Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΣΣΕΣΑΙ ΚΑΠΟΥ


Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά, δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβου-λία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐαΑυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.

Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία, λίγα χέρια, που δ ε ν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγ
νοια γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαι-νόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός, όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυ-τοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν. Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέ-ος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;

Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφε-ρε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.


Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηρι-

ότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινω-νική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο, ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους. ~11 Φεβρουαρίου 1917~Αντόνιο Γκράμσι~Συγγραφέας~Πολιτικός


Δεν χρειάζονται λόγια. Αναρτώ αυτό το κείμενο, επειδή με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. 
Τόσο, που τείνω να μισώ όσους αδιάφορους υιοθετούν τον τίτλο του "ενδιαφερόμενου"
επειδή οι οθόνες "καθρεφτίζουν" ιδανικότερα τα είδωλα, από ό,τι οι καθρέφτες.
........................................................ Foto ......................................................
 ❤¸¸.•*¨*•♫ .....................................................................................❤¸¸.•*¨*•

56 σχόλια:





  1. «Αν ήρθες σε αυτό τον κόσμο για να μετρήσεις τα χρόνια σου και να ζήσεις μια φρόνιμη ζωή δεν έχεις να φοβηθείς τίποτε. Τους φρόνιμους δεν τους πειράζει κανείς. Μα αν είναι να χαθεί κάποτε ο κόσμος θα χαθεί από τους φρόνιμους.





    «Αν ήρθες σε αυτό τον κόσμο για να μετρήσεις τα χρόνια σου και να ζήσεις μια φρόνιμη ζωή δεν έχεις να φοβηθείς τίποτε. Τους φρόνιμους δεν τους πειράζει κανείς. Μα αν είναι να χαθεί κάποτε ο κόσμος θα χαθεί από τους φρόνιμους. Γιατί αυτοί κάναν τους ισχυρούς ισχυρότερους».Απο τον μεγάλο δικό μας Μ.Λουντέμη....πολύ ενδιαφέρουσα και επίκαιρη η ανάρτηση σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαρία και σε ευχαριστώ για το εξίσου σημαντικό μήνυμα του δικού μας Λουντέμη.

      Διαγραφή
  2. Μμμ ναι, όντως, μόνο που οι ενταγμένοι και ενδιαφερόμενοι, πολύ συχνά είναι μούφα! Εντάσσονται κάπου από αδυναμία και φόβο μην τους πουν αδιάφορους, μα ο παρτακισμός και το παραφουσκωμένο εγώ τους υποβόσκει! Διότι με τόσους ενταγμένους, δεν θα είχαμε φτάσει ως εδώ!!! Προέχει να γίνουμε πολίτες από λαός-μάζα και μετά "ενταγμένοι πολίτες"! Το κουκούτσι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι στο άτομο... Πολλά υγιή άτομα κάνουν μια υγιέστατη συλλογικότητα! Ας ξεκαθαρίσει πρώτα ο καθείς ποιος είναι, τι κάνει και γιατί το κάνει και μετά ας μιλήσουμε για συλλογική συνείδηση!!! Δεν τα έχω με τον Γκράμσι μηδέ με σένα Πέτρα μου :))) Αλλά τα έχω παρμένα, με πάαααρα πολλούς που κάνουν καραμέλα την επανάσταση και ο τρόπος που ζουν και σκέφτονται, άλλου με πάει.... Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε νομίζω ότι έχουν διαφορά οι απόψεις μας Ειρήνη μου. Και φυσικά συμφωνώ πως από την αδιαφορία έως την επανάσταση, είναι ένας αιώνας δρόμος.

