Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΠΟΣΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΞΙΖΟΥΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΗΛΑ...


Από τις συναλλαγές μου με το δημόσιο δεν έχω χειρότερο από το να πρέπει να πάω στην Εφορία (πρωτότυπο, έτσι;). Από την ώρα ακόμη που ξυπνάω είμαι αρνητικά προδιατεθειμένη (όχι, ρε πούστη μου, ποιος περιμένει πάλι στην ουρά; και θα κάνω τελικά δουλειά ή θα μου πουν κάνα κουλό και θα πρέπει να ξαναπάω;). 

Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι εγώ ξέρω και πέντε διοικητικές διαδικασίες, γνωρίζω και την ορολογία κι όμως πάλι προβληματίζομαι. Πως διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις τους οι ηλικιωμένοι, οι αλλοδαποί, όσοι τέλος πάντων δεν έχουν επαφή κατά τα λοιπά με το δημόσιο και δεν ξέρουν πως λειτουργεί;

Εκείνο το συννεφιασμένο πρωί ξεκίνησα να πάω στην Εφορία επιστρατεύοντας την υπομονή μου κι έχοντας σε εγρήγορση το μυαλό μου για να είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω την οποια-
δήποτε απάντηση από τον υπάλληλο. Ακόμη και το κτίριο είναι αντιαισθητικό. 

Μια γκρίζα οικοδομή της δεκαετίας του ’70, με λερωμένα μωσαϊκά, ακόμη πιο λερωμένα παράθυρα, στην είσοδο στη στοά μηχανουργείο, φωτοτυπάδικα, λογιστικά γραφεία, κυλικείο, ένα αργό ασανσέρ με εσωτερικές πόρτες και τα χνώτα του διπλανού στα μούτρα σου, μια γκρίζα λαδομπογιά στους τοίχους σκασμένη και μουτζουρωμένη σε διάφορα σημεία, οι ξύλινες πόρτες των γραφείων σκεβρωμένες να τρίζουν σε κάθε άνοιγμα («η πόρτα θέλει λάδωμα» είχε γράψει κάποιος πολίτης προφανώς για να διασκεδάσει την αναμονή του, ο βάνδαλος!), σκόρπιες ανακοινώσεις κολλημένες πρόχειρα με σελοτέιπ, γκρίζα γραφεία, γκρίζες ντουλάπες. 

Παραδόξως δεν είχε πολύ κόσμο! 5-6 άτομα μπροστά μου προς μεγάλη μου ανακούφιση! Πριν από μένα ήταν μια γυναίκα με το παιδί της στο καροτσάκι. Ο μικρός δεν ήταν πάνω από δυο χρονών. Ένα κατσαρομάλλικο παιδί με δέρμα που γυάλιζε, ολοστρόγγυλο πρόσωπο και δυο μεγάλα μαύρα μάτια γεμάτα απορία. Σκέτο σοκολατάκι! Έβηχε! «Κρυωμένο είναι;» ρώτησα τη μητέρα του κι αυτή μου κούνησε καταφατικά το κεφάλι και τότε πρόσεξα τη γλυκύτητα που εξέπεμπε και το δικό της πρόσωπο. Μετά από δυο λεπτά ο μικρός έκανε εμετό! 


Όσο η μητέρα του έψαχνε για χαρτί, με ταχύτητα κομάντο, όπως κάθε μικρομάνα που έχει εκπαιδευτεί σε έκτακτες καταστάσεις, έβγαλα από την τσάντα μου ένα πακέτο χαρτομάντιλα και της έδωσα βιαστικά δυο τρία να τον σκουπίσει. «Ευχαριστώ!» μου είπε, τον σκούπισε και πήγε να πετάξει τα χαρτομάντιλα. Είχαν μείνει κάτι υπολείμματα στο στόμα του κι ώσπου να ‘ρθει η μάνα του, αυθόρμητα έβγαλα ένα ακόμη και τον καθάρισα. «Έλα, πουλάκι μου, να σε σκου-
πίσω! Κι αν σου ξανάρθει, κράτα το χαρτί στο στόμα σου». Το αγόρι με κοιτούσε χωρίς να αντιδρά, ίσως να μην καταλάβαινε κιόλας. «Ευχαριστώ! Ευχαριστώ!» μου ξανάπε η μάνα του. Της έδωσα το υπόλοιπο πακέτο. «Πάρτο! Θα το χρειαστείς!». «Ευχαριστώ!» πάλι αυτή.

