☆ 4 χρόνια η μία 6 η άλλη βάλαμε ρεφενέ και γιορτάζουμε παρέα!

Είναι κάτι γενέθλια που τα γιορτάζεις χωρίς την αγωνία τού χρόνου που περνά, άσε που δεν θα δεις ούτε μια ρυτίδα, όσα χρόνια κι αν περάσουν! Σήμερα είναι μια τέτοια ημέρα που τα γενέθλια όχι μόνο είναι διπλά, αλλά στις...δυο εξόδους προσφέρουν και πλούσια δώρα, έτσι για την αλητεία ρε παιδί μου! Καλωσόρισες!

...καλωσόρισες λοιπόν καλέ μου φίλε, αλλά μαζί με σένα σήμερα, καλωσορίζω και φιλοξενώ για δεύτερη φορά -εδώ δες την πρώτη!- την Αριστέα, αφού, εγώ γιορτάζω τα τέσσεΛα χΛόνια τού blog μου -11/11/2012 ενώ η ΑΛιστέα τα έΤΣι χΛόνια τού δικού της blog! Θα τα γιοΛτάσουμε μέσα από μια κοινή συνέντευξη!

-Πέτρα: *Να 'μαστε πάλι εδώ Αριστέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστοί, σημείο ΧΙ κι εμείς παρέα κι ας φύγαν χίλιοι δυό καιροί! Κλικ! 
-Αριστέα: Ήρθαμε κι από δω...! Πολύχρονο καμάρι μου το μπλογκόσπιτό σου! Αλήθεια τώρα Πετρούλα μου, εσύ γιατί έγινες blogger και τι άλλαξε στην ζωή σου από τότε που έκανες το blog σου; 
-Πέτρα: Το βασικότερο όλων; Έκοψα το κάπνισμα, το λέω και ΜΕ καμαρώνω! Μην σου πω κιόλας ότι, κάθε χρόνο τέτοια εποχή, πιο πολύ γιορτάζω την διακοπή τού καπνίσματος, παρά τα γενέθλια τού blog μου! Blogger πάντως, δεν έγινα συνειδητά (σάμπως και ήξερα τι μου ξημέρωνε μανίτσα! ☺), η "εμμονική" όμως (αρχικά), ενασχόλησή μου με το blog μου, ήταν η αιτία που έκοψα το κάπνισμα!
-Αριστέα: Τι σου έχει δώσει το blog σου και το blogging τέσσερα χρόνια τώρα; Οι στενοχώριες και οι δυσάρεστες στιγμές είναι πιο πολλές από τις χαρές και τις συγκινήσεις;
-Πέτρα: Εμ, αν ήταν περισσότερες οι στενοχώριες και οι δυσάρεστες στιγμές, εδώ θα ήμουν εγώ τώρα νομίζεις ή θα με είχανε κλείσει σε κανένα...ευαγές, ευάερο και ευήλιο ίδρυμα;!; Οι χαρές, αλλά προπάντων οι συγκινήσεις, είναι σαφώς περισσότερες. Από δυνατές και αληθινές φιλίες, μέχρι δώρα-εκπλήξεις, που σκάνε από το πουθενά και με κάνουν να κλαίω σαν μωρό από την χαρά μου..! Παράλληλα βέβαια, δεν σου κρύβω ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια -ως blogger- έχω αποκτήσει την "διαστροφή" να παρατηρώ την ζωή (μου), τον κόσμο και την κοινωνία, πιο "δημοσιογραφικά" (με την καλή έννοια!) και πιο διεισδυτικά..! ☺☺
-Αριστέα: Και δεν μου λες, εσύ πως βλέπεις να εξελίσσεται το blogging; Συμφωνείς μαζί μου ότι είμαστε οι τελευταίες "Μοϊκανές" του χώρου {με την έννοια ότι αγαπάμε ακόμα τον χώρο και δεν τον εγκαταλείπουμε, παρά την (φυσιολογική) κούραση που μπορεί να επέλθει;}
-Πέτρα: Επιθυμώ, όχι μόνο να παραμείνω ενεργά στον χώρο, αλλά και να γίνω πιο "μεστή" και ουσιαστική μέσα από τα κείμενά μου, κι ας με/μας επισκέπτεται/ονται, όλο και λιγότεροι bloggers... Αρκετοί εκ των οποίων, όπως γράφω και στην ανάρτησή σου, "μετοικούν" στο facebook με ταχύτητα φωτός, και επιλέγουν -μόνο- αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας(;)... Κάτι που με βρίσκει κάθετα αρνητική, αφού το facebook μού μοιάζει με μιά χαώδη γειτονιά, όπου βγαίνουμε όλοι μαζί στα μπαλκόνια μας και μιλάμε ταυτόχρονα, χωρίς κανείς από εμάς να καταδέχεται να "δεχτεί" κόσμο στο σπίτι-blog του, και χωρίς να έχει καμία διάθεση να επισκεφτεί το σπίτι-blog κάποιου άλλου..! Κούφια like που δεν έχουν κανένα αντίκρισμα! Μέσα σε όλον αυτόν τον καραχαμό τού απόλυτου "τίποτα", εγώ εξακολουθώ να "πατάω like" στην ουσιαστική επικοινωνία! Κάτι που θεωρώ ότι συμβαίνει μόνο μέσω των blogs. Άλλωστε, το να διαβάζω κάτω από μια άναρτησή μου -στο blog μου- έστω και ένα συγκινητικό, όσο και απείρως τιμητικό σχόλιο... όπως "Να γράφεις... Προσφέρεις!" ...αξία ανεκτίμητη!!! ☺☺☺☺