      Διαγραφή
  3. Αυτό γινόταν πάντα και πάντα θα γίνεται.
    Εδώ κοτζαμ Πιλάτος και με την αδιαφορία του και το "νίπτω τα χείρας μου" σταυρώθηκε ο Χριστός τι να πούμε τώρα.
    Ο Ισοκράτης έλεγε ότι δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να κλαίει ο κόσμος με ένα ποίημα ή μια φανταστική ιστορία και στα αληθινά βάσανα του κόσμου να δείχνει τόση αδιαφορία;;
    Και εγώ απορώ.
    Από τι είμαστε φτιαγμένοι;
    Δεν έχω καταλάβει ακόμα.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κακό λοιπόν είναι πως η νοοτροπία "Πόντιου Πιλάτου" εφαρμόζεται δυστυχώς πρωταρχικά από τους λαούς και μετά -με τις ευλογίες των λαών- και από τις εξουσίες.

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα Πεττράδι μου
    Με κάλυψε πλήρως το κείμενο
    Στις πλάτες των ανθρώπων δουλεύεται
    η ιστορία κι αλίμονο σ΄αυτές που είναι
    χέρσες...

    φιλάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αδιαφορώ για την ανάρτησή σου!!!
    :-p
    Υπέροχα και πολύ δυνατά λόγια...
    Και η εικόνα είναι τόόόσο παραμυθένια, γλυκιά και.... ενδιαφέρουσα!!!
    ;-)
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κατάλαβα ότι ήρθες εδώ για τη φωτογραφία! Αχαχα! Χάρισμα σου βρε! Φιλιά :))

      Διαγραφή
  6. "...αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;"
    Κρατώ αυτό, γιατί εδώ είναι η ουσία!
    Ο άνθρωπος, απ' ό,τι μας δείχνει το κείμενο, μια και είναι πολύ παλιό, αλλά και σύμφωνα με την παγκόσμια ιστορία, δεν αλλάζει τρόπο και στάση σε όσα τον αφορούν άμεσα και τον καίνε!
    Πάντα από τους λίγους ξεκίνησαν οι ανατροπές και στην περίπτωση που οι συγκυρίες στέκονταν ευνοϊκές παρέσυραν και τα πλήθη μαζί τους.
    Αργεί η ξαστεριά;
    Ένα υπέροχο κείμενο επέλεξες και ευφάνταστες εικόνες!!!
    Να είσαι καλά, Πετροπουλουδάκι μας!

    υ.γ.
    Δες κάτι σχετικό στο μέιλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν η αδιαφορία ήταν άθλημα θα είχαμε σαρώσει τα βραβεία.
    Δεν ξέρω γιατί συνεχίζουμε να είμαστε αδιάφοροι ενώ η ζωή μας ταρακουνά με την πραγματικότητα της. Όσο και αν μας κουνά όμως δεν ξυπνάμε.
    Και φοβάμαι. Γιατί τι θα γίνει αν δεν ξυπνήσουμε ποτέ και μείνουμε αδιάφοροι για πάντα;
    Σε φιλώ Πέτρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω εκφράσει ήδη μια πικρή κουβέντα: 400 χρόνια σκλαβιά στους Τούρκους, τυχαία, δε νομίζω...

      Διαγραφή
  8. και κάπου να μην εντάσσεσαι ολοκληρωτικά δεν είναι και κακό, όμως η αδιαφορία είναι το χειρότερο πράγμα και θα συμφωνήσω. Αδιαφορώντας, δεν αλλάζεις μια κατάσταση, απλά τη συντηρείς...Μεγάλο κακό! φιλάκια πολλά Πετρούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ απλά ναι, συμφωνώ και για αυτό αγανακτώ evonitsa μου, γιατί πολλοί βλέπουν τι σκατά γίνεται γύρω μας και κλείνουν αυτιά και μάτια...

