Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι, σαν το ξεχασμένο στάχυ...

Κι αυτή βουβή σκυφτή και μόνη...

Η μοναξιά έχει πολλά πρόσωπα κι άλλα τόσα μονοπάτια. Η μοναξιά δεν έχει Θεό. Είναι άθεη. Το ιερό και το όσιο δεν τα γνωρίζει, δεν έχει μέτρα και σταθμά, δεν έχει φρένο στην κατη-
φόρα. Η μοναξιά δεν είναι επιλεκτική. Θαρρείς και είναι σαβουρομάνα. Όποιος "πρόθυμος" τον μπαγλαρώνει. Η μοναξιά έχει πολύ ισχυρά αντισώματα. Όλοι γύρω της νοσούν, πλην αυτής.

Η μοναξιά δεν έχει ηλικία. Όχι η ίδια. Απλά δεν κάνει διάκριση στην ηλικία. Πέφτει πάνω σου χειμώνα καλοκαίρι, με ήλιο ή βροχή, με στιλπνά και μεταξένια μαλλιά ή ακόμα και με λευκά.
Η μοναξιά αγαπά κυρίως τα λευκά μαλλιά. Εκεί ιδίως τα συναισθήματα της χτυπούν "κόκκινο" 

Υπάρχουν όμως πολλές περιπτώσεις μοναξιών. Άντε, πες ότι είναι εκείνοι που αποφασίζουν να ζουν μόνοι τους, λόγω ιδιοσυγκρασίας ή πολλαπλών απογοητεύσεων από θεούς κι ανθρώπους. Ή πες πως είσαι νέος ακόμα, τόσο νέος, που, μέσα από τη μοναξιά ξετρυπώνεις την δημιουρ-γικότητα κι εκείνη είναι παρέα φλογερή και ξέρει να σε παρασύρει σε ηλιοφώτιστους δρόμους.

Η μοναξιά με λευκά μαλλιά, σε άδεια δωμάτια, πλούσια ή φτωχά λίγο διαφέρει, δεν αντέχεται. Γιατί, δεν είναι ποτέ μόνη της. Συνοδεύεται κι από το γήρας, την εγκατάλειψη, την κατάθλιψη, αλλά και τη φτώχεια, σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Τόση φτώχεια, που μπορεί να μην υπάρ-χουν ούτε καν οι τοίχοι να αμπαλάρουν τη μοναξιά. Κι η μοναξιά δίχως τοίχους, είναι ένας, υπέροχα ιδανικός συνδυασμός θανάτου, η ολοκληρωτική καταστροφή κάθε αξιοπρέπειας..... 

Όσοι δεν είναι αντιμέτωποι με το θηρίο που λέγεται Μοναξιά, συνήθως παγιδεύονται ανάμεσα στην έπαρση την απάθεια την απανθρωπιά τους. Εκείνες είναι που τους συντροφεύουν πιστεύ-
οντας αφελώς, πως οι ίδιοι δεν θα βρεθούν ποτέ σε παρόμοια θέση... Ναι ε;... Για πήγαινε μια βόλτα σ' ένα νοσοκομείο ένα βροχερό απόγευμα ή σε έναν οίκο ευγηρίας ή σε έναν κεντρικό δρόμο. Άνοιξε μια χειμωνιάτικη νύχτα ένα ανήλιαγο διαμέρισμα, κι ύστερα έλα και πες μου.

Η Μοναξιά συνορεύει με την Τρέλα κι έχουνε για γείτονα την Απόγνωση. Ετούτη η αλλόκοτη παρέα, κατοικεί σε βουβά, σκυφτά και μόνα ανθρώπινα σώματα και κάνει συντροφιά με κάθε καρυδιάς καρύδι! Αν αντέχεις να ακούς στην τηλεόραση, εκείνον τον χαρακτηριστικό ήχο, που δηλώνει την εξαφάνιση ενός ανθρώπου, που τον αναζητούν οι δικοί του -αλλά όχι σε όλες τις περιπτώσεις!- αν τον αντέχεις αυτόν τον ήχο, τότε σκέψου πως είναι η μοναξιά, μέσα σε ένα γερασμένο ανθρώπινο μυαλό, που παίρνει ασυναίσθητα (;) τους δρόμους και ψάχνει, τι άραγε; 


Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα 
σαν ξωκλήσια ερειμωμένα, ξεχασμένα
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα 
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα
______________________________________________

Αν χρειαστεί ανάγκη, καλέστε Silver Alert. Υπάρχουν πολλοί φορείς που βοηθούν στην ανα
ζήτηση ηλικιωμένων και κυρίως ασθενών ανθρώπων. Στην ανάγκη, καλέστε το 100 ή το 199.
Η αρχική Φωτογραφία είναι η συμμετοχή μου στο Φωτογραφίζειν. Μαρία μου σ' ευχαριστώ!
Φυσικά ευχαριστώ κι όσους φίλους με ψήφισαν ή απλά αντίκρισαν αυτή την φωτογραφία!
Παραπομπή σ'ένα τραγούδι που δεν αντέχω ποτέ να το ακούω ολόκληρο: Άνθρωποι Μονάχοι
                    
____________________________

Στο blog της Κικής διαβάστε σήμερα τις αναμνήσεις της από το σχολείο:


__________________________"o pio pistos filos tou skylou" ______________________________

74 σχόλια:

  1. Τι ανάρτηση είναι αυτή πρωινιάτικα;;; Γροθιά στο στομάχι... Για να τα βλέπω κι εγώ που συνεχώς γκρινιάζω...
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι για να παίρνουμε τα απάνω μας λέμε! ;) Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  2. Υπέροχο κείμενο, αγαπημένη μου! Η φωτογραφία, τραγικά όμορφη! Στα πόδια της τα επώνυμα παπούτσια και το επώνυμο κουτί....στην ψυχή της η μοναξιά και στην ύπαρξη της, η αθλιότητα....Ας τα λουστούμε όπως τα κάναμε!!! Καλημέρα και γλυκά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαντάμ, τα παπούτσια (μπορεί να) είναι μαϊμουδιές, μη μασάς! Χαίρομαι που βρίσκεις χρόνο κι έρχεσαι επίσκεψη! Καλημερούδια και φιλιά στον Λιανοκλάδη!

      Διαγραφή
    2. Καλέ ναι, δεν εννοούσα πως είναι επώνυμα αυτά της γυναίκας! Απλώς, είδα συμβολισμούς στην φωτό! Πως θα επιδείξω, πως είμαι άνθρωπος των τεχνών :))) Ο Λιανοκλάδης σε φιλά σταυρωτά και επιθυμεί διακαώς να επιστρέψει στας Αθήνας!

      Διαγραφή
    3. Σταμάτα να ψαρώνεις έτσι εύκολα, γιατί θα σε κάνει ο Λιανοκλάδης ο,τι θέλει! (αν δεν σε κάνει ήδη!) Κι εγώ θέλω να γυρίσεις πες του χαιρετίσματα!

      Διαγραφή
  3. η μοναξιά είναι ένα νόμισμα με πολλές όψεις....η τρίτη ηλικία τη βιώνει πιο δύσκολα.
    Δεν μπορω να σκεφτώ πως δε θα προσεχω τους δικους μου ανθρωπους όταν χρειαστεί....
    καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όσο σκέφτομαι πόσοι τους εγκαταλείπουν ελαφρά την καρδία...

      Υ.Γ Μη με βρίσεις, αλλά δεν μπορώ να μπω στο άλλο σου blog, κι ας είχα μπει την προηγούμενη φορά.. :(

      Διαγραφή
  4. Καλημερα αδυναμια μου!
    Ποσο ευαισθητοποιημενος ανθρωπος εισαι!
    Το ηξερα δηλαδη και απο παλια αυτο!
    Αλλωστε σε καπιο ποστ ειχες αναφερει πολλα παραδειγματα της ανθρωπιας σου.
    Θυμασαι πιο λεω ε; Τοτε με τις ειδοποιησεις σε αστυνομια, πυροσβεστικη κτλ.
    Μου αρεσουν οι ανθρωποι που δεν τα χανουν στα δυσκολα γιατι αυτα ειναι δυσκολα.
    Οσο για τη φωτογραφια ειναι τοσο στεναχωρη που απλως τη κοιτω και θελω να κλαψω. Και ειναι τοσο γνωριμες αυτες οι φιγουρες για εμας.