Καθώς συμπλήρωνα την αίτηση μιας ηλικιωμένης κυρίας, η οποία, όσο εγώ έγραφα, μου είχε πει όλο το γενεαλογικό της δέντρο, είδα τη γυναίκα να δίνει νερό στο παιδί. «Μην του δίνεις νερό και φαί για μια ώρα, γιατί μπορεί να ξανακάνει εμετό!» της είπα με λόγια και νοήματα. «Εντάξει! Ευχαριστώ!». Σε λίγο ήρθε η σειρά της. Πριν ανοίξει την πόρτα, γύρισε και μου είπε πάλι ευχαριστώ. Λίγο αργότερα μπήκα κι εγώ. Ο μικρός φαινόταν καλύτερα, είχε κατεβεί απ’ το καρότσι κι έκανε αυτό που επιτάσσει η ηλικία του: προσπαθούσε ν’ ανοίξει τα ντουλάπια! Ήσυχα, χωρίς φωνές και με απαλές κινήσεις η μάνα του τον πήρε και τον ξανακάθισε στο καρότσι. Χαμογέλασα και μου αντιγύρισε το χαμόγελο. Φεύγοντας πέρασε από μπροστά μου και μου χάρισε ένα ακόμη γλυκό χαμόγελο κι ένα ακόμη ευχαριστώ.

Ήταν η πρώτη φορά που έφυγα από την εφορία με ανάλαφρο βήμα και χαμογελαστή διάθεση. Και σκεφτόμουν κάτι τόσο κοινότοπο που πολλές φορές το ξεχνάμε: ότι καμιά φορά πράγματα που για μας είναι ασήμαντα, για κάποιους άλλους μπορεί να είναι σημαντικά. Στην τελική, πόσα ευχαριστώ αξίζουν μερικά χαρτομάντιλα; (για την ιστορία η μητέρα και το παιδί ήταν αφρικανικής καταγωγής)


* Το κείμενο είναι της Σοφίας ΜΒ ~ Άστεγης Καταληψία! Καλημέρα και Καλό Μήνα!

____________ "o pio pistos filos tou skylou" _________________  Foto  & Foto ___________________

55 σχόλια:

  1. Καλημερα!
    Καλο μηνα!

    Διαβασα προσεκτικα την αληθινη ιστορια της Σοφιας και θελω να εκφρασω ενα ευχαριστω που το μοιραστηκε μαζι μας!
    Να ειστε καλα!

    Φιλακια και στις 2 σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ αισθάνθηκα την ανάγκη να το καταγράψω και να το μοιραστώ μαζί σας, Κική! Είναι από τα μικρά καθημερινά στιγμιότυπα που συνήθως τα περνάμε στο ντούκου. Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  2. Καλό μήνα Πετράδι μου
    Η ιστορία της Σοφίας πολύ συγκινητική!!!
    Οι ανθρώπινες αξίες όταν κυριαρχούν
    απαλύνουν την καρδιά ακόμα και σε χώρους
    αφιλόξενους!!!

    φιλάκια και στις δυο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς επειδή η ιστορία εκτυλίχθηκε σε ένα τόσο ανέμπνευστο σκηνικό, η αίσθηση που μου άφησε ήταν ακόμη πιο γλυκιά!
      Φιλιά και σένα, Ελένη!

