Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

ΑΧ! ΝΟΝΑ ΜΟΥ! ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΑ ΜΕΛΙ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑ...


Η νονά μου είναι αναμνήσεις από γιασεμί και λαμπάδα του Πάσχα. 
Αγιόκλημα νύχτας καλοκαιριού. Στο πατρικό της κάπου στα ανατολικά.
Η νονά μου είναι ένα κράμα. Αγκαλιές κι Αρώματα.
Άρωμα στοργής από θύμησες μωρού έξι μηνών.

Με τη νονά γνωριστήκαμε τυχαία: εγώ 6 μηνών βρέφος κι εκείνη 18 χρονών κορίτσι. Με ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και το αίσθημα υπήρξε αμοιβαίο.
Ταξίδευε καλοκαίρια και χειμώνες, με τα λεωφορεία της γραμμής για να έρθει να με δει. Είχε το άγχος να είναι συνεπής κάθε που πλησίαζε το Πάσχα. 
Λαμπάδα. Τσουρέκι. Παπούτσια. Ποτέ τυπικά. Μόνο ουσιαστικά.

Μια χρονιά θυμάμαι, εκεί γύρω στα έξι μου δεν μπορούσε να' ρθει. 
Έστειλε τα παπούτσια με το δρομολόγιο του λεωφορείου.
Είχα τόση λαχτάρα και αγωνία αν θα φτάσουν  στην ώρα τους...
Αν θα ταιριάζουν με τη γαλάζια μου φούστα και το λευκό μου πουκάμισο.
Άνοιξα το κουτί με χέρια που έτρεμαν. Κόκκινα λουστρίνια. Τέλεια!

Το πιο τέλειο ήταν το χαμόγελο της νονάς. Γελούσε και έφεγγε ο κόσμος μου.
Το γάργαρο γέλιο της χάδι στα παιδικά αυτιά μου.
Με τη νονά υπήρξε το πρώτο ρήγμα όταν γνώρισε έναν άντρα. Το νονό! 
Τι γύρευε ένας ξένος ανάμεσα μας; Να μου την πάρει ήθελε;
Αλλά αυτά ήτανε μόνο νάζια μέχρι να πέσω στα δίχτυα ενός δεύτερου έρωτα..
Του έρωτα και για το νονό. Τρύπωσα ανάμεσα τους. Φώλιασα. Τους στέριωσα.

Μια βραδιά σε θερινό σινεμά, να δούμε την Αλίκη κι όλα έγιναν ξαφνικά "μάτια μου μεγάλα, μέλι με το γάλα"... Ακόμα τους το τραγουδώ...
Με έλεγαν το παιδί τους. Είμαι το πρώτο τους παιδί, από τα τρία που έχουν.
Ο νονός κάθε τρεις και λίγο ρωτάει τη νονά: "το παιδί το πήρες τηλέφωνο;"
Κι εννοεί εμένα. Κι ας έχει και πέντε εγγόνια τώρα πια. Και με το παιδί μου έξι.

Ο νονός είναι το πιο αγνό πλάσμα στον κόσμο. Η νονά μού εξομολογήθηκε πριν χρόνια πως ο νονός κάνει μια συλλογή από κάτι που τη νευριάζει. Και της γεμίζει πατάρια και ντουλάπες. Ο νονός διαβάζει Μίκυ Μάους! Με μανία! 

Με τη νονά λέμε "σ' αγαπώ" όσο αυθόρμητα το λέει η μάνα στο παιδί (...)
Η σχέση μας λειτουργεί τηλεπαθητικά. Με σκέφτεται; Της τηλεφωνώ....
Ξανοιγόμαστε όσο περνούν τα χρόνια σε πιο αγαπησιάρικα μονοπάτια.
"Μόνο σε σένα τολμώ να το πω" μου λέει. Κι ανταλλάσσουμε μεγάλα μυστικά.
Τη νονά όλο και τη συμβουλεύω. "Όχι αυτό. Το άλλο!" Αγύριστο κεφάλι όμως.

