Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

✿ Πένθος...

.................................................................................................................
Οι πένθιμες ημέρες έχουν μιά έπαρση ανεξήγητα όμοια με εκείνες τις ταξιδευτικές ημέρες. Είναι εκεί που θέλεις να πλανάσαι ότι εσύ και μόνο εσύ, έχεις μπει σε μιά άλλη διάσταση, κι όλοι σου οφείλουν σεβασμό και προσοχή, όλοι θα πρέπει να "παραμερίσουν" γιατί εσύ και μόνο εσύ τυγχάνει να πενθείς ή  να ταξιδεύεις, μέχρι που τρως το χαστούκι σου και συνέρχεσαι, όταν ανακαλύπτεις ότι πριν από εσένα, εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι έχουν ζήσει στην ίδια χώρα: τού Πένθους... Κι έχουν..επιζήσει.
..........................................................................................................................
Ξυπνάς κάθε πρωί, και είναι αλήθεια. Αλλά μπορεί και να μην είναι..
..........................................................................................................................
Προσπαθώ τόσο καιρό να σε κάνω κείμενο Μπαμπά μου. Να χωρέσω μιά ζωή μαζί σου μέσα σε ένα κείμενο. Όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί θέλω. Θα μπορούσε να το πει κανείς "επικήδειο", αλλά εσύ δεν έχεις πεθάνει... Έχεις;... Ήθελα να 'ξερα ποιος διάλεξε την λέξη "θάνατος", είναι τόσο σαρωτική, ακόμα κι ο ήχος που κάνει η λέξη όταν προφέρεται είναι ύπουλα συριχτός. Σαν του φιδιού τον ήχο. Δηλητηριώδες φίδι ο Θάνατος...

Δεν ξέρω πότε έπαψες να είσαι μόνο ο μπαμπάς μου, μπαμπά, κι έγινες και το παιδί μου, αλλά συνέβη. Συνέβαινε σταδιακά κι ανώδυνα δίχως να χάσεις ούτε στιγμή τον ρόλο τού πατέρα. Διττός ρόλος που ποτέ δεν συγκρούστηκε μέσα μου, και που ποτέ δεν έχασα το συναισθηματικό όφελος. Ποτέ δεν έχασα και δεν θα χάσω αυτόν το αδιάρρηκτο δέσιμο που είχαμε εμείς οι δυό, ακόμα κι όταν φαινόταν ότι υπήρχε ανάμεσά μας ένας ψηλός τοίχος. * Τόσο κοντά σου υπήρξα..που κρυώνω πλάι στους άλλους...

Κι έτσι έγινες το μωρό μου, μπαμπά. Το γλυκό μου το μωρό. Δεν γερνούσες, γινόσουν μωρό. Ένα μωρό που είχε την ανάγκη από πολλά χάδια, και φιλιά, και αγκαλιές, και σ' αγαπώ. Ήταν ακριβώς όλα αυτά που ήθελα κι εγώ να σου δώσω, να παίρνω αγάπη μέσα από την αγάπη που σου έδινα, να παίρνεις κι εσύ όσα είχες στερηθεί ως ορφανό μωρό που υπήρξες... Έτσι, μέχρι το τέλος. Κι ακόμα και μετά από αυτό, γατάκι μου...

Από την πρώτη ημέρα που μπήκες στο νοσοκομείο, το ένστικτό μου δεν ήταν για καλό, μπαμπά μου. Όσο κι αν δεν ήθελα να το πιστέψω, έβλεπα ότι πλησίαζε η ώρα που θα σε νικούσε εκείνος που δεν νικήθηκε ποτέ... Τι κι αν εσύ για δεκαετίες ολόκληρες είχες νικήσει στην ορφάνια, στην πείνα, στη φτώχεια, στον πόλεμο, στην εξορία, στην αχαριστία, στην αρρώστια.. Τώρα ο κύκλος πλησίαζε να κλείσει. Οριστικά. Σκορπώντας στο σύμπαν τις γεμάτες στιγμές που έζησες, εκείνες που από τον πόνο και την πείνα, πέρασες στην χαρά και στον αγώνα για καλύτερες ημέρες, που ήρθαν, δημιουργώντας, ονειρεύοντας, διαβάζοντας, ταξιδεύοντας, ζώντας. 

