Ποτέ δεν σταματούν οι Αποχαιρετισμοί. Σήμερα τυπικά η φύση αποχαιρετά τον Χειμώνα. Όμως ποτέ δεν γίνεται να απαρνηθεί κανείς ο,τι φεύγει. Κανείς δεν λησμονάει και δεν απαρνείται ακόμα και τις δύσκολες στιγμές. Εκείνες που το τιτίβισμα ενός σπουργιτιού ήταν μια μουσική όαση, μια μελωδία μέσα στο παράλογο του χειμώνα μα και της πρωινής δροσιάς.
Κι από την άλλη, πόσο εύκολα να περάσει κανείς από τη μια φάση στην άλλη; Τι να σημαίνει άραγε μια τελευταία μέρα μιας εποχής; Πως να της χαριστεί τόσο εύκολα της αμέσως επόμενης; Κλείνουν οι λογαριασμοί τους με μια...σεμνή "τελετή" παραλαβής-παράδοσης εποχών;
Φεύγουν ομαδικά τα αποδημητικά πουλιά; Κάνουν νομάδες και ασκήσεις έκτακτης ανάγκης, σε περίπτωση που χρειαστεί να αντιμετωπίσουν ειδικές συνθήκες; Κι αν σήμερα φεύγουν κάποια πουλιά κι ανοίγουνε φτερά για άλλες πολιτείες, όλο και κάποια άλλα θα μένουν εδώ, επάνω στα σύρματα της προσδοκίας μας, έτσι, να μας χαρίζουν την ελπίδα, που πεθαίνει τελευταία.
Η Ζωή, απρόβλεπτη όπως πάντα, δε δίνει λογαριασμό, δεν παίρνει λογαριασμό. Είναι απίστευτα ξεροκέφαλη και μπαμπέσα και κανένας συμβολισμός δε χωράει στο διεστραμμένο της μυαλό. Αυτή εκεί, το χαβά της. Ο,τι έχει αποφασίσει θα το κάνει, ο κόσμος να χαλάσει! Τι εποχές και κουραφέξαλα. Ο,τι γράφει δεν ξεγράφει. Ζωή είναι ο,τι συμβαίνει ενώ εσύ κάνεις άλλα σχέδια.
Τελευταία ημέρα του χειμώνα λοιπόν κι αποχαιρετώ έναν φίλο, που η μοίρα διάλεξε να μας τον στερήσει σήμερα, πάνω που περιμέναμε ουσιαστικά την Άνοιξη. Με μια καρδιά μολυβένια και χωρίς να έχω κλείσει μάτι απόψε, προσπαθώ να χωρέσω μέσα στο στενοκέφαλο μου, πως οφείλω να πω ένα αντίο. Με τι καρδιά να σ' αποχαιρετίσω, με τι καρδιά τραγούδι να σου πω.
Δεν υπήρξε στενή φιλία ανάμεσα μας. Απλά, ήταν ένας νέος άνθρωπος που δεν είχε βλάψει ποτέ κανέναν, ήτανε πάντα με το χαμόγελο στα χείλη και με μια γυναίκα που ήξερε επίσης μόνο το χαμόγελο και την καλή κουβέντα. Ένα ζευγάρι έξω καρδιά. Ένα ζευγάρι σπουργίτια πάνω σε συρματόπλεγμα. Πως αποχαιρετάς αλήθεια το ένα σπουργίτι, που να βρεις τα λόγια;
Έχει κάνα νόημα να παραστεί κανείς σε μια κηδεία, μόνο για να τον δουν κάποιοι ότι πήγε; Δεν θα το κάνω ποτέ αυτό. Έχω την άποψη πως, αν δεν έχεις παραστεί στις χαρές κάποιων ανθρώπων, δεν σου επιτρέπεται να παραστείς στον Πόνο τον ανείπωτο, στο πένθος το βαρύ.
Λέω να αποχαιρετήσω από μακριά έναν φίλο, που χθες κάποιος του έκοψε άδικα το νήμα.
# Ζωή είναι ο,τι συμβαίνει ενώ εσύ κάνεις άλλα σχέδια: John Lennon #
Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι φεύγουν τόσο ξαφνικά κι ανέλπιστα από κοντά μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον καιρό ο πόνος αμβλύνεται, όμως υπάρχουν πάντα οι στιγμές που εκείνοι μας συντροφεύουν...
