Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

# Το blogging αργοπεθαίνει;...


Τι γίνεται άραγε με το blogging; Περνά κρίση; (κι αυτό;) Περνά κρίση από μόνο του ή η σχέση του μαζί μας; Είναι μόνο η δική μου αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά ή έχετε κι εσείς την ίδια γνώμη; Ok το καταλαβαίνω, για όλα τα πράγματα έρχεται το πλήρωμα τού χρόνου, όλα τα πράγματα κάνουν τον κύκλο τους, όμως το blogging είναι ανάγκη, είναι δημιουργία, είναι εκτόνωση. Όμως υπάρχει θέμα..
Αυτή η αίσθηση ότι τον τελευταίο καιρό, ο καθένας γράφει για την πάρτη του... 

Για να μην υπερβάλλω, όχι όλοι, αλλά πολλοί από εμάς, φαντάζει σα να γράφουν σα να μην υπάρχει "ακροατήριο". Αυτό αντικειμενικά δεν είναι κακό ενδεχομένως αφού, το να γράφει κανείς, σα να μιλά μόνο στον εαυτό του, "εξασφαλίζει" την αυθεντικότητα και τον αυθορμητισμό τών γραπτών. Αλλά (αυτό που πάντα υπάρχει ένα "αλλά", είναι μαγικό..) εδώ προκύπτει κι ένα άλλο θέμα: σχεδόν όλοι, κάτω από κάθε ανάρτηση, έχουμε τα σχόλια ανοιχτά. Με ποιο σκεπτικό αλήθεια;

Μα για να έρχονται οι φίλοι αναγνώστες μας και να μας σχολιάζουν. Να σχολιάζει ο,τι θέλει ο καθένας τέσπα. Σόρρυ κιόλας, αλλά με την ίδια ακριβώς λογική δεν έχουν και οι άλλοι ανοιχτά τα σχόλια; Για να έρχονται οι φίλοι αναγνώστες και να σχολιάζουν; Πως γίνεται λοιπόν να επιθυμεί ο καθένας να του σχολιάζουν (ανοιχτά σχόλια αφού!) αλλά ο ίδιος να μην ανταποκρίνεται κι εκείνος με τη σειρά του, στην επιθυμία (και την ανάγκη ίσως) και των άλλων, να λαμβάνουν επίσης σχόλια;... Σε ο,τι με αφορά, το blogging, εκτός από τρόπος έκφρασης, είναι και ανταποδοτικότητα, αλληλεγγύη, ένδειξη εκτίμησης τού φίλου blogger, όχι μόνο προς το πρόσωπο του, αλλά και εκτίμηση για τον κόπο του, να γράψει μια ανάρτηση. Όλοι ξέρουμε πόσος κόπος χρειάζεται για να ετοιμάσουμε κάθε φορά μια ανάρτηση. Όταν επιλέγουμε έναν κύκλο συναναστροφών με κάποιους άλλους bloggers, δεν θα "έπρεπε" να στηρίζουμε τις συναναστροφές μας, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή; Είμαι λάθος;; Κι όμως, εγώ πιστεύω, ότι αν δεν υπήρχε ανταποδοτικότητα, τα περισσότερα blogs δεν θα υπήρχαν καν. Ή θα τα ξέραμε μόνο εμείς και η μάνα μας. Πέρα από τις ανθρώπινες δυσκολίες φυσικά και τις υποχρεώσεις που έχει ο καθένας μας, ο σεβασμός στον κόπο τού άλλου και η ανταποδοτικότητα τής επίσκεψης, είναι για μένα βασικά. Αλλιώς κλείνουμε τα σχόλια κι είμαστε όλοι μια χαρά. Θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω την άποψη σας.

Υ.Γ Μιας και άνοιξα τέτοιο θέμα, εκείνο που θα με ενδιέφερε επίσης, θα ήταν να μου πείτε ποια θέματα σάς ενδιαφέρουν περισσότερο από όσα γράφω και με ποιο
..ύφος γραφής, κι αν θέλετε να δείτε κάτι άλλο από μένα, να λάβω τα μέτρα μου!
....................................................................................................
.............................................Art: Facebook............................................

# 34 : Σεργιάνι σε μια ακόμα Γειτονιά σήμερα: τής Τζίνας

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•

168 σχόλια:

  1. 1) Συμφωνώ ότι το μπλόγγινγκ πεθαίνει γιατί πλέον υπάρχουν πιο άμεσοι τρόποι έκφρασης, όπως το Facebook, στο οποίο αναμεταδίδεις πιο γρήγορα και άμεσα ό,τι βιώνεις χωρίς να χρειάζεται η προεργασίας συγγραφής κειμένου στον μπλόγγερ. Βασικά, όσοι παραμένουν εδώ είναι επειδή απολαμβάνουν τη συγγραφή ως διαδικασία και όχι επειδή ενδιαφέρονται να μαθαίνουν τα νέα σου/μας.

    2. Εγώ προσωπικά έχω ανοιχτά τα σχόλια αλλά τα τελευταία χρόνια σπανίως απαντώ, γιατί κατάλαβα ότι ο κόσμος σπανίως αντιλαμβάνεται το πνεύμα με το οποίο γράφω και επειδή πολλές φορές αδυνατώ να αντιληφθώ κατά πόσον ο σχολιαστής έρχεται με διάθεση καβγά ή απλά για να υποδείξει κάτι. Τέλος πάντων, ναι, το γεγονός ότι έχω άποψη για κάτι δε σημαίνει ότι έχω διάθεση να ανοίξω συζήτηση με κάποιον, του οποίο το μήκος κύματος δεν πιάνω. Άλλες φορές απλά δεν απαντώ γιατί συμφωνώ 100% με τα σχόλια που θεωρώ περιττό να γράφω στον καθένα ξεχωριστά "σωστά τα λες, συμφωνώ μαζί σου" ή "σ' ευχαριστώ για το σχόλιο με βρίσκεις σύμφωνο." Μάλιστα, πολλές φορές εγκρίνω τη δημοσιεύση σχολίων στο πόδι, μέσω κινητού και μου είναι δύσκολο εκείνη τη στιγμή να απαντήσω αν τρέχω με άλλες υποχρεώσεις.

    3) Τέλος, όσον αφορά το ύφος της γραφής σου, θεωρώ καλύτερο να είσαι ο εαυτός σου, να αφήνεσαι να τσαλακωθείς, να εκτεθείς και να αγαπηθείς απ' αυτούς που πραγματικά "σε διαβάζουν". :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο κι αν "τσαλακωθώ" Αντιχριστούλι μου,
      πάντα θα υπάρχει η "τσάκιση" στην "πιέτα"..! χχχ

      Διαγραφή
  2. Αργοπεθαίνει το βλόγγινγ; Πες μου τι ξέρεις; Τι ακούς; Τι μου κρύβεις;
    Και τώρα θα παραθέσω τις δικές μου σκέψεις επί του θέματος.
    Ναι μεν γράφω ότι μου αρέσει ή ότι μου κατέβει ή ότι μου συμβαίνει ή ότι να 'ναι τέλος πάντων, αλλά τα γράφω για όσους έχουν την ευγενή καλοσύνη και περάσουν. Για να τα διαβάσουν κι αυτοί κι αν είναι και κάπως γελαστικό το κείμενο, να σκάσει κι ένα χαμόγελο το χειλάκι τους. Αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά.
    Φυσικά, θεωρώ, ότι περισσότερο σημαντικά και με χιούμορ είναι τα σχόλια των φίλων που περνάνε από το βλογ, παρά το όποιο κείμενο έχω σκαρώσει.
    Από την άλλη, εάν δεν με επισκεφτούν ή δεν αφήνουν σχόλιο δεν με στενοχωρεί, διότι σκέφτομαι πως ο καθένας έχει τις δουλειές του, ίσως και τα προβλήματά του και πιθανόν δεν προλαβαίνει. Επίσης υπάρχει και η περίπτωση να μην τον ενδιαφέρουν αυτά που γράφω και να μην θέλει να σχολιάσει κάτι.
    Εγώ από την άλλη, θα επισκεφτώ όσα βλογς έχω στο βλογρόλ μου και αν μου αρέσει αυτό που γράφει ο καθένας, θα σχολιάσω, αλλιώς θα σωπάσω. Ανεξάρτητα εάν έχει προηγηθεί δική του επίσκεψη σ' εμένα ή όχι.
    Αυτό που με ενοχλεί πολύ, κοινώς μου τη σπάει είναι οι βλόγγερς που δεν απαντούν ποτέ σε κανένα από τα σχόλια που αφήνουν οι αναγνώστες τους. Αυτό το θεωρώ μεγάλη αγένεια. Εντελώς όμως! Έχω πάει μια δυο φορές σε τέτοια, απάντηση δεν πήρα και δεν ξαναπέρασα.
    Όσον αφορά στο υστερόγραφό σου, δεν θεωρώ ότι είναι σωστό να σου πω εγώ τι μου αρέσει να γράφεις, ούτε με ποιο ύφος να το γράφεις. Τα θέματά σου και το ύφος σου τα επιλέγεις εσύ κι αν ενδιαφέρουν κάποιους από τους αναγνώστες σου έχει καλώς. Αν όχι, δεν θα το βάλεις και μαράζι. Εμένα, ας πούμε, δεν θα μου άρεσε να κάνω αναρτήσεις κατόπιν παραγγελίας, προτροπής ή προτίμησης των φίλων που έρχονται στο βλογ μου, εκτός κι αν μου τα σκάγανε χοντρά, άλλωστε έχω κάνει και σχετική ανάρτηση με τιμοκατάλογο, στο παρελθόν! Άλλο εάν θελήσω, από μόνη μου, να ανταποκριθώ σε μία πρόσκληση για ένα βλογοπαίχνιδο ή ένα άλλο χάπενινγ! Θα είναι δική μου η απόφαση της συμμετοχής.
    Οπότε, προτείνω να γράφεις ότι σου αρέσει και όπως νιώθεις!
    Τι άλλο;
    Αυτά...
    Καλή εβδομάδα Μία Πέτρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τζίζας! Είδα το σχόλιό μου και τρόμαξα! Είναι, ίσως, το μεγαλύτερο που έχω αφήσει σε βλογ, έβα!
      Ok, φεύγω τώρα!

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο-σεντόνι Αρτίστα!
      Δες στο τέλος και το δικό μου σεντόνι-απάντηση! :)

      Διαγραφή
  3. Ένα θέμα που αξίζει να συζητηθεί απο'ολους τους bloggers γιατί είναι "καυτό" και το εννοώ.Ανθρωπιστική "κρίση" είναι για μένα διότι θίγονται ολοένα και περισσότερο οι αξίες μας.Τώρα για το θέμα των σχολίων,πολλές φορές μου παίρνει αρκετό χρόνο,αλλά όπου πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο θα το κάνω με πολύ ευχαρίστηση. Όσο για το ύφος της γραφής σου θα έλεγα να είναι κομμάτι του εαυτού σου...αποδίδει καλύτερα... Πολλά φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Μαράκι μου! Σε φιλώ!
      Δες -κι εσύ- στο τέλος το σεντόνι-απάντηση! :)

      Διαγραφή
  4. Ίσως και να περνά κρίση το blogging Πετράδι μου, δεν το έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου, αλλά οι προβληματισμοί σου είναι και δικοί μου προβληματισμοί. Σίγουρα, είναι δύσκολο να παρακολουθεί κανείς εγκαίρως τις αναρτήσεις των φίλων του και να βρίσκεται εκεί, πάντα και παντού, αλλά θα πρέπει να δηλώνει την αγάπη του με την παρουσία του, αλλιώς τι νόημα έχει η όποια φιλία...
    Προσωπικά, όταν περιορίζεται ο χρόνος μου, μπαίνω στα φιλικά blog και παίρνω σβάρνα τις αναρτήσεις παλιές και νέες αν τις έχω χάσει. Δεν το κάνω γιατί πρέπει, αλλά γιατί είναι σα να μαθαίνω τα νέα φίλων τηλεφωνώντας τους ή πίνοντας καφέ μαζί τους. Δεν είναι αγκαρία, είναι ενδιαφέρον.
    Πολλές φορές βέβαια έχω χαθεί και (μάλιστα δράττομαι της ευκαιρίας να απολογηθώ γι' αυτό) στη συνέχεια τρέχω να τους διαβάσω όλους. Από την μεριά του blogger υπήρξαν φορές που ένιωσα αόρατη, ειδικά όταν είχα κάτι σημαντικό (για μένα) να πω!
    Δεν θέλω να βγάζω βιαστικά συμπεράσματα, γι' αυτό και κάνω το καλύτερο που μπορώ για τους φίλους blogger, περιμένοντας τη συνέχεια, αφού ο χρόνος εκτός από γιατρός είναι κι αυτός που καθορίζει την αληθινή σχέση...
    Όσο για σένα, τη γραφή και το περιεχόμενό σου, ένα θα πω: Μ' αρέσεις όπως είσαι, όπως εσύ θέλεις να είσαι! Εγώ εδώ θα είμαι να σε διαβάζω!
    Αφήνω την αγάπη μου κι ένα γλυκό φιλί
    Καλή σου εβδομάδα
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Μαρινάκι μου! Σεντονάκι κι εσύ ε;
      Δες στο τέλος και το δικό μου σεντόνι-απάντηση! :)

      Διαγραφή
  5. Αγαπημένη μου νονά,
    τι θέμα μας άνοιξες πάλι; Τα σχόλια είναι μεγάλο θέμα. Κάποιοι δεν απαντούν στα δικά τους σχόλια γιατί θεωρούν ότι αν ανταποδώσουν την επίσκεψη είναι το ίδιο. Κάποιοι δεν μπαίνουν στην διαδικασία να σχολιάσουν σε άλλα blogs με την λογική ήθελες και ήρθες, δεν σε πίεσα για να πρέπει να σου να ανταποδώσω. Άλλοι απαντούν στα σχόλια τους με ένα σχόλιο ή απαντούν επιλεκτικά. Θεωρώ ότι αυτό έγκειται στην φιλοσοφία του blogger.
    Υπάρχει μια λογική πελατειακών σχέσεων η αλήθεια είναι αυτή. Δεν την ακολουθούν όλοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει σαν φαινόμενο.
    Αισθάνομαι ότι το blogging περνά απλά μια κρίση και νιώθω πως θα ξεπεραστεί γιατί είναι εκείνο από τα social media που προσφέρει ουσιαστική επικοινωνία. Το blogging είναι δυνατό και θα αντέξει γιατί οι άνθρωποι του θα το βοηθήσουν να αντέξει.
    Όσο για σένα blogoνονά μου, λατρεύω να σε διαβάζω no matter what. Σου στέλνω ένα τεράστιο φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δες στο τέλος την απάντηση μου. Και να παραμείνεις πάντα στις επάλξεις βαφτιστηρόνι!

      Διαγραφή
  6. Το γράψιμο έχει να κάνει λίγο με τη φάση και τον χαρακτήρα τού καθενός, όπως και με τους λόγους που ξεκίνησε ο καθένας μας το blogging. Αυτά καθορίζουν τη συνέχειά μας στο γράψιμο. Τώρα για τα σχόλια, δε νομίζω πως υπάρχει μία απάντηση - και τίποτε άλλο. Σίγουρα, πάνω πάνω, έχω την γνώμη ότι τα σχόλια δεν πρέπει να είναι ανταποδωτικά, γιατί έτσι το blogging θα είχε "πελατειακό" χαρακτήρα και θα χανόταν το αυθόρμητο του πράγματος. Συν τοις άλλοις, γλιτώνεις από "κουτσουρεμένες" απαντήσεις ή χαζο-απαντήσεις, που δίνονται μόνο και μόνο για να δηλώσουν παρόντες οι γράφοντες. Όχι ότι δεν εκτιμώ ακόμα κι αυτές... Ο άλλος αφιερώνει κάποιο χρόνο, εννοείται - ακόμη και γι' αυτή την απάντηση. Απ' την άλλη, καταλαβαίνω πώς το λες και δεν μπορώ να πω πως έχεις άδικο.

    Για το τελευταίο, θα συμφωνήσω με τον Anti-Christos και την Αρτίστα του βωβού...

    Φιλιά πολλά, κουμπαρόνι μου - και καλή βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και καπάκι με το βαφτιστηρόνι,
      να 'σου κι ένα κουμπαρόνι! Τι ωραία!
      Δες στο τέλος το σεντόνι-απάντηση! :)

      Διαγραφή
    2. Το είδα κι επέστρεψα για να διευκρινίσω το περί "πελατειακού", καθώς το χρησιμοποίησα κι εγώ. Καταρχάς, να διευκρινίσω πως δεν ζωγραφίζω εσένα, ούτε το είπα για να προσβάλω κάποιον, αφού είναι κάτι που δεν θεωρώ σώνει και ντε κακό. Ζητώ συγνώμη, αν έκανα κάποιον να νιώσει άσχημα.

      Ναι, είναι σπουδαίες οι αλληλεγγύη και στήριξη (άλλωστε, όλοι μας είμαστε στη θέση γραφιάδων και σχολιαστών και ξέρουμε και τα δύο από πρώτο χέρι), αλλά μονάχα όταν είναι πηγαίο και δεν το κάνουμε αγγαρεία για τον x,y λόγο. Μονάχα εκεί στέκομαι. Γιατί όπως εγώ μπορεί να θελήσω να απέχω ένα χι διάστημα για τους δικούς μου λόγους, ή να διαβάσω κάτι χωρίς να σχολιάσω γιατί μπορεί να μην έχω κάτι να πω, ή να μη με τραβάει η θεματολογία και να προσπερνώ... έτσι κι ο άλλος! Έτσι απλά, χωρίς να κρύβεται κάτι αρνητικό από πίσω.

      Το μόνο άσχημο είναι ότι υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις επί του θέματος και μπορεί να υπάρχουν/ξουν πικρίες, ενώ στην ουσία δεν θα υπήρχε κανένας λόγος (πχ να είναι θέμα σνομπισμού, αδιαφορίας κλπ).

      Διαγραφή
    3. Το είπες κι από μόνη σου, μικρό και γλυκό κουμπαρόνι.
      Εσύ απέχεις από το σπορ τελευταία, (μα για πόσο ακόμα πια;;..).
      ενώ η αναφορά εδώ έγινε με/για/από εν ενεργεία bloggers. Φιλάκια! :)

      Διαγραφή
  7. Όχι δεν πιστεύω ότι πεθαίνει το μπλογκινγ. Απλά δεν υπάρχει ο χρόνος που απαιτείται για μπλόγκινγ. Πολλές υποχρεώσεις έχουμε και διάθεση δεν υπάρχει πάντα. Αλλά ναι είναι αγένεια να μην σου απαντούν στα σχόλια. Ξέρεις πόσες φορές μπαίνω σε σχόλια που αφήνω γιατί ρωτώ και κάτι ή θέλω να μάθω την απάντηση; Αλλά δεν υπάρχει απάντηση ή αργεί πολύ να έρθει και μετά πέρασε το θέμα, πάει. Το άσχημο για μένα είναι να συμπεριφέρεται ο κάθε μπλόκερ σαν να είναι ο μόνος που γράφει και οι αναγνώστες του σαν να έχουν μόνον αυτόν και όχι άλλους φίλους να επισκεφθούν. Ξέρω πως χρειάζεται πολύς χρόνος για να κάνεις μια ανάρτηση. Αλλά χρειάζεται άλλος τόσος στον καθένα να σχολιάζει στους φίλους, να γράφει τις δικές του αναρτήσεις και να διαβάζει ό,τι γράφουν οι φίλοι του. Πού να βρεθεί τόσος χρόνος; Ας το λάβουμε υπόψιν. Το μπλογκινγ είναι απασχόληση για τις ελεύθερες ώρες, είναι εκτόνωση, είναι ένας χώρος που είναι δικός μας- όσο είναι δυνατόν-αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να μετράμε τα πάντα. Και στο λέω εγώ που έχω κόψει τηλέφωνα με φίλους που μετράνε πόσες φορές πήρα τηλ και πόσες με πήραν. Αδυνατώ να ασχολούμαι με τόσο υποτιμητικά για τη φιλία θέματα. Έτσι και εδώ. Μπορεί να μην γνωριζόμαστε αλλά ουσιαστικά ξέρουμε πολλά ο ένας για τον άλλον. Ας μη μετράμε το κάθε τι και πόσα σχόλια ΄εχουμε και ας λάβουμε υπόψιν οτι οι φίλοι μας αν απαντούν στα σχόλια που τους αφήνουμε και αν αφήνουν ΄σε όλους σχόλια τότε θα κάνουν ανάρτηση μια φορά το μήνα. Έτσι δεν είναι;
    Όσο για σένα γράφε ό,τι θες γιατί έτσι πρέπει. Στην Πέτρα μπαίνω για να διαβάσω αυτό που εκείνη θέλει και έχει γράψει και όχι τι θέλουν άλλοι ή εγώ.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρα μου καλησπέρα! Με κάλυψε σε πάρα πολλά η Άννα.
      Δεν μου αρέσουν οι κανόνες και τα πρέπει στο blogging.. Δεν είμαστε ρομπότ να απαντάμε σε όλους και αυτό δεν είναι αγένεια.. Στο παλιό μου blog που έκανα συχνές αναρτήσεις και είχα αρκετά σχόλια, αρχικά απαντούσα σε όλα συν τις επισκέψεις μου τόσο σε εκείνους όσο και σε άλλους.. Γιατί ποτέ δεν επισκέπτομαι-διαβάζω άλλα ιστολόγια "πελατειακά". Και εκτιμώ όσους κάνουν το ίδιο. Τώρα που ασχολούμαι παράλληλα με αρκετά, δεν προλαβαίνω πάντα, αλλά επειδή είμαι 4 χρόνια στον χώρο κι έχω κάνει αρκετές γνωριμίες (και κρατώ επαφές σε προσωπικό επίπεδο) θεωρώ πως όποιος ενδιαφέρεται κατανοεί και δεν παρεξηγεί. Η ζωή είναι έξω.. Αν κάνεις τόσο συχνά αναρτήσεις, απαντάς σε όλα τα σχόλια και διαβάζεις τους πάντες.. με συγχωρείς αλλά θα καταντήσει αρρωστημένη η ενασχόληση! Και όσον αφορά τα θέματα συμφωνώ με όσα σου έγραψε η Άννα. Γράφουμε με την ψυχή μας ό,τι μας εκφράζει, όχι για να αρέσουμε.. Αν αγγίξουν και άλλους είναι καλοδεχούμενο και συγκινητικό.. Αν το θαυμάσουν και προβληματιστούν είναι τιμητικό..

      Καλή εβδομάδα!!

      Διαγραφή
    2. @ Άννα,
      δεν ξέρω πως σου έδωσα την εντύπωση τού "μετρήματος"..
      Τέσπα, στο τέλος απαντώ σε όλους σας συνολικά, διάβασε το :)

      Διαγραφή
    3. @ Κατερίνα,
      θα σε παρακαλούσα να διάβαζες το σχόλιο μου στο τέλος :)

      Διαγραφή
  8. Ciao Petra!... Σωστά!...Μεγάλη κούραση για μια ανάρτηση... Εγώ το γνωρίζω καλά απ' τπ πολύ ψάξιμο για να βρω τα ποιήματα του εβδομαδιαίου θέματός μου...
    Και είναι θέμα εκτίμησης κι ανταπόδοσης η επίσκεψη κι ο σχολιασμός στο μπλογκ του/της φίλου/ης σου... Το σύνθημα: "Ανταποδοτική αλληλεγγύη στο μπλόκιγκ"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, το σύνθημα: "Ανταποδοτική αλληλεγγύη στο μπλόκιγκ"
      με κάλυψε κατά πολύ.. Απορώ πως κάποιοι παρεξήγησαν όσα διάβασαν.

      Διαγραφή
  9. Το βλογγινγκ... μεγάλο θέμα. Το θέμα το θέτω ώς εξής... Ο καθένας γράφει... για να γράψει. Τωρα , αν τον διαβάζουν ή όχι, είναι άλλο θέμα. Μπορει νάχεις ανάγκη να γράφεις, ως μέσω έκφρασης. Να γράφεις κι ωραία αλλά, ανταπόκριση μηδέν. Τι θα γίνει; Δεν θα γράφεις;... Δεν νομίζω...