Όλους τους φόβους σου διέψευσες μπαμπά μου, όλους, κι ακόμα έναν, σαν τραγουδούσες "νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, το σκοτάδι είναι βαθύ, κι όμως ένα παλικάρι δεν μπορεί να κοιμηθεί".. αφού, με την μεγαλύτερη πανσέληνο τού χρόνου εσύ κοιμήθηκες γλυκά και για πάντα...

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, κόπηκε η ανάσα μου, κι αμέσως μετά έκλεισε η φωνή μου, η καρδιά μου άνοιξε στα δυό, τα δάκρυα δεν στερεύουν, η ψυχή μου πονά, οι νύχτες με στοιχειώνουν. Μιά τρύπα που ολοένα και μεγαλώνει, με ακολουθεί σε κάθε μου βήμα παραμονεύοντας να με καταπιεί στο αχανές της μαύρο. Εγώ χωρίς εσένα. Ψέμα. Μεγάλο ψέμα... Και ζω μονάχα για ένα: υποσχέσου μου πως θα σε ξαναβρώ, μπαμπά μου, κι ορκίσου στο σύμπαν πως θα μ' αγαπάς κι από εκεί πάνω. Έφυγες και κάνει πολλή προδοσία εδώ κάτω. Και φυσάει υποκρισία..
...............................................................................................................
...................................................................................................................
Ας ανοίξουν οι ουρανοί σήμερα κι ας ακουστεί "το πιτσιρικάκι" για το γλυκό μου Μπαμπά..
...................................................................................................................
Art: Нино Чакветадзе ~~ "Εγώ και το Πένθος

✰♡*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*

 ❤¸¸.•*¨*•♫ ..........................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο..........................❤¸¸.•*¨*•

82 σχόλια:

  1. Υπέροχα τα λόγια σου. Ο μπαμπάς σου είναι κάπου καλά, τα διαβάζει και νιώθει περήφανος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ θέλω να το πιστεύω.. Σε ευχαριστώ πολύ Αντιχριστούλι μου.

      Διαγραφή
  2. Αχ βρε κορίτσι πόσο σε καταλαβαίνω
    Τα θερμά μου συλληπητήρια
    Ανεκτίμητα τα λόγια σου όπως κι η δική σου ΑΞΙΑ

    φιλώ σε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί το καλύτερο κείμενό σου να είναι γραμμένο για τον πιο μεγάλο πόνο;
    Όλα τα άλλα τα έχουμε πει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τώρα που ταξιδεύει στις γειτονιές του σύμπαντος σε αγαπάει ακόμα περισσότερο. Θερμά συλλυπητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε νοιώθω απόλυτα. Ζωή σε σας.Να σαι καλά να τον θυμάσαι γιατί εκείνος εκεί ψηλά σε παρακολουθεί και σ'αγκαλιάζει με αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όταν χάσουμε έναν από τους δυο γονείς μας ή και τους δύο το κενό ειναι δυσαναπλήρωτο.....
    Θάνατος υπάρχει μόνο όταν ξεχνάς κάποιον.....
    Καλό Παράδεισο να έχει και να προσεύχεσε γι αυτόν και να ξέρεις ότι θα είναι πάντα δίπλα σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όσο πάει και μεγαλώνει το κενό.. Ευχαριστώ πολύ Δεσποινάκι μου.

      Διαγραφή
  7. Πέτρα,
    Υποκλίνομαι με σεβασμό στην μνήμη του Μπαμπά σου (επέτρεψέ μου να χρησιμοποιήσω τον όρο τον δικό σου γιατί τον αγάπησα αλλά και γιατί έτσι θέλω και εγώ να μπορώ να είμαι για τις κορες μου).
    Τιμή στη μνήμη του, στην πορεία του στη ζωή και στη δημιουργία.
    Μια αγκαλιά από συναισθήματα και για σένα με κάθε μου σκέψη.
    Προχώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χωρίς εσένα. Ψέμα!