      Διαγραφή
  9. Στ΄αλήθεια αγαπητή μου φίλη, οι αδιάφοροι, οι ανένταχτοι είναι η μεγάλη ζημιά στην κοινωνία.
    Δυναμική η ανάρτησή σου.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ φίλε Ντένη και σε ευχαριστώ και για τα μέιλ σου. Την καλημέρα μου :)

      Διαγραφή
  10. Με βρίσκει και εμένα σύμφωνη. Η αδιαφορία και η μη δράση είναι τα χειρότερα. Εύχομαι προσωπικά να ήμουν πιο δραστική σε κάποιες καταστάσεις....
    Τα φιλιά μου!

    υ.γ. πήρες το e-mail που σου έστειλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειλικρινά και στα πλαίσια της αυτογνωσίας, κι εγώ οφείλω να γίνω (πιο) δραστική.

      Διαγραφή
  11. Έχει σωστές θέσεις όμως ξεκινάει για μένα λάθος!
    Το μίσος με χαλάει!
    Φοβάμαι πολύ περισσότερο τους γεμάτους μίσος, από τους αδιάφορους...έχω ένα τσουβάλι επιχειρήματα...
    Ο θυμός δεν είναι για μένα η κινητήριος δύναμη!

    Η παιδεία θα έπρεπε να είναι ...και η Παιδεία δεν πάει χέρι χέρι με την οργή!
    Φιλιά πολλά Πετρούλα μου♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα, μερικές φορές η λέξη "μισώ" μπορεί να είναι υπερβολή ή σχήμα λόγου. Επίσης δεν μπορούμε να ξέρουμε αν όντως ξεκινά έτσι το κείμενο. Όπως και να το κάνουμε, ένας άνθρωπος που πέθανε φυλακισμένος για τις ιδέες του, (ενδέχεται να) δικαιούται να μισεί όσους αδιαφόρησαν για την καταστροφική πορεία της χώρας του...

      Διαγραφή
  12. Η δράση απαιτεί ανάληψη ευθύνης και οι συνέπειές της, που μπορεί να μην είναι χειρότερες από τις παρούσες συνθήκες ζωής, είναι όμως άγνωστες, τρομάζουν. Και το άγνωστο μπορεί να φαντάζει περισσότερο επικίνδυνο κι από μια κόλαση οικεία...
    Και με τη δράση εννοώ, βέβαια, το δημιουργικό προχώρημα της ζωής, κάτι για το οποίο, φαντάζομαι, θέλεις να μιλήσεις κι εσύ με το κείμενο, γιατί υπάρχουν πολλοί δραστήριοι πολίτες που δουλεύουν για την καθιέρωση του μεσαίωνα.

    Η εικόνα μαγευτική, Πέτρα! (δυστυχώς, δεν μπόρεσα να βρω το δημιουργό της από το link, βρήκα όμως άλλες υπέροχες εικόνες!!!)
    Φιλιά - δραστήρια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα, είσαι ακριβώς μέσα στο μυαλό μου, ακριβώς έτσι το είδα κι εγώ το κείμενο. Την φωτό αν τη θες, αντέγραψε την από μένα, τον δημιουργό δεν τον θυμάμαι ούτε εγώ.

      Διαγραφή
  13. Ωραία τα λεγε!! Δυστυχώς η αδιαφορία έχει γίνει μεταδοτική σαν ιός...
    Ελεγε κάπου ο Σαμαράκης στο σήμα κινδύνου, δεν έχουν το δικαίωμα να ναι ήσυχοι.. Να κοιμούνται ήσυχοι...
    Αυτός είναι ο μέγας κίνδυνος..
    Δεν προσδοκώ αντίδοτο.. Στο πρώτο τυράκι πέφτουν στη φάκα.. Είτε είναι λεφτά, είτε θεάματα. Ο καθένας έχει κάνει την επιλογη του..
    Σε φιλώ συμπεθέρα μου αγαπημένη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαντάσου πόσο πιο πικραμένοι υπήρξαν λοιπόν εκείνοι οι άνθρωποι που φυλακίζονταν ή εξορίζονταν για τους αγώνες τους και οι άλλοι κοιμόντουσαν μακαρίως!

