Το διαμέρισμα σε παλιά πολυκατοικία σ' ένα δρομάκι μιας συνοικίας. Πρώτος όροφος.
Με πολύ μεγάλο μπάνιο και μια ωραία μπανιέρα κάτω από το θολωτό του παράθυρο.
Αυτό το δωμάτιο ήταν απλά το χαρούμενο μπάνιο του σπιτιού με την ωραία μπανιέρα.
Ως την ημέρα που βρέθηκε στα χέρια μου -γύρευε πως- "Το Καπλάνι Της Βιτρίνας"!
Για πότε μεταμορφώθηκε αυτό το δωμάτιο από μπάνιο, σε σαλοτραπεζαρία, δεν ξέρω!
Όχι! Ξέρω! Άρχισα να δίνω υπόσταση στους ήρωες του βιβλίου και στα σπίτια τους.
Κι έτσι, το διαμέρισμα μετατράπηκε στο σπίτι της οικογένειας με τη τζαμωτή βεράντα
".....εμείς πάμε στη τζαμωτή βεράντα και κοιτάμε τη θάλασσα. Όταν έχει τρικυμία, τα
κύματα σπάνε στους βράχους, πιτσιλάνε τα τζάμια κι έτσι όπως κυλάνε οι στάλες απάνω
τους, μοιάζουν με δάκρυα". Ε! Ναι λοιπόν! Στο ισόγειο της πολυκατοικίας έφτιαξα μια...
θάλασσα, απέραντη και κυματισμένη κι έγινα αίφνης κι οι δυο ηρωίδες του βιβλίου μαζί!
Για να μην στα πολυλογώ, αυτό το βιβλίο ήρθε στη ζωή μου και της άλλαξε.....επίπλωση!
Δεν θα μάθω ποτέ πως λειτούργησε έτσι καταλυτικά μέσα μου. Έπαθα απόλυτη ταύτιση!
"ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ;", ο διάλογος ανάμεσα στη Μέλια και τη Μυρτώ κι εγώ μες τη μέση!
Από τα χείλη τους κρεμόμουν για να ξέρω! Θα ήταν ωραία η επόμενη τους μέρα ή όχι;
Κι όλες οι οικογενειακές τους στιγμές ήρθαν και στρογγυλοκάθισαν πλάι στις δικές μου.
Τα καλοκαίρια τους τα περνούσαν στη θάλασσα του νησιού μας, τα παιχνίδια τους τα
άπλωναν στη βεράντα μας και πηγαίναμε όλοι μαζί στις οικογενειακές τους επισκέψεις.
Το μεγάλο δέος όμως, μου το προκαλούσε το Καπλάνι της βιτρίνας, στη μεγάλη σάλα!
Δεν με ενδιέφερε να μάθω τι ζώο ήταν, με γοήτευε το γαλάζιο και το μαύρο μάτι του!
Ε, λοιπόν, αυτό το βιβλίο το έχω διαβάσει, δεν θυμάμαι τώρα! 5 έως 6 φορές ως παιδί.
Παραμένει αιωνίως, το ιερότερο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων. Η παλιά του έκδοση
βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου, ένα βιβλίο που έχει γίνει σχεδόν κομμάτια και οι σελίδες
του είναι κολλημένες πολλάκις με σελοτέιπ κι όσες φορές κι αν το διάβασα, όχι μόνο δεν το χόρτασα, μα στο μυαλό μου ήταν πάντα χαραγμένες οι ίδιες εκείνες εικόνες και τα ίδια χρώματα, τα ίδια μέρη και οι ίδιες γεύσεις, τα ίδια ρούχα και οι ίδιες χαρές και λύπες, με τη Μυρτώ και τη Μέλια, τον παππού, τη μαμά, τον μπαμπά, το θείο Νίκο, το Λαμαγάρι, το καπλάνι της βιτρίνας... ΠΑ, ΒΟΥ, ΓΑ, ΔΕ, ΚΕ, ΖΩ, ΝΗ "ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ;"
Αγαπητό μου Καπλάνι, σ΄ευχαριστώ για τη θέση που κοσμείς στη Βιτρίνα του Νου μου!
"ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ;", ο διάλογος ανάμεσα στη Μέλια και τη Μυρτώ κι εγώ μες τη μέση!
Από τα χείλη τους κρεμόμουν για να ξέρω! Θα ήταν ωραία η επόμενη τους μέρα ή όχι;
Κι όλες οι οικογενειακές τους στιγμές ήρθαν και στρογγυλοκάθισαν πλάι στις δικές μου.
Τα καλοκαίρια τους τα περνούσαν στη θάλασσα του νησιού μας, τα παιχνίδια τους τα
άπλωναν στη βεράντα μας και πηγαίναμε όλοι μαζί στις οικογενειακές τους επισκέψεις.
Το μεγάλο δέος όμως, μου το προκαλούσε το Καπλάνι της βιτρίνας, στη μεγάλη σάλα!
Δεν με ενδιέφερε να μάθω τι ζώο ήταν, με γοήτευε το γαλάζιο και το μαύρο μάτι του!
Ε, λοιπόν, αυτό το βιβλίο το έχω διαβάσει, δεν θυμάμαι τώρα! 5 έως 6 φορές ως παιδί.
Παραμένει αιωνίως, το ιερότερο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων. Η παλιά του έκδοση
βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου, ένα βιβλίο που έχει γίνει σχεδόν κομμάτια και οι σελίδες
του είναι κολλημένες πολλάκις με σελοτέιπ κι όσες φορές κι αν το διάβασα, όχι μόνο δεν το χόρτασα, μα στο μυαλό μου ήταν πάντα χαραγμένες οι ίδιες εκείνες εικόνες και τα ίδια χρώματα, τα ίδια μέρη και οι ίδιες γεύσεις, τα ίδια ρούχα και οι ίδιες χαρές και λύπες, με τη Μυρτώ και τη Μέλια, τον παππού, τη μαμά, τον μπαμπά, το θείο Νίκο, το Λαμαγάρι, το καπλάνι της βιτρίνας... ΠΑ, ΒΟΥ, ΓΑ, ΔΕ, ΚΕ, ΖΩ, ΝΗ "ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ;"
Αγαπητό μου Καπλάνι, σ΄ευχαριστώ για τη θέση που κοσμείς στη Βιτρίνα του Νου μου!
✿ ✿ Από τη βιβλιοθήκη μου: "Το Καπλάνι Της Βιτρίνας" ~ Άλκη Ζέη ~ Κέδρος ✿ ✿
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τα βιβλια ΟΛΑ που διαβαζουμε...Γινονται κομματια της καρδιας...Και της ψυχης μας τελικα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρις αυτα,θα ειμασταν ΚΕΝΟΙ...!!
Αδιοι απο καθε αληθινο συναισθημα,Μονολιθοι...
Χρυσαυγιτες...!!
Την παλια εκδοση σου..Μπορεις να την προστατεψεις,και να την ξαναφτιαξεις...
Αν θελεις σου γραφω συμβουλες..Αλλα υπαρχει κι ενας υπερπολυτιμος γερο βιβλιοδετης στη Σολωνος χαμηλα...Μεσα σε ενα μικρο μαγαζακι...
Καλησπέρα φίλε μου Μαχαίρη.
ΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρον αυτό που λες με την βιβλιοδεσία!
Λεφτά (δεν) υπάρχουν!
Αυτό είχε πει κι ο Παπανδρέου,
αλλά αυτό το....ΔΕΝ, το είχε πει ψιθυριστά,
με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν λανθασμένες εντυπώσεις!!
Καλό σου βράδυ φίλε μου!
ΑΝΝΑ..Γραφε γρηγορα..
ΔιαγραφήΓια να βρουμε τον πατερα σου..Πρεπει να ρθουμε Παρο;;;
Να με πάρετε μαζί κι εμένα παιδιά!
ΔιαγραφήΠολύ σας παρακαλώ!
Καλημέρα!!
