Δεν άκουσα πως είπατε ορίστε; Συγνώμη κυρία μου ποια είστε;

Εγώ μού τα έλεγα από την αρχή, αλλά δεν...με άκουγα βλέπεις! 

Που πας ρε Καραμήτρο, στα διαδίκτυα και μπερδεύεις τη ζωή σου σαν κουβάρι; 

Αλλά δεν εισακούστηκα ο άνθρωπος! Μπήκα στο χορό κι ήθελα να χορέψω οπωσδήποτε! 

Στην αρχή δεν ήξερα που πατάω και που βρίσκομαι. Και...εξακολουθώ να μην ξέρω! 

Άμα μου τυχαίνει καμμιά "στραβή" πελαγώνω και κάνω βλακείες. Μια φορά έκανα μια ανάρτηση ωραία-ωραία, πάω μετά στο blog μου να δω τα αποτελέσματα κι είχα ανεβάσει άλλα ντ' άλλων! Παθαίνω έναν πανικό και μέχρι να ξεμπερδευτώ είχα ιδρώσει! 

Την δεύτερη φορά πάλι, η συγκυρία ήταν ακόμα πιο τραγελαφική! Αποφάσισα, τρομάρα μου, να αλλάξω το φόντο της σελίδας. 

Αρχίζω ωραία και καλά τα πειράματα, αποθήκευα και τις αλλαγές που έκανα και πήγαινα στο blog μου να τις δω, με αποτέλεσμα όποιος ήταν εκείνη την ώρα στο blog μου να έχει πάθει μια ναυτία, αφού το χρώμα και τα σχέδια της σελίδας άλλαζαν κάθε μερικά δευτερόλεπτα, από το βαθύ του ουρανού, στο λευκό του πάγου και τούμπαλιν! 

Το αποκορύφωμα δε, ήταν όταν κόλλησε ο υπολογιστής κι έμεινε το blog για κανά τέταρτο "καταδικασμένο" μέσα σ' ένα βαθύ...σκατουλί της αηδίας και είδα κι έπαθα μέχρι να το αλλάξω! Ουφ! 

Την τρίτη φορά όμως η...νίλα ήταν ακόμα μεγαλύτερη! Που, χωρίς να πάρω χαμπάρι, εξαφανίστηκε...ολόκληρο το blog μου μέσα από τα μάτια μου!!!  Δαυίδ Κόπερφιλντ!!!

Εκεί να σου πω τη μαύρη μου αλήθεια, ένα μικρό εγκεφαλικό θα πρέπει να το πέρασα, γιατί είχε μουδιάσει το μυαλό μου(το ποιο;) και τηλεφωνούσα πανικόβλητη σε γνωστούς και άγνωστους μέχρι να μου ξαναφέρουνε πίσω το blog μου! 

Ευτυχώς, λίγο πριν τηλεφωνήσω ακόμα και στον ίδιο τον...Κόπερφιλντ προσωπικά, μου το έλυσαν και αυτό το θέμα και πορεύτηκα σ΄αυτήν την...μπλογκοζωή (με μια μικρή...πάρεση προσωπικού νεύρου ομολογώ)! 

Κι ερχόμαστε στο σήμερααα! 

Που, η Google μου στέλνει ένα "ραβασάκι" και μου λέει πως πρέπει να διαφοροποιήσω το ψευδώνυμο μου: "Ο ΠΙΟ ΠΙΣΤΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ" γιατί δεν είναι συμβατό με τους κανονισμούς και τους όρους! 

Το γεγονός ότι εγώ το έχω λατρέψει αυτό το ψευδώνυμο, ούτε που το έλαβε υπόψη της η Google! 

Κατάλαβες φίλε μου; 

Και πάνω που έχω πέσει σε κατάθλιψη, εκτός από τον "πανικό-νούμερο-246", μου κατεβαίνει η φαεινή ιδέα να βαφτίσω το blog μου με το αγαπημένο μου ψευδώνυμο! Έτσι! 

Γιατί το αγαπώ και δεν ήθελα να το αποχωριστώ με τίποτα! 

Οπότε τώρα αγαπητοί μου φίλοι, αναγκάστηκα να αλλάξω ψευδώνυμο: "Joan Petra"!...

Ο Χριστός κι η Μάνα του! 

Και μού εύχομαι να το συνηθίσω κάποτε, αφού η αλλαγή αυτή έγινε με το πιστόλι στον κρόταφο!

Να το ξέρετε όμως φίλοι μου, πως ό,τι και να γίνει, εγώ θα είμαι...και θα σκέφτομαι ως..."Ο ΠΙΟ ΠΙΣΤΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ"! 

Σας ευχαριστώ όλους σας πάρα πολύ που με επισκέπτεστε...παντός καιρού και συνεχίζω, μέχρι την επόμενη...νίλα, που εύχομαι να αργήσει πάαααρα πολύ -έως καθόλου- να εμφανιστεί!... 

Και φυσικά δεν είμαι τόοοοσο πολύ ψώνιο, που να γίνω...μέλος στο ίδιο μου το blog!!! (κάτω δεξιά). Απλώς είναι και αυτό άλλη μια...τρανή απόδειξη των δεξιοτήτων μου!!! 

όταν"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
έγινε: "Joan Petra"
έτσι! με τσαμπουκά!...