    Φιλακια πολλα κοπελα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/03/blog-post_26.html
      για τα μαθητικα τα χρονια! :)

      Διαγραφή
    2. Αμάν, Κική κόψε κάτι! Πολύ διαφήμιση! Αχαχα!
      Αλήθεια, ποιος είπε ότι δεν τα χάνω στα δύσκολα;; Απλά.......τηλεφωνώ στο 100, 199, 200 κλπ!!

      Διαγραφή
    3. Κική, να σου πω επίσης πως σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την ιστορία σου! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  5. τα λογια ειναι τοσο μικρα σε τετοιες καταστασεις...και δενει απολυτα με τη χτεσινη σου αναρτηση.τι σοι δημοκρατια ειναι αυτη που φερεται ετσι σε γεροντες κι αλλες ευπαθεις ομαδες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι μόνο ζήτημα πολιτικής/πολιτικών πάντως, αλλά και πολιτών νομίζω. Φιλάκια!

      Διαγραφή
    2. Μα εννοειται! Δημοκρατια ειναι οι πολιτες πρωτα και κυρια!Φιλια!

      Διαγραφή
    3. Εννοώ πως, αν δεν συμμορφωθεί πρώτα ο πολίτης, να αναλάβει πρωτοβουλίες, προκοπή δεν υπάρχει. Φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Δεν νομίζω πως χωράνε σχόλια εδώ...
    Αγκαλιά και φιλί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα Πετροκόριτσο
    Τι ανάρτηση η σημερινή!!!
    Πραγματική γροθιά στο στομάχι
    μιας κοινωνίας που ν ο σ ε ί βαριά

    Αποχωρώ θορυβημένη και θλιμένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μια καλημέρα σου αφήνω, γλυκιά μου...
    Ας μην ξεχνάμε την τρίτη ηλικία, έχουν ανάγκη την παρουσία και την συντροφιά μας...
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πάρα πολλές φορές και την οικονομική βοήθεια... Φιλάκια!

      Διαγραφή
  9. Μόλις είδα την φωτογραφία στο παιχνίδι, αυτό ακριβώς το τραγούδι σκέφτηκα. Και πρόσφατα έμαθα για μια φίλη που βιώνει τη μοναξιά και έχω στενοχωρηθεί(είναι μακριά μου όμως και δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα, παρά να της τηλεφωνώ).
    Φιλάκια κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο τίτλος της φωτογραφίας είναι απόσπασμα από το τραγούδι.
      Ακόμα και το τηλεφώνημα έχει τη σημασία του. Φιλάκια!

      Διαγραφή
  10. Ακριβώς έτσι όπως τα λες................Και αν η μοναξιά είναι επιλογή, πάει στο καλό. Αν όχι...........τότε πονάει πιο πολύ μου είπε κάποτε μια γειτόνισσα μεγάλης ηλικίας!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Καλησπέρα , φοβερή ανάρτηση.
    Όσο για τη συμμετοχή στις αναμνήσεις της σχολικής μας εποχής, το λινκ μου βγάζει ότι δεν υπάρχει η σελίδα...Για να δηλώσω συμμετοχή.............αλλά δεν πειράζει, το λέω εδώ οκ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η γειτόνισσα κάτι ξέρει πίστεψε με... Πολλά φιλιά κι αναμένω την ιστορία!

      Διαγραφή
  11. Χωρίς σχόλιο! Είναι περιττό, μόνο ένα άγγιγμα ψυχής και μια αγκαλιά,
    όποιος μπορεί σε όποιον το χρειάζεται! Έβαλες συναισθηματικό "μπουρλότο" με αυτή τη Φωτό Πετροκόριτσο!
    Φιλιά πολλά μ' εκτίμηση κι αγάπη!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι φωτογραφίες καμιά φορά, λειτουργούν περισσότερο από την πραγματικότητα, άγνωστο γιατί... Φιλάκια γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  12. Στεναχωριέμαι όταν βλέπω αυτήν την φωτογραφία, και δυστυχώς το χειρότερο είναι ότι δεν είναι μόνο μια φωτογραφία. Υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που συνεχώς αυξάνονται.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πέτρα μου, απείρως συγκινητική ανάρτηση!!!
    Η φωτογραφία σου εκπληκτική και φοβερά εύστοχη για το σήμερα!!!

    Αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι η απέραντη μοναξιά, στην οποία έχει περιέλθει
    ο σύγχρονος άνθρωπος χωρίς καν να το συνειδητοποιεί. Απομονώθηκε μέσα από τον υπερκαταναλωτισμό,
    τα ηλεκτρονικά ή άλλα ψηφιακά μέσα, χάθηκε στην αυτοεικόνα του και τον ναρκισσισμό του, ξεχάστηκε
    στο κυνήγι του κέρδους...
    Αυτή η μοναξιά είναι υπεύθυνη κατά κύριο λόγο για τη μοναξιά της τρίτης ηλικίας και κάθε ξεχασμένου
    και ανήμπορου ανθρώπου!
    Απόλεσε την τέχνη του να είναι Άνθρωπος και να ζει ουσιαστικά τη ζωή!

    Όπου έχω μπει αυτές τις ημέρες, για να σχολιάσω, τέτοιους προβληματισμούς συναντώ ή τους προκαλώ
    και χαίρομαι γι' αυτό. Μια ευαισθησία παραπάνω διαφαίνεται και μόνο σε καλό θα μας βγει!
    Φιλιά τρυφερά σε ένα ευαίσθητο κορίτσι!

    υ.γ.
    Μ' αρέσει που τα χώνει το ευαίσθητο κορίτσι στην άλλη γειτονιά (βλ. αρχηγού), γιατί μόνο ένας
    πραγματικά ευαίσθητος άνθρωπος μπορεί να θυμώσει αληθινά με τις αδικίες και να γίνει σκληρός
    στο λόγο εκεί που χρειάζεται!!! Όλα τα άλλα είναι ψόφια διπλωματικά!!!
    (Είχε καταλάβει πολύ καλά τι του έλεγες και συμφωνούσε.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέρα από όλες τις πιο πάνω κατηγορίες Γλαύκη μου, παραμένουν εκείνοι που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν ως "τα παιδιά ενός κατώτερου θεού"... Φιλάκια!

      Διαγραφή
  14. Υπέροχη η ανάρτηση σου !!!! Δυστυχώς οι εικόνες σαν κι αυτή με την ανήμπορη γριούλα αυξάνονται κάθε μέρα που περνάει .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρες!
    Τι να πω και τι να σχολιάσω; Τα είπες όλα...
    Η φωτογραφία σου δυνατή, γεμάτη μηνύματα.
    Σε φιλώ.

    Υ.Γ. Αυτό το τραγούδι κι εγώ δυσκολεύομαι να το ακούσω ολόκληρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Έλλη μου, να είσαι καλά. Το τραγούδι του Καλαμίτση, σκέτη πίκρα... Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  16. Θα σου απαντήσω με την είδηση που κάνει το γύρο του διαδικτύου: νεκρή για 6 μήνες μπροστά στην ανοιχτή τηλεόραση! Δεν έμενε σε ερημιά, σε πολυκατοικία ζούσε. Το διαμέρισμα μύριζε άσχημα και κανείς δεν διανοήθηκε να ακάνει κάτι νωρίτερα! Κανείς δεν την αναζήτησε! Έχω φρικάρει με την είδηση!
    http://www.madata.gr/epikairotita/world/337238.html

    Όταν τη μοναξιά τη φορτώνεσαι είναι ένας μικρός θάνατος!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, πιστή στο σκοπό της, έπαιζε ακόμα, 6 μήνες μετά.... Καλημέρα χαρά μου.

      Διαγραφή
  17. Δύσκολη η μοναξιά....καλό σου απόγευμα Πέτρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μοναξιά, φτάνεις κάποτε μοιραία
    μοναξιά, είσαι η πιο σκληρή παρέα
    κι όποιος πει, η ζωή πως είναι ωραία
    δε θα `τυχε να ζει, με σένανε μαζί.