    επίσης στο θέμα των σχολιων, οι περισσότεροι τάχουν ανοιχτα. Άλλοι όχι. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, και καλά κάνει. Δεν μπορούμε όλοι νάναι σαν κι εμάς...

    Αυτά... χαίρετε... τα λέμε Πέτρα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάνω από όλα, ο καθένας μας κάνει ο,τι θέλει! (πως αλλιώς;)
      Αν θες, δες την απάντηση μου στο τέλος :)

      Διαγραφή
  10. Σίγουρα περνάει την κρίση του, τα σόσιαλ μίντια (!) έχουν απορροφήσει πολύ κόσμο. Είναι πολύ πιο γρήγορα, πιο άμεσα, άρα ανταποκρίνονται στις νέες απαιτήσεις.
    Επειδή φτιάχνω βιντεάκια, θυμάμαι τι γινότανε παλιότερα στο youtube! Μια τεράστια παρέα να μιλάμε για τραγούδια! Κι αυτό έσβησε. Έμειναν μόνο οι λάτρεις της μουσικής κι εκείνοι που κόλλησαν και ο,τιδήποτε διαφορετικό τους φαίνεται ασήμαντο!
    Το ίδιο πιστεύω γίνεται και με το blogging.

    Φυσικά και θέλω να με διαβάζουν.
    Αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν μ' αρέσει που απλά πατάω το κουμπάκι "Δημοσίευση"!!! Γιατί έτσι ξεπερνάω την τελειομανία μου κι επιπλέον κάνω ελεύθερα το κέφι μου! Γι' αυτό και δεν ασχολούμαι με τα στατιστικά. Αν μια ανάρτηση τη διάβασαν πολλοί, δεν προσπαθώ να γράψω μια ίδια.
    Από 'κει και πέρα είναι η επικοινωνία. Ακόμα και μια καλημέρα να γράψει κάποιος, χαίρομαι, όταν αυτόν τον κάποιο τον γνωρίζω πια καλά και ξέρω ότι δεν τη γράφει, γιατί βαριέται να διαβάσει την ανάρτησή μου ή για να πάω στο blog του.
    Τα σχόλια, λοιπόν, πάντα τα διαβάζω, ακόμα κι αν δεν απαντάω αμέσως και διαβάζω σχεδόν πάντα και τις απαντήσεις των άλλων στα σχόλια που αφήνω. Κι εκνευρίζομαι, όταν κάποιος δεν μου απαντάει ούτε μια φορά, ή δεν με επισκέπτεται ούτε μια φορά, αλλά σκέφτομαι πως ίσως να μην έχει χρόνο...

    Η υποστήριξη είναι το παν, Πέτρα μου! Το πώς, βέβαια, την αντιλαμβάνεται καθένας, είναι ένα θέμα... Εγώ όσες φορές δεν έχω πάρει μέρος σε κάποιο συλλογικό έχω στενοχωρηθεί αφάνταστα... Τα θεωρώ πολύ σημαντικά.

    Όσο για σένα... θέλω να γράφεις περισσότερα λογοτεχνικά κείμενα! Θυμάμαι 3-4 δικά σου που με είχαν συγκινήσει πολύ!

    Το παράκανα, νομίζω... Την κάνω με ελαφρά! Καλή εβδομάδα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα, συμφωνούμε σε όλα.
      Δες την απάντηση μου στο βάθος :)

      Διαγραφή
  11. Θα μιλήσω για μένα.
    Εγώ λατρεύω το μπλόκινγκ, (μακάρι να είχα χρόνο να ήμουν όπως παλιά) κι απαντώ πάντα στα σχόλια μου
    (παλιά ..εγκαίρως μάλιστα) και σχολιάζω πάντα σε όλους όσοοι περνούν από μένα! Δεν με νοιάζει αν πουν ότι το βλέπω ανταποδοτικά ..ναι το βλέπω: Όποιος περνά από μένα, θα πάω! Γούστο μου!!! Επίσης , μπορεί να πάω σχολιάσω κάπου κι ας μην μου σχολιάζουν. Επίσης γούστο μου! (σπάνια αλλά το κάνω!)

    Επίσης έχω 5-6-7 μπλογκς που ακόμα κι αν πνίγομαι θα πάω, έστω και καθυστερημένα. Δεν θα χάσω ανάρτηση (κι εγχειρισμένη να 'μουν θα ζητούσα λαπιτοπι ...τι περκέ; Περκέ αγαπώ! Περκέ κι αυτοί δεν με χάνουν βρέξει χιονίσει! Μία από αυτούςείσαι κι εσύ! Δε πα να έχεις ημικρανία και να λείπεις 3 μέρες;θα έρθεις! Δε πα να έχω το έντερο και να λείπω 3 μέρες; θα έρθω! Εμένα μου αρέσει αυτό και δεν το αλλάζω! Κι αν άλλοι το βλέπουν κάπως ..περαστικά τους! έχω 5-6-7 μπλογκς που λατρεύω!!!
    Τέλος!

    Δεν ξέρω αν το μπλόκινγκ πέθανε ή ψυχορραγεί ! Δεν με ενδιαφέρει! Εγώ θα συνεχίζω για όσο!!!!
    Για όσο μπορώ και γουστάρω! Κάνω υπομονή 1,5 με 2 μήνες ακόμα! Μετά ελευθερώνομαι!
    Μετά...εγώ θα επανέλθω ...μέχρι να ξαναχαθώ!
    δεν φοβάμαι .... έχω τους 5-6-7 που αγαπώ και με αγαπούν και θα συνεχίζουμε ...Θα μπαίνουν νέοι, θα χάνονται..αλλά θα λέω την Πέτρα, την me maria, το κανελλάκι μου , τον Πέτρο , την Κικίτσα, την Ελένη, τη Ρουλίτσα...τους ξέρω από το 2012..από το 2013

    Μαζί θα γεράσουμε βρε!!!



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eμενα δε μ' αγαπας;; Κλαψ, λυγμ...

      Διαγραφή
    2. Χριστινάκι μου το ξέρεις αν σε αγαπώ ή όχι (έβαλα τελίτσες...έγραψα τους πρώτους που μου ήρθαν!!!)
      Μάκια!

      Διαγραφή
    3. Αριστέα, μαζί θα γεράσουμε βρε!!! Χαχα!
      Στο βάθος (όχι κήπος) αλλά απάντηση σεντόνι!

      Διαγραφή
    4. ναι μαζι θα γερασετε ... εγω θα την εχω κανει...χι.χι.

      Διαγραφή
  12. Blogger is an idea. Ideas are Bulletproof. X'D!
    Χαίρετε.:D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημερα! Καλη εβδομαδα!
    Συχνα λεω οτι η μπλογκογειτονια ειμαι σαν καθε αλλη γειτονια, με τους καλους γειτονες που θα καλεσεις για καφε, τους αλλους που αμα τους δεις στο δρομο θα πεις απλα μια καλημερα, αλλα και αυτους που χαιρεσαι να τους συναντας και να λες καμια κουβεντα γιατι σου βγαζουν μια ζεστασια χωρις ομως απαραιτητα να ειναι φιλοι σου...
    Οσο για το να γραφεις κατι που αρεσει η κατι αυθορμητο, σαφεστατα το δευτερο. Δεν ζεις τη ζωη σου οπως θα ηθελε η γειτονια σου, αρκει να μην ενοχλεις! Ετσι δεν γραφεις με βαση το τι θελουν οι αλλοι να διαβασουν αλλα με το τι θες εσυ να μοιραστεις.
    Εγω κοπο δεν κανω στις αναρτησεις μου... εκτος αν προκειται για καποιο θεμα που χρειαζεται διερευνηση η αν ειναι καποια ιστορια, σπανια μου παιρνει πανω απο 15-20 λεπτα μια αναρτηση. Πιο πολυ η παρακολουθηση της και η απαντηση στα σχολια ειναι χρονοβορα και για αυτο δεν γραφω πια πολυ συχνα.
    Οσο για σενα, μεινε οπως εισαι μην αλλαζεις τιποτα, εγω ετσι σ' αγαπαω!
    Φιλιαααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρω, το ωραιότερο πλάσμα τού κόσμου!!
      Δες στο τέλος την γενική απάντηση μου :))

      Διαγραφή
  14. Καλησπέρα Πέτρα μου
    Κι εγώ πιστεύω πως περνάει κρίση
    Άλλωστε σε μια εποχή που τα πάντα τρέχουν
    με ασύλληπτες ταχύτητες επόμενο είναι νέες
    μορφές να αποσπούν το ενδιαφέρον του κοινού
    Ξεπερασμένο η μη εγώ αγαπώ το blogging
    Με έχει γνωρίσει με κάποιους αξιόλογους
    ανθρώπους κι έχει ξεκλειδώσει την έκφραση μου!
    Ειδικά για εμάς τους πιο δραστήριους πιστεύω πως
    μας χαρίζει ακόμα και συγκινήσεις αλλά και την
    αίσθηση της συντροφικότητας μέσα από τα δρώμενα
    και τα παιχνίδια
    Και μόνο τα παραπάνω με κάνουν να θέλω να είμαι ενεργής
    Στα σχόλια πιστεύω πως πρέπει να απαντάμε πάντα και
    μάλιστα όσο γίνεται πιο εξατομικευμένα!!!
    Ο τρόπος γραφής σου είναι άριστος αλλά που και που
    θα ήθελα να μας παρουσιάζεις πιο πολλά λογοτεχνικά
    σου κείμενα
    Το μικροδιήγημα σου πάει πολύ!!!!

    Αυτά κι άλλα πολλά....
    Σε φιλώ πολύ πολύ γλυκά ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Ελένη μου!
      Στο τέλος έχω μια απάντηση, δες την!

      Διαγραφή
  15. Δεν θα έλεγα ότι πεθαίνει, όμως κι εγώ έχω την αίσθηση ότι δεν είναι όπως στο ξεκίνημά του. Δεν θα πάρω το χώρο σου για να αναφερθώ στα ιστολόγια που έχω ανοίξει / κλείσει / παρατήσει, από το 2007 που ξεκίνησα! Όμως, με την ψιλο-εμπειρία αυτών των χρόνων, κάνω τις συγκρίσεις μου.
    Θυμάμαι κάτι απίστευτα κατεβατά σχολίων (μιλάμε για διαδραστικότητα και αλληλεπίδραση, όχι αστεία!) κι αναρωτιέμαι πού βρίσκαμε το χρόνο, τόσο να σχολιάσουμε (και να ξανασχολιάσουμε) όσο και να απαντήσουμε, αλλά και να ετοιμάσουμε την επόμενη ανάρτηση!
    ...Και πάλι από την αρχή!

    Να 'ναι που τα έτερα social media "πήραν κεφάλι" και κατά συνέπεια ξοδεύουμε εκεί, περισσότερο χρόνο; Ίσως είναι κι αυτός ένας (σημαντικός) λόγος. Παρόλο που η παρουσία μου στα facebook-twitter-ο-προφίλ μου είναι ασθενής έως ανύπαρκτη, μια ματιά τη ρίχνω, τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Διαπιστώνω έντρομη πόσο χρόνο μου παίρνει αυτό!

    Λίγο παλαιότερα, η παρακολούθηση των blogs εθεωρείτο και (λίγο έως πολύ)... trend(y)! Στη συνέχεια, όμως, ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια (και) τα "ειδησεογραφικά" blogs όπου η μία ανάρτηση διαδεχόταν την άλλη (αναρτήσεις copy-paste, αμφίβολης εγκυρότητας, μάλιστα) κι ο σχολιασμός ήταν ίσως και άσκοπος.
    Άλλη μια "ζημιά" των εν λόγω blogs αλλά κυρίως των social media, είναι η (επικίνδυνη) ευκολία της διάδοσης / διασποράς της είδησης. Διαβάζοντας στο fb τα σχόλια, διαπιστώνω ότι η πλειονότητα των σχολιαστών δεν έχει καν διαβάσει το "άρθρο"! Τα συμπεράσματα και τα σχόλια προκύπτουν από τον τίτλο, ο οποίος πυκνά-συχνά είναι και παραπλανητικός!
    Όλα αυτά τα άτομα, λοιπόν, δύσκολα θα ασχοληθούν με την ανάγνωση ιστολογίων και με τον όποιο σχολιασμό σε αυτά.

    Ας επικεντρωθώ (επιτέλους!) στα "δικά μας". Σ' εμάς. Που γράφουμε, θέλουμε να μας διαβάζουν, να διαβάζουμε και να επικοινωνούμε μέσω των σχολίων.
    Προσωπικά, η δυσκολία μου έγκειται στο χρόνο μου που είναι κατακερματισμένος. (Δεν είμαι η μόνη, φυσικά).
    Μπορεί να έχω (και έχω) όλη την καλή διάθεση και πρόθεση να ετοιμάσω την ανάρτησή μου, όμως σχεδόν πάντα είμαι εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να διακόψω για να ασχοληθώ με κάτι άλλο (ανελαστικό). Το ίδιο συμβαίνει και με το σχολιασμό στα φιλικά ιστολόγια. Ξέρεις πόσες φορές έχω διαβάσει αναρτήσεις, λέω "θα επιστρέψω αργότερα να σχολιάσω, με καθαρότερο μυαλό" κι αυτό το "αργότερα" ίσως, τελικά, έρθει μία, δύο μέρες μετά όπου, ενδεχομένως, υπάρχει καινούργια δημοσίευση...;
    Αυτό που προσπαθώ (και σχεδόν πάντα το κάνω) είναι να διαβάζω, εκτός από την ανάρτηση και τα σχόλια που έχουν προηγηθεί του δικού μου. Το θεωρώ σημαντικό, μια που και οι σχολιαστές διαθέτουν χρόνο και μοιράζονται τις ιδέες τους στο εκάστοτε θέμα.

    Τέλος, σε διαβάζω επειδή μου αρέσει τόσο ο τρόπος που γράφεις όσο και η θεματολογία σου. Η διάθεσή σου είναι εκείνη που καθορίζει το θέμα αλλά και το ύφος της κάθε ανάρτησής σου. Κατά τη γνώμη μου, έτσι να συνεχίσεις.

    Πολλά φιλιά και καλό απόγευμα, Πετραδάκι μου! ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σεντόνι έδωσες, σεντόνι θα λάβεις!!..στο βάθος δες την απάντηση μου! :)

      Διαγραφή
  16. Θα αρχίσω από το τέλος.
    Για ποιο λόγο να λάβεις τα μέτρα σου σε σχέση με τα θέματα, για τα οποία γράφεις;
    (Την επιβεβαίωση από το αναγνωστικό σου κοινό την έχεις και με το παραπάνω...)
    Δεν νομίζω ότι σκοπός του blogging είναι να γράφει κανείς κατά παραγγελία, για να είναι απλά αρεστός ή να έχει πολλά σχόλια. Αν αυτό τον γεμίζει - και έχει κάθε δικαίωμα να το επιδιώκει ή να το αισθάνεται έτσι, είναι δικό του θέμα, αλλά δεν μπορεί να το απαιτήσει από κανέναν άλλο.

    Στην αρχή λες ότι τώρα τελευταία φαίνεται πως ο καθένας γράφει για πάρτη του. Μα, αν το σκεφτείς, για πάρτη μας γράφουμε όλοι. Μέσα από τα κείμενά μας ή τις όποιες αναρτήσεις κάνουμε, εκφράζουμε τις σκέψεις, τις απόψεις, τις ιδέες, τις γνώσεις μας ή τα συναισθήματά μας, οπότε πρώτα απ' όλα ξεκινά από εμάς για μας, διότι μέσα από αυτό εκτονωνόμαστε και μειώνουμε την πίεση που πιθανόν αισθανόμαστε. Σε δεύτερο επίπεδο απευθυνόμαστε στο κοινό, στο οποίο ίσως ψάχνουμε τον αντίλογο, την ταύτιση ή τη συμπλήρωση όσων δεν έχουμε σκεφτεί ή εκφράσει. Κάποιες φορές μπορεί να επιδιώκουμε τη σφυγμομέτρηση σε κάποιο ζήτημα, προκειμένου να επιβεβαιώσουμε δικές μας υποθέσεις ή να δούμε άλλες πλευρές ενός θέματος, το οποίο μας προβληματίζει και ίσως δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα. Άλλοτε, τα κείμενα είναι απλά ενημερωτικά, μέσα από τα οποία θέλουμε να μοιραστούμε την εμπειρία μας με ένα πιο ευρύ κοινό.

    Γενικά, έχει να κάνει με το πώς βλέπει ο καθένας από εμάς αυτή τη διαδικασία. Άλλοι το θέτουν ως προτεραιότητα στην καθημερινότητά τους, για άλλους είναι απλά μια ευχάριστη απασχόληση στον ελεύθερο χρόνο τους (όσο μπορούν να διαθέσουν χωρίς να παραμελούν την υπόλοιπη ζωή τους) και άλλοι θέλουν να μεταφέρουν τις όποιες δημιουργικές προσπάθειες ή μελέτες τους σε ένα ευρύτερο κοινό χωρίς να τους ενδιαφέρει κανένας ιδιαίτερος σε πλήθος σχολιασμός.
    Το blogging για μένα είναι ευχαρίστηση και ξεκούραση. Από την στιγμή που θα γίνει υποχρέωση, τότε μετατρέπεται σε καταναγκαστικό έργο. Ποιο το όφελος; Δεν μπορώ να το δω ανταποδοτικά, γιατί δεν με εκφράζει κάτι τέτοιο, δηλ. να τρέχω να γράφω σε όλους, για να έχω σχόλια στο δικό μου. Προτιμώ εκείνους που θα έρθουν, γιατί είχε κάτι η ανάρτηση να τους πει παρά να έρθουν από υποχρέωση. Ούτε για υποστήριξη θα δεχόμουν να έρθει να γράψει κάποιος, αν δεν του λέει τίποτε αυτό που κάνω. Κάποιες φορές μάλιστα σε θέματα σημαντικά για μένα έχουν έρθει αναγνώστες που δεν με επισκέπτονται συχνά και δεν έχουν περάσει οι φίλοι... τι θα πρέπει να κάνω τότε; Να θυμώνω μαζί τους και να μην τους μιλώ;
    Ακόμα, ο χρόνος που διαθέτω είναι περιορισμένος και θέλω να είναι, για να μην με καταπιεί το μηχάνημα (στην αρχή πήγα να το πάθω), ενώ η ζωή ξέρω ότι είναι και αλλού. Στους φίλους προσπαθώ να είμαι παρούσα όσο το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις μου, ο καθαρός νους και η ψυχική μου ηρεμία, διότι δεν θέλω να τους "ξεπετάω".
    Ένα καλό μπλογκ πάντως, από ό,τι έχει αποδειχτεί, δεν κρίνεται από τα πολλά σχόλια. Υπάρχουν πολύ αξιόλογα ως προς το περιεχόμενο, που δυστυχώς δεν τα διαβάζει πολύς κόσμος. Οι περισσότεροι προτιμούν είτε ελαφριά θέματα, για να ξεκουράζονται ή να ευθυμούν (δικαιολογημένο)είτε θέματα επικαιρότητας και κουτσομπολιού. Όλα είναι χρήσιμα και ο καθένας θα πάει εκεί που του κάνει κέφι κάθε φορά. Η "πελατειακή" σχέση για μένα δεν θα έπρεπε να χωρά σε όλο αυτό.

    Αυτό που θεωρώ κι εγώ αγενές είναι τα αναπάντητα σχόλια. Όταν δεν είμαστε σε θέση να απαντήσουμε ή δεν θέλουμε, τότε τα κλείνουμε, ώστε να μην βάζουμε τον άλλο να σπαταλά χρόνο και φαιά ουσία χωρίς λόγο, μια και σίγουρα έχει κι άλλες δουλειές να κάνει. Το λέω, γιατί αισθάνομαι άσχημα που εδώ και καιρό απαντώ καθυστερημένα στους φίλους που με επισκέπτονται, αλλά απαντώ.

    Πάρε ένα σεντόνι όλο δικό σου με τα θέματα που θίγεις... και κοίτα μην απαντήσεις με μια πρόταση!!! Χεχε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλαύκη μου, θα σε παρακαλούσα,
      αφού διάβαζες για άλλη μια φορά την ανάρτηση μου,
      μετά να πας και στο τέλος, που απαντώ σε όλους σας συνολικά :)

      Διαγραφή
    2. Το κείμενο το ξαναδιάβασα, μήπως και δεν κατάλαβα κάτι καλά.
      Θεωρώ ότι κατάλαβα μια χαρά και απάντησα με βάση αυτά που γράφεις.
      Διαβάζοντας και το συνολικό σχόλιο στο βάθος επιβεβαίωσα όσα κατάλαβα
      από το κείμενο.
      Με την παραπομπή στο συνολικό σχόλιο δεν συμφωνώ, γιατί ο καθένας είχε κάτι
      διαφορετικό να καταθέσει και νομίζω ότι θα έπρεπε να λάβει ξεχωριστή απάντηση
      πάνω σε αυτά που γράφει. Κι αυτό, γιατί με το να με παραπέμπεις ξανά στο κείμενο και ακολούθως στο τελευταίο σχόλιο χωρίς να εκφράζεις εδώ τη διαφωνία σου πάνω σε αυτά που γράφω μένει μια ασάφεια και μια υποτίμηση στον αέρα. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι ήρθαμε εδώ, για να κάνουμε διάλογο και όχι να στηθούμε στον τοίχο ή μπροστά στον πίνακα και να μας γίνει μάθημα.
      Το σημαντικό είναι να αντιλαμβανόμαστε ότι ο καθένας βλέπει με διαφορετική ματιά τη συναναστροφή εδώ και αυτό θα έπρεπε να είναι σεβαστό.
      Σου απαντώ αρκετά άμεσα όπως θα σου τα έλεγα από κοντά και με όλη την οικειότητα που έχει αναπτυχθεί, αν και το συγκεκριμένο θέμα το έχουμε συζητήσει αρκετές φορές και γνωρίζεις την άποψή μου.
      Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ, γιατί μίλησα όπως το αισθάνθηκα και δεν έπιασα τις ψεύτικες ευγένειες για να είμαι σικ.

      υ.γ.
      Προσωπικό μου παράδειγμα για τις σχέσεις εδώ μέσα:
      Με άτομα που εκτιμώ, και έχω αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις από εδώ (εσύ πρώτη και καλύτερη), έχω μοιραστεί πολύ όμορφες και ουσιαστικές στιγμές δια ζώσης, με μέιλ ή τηλεφωνικά, και ας μην έχουμε συνεχή συμμετοχή με σχόλια στα μπλογκ μας. Αυτό για μένα είναι το κορυφαίο και τα άλλα έρχονται εντελώς δεύτερα σε σειρά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος από το blogging!
      Όσα αναφέρω, εκφράζουν τις δικές μου απόψεις και μόνο.

      Διαγραφή
    3. Γλαύκη μου, δεν έχω σκοπό να απολογηθώ για τον ΤΡΟΠΟ που επέλεξα να απαντήσω στα σχόλια. Ελάχιστες (μεν) φορές (αλλά, όταν εγώ το κρίνω), απαντώ συνολικά με ένα μεγάλο σχόλιο σε όλους, ενώ παράλληλα γράφω δυό λόγια στον καθένα σας ξεχωριστά, με ένα προσωπικό σχόλιο. Αυτό έκανα και σήμερα. Στα πιο πολλά σχόλια διέκρινα πολλά κοινά στοιχεία, και βάσει αυτών, απάντησα. ΚΑΙ το δικό σου σχόλιο λοιπόν, έχει κοινά στοιχεία με κάποιων άλλων (πχ μιλάς κι εσύ για "πελατειακή" σχέση κλπ). Δεν ξέρω αν διάβασες κάτι που σε ενόχλησε, εγώ όμως στέκομαι σε αυτό που σημειώνεις: "Πιστεύω ότι οι περισσότεροι ήρθαμε εδώ, για να κάνουμε διάλογο και όχι να στηθούμε στον τοίχο ή μπροστά στον πίνακα και να μας γίνει μάθημα"...και σου λέω ότι το βρήκα το λιγότερο άδικο, καθότι με ξέρεις από πριν κάνεις ακόμα δικό σου blog, έχουμε μιλήσει εκατοντάδες φορές -μέσω σχολίων- κι όμως, φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετές για να καταλάβεις ότι δεν αποφεύγω τον διάλογο κι ότι δεν "στήνω τους άλλους στον τοίχο ή στον πίνακα, για να τους κάνω μάθημα". Δεν έχεις λοιπόν παρά να ανατρέξεις -από την πιο πρόσφατη ανάρτηση μου και πίσω- σε εκατοντάδες αναρτήσεις μου, για να θυμηθείς ότι απαντώ στον καθένα σας ξεχωριστά, χρόνια τώρα. Αυτά. Και τίποτα άλλο..