Και ένα μικρό φλας μπακ σε κάποιες από τις πιο αγαπημένες και δυνατές στιγμές που μοιράστηκα με όλους εσάς κι εύχομαι να μοιραστούμε πολλές ακόμα: 1) Το Ταξίδι ενός Φλιτζανιού 2) Σας ευχαριστώ όλους σας μέσα από την καρδιά μου 3) Πέτρα στην Πέτρα Οδοιπορικό στην Ιορδανία 4) Το blogging αργοπεθαίνει;

Δεν ξεμπέρδεψες ακόμα καθότι...αν η μισή συνέντευξη βρίσκεται γιατρέ
εδώ πέρααααα η άλλη μισή στης Αριστέας βρίσκεται! Κλικ εδώ ΤΩΡΑ!
*Όσο συνεντευξιαζόμαστε εμείς, εσείς παραγγέλνετε! αφήνετε τα σχόλιά σας
 ΚΑΙ εδώ ΚΑΙ στης Αριστέας! Σας περιμένουν δυο δώρα, ένα από την καθεμιά μας!
Οι κληρώσεις τών δώρων θα γίνουν στο κάθε blog ξεχωριστά, διαφορετική ημέρα και ώρα! Συμμετοχές...ως την επόμενη ανάρτησή μου! ;)
Foto Art: Julien Douvier ...Και φυσικά όπως πάντα, μουσικό κλικ από εμένα! ☺

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫

Λένε...

*Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ, γι' αυτό, για να σε συναντήσω, 
γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου, γι' αυτό, για να σε συναντήσω...

Λένε πως η ζωή περνά γρήγορα κι άλλοι πάλι λένε ότι περνά αργά. Λένε πως υπάρχουν στιγμές που κολλάει ο χρόνος -ενώ τον παρακαλάς να περάσει- κι άλλοτε πάλι, πως περνά τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις να χορτάσεις την στιγμή με τίποτα... Ποια στιγμή την ορίζει ο χρόνος και γιατί παίζει με τις επιθυμίες μας; Είναι ο χρόνος ένα κάμωμα τού ανθρώπινου νου ή ένα καπρίτσιο τού Θεού, που θέλει να μας βλέπει "στο τρέξιμο"; Κι αν ισχύει ότι "στην πραγματικότητα δεν ζούμε παρά μερικές ώρες τής ζωής μας", ποιες ώρες θα θέλαμε να ήταν; Κι αυτός ο ύπνος; Που μας "αφαιρεί" από την πραγματική ζωή;