    Αλέκος Σακελλάριος, 1913-1991, Θεατρ. συγγραφέας, σκηνοθέτης, στιχουργός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Είναι τραγικό πόση μοναξιά κυκλοφορεί γύρω μας.. Τσακίζει το κείμενό σου Πέτρα μου κι η φωτογραφία είναι συγκλονιστική...
    Μακάρι όσο μπορούμε να μαστε δίπλα στους συνανθρώπους μας.
    Σε φιλώ Πέτρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δεν έχω τίποτα να σχολιάσω πετρούλα μου.
    Απλά λυπάμαι για το πως καταντήσαμε.
    Το τραγούδι αυτό ούτε εγω μπορώ να το ακούω όλο και αν τα καταφέρω κλαίω πάντα!!
    Αχ βρε πετρύλα μου πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίγο ακόμα και θα έβαζα τη Νικολούλη να σε ψάξει! Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  21. επειδη τα τελευαταια τρια χρονια κανω ενα δικο μου αγωνα μικρο ισως οχι πολυ σημαντικο αλλα βοηθαω οππου βρω στο κεντρο της αθηνας, εχω γνωρισει μερικους τετοιυς "αγγελους της πολης"
    αυτο που πρεπει να κανουμε οσοι μπορουμε ακομη μεσα σ αυτη τη λαιλαπα που ζουμε
    ειναι να βοηθαμε
    και η μοναξια θα γινει λιγοτερη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τολμώ να σε χαρακτηρίσω κι εσένα ως τον καλό άγγελο κάποιων "αγγέλων της πόλης"

      Διαγραφή
  22. Ουσιαστικά όλοι ερχόμαστε μόνοι και "φεύγουμε" μόνοι. Όσοι είναι δίπλα μας δεν σημαίνει πως είναι και μαζί μας, πως καταλαβαίνουν. Μπορεί να κάνουν τη ζωή να φαίνεται καλύτερη αλλά τα δύσκολα ο καθένας τα αντιμετωπίζει μέσα του.
    Η μεγάλη μοναξιά φιλενάδα είναι στη ψυχή. Μεγάλη κουβέντα το να έχεις και άλλους βαθιά μέσα στην ψυχή σου και να μοιράζεσαι. Συνήθως τους έχεις μόνο γύρω σου και απλά σε ακούνε.
    Ξέρω πως υπάρχουν χιλιάδες αντιρρήσεις αλλά έτσι το βλέπω.

    Μιζέριασα, ε; Και που να δεις τι σε περιμένει μεθαύριο με τις σχολικές αναμνήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρο μου, κάποιες φορές αισθάνομαι κι εγώ έτσι, όμως θεωρώ
      ότι αδικώ τους ανθρώπους που με νοιάζονται πραγματικά και το
      έχουν αποδείξει με πράξεις και όχι λόγια!
      Τότε δεν μπορείς να είσαι μόνος!
      Ξέρεις, τη μοναξιά την προκαλούμε μόνοι μας στον εαυτό μας.
      Όταν προσφέρουμε, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρουμε
      και ειδικά όταν είμαστε ανοιχτοί και δεκτικοί προς τους άλλους!!!
      Έλα, δε θέλω μιζέριες τώρα! Ειδικά τώρα...θέλει πίστη και άνοιγμα
      προς τους άλλους!!!
      Φιλιά large κι όχι μίζερα!!!

      Διαγραφή
    2. @ Ακυβέρνητο ον,
      τι έγινε; Όλα καλά;; Διακρίνω μιαν μικράν απαισιοδοξίαν βεβαίως-βεβαίως....

      Υ.Γ "χιλιάδες αντιρρήσεις";;;...όπα ρε μεγάλε, χαλλλλάρωσεοααααφ! :)))

      Διαγραφή
    3. @ Γλαύκη μου,
      αν και οι απόψεις σου -γενικώς!- είναι θαυμαστές, δεν συμφωνώ πως, όταν προσφέρουμε, θα πάρουμε οπωσδήποτε. Βέβαια, λογικά, οφείλουμε να δίνουμε χωρίς να περιμένουμε αντάλλαγμα. Αλλά το αντάλλαγμα είναι μια ανταποδοτική -και άκρως αναγκαία- απόδειξη αγάπης.