      Διαγραφή
  3. καλημερα
    καλο μηνα..
    ποσο δικιο εχεις... δεν ειναι θεμα σημαντικού και ασήμαντου πιστευω , νομιζω ειναι κυριως επειδη ξεχναμε τα απλα καθημερινα πραγματα που μας κανουν ανθρωπους.
    σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ήθελα κι εγώ να αναδείξω, τη σημασία των απλών καθημερινών πραγμάτων όπως μας συμβαίνουν στην πραγματικότητα κι όχι όπως μας σερβίρονται στυλιζαρισμένα και εξιδανικευμένα από τις διαφημίσεις (τύπου τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα ή το κοινωνικό έργο της coca-cola). Εκείνη η γυναίκα με τη συμπεριφορά της με έκανε να τα σκεφτώ! Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  4. Tι ωραίες εικόνες επιλέγεις, αποπνέουν πνευματικότητα και δεν χορταινεις να τις κοιτάζεις.
    Και στους δύο ανθρώπους δόθηκε η ευκαιρία να βγάλουν συναίσθημα, θετικό φορτίο, να νιώσουν συνάνθρωποι.
    Πλούτος και για τους δύο.
    Καλημέρα και καλό μήνα
    Άρτεμις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σωστά το θέτεις, Άρτεμις! Εγώ πήρα πολύ θετικό φορτίο εκείνη τη μέρα από αυτή τη συνάντηση των μερικών λεπτών. Κάτι μου λέει πως το ίδιο ένιωσε και η άγνωστη γυναίκα!
      Για το φωτογραφίες της Πέτρας δεν έχω λόγια!

      Διαγραφή
  5. Οταν ξαναθυμηθουμε την ανθρωπια μας,θα μπορεσουμε να σηκωσουμε κεφαλι και να παλεψουμε για να κανουμε τον κοσμο μας καλυτερο!Γλυκα φιλια στις δυο ακριβες μου φιλεναδεσ!Μου λειπετε!Περναω δυσκολα αλλα σας σκεφτομαι παντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ανθρωπιά, Βάσω μου, δεν είναι απλά μια λέξη. Η ανθρωπιά είναι βιώματα και πράξη, είναι να βγείς από τον βολικό μικρόκοσμό σου και να απλώνεις το χέρι σε αυτούς που κάποιοι άλλοι σου λένε ότι πρέπει να τους ρίξεις πιο βαθιά στα αζήτητα της κοινωνίας. Με κάθε ευκαιρία! Μη νομίζεις, κι εγώ ακόμη την ψάχνω!
      Εύχομαι να ξεπεράσεις σύντομα τις δυσκολίες σου! Σου στέλνω πολλά φιλιά και τη θετική μου ενέργεια. Να είσαι δυνατή!

      Διαγραφή
  6. Δεν ξέρω πόσα ευχαριστώ αξίζουν τα χαρτομάντιλα,αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά,είναι το πόσα ευχαριστώ αξίζει το ενδιαφέρον και η αλληλεγγύη.Χιλιάδες!Μπράβο Σοφούλα,έγραψες!
    Καλό και εύκολο μήνα και στις 2 σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ενδιαφέρον και η αλληλεγγύη είναι τα μόνα που μας σώζουν. Και ατομικά και συλλογικά. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε κάποια στιγμή, ιδίως τώρα που η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μας σπρώχνει προς την αποκτήνωση.
      Φιλιά, Μιράντα!

      Διαγραφή
  7. Ξέρεις, όσο και να θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο ορισμένοι, βλέπουμε στην πράξη πως η ανθρωπιά, η καλοσύνη, και η ευγνωμοσύνη, δεν έχουν χρώμα, εθνικότητα κτλ...
    Η ίδια η ζωή το αποδεικνύει αυτό...
    Είναι κάποιες πράξεις αυτονόητες, που η σκληρή καθημερινότητα όλων μας, τις κάνουν να φαντάζουν μεγαλειώδης, αλλά στην ουσία είναι απλά... μικρές, τρυφερές, ανθρώπινες στιγμές!
    Φιλάκι σε άστεγη καταληψία και φιλόξενη σπιτονοικοκυρά!
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλίμονό μου αν πίστευα ότι έκανα κάτι μεγαλειώδες! 'Όμως η γυναίκα με την αντίδρασή της, με τα τόσα ευχαριστώ για κάτι τόσο απλό, μου έδωσε την εντύπωση ότι δεν είναι συνηθισμένη σε τέτοιες συμπεριφορές. Φιλάκια!