Λένε πως "μόνο οι καλλιτέχνες και τα παιδιά βλέπουν τη ζωή όπως είναι πραγματικά", μα πως να είναι κανείς καλλιτέχνης ή παιδί, όταν η ζωή κυνηγά τον χρόνο κι ο χρόνος τη ζωή; Κοίτα να δεις όμως, που αν μπορούσαμε να βλέπαμε την ζωή μέσα από τα παιδικά μάτια, θα ήταν αλλιώς αξιολογημένες οι προτεραιότητες, κι αν η ζωή περνούσε μέσα από το καλλιτεχνικό πρίσμα, πολλά πράγματα που μας φαντάζουν τεράστια, θα έμοιαζαν μικρά και άνευ σημασίας... 

Δεν ξέρω πότε συνέβη ουσιαστικά, και "γύρισε η πλάκα", και άρχισα να ζω τις στιγμές πολύ πιο "εκεί", δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις βρε παιδί μου... Είναι αυτό που λένε "ΜΕΣΑ στην στιγμή", είναι αυτό το "δεν είμαι πουθενά αλλού αυτήν τη στιγμή, παρά μονάχα εδώ, σε αυτό που γίνεται ΤΩΡΑ, σε αυτό που ΤΩΡΑ ζω"...! 

Είτε αυτό λέγεται θέατρο, τραγούδι, ταξίδι, μια βόλτα στην εξοχή, μια ανατολή, μια γιορτή, μια ταινία, ένα ωραίο βιβλίο, καφές με φίλους, βόλτα με το παιδί, φαγητό με τους γονείς.. Όπως κι αν λέγεται, δεν ξέρω πως συνέβη αυτό το μαγικό, κι έτσι απλά οι στιγμές "μεγαλώνουν", κι ο χρόνος επιμηκύνεται και η ζωή δεν μοιάζει "μιά ανάσα", κι ας λένε "καλημέρα, καληνύχτα, αυτή είναι η ζωή", αφού, αν καταφέρνεις και είσαι ΜΕΣΑ στην στιγμή, η ζωή χτυπά αλλιώς τα ρολόγια... Κι εντέλει, όσο κι αν...περιμένεις να 'ρθει το καλό κομμάτι τής ζωής κι εκεί να αρχίσεις κι εσύ να την ζεις (κι όχι νωρίτερα...), "μην περιμένεις τίποτα. Σήμερα: αυτή είναι η ζωή σου", κι αυτό πρέπει να ζήσεις, αλλιώς θα το χάσεις ακόμα κι αυτό. Έτσι και περιμένεις "τα καλύτερα", ζήτω που καήκαμε ή όπως είπε κι ένας σοφός: κάθε μέρα περίμενα να αλλάξει η ζωή μου, να γίνει κάπως αλλιώς για να αρχίσω να την ζω, μέχρι που κατάλαβα ότι αυτό είναι η ζωή μου!

Foto: Petrova Julian ~ Τα αποφθέγματα με κόκκινα γράμματα, ανήκουν αντίστοιχα στους: Albert Camus ~ Hugo von Hofmannsthal ~ Σενέκας ~ Kurt Tucholsky

Αν δεν διάβασες ακόμα την Ιορδανία Μέρος Δεύτερο έχεις πάντα την ευκαιρία να το κάνεις εδώ! 

Κι αν θες να ζήσεις μια αξέχαστη εμπειρία, που θα σε κρατήσει "μέσα στην στιγμή", πήγαινε στην θεατρική παράσταση "ερωμένες στον καμβά". 

** Ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης έγραψε το ποίημα: "για να σε συναντήσω" για την κόρη του. 
   Με απόλυτη ταπεινότητα το αφιερώνω -μαζί με την σημερινή ανάρτηση- στο Παιδί μου!