      Διαγραφή
    4. Στο πνεύμα του διαλόγου ήρθα να συνεχίσω, Πετράδι...
      Όπως εσύ κρίνεις πώς θα απαντήσεις στα σχόλια των αναγνωστών σου, αντίστοιχα και όποιος σε επισκέπτεται μπορεί να εκφράσει τον τρόπο που θα επιθυμούσε να τον αντιμετωπίσουν. Νομίζω είναι δίκαιο αυτό που λέω. Δεν θέλω να απολογηθείς, αλλά με ενδιέφερε να δω τις ενστάσεις σου και τη διαφωνία σου σε όσα ανέφερα στο αρχικό σχόλιο. Αν δε με ενδιέφερες προσωπικά, δεν θα συνέχιζα καν την συζήτηση κι ελπίζω να με καταλαβαίνεις, διότι ανησυχώ ότι τελικά κρατάμε όσα μας καθίσουν κάπως και όχι τι θέλει να μας πει πραγματικά ο άλλος και αυτό με στενοχωρεί και το έχω δει πολλές φορές από πολλούς bloggers ή αναγνώστες που σχολιάζουν σε πολλά μπλογκ.
      Είναι αυτό που λέμε, τελικά πόση σημασία δίνουμε σε αυτό που θέλει να μας πει ο άλλος;
      Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής και το λέω με όλο το ενδιαφέρον απέναντι σ' εσένα, όπως σε κάθε φίλο που τον νοιάζομαι - κι ας παρεξηγηθώ - το κείμενο σαν σύνολο μού πέρασε μια αρνητική αίσθηση. Διαβάζοντας και όλα τα σχόλια με προσοχή, είδα ότι πολλοί αναγνώστες εξέφρασαν με διαφορετικούς τρόπους ο καθένας κάτι αντίστοιχο. Διάβασε τα ξανά, γιατί θα δεις ότι λίγο πολύ έχουν κάτι κοινό να πουν.
      Σχετικά με την "πελατειακή" σχέση δεν αναφερόμουν σ' εσένα φυσικά, αλλά σε κάτι που σίγουρα συμβαίνει στον χώρο και μίλησα γι' αυτό, διότι δεν με εκφράζει καθόλου και δεν με αφορά.
      Με στενοχωρεί που στάθηκες σε όλα τα άλλα εκτός από το υστερόγραφο του αρχικού σχολίου, στο οποίο βρίσκεται η ουσία της συνολικής άποψής μου για το θέμα. Σε όλα τα άλλα νομίζω ότι δώσαμε πολλή περισσότερη σημασία από ό,τι τους αναλογεί.

      Διαγραφή
    5. Γλαύκη, δεν έχω αντοχές για να συνεχίσω άλλο αυτήν τον διάλογο, όχι σήμερα τουλάχιστον. Μπορεί (και πάλι;;) να "ακουστώ "κάπως", αλλά προσπαθώ ακόμη να απαντήσω στα σχόλια αυτής τής ανάρτησης. Βασικά, θα μπορούσες από το αρχικό κιόλας σχόλιο, να είχες γράψει ότι "το κείμενο σαν σύνολο σού πέρασε μια αρνητική αίσθηση", και να είχες εξηγήσει και τους λόγους. Για να μην τα ξαναλέμε, τα γραπτά πάντα είναι δίκοπο μαχαίρι, και αυτός ήταν κι ο λόγος που στην δευτερολογία μου έδωσα κάποιες εξηγήσεις, που -προς το παρόν- μόνο σε σένα δε ήταν αρκετές. Ενδεχομένως να μας δοθεί η ευκαιρία να το συζητήσουμε άλλη φορά. Καλό ξημέρωμα :)

      Υ.Γ Επίσης, επειδή δεν είναι ώρα για γρίφους,
      καλύτερα να εξηγούσες ποιο θεωρείς εσύ, ότι ήταν
      "λίγο πολύ το κάτι κοινό" που είπαν τα σχόλια τών άλλων.

      Διαγραφή
    6. Βρε μου το κόβεις στο καλύτερο...!!!
      Τώρα που ζεστάθηκε ο διάλογος;;;
      Ούτε να ανάψουν τα αίματα δεν γίνεται με τόση δουλειά που σου βγήκε από το τσουνάμι που προκάλεσε η γλωσσάρα σου!!!
      Το blogging πεθαίνει λέει..χαχαχα!!!
      Πάρε να έχεις μπόλικη προίκα...
      Μου άρεσε ο όρος "δευτερολογία" χαχαχα!!!
      Μόνο σε μένα δεν ήταν αρκετές, γιατί μήπως με νοιάζει περισσότερο...;;;
      Είμαι και ειδική περίπτωση και όσο πατάει η γάτα "ψώνιο", αλλά άμα δεν ταιριάζαμε (σε αρκετά, εντάξει, όχι σε όλα), δεν θα συμπεθεριάζαμε
      Αν δεν σε σκάσω, δεν θα ησυχάσω!!!
      Εξηγήσεις και η συνέχεια των αναλύσεων θα δοθούν μόνο δια ζώσης... ούτε καν δια τηλεφώνου, μεταξύ γουλιάς καφέ, οίνου και μπουκιάς και συχώριου!!! Χεχε!!!
      Ε, μα, μας έσκασες!!!
      Χαιρετώ, τρελοκομείο μου, για να σε αφήσω να ξεκουραστείς...χεχε!!!

      υ.γ.
      Θα σε πάρω το ΣΚ για νεότερα, αν έχεις... και φυσικά όχι για τριτολογίες επί τούτου του θέματος (βοήθεια)!

      Διαγραφή
    7. Γλαύκη μου στο λέω, μπορείς πια να ησυχάσεις, με έσκασες..

      Διαγραφή
  17. Δεν ξέρω αν περνάει κριση το blogging , αλλά εγώ βλέπω ότι σταμάτησαν αρκετοί.
    Εγώ συνεχίζω γιατί μου αρέσει, αν και λόγω εγγονής και λόγω ηλικιωμένης μαμάς, έχει αλλάξει ο ρυθμός μου.
    Αυτό πιστεύω ότι το καταλαβαίνουν οι φίλοι και με δικαιολογούν, αλλιώς δεν είναι φίλοι.
    Επισκεπτομαι σχεδόν όλα τα blog που έχω στην παρακολούθηση, άσχετα αν έρχονται σε μενα.
    Αν το θέμα που έχουν με ενδιαφέρει, θα πάω σίγουρα και θα αφήσω και σχόλιο αν έχω κατι να πω.
    Σέβομαι το χρόνο που έχει διαθέσει ο άλλος για να κάνει την ανάρτηση.
    Δεν μου αρέσουν οι αναρτήσεις που έχουν μερικές φωτογραφίες και καθόλου κείμενο, όπως δεν μου αρέσει να είναι κλειστά τα σχολια πάντα. Μερικές φορές , το καταλαβαίνω, αλλά συνέχεια, όχι.
    Σε μένα τώρα.
    Προσπαθώ να απαντώ στα σχόλια, γιατί μου αρέσει και γιατί θέλω να απαντάνε κσι σε μένα.
    Μερικές φορές όμως, αδυνατώ , αλλά ελπίζω οι ΦΙΛΟΙ να με καταλαβαίνουν όπως τους καταλαβαίνω κι εγώ.
    Επισκεπτομαι και μπλογκ που δεν έρχονται καθόλου σε μενα, δε με νοιαζει.
    Ο χρόνος είναι πολύτιμος και πρέπει να τον μοιράσουμε όπως θεωρούμε καλύτερα.
    Αν σκεφτώ ότι πρέπει να πάω, αλλιώς δεν θα έρθει, καήκαμε.
    Όσο για το δικό σου μπλογκ, έρχομαι γιατί μου αρέσει όπως είναι, με ότι θέμα κι αν έχει .
    Δεν θα ησουν εσύ αν έκανες αναρτήσεις Επί παραγγελία.
    Ευτυχώς που κοιμάται η Ευγενούλα και μπόρεσα να απαντήσω εκτενώς.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου γλυκιά, στο βάθος δες κι εσύ την απάντηση μου! :)

      Διαγραφή
  18. Στις αναρτήσεις μου «Διαδίκτυο 4» και «Διαδίκτυο 5», φίλη Πέτρα, τονίζω την αξία των σχολίων στη διαδικτυακή επικοινωνία.
    Για το ζήτημα που θέτεις, η άποψή μου είναι:
    α. Γράφει κάποιος από μια ισχυρή εσωτερική ανάγκη.
    β. Νιώθει ωραία, όταν τον διαβάζουν κι άλλοι, κι ακόμα περισσότερο, όταν τα γραφόμενά του αγγίζουν ευαίσθητες χορδές συνανθρώπων του. Ένα σχόλιο που ξεπηδά από την ψυχή τού αναγνώστη, αποτελεί μια εξαιρετική πνευματική συνεύρεση.
    γ. Δεν πρέπει να έχει την παραμικρή απαίτηση να του γράψουν σχόλιο.
    δ. Τα σχόλια πρέπει να είναι αυθόρμητα και απαλλαγμένα από την υποχρέωση τής ανταποδοτικότητας.
    ε. Αν κάποιος σχολιάζει αξιόλογες αναρτήσεις φίλων και εκείνοι δεν ανταποδίδουν, να συνεχίσει να σχολιάζει, εκτός αν αντιληφθεί ότι ενοχλεί.
    στ. Όποιος συγκινείται από μια ανάρτηση, αξίζει ν’ αφιερώσει χρόνο για να δώσει με το σχόλιό του χαρά και ενθάρρυνση.

    Στην ανάρτησή μου «Εγκωμιαστικά» γράφω:
    «Σαν είναι όλα γνήσια και βάσιμα και έγκυρα,
    η κρίση ευγενέστατη, δικαία η αξία.
    Σαν είναι αχυρόπλεκτα και άσχετα και σκόπιμα,
    φτηνή η εξαπάτηση, χοντρή η κολακεία».

    Καλή συνέχεια, καλές αναρτήσεις. Κι ό,τι βγάλει η ψυχή μας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρη, σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου, στο βάθος απαντώ σε όλους! :)

      Διαγραφή
  19. Θα συμφωνήσω με πολλά από τα παραπάνω σχόλια και με εσένα που λες ότι το blogging περνάει κρίση. Σχετικά με τα σχόλια, όταν ξεκίνησα πήγαινα κάθε μέρα σε πολλά μπλογκ και σχολίαζα γιατί έβρισκα διασκεδαστική αυτή την διαδραστική διαδικασία, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι με κούραζε όλο αυτό, καθώς επαναλαμβανόμουν. Έτσι αποφάσισα να σχολιάζω μόνο όταν έχω κάτι ουσιαστικό να πω, κάτι που θα "συνεισφέρει" κατά κάποιον τρόπο στο αρχικό κείμενο ή σε μια "συζήτηση" στα σχόλια. Δεν ήθελα να γράφω 2 τυποποιημένες φράσεις ίσα για να φαίνεται το όνομα μου και να "αναγκάζω" τον άλλο να έρχεται σε 'μένα και να σχολιάζει επίσης 2 άκυρες λέξεις χωρίς να διαβάζει το κείμενο, κάτι που θεωρώ ότι προσβάλει και εμένα και τους αναγνώστες που πραγματικά έκατσαν και διάβασαν 10 λέξεις που καλώς ή κακώς έγραψα και ήθελαν να διαβάζουν 5 σχόλια για να δουν τις απόψεις άλλων αναγνωστών.
    Ανταποδοτικότητα υπάρχει, απλά είναι αυτή η "άρρωστη" που περιγράφω πιο πάνω, που περνάς από 100 μπλογκ, αφήνεις μια φράση copy paste ή σχολιάζεις "τέλεια όσα γράφεις" σε θλιβερές αναρτήσεις, με μοναδικό σκοπό να προσελκύσεις όχι αναγνώστες, αλλά σχολιαστές που θα έρθουν για να σε πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα.
    Και τέλος, ο εκάστοτε συγγραφέας που αφήνει ανοιχτά τα σχόλια γιατί γουστάρει την αλληλεπίδραση και την παρέα και τελικά καταλήγει με 50 "τέλειο φιλάκια" καταλήγει να αναρωτιέται τι κάνει λάθος και κανένας δεν διαβάζει πραγματικά τα κείμενα του. Για να μην αναφέρω φαινόμενα "σνομπισμού" από παλαιότερους και πιο έμπειρους μπλόγκερ.
    Γιατί τελικά, όπως μου άρεσε συχνά να γράφω, τα μπλογκ είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Αυτοί είμαστε και αυτά τα μπλογκ έχουμε...
    Ήρθα, νευρίασα, σχολίασα και φεύγω πάλι! Πολλά φιλιά! ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να νευριάσεις κι άλλο αν δεις την απάντηση μου στο βάθος; ☺

      Διαγραφή
  20. Εμένα περισσότερο με "πονάει" που βλέπω φίλους να αποχωρούν από το blogging πάντως, παρά τα υπόλοιπα... Σαφέστατα όμως, η χαρά διπλασιάζεται όταν όσοι έχουν εγκαταλείψει έρχονται μόνο και μόνο για να διαβάσουν τις χαζομάρες μου!
    ;-)
    Έχεις βέβαια κι εσύ τα δίκια σου. Οι απορίες σου ήταν και δικές μου. Βέβαια, με τα σχόλια υπάρχει και η άλλη πλευρά: Κάποιος μπορεί να αφήνει μόνιμα τυπικά σχόλια -και μάλιστα copy paste-. Και καλά κάνει, δεν το κρίνω, απλά αν αυτό γίνεται σε μόνιμη βάση, ναι, θα προτιμούσα να μην μου σχολιάζει καν παρά να με ξεπετάει!
    Από την άλλη, επειδή εγώ δεν ακολουθώ πλέον κανένα blog από υποχρέωση, το θεωρώ αυτονόητο να περάσω να διαβάσω (και σχεδόν πάντα να σχολιάσω) μη περιμένοντας να... "πατσίσουμε".
    Είναι μεγάλο θέμα αυτό που άνοιξες και σίγουρα δεν θα μπορούσα να το καλύψω με ένα σχόλιο.
    Όσο για τον επίλογό σου, το τελευταίο άτομο που θα σου έδινε "συμβουλές" θα ήμουν εγώ! Νομίζω πως όλοι μας είμαστε εδώ, επειδή είσαι εσύ! Με τη θεματολογία σου, με το ύφος σου, με τις εικόνες σου! Για όλα αυτά! Είσαι εσύ! ΑΠΛΑ!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, Πετράδι! Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Γιάννα μου!
      Στο βάθος έχω μια συνολική απάντηση, δες την! :)

      Διαγραφή
  21. Εμένα πάντως μου αρέσει πιο πολύ τώρα.
    Όταν είχα αρχίσει, πριν 3-4 χρόνια, υπήρχαν πάρα πολλά μπλογκς. Προσπαθούσα να είναι παρούσα σε πολλά, κάποιες φορές έμπαινα στο τριπάκι να υπάρχω σε αυτά ακόμα και αν δεν με ενδιέφεραν κάποιες φορές οι αναρτήσεις τους. Όπως θεωρώ πως κάποιοι το έκαναν και σε μένα. Με αποτέλεσμα όλο αυτό να δημιουργεί πέρα από μια επίπεδη και βαρετή κατάσταση, επίσης ίντριγκες και άλλες χαζομάρες, καταστάσεις που δεν μου άρεσαν.
    Πριν 1.5 χρόνο που απείχα περίπου 8 μήνες λόγω προσωπικών θεμάτων και επέστρεψα, είδα πως πολλοί είχαν σταματήσει να γράφουν ή άλλοι τα έκλεισαν εντελώς. Θεωρώ πως μετά την επιστροφή μου βρίσκομαι σε πιο καθαρά νερά, έχει γίνει θαρρώ ένα ξεκαθάρισμα, κάτι σαν αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια και στις ζωές μας.
    Μου αρέσει να μου σχολιάζουν αλλά δεν θέλω να μπω στο τριπάκι της ανταπόδοσης. Ξέρω πως οι περισσότεροι που μου σχολιάζουν πια, ίσως και όλοι, το κάνουν επειδή πραγματικά το θέλουν και όχι για να τους επισκεφτώ και γω. Βέβαια το κάνω έτσι και αλλιώς. Οι σχέσεις μου δλδ στηρίζονται πια σε πια σε άλλες βάσεις. Δεν έχω καμιά ανάγκη πια να είμαι αρεστή σε όλους και είμαι σίγουρη πως είμαι σε αυτούς που με ενδιαφέρουν. Και αυτό μου αρκεί.
    Καλό βράδυ Πέτρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία σε ευχαριστώ πολύ και στο βάθος κι εσύ δες την απάντηση μου!

      Διαγραφή
  22. Πέτρα μου, πέρασα σ το πρωί σε διάβασα αλλά δεν μπορούσα να σου αφήσω την άποψη μου. Τώρα που μπορώ, ξανά ήρθα στο blogοσπιτάκι σου και έχουμε και λέμε.
    Δεν πιστεύω πως αργοπεθαίνει το blogging. Σίγουρα όμως περνάει κρίση, όπψως όλα, όπως όλοι μας. Θα σου μιλήσω τι αισθάνομαι Εγώ προσωπικά.
    Έχω παρατηρήσει πως δεν υπάρχει η κίνηση που υπήρχε πριν πολύ καιρό ή και στις αρχές. Ούτε κίνηση, ούτε σχόλια, ούτε καν και τόσο ενδιαφέρον ίσως αλλά δεν πολύ μου καίγεται καρφί, να σου πω την αλήθεια μου. Ξέρω πολύ καλά ποιοι με διαβάζουν κανονικά, ολοκληρωμένα, ποιοι μισά, ποιο καθόλου αλλά αφήνουν σχόλια, ποιοι με διαβάζουν αλλά δεν αφήνουν ποτέ μα ποτέ κάποιο σχόλιο αλλά ξέρω ότι με διαβάζουν. Πια πολλές φορές κάποιοι μου στέλνουν τα σχόλια τους στο e-mail ή στο facebook.
    Το έχω πει και το λέω συχνά, ξεκίνησα και συνεχίζω να γράφω πρώτα για μένα, κάπου θέλω να ξεσπάσω, να πω όλα όσα με πνίγουν. γιατί δεν έχω κάποιον για να τα πω. Δυστυχώς αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Όπως επίσης, το γράψιμο, όπως και η μουσική και το διάβασμα με έσωσαν από την βαριά κατάθλιψη που πέρασα, ακόμα και να συνεχίζω να υπάρχω. Οπότε, δεν πολύ με νοιάζει αν φτιάξω "πελατολόγιο". Καλώς ή κακώς δεν είχα και δεν έχω τέτοιες φιλοδοξίες στη ζωή μου για να κυνηγάω τους αναγνώστες.
    Κι Εγώ περνάω κρίση με το να είμαι παρούσα και συνεπής στο blog μου και στις επισκέψεις μου σε άλλα αγαπημένα blog. Ακόμα αργώ να απαντήσω και στα σχόλια που μου αφήνουν. Προσπαθώ να βάλω σε τάξη κάποιες υποχρέωσεις και να πάρω αποφάσεις (θα τα πω κάποια στιγμή) και δεν έχω διάθεση και κουράγιο να καθίσω μπροστά στον υπολογιστή. Είναι ότι έχω αφοσιωθεί επίσης στην συγγραφή του βιβλίου μου...
    Όσον αφορά τα σχόλια, αφήνω όταν θέλω κάτι να πω ουσιαστικό ή όταν έτσι μου τη δώσει, ειδάλλως θα διαβάσω ολόκληρη την ανάρτηση (μισή ή καθόλου δνε παίζει με τίποτα)και θα φύγω.
    Δεν ξέρω αλλά το blogging υπάρχει για να κάνουμε όποτε γουστάρουμε, αυτό που γουστάρουμε, ο καθένας στο είδος που έχει επιλέξει και τον εκφράζει. Αν είναι μια φορά την εβδομάδα ή περισσότερες να ασχολούμαστε, δεν έχει καμία σημασία, όσο ότι να συνεχίζεις να το αγαπάς, να το γουστάρεις, να σε γεμίζει, να σε ηρεμεί και σε όποιον ή όποιους αρέσεις. Όποιος θέλει κάνει αυτό που θέλει! Θέλει να με διαβάσει, να μου αφήσει κάποιο σχόλιο; καλώς, διαφορετικά Καλή Καρδιά βρε! Με το ζόρι δεν πρέπει να γίνεται τίποτα και πόσο μάλλον με υποκρισία για να κερδίσω τις εντυπώσεις ή και αναγνώστες/σχολιαστές/προβολές κλπ.
    Κρίση ή όχι, Εγώ θα συνεχίσω έστω και με ελάχιστους να γράφω και να μοιράζομαι τις σκέψεις μου και τις δικές μου -συλλεκτικές- στιγμές. Όποιος γουστάρει με ακολουθεί, αλλι΄ςω προσπερνάει και πάω εκεί που γουστάρει πραγματικά.
    Ελπίζω να μην ξέφυγα από το θέμα! Είμαι τόσο κουρασμένη που πριν κλείσω τα πάντα, θυμήθηκα να αφήσω και το δικό μου σχόλιο στην ανάρτηση σου.
    Πάντα ενδιαφέρουσες οι αναρτήσεις σου και τα θέματα σου και γι' αυτό συνεχίζω να σε ακολουθώ όχι σαν αναταπόδωση αλλά επειδή σε πάω με χίλια.
    Καλό βράδυ και Καλή μας εβδομάδα!
    Τα φιλιά μου! ❤ ☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και χίλια συγγνώμη για το σεντόνι! (πάλι αυθόρμητα χάνοντας το μέτρο! Χαχα!!!)

      Διαγραφή
    2. Για να σε "εκδικηθώ",
      στο βάθος σε περιμένει ένα ακόμα μεγαλύτερο σεντόνι! ☺

      Διαγραφή
  23. Πέτρα μου καλησπέρα σου.
    Ανέβασες ένα πολύ σοβαρό θέμα και καλώς το έκανες. Σειρά από τις σκέψεις σου είναι και δικά μου ερωτήματα και περισυλλογές.
    Οφείλουμε όμως πριν από όλα να καταλήξουμε, ΕΜΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ τι θέλουμε.
    1) Έχουμε ένα blog θεματικό αυστηρά ; καλή ώρα σαν το δικό μου το CINEFIL, που υπηρετεί ένα συγκεκριμένο πάθος μου και λατρεία μου, η οποία εκφράζεται ερασιτεχνικά ;
    2) Έχουμε ένα blog προσωπικό που εκφράζει σειρά απόψεών μας με τις οποίες ανοίγουμε διάλογο με το κοινό το δικτυακό ;
    Και οι δύο περιπτώσεις απόλυτα σεβαστές και επιθυμητές και επίσης μπορεί να τις καλύπτουμε και τις δύο με διαφορετικούς χώρους.

    Πάμε τώρα παρακάτω: Έχουμε ξεκαθαρίσει ότι αυτό που κάνουμε είναι ερασιτεχνικό ή θέλουμε χρήματα ; στο εξωτερικό το blogging έχει προχωρήσει πολύ ως μέσο βιοπορισμού. Δεν είναι κακό μήτε αθέμιτο. Π.χ. ο "ΠΙΤΣΙΡΙΚΟΣ", BLOG ευρύτατα γνωστό ξεκίνησε ερασιτεχνικά και τώρα είναι απόλυτα επαγγελματικό.