      Διαγραφή
    4. Πετρουλίνι, δεν σημαίνει ότι θα πάρουμε απαραίτητα από αυτούς στους οποίους
      έχουμε προσφέρει. Κάποια στιγμή θα λάβουμε στη ζωή μας, αρκεί να είμαστε
      ανοιχτοί, για να το δεχτούμε.
      Φυσικά, η ανιδιοτελής προσφορά είναι απόδειξη αγάπης, όπως και η ανταπόδοση!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    5. Εννοώ γενικώς από τη Ζωή. Δεν σημαίνει πως ο δοτικός αμείβεται απαραίτητα.

      Διαγραφή
  23. Όμορφη ανάρτηση και πολύ μου αρέσει το συγκεκριμένο τραγούδι!

    Μπράβο για τη συμμετοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Such meaningful words... moving... Thanks for following me, Joan, I'm glad to follow you back! : )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Τα χίλια πρόσωπα της μοναξιάς....
    Απέραντη, αόρατη, ύπουλη, εξοντωτική…
    Πολλές φορές δεν ξέρεις πως αρχίζει , πως σε βυθίζει μέσα της, πως αρχίζει το μυαλό να κοιμάται στα χέρια της, πως σε παρασέρνει σε νεφελώδεις σκέψεις, πως απομυζεί την θέλησή σου, πως χαμηλώνει το φως γύρω σου, πως κλείνει τις αλυσίδες γύρω από τα πόδια, πως φιμώνει το στόμα … Το χειρότερο είδος μοναξιάς … όταν είσαι ανήμπορος σε ένα κρεβάτι, σε ένα χαρτόκουτο, σε μια καρέκλα απέναντι από ένα παράθυρο με τις αρθρώσεις σκεβρωμένες από τον χρόνο και περιμένεις …
    Κι άλλες φορές να είσαι νέος σχεδόν παιδί και κανένας να μην αφουγκράζεται τις λέξεις σου, τα όνειρά σου, κανένας να μην δίνει σημασία στα σχέδιά σου και τότε πάλι… που είσαι ανάμεσα σε τόσο κόσμο κι εσύ να στέκεις παράμερα και να συζητάς με την σκιά σου στους τοίχους…
    Το καλύτερο βέβαια είναι να γίνεται δημιουργία η μοναξιά, να μπορείς να συμβιβαστείς μαζί της… πόσοι όμως έχουν αυτή την ικανότητα ή μάλλον πόσοι έχουν ακόμα κι αυτή την δυνατότητα;

    Το χέρι πρόσεξα στην φωτογραφία Πέτρα μου, αυτό το μικρό ζαρωμένο χέρι… που κάποτε θα ζωγράφισε με την κιμωλία στον πίνακα, θα χάιδεψε , θα έπλυνε, θα μαγείρεψε με αγάπη, θα κανάκεψε, θα κατηγόρησε, θα παρακάλεσε και τώρα … σαν χωρίς θέληση για ζωή παρατημένο επάνω στην ποδιά να περιμένει…
    Μα είναι γεμάτη η χούφτα ετούτη μοναξιά και λίγα σεντ δεν θα αλλάξουν το γραμμένο.

    Καλό βράδυ Πέτρα μου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά, αυτά που γράφεις για το χέρι, είναι τόσο πικρές αλήθειες.... Πω πω, τελικά είναι πολλές οι μοναξιές..... Καλημέρα Λεβίνα και να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  26. Στους τρομακτικά επίκαιρους στίχους του Γιάννη Καλαμίτση, δεν μπορώ να απαντήσω με τίποτα, παρά μόνο με τους στίχους του Δήμου Μούτση :
    Σκοτεινή και παράξενη ετούτη η εποχή
    Σιωπηλή μουσική, ηχηρή μοναξιά
    Όχι, όχι δε βρίσκω δε βρίσκω άλλες λέξεις
    Έτσι ωραία να ζωγραφίζουν την πολυσύχναστη ερημιά...

    Καληνύχτα Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά η μουσική και η ποίηση έχουν "ζωγραφίσει" με πολύ γλαφυρά χρώματα (και) τη μοναξιά. Φιλιά πολλά Αννούλα!