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫

Πέτρα στην Πέτρα... Ιορδανία Μέρος Δεύτερο... المملكة الأردنّيّة الهاشميّة

Ααααχ.... Ιορδανία, Ιορδανία... الأردن Όσο περνάνε οι μέρες, τόσο "κατακάθεται" το ταξίδι μέσα μου, κι όλο και πιο πολύ αποτυπώνεται στη μνήμη και "γράφει" στα εσώψυχά μου... Άλλο ένα εξωτικό ταξίδι που παίρνει την θέση που του αξίζει.. حجر

~ Η κόκκινη Έρημος Ουάντι Ραμ ~ Πρωινό, δείπνο και τσιφτετέλι κάτω από τα αστέρια! ~

Αν θυμάσαι καλά -κλίκαρε την έναρξη!- σε είχα αφήσει καταμεσίς τής κόκκινης Ερήμου -Ουάντι Ραμ (Κοιλάδα τού Φεγγαριού)- να με περιμένεις.. Εκείνο που δεν ξέρω είναι αν θες να μείνεις λίγο παραπάνω εδώ! Εδώ, που η θερμοκρασία τις ημέρες ανεβαίνει στα ύψη και τις νύχτες κατρακυλάει, αλλά δεν σε παγώνει, γιατί γύρω σου είναι η Έρημος, τα κόκκινα βράχια, τα δισεκατομμύρια αστέρια, το τρένο που περνά δίπλα στον καταυλισμό κάθε λίγο, κι αντί να διακόπτει την μαγεία, απλά την ενισχύει.. Όλα είναι τόσο διαφορετικά απόψε. Και μόνο που κοιμάμαι εδώ που γυρίστηκε ο Λόρενς τής Αραβίας (εδώ είχε ζήσει έτσι κι αλλιώς), η χρυσόσκονη είναι εξασφαλισμένη, αν και δεν είναι..σκόνη, αλλά έρημος! Μόνο αυτό; Μόλις πριν από λίγες ώρες σερβιρίστηκε το δείπνο κάτω από τα αστέρια, οι Βεδουίνοι με τις λευκές κελεμπίες και τα καρό ασπροκόκκινα σαρίκια, με σέρβιραν με τα παραδοσιακά πιάτα, και λίγο πριν έρθει το γλυκό, το τσιφτετέλι έσκισε την ησυχία τής Ερήμου, κι ο σαγηνευτικός Βεδουίνος με παρέσυρε λικνιστικά σ' έναν εξωτικό χορό! Πόσα να αντέξω η γυναίκα;! الجرأة والسحر   

 ~Το κατάλυμα στην Έρημο και φυσικά ο Βεδουίνος! Μόνο μια μελωδία ταιριάζει: Κλικ!~

صباح في الأردن Πριν καν ξημερώσει στην Ιορδανία, η φωνή τού Ιμάμη χαράσσει το πρωινό, στην πόλη, στο χωριό, στην έρημο, και καλεί τους πιστούς σε προσευχή. Κάθε πρωί η φωνή τού Ιμάμη, δίνει το στίγμα, "σφραγίζοντας" τις στιγμές που συλλέγει ο κάθε ταξιδιώτης για το μέλλον του. Παράλληλα βέβαια, αν και το 95% τών Ιορδανών είναι μουσουλμάνοι, υπάρχει απόλυτος σεβασμός σε εκείνο το μόλις 5% που είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Η πιο ιδιόρρυθμη λειτουργία που έχω παρακολουθήσει ποτέ, ήταν στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία τής Μάταμπα, όπου ο παπάς ψέλνει τους ίδιους ύμνους πρώτα στα αραβικά και μετά στα ελληνικάكنيسة   

Επάνω: Όρος Νέμπο τού Μωυσή (η γη της Επαγγελίας) Στη μέση: Η ιστορική Γέρασα 

Κάτω: Ρωμαϊκό Θέατρο/Αμάν (εδώ που φωτογραφήθηκα με δεκάδες παιδιά κι ενήλικες!)