      Διαγραφή
  8. Καλό μήνα και στις δυο σας!!
    Χαμογελούσα αρχικά με το κείμενο γιατί ταυτίστηκα.. Δεν έχω χειρότερο από τις δημόσιες υπηρεσίες.. Μια μέρα όμως το γύρισα, είπα θα σταματήσω να πηγαίνω τσιτωμένη γιατί έτσι ούτε καλό σε μενα κάνω ούτε στους υπόλοιπους. Από όταν άρχισα να πηγαίνω με χαμόγελο, η ώρα εκεί πέρναγε ευκολότερα, βοηθά ο ένας τον άλλον, κάνεις πιο πολύ υπομονή και φεύγεις χωρίς να βρίζεις! Πόσο απλά είναι τελικά κι εμείς τα κάνουμε πολύπλοκα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι Κατερίνα! Με την υπομονή, η αναμονή γίνεται ευκολότερη και δε σου σπάνε και τα νεύρα! Υπάρχει όμως κι ο Ελληνάρας που δεν αντέχει να περιμένει και δεν ανέχεται τους άλλους και τον βλέπεις να πάει πονηρά να προσπεράσει στην ουρά ή να κορνάρει και να βρίζει ενώ έχει μποτιλιάρισμα. Τι να πεις; Αστειότητες...

      Διαγραφή
  9. Έτσι είναι, μία απλή βοήθεια όπως αυτή ή μερικά ενθαρρυντικά λόγια που τα θεωρούμε δεδομένα ή ότι δεν είναι κάτι σημαντικό, τελικά είναι πιο σπουδαία από ότι πιστεύουμε!

    Καλό μήνα και καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Που πήγε το σχόλιό μου; Έχω δυο ώρες που σου απάντησα! Τέλος πάντων, αυτή την απλή βοήθεια και τα ενθαρρυντικά λόγια τα έχουμε όλοι ανάγκη, γιατί όλοι έχουμε τις αδυναμίες και τις ανασφάλειές μας! Να μην τα ξεχνάμε! Καλό ΣΚ, Γιώργο!

      Διαγραφή
  10. Καλό μήνα.

    Είδες που μέσα από το γκρι ξεπήδησαν λευκά χαμόγελα;
    Και σ’ αυτό φυσικά δεν ευθύνεται καθόλου η εφορία που είναι εκεί για να σου θυμίζει πόσο περισσότερο γκρι μπορεί να σου κάνει τη διάθεση.

    Ο μικρός με τον εμετό του άρχισε να προετοιμάζεται κατάλληλα για το χώρο…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το τελευταίο δεν το είχα σκεφτεί! Όπως πάντα, από τρελό κι από παιδί μαθαίνεις την αλήθεια! Χαχα!
      Φιλιά, Πέτρο!

