*Αμ, ξυπνήσαν οι σκλάβοι Αντωνάκη μου!...

Δεν ξέρω αν με ακούς καλά. Η πόρτα τής ντουλάπας είναι κλειστή. Φως από πουθενά, αλλά όσο περνάει ο καιρός, το συνηθίζω... Μη με ρωτάς για το οξυγόνο. Αν έχω μάθει κάτι καλά, 

είναι να κάνω οικονομία στις ανάσες μου. Όχι σπατάλες. Η ζωή χωρίς οξυγόνο συνεχίζεται.

Στις 10:15 το πρωί της Πέμπτης, 23 Αυγούστου του 1973 η Sveriges Kredidbank της Στοκ-χόλμης σείστηκε από πυροβολισμούς. «Το πάρτυ μόλις άρχισε», ανακοίνωσε ο 32χρονος Jan-Erik Olsson, παλιός δραπέτης φυλακών. «Το πάρτυ», πράγματι, συνεχίστηκε για περί-που 131 ώρες -για πάνω από 5 ημέρες- καθώς ο Olsson κράτησε ομήρους τέσσερις υπαλλή-λους της τράπεζας στο θησαυροφυλάκιο, μέχρι αργά το απόγευμα της 28ης Αυγούστου.

Νιώθω το αίσθημα της...αδικίας να με κατακλύζει. Νιώθω, από τη μια το dna μου κι από την άλλη τη δύναμη τής συνήθειας, να με συνθλίβουν. Πως να το πω, νιώθω σαν ψάρι έξω από το νερό. Νιώθω ότι θέλω κι απ' την άλλη πάλι, νιώθω ότι δεν θέλω. Κι ας ασφυκτιώ...

Παρόλο που η ληστεία από μόνη της δεν ήταν συνταρακτικής σημασίας, αργότερα οι συ-νεντεύξεις των τεσσάρων ομήρων έφεραν στο φως αναπάντεχες συνέπειες. Συνέπειες που επαληθεύτηκαν σε πολυάριθμες άλλες «καταστάσεις ομηρίας» στα χρόνια που ακολούθη-σαν. Αν και οι αιχμάλωτοι από μόνοι τους δεν ήταν σε θέση να το εξηγήσουν, παρουσίασαν μία παράξενη σχέση με τους εγκληματίες που τους κρατούσαν. Ταυτίστηκαν με αυτούς ενώ ένιωθαν φόβο γι' αυτούς που έβαλαν τέλος στην αιχμαλωσία τους. Κάποιοι μάλιστα κατέ-θεσαν υπέρ των εγκληματιών ή συγκέντρωσαν χρήματα για τη νομική υπεράσπισή τους.

Όλα ξεκίνησαν την 26η Ιανουαρίου. Μια μόλις ημέρα μετά τις βουλευτικές εκλογές. Το αποτέλεσμα γνωστό. Ο λαός μίλησε -που λένε- και έδωσε εντολή στη νέα κυβέρνηση να σχηματίσει κυβέρνηση! Σωστά; Τι θέλουν τώρα απ' τη ζωή μου, μου λες; Διότι, ενώ 

ως πολίτης, είχα ψηφίσει, νόμιζα ότι είχαν τελειώσει και τα..καθήκοντα μου. Τι; Λάθος;

Η Σουηδική τοποθεσία της Sveriges Kreditbank έδωσε το όνομά της σε αυτήν την πνευμα-τική διαταραχή ως Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Η μακροχρόνια ψυχολογική έρευνα του περιστατικού αυτού και άλλων παρόμοιων καταστάσεων ομηρίας έχει καταλήξει σε ένα σαφές και χαρακτηριστικό σύνολο συμπτωμάτων για το Σύνδρομο της Στοκχόλμης: 

Οι όμηροι αρχίζουν να ταυτίζονται με τους εγκληματίες που τους κρατάνε. Αρχικά τουλά-χιστον, αυτή η ταύτιση αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας, που βασίζεται (συνήθως ασυνεί-δητα) στην ιδέα ότι ο εγκληματίας δεν θα βλάψει τον αιχμάλωτο εάν αυτός είναι συνεργά-σιμος και ακόμη αν τον υποστηρίζει απόλυτα. Ο αιχμάλωτος προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του εγκληματία με σχεδόν παιδαριώδη τρόπο. Ανάλογα με το βαθμό της ταύτισης με τον εγκληματία, μπορεί να αρνηθεί ότι αυτός έχει άδικο, πιστεύοντας ότι οι επίδοξοι σωτήρες του και η επιμονή τους να τιμωρήσουν τον εγκληματία, είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται! { "Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης" Πηγή εδώ}

Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας. Κλειδώνουμε κι ο κλέφτης είναι μέσα.
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης μάς έχει μετατρέψει σε φοβικούς, τόσο, που αυτός ο φόβος, τους μόνους που καταστρέφει, είναι εμάς τους ίδιους. Σα να παίζει η Εθνική Ελλάδας κι εμείς να είμαστε με την αντίπαλη ομάδα. Μόνο που εδώ δεν μιλάμε για παιχνίδι. Εδώ υπάρχουν αυτοκτονίες, παιδιά που πεινάνε, άνεργοι πολίτες, άστεγοι γεμάτοι απόγνωση..

