Κάποιος είχε πει ότι είμαστε τρία διαφορετικά πρόσωπα: αυτό που είμαστε,
αυτό που θα θέλαμε να είμαστε κι αυτό που βλέπουν οι άλλοι ότι είμαστε...
-Κατ΄αρχάς νομίζουμε ότι οι άλλοι είναι σαν κι εμάς, οπότε υπάρχει κατανόηση αντιδρά-sεων. Στην πραγματικότητα κάτι τέτοιο δεν ισχύει και απλώς μας οδηγεί σε παρερμηνείες συμπεριφορών και σκέψεων -Δεύτερη συχνή παγίδα είναι το ότι απεμπολούμε την μονα-δικότητά μας. Νομίζουμε ότι είμαστε ακριβώς όσο έξυπνοι, ικανοί, πολυάσχολοι ή δυστυ-χείς είναι οι συνομιλητές μας. -Ακόμη ένας «σύντροφος» των συναναστροφών μας, είναι ότι νομίζουμε πως οι αντιδράσεις μας είναι προφανείς. Νομίζουμε ότι οι εκφράσεις μας, ο τρόπος ομιλίας μας και η στάση μας, αποκαλύπτουν ακριβώς αυτό που έχουμε στο μυαλό μας. Δεν θέλουμε να σας απογοητεύσουμε, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια.
-Ξεχνάμε πολύ συχνά ότι προχωρούμε σε εικασίες όταν πρόκειται για τις αντιδράσεις των άλλων. Νομίζουμε ότι κατανοούμε αλλά στην πραγματικότητα μάλλον απλώς μαντεύουμε. Και η τύχη δεν είναι απαραίτητα πάντα με το μέρος μας πάντα. -Παραβλέπουμε το στοι-χείο του εγωισμού. Αυτό που έχει σημασία για τον συνομιλητή μας σε σχέση με εμάς, είναι αυτό που επηρεάζει εκείνον και όχι αυτό που επιδρά σε εμάς. Για αυτό και σε συνεντεύξεις για δουλειά, ένας όμορφος συνεντευξιαζόμενος μάλλον δεν θα επιλεγεί από έναν μέτριας εμφάνισης εργοδότη.
Μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι, αρκεί να επικεντρωθούμε στις δικές τους ανάγκες, να τις ικανοποιήσουμε και να τροποποιήσουμε την άποψη που έχουν για εμάς. Λίγη κολακεία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Με μέτρο όμως. Σαφή εικόνα
του πώς μας βλέπουν οι άλλοι αποκτούμε κυρίως όταν τους συναντάμε με πολύ κόσμο. Διότι αν κάποιος μας αποφεύγει όταν έχει την εναλλακτική να μιλήσει σε κάποιον άλλον, σημαίνει ότι δεν «τρελαίνεται» για την παρέα μας. Κάτι το οποίο δεν μπορούμε να διαπι-στώσουμε εύκολα όταν βρισκόμαστε μόνοι μαζί του. Πηγές penna.gr - antikleidi.com