Το "λάδι" μου μυρίζει Κρήτη και Μάνη! Μπέσα και Πείσμα. Λόγια Σταράτα. 
Δε θέλω να μου πει ποτέ κανείς πως θα χάσω κάποτε τη νονά και το νονό.
Αυτό να μην το ακούσω ποτέ. Παραμένουμε μια αιώνια τριάδα. Εγώ κι εκείνοι.
Κανείς άλλος ανάμεσα μας. Όλα είμαστε εμείς μια βραδιά σε θερινό σινεμά.
Μόνο εμείς οι τρεις..."μάτια μου μεγάλα μέλι με το γάλα" και παντού γιασεμί...


32 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο. Δεν ευτύχησα να έχω νονά. Ο νονός μου ήταν γεροντοπαλίκαρο, αλλά τον αγαπούσα περισσότερο από τον πατέρα μου.
    Ήταν ντόμπρος άνθρωπος και πολύ γλυκός. Δυστυχώς πέθανε από λευχαιμία στα 58 του.
    Εύχομαι μακροημέρευση στους δικούς σου νονούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα φίλε μου Λωτοφάγε.
      Δεν ξέρω αν είναι..απαραίτητο να έχουμε νονούς (βάσει θρησκείας είναι)
      μα σίγουρα, εμένα η σχέση μου με τους νονούς μου είναι θέμα χημείας,
      όπως συμβαίνει σε όλες τις σχέσεις των ανθρώπων.
      Σε φιλώ! Καλό σου βράδυ! :)

      Με το καλό να υποδεχθείς τα κορίτσια σου,
      αν δεν το έχεις κάνει ήδη!

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ. Το ένα ξενάκι μου είναι ήδη εδώ. Το άλλο δεν μπορεί να έρθει, επειδή το Πάσχα των καθολικών ήταν τον περασμένο μήνα.

      Διαγραφή
    3. Χαίρομαι για το ξενάκι που ήρθε..
      Να το χαρείτε!

      Διαγραφή
  2. Αχ,να ήμουνα η νονά σου και να διάβαζα την εξομολόγηση σου.
    Δυστυχώς είμαι η xristin και ψάχνω(ακόμη) να βρω την νονά μου.
    Αν είμαι όπως είμαι είναι που ακόμη περιμένω τα.... κόκκινα λουστρίνια.
    Φιλάκια!

    Joan γίνομαι βαφτιστήρι,γίνεσαι η νονά μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να σε είχα βαφτιστήρι ρε άνθρωπε,
      που δεν ευτύχησα να αποκτήσω κιόλας βαφτιστίρι,
      καθότι οι περισσότερες κουμπαριές ξεκινούν από συμφέρον
      κι αν δεν καταλήγουν και πάλι σε αυτό
      (ιστορικές οι "κουμπαριές" απύθμενης κονόμας!!)
      τότε φτάνουν στο άλλο άκρο και δεν μιλιούνται καν!
      Τρομάρα μας! Να λαός για..επανάσταση στο Σύνταγμα!! Χαχα!
      Φιλάκια πολλά μάνα μου! :))

      Διαγραφή
  3. Πολυ τρυφερο να εχεις τοσο καλες σχεσεις με τους πνευματικους γονεις σου και μαλιστα σε βαθος χρονου!
    Κι εμενα η νονα μου ηταν αγαπημενη αλλα ηταν και θεια μου,οποτε ειχαμε πολυ στενη σχεση!
    Δεν βαφτισα κανενα παιδακι,αλλα ανελαβα ολα τα βαφτιστηρια της μαμας μου που εφυγε νωρις,και μαλλον θαμαι
    ενταξει, γιατι νονα με ανεβαζουν νονα με κατεβαζουν!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάλι έχω καλούς νονούς,
      αλλά γύρω μου βλέπω διαλυμένες κουμπαριές κάργα!
      Τα καημένα τα παιδάκια τι φταίνε δεν ξέρω,
      αλλά πάντα αυτά την πληρώνουν γενικώς στην τελική!