"Δύο χρόνια μετά την έναρξη του ελληνικού προγράμματος, το ΔΝΤ έψαξε για ιστορικά παραδείγματα, όπου προγράμματα πανομοιότυπα με αυτά της Ελλάδας, στα οποία η αποπληρωμή του χρέους μέσω λιτότητας -χωρίς σημαντική ελάφρυνση του χρέους ή του πληθωρισμού- να πέτυχε. Δεν βρήκαν κανένα! Τώρα λοιπόν που ο κ. Τσίπρας έχει κερ-δίσει, σημειώνοντας μεγάλη νίκη, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα πρέπει να αποφύγουν τις δηλώσεις με τις οποίες τον καλούν να ενεργήσει..."υπεύθυνα" και να ακολουθήσει το πρό-γραμμά τους. Ο λόγος είναι ότι δεν έχουν καμία αξιοπιστία: το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα ποτέ δεν είχε νόημα. Δεν είχε καμία πιθανότητα να λειτουργήσει" Κρούγκμαν

Όλοι θα θυμόμαστε τις προηγούμενες κυβερνήσεις, να μας μιλούν για την ψυχολογία ότι ήταν το ήμισυ του παντός και τώρα που επιτέλους ανακτάται η αξιοπρέπεια μας, μην αφήσουμε την ψυχολογία μας, να παραμείνει στα τάρταρα. Το χρωστάμε στα παιδιά μας!

"Αν μη τι άλλο, το πρόβλημα με τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι ότι δεν είναι αρκετά ριζοσπαστικά. Η ελάφρυνση του χρέους και η χαλάρωση της λιτότητας θα μειώσουν τον οικονομικό πόνο, αλλά είναι αμφίβολο αν αυτά είναι επαρκή για να προκαλέσουν μια ισχυρή ανάκαμψη. Ο κ. Τσίπρας είναι πολύ πιο ρεαλιστής από τους αξιωματούχους που θέλουν τη συνέχιση του προγράμματος. Η υπόλοιπη Ευρώπη πρέπει να του δώσει μια ευκαιρία να τερματίσει τον εφιάλτη της χώρας του". *Πολ Κρούγκμαν~Αμερικανός οικονομολόγος και συγγραφέας, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών. {To άρθρο δημοσιεύτηκε στους New York Times} Φωτογραφίες ανάρτησης

"Θα καταφέρουμε να κάνουμε αυτό που έκαναν στην Ελλάδα!"... έγραφε ένα πανό στη μεγαλειώδη συγκέντρωση των Podemos στην Ισπανία. Πόσο πολύ περήφανοι πρέπει να νιώθουμε με αυτά τα λόγια και πόσα χρόνια είχαμε να τα ακούσουμε! Εμείς, που μέχρι πριν από μια εβδομάδα, μας είχαν για τελειωμένους όλοι τους! Μόνο που...εμείς κρατάμε την τύχη μας στα χέρια μας κι όπως λέει κι ο εκλεκτός δημοσιογράφος Γιάννης Στρατάκης, ψηφίζουμε κάθε μέρα με τις πράξεις μας! Ας κρατηθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
Πέρα και πάνω από τα δυσοίωνα κοράκια, που θέλουν το θάνατο μας, εμείς ας ζήσουμε!

1) Ξεκαρδιστικό βίντεο όπως πάντα: ο Χίτλερ μαθαίνει για τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ!

2) Ύστερα από πολύ ξύλο και ηρωικό αγώνα, "τα κόκκινα γάντια ξαναπιάνουν τις σκούπες". Οι καθαρίστριες δικαιώνονται, έτσι όπως τους αξίζει! 

3) "Τα κουρέλια τραγουδάμε ακόμα" ζωγραφίζουν: Καθώς απομακρυνόταν το αυτοκίνητο με τον Ντάισελμπλουμ, 

εμφανίστηκε τρέχοντας ο πρώην πρωθυπουργός *Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος κυνηγώντας το αυτοκίνητο,

φώναζε σε άπταιστα...τροϊκανά: “στάσου, μνημόνια!”

Δεν ξέρεις εσύ! Mia Petra ξέρει;

❤¸¸.•*¨*•♫ .....................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