Η Ιορδανία δεν είναι μόνο η χώρα τής Ερήμου και της Πέτρας. Είναι ένας τόπος τόσο με πολιτιστική, όσο και με θρησκευτική προίκα. Από την ιστορική Πέτρα και την μικρή Πέτρα, μέχρι το Κεράκ (το χριστιανικό κάστρο τής Ιορδανίας), από τον ορθόδοξο ναό τού Αγίου Γεωργίου με το μοναδικό ψηφιδωτό δάπεδο στην Μάταμπα, μέχρι το όρος Νέμπο όπου ο Μωυσής αντίκρισε την Γη τής Επαγγελίας, από το αρχαίο Ρωμαϊκό θέατρο της πρωτεύουσας (Αμάν), μέχρι την Ελληνιστική Ακρόπολη, από την πόλη Γέρασα με τα δυο θέατρα, τον ναό τής Αρτέμιδος και του Δία, μέχρι τον Ιορδάνη Ποταμό, εκεί όπου ο Ιωάννης ο Βαπτιστής βάφτισε τον Ιησού Χριστό. Μακράν το πιο συγκλονιστικό συναίσθημα..

Ιορδάνης Ποταμός: Κάποιοι μόλις βαπτίστηκαν εδώ! Κι όμως...είναι...απέναντι στο Ισραήλ!

Επάνω: Πέτρα ~ Κάτω: το Καραβάνι Τής Κόκκινης Ερήμου ~ Ουάντι Ραμ 

Τόσες κι άλλες τόσες είναι οι "δυνατές" στιγμές σε κάθε ταξίδι, σε κάθε νέο τόπο, κι αν θα μου ζητούσες να "κλικάρω" κάποιες αναμνήσεις, θα 'ταν κάπως έτσι: Κλικ: στις αραβικές πίτες, το χούμους και το πιάτο τού γάμου με ρύζι, ξηρούς καρπούς κι αρνί (επηρεασμένο από το κρητικό γαμοπίλαφο) Κλικ: στο ανατολίτικο ζεστό γλυκό κιουνεφέ μέσα στα σοκάκια τού Αμάν Κλικ: στην τρελή συζήτηση για την ελληνική κρίση!(...) μέσα στο 4Χ4 που μας ταξίδευε στην κόκκινη έρημο Ουάντι Ραμ Κλικ: στην ακρίβεια τής χώρας (μια διαδρομή με την άμαξα στην Πέτρα 25 ευρώ!) Κλικ: στην Νεκρά Θάλασσα όπου δεν βουλιάζεις, λόγω της υπερβολικής ποσότητας αλατιού Κλικ: στα καλλυντικά που περιέχουν λάσπη από την Νεκρά Θάλασσα Κλικ: στο μυστηριακό βλέμμα τών Βεδουίνων που βάφουν τα μάτια τους για να προστατευτούν από τον ήλιο κι από την άμμο τής ερήμου. 

Κλικ: στο Βιβλικό όρος Νέμπο όπου ο Μωυσής αντίκρισε την Γη τής Επαγγελίας, και παραμένει ένα βιβλικό τοπίο Κλικ: στο Ισραήλ που είναι τόσο κοντά στην Ιορδανία, που αντικρίζεις τα κτήριά του Κλικ: στον κοραλλένιο βυθό τής θάλασσας τής Άκαμπα, απέναντι από το Ισραήλ Κλικ: στις κραυγαλέες διαφορές ανάμεσα στις πόλεις και στα χωριά τής Ιορδανίας, όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε χώρα Κλικ: στην απλότητα/φυσικότητα που σε ενσωματώνει και σε εντάσσει ο λαός στο "δυναμικό" του Κλικ: στην βλάβη τού πούλμαν στο εθνικό δίκτυο, όπου βγήκαν καμιά ...εικοσαριά "ελληναράδικα" "πορίσματα" για την πιθανή αιτία τής βλάβης!...και στον Ιορδανό οδηγό μιας νταλίκας που επισκεύασε τελικά την βλάβη Κλικ: στην βόλτα με άλογο, με άμαξα, αλλά κυρίως με καμήλα στην έρημο! Κλικ: στην φωνή τού Ιμάμη που μας ξυπνούσε κάθε πρωί Κλικ: στο δέος που νιώθει κανείς όταν βρέχεται με το νερό τού Ιορδάνη Ποταμού, με εκείνο το ίδιο νερό που βαφτίστηκε ο Χριστός... Κλικ: σε μικρούς (μαθητές), αλλά και ενήλικες στο Αμάν, όπου επέμεναν να φωτογραφηθούν με εμένα την ξανθιά! Και τέλος... διπλό Κλικ: σε εκείνο το τσιφτετέλι με τον Βεδουίνο στην κόκκινη έρημο τού Ουάντι Ραμ, κάτω από τον έναστρο ουρανό, διότι πόσες φορές μανίτσα μου, να 'χεις την τύχη στην ζωή σου να χορέψεις τσιφτετέλι με έναν Βεδουίνο στην έρημο! لرقص في الصحراء