      Διαγραφή
  4. Τι ωραία σχέση.. Μακάρι να γράψει και για μένα κάποτε κάτι τόσο όμορφο το βαφτιστήρι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι σίγουρη ότι θα σου γράψει!
      Στην ανάγκη, αν δεις και σου κάνει το δύσκολο,
      δείξε του τα γραπτά σου!
      Θα το κερδίσεις στα σίγουρα!!! :)))

      Διαγραφή
  5. Τι τρυφερή εξιστόρηση!
    Τι μου θύμισες!
    Τη δική μου λατρεμένη νονά!
    Την έχασα όταν ήμουν 16! Από τότε μου λείπει... ο άνθρωπος που μου έμαθε να αγαπάω τα παιδιά1
    Πόσα στερήθηκα από τότε....
    Με έκανες κι έκλαψα σήμερα Πετρούλα μου!
    Εύχομαι να γεράσετε όλοι μαζί ....
    Φιλιά αγαπημένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωχ! Καημενούλα μου!
      Δεν ήθελα να σε στενοχωρήσω...
      Να σου στείλω πάλι μια λαμπάδα..δε λέει
      γιατί πήρες και έφτιαξες αβέρτα για όλη την περιοχή!
      Χαχα! Σε φιλώ γλυκά! :)))

      Διαγραφή
    2. Θα μου γίνει συνήθειο...πρώτα να περνάω από δω και μετά να πηγαίνω στο μπλογκ μου!
      Καλησπέρα!
      Δεν πειράζει...ωραία ήταν η συγκίνηση...Με έκανες να θυμηθώ άλλα και να πάω μετά να γράψω κάτι γλυκό και νοσταλγικό για αύριο στο Γ μου!
      Σε φιλώ γλυκά! ♥

      (σήμερα έφτιαξα τη τελευταία λαμπάδα της σεζόν -ελπίζω- καθώς θα βγω με μια φιλενάδα αύριο που έχω καιρό να τη δω κι είπα να το παίξω νονά και για αυτήν!)

      Διαγραφή
    3. Έτσι!!!
      Πρώτα περνάμε από τη μάνα του..λόχου
      και μετά όλα τα άλλα! Χαχα!
      Εγώ πάλι δεν έχω πάει καμμία "επίσκεψη" ακόμα!
      Ώρα είναι νομίζω! ;)
      Στείλε καμμιά λαμπάδα μαντάμ! Έλεος!
      Η νονά μου καλή και χρυσή
      μα δεν μου στέλνει πια..!
      Αυτό της έλειπε δα της καημενούλας μου! ♥ ♥

      Από "Β" πάντως σήμερα..να φαν κι οι κότες! Πολύ πράμα! ♥

      Διαγραφή
  6. Τι όμορφο!
    Αν και δεν αποδέχομαι το μυστήριο της βάφτισης, καταλαβαίνω την λαχτάρα του παιδιού για την νονά. Ίσως επειδή εγώ δεν την είχα, επειδή δεν μου έδινε καμιά σημασία, μπορεί για αυτό.
    Είχα όμως τη νονά του αδερφού μου που επειδή έβλεπε ότι η δική μου δεν νοιαζόταν, μου έπαιρνε λαμπάδα και τσουρεκάκι και μένα για να μην στεναχωριέμαι όταν έφερνε στον αδερφό μου. Κάτι σαν θετή νονά δηλαδή.
    Καλό Πάσχα να έχεις.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρω άπειρες τέτοιες ιστορίες σαν κι αυτή που περιγράφεις!
      Καλό σου Πάσχα Μαράκι μου
      κι εύχομαι να καταφέρεις και να ξεκουραστείς λιγάκι..
      Σε φιλώ! :)))