    Πάμε παρακάτω να πω μερικές ξεκάθαρες κουβέντες σαν αυτές που έθεσες Πέτρα:

    Προσωπικά ακολουθώ πάνω από 100 blogs καθημερινά. Φυσικά δεν αναρτούν θέματα όλα. Γύρω στα 30 από αυτά είναι πολύ τακτικά. Αν από αυτά τα 30, τα 20 αναρτούν θέματα κάθε μέρα, αντιλαμβάνεσαι το χρόνο που χρειάζομαι, πρώτον για να τα διαβάσω με σεβασμό και δεύτερον επίσης να σχολιάσω γιατί θεωρώ στοιχειώδη σεβασμό να σχολιάσω στο blog που ακολουθώ, εκτός φυσικά αν το θέμα είναι κάτι που δεν μπορώ να τοποθετηθώ.
    Άρα Πέτρα μου έχουμε ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ...!
    Προσωπικά κάνω ανάρτηση στο ΣΙΝΕΦΙΛ κατά Μ.Ο. 4 ημερών. Για να ετοιμαστεί ένα θέμα τέτοιο μου τρώει πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Βάλε λοιπόν και τον χρόνο της παρακολούθησης της δικτυακής γειτονιάς, οπότε βγάλε το συμπέρασμά σου.

    Θα ήθελα λοιπόν να κάνω τις ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ μου:

    1) Θεωρώ σεβασμό να σχολιάζουμε τακτικά σε blog που ακολουθούμε αλλιώς δεν καταλαβαίνω το νόημα
    2) Προτείνω στους φίλους-φίλες, κυρίως φίλες, που κατά 90% συντηρούν το blogging να μετριάσουν τη συχνότητα των αναρτήσεών τους. Ένα θέμα ανά 3 μέρες π.χ. δίνει ανάσες σε όλους μας.
    3) Το blogging δεν είναι βραχνάς και άγος για να ...τρελαθούμε να προλάβουμε να γράψουμε και να συμμετάσχουμε σε δρώμενα, σχόλια και αναρτήσεις. Αν καταντήσει έτσι τότε οφείλουμε να επανεξετάσουμε.
    4) Για χάρη του blog παραμελήσαμε το βιβλίο, τα χόμπυ μας, τον ελεύθερο προσωπικό μας χρόνο. Αυτό οφείλει να σταματήσει. Όλα με μέτρο.

    ΣΤΟ ΘΕΜΑ των ΣΧΟΛΙΑΣΜΩΝ:
    Πολλές από τις διαπιστώσεις που αναφέρουν χρήστες παραπάνω είναι αλήθειες...! Προσπαθείς να καλύψεις τη συμμετοχή σου σε δεκάδες blogs με τυπικά αόριστα συμβατικά σχόλια και όχι σχόλια ουσίας.
    Και ρωτάω: Πως θα το αντιπαλέψεις αυτό ; αν δεν σχολιάσεις σε κάποια ίσως παρεξηγηθείς, αν σχολιάσεις σοβαρά σε όλο το εύρος τότε δεν θα κάνεις τίποτα άλλο όλη μέρα. Άρα ;
    Καθένας μας ας σκεφτεί τη δικτυακή γειτονιά μιας και έχουμε κατοχυρώσει μια τέτοια.
    ΧΡΟΝΟΣ αδέλφια.....! Το BLOGGING έχει ζωή, έχει προσφορά, έχει μέλλον, έχει προσφορά τεράστια, έχει ομορφιά, έχει συγκίνηση. ΟΜΩΣ ΑΡΑΙΩΣΤΕ τις αναρτήσεις...! ΑΡΑΙΩΣΤΕ τις ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ....! Το θέμα είναι επείγον για να αποκτήσει πάλι ουσία ο χώρος.
    Είμαι ανοιχτός σε κάθε κουβέντα Πέτρα μου και ...ακούω.
    Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη, πολύ ουσιαστικό αυτό στο τέλος:
      "ΑΡΑΙΩΣΤΕ τις ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ....!
      Το θέμα είναι επείγον για να αποκτήσει πάλι ουσία ο χώρος"!
      Στο βάθος δες κι εσύ την απάντηση μου και σε ευχαριστώ :))

      Διαγραφή
  24. Όχι το blogging δεν πεθαίνει, απλά αλλάζει.. το 2007 που ξεκίνησα γράφαμε διαφορετικά και σχολιάζαμε ατέλειωτα.. τώρα τα κείμενα έχουν εμπλουτιστεί με πολλές φωτό -κάτι που προσωπικά μου αρέσει πολύ και νομίζω και στους περισσότερους και σχολιάζουμε λιγότερο.. γενικά έχει αλλάξει το ύφος.. το στυλ..
    Τα σχόλια τα έχω ανοιχτά για όποιον θελήσει να πει την γνώμη του όμως ξέρω πως οι περισσότεροι διαβάζουν δίχως να σχολιάζουν .. το κάνω κι εγώ.. διαβάζω πάρα πολλά blogs αλλά αν δεν νιώσω την ανάγκη να σχολιάσω δεν θα το κάνω.. δεν θέλω να περνάω και να γράφω τυπικούρες ή ανούσια λόγια μόνο και μόνο για να δει ο φίλος μπλογκερ πως πέρασα..
    Δεν με νοιάζει να "δείξω"κάτι.. όμως με εκνευρίζουν εκείνοι που δεν απαντούν ποτέ.. μα ΠΟΤΕ!.. αν δεν έχεις τον χρόνο φίλε μου να απαντάς τότε κλείστα τα ρημάδια να ξεμπερδεύεις.
    Θεωρώ μέγιστη αγένεια να γράψει δυο λόγια ο άλλος και εσύ απλά.. "να τον γράψεις"..
    Όσο για το τί θα ήθελα να γράφεις.. θέλω να μείνεις αυτή που είσαι.. γι'αυτό σε διαβάζω, γι'αυτό περνάω τόσα χρόνια και γι'αυτό θα εξακολουθήσω (κι ας μην σχολιάζω πάντα).. γιατί απλά μ'αρέσουν αυτά που γράφεις .. οπότε.. keep writing!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ Τζίνα μου " keep writing" επίσης!
      Και δες στο βάθος την γενική μου απάντηση :)

      Διαγραφή
  25. αγαπητη μου Πετρα διαβασα αυτα που γραφεις και συμφωνω απολυτα.εγω δεν εχω δικο μου ιστολογιο ομως συμμετεχω συχνα σε σχολια,Σταματησα να περναω απο αρκετα οταν δεν επαινα καμμια απαντηση σε πολλες συμμετοχες.και να σκεφτεις πως γραφω απο το πληκτρολογιο οθονης που ειναι αρκετα δυσκολο,τουλαχιστον για λογους ευγενειας θα επρεπε να απαντουν.αλλωστε οι σχεσεις των ανθρωπων δεν ειναι ανταποδοτικες;μπορεις να πηγαινεις επισκεψη σε ενα φιλο και αυτος να μν ερχεται ποτε στο δικο σου;θα συνεχισεις να πηγαινεις;ναεισαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη Λίτσα :)
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου και
      αν θες, δες στο τέλος την συνολική απάντηση :)

      Διαγραφή
  26. Πέτρα μου δεν θα διαφωνήσω σ'αυτά που λες. Έζησα το μπόγκινγκ στις μεγάλες του δόξες, τουλάχιστον το δικό μου ''σινάφι'' το καλλιτεχνικό το τιμήσαμε με το παραπάνω. Παρατηρώ εδώ και καιρό πως έχει αλλάξει αρκετά το σκηνικό. Και δεν θα εξαιρέσω και τον εαυτό μου που τον τελευταίο ειδικά χρόνο έχω μειώσει κατά πολύ τις αναρτήσεις μου κι έχω σχεδόν μηδενίσει τις επισκέψεις μου στα άλλα μπλογκ. Καμιά φορά διαβάζω αλλά δεν προλαβαίνω να σχολιάσω. Για μένα είναι θέμα χρόνου και διάθεσης τον τελευταίο καιρό. Επίσης έχουν εξαφανιστεί πολλά από τα μπλογκ που παρακολουθούσα και γενικώς η ''παρεούλα'' μας έχει ψιλοχαθεί. Με στενοχωρεί όλο αυτό παρόλο που κι εγώ είμαι σ'αυτούς που σχεδόν απέχουν. Νοσταλγώ τις παλιές καλές μέρες. Η μεγάλη πληγή πιστεύω είναι το ΦΒ στο οποίο έχουν μεταφερθεί οι περισσότεροι. Όσο για τις επισκέψεις, ναι οκ πρέπει να'χουν και ανταποδοτικότητα ως ένα βαθμό αλλά θα σου πω πως εγώ έγραφα πολλές φορές σε ανθρώπους που ποτέ δεν ήρθαν να σχολιάσουν σε μένα. Κι αυτό γιατί με ενδιέφεραν τα θέματά τους και ταυτόχρονα δεχόμουν πως οι ίδιοι δεν είχαν κάτι να πουν σε μένα ή δεν προλάβαιναν...ή ο,τιδήποτε άλλο. Θα μπορούσαμε να το κουβεντιάζουμε ώρες το θέμα που άνοιξες. Πάντως το ό,τι δεν σχολιάζει κάποιος δεν σημαίνει πως δεν διαβάζει απαραίτητα. Είπα πολλά... είχα καιρό να'ρθω και είπα να κάτσω λίγο παραπάνω...χαχα. Πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία, χάρηκα που σε είδα (πως χαθήκαμε έτσι βρε;
      ας είναι καλά το φέις!) Στο βάθος έχω απάντηση για όλους! :)

      Διαγραφή
  27. Παιδιά πολύ άγχος για το τίποτα!!
    Όλα είναι σχετικά, εκτός από το χρόνο!
    Θα ήθελα να μπορούσα να επισκέπτομαι όσα μπλογκς μου αρέσουν συνεχώς, αλλά δεν προλαβαίνω...θα ήθελα να μην ξεχνούσα να περάσω από κάποια...βλέπω π.χ. ανάρτηση στο μπλογκρολ κι επειδή δεν προλαβαίνω εκείνη τη στιγμή, λέω θα πάω αύριο...και όταν έρχεται το αύριο έχω ξεχάσει και τι έχω φάει..ο χρόνος βέβαια πάλι κυνηγός, οπότε τι να λέμε...και θα ξεχάσουμε και θα ξεχαστούμε και σε όλα "τυπικοί", ή "σωστοί" δε θα είμαστε. Κανείς μας!
    Οπότε χαλαρά...
    Το θέμα είναι να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε, χωρίς να απαιτούμε από τους άλλους να πράξουν όπως πράττουμε εμείς, επειδή (θα πω το προφανές) δεν έχουμε όλοι τον ίδιο χρόνο, ή τα ίδια ενδιαφέροντα!
    Από τη στιγμή που έχουμε τα σχόλια ανοιχτά ο καθένας θα σχολιάσει με όποιον τρόπο θέλει και μπορεί.
    Μου έχει τύχει πάλι να θέλω να γράψω κάτι και να βρω σχόλια κλειστά...κι αυτό άσχημο είναι αν το καλοσκεφτούμε, γιατί είναι σα να κάνουμε διαγγέλματα...όχι, σκεφτείτε το λίγο κι αυτό!
    Καλύτερα ανοιχτά και να μην απαντάμε, ή να απαντάμε γενικά, παρά να κλείνουμε την πόρτα, ή να τους στέλνουμε σε άλλη ανάρτηση...(ο χρόνος που λέγαμε)!!
    Ίσως και το σχόλιο να μην επιδέχεται απάντησης...μπορεί να θέλει να σου πει ο άλλος "μπράβο με κάλυψες" και να έχει σημασία γι' αυτόν τη συγκεκριμένη στιγμή να το πει!
    Γενικά να μην κρίνουμε, ή αν μας ενοχλεί κάτι να το λέμε ξεκάθαρα...θα το πω τώρα κι ας παρεξηγηθώ..εδώ και πάρα πολύ καιρό έχω πιάσει ειρωνικά σχόλια για σχόλια άλλων...δε θα ήταν πιο τίμιο αντί να σχολιάζεται εδώ κι εκεί ο καθένας και να γίνεται αντικείμενο χλευασμού, να του πει όποιος ενοχλείται το λόγο που ενοχλείται και να είναι όλα τίμια και καθαρά?
    Μιλάμε, μιλάμε, λέμε να μην κρίνουμε, λέμε να καταλαβαίνουμε τον άλλον, μιλάμε για ειλικρίνεια, λόγια, λόγια, λόγια...οι πράξεις?

    Ακόμα κι όταν δεν προλαβαίνω να απαντήσω στο κάθε σχόλιο ξεχωριστά στις δικές μου αναρτήσεις, θα φροντίσω να απαντήσω με ένα γενικό σχόλιο, ή να απαντήσω σε όποιον ρωτά κάτι...

    Το έχω πει με χιλιάδες τρόπους και θα το ξαναπώ...


    "Αν ένιωθα έστω και για μια στιγμή πως αυτό που κάνω εδώ με καταπιέζει, θα το σταματούσα πάραυτα!
    Για να είμαι εδώ σημαίνει πως το γουστάρω απεριόριστα!
    Και μοιράζω και κάρτες απεριορίστων διαδρομών για όσους επιθυμούν να ταξιδέψουν μαζί μου!
    Όσοι δεν το επιθυμούν, απλά τους εύχομαι καλά ταξίδια όπου κι αν πάνε, και καλή αντάμωση!
    Φυσικά αν επιθυμούν μια στο τόσο να μου γράφουν και "κάνα γράμμα", είναι πάντα καλοδεχούμενοι!
    Δε βάζω απουσίες, δε θέλω να μου μετράνε παρουσίες!"


    Read more: http://mytripssonblog.blogspot.com/2016/01/blog-post_29.html#ixzz45XyEcMiq

    Ναι, είναι από την ανάρτηση που είχα κάνει πριν κάνα δίμηνο....
    Και μην ξεχνάτε...δεν μας διαβάζουν μόνο μπλόγκερς...είναι τόσα άτομα που διαβάζουν, αλλά δε σχολιάζουν...

    Και Πέτρα μου, θα γράφεις ό, τι γουστάρεις...είναι δυνατόν να γράψεις κατά παραγγελία?..σε αυτό το κομμάτι με κάλυψε πλήρως η Αρτίστα!

    Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καλησπερα Πέτρα μου. Θίγεις ένα μεγάλο θέμα για όσους ασχολούμαστε με το blogging. Θα σου τα πράγματα απο την σκοπιά μου. Όταν ξεκίνησα το blog, πάνε περίπου 8 χρόνια δεν περίμενα να έχει ανταπόκριση, να γνωριστώ μέσω αυτού με αξιόλογους ανθρώπους αλλά και να απογοητευτώ απο μερικούς. Ξεκίνησα αυτή την διαδικασία καθαρά για την ανάγκη μου να γράφω και να εξωτερικεύω τις σκέψεις μου. Ο συνδυασμός αυτού με τα σχόλια των αναγνωστών (που τα έχω πάντα ανοιχτά αλλά και που καταλαβαίνω όσους δεν τα έχουν, είναι κάτι μαγικό. Αλληλεπίδαση στις ζωές μας το λέω εγω. Ίσως πολλές φορές αν ψωνιζόμαστε, ίσως να θεωρούμε δεδομένο τον σχολιασμό, ίσως να νομίζουμε ότι εμείς γράφουμε καλύτερα από άλλους, αλλά η ουσία δεν είναι αυτή. Είναι ν ανάγκη μας να νιώσουμε διαφορετικοί, να εκφραστούμε. Όλα αυτά τα χρόνια σκέφτομαι πως όντως το blogging έχει κορεστεί στον τρόπο που λειτουργεί.
    Κατι όμως το οποίο το προκαλούμε εμείς δημιουργώντας καταστάσεις και δεδομένα. Νομίζω πως η έννοια blogging μπαίνει πλέον σε νέο στάδιο, σε νέα εποχή. Ίσως αν γράφαμε όλοι λίγο περισσότερο για τον εαυτό μας (οχι με την εγωιστική αλλά με την ατόφια έννοια της λέξης), να μην υπήρχε αυτός ο κορεσμός που διακρίνεις και που με βρίσκει σύμφωνο.

    Υ.Γ. Συμφωνώ στα περισσότερα από το κείμενο σου. Έχεις αναπτύξει την ουσία όπως πρέπει και βλέπεις το δάσος και όχι το δέντρο. Απο σένα θα προτιμούσα να συνεχίσεις να γράφεις όπως γράφεις. Έχεις ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας. Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά φίλε Μάκη :)
      Πήγαινε κι εσύ στο βάθος, που έχω απαντήσει συνολικά! :)

      Διαγραφή
  29. Να δω τι θα τα κάνεις τόσα σεντόνια που μάζεψες απόψε.
    Με κάλυψε πλήρως ο Γιάννης. Αυτό που γράφει για το χρόνο, είναι η απόλυτη αλήθεια.
    Αν θέλουμε να το δούμε σαν χόμπι και όχι ως καταναγκασμό.
    Δεν έχω να σου προτείνω ύφος γραφής, η "ανάθεση έργου" αφορά τους επαγγελματίες γραφιάδες, όχι εμάς.
    Επίσης δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να παρακολουθώ πόσοι μπήκαν, πόσοι βγήκαν, αν σχολίασαν και τι κάνουν στο μπλογκ τους. Απολαμβάνω τη συντροφιά κάποιων ανθρώπων που με τιμούν με τη φιλία τους, χαίρομαι την αλληλεπίδραση που δημιουργείται μεταξύ μας, τις προσωπικές γνωριμίες που κάναμε κάποιοι εξ ημών και γενικά αυτή την ιδιαίτερη σχέση μας που αντέχει στο χρόνο.
    Αν τολμούσα να δώσω μια συμβουλή, είναι να μην το βλέπουμε με μπακαλίστικη διάθεση, ούτε με ανταποδοτικά οφέλη. Αρκετούς υπολογισμούς κάνουμε στην καθημερινότητά μας.
    Κι αν ακόμα πεθάνει στο κάτω-κάτω, κερδίσαμε λίγους και καλούς φίλους που δεν θα τους γνωρίζαμε ίσως ποτέ στη ζωή μας. Αυτό κι αν είναι πρωτογενές πλεόνασμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω πάρα πολύ καιρό να μπω και να σχολιάσω ή να γράψω αλλά εδώ θέλω να πω κάτι.
      Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο της Μαρίας.
      Το μπλόγκινγκ είναι χόμπι και όχι κάτι καταναγκαστικό.
      Ενας από τους λόγους όμως που απέχω πια (όχι ο μοναδικός)είναι και ότι κατάλαβα ότι άρχισε να γίνεται υπολογιστικό όλο αυτό.
      Ποιος μπήκε που και τι έγραψε και πόση ώρα έκατσε εκεί που μπήκε και γιατί το έγραψε αυτό και διάφορα τέτοια.
      Μου λείπετε πολλές φορές και κάποια πράγματα όποτε προλαβαίνω θα τα διαβάσω αλλά μέχρι εκεί.
      Όσον αφορά το τι μας αρέσει να γράφεις σιγά που θα σου πούμε εμείς. Γράψε ότι θες και εμάς πάντα θα μας αρέσει, γιατί είσαι το πετροκόριτσο με τον μοναδικό σου χαρακτήρα και ύφος και για αυτό μας αρέσεις! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Συμφωνώ!!!Και πράγματι υπάρχουν αναγνώστες που δεν είναι blogers και δεν συνηθίζουν να γράφουν και σχόλια κι όμως μας τιμούν αθόρυβα. Αυτό σημαίνει πολλά για το τι είναι τελικά το bloging.

      Διαγραφή
    3. @ Μαρία μου, αν και αγαπώ ιδιαίτερος τον Ζήκο τον μπακαλόγατο, ούτε εγώ μπήκα "με μπακαλίστικη διάθεση και ανταποδοτικά οφέλη" στον κόσμο τού blogging. Κι όποιος μπαίνει έτσι, απλά "πέφτει έξω η επιχείρηση". Θα σε παρακαλούσα να διαβάσεις το σχόλιο μου στο βάθος.

      Διαγραφή
    4. @ Αμάν, ήρθε η Έλενα σε blog, έστω κι αν δεν...επικρατεί ούτε καλοκαίρι, ούτε πέφτουν...(αληθινές!) νυφάδες!! Χαχα! Στο βάθος έχω απάντηση "πληρωμένη" Ελενάρα μου :)

      Διαγραφή
    5. @ Χριστίνα μου, εννοείται ότι υπάρχουν κι όσοι μας διαβάζουν και δεν έχουν blog, αλλά εγώ μιλούσα για το blogging :)

      Διαγραφή
  30. Αγαπητή Πέτρα έθιξες ένα θέμα που και εγώ αν και νέα στην blogoσφαιρα έχω αρχίσει να το νιώθω και ήδη έχει αρχίσει να με ζορίσει... Δεν θέλω να νιώθω ότι ενεργώ ούτε εγώ ούτε και οι σχολιαστές των αναρτήσεων μου ανταποδοτικά. Δεν θέλω να πιέζομαι σε κάτι που κάνω για εμένα. Επίσης για να σου είμαι ειλικρινής κάποιες φορές απογοητεύομαι όταν βλέπω πως αναρτήσεις που λατρεύω και συνήθως αφορούν θέματα ψυχολογίας έχουν την μικρότερη απήχηση σε σχέση με συνταγές ή κατασκευές...κακό δεν είναι θα μου πεις...αλλά νιώθω πως ακόμα ψάχνω τους αναγνώστες μου και ακόμα ψάχνω εμένα... Με άγγιξε η σημερινή σου ανάρτηση και γενικώς με αγγίζει ο τρόπος γραφής σου! Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου, έχεις δίκιο, οι "βαριές" αναρτήσεις, συνήθως πηγαίνουν άπατες.. Δε μου αρέσει ούτε εμένα (που γράφω πολλές φορές πολιτικοκοινωνικές απόψεις), αλλά συμβαίνει.. Στο βάθος διάβασε την απάντηση μου για όλους :)

      Διαγραφή
  31. Αν και συμφωνώ με όσα γράφεις, πιάνω τον εαυτό μου να αντιδρά μ'αυτό τον τρόπο πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό...προσπαθώ να μην κόψω τελείως τις βόλτες, τουλάχιστον στα blog που μου αρέσουν περισσότερο...είναι πολλές φορές όμως (τελευταία) που προτιμώ την σιωπή. Πιθανότατα γιατί εγώ δεν είμαι πολύ καλά
    Έχεις δίκιο πως πρέπει να υπάρχει αλληλεπίδραση...τι να γράψεις όμως όταν δεν έχεις κάτι να πεις;;

    Όσο για την θεματολογία μ'αρέσουν περισσότερο οι προβληματισμοί σου και η οπτική που δίνεις πάνω σε διάφορα καθημερινά θέματα..όπως το σημερινό. Και φυσικά τα δρώμενα σου!!

    Αυτά τα ολίγα από ένα αρκετά μπερδεμένο κεφαλάκι....νομίζω τα έγραψα σωστά :P
    Καλό σου βράδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Ωραιοζήλη μου!
      Δες κι εσύ την απάντηση μου στο βάθος..
      Όσο για τα περί διάθεσης, ο αγαπημένος Ζήκος λέει "προσεχώς καλύτερα"!

      Διαγραφή
  32. Πέτρα μου σε διαβάζουμε γιατί είσαι εσύ και γιατί βάζεις κάτι διαπροσωπικό στα γραπτά σου.

    Το bloging δεν πεθαίνει αλλά δεν είναι και επάγγελμα, η ζωή τρέχει κι έχει και υποχρεώσεις αν πρέπει να ξοδεύουμε 5 ώρες ημερησίως για να τα προλάβουμε όλα πάμε χαμένοι. Πότε θα μαγειρέψουμε, πότε θα πάμε στη δουλειά στις σπουδές κλπ, πότε θα ασχοληθούμε με την οικογένειά μας με τους φίλους μας κλπ;

    Δε βρίσκω το λόγο να χαλιόμαστε αν δεν τρέχει η ροή των άρθρων όπως θα θέλαμε. Ο καθένας μας πριν ξεκινήσει για πρώτη φορά ένα ιστολόγιο το κάνει πρωτίστως για λόγους εκτόνωσης και δημιουργικής έκφρασης και στην πορεία γνωρίζουμε άτομα που τα συμπαθούμε και επικοινωνούμε μαζί τους.