Με τέτοιες μνήμες,..., ΕΥ - ΠΟ Πέτρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒιβλία δένει και ο πατέρας μου. Από χόμπι. Με ωραίο μαλακό δέρμα. Η κουζίνα της μητέρας μου γίνεται εργαστήριο. Ο γερο βιβλιοδέτης στη Σόλωνος, που λέει και ο Μαχαιρης, έγινε φίλος και σύμβουλός του. Η μητέρα μου μαζεύει κομματάκια χαρτί - χαρτόνι - δέρμα, για βδομάδες. Αλλά δεν γκρινιάζει. Γιατί αγαπά την δημιουργία· και τα βιβλία· και τον Μπαμπά!
Αν ενδιαφέρεστε, ίσως τον καταφέρω να καταγράψει την εμπειρία του πάνω στο θέμα.
Καλημεροφιλιά!
Άννα Πάρος
Και βέβαια με ενδιαφέρει να μας πει ο Πατέρας την εμπειρία του πάνω στο θέμα!
ΔιαγραφήΑυτά τα γνήσια, είναι τα καλύτερα!
Και μόνο που περιγράφεις την εικόνα, έχει πολύ ενδιαφέρον!
Καλησπεροφιλάκια Αννούλα της Πάρου/δικιά μου! :)))
Παραμένει αιωνίως, το ιερότερο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο.... ΕΥΠΟ
ΕΥ-ΠΟ Χριστινάκι μου, για τέτοια βιβλία/αριστουργήματα!!!
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά! :)))
Το είχα διαβάσει κι εγώ όταν ήμουν μικρή! Δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα, παρά μόνο τις νότες ΠΑ-ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΕ-ΚΕ-ΖΩ-ΝΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μου θύμισες τώρα.. Θα πάω τρέχοντας στο πατρικό μου να το βρω στη βιβλιοθήκη!
Καλή σου μέρα :))
Το βρήκες το βιβλίο ή ακόμα;;;
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά καλή μου Pink Angel!
Καλό σου βραδάκι! :)))
Αχ σαν το Αναστασάκι από πάνω κι εγώ! Δεν θυμάμαι πολλά! Αν και δεν το διάβασα μικρή. Το 93 το διάβασα όταν δούλευα στο βιβλιοπωλείο , αμέσως μετά τις σπουδές μου! Διάβασα τόσα πολλά εκεί μέσα και μετά στενοχωριόμουν που δεν τα είχα όλα αυτά στη βιβλιοθήκη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα με κάνεις να το αναζητήσω τώρα στα γεράματα!
Φιλιά αγαπημένη!
Αναστασάκι τη λένε την Pink Angel καλέ;
ΔιαγραφήΤώρα στα γεράματα ξανα-μάθε "γριά" γράμματα!
Σε φιλώ τρελοκομείο μουουουουου!!! :)))
χοχο! Μόλις τελείωσα το αυριανό μου θέμα (από Χ) και έγραψα κάτι σαν ποίημα ( ο θεός να το κάνει!) και σε αναφέρω στο τέλος μέσα ! αχαχα! Ε ρε γλέντια!
ΔιαγραφήΑχαχαχαχα!!!
ΔιαγραφήΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΟ ΜΟΥ!!!
ΑΔΗΜΟΝΩ!!!
ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ!!
Από τα αγαπημένα βιβλία...αν δεν το είχα διαβάσει θα έτρωγα τον κόσμο να το βρω με τέτοια περιγραφή...ένα βιβλίο που στρογγυλοκάθεται έτσι στην ψυχή και αλλάζει την επίπλωση της ζωής είναι πάντα σπουδαίο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!!
Θα το έχουμε και στο βιβλιοπωλείο καλέ, δεν το συζητώ!
ΔιαγραφήΑν και θα είναι η νεότερη έκδοση, αλλά δεν πειράζει.
Φιλάκια πολλά συνεργατάρα μου! :)))
ΠΑ-ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΕ-ΚΕΙ-ΖΩ-ΝΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω πω βρε πετροκόριτσο τι μας θύμισες!
Εξαιρετικό!
Φιλιά πολλά!
"Που 'ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια"...
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά Ελενάκι μου! :)))
Το αγόρασα για τα παιδιά μου, το διάβασα πρώτη, το κράτησα στη βιβλιοθήκη μου.......Υπέροχο βιβλίο !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά υπέροχο....