      Διαγραφή
  14. Καλα κανεις και συμφωνεις... Απο οσο βλεπεις ομως, εναν ολοκλρηο αιωνα μετα κι ολα ειναι ακριβως ιδια... κι αυτη η μελλοντικη πολιτεια δεν ηρθε ακομα, μοιαζει πιο μακρινη πιο ουτοπικη απο ποτε!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μάλιστα σε διάφορες χώρες του κόσμου, οπότε παίδες...χαλλλλαρά..!

      Διαγραφή
  15. Γράφτηκε (ή ειπώθηκε, δεν ξέρω) το 1917 και είναι σαν να γράφτηκε σήμερα. Τι να πεις...
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όπως έγραψα πιο πάνω, και μάλιστα σε άλλη χώρα, αλλά είναι σα να γράφτηκε για τη δική μας.

      Διαγραφή
  16. «Μόνοι γαρ τον τε μηδέν τώνδε μετέχοντα ουκ απράγμονα, αλλ’ αχρείον νομίζομεν»

    Μόνον εμείς, αυτόν που μένει αμέτοχος στα κοινά, δεν τον θεωρούμε απλώς αδιάφορο, αλλά άχρηστο.
    Περικλής 430 π.Χ.
    (Από τον Επιτάφιο, όπως τον κατέγραψε ο Θουκυδίδης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φοβάμαι πως "οι άχρηστοι" είναι περισσότερο ευτυχισμένοι, φίλε Άρη.

      Διαγραφή
  17. Ο άνθρωπος είναι σαν το ρεύμα: διαλέγει πάντοτε τον εύκολο δρόμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Λοιπον,ΠΕΤΡΑ..
    Το θεμα ειναι ΘΕΜΑΤΑΡΑ....
    Και απο τα υπολοιπα σχολια που διαβασα,φαινονται ΜΕΡΙΚΕΣ απο τις αποχρωσεις του...
    Γιατι δεν ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ, οι Φαιστες....ειναι;;;
    ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ..!!!
    Ουτε οι ΝΑΖΙ παλαιοι και νεοι...Ειναι αδιαφοροι...Αντιθετως..!!!
    Πιστευουν,οσοι δεν ειναι εγκαθετοι,σε καποια ιδεολογια,του ΜΙΣΟΥΣ..Αλλα δεν ειναι αδιαφοροι...
    Ειναι αμορφωτοι..Ειναι στρεβλοι...
    Ειναι..Ειναι..Αλλα αδιαφοροι,δεν ειναι...!!
    Οποτε,νομιζω,το θεμα,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ στο ενδιαφερον,στην ενταξη..Αλλα στα..Προαπαιτουμενα της ενταξης αυτης...
    ΓΙΑΤΙ εντασσεται κανεις..Και ΠΟΣΟ εντασσεται...
    Διοτι..Και ο Θρησκευαμενος..Ενταγμενος ειναι...
    Και ο Τζιχαντιστης....Αυτος..ΠΑΡΑ ειναι...

    Το ταπεινο λοιπον,συμπερασμα μου ειναι...ΚΟΜΜΑΤΙΑ απο ΟΛΑ τα παραπανω σχολια....
    Πρεπει να εντασσεται,κανεις..Δεν πρεπει να εινα Αδιαφορος...ΗΛΙΘΙΟΣ δηλαδη....
    Αλλα..Πρεπει πρωτα να ξερει ΠΟΙΟΣ ειναι...
    Να κατανοει και να παραδεχεται το ατομο του...
    Να αμφισβητει συνεχως,και με επιχειρηματα..Την ιδια αυτην την ενταξη του...
    ΚΑΙ βεβαια,να εχει την παιδεια,την μορφωση,και την συναισθηματικη εφυια..Να μπορει να ξεκλειδωνει τα μυνηματα των εποχων...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προφανώς και μιλάς για σκεπτόμενους πολίτες που έχουν βρει τον δρόμο τους και φυσικά συμφωνώ ότι ο δρόμος αυτός προϋποθέτει αυτογνωσία. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη.