      Διαγραφή
  11. Καλημέρα και καλό μήνα και στην Πέτρα την συμπεθεεεέρα μου και στο Σοφάκι!!!!
    Η αλήθεια είναι ότι γενικά σε τέτοιες υπηρεσίες, ταχυδρομεία, τράπεζες, γενικά όπου παίζει συνωστισμός και τουρλουμπούκι ένα άι σιχτίρ το χουμε έτοιμο από πριν γιατί ε, πως να το κάνουμε.. Κάτι τυχαίνει κάθε φορά!! Ανθρωποι ήμαστε!!! Η περίπτωσή σου εδώ Σοφάκι είναι αυτό που λέμε μία στο κατμύριο!!!! Μακάρι να ταν όλοι έτσι με υπομονή και θέληση να συνεισφέρουν όπως μπορούν!! Μη με ρωτήσεις πως μου ρθε στο μυαλό , αλλά μετά το τρίτο ευχαριστώ της κυρίας αμέσως ήθελα να ρωτήσω από που ήταν γιατί δεν μου έκανε για Ελληνίδα!!!! Σαν λαός πάντα ήμαστε ξερόλες κι η ευγνωμοσύνη περιορίζεται με το ζόρι στο ένα ευχαριστώ!!!! Δεν το λέω με εμπάθεια αλλά οι περισσότεροι τουλάχιστον έτσι συμπεριφέρονται!! Όχι όλοι , αλοίμονο!!! Υπάρχουν και σωστοί!!! Ευτυχώς!!
    Κι όμορφα ένιωσες κι έκανες να νιώσει όμορφα ένας συνάνθρωπος!!! Τι άλλο χρειαζόμαστε πια;;;;
    Συμπεθέεεερα μου η φωτό i love it κάργα!!!!!!!!
    Φιλάκια πολλά και στις δυο σας και καλό σ/κ εύχομαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ώστε το κατάλαβες, ε; Είσαι εσύ μια...πετροσυμπεθεεεέραααα! Τα φιλιά μου, Μαριλένα μου! Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  12. Καλό Μήνα σε όλο τον κόσμο και όμορφο ΣΚ στα σπιτικά σας!!!

    Όσο για το χαρτομάντηλα που γράφεις..., έχουν να κάνουν μοναχά με τη ψυχή που κουβαλάει ο καθένας μας μέσα του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ πάντως σ' αυτή τη γειτονιά συνάντησα πολλούς ανθρώπους με καθαρή ψυχή, για αυτό και θέλησα να μοιραστώ μαζί τους αυτή τη στιγμή! Καλό ΣΚ G&M!

      Διαγραφή
  13. Καλησπέρα σε όλες τις φίλες και σε όλους τους φίλους και καλό μήνα!
    Κική, Ελένη, siren girl, Άρτεμις,nikolastsaras -καλωσόρισες μέσα από την καρδιά μου!- Βάσω (σιδερένια κοριτσάκι μου!), Μιράντα, Γιάννα, Κατερίνα, Γιώργο, Πέτρο, Μαρινέλα/συμπεθέεερα, G & M....να είστε όλοι καλά κι ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια! Σοφάκι μου, σ' ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την τιμή που μου έκανες και σε ο,τι αφορά το πολύ ευαισθητοποιημένο σου κείμενο, έχω να συμπληρώσω ένα τραγούδι, που ταιριάζει πάρα πολύ με την περίσταση και είναι συγκλονιστικό κατ' εμέ. Όποτε το ακούω κλαίω....

    http://www.youtube.com/watch?v=2K3oo01teCo

    Πολλά φιλιά σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σ' ευχαριστώ Πέτρα για το βήμα που μας δίνεις και για το υπέροχο τραγούδι! Πολλά πολλά φιλιά και να προσέχεις τον εαυτό σου!

      Διαγραφή
  14. ηρθα και φευγω με χαμογελο!καλα να ειστε!
    ασχετο,αλλα ποσο ασχημος χωρος να δουλευει κανεις...με τοσο ηκριζο ειναι να αππρεις που δεν εχουν ολοι καταθλιψη...
    καλο σκ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι που φεύγεις με χαμόγελο. Κράτα το όσο πιο πολύ μπορείς, πεταλουδίτσα!
      Σε τόσο ανελκυστικό περιβάλλον και με τόσο κόσμο, δεν είναι να απορείς που οι υπάλληλοι έχουν τόσα νεύρα!!!