ΔιαγραφήΤο έχω συνδέσει με τα παιδικά χρόνια της αθωότητας......!
Σε φιλώ γλυκό μου Χαμόγελο! :)))
Καλό σου βράδυ!
χμμ.. δεν το εχω διαβασει! μαλλον μονο εγω οπως φαινεται :P
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλι αγαπημενη!
Μικρούλι μου, πραγματικά αξίζει τον κόπο,
Διαγραφήγιατί περνάει και πολλά μηνύματα (πολιτικού περιεχομένου)
με τον πιο υπέροχο τρόπο.
Τώρα το καλοκαιράκι μπορείς να το βάλεις στο πρόγραμμα.
Η Άλκη Ζέη είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο για την Ελληνική Λογοτεχνία.
Φιλί ντε! :)))
Αυτό το βιβλίο το διάβασα πριν χρόνια, πολλά χρόνια! Δεν ήταν δικό μου, το είχα δανειστεί. Είναι πολύ ωραίο βιβλίο και μου έμεινε κι εμένα. Καιρό είχα να το θυμηθώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μαγικά αλήθεια μας ταξιδεύουν τα καλά βιβλία... και πόση συντροφιά μας κρατούν!
Δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς βιβλία. Εσύ;
Φιλάκια πολλά!
Εννοείται πως δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή χωρίς βιβλία...
ΔιαγραφήΕίναι άλλωστε (εκτός από τους σκύλους) οι πιο πιστοί μας φίλοι....
Φιλάκια πολλά Έλλη μου! :)))
Δεν το έχω διαβάσει. Δεν είμαι και πολύ της κουλτούρας, το ξέρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω όμως πως οι βυζαντινές νότες είναι: πΑ, Βου, Γα, Δη, κΕ, Ζω, νΗ.
Αυτά τα θυμάμαι από μικρός, τότε που έτρεχα στα ψαλτήρια (τρομάρα μου)
Αυτό με τη νότα "ΔΗ", μου το είπε κι άλλος σήμερα,
Διαγραφήαλλά εγώ απλά το αντέγραψα από το βιβλίο,
που το σημειώνει "ΔΕ".
Εσύ ως "ψαλτάκι" (βρε, τι μαθαίνω σήμερα!!!)
θα ξέρεις κάτι παραπάνω Ακυβέρνητε τύπε!
Σε φιλώ και καλό σου βραδάκι! :)))
Δεν το έχω διαβάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά την περιγραφή σου & τα σχόλια που διαβάζω, θα το κάνω.
Έχει και έκθεση βιβλίου, οπότε ευκαιρία είναι...
Η περιγραφή σου, ως συνήθως, καταπληκτική!
Φιλιά Πέτρα μουουου!!!
Ξέρεις, εξακολουθώ να διαβάζω κάπου-κάπου
Διαγραφήπαιδικά βιβλία, γιατί σφύζουν από φαντασία και αθωότητα.
Άσε που έχουν εξαιρετική εικονογράφηση!
Εξάλλου πάρα πολλά βιβλία από αυτά ΔΕΝ απευθύνονται μόνο σε παιδιά
και ένα από αυτά είναι σίγουρα "Το καπλάνι της βιτρίνας".
Φιλάκια πολλά "Κανελλάκη" μουουουουου!!! :)))
Δηλώνω άγνοια του βιβλίου, αν και ο τίτλος γνωστότατος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις πέσει στα χέρια μου θα το εξερευνήσω.
Φιλιά
http://www.greekbooks.gr/books/pedika/pedika/to-kaplani-tis-vitrinas.product
ΔιαγραφήΡίξε εδώ μια ματιά, κοίτα και τα σχόλια των αναγνωστών.