      Διαγραφή
  7. Nα είσαι καλά και να χαίρεσαι τη νονά και το νονό σου.
    Τα παιδιά νιώθουν τη νονά σαν δεύτερη μητέρα.
    Δυστυχώς οι νονές δεν είναι πάντα έτσι.
    Εγώ είχα την τύχη να έχω μια νονά πολύ ηλικιωμένη, ήταν θεία του παππού μου!!!
    Αυτή η γλυκειά νονά είχε 12 βαφτιστήρια και ποτέ δεν ξέχασε κανένα Χριστούγεννα και Πάσχα.
    Βέβαια χήρα γυναίκα με μία μόνο σύνταξη, θυμάμαι πως τα δωράκια της ήταν συγκεκριμένα και μικρά αλλά ούτε μία φορά δεν στερήθηκα τη λαμπάδα μου, πάντα λευκή με ροζ κορδέλα και ροζ λουλουδάκια.
    Τα δώρα της ήταν τα Χριστούγεννα ένα καλσόν και το Πάσχα δύο βαμβακερά βρακάκια...
    Πάντα η μαμά μου με πήγαινε να της φιλήσω το χέρι πριν να μεταλάβω κι εκείνη άνθρωπος της εκκλησίας, πάντα μουρμούριζε κάποιες ευχές ή προσευχές, ποτέ δεν καταλαβα τι ακριβώς ήταν αυτά που έλεγε, και μου φίλαγε τα μαλλιά μου.
    Αυτό που θυμάμαι είναι πως το σπίτι της είχε μια όμορφη εσωτερική αυλή με πολλές γλάστρες και λουλούδια, και είχε ένα σερβάν μέσα στα ντουλάπια του οποίου είχε όλων των ειδών τα γλυκά του κουταλιού... κι αυτά ήταν το μεγάλο της καμάρι... τα γλυκά του κουταλιού...
    Πέθανε όταν ήμουν 12 χρονών και έκτοτε την ψάχνω να τη βρω πολύ συχνά στα όνειρά μου, πάντα κάπου κοντά στην εκκλησία της ενορίας της, τον Άγιο Νικόλαο... και καθώς πηγαίνω προς τα εκεί φτάνω σε ένα ξέφωτο με ένα παραδεισένιο τοπίο. Το κακό είναι ότι παρόλο που το όνειρο επαναλαμβάνεται πολύ συχνά, ίδιο κι απαράλαχτο, δεν την έχω ξεχωρίσει ποτέ ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται σ' εκείνο το παραδεισένιο τοπίο.
    Σήμερα έκανα ένα μικρό μνημόσυνο στη νονά μου, μέσα από το δικό σου blog.
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φλωρούκο μου, αυτά που γράφεις εδώ,
      γίνονται μια ωραιότατη ανάρτηση!
      Για σκέψου το...
      Αντιγραφή/επικόλληση..τέλος!
      Πολύ με συγκίνησαν αυτά που περιγράφεις
      κι αυτό το όνειρο, ανατριχιαστικό βρε χριστιανή!
      Φιλάκια πολλά καλό μου! :)))

      Διαγραφή
    2. Όταν σου έγραφα, πέρασε απ' το μυαλό μου να γίνει μια ανάρτηση για τη νονά μου.
      Όμως επειδή το blog σου το θεωρώ τόσο οικείο, έκανα κατάχρηση της φιλοξενίας σου και έγραψα εδώ ότι ακριβώς μου ήρθε στο νου για τη νονά μου εκείνη τη στιγμή.

      Διαγραφή
    3. Τι γλυκό!
      Έτσι κι αλλιώς θα μπορούσες να το ανεβάσεις.
      Είναι πολύ συγκινητικό και γνήσιο..!
      Μια δεύτερη σκέψη;

      Διαγραφή
  8. Mετάλαβα μια φορά το πρωί στην εκκλησία.
    Κι άλλη μια τώρα στο κείμενό σου...

    Παίρνω τη συγκίνηση και τα βουρκωμένα μάτια μου και ξεκουμπίζομαι.
    Και την αγγιγμένη μου χορδή, που (πάλι) ανακάλυψες σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ώρε! Φωτιές που άναψα σήμερα η κακούργα, μέρες που είναι...
      Φιλάκια "Κανελλάκη" μου καλό!

      Διαγραφή
  9. Να ειναι παντα καλα οι νονοι σου! Ειναι ομορφο να εχουμε τοσες γλυκες αναμνησεις! Δυστυχως τους δικους μου δεν τους γνώρισα! Αλλα με τα λογια σου θυμηθηκα το αγαπημενο μου βαφτιστηρι. Το αλλο μου παιδακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρέχα στο βαφτιστήρι!
      Και πολλά φιλάκια και στα δυο παιδάκια...
      Σε φιλώ γλυκά χαρά μου! :))