      Διαγραφή
  19. Κάποτε, φιλενάδα μου, η αδιαφορία είναι καλή θεραπεία για αυτούς που πωνάμε τόσο... σε μικρές δώσεις, εντάξει :))

    Καφεδάκι και τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ως μέσο άμυνας θα συμφωνήσω, αλλά όπως λες, προσωρινά. Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  20. Με απωθεί η λέξη "μισώ", γι αυτό και το διάβασα με αρνητική διάθεση.
    Θα προτιμούσα κάτι που να πονάει περισσότερο (κατανοώ ή νιώθω οίκτο)...
    Συμφωνώ μέχρι κεραίας με τον Μαχαίρη και θεωρώ ότι το να ανήκεις κάπου είναι ανθρώπινη ανάγκη, αλλά δεν συνεπάγεται πάντα τη συναισθηματική ωριμότητα και την κοινωνική συμμετοχή. Ο κόσμος δεινοπαθεί απ' όλους όσους αποτελούν αγέλη και κατασπαράσσουν συνανθρώπους στο όνομα μιας ιδεολογίας ή θρησκείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, θα σου πρότεινα να διαβάσεις το -γενικό- σχόλιο μου πιο κάτω, αλλά και την απάντηση μου στην Αριστέα. Θα δεις ότι εγώ το προσέγγισα το θέμα μέσα από μια άλλη οπτική.

      Διαγραφή
  21. δυνατό το κειμενο... δυστυχώς υπάρχουν οι αδιάφοροι... ας ελπίσουμε οτι θα αλλάξουν... για νάμαστε όλοι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δίκοπο μαχαίρι αυτή η παρότρυνση μιας και η ένταξη μπορεί νε έχει πολύ αρνητική έκφραση. Κι ο ακροδεξιός είναι ενταγμένος και είναι μάστιγα για την κοινωνία. Νομίζω πως η ένταξη πρέπει να έχει μονάχα μία κατεύθυνση, την επιθυμία σύστασης κοινωνικού κράτους δικαίου. Αν είναι κάποιος να ενταχθεί και να μου ψηφίζει Χρυσή Αυγή και Σαμαρούκο 1000 φορές να είναι ένα απολιτίκ αδιάφορο πλάσμα!

    Το συζητάμε κι αύριο γιατί σήμερα είμαι off. Φιλιά!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα μου, σε παραπέμπω και σένα στο γενικό μου σχόλιο λίγο πιο κάτω. Δεν το βλέπω καθόλου μέσω "κομματικής ένταξης" το θέμα.

      Διαγραφή
  23. Πετρίνα μου,

    καλημέρα κορίτσι μου,
    εξαιρετικού ενδιαφέροντος..το θέμα της ανάρτησής σου..

    "πολιτικός"..ο κύριος.. και μόνο που διαβάζω τη λέξη..με "χαλάει"..
    και ας καίγονται και τα χλωρά..δίπλα στα ξερά..
    "μίσος".. με χαλάει διπλά..

    εν συντομία..
    "ανήκω..σε μένα.. μόνον"..
    από το άτομο..ξεκινούν όλα.. για να φτάσουν στην οικουμένη..
    αυτό που ξεχωρίζει τον άνθρωπο..από τα ζώα..
    η δυνατότητα να επιλέγει..
    τις επιλογές...όμως τις καθορίζουν ένα σωρό παράγοντες..
    ωριμότητα..γνώσεις..γνώσεις..γνώσεις..........
    χρέος του ανθρώπου.. να μαθαίνει..για να μπορεί..
    να συναισθάνεται τις ευθύνες του..και να εκπληρώνει..το καθήκον του..
    τα "στιβαχτήρια ψυχών"... τα σημερινά σχολεία..
    έχουν έναν και μόνο λόγο ύπαρξης..
    να βγάζουν..άβουλα...όντα.. άπραγα... να ακούν τη λέξη ευθύνη...
    και να νομίζουν ότι είναι "τίτλος τραγουδιού..επίκαιρου..σουξέ"..