"Η Μέλια και η Μυρτώ είναι δυο κοριτσάκια που ζουν το 1936 σ'ένα νησί του Αιγαίου. Ο παππούς τους τούς διηγείται, αντί για παραμύθια, μύθους και θρύλους για τους αρχαίους Έλληνες. Ο ξάδερφος τους ο Νίκος, φοιτητής από την Αθήνα, τις μαγεύει με την ιστορία ενός τίγρη-το καπλάνι, όπως το λένε στο νησί- που βρίσκεται βαλσαμωμένο μέσα σε μια βιτρίνα στη μεγάλη σάλα του σπιτιού τους. Λίγο λίγο μπλέκονται στο παιχνίδι του καπλανιού της βιτρίνας μικροί και μεγάλοι ύστερα από κάτι που συνέβηκε μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού, στις αρχές του Αυγούστου".
Φιλάκια πολλά Φλωρούκο μου, καλό σου βράδυ! :)))
"Το καπλανι της βιτρινας" και"Η τελευταια μαυρη γατα ειναι τα πιο αγαπημενα παιδικα βιβλια που εξακολουθω μεχρι σημερα να απολαμβανω αλλα και να χαριζω στα παιδια με προτροπη στους γονεις τους να τα διαβασουν και οι ιδιοι,,Ολα ανεξαιρετως τα παιδια ενθουσιαστηκαν,ενω πηραν μια πρωτη γεθση για το τι ειναι ο φασισμος κι ο ρατσισμος.ΦΙΛΙΑ ΒΑΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μάλιστα, με τον πιο μαγικό τρόπο: τη γραφή της Άλκης Ζέη!
ΔιαγραφήΚι ο γιος μου το διδάχτηκε στο σχολείο
κι έτσι το έχουμε και σε νεότερη(πιο καινούργιο)έκδοση.
ΦΙΛΙΑ ΒΑΣΑΡΑ ΜΟΥ! ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΞΗΜΕΡΩΜΑ :)))
Το καπλάνι είναι ένα είδος αιλουροειδούς, που περνούσε πότε πότε κολυμπώντας από τη Μικρά Ασία στη Σάμο: αυτά μου είπαν κάποτε στο γραφείο του Δημάρχου, όταν μου έδειξαν το καπλάνι ταριχευμένο στη βιτρίνα. Εντυπωσιακό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα πάρει το βιβλίο στα παιδιά μου, αλλά ήταν από τα ελάχιστα που δεν τους είχα διαβάσει προτού πάνε για ύπνο. Το είχαν διαβάσει μόνες τους.
Καλημέρα φίλε Λωτοφάγε.
ΔιαγραφήΤι μου θύμησες; Κι εγώ διάβαζα στο παιδί βιβλία
και μερικές φορές έκλεινε ο λαιμός μου από το πολύ διάβασμα..!
Τι ωραίες στιγμές.......ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ!
Σε φιλώ.
Περισσότερο ΛΥΠΟ με ό,τι γίνεται στον κόσμο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι από απόφαση ΕΥΠΟ, γιατί είμαι γονιός και το χρωστάω στα παιδιά μου!
Η Άλκη Ζέη είναι κορυφαία.
Αυτό που μου άρεσε ακόμη πιο πολύ και ταυτιζόμουν είναι το "ΚΟΝΤΑ στις ΡΑΓΙΕΣ" με ηρωίδα τη Σάσενκα!!!
Φιλιά πολλά
Περισσότερο ΛΥΠΟ με ό,τι γίνεται στον κόσμο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι από απόφαση ΕΥΠΟ, γιατί είμαι γονιός και το χρωστάω στα παιδιά μου!
Η Άλκη Ζέη είναι κορυφαία.
Αυτό που μου άρεσε ακόμη πιο πολύ και ταυτιζόμουν είναι το "ΚΟΝΤΑ στις ΡΑΓΙΕΣ" με ηρωίδα τη Σάσενκα!!!
Φιλιά πολλά
Είδες πόσο -περισσότερο από κάθε άλλη φορά-
Διαγραφήέχει αντίκρυσμα αυτό το.....ΕΥ-ΠΟ -- ΛΥ-ΠΟ;......
Δυστυχώς, όλοι με ένα "ΛΥ-ΠΟ" πορευόμαστε τελευταίως...
Σε φιλώ και καλό σου ξημέρωμα! :)))