 Επάνω: Νεκρά Θάλασσα (εδώ που δεν..βουλιάζεις!) Κάτω: στην πόλη Μάταμπα

Η Ιορδανία, ένας "πλούσιος" προορισμός από κάθε άποψη: ιστορική, πολιτιστική, θρησκευτική, αισθητική, συμβολική... Κάθε ταξίδι όμως, σε εμπλουτίζει με πολύ περισσότερα από όσα βλέπεις. Πέρα από το ότι "πας ένα βήμα παραπέρα" με τον εαυτό σου, μόνο αν "το ψάχνεις" φυσικά (όπως λέει κι ο Laurence Durrell, "το Ταξίδι μπορεί να γίνει μια από τις πιο επιβραβευμένες μορφές ενδοσκόπησης") το άλλο "ηθικό" δίδαγμα είναι πως σ' ένα ταξίδι για κανέναν πο@@τη να μην χαλάς την διάθεσή σου, ούτε καν για τον ίδιο σου τον εαυτό, κυρίως γι' αυτόν..! Για εμένα ΚΑΘΕ Ταξίδι θεωρείται περιουσιακό στοιχείο.. Είναι επένδυση! Και να θυμάσαι : "το καλύτερο ταξίδι είναι το ταξίδι δίχως προσδοκίες!" Mia Petra رحلة سعيدة

* Δείτε τα αποτελέσματα τής κλήρωσης εδώ δίπλα! Κλικ για να δείτε τον νικητή και φυσικά επιστροφή και πάλι!

* Κυρίες και κύριοι, ο κυβερνήτης (εγώ) και το πλήρωμα τού αεροσκάφους (εγώ..!) σας ευχαριστούμε που επιλέξατε εμάς 

για το ταξίδι σας στην Ιορδανία! Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε και σε επόμενο ταξίδι μας (παρακαλάτε να γίνει μονάχα!)

Υ.Γ Το παρόν κείμενο υπόκειται στους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. 

Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή! Οι...συνήθεις ύποπτοι το πιάσανε το υπονοούμενο...

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫

Πέτρα στην Πέτρα.. Οδοιπορικό στην Ιορδανία.. المملكة الأردنّيّة الهاشميّة

*Υπάρχουν δυο τρόποι για να ζήσεις. Ο ένας είναι σαν τίποτα να μην είναι θαύμα. Ο άλλος είναι σαν όλα να είναι θαύμα... Δεν ξέρω αν θα φτάσω ποτέ στο σημείο να σκέφτομαι έτσι. Θέλει πολλή..φιλοσοφία! Με μιά μικρή εξαίρεση: τα Ταξίδια. Κάθε ταξίδι μου -κάθε μακρινή ή όχι απόδραση- είναι ένα θαύμα. Είναι Θαύμα...γιατί είχα την Ευλογία να πατήσω το πόδι μου σε έναν άλλον τόπο...! حجر

Και φυσικά αυτή είναι η Petra ! Η....άλλη Petra δηλαδή!