    Αν για παράδειγμα τύχει μια περίοδο που έχω περισσότερο χρόνο να ανεβάζω ανάρτηση κάθε μέρα, θα έχω την απαίτηση από την Πινελόπη (τυχαίο όνομα) που γυρνάει πτώμα από τη δουλειά κι έχει να μαγειρέψει για τα παιδάκια της, να περάσει από όλες τις αναρτήσεις και να μου αφήσει και σχόλιο; Ε τότε εγώ είμαι αυτή που δεν σέβεται τον δικό της μόχθο στη ζωή.

    Η ελευθερία κινήσεων είναι το παν και οι καλιέργεια της εκτίμησης που βασίζεται στην ποιοτική επικοινωνία και όχι στην ποσοτική. Όπως γίνεται και στη ζωή που έχουμε φίλους αγαπημένους που τους βλέπουμε μια φορά στο τόσο και άλλους που βολεύει και τους βλέπουμε τακτικότερα. έτσι και στο bloging τα πράγματα κυλάνε βάση προγράμματος.

    Ναι πολλοί κλείνουν τα ιστολόγιά τους και φαντάζομαι πως ο λόγος είναι ο ψυχαναγκασμός που καλλιεργείται με τον καιρό.

    Αυτά Πέτρα μου, αυτοσχεδίασε εκφράσου και αφέσου! Μια μεγάλη αγκαλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστινάκι μου, διάβασε σε παρακαλώ την απάντηση μου στο βάθος :)

      Διαγραφή
  33. Γλυκιά μου Πέτρα, συμφωνώ με όσα γράφεις αν και εγώ είμαι πιο (νέα???) από σένα στα μπλόγκς. Προσωπικά λατρεύω τα μπλόγκς πολύ περισσότερο από το ΦΒ, γιατί μ αρέσει να επικοινωνώ και όχι τα τυπικά τελείως λάικ. Όσους έχω δε φίλους πάντα τους διαβάζω και γράφω και σχόλια όπως τα αισθάνομαι, το μόνο που δεν μπορώ είναι να διαβάζω πολύ στην οθόνη γι αυτό και δεν μπορώ να λαβαίνω μέρος όταν αναρτώνται διηγήματα. Μπορώ ειλικρινά να σου πω ότι το τωρινό σου κείμενο είναι από τα πολύ λίγα που έχω διαβάσει μέχρι τέλους. Μην πτοείσαι και συνέχισε να κάνουμε παρέα, όπως γουστάρει ο καθένας και για όποιον αρέσουμε. Δεν θα με χάλαγε καθόλου να είχα γνωρίσει και από κοντά όλους όσους έχω φίλους κι ας βλέπω μερικές φορές ότι μπορεί να μην έχουν καν διαβάσει κάτι που έχω γράψει (που δεν γράφω και πολλά δηλαδή ...... όπως τώρα ουφφφφ )Να συνεχίσεις το στύλ σου γιατί υπάρχουμε κι εμείς που το πάμε πολύ !!!!! Σε φιλώ !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάντως έχω τρία χρόνια (και κάτι ψιλά) που είμαι blogger.
      Και ναι, είναι επικοινωνία, καμία σχέση με το φέις.
      Στο βάθος δες την απάντηση μου κι εσύ Ράνια μου :)

      Διαγραφή
  34. Μόλις ανακάλυψα το blog σου και εντυπωσιάστηκα καταρχάς από το πόσο όμορφο είναι και από τις εικόνες! Δεν έχω προλάβει βέβαια ακόμη να δω την υπόλοιπη θεματολογία του, οπότε θα επανέλθω. Το θέμα που θίγεις στην παρούσα ανάρτηση είναι πολύ καίριο και απασχολεί λίγο πολύ όλους τους blogger, εκτός κι αν κάποιος γράφει αποκλειστικά για τον εαυτό του σαν προσωπικό ημερολόγιο και μόνο, αλλά και πάλι, θα το είχε ιδιωτικό ή μόνο για όσους έχουν προσκληθεί! Οπότε ξαναγυρνάμε στο βασικό ερώτημα: αν το blogging αργοπεθαίνει και κατ' επέκταση γιατί γράφει κάποιος σε ένα blog; Προσωπικά δεν πιστεύω ότι αργοπεθαίνει, ίσως περνά μια κρίση, όπως όλα τα πράγματα άλλωστε, υλικά και μη, στην εποχή μας. Όσο λοιπόν υπάρχουν άνθρωποι που διαθέτουν χρόνο και κόπο για να γράψουν πέντε αράδες για τον εαυτό τους ή και το αναγνωστικό κοινό τους, τότε θα υπάρχει αυτό που λέμε blogging, άσχετα από το αν λαμβάνουν το ανάλογο feedback που θα ήθελαν. Το ιδανικό θα ήταν να σχολιάζαμε κάτω από κάθε ανάρτηση που διαβάζουμε έχοντας βέβαια κάτι να πούμε κι όχι απλώς για το θεαθήναι. Συχνά διαβάζω από το κινητό μέχρι να με πάρει ο ύπνος και δυσκολεύομαι να σχολιάσω και μετά το ξεχνάω, εκτός κι αν αφήσω ανοιχτή την καρτέλα! Κακά τα ψέματα λοιπόν: ο χρόνος δεν είναι καλός φίλος! Για την ακρίβεια είναι κάκιστος εχθρός! Τρέχουμε να στριμώξουμε χίλια δυο πράγματα μέσα στη μέρα και πάλι λέμε ότι δεν προλάβαμε τίποτα. Το μυστικό για εμένα είναι να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε τη στιγμή και αν θέλουμε να αφήσουμε κάποιο σχόλιο θα βρούμε τρόπο να το κάνουμε. Θέληση να υπάρχει κι όλα γίνονται.
    Maria Ifadopoulou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, καλωσόρισες μέσα από την καρδιά μου!
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :) Στο τέλος
      τής ανάρτησης, δες την συνολική μου απάντηση. Φιλιά! :)

      Διαγραφή
  35. Θα σου πω για εμένα. Τελευταία έχω μειώσει κατά πολύ το χρόνο που ξοδεύω στο μπλογκινγκ, αφιερωνα πάρα πολύ με αποτέλεσμα πολλά πράγματα in real life να μένουν πίσω. Υπήρχε εποχή που προτιμούσα να μενω σπίτι προκειμένου να μπλογκαρω και να είμαι σωστή απέναντι σε αλλούς bloggers. Δε γίνεται όμως να τους ευχαριστούμε όλους και να μένω και εγω μέσα. Αυτός είναι και ένας λόγος που πλέον δεν κάνω τόσο συχνά αναρτήσεις. Είναι αδύνατον να απαντήσω στα σχόλια άμεσα αλλά ούτε και να πάω εγώ να σχολιάσω σε τόσα μπλογκ γιατί για να πούμε και την αλήθεια έχουν γίνει υπερβολικά πολλά τα μπλογκ και πολλές φορές τα ίδια θέματα ανακυκλωνονται και από άλλους μπλογκερς.. Πόσες φορές να σχολιάσεις σε μία ίδια συνταγή για παράδειγμα? Και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος να ανοίξει ένα μπλογκ οταν δεν έχει να πει κάτι απλά αντιγράφει τα ίδια θέματα. Από την άλλη ένα πράγμα που δεν μου άρεσε εξ αρχής στο blogging ήταν πως έπρεπε να σχολιάζεις σε όλες τις αναρτήσεις σ'αρέσουν δε σ'αρέσουν. Πλέον προσπαθώ να σχολιάζω εκεί που πραγματικά έχω να πω κάτι και βέβαια σε όσους μου σχολιάζουν, όσο μπορώ και προλαβαίνω. Άσε που μου έχει γίνει φοβερά δύσκολο να παρακολουθώ τόσα προγράμματα G+ Facebook instagram blogger bloglovin και να έχω και ενεργεί παρουσία. Πολλές φορές διαβάζω αναρτήσεις στις 2το πρωί για να προλάβω ή όπως τώρα που γράφω από το κινητό γιατί είμαι ξαπλωμένη και έχω και το άγχος μη πατήσω κατά λάθος το back και χάσω τι σχόλιο. :D Προσπαθω να είμαι αληθινή και να κάνω μέχρι εκεί που προλαβαίνω. Μέσα σε όλα αυτά βάλε τα project που φτιάχνω και μετά φωτογράφιση, ανάρτηση , φτιάξιμο φωτογραφιών και όλα τα τεχνικά κομμάτια που χρειάζονται οι αναρτήσεις του Blogger και μπαίνουν κάθε φορά ξεχωριστά. Σκέφτηκα να ζητήσω γραμματέα !!! Χαχαχα τι να κάνω..
    Σε φιλώ! Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ κι εγώ το έπαθα αυτό, κόντεψα να ζητήσω από τον άντρα μου να διαβάζει όλα τα μλογκς για να τους προλαβαίνω όλους, δεν παίζει όμως κάτι τέτοιο, άλλοι πληρώνονται γι αυτό το πράγμα σε εφημερίδες και περιοδικά.

      Διαγραφή
    2. @ Ελεάνα μου, γραμματέα αιτήθηκα κι εγώ σήμερα, αλλά δεν βρήκα ανταπόκριση! Στο τέλος των σχολίων, δες την απάντηση μου :)

      Διαγραφή
    3. @ Χριστίνα, δαιμονικό!
      Άλλος ένας λόγος να προσλάβω γραμματέα,
      να μου διαβάζει τις αναρτήσεις τών άλλων! Χαχα!
      Στο βάθος η συνολική απάντηση :)

      Διαγραφή
  36. Και μόνο ο αριθμός των σχολίων που διάβασα κατεβαίνοντας για να φτάσω να πω κι εγώ το μακρύ και το κοντό μου, με κάνουν να μην έχω τελικά να πω πολλά: Η ανάρτηση αυτή και τα σχόλιά της δίνουν την πιο ηχηρή απάντηση.
    Όπως το βλέπω εγώ, το blogging είναι ένα χόμπι - κυρίως. Άρα πρέπει πρώτα πρώτα να περνάς εσύ καλά. Αυτό απαντά στο τελευταίο σου ερώτημα. Κι επειδή σίγουρα σε διαβάζουν πολλοί και διαφορετικοί άνθρωποι, ο καθένας θα βρει ή δεν θα βρει κάτι που να θέλει τη στιγμή που θα μπει στο blog σου κάτι να διαβάσει. Αν όμως έχει διαβάσει κάποια στιγμή ένα ποστ σου που του άρεσε, θα ξαναμπεί και θα ξαναμπεί.
    Όσο για τα σχόλια, εδώ θα ντραπώ λιγάκι γιατί το ξέρεις πως εδώ και αρκετό καιρό είμαι ουσιαστικά απούσα από τα φιλικά μου blogs και έχω απολογηθεί δημοσίως, αλλά θα το κάνω κι από εδώ. Ωστόσο ο λόγος που δεν έχω χρόνο για επισκέψεις και σχόλια είναι ότι δουλεύω τόσο πολύ -γράφω για την ακρίβεια τόσο πολύ και σε διάφορα μέσα- που μερικές φορές και η ανάγνωση με εξαντλεί. Όταν η δουλειά και το χόμπι είναι τόσο στενά δεμένα, γίνεται δύσκολο να τα διαχωρίσεις σε περιόδους... κρίσης.
    Παρόλα αυτά, στο blog μου τουλάχιστον απαντάω σχεδόν αμέσως και προσπαθώ να ανεβάζω τακτικά κείμενα. Και, είμαι σίγουρη πως οι περισσότεροι bloggers με τους οποίους έχω αλληλεπίδραση, ξέρουν πως όταν "χάνομαι" δεν το κάνω για κάποιον άλλο λόγο από τον πραγματικό: δουλειά να έχουμε!!!

    Σε φιλώ,
    Ελένη
    https://myfortysomethingworld.wordpress.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ για την επίσκεψη σου Ελένη μου.
      Σε παραπέμπω στο τέλος, που απαντώ συνολικά :)

      Διαγραφή
  37. Καλημέρα αδυναμία μου.
    Έθιξες μεγάλο και ενδιαφέρον θέμα σε αυτή σου την ανάρτηση.
    Διάβασα και πολλά απο τα σχόλια επάνω, συμμερίζομαι και συμφωνώ με πολλές γνώμες.
    Η δική μου πάντως άποψη είναι πως το blogging δεν αργοπεθαίνει. Θεωρώ όμως πως κάποιες φορές κουράζει τους διαχειριστές του και αρχίζουν να απέχουν για λίγο χρονικό διάστημα απο αυτό.
    Η αλήθεια ειναι οτι η έλλειψη ιδεών ενίοτε ή η έλλειψη χρόνου οδηγούν στην αποχή απο τη μπλοκόσφαιρα αλλά αυτό είναι καλό γιατί όταν αποσύρεσαι απο κάτι που έχεις δώσει ολοκληρωτικά τον εαυτό σου, μαζεύεις δυνάμεις, επιτρέπεις στο μυαλό σου να υποδεχθεί νέες ιδέες - εμπνεύσεις, σου λείπει αρκετά όλο αυτό που έκανες και όταν επιστρέφεις είσαι πιο δυνατή και δοτική απο ποτέ.
    Ειναι σα να έχεις να φας αρκετό καιρό το αγαπημένο σου φαγητό. Ε όταν το φας θα το ευχαριστηθείς περισσότερο.
    Προσωπικά, δεν γράφω ποτέ σχόλια για ανταπόδωση.
    Γραφω γιατί το ένιωσα, επίσης μπορεί να διαβάσω μια ανάρτηση που να γεμίσω μέσα μου τόσο ή να συμφωνω τόσο που να νιώθω οτι δεν χρειάζεται να σχολιάσω τίποτα.
    Γενικά δεν πάω κόντρα στον εαυτό μου.
    Υπαρχουν ομως και μπλοκς που πλεον δεν παρακολουθω επειδη για καποιο λογο αντιπαθησα τους διαχειριστες τους. Βασικα ειναι ελαχιστα αλλα ειναι και τα εχω αφησει πισω μου χρονια πια.
    Για το τέλος θα ήθελα μιας και που ρωτησες τι απο τα θέματά σου μας αρέσουν να σου πω πως σε απολαμβάνω σε όλα και σίγουρα δε θα γράψεις ποτέ κάτι κατα παραγγελία αλλά θέλω να σου πω με όλη μου την αγάπη ποια θέματα απολαμβάνω περισσότερο και για πιο λόγο.

    Μου αρέσουν πολύ οι αναρτήσεις με τα ταξίδια σου. Πρώτον γιατί το συναίσθημα της αγάπης και της χαράς σου για αυτά είναι τόσο εμφανές που τα εισπράττω απο το πρώτο λεπτό και δεύτερον γιατί ταξιδεύω και εγώ μαζί σου και μέσω των φωτογραφιών σου σε μέρη που δεν έχω πάει και πιθανόν να μη πάω ποτέ. Όμως όσο και να σου φαίνεται περίεργο μπορώ μαζί σου να ταξιδεύω. Δε θα ξεχάσω ας πούμε ποτέ το Βιετνάμ μέσα απο τα δικά σου μάτια που πλέον με κάποιον τρόπο βρίσκεται και στα δικά μου.

    Και το άλλο που κάνεις εσύ και μου αρέσει πολύ είναι οι προτροπές σου ή μάλλον οι συλλογικές προτροπές σου για περίεργες αναρτήσεις που βγάζουν απο μέσα μας αρκετά ενδιαφέροντα και ενίοτε πολύτιμα πράγματα.
    Για παράδειγμα η γειτονιά, το φλυτζάνι, το ταξίδι, το τραγούδι και πολλά άλλα που έχουμε ζήσει χρόνια τώρα παρέα.
    Νομιζω πως αυτά μας φέρνουν πιο κοντά.

    Αυτά αδυναμία μου.
    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κική, μακάρι να είχα την δυνατότητα να πήγαινα πιο πολλά ταξίδια και θα σας έκανα κάτι αναρτήσεις, ζάχαρη! Σε παραπέμπω στο τέλος, που έχω γράψει ένα συνολικό σχόλιο :))

      Διαγραφή
  38. Νομίζω, αγαπητή Πέτρα, πως τα τόσα σχόλια που πήρες διαψεύδουν την άποψη ότι το blogging αργοπεθαίνει. Είναι βέβαια αλήθεια πως δεν έχει την αίγλη που είχε όταν πρωτοεμφανίστηκε και πολλά blogs με τα οποία επικοινωνούσα έχουν κλείσει ή έχουν μήνες ή και χρόνια να βάλουν καινούριες αναρτήσεις. Ένας λόγος πιστεύω είναι και το ότι εμφανίστηκαν καινούρια μέσα διδυκτιακής επικοινωνίας, π.χ. το facebook, με τα οποία η επικοινωνία γίνεται πιο απλά και πιο εύκολα. Προσωπικά διατηρώ ένα βιβλιοφιλικό blog εδώ και δέκα χρόνια, αλλά νιώθω την ανάγκη ό,τι παρουσιάζω στο blog να το αναρτώ και στο fb, στο οποίο παίρνω περισσσότερα σχόλια από ό,τι στο blog. Μου αρέσουν οι δημοσιεύσεις σου, επισκέπτομαι όμως πιο συχνά τα βιβλιοφιλικά blogs. Σε χαιρετώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα, μη νομίζεις φίλη Αναγνώστρια, θα αργήσουμε να βρεθούμε και πάλι τόσοι πολλοί μαζί! Εσύ να είσαι καλά, να μας "τροφοδοτείς" με λογοτεχνία, δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από αυτό! Κι αν θες, διάβασε στο τέλος ένα σχόλιο που έγραψα για όλους :)

      Διαγραφή
  39. Αγαπητή Πέτρα το θέμα που θίγεις είναι πολύ μεγάλο. Όντως το blogging μπορεί να πεθαίνει όταν το ξεχάσεις εσύ. Συμφωνώ με αυτά που γράφεις. Από την στιγμή που ανοίγεσαι και γράφεις σε κοινό είσαι κατά κάποιο τρόπο υποχρεωμένος να στηρίζεις αυτό το κοινό σου. Να δείχνεις ότι νοιάζεσαι και σε ενδιαφέρει τι θα πουν στα σχόλια. Και εγώ νεά είμαι στην bloggoγειτονειά και προσπαθώ να βρώ blogs που με εκφράζουν και ποτέ δεν θα αφήσω σχόλιο σε κάτι άσχετο απλά για να κάνω την παρουσία μου αισθητή. Το ωραίο στο blogging είναι ότι γνωρίζεις ανθρώπους και με κάποιους νιώθεις ένα δέσιμο λεσ και τους ξέρεις χρόνια. Αυτό πήρα εγώ τον τελευταίο χρόνο που άρχισα να γράφω δειλά δειλά. Και θα συνεχίσω γιατί πιστεύω ότι έχουμε να προσφέρουμε πολλά η μια στην άλλη μέσω των αναρτήσεων μας.
    Καλή σου μέρα!!!
    Μαρίνα απο το https://littleboxofluv.wordpress.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη
      και σου εύχομαι να περνάς πάντα δημιουργικά στο
      χώρο τού blogging :) Θα χαρώ να τα λέμε όπως θες :)
      Στο τέλος έχω γράψει ένα γενικό σχόλιο, για το θέμα μας!

      Διαγραφή
  40. Αγαπητή Πέτρα νομίζω πως λίγο σήμερα στεναχωρέθηκα... Όχι τόσο από την ανάρτηση όσο από τα σχόλια που διάβασα... Είμαι πολύ μικρή στο χώρο (μόλις 5 μήνες) αλλά την άποψή μου θα την πω... Αδυνατώ να πιστέψω ότι το blogging πεθαίνει... Τέτοια γκαντεμιά πια? Μόλις ξεκίνησα εγώ? Όχι δεν το δέχομαι!!! Πιστεύω πως είναι ένας πολύ όμορφος τρόπος να εκφράζεται κάποιος... Αποκτάς γνωστούς και είναι μαγικό πως ενδιαφέρεσαι για κάποιους ανθρώπους ακόμα και αν δεν ξέρεις την όψη τους, ακόμα και αν δεν τους έχεις μιλήσει ποτέ! Τους γνωρίζεις όμως από την γραφή τους και από εκεί πιστεύω μπορούμε να καταλάβουμε πολλά! Τους σέβεσαι για το ήθος τους, εκτιμάς τα κείμενα τους και τη γνώμη τους ή τους αντιπαθείς μέχρι θανάτου και δεν ξαναπατάς... όλα μέσα στο παιχνίδι είναι!
    Σε όσους έχω επισκεφτεί και έχω κάτι να πω θα αφήσω πάντα σχόλιο. Το θεωρώ αγένεια από μέρους μου να μην απαντήσω στα σχόλια που μου αφήνουν και να μην τους επισκεφτώ και εγώ η ίδια... Αν δεν μου αρέσει κάτι δεν θα το πω! Δεν θα κακοκαρδισω κανέναν, σέβομαι τον κόπο του καθενός και τον χρόνο που ξοδεύει για να κάνει την ανάρτηση και δε βρίσκω ποιο το νόημα να τον στεναχωρέσω, αν κάτι δεν είναι του γούστου μου; Τι θα κερδίσω... Δεν θα γράψω τίποτα και τελειώνω εκεί! Γιατί τα πάντα είναι υποκειμενικά! Την άποψή μας εκφράζουμε και αυτό είναι όλο! Αν δεν συμφωνώ (όχι δεν μου αρέσει) αυτό είναι άλλο...θα το πω όμορφα, ευγενικά και θα παραθέσω την δική μου άποψη!!!
    Μου αρέσει να σε διαβάζω πάντα Πέτρα μου, ότι και αν γράψεις! Εμένα δεν με χάνεις από κοινό!!!
    Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχαχα! Κλειώ, χαλάρωσε, όσοι και να ""πεθάνουμε"", πάντα και κάποιοι θα μείνουν! Χαχα! Βρήκα ότι ταιριάζουμε σε αρκετά, απλά εγώ είμαι πιο "χύμα" κι αν με στενοχωρεί κάποιος...μπορεί(;) και να το πω!! :) Στο τέλος (πολύ βάθος) έχω γράψει κι εγώ ένα σεντόνι, διάβασε το! :)

      Διαγραφή
  41. Τα θέματα που ανοίγεις Πετρούλα μου έχουν τις περισσότερες φορές μεγάλο ενδιαφέρον και πρέπει να μας προβληματίζουν.. το blogging δεν θέλω να πιστεύω πως αργοπεθαίνει, γιατί αν συμφωνήσουμε σε αυτό, τότε σημαίνει πως αργοπεθαίνει και η έκφραση, το μοίρασμα, το νοιάξιμο για το συνάνθρωπο και άλλα πολλά..θεωρώ πως καθένας γράφει μια ανάρτηση για τους δικούς του λόγους.. οι ρυθμοί ζωής, οι συνθήκες, το τι επικρατεί γύρω μας, η καθημερινότητα και πολλά άλλα, είναι στοιχεία που πολλές φορές μας βγάζουν εκτος.. όσον αφορά τα σχόλια σε μια ανάρτηση, ας μην ξεχνάμε το ξεκίνημά μας ως bloggers.. γράφαμε με μια αγωνία, αν αυτό που αναρτήσαμε θα βρει ανταπόκριση, αν θα αρέσει, αν θα το δει άραγε κανείς! Όμως ακόμα και κανείς να μην μας είχε ανακαλύψει, εμείς συνεχίζαμε και συνεχίζουμε.. στην πορεία των χρόνων, αυτό άλλαξε, βρήκαμε ανθρώπους να μας διαβάζουν, να μας σχολιάζουν και εμείς το ίδιο.. γίναμε μπλογκοφίλοι! Και ποιος δεν χαίρεται όταν διαβάζει ένα σχόλιο..και ποιος δε χαίρεται να διαβάζει αναρτήσεις που όλες έχουν κάτι να σου πουν...πιστεύω και η πιο απλή ανάρτηση πολλές φορές έχει κάτι να σου πει..το θέμα είναι, πως αντιλαμβάνεται καθένας απο μας το blogging.. τι σημαίνει για αυτόν.. γιαυτό και προσωπικά δεν θα κρίνω κανέναν..εγώ έχω μάθει να λειτουργώ αυθόρμητα και ξέρω πολύ καλά τον εαυτό μου..όταν έχω χρόνο και διάθεση πάνω απόλα, θα διαβάσω όσα περισσότερα μπορώ, θα σχολιάσω όποτε μπορώ, θα γράψω μια ανάρτηση όποτε μπορώ..και χωρίς ανταλλάγματα.. εμένα δε μου αρέσει η καταπίεση..υπάρχουν άνθρωποι που δεν έρχονται ποτέ να σχολιάσουν στο blog μου, παρολαυτά εγώ τους διαβάζω και σχολιάζω όποτε μπορώ..ειλικρινά δε με πειράζει και δεν το λέω με παράπονο σε καμια περίπτωση.. ας πράττουμε με τα θέλω μας και τα πιστεύω μας.. και επίσης ούτε να χαλιόμαστε χρειάζεται, δε θα μάθουμε εμείς σε κανέναν τι είναι σωστό και τι όχι.. θα μπορούσα να συζητάω ώρες για το θέμα της ανάρτησης, η αλήθεια είναι πως τέτοια θέματα τα χω καλύτερα με τον προφορικό λόγο! :) κάθε ανάρτησή σου είναι και μια πτυχή του εαυτού σου, οπότε όπως σου βγαίνει κάθε φορά Πετρούλα..φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πες τα χρυσόστομη, κι εγώ τα έχω καλύτερα στον προφορικό λόγο, αλλά έλα μου που εδώ μέσα (στο διαδίκτυο) πρέπει να συνεννοούμαστε γραπτώς!! Το σεντόνι το διπλόφαρδο το 'χω στρώσει πιο κάτω! Τυλίξου!! :))

      Διαγραφή
    2. Χαχαχα...έτσι και δε με περιόριζε ο γραπτός εδώ μέσα, θα κοιμόταν όλοι στις αναρτήσεις και στα σχόλια μου!! Τι να σου λέω για το μπουρου μπουρου, είναι μην πάρω φόρα (άστο καλύτερα!) Χαχαχαχα

      Διαγραφή
    3. Γιατί καλέ; Εγώ πολύ θα το ήθελα, ειδικά για όσους έχουν αϋπνίες!!