Ίσως ο Θεός τους αγαπούσε πολύ γι'αυτό τους παίρνει νωρίς...
Αυτός ο Θεός πολύ παράδοξα εκδηλώνει την αγάπη του δυστυχώς... Καλή σου μέρα Σοφία μου.
ΔιαγραφήΚαλημέρα Πέτρα μου, όμορφα τα λόγια σου...καλό παράδεισο να έχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ωραιοζήλη και να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΠολύ ευαίσθητη στο θέμα που έβαλες, για παρόμοιους λόγους, αλλά το άτομο που έφυγε, πολύ - πολύ δικό μου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά η πίστη μ και η οπτική μου για τη ζωή & το θάνατο, με βοηθούν πολύ...η σφραγίδα του γύρω μου και μέσα μου, παντού δίπλα μου όλες τις ώρες, περισσότερο κι από όταν ζούσε, γελάω με τις χαρές μας, κλείνω τα μάτια και τον βλέπω.Κανείς δεν πεθαίνει τελικά, παρά μόνο αν λησμονηθεί.Αν είχα το τρόπο δεν θα πήγαινα ούτε εγώ στη κηδεία, αλλά βλέπεις δεν μπορείς να μην πας στην κηδεία του πατέρα σου.Εύχομαι να μην τον αφήσεις εσύ να πεθάνει, μέσα σου... κι όχι μην πας στη κηδεία..η γυναίκα του(δεν ξέρω και τι σχέση έχεις μαζί της) θα χρειαστεί τη παρουσία σου περισσότερο μετά, όταν τελειώσουν τα τελετουργικά και όλοι γυρίσουν στις ζωές τους.Φιλιά ..
Καλημέρα και σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη. Η άποψη σου είναι πολύ φιλοσοφημένη και είναι καλό που τη μοιράζεσαι μαζί μας. Να είσαι καλά. Σε φιλώ!
Διαγραφήκαλημέρα πέτρα μου ..συλληπητήρια για τον φίλο σου σε χαιρετώ φίλη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικόλα καλημέρα και να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΚαλή δύναμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δύναμη στη γλυκιά του σύζυγο και στα τρία τους παιδιά....
ΔιαγραφήΔύσκολοι οι αποχαιρετισμοί... κι αν οι μέρες , οι εποχές αποχωρούν γλυκά η των ανθρώπων αναχώρηση μοιάζει με βίαιο ξερίζωμα .... γιατί γνωρίζεις πως είναι οριστικό κι αμετάκλητο το επικείμενο ταξίδι τους . Θα διαφωνήσω όμως ριζικά μαζί σου για το σκεπτικό πως αφού δεν έχουμε παραστεί στις χαρές, είναι υποκριτικό να παραστούμε στον θάνατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην χαρά Πετράκι μου τρέχουν όλοι, να πιούν και να γελάσουν... στην αρρωστια και στον θάνατο λίγοι στέκονται εκεί για το αντίο και δεν είναι υποκριτικό αν μια διακριτική παρουσία χαιρετήσει κάποιον που φεύγει.
Λυπάμαι γιατί είναι το δεύτερο περιστατικό που ακούω , να φεύγει ένας άνθρωπος .... μέσα σε δυο μέρες...
και μάλιστα μέσα από δυστύχημα.... Έτσι έκοψε και το νήμα της ζωής ένας παπούς με αγροτικό από έναν
άνθρωπο που μόλις είχες πάρει την σύνταξή του και επιτέλους θα απολάμβανε την γαλήνη του σπιτιού του...
Δεν αντέχεται πια αυτό...
Καλημέρα Πετράκι μου...πραγματικά λυπάμαι...
Λεβίνα καλημέρα. Εκφράζοντας την προσωπική μου άποψη, δε νομίζω πως στις χαρές τρέχουν όλοι (αν και ανοίγουμε κι άλλο κεφάλαιο εδώ). Επίσης πιστεύω πως στα δυσάρεστα πολλοί πηγαίνουν και για άλλους λόγους, ας πούμε κοινωνικούς, κι εγώ δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό. Εν πάση περιπτώσει, ο καθένας πράττει όπως νιώθει.
ΔιαγραφήΠετράκι μου συμφωνώ απόλυτα πως ο καθένας πράττει όπως αισθάνεται και μια και δεν είμαι άνθρωπος των τύπων και των κοινωνικών κανόνων κι όσοι με γνωρίζουν προσωπικά το έχουν μάθει αυτό καλά κι εγώ θα έκανα ότι μου έλεγε η καρδιά μου στην συγκεκριμένη στιγμή, είτε πρόκειται για χαρά , είτε για λύπη.