Είναι κάτι μέρη που έχουν σφηνωθεί για τα καλά στο πίσω μέρος τού μυαλού σου, και περιμένουν υπομονετικά να αποφασίσεις πότε θα είναι επιτέλους η ώρα να τα επισκεφτείς. Σε ξέρουν καλά, έχουν μάθει την ψυχολογία σου, τον τρόπο που αναζητάς κάθε φορά τον επόμενο ταξιδιωτικό προορισμό, τα κριτήρια, την χρονική στιγμή, αλλά -για να μην ξεχνιόμαστε...- και τα οικονομικά σου... Κι όταν έρχεται η ώρα να κάνεις το επόμενο ταξίδι σου με δανεικά χρήματα, ε, τότε πρέπει να αξίζει πάρα πολύ τον κόπο ο προορισμός, για να χρωστάς για χάρη του!

Συνεπώς, ξυπνάς ένα πρωί κι αναρωτιέσαι: Ασία ή Αφρική; Κι αφού δεν μπορείς να διαλέξεις.. "χτυπάς" έναν ωραιότατο συνδυασμό Ασίας και Αφρικής και.. ο κύβος ερρίφθη! Μέση Ανατολή!!! Oh la la! Πες μου ότι δεν είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να φτάσεις στα βάθη τής Ανατολής, τώρα που καίγεται το πελεκούδι!

Μην γελιέσαι... Αν "καιγόταν το πελεκούδι" στην Ιορδανία, δεν θα πατούσα το ποδάρι μου. Γιαλαντζί τουρίστρια με λες, πολεμική ανταποκρίτρια δεν με λες με την καμία! Τέσπα, έχω πάει κι έχω γυρίσει σώα κι αβλαβής από μιά χώρα που στα σύνορά της με την Συρία φιλοξενεί 2 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες σε καταυλισμούς και σε εμάς εδώ κάποιοι κλαίγονται ότι τους "την έπεσαν" 50 χιλιάδες πρόσφυγες... Και όχι, δεν είναι υποχρεωμένη μια χώρα να φιλοξενεί πρόσφυγες και μια άλλη όχι! Αφήστε δε που στην Μέση Ανατολή η Ιορδανία είναι το φωτεινό άστρο! Μια κοιτίδα Πολιτισμού που πρεσβεύει την Ειρήνη.. الأردن

Να ξυπνάς ένα πρωινό στην Ευρώπη και ύστερα από μόνο δυό απογευματινές ώρες πτήσης, να καταλήγεις να κοιμάσαι στην Μέση Ανατολή το βράδυ, αξία ανεκτίμητη!!! Την αιώνια αγάπη μου στους αδελφούς Ράιτ που εφηύραν το αεροπλάνο! Προσγειώνεσαι ένα γλυκό απόγευμα τού Οκτώβρη στην Ιορδανία κι η χώρα σε υποδέχεται και σε καλωσορίζει, σαν να ήσουν εκεί από πάντα. Βγαίνεις από το αεροπλάνο, κι έτσι απλά, έχεις ενταχθεί στο "δυναμικό" της χώρας... Η πόλη Petra με υποδέχεται με όλα τα φωτάκια της αναμμένα, από κάθε βράχο βγαίνει κι ένα φως, μια μικρή Ανάσταση που συμβαίνει κάθε που πέφτει ο ήλιος... Κι όταν το πρωί ανοίγω το παράθυρο τού δωματίου, αν πω ότι νιώθω δέος, μάλλον θα είναι επιεικώς ελλειπής η λέξη, αφού, μόνο αν ξυπνήσεις περικυκλωμένος από κόκκινα πέτρινα βουνά, μπορείς να νιώσεις αυτό το "ουάου!" συναίσθημα και πάλι είναι δύσκολο να...χωνέψεις την αλήθεια, ότι την νύχτα κοιμόσουν μέσα στο κουκούλι ενός εκ των 7 θαυμάτων τού σύγχρονου κόσμου!...