      Διαγραφή
  42. Θέλω να πιστεύω Πετράδι μου ότι το blogging δεν αργοπεθαίνει .Μπορεί πολλοί εξ ηών να την καταβρίσκουν στο φβ εμένα προσωπικά δεν με πολυσυγκινεί γιατί αγαπώ την πιο προσωπική επαφή μέσα στο χώρο μου η στο χώρο σας !!! Διαβάζω και ενημερώνομαι και γελάω και συγκινούμαι και είναι συναισθήματα που δεν συναντώ αλλού !!
    Θέλω και τις περισσότερες φορές καταφέρνω να αφήνω ουσιαστικό σχόλιο στην ανάρτηση του -της φίλου -φίλης με εκείνο που εγώ νιώθω !! Οχι για ν΄αφήσω κάτι αλλά για να πω πραγματικά τι μου έφησε η ανάρτηση !! Απολαμβάνω τα σχόλια στο δικό μου χώρο και για
    μένα είναι θέμα τιμής να απαντώ σε όλα τα σχόλια γιατί με τίμησαν οι φίλοι μου με το δικό τους σχόλιο !!!Χωρίς βέβαια να υπολογίζω ότι κάποιοι δεν πέρασαν , δεν τα μετρώ αυτά !!!Και σε μπλογκ που ποτέ δεν έρχονται όταν διαβάζω κάτι και μου αρέσει θα το σχολιάσω γιατί όχι !! Από την άλλη οι αναρτήσεις μου γίνονται όταν έχω κάτι να πώ με σκέψεις , έργα , οτιδήποτε , δεν προγραμματίζω , αυθόρμητα , έτσι απλά !!
    Για σένα έχω να πω ΄΄μείνε όπως είσαι , έτσι σε μάθαμε , αυτή είσαι δεν θα ήθελα ανάρτηση κατά παραγγελίαν !!! Σε φιλώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου, σε ευχαριστώ πολύ και σένα για το σχόλιο και θα σε παραπέμψω (ένα τσιγάρο δρόμο!) πιο κάτω, να δεις κι εσύ την απάντηση μου, μέσω ενός διπλοσέντονου! :)

      Διαγραφή
  43. Παρ΄όλο που ο χρόνος μου είναι εντελώς συρρικνωμένος, προσπάθησα να παρακολουθήσω τα σχόλια τούτης της ανάρτησης, έστω και με διαλείμματα και στη ζούλα από τη δουλειά, και παρατήρησα μερικά πράγματα (θέλω να κάνω μια δική μου ανάρτηση-δήλωση στο χώρο μου...αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή που θα βρω χρόνο, δεν κρατιέμαι... θα τα πω κι εδώ εν τάχει)

    Όλοι τελικά έχουμε κι από μια γνώμη!
    Κι ανάλογα με το πώς βλέπουμε τα πράγματα κρίνουμε και τον άλλο!
    Μιλούσες καθαρά και ξάστερα Πέτρα μου και βρήκα πολύ ουσιαστικές τις σκέψεις σου και καλογραμμένες...μιλούσες για ανταποδοτικότητα και εγώ προσωπικά δεν το βρίσκω κακό ή ένοχο αυτό ! Στο έκαναν πελατειακό! Ό,τι να'ναι δηλαδή!

    Λοιπόν πίστεψέ με . Κάθισα και διάβασα πάλι την ανάρτησή σου , μετά τα σχόλια...και λέω δεν μπορεί... Κάτι δεν πάει καλά! Μα είναι τόσο απλά γραμμένα...
    Είχες απορίες...ζητάς τη γνώμη μας. Δεν έβγαλες de facto συμπεράσματα.
    Πάντως ήταν υπέροχη η ιδέα σου! Γιατί έμαθα πολλά:

    Έμαθα ότι κάποιοι νομίζουν ότι κάνω διαγγέλματα όταν έχω κλειστά τα σχόλια!
    Κάποιοι νομίζουν ότι σνομπάρω όταν δεν ανοίγω την πόρτα!
    Κάποιοι ενοχλήθηκαν κι εγκατέλειψαν (από τι δεν κατάλαβα)
    Κάποιοι γουστάρουν το φέις ... (με γεια τους και χαρά τους)
    Άλλοι πάλι βρίσκουν πιο τίμιο να κλείνεις τα σχόλια, από τα μην τα απαντάς. Άλλοι λένε, γράψε ένα ομαδικό σχόλιο-απάντηση ... Η ζωή είναι εκεί έξω ...και συμπεραίνουν ότι όταν μπλοκάρεις ασύστολα δεν έχεις ζωή!
    Καλά.... ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑ η καψερή!!!

    Και δεν είναι τίποτα μεμπτό και κατακριτέο.

    Εγώ προσωπικά δεν κρίνω κανέναν. Εγώ προσωπικά πράττω ανάλογα του χρόνου μου!
    Πέρυσι που ήμουν άνεργη... έπαιζα παντού! Δεν ήταν ότι δεν είχα προσωπική ζωή. Είναι που είχα πολύ χρόνο! Τους τελευταίους μήνες τρέχω...κάνω ό,τι μου είναι δυνατό.
    Τις τελευταίες βδομάδες πρέπει να παράγω ωσάν μηχανή. Δεν μου καίγεται καρφί ποιος με παρεξηγεί , ποιος ζυγίζει επισκέψεις, απαντήσεις κλπ
    Απλά ακόμα κι όταν πνίγομαι ΑΥΤΟΥΣ που αγαπώ κι έχω εκτιμήσει την αδιάλειπτη παρουσία τους σε μένα , θα βρω χρόνο να τους επισκεφτώ!

    Ίσως τελικά κάποιους τους έχω αφήσει για λίγο! sorry guys! Αλλά χαλί δεν μπορώ να γίνω! Είχα παζάρια, έχω νικητές κληρώσεων και δρώμενων...
    Θα επιστρέψω!
    Αλλά αυτό πότε κλείνω/πότε ανοίγω, είναι δικό μου θέμα! Όποιου δεν του αρέσει, ας μην με διαβάζει.... κι απλά δεν ξανάρχεται! Δεν είναι τουπέ ρε παιδιά. Έτσι είμαι εγώ!
    Δεν κρατάω μούτρα...

    Η ζωή είναι τόσο μικρή.....
    Κάντε αυτό που εσείς γουστάρετε ρτε γαμώτο και μην κρίνετε τον άλλον....
    Ποτέ δεν ξέρετε τι του συμβαίνει πραγματικά, τι χρόνο έχει κλπ κλπ κλπ!

    φεύγω...το σχόλιο μου στοίχισε 3 λαμπάδες πίσω ☺


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ άσε τις μύγες κάτω...τι τις έπιασες όλες? χαχα!
      Γιατί νόμισες πως όλα τα σχόλια ήταν κριτική για σένα?
      Το πρώτο που λέω είναι πως δεν πρέπει να κρίνουμε κανέναν, ούτε να περιμένουμε να πράττει όπως εμείς!

      Επειδή πιστεύεις πως είμαστε εκτός θέματος, πως άλλα ρωτούσε η Πέτρα και άλλα απαντήσαμε, η Πέτρα ρωτούσε πρώτα πρώτα αν το μπλόγκινγκ πεθαίνει...οπότε όλες οι απαντήσεις ήταν σχετικότατες, μια και ο καθένας το βλέπει από τη δική του πλευρά και λέει τη δική του γνώμη...γιατί σου κάνει εντύπωση που έχουμε όλοι γνώμη? δε θα έπρεπε?...
      Πάντως δεν ήξερα πως θα γράφαμε έκθεση ιδεών και θα κρινόμασταν για το γραπτό μας...χαχα!

      Τέλος πάντων στην ανταποδοτικότητα, κολλάνε όλα τα σχόλια περί χρόνου...πώς θα ανταποδώσεις και θα είσαι σωστός σε όλα, αν δεν έχεις χρόνο?
      Κι επειδή από ότι βλέπω παρεξήγησες το "διάγγελμα" που είπα εγώ, να ξεκαθαρίσω πως ήταν απάντηση στη φράση της Πέτρας:
      "Αλλιώς κλείνουμε τα σχόλια κι είμαστε όλοι μια χαρά."
      Κι αν πρόσεξες χρησιμοποίησα πληθυντικό, γιατί κάποιες φορές το έχω κάνει κι εγώ..έγραψα σα να κάνουμε διαγγέλματα...μπορεί να είναι υπερβολικό, αλλά κάθε φορά που τα έκλεινα, ή κάθε φορά που θα τα κλείνω θα νιώθω κάπως έτσι..σα να κλείνω την πόρτα...

      Δεν σε έκρινα καθόλου, ούτε έκρινα κανέναν άλλον...μια πράξη που για πολλούς από μας είναι αμφιλεγόμενη σχολίασα, αλλά παρόλα αυτά την κάνουμε μια στο τόσο...και κολλάει απλά σε αυτό που είπα στην αρχή. Πως όλα είναι σχετικά!

      Διαγραφή
    2. Βρε τρελιάρικο μην τσιτώνεις! Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο.. αφού το ξέρεις!
      Η αναφορά μου στο πελατειακό δεν προοριζόταν φυσικά στην Πέτρα, αλλά στην νοοτροπία που όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει και κάποιοι από εμάς το διαπιστώσαμε και στην πράξη. Όταν πχ είχα να αντιμετωπίζω πολλά προβλήματα και ελάττωσα κατά πολύ τις επισκέψεις μου, διαπίστωσα πως σταμάτησαν αρκετοί. Όσοι ερχόσασταν ήσασταν εκείνοι που έχουμε μια σχέση πιο εξελιγμένη.. Κατάλαβες;
      Επίσης, μη παίρνεις τόσο βαριά το Η ζωή είναι έξω.. Όταν έχεις σύντροφο, παιδιά, δουλειά, φίλους, άλλα χόμπι, υποχρεώσεις κι ενδιάμεσα ένα σωρό εμπόδια και δυσκολίες, ισορροπείς το blogging.. δεν ασχολείσαι στον μέγιστο βαθμό. Αλλιώς θα περνάς την μισή σου μέρα στην οθόνη. Δεν νομίζω ότι λέω παράλογα πράγματα πάντως! Πρώτα ζούμε και ύστερα γράφουμε..
      Εμένα μου άρεσε που διάβασα πολλές και διαφορετικές απόψεις αλλά και κοινές.
      Του Γιάννη ας πούμε εμπεριέχει κάτι πολύ συλλογικό που δύσκολο να γίνει στην πράξη, όμως θαυμάζω την σκέψη του και που είχε το θάρρος της γνώμης του να το γράψει.
      Είναι δυνατόν το blogging να πεθαίνει με τόσους.. παθιασμένους bloggers;; χεχε

      Καλή συνέχεια σε όλους! Έχω και με μια σοφίτα να ασχοληθώ ε μην ξεχνιόμαστε, όσοι είμαστε στο δρώμενο!! ;)

      Διαγραφή
    3. @Μαρία μου , το τι είναι κριτική και τι όχι το έχω αναπτύξει σε πολλές αναρτήσεις μου και το έχουμε συζητήσει επισταμένα.
      Βέβαια όταν λέμε δεν κρίνω δεν σημαίνει και ότι δεν το κάνουμε.
      Η κρίση έχει να κάνει με την διατύπωση των λόγων μας. Για αυτό και συνήθως προσέχω ... αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα υπάρχουν και οι παρεξηγήσεις....

      Έγραψα: "ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑ η καψερή!!!
      Και δεν είναι τίποτα μεμπτό και κατακριτέο.
      Εγώ προσωπικά δεν κρίνω κανέναν. Εγώ προσωπικά πράττω ανάλογα του χρόνου μου!"

      Τη σύγχυση μου κατέθεσα στη δευτερολογία μου χτες.
      Γιατί φαίνεται από τον αριθμό των σχολίων ότι τελικά μας αφορά το θέμα!

      ΥΓ: Φυσικά και ενοχλήθηκα απ' το "διάγγελμα" αφού είμαι η κυριότερη στην πιάτσα με κλειστά σχόλια! Από κει και πέρα δεν χαλάμε καρδιές. Κυρίως όταν υπάρχουν τόσα άλλα πιο σοβαρά....

      @Κατερινιώ μου, δεν διαφωνούμε σε κάτι :)))
      Φυσικά και για τους περισσότερους είναι ανταποδοτικό το μπλόκινγκ. Εκείνο που δεν έχω καταλάβει η δόλια είναι γιατί είναι κατακριτέο αυτό και μεμπτό; Κάπου παραπάνω , πιο κάτω διάβασα: όταν πηγαίνεις σε ένα σπίτι φίλου σου θα συνεχίσεις να πηγαίνεις ακόμα κι αν δεν έρχεται ποτέ στο δικό σου; Άτυποι κοινωνικοί κανόνες δεν είναι; Έτσι δεν είθισται από ευγένεια και σεβασμό στον άλλο;

      Εκεί στηριζόταν η δευτερολογία μου!!
      Καλημέρα σε όλους...
      Το σχόλιο δεν μου στοίχισε λαμπάδες ...μα καθυστέρηση στη δουλειά!!!

      Έφυγαααααααααααααααααα

      Διαγραφή
    4. Καλά, κορίτσια μου, εδώ ξεμπερδέψτε τα διπλοτριπλοσέντονά σας, μόνες σας! Εγώ έχω τα δικά μου μαλλιά να..ξάσω, προσπαθώντας να απαντήσω στα σχόλια, όσο μπορώ ! :)

      Διαγραφή
  44. Το μπλογκ το άνοιξα πριν 5 χρόνια για να αφήνω κάπου αυτά που σκέφτομαι. Και επειδή είναι πολλά, δεν μου χρώσταγαν τίποτα τα υπόλοιπα μπλογκς που έμπαινα κατά καιρούς και σχολίαζα, να διαβάζουν τις δικές μου κουμούτσες.

    Τις απόψεις μου τις ξέρεις. Θα τις ξαναγράψω μήπως κανείς φίλος ενδιαφέρεται για τη γνώμη μου και θελήσει να τις διαβάσει. Δεν με απασχολεί καθόλου αν θα υπάρχει έστω και ένα σχόλιο κάτω από δικό μου κείμενο. Αισθάνομαι πολύ καλά όταν διαπιστώνω ότι διάφοροι φίλοι, λίγοι έστω, με διαβάζουν και αφήνουν και τις δικές τους σκέψεις. Όμως δεν ήταν αυτός ο σκοπός που ξεκίνησα το μπλογκ μου, και εξακολουθεί να μην είναι.
    Αν ήθελα θα είχα τα σχόλια κλειστά. Δεν το κάνω επειδή μου αρέσει η ανταλλαγή απόψεων. Αλλά και αν ακόμη πάψετε όλοι να σχολιάζετε, δεν υπάρχει περίπτωση αυτό να με πτοήσει και να σταματήσω να γράφω ό,τι με καίει.

    Αυτό που πραγματικά με ενοχλεί είναι να αφήνω σχόλιο και να μην απαντιέται ποτέ.
    Μπορώ βάσιμα να υποθέσω ότι πολλές είναι οι φορές που κάποιος μπλόγκερ επισκέπτεται κάποιο φιλικό του και αποχωρεί σιωπηρά μη έχοντας τίποτα να σχολιάσει. Μιλάω περισσότερο από προσωπική πείρα αλλά νομίζω ότι έχει συμβεί με όλους.
    (προσωπικά έχω μεγάλο πρόβλημα να σχολιάσω ποίηση ή λογοτεχνικό κείμενο.)
    Όταν όμως αφήσεις κάποιο σχόλιο που ο διαχειριστής το προσπερνάει, το θεωρώ –το λιγότερο- αγένεια. Μου έχει συμβεί και φυσικά δεν αφορά το άτομό μου. Ο διαχειριστής αρνείται να απαντήσει σε όλα τα σχόλια.
    Μου λες μετά γιατί να ασχοληθώ ξανά;
    Σημ: το έχω κάνει κι εγώ όταν πια έχω εξαντλήσει το θέμα σε σειρά από ερωταπαντήσεις.

    Ο κόσμος του ίντερνετ είναι πλασματικός. Είτε λέγεται μπλογκ, φέισμπουκ, τουίτερ… ισχύει απολύτως. Αν γνωριστείς με κάποιους από τους ανθρώπους που επικοινωνείτε διαδικτυακά και «κολλήσετε» σαν ιδιοσυγκρασίες, τότε μπορούμε να μιλάμε σε άλλη βάση. Όσο γράφοντας αυτά που γράφεις έχεις μπροστά σου μια οθόνη, θεωρώ ότι η σχέση δεν είναι στέρεη.
    Και μη μου πεις ότι δεν είναι πολλές οι φορές που στον δρόμο κάποιοι έβγαλαν τον πραγματικό τους εαυτό και τους είπες «άντε γειά»;

    ΥΓ1: Κρίση δεν περνάει το μπλόγκιν. Κρίση περνάω εγώ που μόλις μπήκα στα πρώτα μου …άντα και δεν μπορώ να το διαχειριστώ.

    ΥΓ2: Για να δείξεις πως σέβεσαι τους σχολιαστές σου, περιμένω τουλάχιστον σε τούτη την ανάρτηση οι απαντήσεις σου να είναι λίγο μεγαλύτερες από το σχόλιο.
    Για να σε δω…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υ.Γ 2 Πέτρο μου, θα σε στενοχωρήσω και σένα,
      αλλά μου είναι αδύνατον να σας συναγωνιστώ στα σεντόνια!
      Γι' αυτό σας έφτιαξα ένα διπλό στο βάθος, για να μη λέτε! ☺
      Απροπό και μένα με ενοχλεί πολύ να μην απαντούν ποτέ στα σχόλια
      που αφήνω σε κάποια blogs, αν και δεν αλλάζει ποτέ κανείς μας..

      Διαγραφή
  45. Δεν νομίζω ότι το blogging αργοπεθαίνει που λες. Ο όρος blogging είναι γενικός, είναι το σύνολο, κι εσύ από ό,τι καταλαβαίνω ίσως έχεις υπόψη σου συγκεκριμένα παραδείγματα.
    Πίσω από κάθε μπλογκ όμως κρύβεται και ένας γράφων/μία γράφουσα, και όσο διαφορετικός είναι αυτός από όλους τους άλλους γράφοντες, άλλο τόσο είναι και το ιστολόγιό του και ο τρόπος που το λειτουργεί. Υπάρχει χώρος για όλους, τώρα αν θα συνδεθούμε με όλους, αυτό είναι άλλο θέμα και είναι καθαρά υποκειμενικό.
    Επειδή δεν μπορώ να μιλήσω γενικά, θα μιλήσω λοιπόν μόνο για μένα: από το '12 που έχω το μπλογκ, έχω περάσει διαστήματα που ήμουν πολυγραφότατη και διαστήματα απουσίας, αλλά ποτέ δεν έγραφα μόνο για μένα (εξαίρεση αποτελεί η πρώτη μου ανάρτηση, τότε που δεν είχα ούτε έναν αναγνώστη!). Ποτέ δεν είδα το μπλογκ ως ένα προσωπικό ημερολόγιο. Το είδα σαν το δεύτερο σπίτι μου, όπου θα έρθεις εσύ (πιθανότατα έχοντας ήδη δίπλα σου τον καφέ σου) να τα πούμε, και θα κάνω κι εγώ καφέ και θα περάσουμε κάποιο κοινό χρόνο, όσο διαρκεί το διάβασμα της ανάρτησης και το να μου γράψεις σχόλιο και να σου απαντήσω.
    Οι φορές που έκλεισα τα σχόλια όλο αυτό τον καιρό, άντε να ήταν μία ή δύο, όχι παραπάνω. Μου αρέσει η αλληλεπίδραση με τους αναγνώστες μου, δέχομαι κάθε σχόλιο και απαντώ σε κάθε σχόλιο που γίνεται εντός του ιστολογίου μου. Από κει και πέρα, προσπαθώ να επισκέπτομαι όλα τα φιλικά μου ιστολόγια. Όχι αναγκαστικά, αλλά επειδή με ενδιαφέρει το περιεχόμενό τους. Διαβάζω τις αναρτήσεις τους, και αφήνω σχόλιο κι εγώ. Υπάρχουν φορές που δεν το κάνω (συνήθως αποφεύγω να αφήνω σχόλια σε αναρτήσεις πολιτικού περιεχομένου) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω διαβάσει την ανάρτηση.
    Επίσης, το γράφειν συνδέεται πολύ με την καθημερινότητα: αν δεν έχω χρόνο, απέχω, τόσο απλά. Αν μου πάνε όλα στραβά, αν δεν είμαι καλά, το μπλογκ έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Κι αν δεν με εκφράζει πια, ναι, θα σκεφτώ να το κλείσω. Πάντως δεν θα γράψω απλά για να γράψω, ενώ δεν έχω τίποτε να πω. Σε διαφορετική περίπτωση εσύ ως αναγνώστης θα το καταλάβεις ότι το όλο θέμα έγινε αναγκαστικά, μόλις διαβάσεις την σώνει και καλά ανάρτηση - θα κάνει μπαμ. Κι αυτό το αποφεύγω.
    Κάπου πιο πάνω αναφέρθηκαν τα κοινωνικά δίκτυα τύπου fb, twitter κλπ. Εγώ αδυνατώ να τα εξισώσω αυτά με το μπλογκ, το μπλογκ είναι πάνω από αυτά, και από εκεί επιλέγω να επικοινωνήσω κυρίως και να εκφραστώ. Άσε που δυσκολεύομαι τρομερά να γράψω έχοντας περιορισμό λέξεων (όπως στα tweets).
    Τέλος, δεν παρεξηγώ: υπάρχουν σχολιαστές που αφήνουν σχόλια copy-paste, το ξέρω και το ξέρουν. Αλλά δεν το κρατώ μανιάτικο, όπως σου είπα υπάρχει χώρος για όλους. Απλά δυσκολεύομαι να συνδεθώ μαζί τους και να έρθω κοντά τους, γιατί στην ουσία δεν τους ξέρω (από τα σχόλια που δεν είναι copy-paste μπορώ να γνωρίσω τον άλλο, να μάθω τις απόψεις του, τι του αρέσει κλπ, αυτό εννοώ. Από αυτά που είναι αυτοματοποιημένα όμως δεν μπορώ).
    Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, γιατί ενώ έχω την τάση να γράφω μεγάλες αναρτήσεις, έχω πολλούς σταθερούς αναγνώστες που ξέρω ότι τις διαβάζουν, έπειτα συζητάμε και με τιμούν σχεδόν κάθε φορά με τα σχόλιά τους. Και το ίδιο κάνω κι εγώ στους δικούς τους χώρους.
    Όσο για σένα "Μείνε όπως είσαι, μην αλλάξεις τίποτα! Γιατί έτσι σ΄αγαπάμε..." ♪♫
    Σεντόνι άφησα κι εγώ... τέλος πάντων. Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ομορφιά μου, ναι, η λέξη blogging έχει ευρύτερη έννοια,
      αλλά καταφέραμε και βγάλαμε άκρη μεταξύ μας! Τι; Όχι; :)
      ♪♫Το μεγαλύτερο σεντόνι εδώ μέσα, το έγραψες εσύυυυυ♪♫
      Στο βάθος όμως, σας έχω κι εγώ ένα σεντονάκι(;) μούρλια!

