Α ρε Παντελή...

Ήρθες, μας δίχασες με τα τραγούδια σου, μας έδωσες τον ρόλο που λαχτα-
ρούσαμε (εκείνον τού διχασμού ντε) και έφυγες. Και; Νομίζεις ότι σταμά-
τησε ο διχασμός; Λάθος. Ένας νέος ξεκίνησε, για το πόσο άδικα σού είχαμε φερθεί όλοι εμείς που δεν μας άρεσαν τα τραγούδια σου (όχι εσύ), έναντι όλων εκείνων που τους άρεσαν τα τραγούδια σου και τους άρεσες κι εσύ. 

Το τραγικότερο "επιχείρημα" κάποιων που σε αγαπούσαν, ήταν λέει ότι 
σε γλωσσοφάγανε όλοι όσοι δεν σε αγαπούσαν! Τραγικό; Τραγικοί; Στην Ελλάδα τού 21ου αιώνα, αιτία θανάτου είναι η γλωσσοφαγιά! Εμ, άμα πεθαίνανε όσοι έχουν ακούσει "τα σχολιανά τους" σ' αυτόν τον τόπο, θα 'μασταν όλοι νεκροί. Μην σου πω δε, ότι κάτι τρόικες, κάτι Μέρκελ, κάτι Σόιμπλε και το κακό συναπάντημα, θα έπρεπε να είχαν ξεραθεί εδώ και χρόνια. Άλλα όοοοχι, το "επιχείρημα" μερίδας θαυμαστών, ήταν ... ακόμα 
πιο προχώ: σε γλωσσοφάγαμε όλοι εμείς που δεν μας άρεσαν τα τραγού-
δια σου, επειδή σε ζηλεύαμε!!! Σατανικό;;; Είναι εκεί που σταματά η λο-
γική κι αρχίζει η... "λογική" τού facebook! Καλοί-κακοί=σημειώσατε ένα!

ΑΝΕργία μήτηρ πάσης κακίας! Κάτι τέτοια δράματα πραγματικά (αφού χάθηκε η ζωή ενός νέου ανθρώπου), είναι η χαρά τών social-media-μη-χέσω! Εκεί που μας παγίδεψαν ωραία ωραία κάποιοι που μας ξέρουν πολύ καλύτερα, από όσο ξέρουμε κι εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Έναν "εαυτό" ..επιρρεπή σε κάθε "ελεύθερη έκφραση", εκεί όπου, κρυφά ή φανερά, μας δίνεται η χρυσή ευκαιρία να βγάλουμε την χολή που έχουμε μέσα μας. Εκεί όπου η ζωή μετριέται με μπινελίκια και "like"! Like στον θάνατο ρε σεις;;; Like στην είδηση τού θανάτου;;; Το 'χουμε τερματίσει σ' αυτήν τη χώρα, πάει και τελείωσε! Τι θα πει ποιος έχει την ευθύνη; Όλοι μας! Όλοι εμείς που οφείλουμε κάποτε να βγάλουμε τον σκασμό! Ενός λεπτού σιγή!

Α ρε Παντελή.. Κάποιοι από εκείνους που σε..θαύμαζαν πολύ είχαν πιάσει ...στασίδι εκεί όπου άφησες την τελευταία σου πνοή και περίμεναν με το κινητό στο χέρι, πότε θα τους δείξει η κάμερα, για να πάρουν τηλέφωνο τον κολλητό τους να τους δει στο γυαλί.. Γι' αυτό σου λέω.. Πανηγυράκι ο θάνατος.. Δεν ξέρω πια ποιος ...αγαπάει πιο πολύ, σημασία έχει ότι γίνα-
με κανίβαλοι. Ούτε τα άντερα μας. Ούτε τα άντερα μας δεν έχουμε αγα-
πήσει αληθινά. Η υποκρισία έχει σκεπάσει τα πάντα, σαν αιθαλομίχλη... 

Το τραγικότερο όλων, είναι ότι θα σε ξεχάσουμε ό-λοι.. Κι εμείς που δεν αγαπούσαμε τα τραγούδια σου (όχι εσένα, το τονίζω..) αλλά και εκείνοι 
που σε λατρεύουν μέχρι σήμερα. Τα social media καλύπτουν τα-πά-ντα, άλλωστε από εκεί γεννιούνται κι εκεί "πεθαίνουν" τα είδωλα. Ο επόμενος παρακαλώ. Όσο κι αν ακούγεται βαρύ στην Ελλάδα τα είδωλα μετράνε εν ζωή, τότε που έχουμε την πολυτέλεια να μοιραζόμαστε σε δυο στρατόπε-
δα, αλλιώς δεν έχει νόημα.. Τα είδωλα σβήνουν με φυσικό ή τεχνητό θά-
νατο. Fast food. Ο πιο..σίγουρος τρόπος για να ξεχαστεί ένα εν ζωή είδωλο, είναι ο θάνατος. Ζητείται επειγόντως νέο είδωλο να μας διχάσει "αδέρφια".

.............................................................................................................

.............................................................................................................
Υ.Γ Μια ημέρα πριν σκοτώθηκαν τρία παλικάρια 21,23,28 ετών (τα δυο αδέρφια), απλά δεν ήταν διάσημα παιδιά...
Κάπως έτσι αντιμετωπίσαμε μέσω των social media και τους θανάτους των Γάλλων, όχι όμως των ίδιων των Σύριων...
Υ.Γ Ελπίζω να γίνεται αντιληπτό ότι προσεγγίζω το θέμα μέσα από ένα γενικότερο πρίσμα, σύμφωνα με το οποίο, με τον 
ίδιο τρόπο αντιμετωπίζουμε τα "είδωλα" στην πολιτική (ΠΑΣΟΚ vs ΝΔ), στο ποδόσφαιρο (Ολυμπιακός vs Παναθηναϊκός) κλπ. 
Ακόμα υπάρχει σελίδα στο διαδίκτυο που προτρέπει τους αναγνώστες να ψηφίσουν: Βίσση ή Βανδή. Ο εμφύλιος καλά κρατεί..
............................................................................................................. 
Όταν οδηγούμε 2 πράγματα έχουν αξία: η ζωή μας κι η ζωή τών
άλλων. Το γκάζι, το ποτό, η νύστα, το κινητό, απαγορεύονται...
"Μέσα σε ένα χρόνο είχαμε 1.600 νεκρούς και 20.000 τραυματίες σε τροχαία. 

Κάθε ημέρα έχουμε 5 νεκρούς, 5 τετραπληγικούς, 10 παραπληγικούς, 

60 τραυματίες, ενώ δεκάδες χιλιάδες ευρώ είναι το κόστος σε υλικές ζημιές. 

Είναι σαν να πέφτει κάθε μέρα σε μια κατοικημένη περιοχή, 

ένα μικρό αεροσκάφος της αεροπλοϊας με 20 επιβάτες" Ιαβέρης

...................................................................................................

Πιο κάτω (στο γκρι πλαίσιο) υπάρχουν στήλες όπου αναφέρω το βιβλίο που διαβάζω κάθε φορά καθώς και τα θεατρικά 
που είδα και είχαν ενδιαφέρον για μένα. Αν σας κάνει κάποιο βιβλίο/έργο, κλικ, μην διστάσετε να με ρωτήσετε.

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