      Διαγραφή
  27. Είναι κάποιοι άνθρωποι, που την έχουν... σπουδάσει την μοναξιά (σαν τον παπα-Γιαννούλη, στο "Παράθυρο ανοιχτό", του Μάκη του Σεβίλογλου) και που γυρεύουν να βρουν να μοιραστούν, να ακούσουν ή να πουν, να μιλήσουν...ακατάπαυστα, φορές (σαν την κυρία Στέλλα, κάπου στην Άνω Πόλη)...

    Δεν ζητώ από μένα να τους βοηθήσω...μπορώ, σάμπως; Ζητώ να έχω μάτια ανοιχτά, για να τους βλέπω, να τους εντοπίζω και λίγη ώρα προσφοράς, όχι για να τους ακούω, μα για να αφουγκράζομαι λίγη απ' την... αξιοπρέπειά τους!

    ΥΓ Μελαγχολικά αληθινή φωτο και λόγια καρδιάς, Πέτρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "....μα για να αφουγκράζομαι λίγη απ' την... αξιοπρέπειά τους!"....
      Λόγια συγκινητικά και ευαίσθητα. Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη.
      Αν κατάλαβα καλά, δεν έχεις blog. Καλή σου μέρα και να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  28. Η φωτογραφία σου με τρόμαξε...όχι γιατί δεν έχω δει ανάλογες εικόνες, αλλά επειδή έχω δει.....
    Εικόνες που πληγώνουν και φοβίζουν όσο τίποτα, μια και το μέλλον όλων μας είναι αβέβαιο, αλλά και γιατί δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ουσιαστικά...
    Τι άλλο να πω δεν ξέρω, άλλωστε τα είπες καταπληκτικά όλα...η μοναξιά δεν έχει θεό!!....μακάρι να μην υπήρχαν τέτοιες εικόνες....μακάρι!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το μέλλον όλων μας είναι αβέβαιο κι εκεί βρίσκεται και το μυστικό, γιατί οφείλουμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  29. Εχω συγκινηθει πολυ με το κειμενο σου...
    Αφ ενος για την φωτογραφια που μου προκαλει μια περιεργα συναισθηματα, ισως και στεναχωρια και αφ ετερου για το τραγουδι(στιχους) που συνοδευσες το ολο κειμενο.
    Ενα τραγουδι σταθμος, ενα τραγουδι με νοημα και ενα τραγουδι βαθια χαραγμενο στο μυαλο μου..το οποιο περιγραφει την απολυτη μοναξια..
    Καλη σου μερα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το τραγούδι είναι νομίζω από μόνο του ο ορισμός της Μοναξιάς. Φιλούθκια χαρά μου!

      Διαγραφή
  30. η μοναχικότητα, ευλογία γι' αυτούς που την επιλέγουν είναι.
    η μοναξιά κατάρα. η αντικειμενική μοναξιά, αλλά και εκείνη που νιώθουμε δίπλα σε υποτιθέμενα δικούς μας ανθρώπους. η φωτογραφία σου, μωρό μου, είναι άκρως ενδεικτική και σοκαριστική γι' αυτούς που εικόνες χρειάζονται για να νιώσουν. οι υπόλοιποι το ζουν κάθε μέρα στο πετσί τους....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι "υποτιθέμενα δικοί μας άνθρωποι", μάς βγάζουν μεγαλύτερη μοναξιά, αλλά και απόγνωση... Σε φιλώ γλυκά Βίκυ μου!

      Διαγραφή
  31. Τρομερό να πεθαίνεις νέος, αλλά πιο τρομερό είναι να πεθαίνεις μόνος.
    Του μπαμπά μου απόφθεγμα.
    Σ΄ευχαριστώ για την συμμετοχή και την αναφορά.
    Σε φιλώ.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο μπαμπάς σου και η μαμά μου (βλέπε σημερινή ανάρτηση) είναι σοφοί τελικά! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή

ΦΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ TOY BLOG ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ GDPR~ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ!

ΠΕΡΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ: ΠΡΟΣΟΧΗ! ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΝΟΜΟΣ 2121/1993 Copyright © Mia Petra

Απαγορεύεται από το δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ' οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση και ιδιοποίηση τών κειμένων μου, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη.
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΡΙΑΣ -Mia Petra-
***IMPORTANT NOTE***:The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.