      Διαγραφή
  15. Ακόμα και στα πιο άθλια μέρη, υπάρχουν μικρές εκρήξεις συγκίνησης και ανθρωπιάς. Αρκεί να είσαι θετικός δέκτης, να ανταποκριθείς και να τις ζήσεις. Μπορεί αυτά τα χαρτομάντηλα να μην είχαν δοθεί ποτέ και από κανέναν που περίμενε στην ουρά. Θα ήταν μια συνηθισμένη γκρίζα μέρα, στην ουρά της εφορίας. Τελικά, ίσως υπάρχουν γύρω μας ευκαιρίες που περιμένουν για να μας αλλάξουν τη διάθεση και την οπτική της ζωής μας.
    Σοφία μου μ' αρέσει πολύ το γράψιμό σου. Τέτοιες στιγμές κυνηγάω κι εγώ ως μανιώδης συλλέκτης. Μας κάνουν να μην απομακρυνόμαστε απ' το κέντρο βάρους μας. Ρούφηξα τις λέξεις σου κι ένιωσα λίγη απ' τη συγκίνηση που έζησες.
    Να'σαι καλά και να'ναι καλά κι η συμπεθέρα που φιλοξενεί άστεγες ευαισθησίες και ωραίους ανθρώπους!
    Καλό μήνα να έχετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, Μαρία μου! Τιμή μου που σχολιάζεις θετικά το γράψιμό μου, εσύ που είσαι μαστόρισσα του είδους και μας έχεις κάνει να δακρύσουμε με τα γραπτά σου επανειλημμένως! Μ' άρεσε αυτό που έγραψες για το κέντρο βάρους μας!

      Διαγραφή
  16. Το σημαντικό είναι να μην είμαστε κλεισμένοι στον εαυτό μας και μίζεροι απ' τα όποια δικά μας προβλήματα αλλά να κοιτάμε και τον διπλανό μας και να βοηθάμε όπου μπορούμε!!!
    Είναι θέμα νοοτροπίας και το μεγαλείο είναι ότι ενώ βοηθάς κάποιον άλλο την μεγαλύτερη χαρά την παίρνεις εσύ!!!!!
    Καλό μήνα και φιλιά πολλά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αρετή (αγαπημένο όνομα)! Συμφωνώ απόλυτα! Αυτά που παίρνεις είναι τελικά περισσότερα από αυτά που δίνεις και ελπίζω σιγά-σιγά η αλληλοβοήθεια να γίνει κοινή πεποίθηση και νοοτροπία όλων μας!

      Διαγραφή
  17. Σοφία μου το γλυκό σου κείμενο μου έφερε στο νού προσωπικές εμπειρίες, τότε που πήγαινα στον ΟΑΕΔ και το ΙΚΑ ως εκπρόσωπος της Εταιρείας που εργαζόμουνα και κουβάλαγα μαζί μου 5-6 στυλό για να συμπληρώνω αιτήσεις και άλλων που δεν τα κατάφερναν και εκλιπαρούσαν τους υπαλλήλους για βοήθεια χωρίς βεβαίως να τους την παρέχουν...τότε αναλάμβανα αυτοβούλως υπηρεσία όσο περίμενα στην ουρά.....και εισέπραττα πολλά ευχαριστώ και βλέμματα βαθιάς ευγνωμοσύνης, ένας παππούς επέμενε να μου βάλει στην τσέπη ένα 10ρικο, μία κυρία μου ζήτησε τη διεύθυνση να μου φέρει γλυκό του κουταλιού, μία άλλη με διαβεβαίωνε...."ξέρω γράμματα αλλά έχω ξεχάσει τα γυαλιά μου....την ευχή μου να έχεις κοπέλα μου" και τώρα θυμάμαι τις ευχές έχω εισπράξει και " μία καλή τύχη να έχεις...." άσχετο αν είχα ήδη δύο κόρες...βέβαια κάποια στιγμή μου συμπλήρωνα αιτήσεις αλλοδαπών κάποιος μου είπε "γιατί τους τα συμπληρώνεις, να πάνε στο τόπο τους...τι μας κουβαληθήκανε εδώ.....μόνο τους Έλληνες να βοηθάς γι΄ αυτό σε πληρώνει το κράτος !!!!" με είχε θεωρήσει υπάλληλο !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο ΟΑΕΔ και το ΙΚΑ είναι επίσης από τις χειρότερες υπηρεσίες μετά την εφορία λόγω του μεγάλου όγκου πολιτών που καλούνται να εξυπηρετήσουν. Και ξέρεις στις ουρές βρίσκεις αντιπροσωπευτικά δείγματα όλης της κοινωνίας!
      Είναι ωραίο να μαζεύεις ευχές από άγνωστους ανθρώπους και μάλιστα ηλικιωμένους. Ελπίζω να έπιασαν τόπο!!!
      Καληνύχτα Κλαυδία! Φιλιά!

