφτομαι τον Χάρη και το καλοκαίρι του.

Το καλοκαίρι του Χάρη μετατράπηκε αιφνίδια σε ημέρες αγωνίας.

Εβδομήντα 24ωρα θα πρέπει να μετράει ανάσες και παλμούς.

Όσο κυλούν τα 24ωρα, τόσο ο Χάρης κερδίζει τη Ζωή.

Μια και μοναδική στιγμή όμως, είναι ικανή να κόψει το νήμα της ζωής του.

Δεν "κερδίζει" κάτι επειδή περνούν οι μέρες. Όχι. 

Η Καρδιά του είναι αυστηρή, απόλυτη, αυταρχική. 

Δεν σηκώνει κουβέντα...

Δεκαπέντε 24ωρα απομένουν ακόμα. 

21.600 λεπτά απομένουν ακόμα.

Ούτε λεπτό λιγότερο.

Για να αποφανθούν οι γιατροί ότι ο Χάρης "ζει". 

Για να έχει ίσως ο Χάρης την πολυτέλεια, να περιμένει το επόμενο καλοκαίρι,

για μια ανέμελη βόλτα στην αμμουδιά, έτσι, χωρίς έννοιες.

Μαζεύοντας απλά πράσινα μικρά γυαλάκια...

Ο Χάρης είναι φίλος καρδιακός. 

Ναι, τι σύμπτωση; Η καρδιά του τού κάνει κόλπα για να τσεκάρει φιλίες κι αντοχές...

Καλά να περνάτε καλοί μου φίλοι και να είστε όλοι καλά!
Προσεχώς έχω σκοπό να σας γράψω ποια βιβλία έχουν απορροφήσει το ενδιαφέρον μου όλον αυτόν τον καιρό!

Φιλιά γλυκά και καλό Σαββατοκύριακο σε όλες και σε όλους!

Art: Maria Villioti

.............................................................................. "o pio pistos filos tou skylou"...........................................................................

Το θαλασσινό τριφύλλι

 

ποιος θα βρει να μου το στείλει...

Μια Πέτρα

................................................................................................................

.................................................................................................................