      Διαγραφή
  46. Καλησπέρα καταρχήν! Πέτρα μου βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την ανάρτηση σου, γραμμένη με ευκρίνεια και με μια μεγάλη δόση ειλικρίνειας. Και μια και όλοι μίλησαν για τους λόγους που έφτιαξαν το μπλογκ τους, θα ήθελα να πω κι εγώ την άποψη μου. Τον υπολογιστή τον λάτρευα πάντοτε,(κόψτε τα ωχ θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη).Κι ενώ στη δουλειά μου τον έπαιζα στα δάχτυλα, από ίντερνετ ήμουν σκράπα. Την ιδέα του μπλογκ μου την έδωσε άλλο άτομο. Η σκέψη μου ήταν όχι ποιους θα γνωρίσω, ή πόσοι θα μου μιλήσουν, αλλά να έχω ένα χώρο με θέματα που ενδιέφεραν τον εαυτό μου.Ποτέ δεν συμπάθησα τα σχόλια που γίνονται κάτω από το πρίσμα της σκέψης ''αυτός μπαίνει σε μένα, άρα έχω υποχρέωση να μπω κι εγώ σ'αυτόν''.Σχολιάζω στους φίλους, σχολιάζω σε θέματα που με ενδιαφέρουν. Έχω 4 μπλογκ που καλύπτουν διαφορετικές κατηγορίες από αυτές που με ενδιαφέρουν. Στα τρία σπάνια θα σχολιάσει κάποιος. Δεν με πειράζει. Γράφω για μένα πρώτα, κι αν κάποιος βρει κάποιο ενδιαφέρον στις αναρτήσεις μου, θα έιναι τιμή και χαρά μου κι ας μη μου σχολιάσει τίποτα. Αν κάποιος πάλι θέλει να κάνει ένα κόσμιο σχόλιο, αρνητικό ή θετικό, πάλι ευπρόσδεκτος είναι. Τις συμπάθειες και το σεβασμό δεν τις μετράω με τα σχόλια.Πάντα χαίρομαι όποιον με επισκέπτεται, αλλά δεν απορρίπτω ποτέ αυτόν που δεν το κάνει. Δεν συμφωνώ με τον Πέτρο Κ στο σημείο που λέει πως δεν υπάρχουν στέρεες σχέσεις επειδή έχουμε μια οθόνη μπροστά μας. Δηλαδή στις κοινωνικές συναναστροφές μας που δεν υπάρχει οθόνη η σχέσεις είναι πάντα στέρεες; Απλά θέλω να πω πως, ίντερνετ ή όχι, τα πάντα είναι ένας καθρέφτης μας. Το να είσαι πηγαίος και ειλικρινής, αυτό πιστεύω ότι μετράει σε οποιοδήποτε μέσο. Εμένα όσον αφορά τα σχόλια κάποιες φορές με ενοχλούν τα μονίμως θαυμαστικά, τα μονίμως επαινετικά, λες και όλοι ό,τι κάνουμε είναι τέλειο.Κάνουμε υπέροχα πράγματα, και έχει τύχει να κάνουμε και μέτρια. Αλλά σημασία έχει να έχουμε αληθινή, αξιοπρεπή, και ανθρώπινη γλώσσα. Όχι γλώσσα και τρόπο για να είμαστε αρεστοί. Και εδώ θέλω να προσθέσω, πως εγώ ένα άτομο που ποτέ δεν σχολίαζα σε κανέναν, αυτή η παρέα με έχει κάνει να θέλω να μου μιλάει και να της μιλάω. Γιατί θεωρώ ότι αξίζει. Μπορεί να μη μιλάω καθημερινά, αλλά συγχωρέστε μου αυτή την αδυναμία. Οι υποχρεώσεις πολλές, και υπάρχουν και μέρες που η διάθεση δεν είναι καλή! Είναι τόσο δύσκολη η ζωή, και με τόσα προβλήματα που κάποια άλλα είναι θεωρώ δευτερεύοντα. Όχι μικρότερης αξίας, μα μπορούν να μπαίνουν σε αναμονή.Και δεν χρειάζεται παραπονιάρα να αλλάξεις, μια χαρά είσαι! Φιλιά! (Νομίζω ότι έπιασα λιγότερες γραμμές)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα να δεις μακρυνάρι. Και δεν του φαινόταν!χαχα

      Διαγραφή
    2. Σημασία έχει Μαίρη, ότι βλέπεις εδώ ανάμεσα μας μια παρέα, πολύ σημαντικό και εγώ σε ευχαριστώ για αυτό. Λίγο πιο κάτω, έχω γράψει ένα συνολικό σχόλιο και θα σε παρακαλούσα και σένα να το διάβαζες. Είναι μακρυνάρι επίσης! :)

      Διαγραφή
    3. Το έχω ήδη διαβάσει όπως και όλων και θεωρώ ότι γίνεται πολύ ντόρος για το τίποτα που λένε.
      Αλλά τι τα θέλετε; Το πως χειρίζεται ο καθένας το μπλογκ του είναι δική του υπόθεση όπως και το αν σχολιάζει σε άλλους ή όχι. Γιατί απλά, ''όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος'' και δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να τα ξέρει άλλωστε.Φιλιά!

      Διαγραφή
    4. Μαίρη, έχεις απόλυτο δίκιο, όσο το συζητάμε,
      τόσο θα.. "θαμπώνει το θάμπος το θαμπό" !!!
      https://www.youtube.com/watch?v=_Ftd-f3UtkA

      Διαγραφή
  47. Καλησπέρα.
    Έχεις απόλυτο δίκιο. Και συγγνώμη που το κάνω κι εγώ. Απλώς δεν προλαβαίνω να σας επισκέπτομαι όλους κάθε μέρα. Συμβαίνουν τόσα πολλά -τα περισσότερα τραγικά- ώστε νιώθω σαν να έχω αδειάσει. Περνούν μέρες χωρίς να γράψω. Και δεν πρόκειται για την ηλιθιότητα που αποκαλείται "μελαγχολία της Αριστεράς". Πρόκειται για αυθεντική μελαγχολία, καθώς βλέπω τον πλανήτη να βυθίζεται ξανά στον φασισμό.
    Ελπίζω να συνέλθω σύντομα. Καλή σου νύχτα, Πέτρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λωτοφάγε μου, αν και δεν είμαι το πιο αισιόδοξο άτομο στον κόσμο, θα σε συμβούλευα (φιλικά πάντα) να αποστασιοποιηθείς για λίγο από την επικαιρότητα, γιατί "δε λέει" να μας τρελάνουν όλοι τους με όλα... Η ζωή είναι μία! (και ο μπακλαβάς γωνία!) Στο βάθος έχω μια συλλογική απάντηση :)

      Διαγραφή
    2. Τι μου θύμισες με τον μπακλαβά γωνία! Η μάνα μου είχε μια φίλη που είχε μια μάνα που τη λέγανε Γεσθημανή. Μικρασιάτισσα, φυσικά. Έφτιαχνε τον καλύτερο μπακλαβά που έχω φάει ποτέ μου! Κόλαση! Ευτυχώς που ήμουν παιδί και μάλιστα πολύ ζωηρό, κι έτσι ο μπακλαβάς της κυρα Γεσθημανής δεν με έκανε... γαλακτομπούρεκο!
      Να είσαι καλά. Το παλεύω, μην ανησυχείς.

      Διαγραφή
    3. Άμα είναι, για να ξεχαστούμε από όσα συμβαίνουν.
      να ανοίξουμε συζήτηση για μπακλαβάδες και γαλακτομπούρεκα,
      πες το μου να σε μισήσω! Χαχα! Μου αρέσουν οι γλυκιές αναμνήσεις :)

      Διαγραφή
  48. Αργοπεθαίνει το άθλημα του μπλογκ;; ποιος το είπε;;; εδώ το αναστήσατε!! χα χα
    Διάβασα σε κάποιο σχόλιο πως το μπλογκ είναι κάτι σαν το σπίτι μας! συμφωνώ! κι όπως είμαι ευγενική σε κάποιον επισκέπτη στο σπίτι μου θέλω να το κάνω και στο μπλογκόσπιτο μου. Γι αυτό και προσπαθώ να απαντώ πάντα στα σχόλια! Βέβαια εγώ το δικό μου το μπλογκ το έχω από το περασμένο καλοκαίρι...
    Είναι ένα ςκόσμος που νομίζω καταρχήν γράφεις αυτά που έχεις μέσα σου, αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που σε τρώνε ή αυτά που θες να δείξεις στους άλλους! Σίγουρα δε σε εκφράζουν όλοι... ούτε θα ταιριάξεις με όλους... Έτσι όως γίνεται και στη ζωή εκτός των οθονών...
    Κι όσο κι αν οι οθόνες θεωρούνται απρόσωπες και ψυχρές άλλο τόσο μπορούν να φέρουν κοντά αξιόλογους ανθρώπους και αν δημιουργήσουν κάποιες καλές σχέσεις μέσω των οθονών ή και όχι.
    Προσωπικά χαίρομαι πολύ όταν ανοίγω θέματα κι έρχονται κάποιοι για να διαφωνήσουν μαζί μου! εκεί είναι που νιώθω πως η κουβέντα έχει νόημα! Εκεί έχω να μάθω πράγματα και να σκεφτώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από όλα έχει ο μπαξές αγαπημένη μου Έλεν, ακριβώς όπως και στην ζωή!
      Και αν θες, μπορείς κι εσύ να διαβάσεις το σχόλιο μου στο βάθος, απαντώ γενικώς (ή έτσι νομίζω!) :)

      Διαγραφή
  49. δεν είσαι καθόλου λάθος
    όχι δεν κλειστήκαμε στο καβούκι μας (ακόμη)
    που θα πάει; θα γίνει κι αυτό, τόσα και τόσα έγιναν
    γράφε ότι σου έρχεται. γράφε
    είναι ένδειξη ό,τι υπάρχει ελπίδα
    ό,τι θα ξαναβρούμε το δρόμο μας
    (άντε τώρα να διαβάσεις όλα τα σχόλια - και να απαντήσεις)
    εγώ πάντως δεν θέλω να σε κουράσω
    και να ξέρεις, θέλω να σε διαβάζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχω ρετάρει εδώ και ώρα, μη νομίζεις...
      Το σχόλιο μου εδώ πιο κάτω όμως, είναι ένα μεγάλο σεντόνι μεν.
      αλλά θα σε παρακαλούσα να το διάβαζες κι εσύ :)
      Σε ευχαριστώ πολύ Παντελόνι :)

      Διαγραφή
  50. Μην μας ξεπετάξεις με μια σειρά σχόλιο Πέτρα μου γιατί δεν ξαναπατάω!!! ☺☺☺

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Φίλες και φίλοι, την καλημέρα μου σε όλες και σε όλους.
    Πριν σας ευχαριστήσω και ξεχωριστά, θα σας απαντήσω με ένα γενικό σχόλιο:

    1) Καταρχάς, οφείλω να σας ευχαριστήσω από καρδιάς, όχι μόνο για την μεγάλη ανταπόκριση (να δείτε, ποιος ήταν που αναρωτήθηκε τώρα τελευταία αν..αργοπεθαίνει το blogging;!;..) κυρίως όμως για τα αμέτρητα υπέρδιπλα σεντόνια-παπλώματα, που μου χαρίσατε απλόχερα, όλα...πρώτης ποιότητος πράμα! Κρίμα που καταργήθηκε η προίκα, την ατυχία μου μέσα! ☺

    2) Εκείνο το σημείο που θα σταθώ επίσης, ήταν η λέξη "πελατειακή" σχέση, που διάβασα στα σχόλια κάποιων από εσάς. Όσο κι αν διάβαζα και ξαναδιάβαζα το κείμενο μου, δεν κατάλαβα από που "ενεργοποιήθηκε" η εντύπωση περί...επιλογής "πελατειακής" σχέσης ανάμεσα μας. Όχι μόνο γιατί στο κείμενο έκανα σαφείς αναφορές περί: "ανταποδοτικότητας, αλληλεγγύης, ένδειξης εκτίμησης", όσο κι επειδή, με τους περισσότερους από εσάς γνωριζόμαστε κάποια χρόνια και προφανώς και έχετε σχηματίσει άποψη για την Petra-blogger, αφήστε δε που, πρώτα από όλους σας εγώ η ίδια, γνωρίζω πολύ καλά ότι δεν λειτουργώ με "πελατειακή" νοοτροπία.

    3) Παράλληλα, υπήρξα σαφής και σε κάτι ακόμα, που εδώ το λέω ξεκάθαρα: "Όταν επιλέγουμε έναν κύκλο συναναστροφών με κάποιους άλλους bloggers, δεν θα "έπρεπε" να στηρίζουμε τις συναναστροφές μας, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή;".. Συνεπώς, μίλησα ΜΟΝΟ για εκείνους τους bloggers που αποτελούμε μια (μικρή ή μεγάλη) Γειτονιά (αγαπημένη μου λέξη...) και ΑΣΦΑΛΩΣ δεν εννοούσα το..σύνολο τής bloggόσφαιρας!! Στα πλαίσια αυτού, θεωρώ ότι η "ανταποδοτικότητα, αλληλεγγύη, ένδειξη εκτίμησης", για μένα είναι δεδομένα παύλα αυτονόητα. Έτσι λειτουργώ και στην προσωπική-πραγματική(!) μου ζωή, έτσι ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ να λειτουργώ και ως blogger. Με λίγα λόγια, θέλω να είμαι ο εαυτός μου ΚΑΙ στις σχέσεις μου με τους άλλους bloggers. Αυτό, όχι μόνο δεν το θεωρώ μεμπτό (αφού το υπο-στηρίζω άλλωστε...."ο σεβασμός στον κόπο τού άλλου"), απεναντίας το θεωρώ ειλικρινές και έντιμο.

    4) Στο κείμενο επίσης, εντόπισα και τον χρόνο που (μπορεί να) διαθέτει ο καθένας μας ("Πέρα από τις ανθρώπινες δυσκολίες φυσικά και τις υποχρεώσεις που έχει ο καθένας μας"), άρα ο χρόνος και οι υποχρεώσεις μας, δεν είναι κάτι που παραβλέπω ή δεν αντιλαμβάνομαι εγώ, ενώ το αντιλαμβάνονται κάποιοι άλλοι. Για να το κάνω λοιπόν λίγο πιο λιανά, ας πούμε πχ ότι ένας blogger έχει σε κάθε του ανάρτηση 7-8 σχόλια, από τα ίδια (σχεδόν) άτομα κάθε φορά. Το να μην μπαίνει εκείνος στην διαδικασία να ανταποδώσει την επίσκεψη σε αυτά τα 7-8 άτομα (δεν είναι πια και τόσο φοβερός ο αριθμός!), ενδέχεται(;) και να το εκλάβουν οι φίλοι του και ως αδιαφορία ή έπαρση... Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον. Αφού όπως είπα, ΚΑΙ στην πραγματική ζωή, το να τηλεφωνείς πχ σε κάποιον εσύ 10 φορές κι εκείνος να μην σου τηλεφωνεί, ε, πείτε μου ότι δεν είναι άξιο προβληματισμού! Οκ, δεν είπα ότι θα σκίσω και τα ιμάτια μου, αν κάποιοι με αγνοούν επιδεικτικά, απλά δεν θα τους έχω ούτε εγώ σε άμεση "προτεραιότητα" στις συναναστροφές μου κι όλα καλά, όλα ωραία. Τόσο απλά! (σ' όποιον αρέσουμε κλπ)..

    ...ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΣΥΝΕΧΕΙΑ

      5) Κάποιοι αναφέρατε ότι, όποιος ασχολείται με το (πολύ) blogging, δεν έχει πραγματική ζωή! Οκ, αυτό το βρίσκω τουλάχιστον υπερβολή, καθότι στη ζωή "παίζουν" όλα τα σενάρια. Δεν αποδεικνύει η ενασχόληση κάποιου με το blogging την ΜΗ ύπαρξη πραγματικής ζωής. Εγώ ας πούμε, ξέρω άτομα που ΔΕΝ ασχολούνται με το blogging, αλλά ΔΕΝ έχουν παρόλα αυτά, πραγματική ζωή! Μαγικό;; Θέλω να πω ότι, άλλο πράγμα είναι το πόσο χρόνο θέλουμε ή μπορούμε να διαθέσουμε στο blogging, κι άλλο πράγμα είναι αν υπάρχει για τον καθένα από εμάς, πραγματική ζωή! Έτερον εκάτερον ("κολοκύθια εις το πάτερον"! -Βέγγος)

      Ας πούμε, κάθε Σαββατοκύριακο, είμαστε όλοι έξω και ξεφαντώνουμε και, εξαιτίας αυτού, δεν ασχολούμαστε με το blogging;;; Δε νομίζω! Αρκετοί από εμάς, επιλέγουμε ή να ξεκουραστούμε ή να μην κάνουμε..την εμφάνιση μας στα blogs, για να...φαίνεται(;) ότι έχουμε άλλες ασχολίες. Λέω λοιπόν, ότι όλα τα πράγματα δεν είναι, ούτε έτσι όπως τα βλέπουμε απαραίτητα, αλλά κυρίως, δεν είναι έτσι όπως ΘΕΛΟΥΜΕ να τα βλέπουμε-παρουσιάζουμε και να δημιουργούμε μια εντύπωση ντε και καλά, στους άλλους, με όσα υποστηρίζουμε...
      Σημ: Το ενδεχόμενο να αγαπά κάποιος το blogging περισσότερο από κάποιους άλλους, το έχουμε σκεφτεί; Εγώ ας πούμε, ανήκω σε αυτήν την κατηγορία.

      6) Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, είναι η αναφορά μου στο υστερόγραφο μου: "..ποια θέματα σάς ενδιαφέρουν περισσότερο από όσα γράφω και με ποιο
      ..ύφος γραφής, κι αν θέλετε να δείτε κάτι άλλο από μένα, να λάβω τα μέτρα μου!" Εντύπωση μού κάνει που δεν αντιληφθήκατε ότι το έγραψα με μια δόση χιούμορ, αφού, πρώτον χάσατε την μοναδική ευκαιρία να με δείτε να γράφω για ΟΠΟΙΟ θέμα μού ζητούσατε!!! (χιούμορ και πάλι παιδιά!), δεύτερον, και να θέλατε εσείς, δεν θα ήθελα εγώ, να γράφω με το ύφος που θα επιλέγατε εσείς μανίτσες.. Ωστόσο, μέσα από κάποια σχόλια, έβγαλα χρήσιμα συμπεράσματα, για την θεματολογία που βρίσκετε κάποιοι ότι "αποδίδω" "καλύτερα" ή ποια θέματά μου (και με ποιο ύφος) αγαπάτε περισσότερο. Για μένα αυτό είναι (άλλος ένας) τρόπος κι άλλο ένα χρήσιμο εργαλείο, για να βελτιώνω τον τρόπο γραφής μου (εγώ το βρίσκω σημαντικό για μένα) και όχι, δεν ήταν έμμεση "ευκαιρία" για να..αρχίσω -έτσι ξαφνικά!- να αρθρογραφώ...ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ!!!

      7) Προς το παρόν δεν θυμάμαι τι άλλο θα ήθελα να σας πω (σίγουρα κάτι μου διαφεύγει), πέρα από το ότι σας ευχαριστώ πάρα πολύ, όλες και όλους, που ανταποκριθήκατε πέρα από κάθε προσδοκία! Αν έχω κάτι να συμπληρώσω..."θα ξανάρθω Ζήκο!... Τα φιλιά μου και καλή σας συνέχεια! :)

      Υ.Γ Δώστε μου λίγο χρόνο να σας ευχαριστήσω και προσωπικά!
      Ήταν πολλά τα σχόλια (Άρη!) και..βάζω αγγελία για γραμματέα!

      Υ.Γ Όχι, που δεν ξέρω κι εγώ να χαρίζω υπέρδιπλα σεντόνια! ☺

      Διαγραφή
    2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    3. Άννα, δεν μίλησα για όλους: "Εκείνο το σημείο που θα σταθώ επίσης, ήταν η λέξη "πελατειακή" σχέση, που διάβασα στα σχόλια κάποιων από εσάς". Μίλησα για τα σχόλια ΚΑΠΟΙΩΝ, όχι όλων. Το χιούμορ από την άλλη, είναι υποκειμενική υπόθεση. Καλό σου ξημέρωμα :)

      Διαγραφή
    4. χαχαχαχα Απαντάς σε ένα σχόλιο που έχει διαγραφεί; Φοβερή είσαι!!!Το σχόλιο διαγράφηκε γιατί έδωσα απάντηση για τη δική σου απάντηση που προσωπικά μου έδωσες αλλά διάβασα λάθος.Αφορούσε άλλης φίλης απάντηση. Και μετα βαρέθηκα να ξαναγράψω....Τι χιούμορ φυσικά είναι προσωπική υπόθεση αλλιώς δεν θα υπήρχε ποικιλομορφία. Θα θελα ομως να καταλαβαίναμε το αστείο σου να γελούσαμε σήμερα με τι θα σου ζητούσε κάθε ένας μας να γράφεις!
      Καλή σου μέρα όλη μέρα

      Διαγραφή
    5. Άννα, μπορεί να ρετάρισα εντελώς χθες, για να απαντήσω σε ετούτη εδώ την ανάρτηση, ωστόσο δεν γίνεται να απαντούσα σε ένα σχόλιο που είχε διαγραφεί! Το καταλαβαίνεις κι από μόνη σου! Καθότι, πρώτα διάβασα το σχόλιό σου, εδώ, που το είχες γράψει ωραία ωραία, κι ενόσω εγώ σου απαντούσα, εσύ το έσβησες! Πάντως αναφερόσουν σε κάποια σημεία που είχα γράψει στο ΓΕΝΙΚΟ μου σχόλιο πιο κάτω, και όχι στο προσωπικό σου (πιο πάνω). Άλλωστε το σχόλιό σου υπάρχει ακόμα στο μέιλ μου. Μάλιστα, υπήρξες ελαφρώς(;) καυστική και για όσα έχω γράψει στο ΓΕΝΙΚΟ σχόλιό μου πιο κάτω, σε σχέση με το υστερόγραφο τής ανάρτησης μου, που είχε ή δεν είχε χιούμορ τέλος πάντων...

      Διαγραφή
  52. Πετρα μου γεια σου.εσυ θα γραφεις για οτι θελεις και εμεις θα περναμε να σου γραφουμε τις διαφωνιες μας η ποσο συμφωνουμε με τις αποψεις σου,η απλα να λεμε ενα γεια.Να εισαι καλα κοπελα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίτσα μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ και να είσαι καλά!
      Θα χαρώ να τα λέμε και να συμφωνούμε (ή όχι!) Φιλιά!