    τα παιδιά μας ..και τα μάτια μας..μόνον αυτά..δίνουν μικρή ελπίδα..!!

    τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς:))
    πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιώ, ο Γκράμσι μπορεί να υπήρξε πολιτικός, αλλά ως αγωνιστής, φυλακίστηκε και πέθανε στην φυλακή για τις ιδέες του.(πως είναι οι της χα; καμία σχέση. δες το βιογραφικό του) Καλό είναι να μην τα ισοπεδώνουμε όλα και φυσικά δεν μιλώ σε προσωπικό τόνο, για να μην παρεξηγηθώ. Για τα υπόλοιπα που γράφεις, όχι απλά συμφωνώ, συνυπογράφω κιόλας.

      Διαγραφή
  24. Πολύ μεγάλη κλωτσιά στο στομάχι μας έριξε ο Γκράμσι. Μέσα σε αυτό το κείμενο και ποιος δεν αναγνώρισε τον εαυτό του; Και στο τέλος μας αποτέλειωσες!
    Πριν από τον Γκράμσι πάντως τα είχαν πει άλλοι:

    Όσοι αδιαφορούν για τα κοινά, είναι καταδικασμένοι να εξουσιάζονται πάντα από ανθρώπους κατώτερους τους (Πλάτωνας)

    Το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν (Ισοκράτης)

    Δεν θεωρούμε φιλήσυχο αλλ' άχρηστο αυτόν που δεν ασχολείται με τα κοινά (Περικλής)

    Από τη στιγμή που θα πει κανείς, προκειμένου για τις υποθέσεις του κράτους, “Tι μ' ενδιαφέρει;”, μπορούμε να υπολογίζουμε ότι έχει γίνει το πρώτο βήμα για την παρακμή τον κράτους αυτού (Ζ. Ζ. Ρουσσώ)

    Και κάτι πιο "κοντινό" μας που έχει γράψει ένας "ανώνυμος": Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα;


    Και όλα αυτά στα γράφω για να μη με πεις αδιάβαστο. Μπορεί να μην κάνω τίποτα όλη μέρα μπροστά σε μια οθόνη, είδες όμως που τα ξέρω;
    Πέρα από την πλάκα, ο Γκράμσι και οι άλλοι που προανέφερα αναφέρονταν στην εποχή τους. Όταν σήμερα με καλείς να ενταχθώ, που και γιατί μου λες; Τα έχουν τόσο όμορφα φτιάξει τα κόμματά τους, τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις, τις φοιτητικές τους παρατάξεις που όποιος τους αντιστέκεται τον τρώει το σκοτάδι.
    Μάλλον λοιπόν πρέπει να φτιάξουμε κάτι από την αρχή που να μη σέρνει τη βρώμα δεκαετιών ή και αιώνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο, δυο σχόλια πιο κάτω, θα βρεις την απάντηση μου για το πρίσμα που εγώ εξέλαβα τα λεγόμενα του Γκράμσι.

      Διαγραφή
  25. εγω παλι δε μισω κανεναν. μονο τους δολοφονους και τους παιδεραστες αλλα και παλι δεν τους μισω. τους σιχαινομαι και τους λυπαμαι. βεβαια οταν η αδιαφορια γινει εσκεμμενη αγνοια στο φονο καταληγει, τον οποιο φονο δηλαδη...