      Διαγραφή
  10. Γι' αυτο και εγώ έκανα νονά της κόρης μου την αδερφή μου που είναι δεύτερη μαμά για να περιγράφει κάτι τέτοιο αύριο μεθαύριο!
    Μιας και εγώ έχω δει τον νονό μου δύο φορές σε όλη μου την ζωή και ή μια ήταν όταν με βάφτισε!
    Την να πω για την περιγραφή μαγεύτηκα!
    Φιλιά πετροκόριτσο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλενα, αυτό προϋποθέτει άριστη οικογενειακή σχέση,
      οπότε αν αυτό το έχεις κατοχυρώσει, όλα καλά!
      Σ' ευχαριστώ πολύ..
      Φιλάκια Ελενάρα μου! :)))

      Διαγραφή
  11. Τόσο τρυφερή, τόσο αγαπησιάρικη, τόσο συγκινητική ανάρτηση! Δάκρυσα...
    Εύχομαι τριάδα έτσι να παραμείνετε και το άρωμα του γιασεμιού να συντροφεύει τις κουβέντες που κάνετε μαζί.
    Καλή ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Fri...ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΧΑΡΑ ΜΟΥ!!!
      Χαίρομαι που σε υποδέχομαι,
      αλλά όχι να μου βάλεις και τα κλάματα...
      Και να πεις ότι θα μπορούσα να σου υποσχεθώ πως δεν θα το ξανακάνω
      να σε συγκινήσω;..
      Χλωμό, γιατί με πιάνουν οι βλακείες μου ώρες ώρες.
      Μπήκα στο μπλογκ σου σήμερα.
      Λευκωσία είδα...!
      Είσαι εκεί κάτω ακόμα;
      Ξέρεις, εδώ μέσα χαιρετιόμαστε Κυπριακά συνήθως!
      Συνεπώς...ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ! ;)
      ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ!
      Εφημερεύουμε μονίμως! :)))

      Διαγραφή
  12. Μοναδικές οι αναμνήσεις σου όπως ξετυλίγονται μέσα από το γραπτό σου !
    Εύχομαι να είναι γεροί και δυνατοί οι νονοί σου κι αυτή η τριάδα
    να μην χαλάσει ποτέ!

    Καλό Πάσχα σου εύχομαι Joan με υγεία Καλή Ανάσταση να κάνεις
    Να είσαι καλά και σε φιλώ πολύ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Που είσαι εσύ βρε χαρά μου;
      Ανησύχησα!
      Καλό Πάσχα με Υγεία για σένα και τους δικούς σου Λεβινάκι μου!
      Πολλά φιλάκια! :)))

      Διαγραφή
  13. Υπέροχη ανάρτηση... Ο δικός μου νονός, επίσης γεροντοπαλίκαρο σαν του Λωτοφάγου, ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος που λάτρευα γιατί καλλιεργούσε όλες μου τις αρετές σαν παιδί! Σε αυτόν οφείλω πολλά επίσης... Το πρώτο μου βιβλίο για παράδειγμα... Όταν είδε ότι είχα σε προσχολική ηλικία απομονωθεί και προσηλωθεί να διαβάσω το παραμύθι πάνω στην συσκευασία της σοκολάτας (τις θυμάστε οι μεγαλύτεροι;;;) πριν καν ΕΓΏ Ο ΓΛΥΚΑΤΖΉΣ διανοηθώ να ανοίξω να φάω την σοκολάτα την επόμενη φορά μου έφερε ένα βιβλίο... Μια ιστορία με ένα αρκουδάκι! Για παιδιά πολύ μεγαλύτερα... Επίτηδες... Για να έχει σε λίγη ώρα την επιβεβαίωση σε ότι περίμενε... Διαβάστηκε πάραυτα!!! Ποτέ δεν μου έλειψε η αγάπη του, η λαμπάδα + παπούτσια + πουκάμισο + βιβλίο το Πάσχα και δώρα στην γιορτή ή τα γενέθλιά μου... Κι όχι από τυπικότητα! Από αγάπη! Χόμπυ του η ζωγραφική και κάποτε χάρη σε αυτόν έπιανε το χέρι μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ συγκινητικό βρε Σπυρ!!
      Αγαπάμε νονούς+νονές!
      Ε! Πες μας ότι ΚΑΙ ζωγραφίζεις ντε.
      Κι έλεγα κι εγώ, κάτι μου λείπει από το παζλ!
      Χαχα!

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.