    Εσύ για μακρινό γιαλό
    σε μια μοιραία εξορία
    κι εγώ τις λέξεις ψηλαφώ
    για την πικρή σου ιστορία.

    (Οι λέξεις κάποτε φτωχές,
    σαν θα μιλήσουν για ορφάνια,
    για του πολέμου τις φωτιές,
    της εξουσίας τα ρουμάνια).

    Εγώ παιδί στο τρέξιμο,
    προστάτης μου η προσευχή σου.
    Εσύ παιδί στο πέσιμο
    κι εγώ η άηχη φωνή σου.
    Αδιάρρηκτο το δέσιμο,
    μέσα μου πάντα η μορφή σου!

    Συμπαριστάμενος και συμπάσχων,
    φίλη Πέτρα.
    Βαθύτατα ανθρώπινο το γραπτό σου.
    Το «αδιάρρηκτο δέσιμο».
    Κατανοούμε καλύτερα όσοι έχουμε την εμπειρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λυπάμαι ειλικρινά.
    Μας αφήνουν ένας-ένας...
    Να τον θυμάσαι πάντα σαν μικρό κοριτσάκι, γιατί αυτό ήμασταν για εκείνους όσα χρόνια κι αν πέρασαν.
    Οι εικόνες που επέλεξες αποτυπώνουν αυτή την τόσο τρυφερή και μοναδική σχέση. Συγκινούν όπως το βίωμα και το γραπτό σου. Κατάθεση ψυχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο, οι εικόνες είναι ακριβώς αυτό που αισθάνομαι :( Σε ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  10. Θερμά συλληπητήρια, φίλη μου. Έχασα τον πατέρα μου πριν από λίγα χρόνια και γνωρίζω τον πόνο. Να τον θυμάσαι πάντα με χαμόγελο. Κι εκείνος θα είναι εκεί. Να είσαι βέβαιη γι' αυτό. Θα σε βλέπει και θα σε καμαρώνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Νονούλι μου, να 'σαι καλά να τον θυμάσαι. Σου στέλνω τα θερμά μου συλλυπητήρια και την αγάπη μου. Οι στιγμές αυτές είναι δύσκολες και σε κάνουν να χάνεσαι σε σκέψεις, τόσες σκέψεις και πόσα συναισθήματα. Λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει, δεν ξέρω. Σίγουρα όμως με τον καιρό, καταλαβαίνεις ότι πρέπει απλά να κουβαλήσεις τον πόνο και να συνεχίσεις.
    Είναι δύσκολο πράγμα ο θάνατος, μα πάντα θα πιστεύω, πως τους ανθρώπους μας κι ας φεύγουν, όσο δεν τους ξεχνάμε και τους κρατάμε στη καρδιά μας, δεν πεθαίνουν.❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι είναι βαρύς ο πόνος, κι είναι κι ανηφόρα..
      Σε ευχαριστώ τόσο πολύ βαφτιστηρόνι μου..

      Διαγραφή
  12. Υγεία στην οικογένειά Σου και να μην τον Ξεχάσεις... ποτέ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κι αναρωτιόμουν γιατί έχεις χαθεί. Σκέφτηκα πως βαρέθηκες ή κουράστηκες, πως ήθελες ένα διάλειμμα. Λυπάμαι πολύ που ο λόγος είναι η απώλεια, και μάλιστα ενός προσώπου που κατέχει τη σημαντικότερη θέση στη ζωή μας - που είναι η δική μας πυξίδα, ορίζοντάς μας. Εμείς, σαν παιδιά, μπορεί να μεγαλώνουμε κι οι γονείς μας να "μικραίνουν", αλλά ποτέ δεν θα είμαστε αρκετά μεγάλοι για ν' αντέξουμε αυτόν τον αποχωρισμό, όσο και να μας έχει "ψήσει" η αγωνία κι η σκέψη τού αναπόδραστου κύκλου.