Από εκείνη την ώρα και μετά, αρχίζω να ακούω συνεχώς το όνομά μου δίπλα μου, κι όλο να γυρνάω από δω κι από κει, κι όλο να ξαφνιάζομαι, αφού από παντού με φωνάζουν: Petra, Petra!... Στην ουσία όμως, κι όσο κι αν είμαι στο τσακ για να την ψωνίσω, είναι τα πράγματα τόσο απλά: περπατώ στην Petra κι όλοι μιλούν για εκείνη -την πόλη λέμε! Halloooo κοπελιά!!!- και ουδείς για εμένα την...απλή καθημερινή Petra! Κι ενώ δεν ξέρουν (αντικειμενικά τώρα!) το όνομά μου, με πλησιάζουν από παντού οι Βεδουίνοι και μου ζητούν να ανέβω στο δικό τους το άλογο για μιά βόλτα μέχρι το Θησαυροφυλάκιο τής αρχαίας ελληνικής (ω ναι!) πόλης -της Petra- κι όλα αυτά επειδή το ξανθό μου μαλλί τραβάει τα βλέμματα σαν τον μαγνήτη! Μαγνήτης, μαγνήτης, πληρώνω σε δηνάρια εκείνη την διαδρομή, σα να 'ταν από χρυσάφι! Από εκείνη τη στιγμή και μετά, διαπιστώνω ότι η Ιορδανία είναι μια ακριβή χώρα, όπου ο Έλληνας-Ευρωπαίος-μη χέσω! φαντάζει φτωχός συγγενής με τα πενιχρά του ευρώ... Άτιμη κοινωνία!!

Αυτό είναι το ΑΛΗΘΙΝΟ τρένο που γυρίστηκε η ταινία "ο Λόρενς τής Αραβίας"

Κι όμως, βρισκόμαστε στην χώρα όπου το wifi "ρέει" άφθονο και δωρεάν σχεδόν παντού! Το...δωρεάν wifi που θα έκανε ο Σαμαράς στο Ελλάντα; Ε, το έκανε φαίνεται τελικά στην Ιορδανία! Σίγουρα θα 'χε τους λόγους του, αφού αρκετοί Έλληνες δεν μπορούσαν χωρίς ίντερνετ και facebook ούτε λεπτό! Τραγικό!.. واي فاي

Τι άλλο λες εσύ ότι "έρεε" άφθονο στην Ιορδανία; (εξαιρείται το νερό, που έχει τραγική έλλειψη η χώρα..): η μυστική αστυνομία! Ω ναι, και ναι μεν μπορεί να μην την έβλεπε ο κάθε πολίτης ή επισκέπτης, εκείνη όμως είναι παντού, άγρυπνος φρουρός, κι άλλος ένας λόγος που περπατάς σε κάθε πόλη ή χωριό τής Ιορδανίας και νιώθεις ασφάλεια... Την ίδια ασφάλεια που νιώθεις κι όταν βρίσκεσαι ανάμεσα στους φιλόξενους -όσο και γοητευτικούς..- Βεδουίνους με τις λευκές κελεμπίες και τα καρό ασπροκόκκινα σαρίκια τους, στην σαγηνευτική κόκκινη έρημο τού Ουάντι Ράμ! Έτσι θα σε πάω στο Μέρος Β'..! Συνεχίζεται... تواصل

Επάνω: Εδώ με τον Βεδουίνο οδηγό τού 4Χ4 στο σαφάρι στην έρημο Ουάντι Ραμ

Τα...τεκνά Βεδουίνοι με τις κελεμπίες και τα σαρίκια, αναμένονται στο επόμενο επεισόδιο!

Κάτω: Με την ξεναγό και χωρίς το σαρίκι. Η καπελαδούρα αναμένεται ΚΑΙ αυτή στο επόμενο επεισόδιο!

1) Η αρχική φωτό είναι τού Murad Osmann Το απόφθεγμα είναι του Άλμπερτ Αϊνστάιν 
2) Όσο μιλάω εγώ, εσείς αφήνετε σχόλια εδώ για το δώρο που θα κληρώσω προσεχώς!

Υ.Γ Το παρόν κείμενο υπόκειται στους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. 
Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή! Οι...συνήθεις ύποπτοι το πιάσανε το υπονοούμενο...

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