ΔιαγραφήΕίναι μεγάλα κεφάλαια όλα αυτά για να ανοίξει κάποιος συζήτηση και επιγραμματικά μιλώντας αφήνουμε πολλές παραμέτρους εκτός… αλλά και πάλι ούτε γίνεται διεξοδική συζήτηση μέσα από σχόλια…
Έχεις δίκιο. Αλλά για να μην αφήνω λανθασμένες εντυπώσεις από τα γραφόμενα μου, γράφω στα σχόλια ότι δεν είμαι άνθρωπος του στενού περιβάλλοντος του αδικοχαμένου φίλου κι έτσι αποφάσισα να κρατήσω απόσταση από τα τυπικά, γιατί πιστεύω πως πολλοί που δεν είναι άνθρωποι κοντινοί, πηγαίνουν για το φαίνεσθαι και μόνο.
ΔιαγραφήΜμμμμ βαρυ το κλιμα σημερα και αισθανομαι καπως περιεργα γιατι ηρθα με ακρως χιουμοριστικη διαθεση και σε ανταπαντηση στο χθεσινο σου ποστ αφησα ενα χαμογελαστο σχολιο. Δεν ειχα φανταστει ομως....
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπαμαι τοσο πολυ! Σε αυτες τις καταστασεις δεν υπαρχουν λογια. Τουλαχιστον οχι για μενα. Προσευχομαι μαζι σου ο Θεος να δωσει δυναμη στους συγγενεις και να συγχωρει την ψυχη του.
Φιλακια πολλα και παρηγορα!
Εγώ στο έγραψα στο προηγούμενο σχόλιο, αλλά δεν το είδες... Το θέμα είναι ότι μιλάμε για έναν άδικο θάνατο (και ποιος είναι δίκαιος αλήθεια;;...) αλλά επειδή ήταν δυστύχημα και αφορούσε τη ζωή ενός νέου ανθρώπου, δε χωνεύεται με τίποτα...
ΔιαγραφήΥ.Γ Την ψυχή του άλλου -που τον σκότωσε- ας συγχωρήσει ο Θεός. Το παλικάρι ήταν μια χαρά άνθρωπος....
Δεν θέλω να πηγαίνω ποτέ στις κηδείες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συμφωνώ με όλο αυτό το πράγμα που γίνεται σε αυτές!
Οι άνθρωποι όταν ζούνε πρέπει να είμαστε εκεί και όχι να τρέχουμε να τους αποχαιρετήσουμε την τελευταία τους στιγμή, αυτή είναι για τους πολύ κοντινούς ανθρώπους που έχουν ανάγκη για ένα κλείσιμο επίσημο ίσως.
Προσωπική μου γνώμη πάντα!
Εχω θυμώσει με τον εαυτό μου κάποια στιγμή όταν έχασα έναν φίλο μου πρόσφατα και έλειπα απο την ζωή του αρκετό καιρό και πήγα στην κηδεία του.
Ένοιωσα τόσο άσχημα εκεί σαν να ήμουν κάποιος εντελώς ξένος.
Θύμωσα με τον εαυτό μου και έφυγα τρέχοντας.
Το αντίο μου το είπα μόνη μου μετά.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει συνταγή ότι νιώθει ο καθένας κάνει σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει λάθος και σωστό.
Υπομονή πετροκόριτσο και θα τον χαιρετήσεις κάποια στιγμή μόνη σου με κάποιο τρόπο!
Πολλά πολλά πολλά φιλιά!
Μα κι εγώ Έλενα μου, δεν μιλάω για κοντινό άνθρωπο, γι' αυτό δεν βρίσκω και τον λόγο να πάω. Θα ήταν -όπως είπα πιο πάνω- σαν κοινωνική υποχρέωση και δεν το νιώθω καθόλου σωστό. Σε φιλώ.
Διαγραφήοσο διαβαζα τοσο φοβομουν την καταληξη αυτης της αναρτησης...κριμα πραγματικα...κουραγιο στπυς δικους του ανθρωπους και καλο ταξιδι στην ψυχη του...παντως ειναι πολυ αδικο...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα κανεις οπως νιωθεις,του εχεις ηδη αππδωσει ευαισθητα και με σεβασμο φορο τιμης.