    Μια μεγάλη αγκαλιά από εμάς, Πετρούλα μου, να κρυφτείς για όσο θες κι έχεις ανάγκη.
    Τα θερμά μας συλλυπητήρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο όμορφα λογάκια κουμπαρόνι μου.. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ..

      Διαγραφή
  14. Πέτρα μου τα συλλυπητήρια μου.Από εκεί ψηλά θα σε προσέχει... Να θυμάσαι τις στιγμές μαζί του και να χαμογελάς που στάθηκε ευλογημένη δίπλα σε αυτόν τον υπέροχο μπαμπά σου.
    Την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου, σε καμάρωνα όταν έφυγες, χάρηκα απεριόριστα όταν γύρισες, αλλά δεν είχα κουράγιο να σου γράψω.. Σε ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια ο,τι κι αν κάνεις, όπου και να ταξιδέψεις..

      Διαγραφή
  15. Με το σιωπηλό θρόισμα της αγάπης
    θα είναι πάντα κοντά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πόσο λυπάμαι!
    Συλλυπητήρια Πέτρα μου! Να είσαι καλά, να τον θυμάσαι με αγάπη!
    Ό, τι κι αν πούμε δε θα απαλύνει τον πόνο σου...θα σε σκεφτόμαστε όμως με αγάπη!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι μεγάλη βοήθεια αυτό Μαρία μου.. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

      Διαγραφή
  17. Για το χαμό του μπαμπά σου τα πιο ωραία λόγια που πονάνε και θα πονάνε πάντα !!
    Συλλυπητήρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι δυνατόν μωρέ συ Πέτρα να μη σε αγαπάει;;;
    Η αγάπη ζει για πάντα λένε! και για να λένε κάτι θα ξέρουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να ξέρεις.... αυτό το τραγούδι αγαπάει πολύ και ο δικός μου μπαμπάς.

      Διαγραφή
    2. Αυτό το τραγούδι δεν αντέχω πολύ να το ακούω...
      Ελένη μου σε ευχαριστώ να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  19. Συλλυπητήρια κορίτσι μου! Συναισθάνομαι τον πόνο σου αλλά πρέπει να αντέξεις. Κανείς δεν πεθαίνει πραγματικά αν όσοι τον αγάπησαν τον κρατούν κλεισμένο στην καρδιά τους και στις μνήμες τους! Να ζείτε και να τον θυμάστε και να τιμάτε όσα σας χάρισε και τον δρόμο που χάραξε, όπως τόσο όμορφα τα είπες στον αποχαιρετισμό σου! Κουράγιο κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Μαιρούλα μου, σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.

      Διαγραφή
  20. "Γείρε στον ώμο μου βγάλε φτερά,
    θα μας πάρει ο ουρανός πιο μακριά
    σε μια γη που ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ"..................Πετρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δεν υπαρχουν λεξεις παρηγοριας
    Μα σιωπηλη συμπαρασταση
    Τα θερμα μου συλλυπητηρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να είναι παρήγορο ένα "λυπάμαι" ή τα "συλλυπητηρια" που συνήθως λέμε σε αυτές τις στιγμές....
    Ένα να θυμάσαι. Πεθαίνει το σώμα, η ψυχή όμως είναι αθάνατη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα να ξέρεις, σας έχω ανάγκη.. Σε ευχαριστώ πολύ Νίκη μου.

      Διαγραφή
  23. Ρε Πετρούλα... :( Είχε μια υπέροχη κόρη εγώ θα πω και κλάψε όσο περισσότερο μπορείς. Αυτός ο πόνος είναι μόνο δικός σου. Καλό του ταξίδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Χριστινάκι μου, σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.