      Διαγραφή
  53. Πετρούλα;;; κοίτα τι αναστάτωση έφερες βρε!! χαχαχαχα... :) love you!! τα φιλιά μου!! (το δικό σου δε σεντόνι, υπερπαραγωγή!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Τι ωραια που ηρθα τωρα και διαβασα όοοοοολα τα σχόλιασεντονια.. οπως και το δικο σου Πετρινα μου.. ειχα καιρό ..και το εκανα .. καλε Πετρονι μου; χαμος εγινε;...είδες; εγραψες αυτό που που πολλες φορες σκεφτομαστε όλοι μας.. αλλα το μπλοκιν για μενα ειναι.. να περναμε καλα...ειναι χομπυ..και θα το κανω οταν εχω τον χρονο μου γιατι μου αρεσει οπως μου αρεσει να ερχομαι να σου αφήσω ενα σχολιο .. οσο απλο ειναι αυτό ..που ετσι πολυλογου που ειμαι παντα θα μου ξεφυγει..και θα μεγαλωσει..χι.χι..(και το λεω γενικα) ομως εδώ ερχομαι (το λεω για σενα) γιατί οτι γραφεις τις περισσοτερες φορες εχει χιουμορ και ειναι αυτό που μου αρεσει σε σένα και σε οποιον γραφει έτσι.. .. με κανουν να χαμογελώ..και ειναι αυτό που μας λειπει πια.. χαλαρωστε... και απολαυστε το μπλοκιν που θελετε .. δεν μας βαζει κανεις με το ζορι να κανουμε πραγματα που δεν θελουμε.. μιλαω για μενα και μονο...δεν θα αφησω αναπαντητα τα σχολια που μου αφήνουν..γιατι ειναι ο χρόνος που αφιερωνουν σε μενα .. και το εκτιμω .. πολύ... και θα παω και σε μπλοκ που δεν μου απαντουν... γενικα κανω αυτό που αρεσει.. το μπλόκιν εγινε αιτια να γνωριστω και προσωπικα με φίλες που για μενα ηταν τιμη και χαρα που τους γνωρισα... γι αυτό και μονο λατρευω την μπλοκογειτονια και δεν εχω φεης μπουκ απο αποψη...δεν μου αρεσει.!!!να σου αφησω φιλια καληνυχτας Πετρινα μου; ναι ε;..καλο σου ξημερωμα..!!
    Υ.Γ.Ασχετο με το θεμα.... Δεν θα μαθω να βαζω τόνους στον αιώνα τον απαντα.. μαλλον..γιατι με καθυστερουν να γραφω...χα..χα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ τωρα που ειδα το σχολιο μου σεντόνιασα και εγω...!!

      Διαγραφή
    2. Άλλο ένα σεντόνι πρόσθεσα στην "φαρέτρα" μου!!!
      Κρίμα μόνο που μου έδωσες λίγο αργά την ιδέα,
      να πληκτρολογώ και να μην βάζω τόνους, κι αν το
      είχα σκεφτεί χθες, θα με είχε σώσει Σμαράγδι μου!
      Αχαχα! Να είσαι καλά και...μαζί θα γεράσουμε!! :)))

      Διαγραφή
  55. Καλημέρα! Ξεκίνησα να διαβάζω τα σχόλια, αλλά ούτε ο χρόνος μου επέτρεψε να φτάσω πολύ μακριά, ούτε οι αντοχές μου.
    Θα απαντήσω, λοιπόν, στην αρχική ανάρτησή σου.
    Το blogging για μένα είναι μια ευχάριστη απασχόληση. Μου αρέσει να γράφω, περισσότερο μου αρέσει να διαβάζω, αλλά αυτό που θέλω κυρίως είναι να είμαι ελεύθερη. Ειλικρινά αδιαφορω για τις κοινωνικές συμβάσεις. Aυτό που αναζητώ είναι το νόημα στην επικοινωνία και όχι η προβολή, το PR ή τα likes. Αυτός είναι και ο λόγος που επέλεξα το blogging και οχι facebook ή αλλά social media.
    Το blog σου μου αρέσει πολύ. Συνέχισε να εκφράζεσαι όπως το κάνεις.
    Και η τελευταία σκέψη μου σχετικά με την ανάρτησή σου: Δεν μετριούνται όλα με αριθμούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα. Αν είχες διαβάσει όλα τα σχόλια,
      θα είχες δει και το γενικό μου σχόλιο, που έγραψα προς το τέλος.
      Εκεί θα διάβαζες πιο αναλυτικά όσα ήθελα να πω. Λυπάμαι πολύ που
      σκέφτηκες ότι τα μετράω όλα με αριθμούς. Πάρα πολύ λάθος εκτίμηση.

      Διαγραφή
  56. Καλησπέρα Πέτρα μου. Κι αν πέθαινε το blogging, να που σήμερα παίρνει εξιτήριο και τρέχει και για το χρυσό.
    Εγώ το μπλογκ το έφτιαξα για να αναρτώ ποιήματα. Πριν συναντήσω την Αριστέα μας δεν ήξερα πώς λειτουργούν όλα αυτά. Αλλά με γοήτευσε η ευγένεια και η φιλοξενία που είδα στο μπλογκ της και είπα να κάνω ένα χώρο να καλοδέχομαι τους φίλους. Και δόξα το Θεό ήρθατε τόσοι πολλοί και είμαι ευγνώμων γι αυτό. Οι συνθήκες της ζωής μου άλλαξαν δυστυχως και έχω αραιώσει αρκετά από παντού. Όποτε μπορώ όμως επισκέπτομαι ότι αγγίζει την καρδιά μου και ναι αν ένας άνθρωπος με τιμήσει με την προσοχή του θα προσπαθήσω να κάνω το ίδιο. Όλα τα υπόλοιπα μας βάζουν σε άρρωστα κατά τη γνώμη μου μονοπάτια και χαλούν τη χαρά που μας δίνει η δημιουργία μιας ανάρτησης.
    Όσο για σένα Πέτρα μου, αγαπώ την αυθεντικότητά σου και χαίρομαι με ό,τι δημιουργείς ακόμα κι αν δεν προλάβω να το δω :)
    Καλημέρα σε όλους τους φίλους που έγραψαν πιο πάνω και καλή συνέχεια στη μέρα σου κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μίλησες για τιμή και με τίμησες πολύ, γλυκιά Σταυρούλα..
      Ναι, μακάρι να αναρτάς όποτε μπορείς, για μας είναι κέρδος.
      Ψυχικό.. Κι εγώ αγαπώ την αυθεντικότητα και δη την ποιητική :)

      Διαγραφή
  57. Βρε θηρίο, και να είχε πεθάνει το blogging, το ανεστησες!
    Θα ξαναγυρίσω να διαβασω ολα τα σχόλια κάτω από μένα.
    Είμαι περίεργη, το θα βρεις για να μας ταρακουνήσεις πάλι.
    Αγγκαλίτσες και φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ψάχνω κι εγώ, μη νομίζεις!! Χαχα :)
      Όχι καλέ, κάθε φορά που...σας ταράζω, είναι τυχαίο γεγονότο!

      Διαγραφή
  58. Πετράδι μου σίγουρα περνάμε και φάσεις που δεν μπλοκάρουμε τόσο...χρειάζεται η ξεκούραση! Εγώ πάντως από τότε που ξεκίνησα Πανεπιστήμιο δεν προλαβαίνω ούτε το δικό μου να δω!Φιλάκια πολλά, πολλά!



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι πρέπει μικρό μου σεφάκι! Προέχει το πανεπιστήμιο, σε κάθε περίπτωση :)

      Διαγραφή
  59. Πετράδι με τόσες απόψεις και τόσα σχόλια σε αυτό το blogoσπιτο όχι μόνο δεν πεθαίνει το blogging αλλά ζει και βασιλεύει (η έτσι θέλω να πιστεύω). Πριν 3 μήνες άνοιξα λογαριασμό στο fb (απο επιλογη) και πριν 1,5 χρόνο blogοσπιτο. Για εμένα το bloging είναι ανεπανάληπτο κι ας μην γράφω πολλά όμως διαβάζω πολλά. Κατάλαβα όμως ότι το fb κερδίζει τον κόσμο κι ας είναι (κατά τη γνώμη μου) μισή επικοινωνία. Προτιμώ τον κόπο μιας αναρτησης και με ευχαριστούν τα σχόλια καθώς αποτελούν την αλληλεπίδραση που χρειάζομαι, είναι κάτι σαν επιβράβευση του κόπου μου και πάντα απαντώ ακόμα κι αν έχω να πω μόνο ένα ευχαριστώ! Κι αυτή τη φορά η ανάρτηση σου έκανε θόρυβο και μου αρέσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται πως κι εγώ αγαπώ (και προτιμώ) το blog. Καμία σχέση με το facebook. Και ναι, για μένα η μαγική λέξη είναι ανταποδοτικότητα, αλληλεπίδραση όπως λες κι εσύ (και πολλοί άλλοι φίλοι πιο πάνω). Είναι το λιγότερο, δείγμα ευγένειας.. Καλημερούδια και καλό σ/κ :)

      Διαγραφή
  60. Καλέ τι έγινε εδώ;;;; Συμπεθεράρα μου όχι μόνο δεν αργοπεθαίνει αλλά ούτε καν ανναρωτική δεν χρειάζεται μην σου πω!!! Χαχαχαχα!!!
    Να τολμήσω να συμφωνήσω κι εγώ με το σχόλιο του Γιάννη, περί αραίωσης των καθημερινών αναρτήσεων;;;
    Επίσης, σήμερα που χω κλειστά τα σχόλια βρήκα να σε διαβάσω;;;; Χαχαχαχαχα!!!
    Πέρα από την πλάκα, κι επειδή σου χω ξαναπεί, πολλές φορές γράφω σε blogs που χουν σταματήσει να μου ρχονται ή δεν ήρθαν και ποτέ, αλλά πηγαίνω γιατί μου αρέσει αυτό που διαβάζω. Κι εγώ όμως έχω σταματήσει να πηγαίνω σε blogs που μπορεί να μου ρχονται, αλλά δεν το κάνω από σνομπισμό, αλλά επειδή δεν νιώθω κάποιο δέσιμο οπότε δεν θέλω να πηγαίνω επειδή έρχονται.. Δεν έκανα ποτέ δημόσιες σχέσεις, στα γεράματα θα τις αρχίσω;;;
    Τελευταία δεν απαντώ και στα σχόλιά σας, κι άλλο καρφί μου πετάς, κανόνισε!!! ;))) Θα προσπαθώ περισσότερο, τι να πρωτοκάνω η γυναικούλα;;; :)))
    Εγώ συμπεθέρα ξέρεις τι θέλω;; Να κλείσεις το blog κι αυτό το άλλο που χεις που το ξεχνάς κι εσύ και να πάμε καμιά εκδρομή!! Μαζί σου μπαίνω και στο αρεοπλάνο!!! Χαχαχαχα!! Γράφε ότι θες παιδί μου κι εμείς θα σε διαβάζουμε!! Μάκια μούκια!!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α να μου ζήσεις Μαριλενάκι! Τα γεράματα μαρή τι τα θελες καλέ, μπουμπουκάκι στη δεύτερη νιότη;

      Διαγραφή
    2. @ Πως το' πες συμπεθερόνι μου;
      Είσαι έτοιμη να μπεις σε.."αρεοπλάνο";;...εσύ, που και μόνο που το σκέφτηκες, έχασες τα λόγια σου; Χαχα! Προς το παρόν, πήγαινε μαζί μου στα θέατρα, μπορεί να...μοιάζουν(;) γήινα, αλλά μας απογειώνουν!

      Διαγραφή
  61. ΚΙ ΑΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ FACEBOOK ΟΛΟΙ ΣΑΣ!!!!! ΑΜΑΝ ΠΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΚΙ ΑΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ FACEBOOK ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΙΑΣΤΕ ΤΟ ΤΟΥΙΤΕΡ! (χιούμορ!..)

      Διαγραφή
  62. Να κάνω κι ένα εξτρά σχόλιο στο σημείο που λες πως αν δε μας παίρνει τηλ ένας φίλος ενώ εμείς τον παίρνουμε κλπ

    Πάλι βιωματικά θα σου πω πως έχω φίλους καλούς καρδιακούς που δε με παίρνουν ποτέ τηλέφωνο. Ναι όταν λέω ποτέ, εννοώ ποτέ. Και αν πεθάνω χτύπα ξύλο από αλλού θα το μάθουν. Αλλά δε σκοτίζομαι γιατί ξέρω πως δε το κάνουν από αδιαφορία ή κακία, έτσι είναι το στυλ τους. Ο καθένας μας λειτουργεί διαφορετικά και πρέπει να είμαστε ευέλικτοι στις ανθρώπινες συναναστροφές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασικά έχεις απαντήσει ήδη από μόνη σου Χριστίνα μου, αφού όπως λες: "ο καθένας μας λειτουργεί διαφορετικά"..άρα; Θα σου πω μια πολύ μικρή ιστορία: μια φορά, στα πλαίσια ενός γερού "ξεσκαρταρίσματος", έσβησα από το κινητό μου κάποια τηλέφωνα ανθρώπων, που εγώ τους θεωρούσα μεν φίλους μου, αλλά εκείνοι με αντιμετώπιζαν με τον τρόπο που λες κι εσύ "κι αν πεθάνω, από αλλού θα το μάθουν"... Έσβησα που λες τα τηλέφωνα τους, έχουν περάσει πάνω από δέκα (10!) χρόνια και δεν μου τηλεφώνησε ποτέ κανείς τους! Να υποθέσω ότι με αγαπούν πολύ;...

      Διαγραφή
  63. Πέτρα μου γεια σου. Η ανάρτηση που έκανε η Αριστέα με παρέπεμψε σ' αυτήν εδώ τη δική σου. Όπως ξέρεις είμαι καινούρια στο χώρο και εσύ είσαι από τα πρώτα άτομα που επισκέφτηκαν τη σελίδα μου. Μετά σε έχασα και τώρα καταλαβαίνω γιατί. Δεν το έβλεπα όμως όπως το βλέπεις, ίσως από την απειρία μου, ίσως πάλι γιατί από διαφορετική οπτική γωνία βλέπω τα πράγματα. Κατανοώ απόλυτα πως θα ήθελες οι φίλοι που σχολιάζεις να αφήνουν το σχόλιό τους και στη δική σου ανάρτηση. Νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ γιατί ελάχιστες φορές μετά το ξεκίνημά μου πέρασα από ΄δω να αφήσω κάποιο μνμ. Όμως αυτό που εσείς ονομάζετε μπλοκογειτονιά και πολύ μου αρέσει που βρέθηκα εδώ μαζί σας, προσωπικά με ξένισε. Και θα σου πω γιατί. Θα ανταποδώσω την επίσκεψη ενός φίλου οπωσδήποτε στην πραγματική ζωή. Γιατί εκεί θα βρεθούμε είτε οι δυο μας είτε με περισσότερα άτομα και θα συζητήσουμε. Θα ρωτήσω, θα απαντήσουν, θα πω, θα πουν. Εδώ μέσα αφήνεις ένα σχόλιο και την απάντησή σου θα την πάρεις αν είσαι τυχερός στην καλύτερη των περιπτώσεων μετά από ώρες (από αυτήν την ανάρτηση έμαθα πως μένουν και αναπάντητα σχόλια...!!!). Δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι. Γι' αυτό και αποφεύγω να αφήνω μηνύματα. Θα αφήσω μηνύματα στο ιστολόγιο της Αριστέας και της Μαρίας κι αυτό όχι γιατί μου είναι πιο συμπαθής από ΄σένα ή οποιαδήποτε άλλη φίλη (πως θα μπορούσε άλλωστε αφού δεν γνωριζόμαστε καν), αλλά για τα δρώμενα που διοργανώνουν τα κορίτσια και με βάζουν σε πρωτόγνωρα μονοπάτια. Και επίσης επισκέπτομαι πολύ συχνά τη γλυκιά Στεφανία γιατί τα θέματά της (αυτογνωσία και ψυχολογία) είναι η ευαίσθητη χορδή μου και δεν μπορώ να μην δεν πάρω μέρος στη "συζήτηση" που γίνεται ακόμη κι αν η απάντησή έρθει μετά από μέρες. Διάβασα αρκετά από τα παραπάνω σχόλια, όχι όλα γιατί αυτό απαιτεί πολύ χρόνο, και ταυτίζομαι με την me maria απόλυτα. Θα ήθελα πάρα πολύ να μπορούσαμε να βρεθούμε όλοι εμείς για έναν καφέ, ένα τσάι, ένα κρασάκι!!! Γιατί αυτό είναι η πραγματική ζωή και αυτό είναι και αυτό που εμένα εκφράζει. Το λόγο που βρέθηκα εδώ, τον ξέρεις μιας και στην πρώτη μου ανάρτηση ήσουν από αυτούς που μου άφησαν ένα θερμό καλωσόρισμα (άσχετα αν από λάθος μου διέγραψα όλα τα σχόλιά σας σε πολλές από τιτς πρώτες μου αναρτήσεις). Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείτε με την "πελατειακή" σχέση που αναφέρετε αλλά για να πω την αλήθεια δεν θα ήθελα και να μάθω. Σου οφείλω μια μεγάλη συγνώμη αν σε προσβάλλω με την "απουσία" μου, μα έχω ένα σοβαρό θέμα με τις οθόνες γενικότερα. Γι΄αυτό και τα τελευταία 7-8 χρόνια δεν έχω τηλεόραση στο σπίτι μου, γι' αυτό και αφιερώνω λίγη ώρα μόνον στον Η/Υ (κάθε ανάρτησή μου μου παίρνει πολύ λίγο χρόνο) και γι' αυτό και ξεχνώ το κινητό μου όπου σταθώ και όπου βρεθώ. Θα μπορούσα να συνεχίσω να απολογούμαι ακόμη γιατί πραγματικά ένιωσα άσχημα με την παρούσα ανάρτηση, μα ήδη σεντόνι αφήνω κι εγώ και έγινα κουραστική.
    Την καλημέρα μου με πολύ μεγάλη εκτίμηση!!!

    Υ.Γ.1 Στην πραγματική ζωή είμαι από τους ανθρώπους που αποζητά και απολαμβάνει την συντροφιά των ανθρώπων και ανταποδίδω επισκέψεις σε σπίτια. Λυπάμαι πολύ που όλοι εσείς που γνώρισα εδώ μέσα μου είστε άγνωστοι γιατί όλοι σας θεωρώ πως είστε αξιόλογα άτομα και στην πραγματική ζωή θα είμασταν μια πολύ όμορφη παρέα. Θα ήθελα πολύ να μπορούσαμε να βρεθούμε όλοι μαζί κάποτε...
    Υ.Γ.2 Μην αλλάξεις για κανέναν και για τίποτα αυτά που γράφεις γιατί αυτά, ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζωή καλημέρα. Επειδή όπως λες, δεν διάβασες όλα τα σχόλια ως το τέλος, προφανώς δεν έχεις διαβάσει και την επί του συνόλου απάντησή μου, που έγραψα (προς) το τέλος. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να την είχες διαβάσει. Όπως και να 'χει πάντως, για να με "αποκαταστήσω", επειδή γράφεις κάπου: "εσύ είσαι από τα πρώτα άτομα που επισκέφτηκαν τη σελίδα μου. Μετά σε έχασα και τώρα καταλαβαίνω γιατί"...κι επειδή το βρίσκω άδικο αυτό, προκαλώ όποιον δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει στη ζωή του (!) να μπει στο blog σου και να διαβάζει τα σχόλια που σου έχω γράψει σε αρκετές αναρτήσεις σου, διότι καταρρίπτεται αυτό που λες. Επίσης, πραγματικά δεν ήταν καθόλου απαραίτητο να απολογηθείς για το ότι δεν με επισκέπτεσαι εσύ (είδα σε ένα σχόλιό σου που μου έγραψες ότι σου έχει μπλοκαριστεί(;) το blog μου ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων). Ο καθένας από εμάς, έτσι κι αλλιώς, έχει δικαίωμα να επισκέπτεται όποιον θέλει, χωρίς να δίνει λογαριασμό στους άλλους. Πχ αναφέρεις ότι επισκέπτεσαι την Αριστέα και την Μαρία, επειδή έχουν δρώμενα. Οκ, όσο κι αν αυτό εμένα μου ακούστηκε "κάπως", και πάλι είναι ΜΟΝΟ δικό σου δικαίωμα και κέφι, ποιον θα επισκεφτείς και ποιον όχι. Παράλληλα να σου διευκρινίσω, ότι πάρα πολλοί bloggers, γνωριζόμαστε ΚΑΙ προσωπικά και έχουμε περαιτέρω σχέσεις, πέρα από την διαδικτυακή συντροφιά, άρα η αναφορά δεν γίνεται σε κάθε -ΜΑ ΣΕ ΚΑΘΕ!- blogger, που τυγχάνει να μιλάμε μέσω των blog μας. Κλείνοντας, θα ήθελα να σου επαναλάβω να δεις την απάντηση μου σε όλους που έγραψα μέσα στα σχόλια και τέλος, είδα ότι έχεις κάνει σήμερα μια ανάρτηση με αναφορά σε μένα. Ωστόσο, επειδή έχεις απομονώσει ένα σχόλιό σου, που απαντάς σε μια δική μου ανάρτηση, αλλά χωρίς να φαίνεται η δική μου ανάρτηση, μπορεί να οδηγήσει τον κάθε αναγνώστη σε μη ασφαλή συμπεράσματα, αφού δεν βγαίνει νόημα ποιο ήταν το θέμα μου, που σε οδήγησε στο να κάνεις την ανάρτησή σου. Αυτά και καλό σ/κ

      Υ.Γ Όπως έγραψα και μέσα στην ανάρτησή μου, όποιος αφήνει ανοιχτά τα σχόλια, σημαίνει ότι επιθυμεί σχόλια.

      Διαγραφή
    2. Α, για την ιστορία, το "πελατειακή σχέση" δεν το ανέφερα εγώ. Άλλωστε δεν το πιστεύω κιόλας. Αν το πίστευα, δεν θα με συναντούσατε, πάρα πολλοί από εσάς, εκατοντάδες φορές στα σχόλια των αναρτήσεων σας.

      Διαγραφή
  64. Μάλιστα! Λοιπόν επειδή όσο διαβάζω τόσο μπερδεύομαι και τόσο περισσότερο νιώθω άσχημα, δεν θα ανατρέξω πιο πάνω να διαβάσω κάτι άλλο.
    Ότι και να πεις λοιπόν, έχεις απόλυτο δίκιο Πέτρα μου!!! "Δεν χάθηκες" όπως αφήνω να φανεί. Άλλο είχα κατα νου και άλλο μου βγήκε με τα λεγόμενά μου (ή καλύτερα τα γραφόμενά μου). Έπρεπε να ήμουν πιο προσεκτική σε ότι γράφω και πιο σαφής. Κλείνομαι λοιπόν στο καβούκι μου, ή αλλιώς βάζω την ουρά στα σκέλια και κάθομαι στο "σπιτάκι" μου ήσυχα ήσυχα. Άλλωστε όπως ξέρεις ο απότερος σκοπό που βρίσκομαι εδώ είναι για να ανατρέχουν οι κόρες μου στο μέλλον όταν κάποια στιγμή θα έχουν την ανάγκη της νοερής επικοινωνίας μας. Θα γράφω τις σκέψεις μου και κάθε τι που θεωρώ πως πρέπει να διαβάσουν, θα τις σκορπάω στον αέρα και θα αρκεστώ μόνον σ' αυτό και σε "παιχνίδια-δρώμενα" και ας ακούγεται "κάπως" αυτό. Όσο για τα σχόλια αν είναι ανοιχτά ή κλειστά, δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ ψάχνοντας να βρω πως κλείνουν γιατί δεν με αφορά καθόλου το συγκεκριμένο θέμα. Αν βρω κάτι χαίρομαι πολύ που το βρίσκω και απαντώ με ευγνωμοσύνη γι' αυτόν που πέρασε και μου άφησε την απόψή μου (θετική ή αρνητική) και αν δεν βρω πάλι δεν με πτοεί καθόλου. Συνεχίζω να σκορπάω τις σκέψεις στον αέρα για να έχουν κάτι οι κόρες μου όταν δεν θα βρίσκομαι κοντά τους.

    Υ.Γ. Από τις "πατάτες" που κάνω σε κάθε νέο μου ξεκίνημα, μαθαίνω. Και χαίρομαι όταν μαθαίνω, νιώθω σαν παιδί που πέφτει, χτυπάει και σηκώνεται για να ξαναπροσπαθήσει. :)
    Τις πιο θερμές ευχές μου για καλό Σ/Κ !!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζωή, η ζωή είναι μικρή για να περνά με ενοχές..
      Συνέχισε να κάνεις ο,τι γουστάρεις κι αγαπάς :)

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.