υ.γ. με το στεφανο κανενα νεο;
Ναι ρε γαμώτο. Πολύ άδικο. Νέος και καλός άνθρωπος. Πολύ άδικο και δεν το πιστεύω με τίποτα...
ΔιαγραφήΥ.Γ Θα έχω νέα σύντομα για το παιδί, πολύ σύντομα. Σε φιλώ κι ευχαριστώ!
Πετρουλα μου σε σχεση με αυτο που με ρωτησες, μπαινεις στο μπλογκ και στα δεξια εχει κατι μαυρα κουτακια, που πρεπει να ακουμπησεις πανω το ποντικι για να βγουν πιο εξω, ειναι με τη σειρα Ετικετες, Πληροφοριες, Εγγραφη. Νομιζω αν πατησεις στο εγγραφη θα γινεις κι εσυ μελος! Θα χαρω πολυ! Τωρα για διαφημιση... τι να πω, πως να το διαφημισω;
ΔιαγραφήΦιλακια!
Περιττό να σου πω πως προσπάθησα και δεν τα κατάφερα...
ΔιαγραφήΑνοίγουν 2-3 ενδείξεις και δεν βγάζω άκρη!
Θα προσπαθήσω και κάποια άλλη στιγμή.
Λυπάμαι πολύ Πέτρα. Πραγματικά. Είναι αβάσταχτο να φεύγουν άδικα νέοι, καλοί άνθρωποι που αφήνουν πίσω οικογένεια και φιλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ για το θέμα της κηδείας. Ναι, δεν πάμε φυσικά για να μας δουν. Αυτό είναι τραγικό. Πάμε γιατί το νιώθουμε και για να μοιραστούμε μαζί τους τη λύπη, ασχέτως αν δεν ήμασταν στη χαρά.
Βέβαια το μεγαλύτερο θέμα είναι το μετά. Μετά που περνάνε οι πρώτες μέρες και μένουν οι εναπομήναντες μόνοι με τις αναμνήσεις τους. Δεν έχει σημασία αν ήσασταν κολλητοί. Σημασία έχει η θέληση να τους συμπαρασταθείς ώστε να ξεπεράσουν όσο πιο ανώδυνα γίνεται τη θλίψη τους. Αν μπορείς τότε να βοηθήσεις, είναι ακόμα πιο σημαντικό.
Να αναπαυθεί ο φίλος σου εκεί ψηλά εύχομαι.
Όπως λες Δήμητρα μου, σημασία έχει το μετά. Κι επειδή δεν ανήκω στο στενό περιβάλλον, προφανώς και δε νιώθω ότι πρέπει να παραβρεθώ στην κηδεία. Στις κηδείες πάνε πολλοί, κι από την άλλη μέρα εξαφανίζονται.. Είπαμε, όπως νιώθουμε αφενός κι αφετέρου, ανάλογα και τη σχέση που έχουμε με τους ανθρώπους. Πολλά φιλιά.
ΔιαγραφήΚαλημέρα Πετρουλίνι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά ο πόνος κι χαρά συμβαδίζουν
κάποιες φορές και σου δίνουν πάσα
κι οι δύο!!!!!
φιλάκι και καλό ταξίδι στον φίλο σου
Ναι, η ζωή τελικά είναι πολύ π@υτ@ν@, δε χαρίζεται εύκολα και ιδίως στους καλούς ανθρώπους γαμώτο... Καλημέρα Ελένη μου.
Διαγραφήτους φίλους τους "βλέπουμε" στη λύπη. τους καταλαβαίνουμε, όμως, αν είναι πραγματικοί φίλοι στη χαρά. το πιστεύω ακράδαντα αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πένθος, η λύπη δεν έχει να κάνει πάντα με τη φυσική παρουσία. με το που δεν θα πας δεν σημαίνει πως δεν λυπάσαι πολύ. ίσα-ίσα που πολύ πιθανόν να λυπάσαι πολύ περισσότερο από κάποιους που θα είναι εκεί...
σφιχτή αγκαλιά Πετρουλίνι μου.
Βίκυ μου, έχουμε ακριβώς την ίδια άποψη! Την ολόιδια όμως! Δε χρειάζεται να πούμε τίποτα άλλο... Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΈχω πάντα αναπάντητο το ερώτημα αν στις κηδείες πηγαίνουμε για να αποχαιρετήσουμε το θανόντα ή για να συμπαρασταθούμε στους οικείους του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα για τον άνθρωπο και την οικογένειά του.