    καλημερα φιλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν και το κάνω σπανίως Κική, θα αντιγράψω όσα έγραψα στην Αριστέα: "μερικές φορές η λέξη "μισώ" μπορεί να είναι υπερβολή ή σχήμα λόγου. Επίσης δεν μπορούμε να ξέρουμε αν όντως ξεκινά έτσι το κείμενο. Όπως και να το κάνουμε, ένας άνθρωπος που πέθανε φυλακισμένος για τις ιδέες του, (ενδέχεται να) δικαιούται να μισεί όσους αδιαφόρησαν για την καταστροφική πορεία της χώρας του".

      Διαγραφή
  26. Πιστεύω ότι ο ανένταχτος δεν είναι απαραίτητα και αδιάφορος. Απλώς μπορεί να μην του αρέσει να τον τραβάει το κόμμα από το μανίκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθηνά μου, καμία σχέση με αυτό που ήθελα να περάσω εγώ ως μήνυμα. Κι επειδή κάποιοι είχατε μια άλλη άποψη -σεβαστή- έγραψα το από κάτω ακριβώς σχόλιο, για να ξεκαθαρίσω την θέση μου αφενός και αφετέρου για να... "υπερασπιστώ" (λέμε τώρα, ε; χαχα) τις θέσεις του Γκράμσι.

      Διαγραφή
  27. Καλημέρα φίλες και φίλοι.
    Πριν απαντήσω στον καθένα σας ξεχωριστά, θα ήθελα να σας πω ότι εγώ ως "ανένταχτο" εξέλαβα -μέσω του κειμένου- όποιον δεν εντάσσεται στην κοινωνία, προκειμένου να αφουγκράζεται τα προβλήματα και απλά κωφεύει, περιμένοντας τη λύση πάντα από τους άλλους. Με αυτήν την λογική ανάρτησα αυτό το κείμενο και με αυτήν την πρόθεση θα απαντήσω στα σχόλια σας. Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καθόλου δεν πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Δηλ. να περιφέρεις με καμάρι την ταμπέλα που σου έβαλαν κάποιοι, με τα δικά τους κριτήρια, είτε συμφωνείς, είτε όχι.
    Αναρχοαυτόνομη εγώ, θέλω την ελευθερία της σκέψης και των πράξεών μου, όσο γίνεται. (Θέλω τα όπα μου, θέλω τις βόλτες μου με γιωταχί...)
    Κάποια από τα προηγούμενα σχόλια επισημαίνουν τη μονομέρεια της θέσης του υποχρεωτικού ανήκειν. Όταν σκέφτεσαι όσο πιο αμερόληπτα μπορείς, χωρίς να άγεσαι και να φέρεσαι από όσα φέρνουν οι καιροί, ανοίγεις το δρόμο περπατώντας. Ανάμεσα στο πότε ενεργούμε ως λαός και πότε ο λαός γίνεται όχλος, συχνά τα όρια είναι δυσδιάκριτα έως ασαφή.

    Η αδιαφορία είναι ένα εντελώς άλλο πράγμα: συνήθως εξοργιστική, σε κάποιες περιπτώσεις όμως είναι μια κάποια λύση σε αδιέξοδες καταστάσεις, πχ. σε μια προσωπική διαφωνία που δεν οδηγεί πουθενά.
    Κι επειδή έχω και τη διαστροφή της ποίησης, μου έρχεται συνειρμός το Αν του Κίπλινγκ.
    http://www.katohika.gr/2013/10/an.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή έχω γράψει ήδη πιο πάνω τις θέσεις μου κι εγώ, δεν έχω ούτε εγώ την άποψη του "υποχρεωτικού ανήκειν" αφενός, αφετέρου όμως, εγώ εισέπραξα μέσα από τα λόγια του Γκράμσι, ότι ούτε εκείνος είχε απόψεις περί "υποχρεωτικού ανήκειν" σε ένα κόμμα, πέρα από το ότι επιθυμούσε διακαώς, σκεπτόμενους και ενεργούς πολίτες, ως μονάδες μιας ομάδας, που ονομάζεται κοινωνία. Την καλημέρα μου.

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.