      Διαγραφή
  18. Ακριβή Σοφία ! Σήμερα άφησες να μας αγγίξει όλους η ευαισθησία σου. Το γεγονός ότι ήταν αφρικανικής καταγωγής έχει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα. Άλλος θα ενοχλούνταν κιόλας !
    Μακάρι όλοι να βοηθούσαμε! Πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος μας!
    Να'σαι καλά ! :)))
    Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

    Πετρούλα μου σε φιλώ :))) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ το λες αυτό; Εσύ, παιδί μου, είσαι ολόκληρη ένα δόσιμο!!! Μη νομίζεις, από ανθρώπους σαν κι εσένα παίρνω κι εγώ παράδειγμα και κουράγιο!
      Να 'σαι καλά, fit κορίτσι! Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  19. Πολύ τρυφερό κείμενο! Στην κακούργα εφορία, από αξημέρωτα ως το μεσημέρι, μέχρι που έχω θηλάσει τον γιο μου! Μακάρι να σε είχα συναντήσει μιας και κόντεψα να έρθω μαλλί με μαλλί με κάποια "κυρία" Να είσαι καλά Σοφία κι εσύ Πέτρα μου που μας την "χάρισες"!!! Φιλάκια, κορίτσια όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έπρεπε να με είχες συναντήσει! Εκνευρίζομαι αφάνταστα με όσους συμπεριφέρονται άσχημα και χωρίς σεβασμό σε έγκυες και σε γυναίκες με παιδιά (ιδίως όταν είναι γυναίκες! Τι να πεις;)
      Ευχαριστώ Ειρήνη! Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  20. Καλημέρα και καλό μήνα Πετρούλα μου!
    Φιλοξενείς άλλο ένα κείμενο ανθρωπιάς και ευαισθησίας!
    Ευχαριστούμε τη Σοφία που το μοιράστηκε μαζί μας και μακάρι να βλέπαμε περισσότερες καταστάσεις τέτοιου τύπου!
    Πάντως, σε μια υπηρεσία που δεν αντέχω να βρίσκομαι είναι ο ΟΑΕΔ, τα πάνδεινα περνάς εκεί μέσα!
    Πολλά φιλιά και καλό Σαββατόβραδο και στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς, Paloma, όλο και περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται τον τελευταίο καιρό τις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ, η δε ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει είναι αντιστρόφως ανάλογη της ζήτησης! Από μακριά κι αγαπημένοι!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  21. Καλό κι ευλογημένο μήνα Πέτρα μου!!!
    Όμορφη ιστορία :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Kαλό κι ευλογημένο μήνα και στις δυο σας!
    Ευχαριστούμε γι'αυτό το μοίρασμα ανθρωπιάς :))
    Όμορφο βράδυ εύχομαι :))
    Φιλάκιαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν η ανθρωπιά μοιράζεται, πολλαπλασιάζεται! Σαν τη χαρά!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  23. Καλό μήνα και στις δυο σας!
    Σοφία, ευχαριστούμε που μοιράστηκες αυτή την ιστορία μαζί μας. Προς στιγμήν μπερδεύτηκα διαβάζοντας την περιγραφή σου για το κτίριο της εφορίας... νόμισα πως μπήκες στη δική μου!! Άραγε, όλες οι εφορίες στην Ελλάδα έτσι είναι; Γκρίζες, βρώμικες και απεριποίητες;
    Σε χάρηκα για τον τρόπο που λειτούργησες με τη μικρομάνα και το παιδί. Κι εγώ το ίδιο θα έκανα. Τι κι αν είναι αφρικανικής καταγωγής;
    Φιλιά και στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες να έχουμε την ίδια εφορία και να βρεθήκαμε ποτέ μαζί σε καμιά ουρά; Αν είσαι από Θεσσαλονίκη, μπορεί! Πάντως και σε άλλες εφορίες που έχω πάει, το ίδιο άχαρες είναι! Ήθελα να 'ξερα τον διακοσμητή! Κι αυτό το γκρίζο μου κάθεται στο στομάχι!
      Νομίζω ότι ακριβώς επειδή ήταν αλλοδαπή, δεν το περίμενε και το εκτίμησε περισσότερο. Ποιος ξέρει πόση περιφρόνηση έχει υποστεί στη ζωή της;
      Φιλιά, Έλλη!