      Διαγραφή
  24. Κι εγώ πίστευα ότι κάπου ταξιδεύεις και θα γυρίσεις να μας καταπλήξεις με τις περιγραφές σου.
    Μας κατέπληξες με άλλο τρόπο.
    Το κείμενο σου με συγκλόνισε ειλικρινά.
    Ένα σου λέω μόνο. Ήσουν πολύ τυχερή που έζησες όλα αυτά κοντά του, άλλοι δεν είχαν την τύχη σου.
    Είμαστε εδώ για να ακούσουμε κι άλλες ιστορίες με τον αγαπημένο σου μπαμπά.
    Θα χαρεί κι αυτός που θα τις μοιραστείς μαζί μας.
    Θερμά συλλυπητήρια Πέτρα μου και μια ζεστή αγκαλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Ρένα μου!
      Όσο για τα ταξίδια, από εκείνον πήρα την αγάπη γι αυτά,
      όπως και για το διάβασμα άλλωστε... Σε ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  25. Κορίτσι μου όμορφο έχουμε τόσο καιρό να τα πούμε και λυπάμαι που σε ξανασυναντώ κάτω από αυτές τις συνθήκες...τα λόγια είναι περιττά...σου εύχομαι ολόψυχα δύναμη και να θυμάσαι ότι η ψυχή δεν πεθαίνει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μετά από το τόσο όμορφο κείμενο-επικήδειο το μόνο που μπορώ να σου ευχηθώ από καρδιάς είναι όσο ζεις να τον θυμάσαι και να παίρνεις δύναμη από τη σκέψη του για να συνεχίζεις την όποια πορεία σου .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Θερμά συλλυπητήρια .... Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κουράγιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Δεν έχω τίποτα να σου πω πετρούλα μου! Μόνο ότι με έκανες να κλάψω! Καπου εκεί θα είναι πάντα είμαι σίγουρη δεν μπορεί το νιώθω και εγω! Δεν μπορεί να είναι ψέμα! Σε φιλώ γλυκά με όλη μου την καρδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να δεις εγώ τι κλάμα έριξα μέχρι να το γράψω.. :(
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ελενάρα μου, για όλα...

      Διαγραφή
  29. Ωωωωωχχχ τι να πω! Τι να πω που να περάσει μέσα στην ψυχούλα σου... δεν υπάρχουν λόγια το ξέρω γιατί στερήθηκα την λέξη μπαμπα εδώ και 35 χρόνια. Πονάω πολύ που δεν την λέω... την λέξη! Να μαλακώσει ο πόνος σου μόνο αυτό θα ευχηθώ αγαπημένη μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυπάμαι πολύ που τον στερήθηκες από τόσο νωρίς Χριστινάκι μου.. Ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  30. Σκεφτομαι γραφω και σβηνω. Δεν υπαρχουν λογια. Γιατι στην απωλειο ΟΝΤΩΣ εισαι μοναχος και μοναδικος. Τα λογια σου τοσο τρυφερα, ξεχειλα απο αγσπη... Να ζησεις να τον θυμασαι. Καλο του παραδεισο και καλη ανταμωση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρω ότι με νιώθεις Χριστινάκι μου.. Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.

      Διαγραφή
  31. Πέτρα μου καλό του ταξίδι.. Όπως είπε και η Χριστίνα κλάψε όσο μπορείς, δεν θα πάρει τον πόνο μα "βοηθά" έστω και λίγο. Έχοντας γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που είτε δεν γνώρισαν ποτέ έναν από τους δύο γονείς τους είτε του έχασαν σε τρυφερή ηλικία θα πω ότι είμαστε τυχεροί όσοι καταφέραμε να τους ζήσουμε.. Εννοείται πως η απώλεια είναι πάντα απώλεια, πιστεύω καταλαβαίνεις πως το εννοώ. Τον έχεις μέσα σου, να θυμάσαι πάντα τις στιγμές σας καλές κακές είναι όλες δικές σας στιγμές κι εκείνος θα τις κουβαλάει στην δική του ψυχή.

    Καλή δύναμη..

    ΥΓ: Σ'ευχαριστώ τόσο πολύ για το μήνυμα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και βέβαια καταλαβαίνω πως το εννοείς, και νιώθω τυχερή που έζησα τόσα χρόνια με τον μπαμπά μου κοντά μου.. Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα μου και σας εύχομαι μια όμορφη και μεστή κοινή ζωή.

      Διαγραφή
  32. Τα συλλυπητήρια μου...ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του!
    Καλό παράδεισο!