      Διαγραφή
  24. Το ευχαριστώ είναι μια λέξη που όποιος άνθρωπος έχει μάθει την αξία της την χρησιμοποιεί ακόμα και για μισό χαρτομάντηλο.Τι σημασία έχει η καταγωγή ή η μόρφωση.. Καλό μήνα!! Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δίκιο έχεις! Έχω γνωρίσει αμόρφωτους ανθρώπους με ηθικές αξίες πολύ υψηλότερες από κάτι άλλους που το παίζουν διανοούμενοι! Κατά τα χρόνια της "ευημερίας" πάντως, πολλοί γίναμε γαϊδούρια και το ευχαριστώ το είχαμε ακριβό, όπως είπε κι η Μαριλένα πιο πάνω!
      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  25. Το παιδάκι είναι τυχερό.
    Τα περισσότερα συνομήλικα και ομόχρωμά του δεν ξεμένουν ποτέ από χαρτομάντηλα.
    Τα πουλάνε στα φανάρια...

    ΥΓ.: Ομορφη εμπειρία.
    Για κάτι τέτοια καταλαβαίνω πως δεν αξίζει να χαλιόμαστε για τίποτα και για κανέναν.
    Με χαμόγελο και "δε γαμιέται", η ζωή πάει μπροστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Το παιδάκι είναι τυχερό, γιατί έχει μια γλυκύτατη και αξιοπρεπέστατη μητέρα! Όσα πουλάνε χαρτομάντιλα στα φανάρια, είναι συνήθως θύματα εκμετάλλευσης από τους ίδιους τους γονείς τους. Κάποτε σε κάποια ΚΤΕΛ συνάντησα ένα τσιγγανάκι, ίσα που περπατούσε, αμφιβάλλω αν μιλούσε, κι όμως ανάμεσα στον κόσμο έτεινε το χεράκι του να ζητιανέψει. Το ήξερα, γιατί η οικογένειά του έμενε σε μια παλιά αποθήκη δίπλα στην οικοδομή μου. Τι προοπτικές μπορεί να έχει αυτό το παιδί όταν η επαιτεία γίνεται δεύτερη φύση του; Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
    Να έχεις μια όμορφη Κυριακή, Αρχηγέ! Σου στέλνω ένα χαμόγελο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. διάβασα το κείμενο / ιστορία της φιλης σου Σοφίας...πράγματα που εμείς τα θεωρούμε δεδομένα και δε τους δίνουμε σημασία για άλλους ειναι τόσο πολυτιμα... πολύ όμορφα το παρουσίασε ... και ενα ευχαριστώ τι αξίζει να το πεις; να το πεις μέσα από τη καρδιά σου όμως... αυτή η γυναίκα και το παιδί έιχαν ενα γλυκό βλέμμα γράφεις
    μπράβο και σε σένα Πέτρα μας που παρουσιάζεις τα κείμενα της και τη στηρίζεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ευχαριστώ από καρδιάς και τους υπόλοιπους φίλους μας:
    Πεταλούδα, Κανελλάκη, Αρετή, Κλαυδία, Αριστέα, Ειρήνη, Περιστεράκι, Μαία-Έλενα, Ωραιοζήλη, Άμυ, Έλλη, Παρασκευή, Μαζεστίξ, Δελφινάκι, ευχαριστώ για τα σχόλια σας και την θερμή υποδοχή που επιφυλάξατε, για άλλη μια φορά, σε μια "άστεγη καταληψία", στη Σοφία μας! Πολλά φιλιά και καλό μήνα σε όλους! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.