    "Όσο τον έχεις μέσα στην καρδιά σου, θα είναι μαζί σου"
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ποτέ κανείς δεν είναι έτοιμος για αυτή τη στιγμή ούτε αναπληρώνεται το κενό.
    Συλλυπητήρια, Πέτρα, και να θυμάσαι τις στιγμές που τον είχες κοντά σου και όλα όσα σου πρόσφερε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ακριβώς έτσι.. Κανείς δεν μπορεί να προετοιμαστεί για την Απώλεια.. Σε ευχαριστώ Σοφάκι μου.

      Διαγραφή
  34. Πετρούλα μου...λυπάμαι...καλή δύναμη...μια μεγάλη αγκαλιά από μένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την έχω ανάγκη αυτή την αγκαλιά.. Σε ευχαριστώ πολύ Ευάκι μου.

      Διαγραφή
  35. Έχω χάσει και γονείς και φίλους αδερφικούς... Ακόμα παλεύω να διαχειριστώ την απώλεια... Ο χρόνος όντως απαλύνει τον πόνο της κάθε μέρας, αλλά δεν τον εξαφανίζει από την καρδιά... Και είναι βάλσαμο οι αναμνήσεις...
    Αφήνω μια μεγάαααλη αγκαλιά, ένα γλυκό φιλί και την εμπειρία μου: η αγάπη που είχατε θα συνεχίζει ν' ανθίζει...
    ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απορώ πραγματικά πως διαχειρίζεται κάποιος τόσες
      -και τόσο πολύτιμες- απώλειες.. Σε θαυμάζω Αλεξανδρούλι μου..
      Και σε ευχαριστώ πολύ-πολύ.

      Διαγραφή
  36. Λυπάμαι απίστευτα πολύ για την απώλειά σας, Πέτρα μου. Να ζήσετε να τον θυμάστε με αγάπη. Σου στέλνω μια πολύ-πολύ μεγάλη αγκαλιά και τη σκέψη μου. Κουράγιο να έχεις.
    Σε τέτοιες ώρες ό,τι κι αν πάω να πω μου φαίνεται πως ακούγεται τετριμμένο, κοινότοπο. Μακάρι να μπορούσα μόνο με δυο λόγια μου να σου πάρω τον πόνο...
    Σε νιώθω πλήρως, μιας και βρέθηκα σε αυτή τη θέση όταν ήμουν τεσσάρων. Οπότε θα ήθελα ένα πράγμα να σου πω - τις σκέψεις που βοήθησαν κι εμένα να το διαχειριστώ κάπως και να συνεχίσω: ο μπαμπάς σου ζει μέσα σε σένα, είσαι κομμάτι του. Και θα ζει μέσα από σένα, από αυτό που είσαι και από όσα πράττεις καθώς συνεχίζεις και προχωράς.
    Θα είναι πάντα μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελλάκι μου σ' ευχαριστώ πάρα πολύ. Όπως έγραψα και πιο πάνω, σαφώς και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έζησα πολλά χρόνια με το μπαμπά μου, και λυπάμαι για την δική σου απώλεια, έστω κι αργά (δεν το ήξερα..) Πολλά φιλιά και να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  37. Τώρα το διάβασα...
    Και αφού έκλαψα, σου γράφω.
    Ξέρω πως είναι, έχω χάσει τη μαμά μου και καταλαβαίνω.
    Σε τέτοιες περιπτώσεις τι να πει κανείς...
    Κουράγιο γλυκιά μου.

    Κουράγιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ -τώρα πια..- σε καταλαβαίνω καλύτερα..

      Ευχαριστώ πολύ..

      Διαγραφή
  38. Κοριτσάκι μου, τα θερμά μου συλλυπητήρια... δεν έχω λόγια και τα δικά σου ήταν τόσο σαρωτικά! Λυπάμαι πολύ που έχω χαθεί και άργησα τόσο να σε συλλυπηθω! Να είσαι καλά και να είσαι σίγουρη πως σε βλέπει και σε προσέχει!
    Σε φιλώ γλυκά φίλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα μου!

      Να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
      Πολλά φιλιά.

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.