Είναι οι φορές που ζωή δε βάζει θαυμαστικό, κόμμα ή ερωτηματικό, αλλά μόνο τελεία.
Και για τα δυο πιστεύω πως πηγαίνουμε, αλλά είναι και δική μας ανάγκη πιστεύω. Είπα όμως και πιο πάνω, πως δεν μιλώ για άνθρωπο του περιβάλλοντος μου, γι' αυτό θεωρώ πως είναι καλύτερα να μην πάω. Ξέρω πάρα πολλούς που θα πάνε από περιέργεια (έστω κι αν ακούγεται διαστροφικό) κι εγώ δεν θέλω να είμαι δίπλα σε τέτοιους ανθρώπους.
ΔιαγραφήΚαλό Παράδεισο στην ψυχούλα του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Πετροκόριτσο μου...
φιλί τρυφερό
Καλημέρα Άμυ μου και να είσαι καλά....
ΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι, κορίτσι μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κουράγιο σε αυτούς που έμειναν πίσω...
Να είσαι καλά Γιάννα μου.
ΔιαγραφήΕγώ πάντως έχω πολύ οργή, γιατί πήγε από αμελή οδηγό κι αυτό με σαλτάρει....
Με σόκαρες ακόμα περισσότερο...
Διαγραφή==Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να αναπτύξουμε το θέμα της οδικής συμπεριφοράς/εκπαίδευσης/αδιαφορίας...==
(Μην κρατάς μέσα σου την οργή... Φώναξε, ξέσπασε...)
Αγκαλίτσα στοργική...
Προς το παρόν είμαι στο στάδιο της κατάρας κι αν θέλει ο Θεός ας με συγχωρέσει, γιατί του τα 'χω κι αυτουνού πολύ μαζεμένα... Σκ@τ@ τα έχει κάνει, τι να λέμε....
ΔιαγραφήΠέτρα μου είναι τόσο λίγα και φτωχά τα λόγια σε τέτοιες στιγμές.. Ειδικά κι αν πρόκειται για τόσο άδικο θάνατο ( και ποιος είναι δίκαιος, όντως;;) Συλληπητήρια στην οικογένεια που μένει πίσω κι ας έχει καλό παράδεισο η ψυχή του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πάντα τόσο άδικη η ζωή σε τέτοιες περιπτώσεις που όσο κι αν ψάχνουμε μια λογική απάντηση δεν βρίσκουμε αφού δεν υπάρχει..
Συμφώνω απόλυτα μαζί σου για τις κοινωνικές συμβάσεις που μας θέλουν να παρευρισκόμαστε είτε σε γάμους είτε σε κηδείες για το θεαθήναι.. Οτι σου λέει η ψυχή σου κάνε κι ότι αντέχει. Δεν φαίνονται στις λύπες οι φίλοι..
Κουράγιο και καλή δύναμη πετράκι μου. Αγκαλιά και φιλί
Τουλάχιστον ένας γάμος είναι ένα ευχάριστο συμβάν (μάλλον!).
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά γλυκό μου συμπεθερόνι και καλό μεσημέρι!
Συλληπητήρια για τον φίλο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Να είσαι καλά κοπέλα μου.
ΔιαγραφήΣε τέτοιες καταστάσεις συνήθως δε θες να δεις κανέναν. Είναι τέτοιο το σοκ (όταν είναι απρόοτπο) και η θλίψη τεράστια που δε σε νοιάζει τίποτε. Ποιος θα έρθει και ποιος θα είναι απών περνάει στα ψιλά γράμματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράττεις, λοιπόν, Πετρουλίνι, σύμφωνα με αυτό που λέει η καρδιά σου.
Λυπάμαι πραγματικά για τον άνθρωπο και την οικογένειά του!!!
Σ' αυτή τη ζωή τίποτε δεν είναι δεδομένο, κι αυτό το διαπίστωσα με παρόμοιο τρόπο και το ξέρεις.
Είναι πολύ οδυνηρό!!!
Γλαύκη
Γλαύκη μου, το έχω παρατηρήσει. Οι άνθρωποι τα έχουν τόσο χαμένα, που δεν ξέρουν ποιον βλέπουν μπροστά τους, άρα, τι μένει;; Να βλέπονται οι υπόλοιποι μεταξύ τους. Είναι τυπικό και ανούσιο αυτό, ειδικά αν δεν είναι άνθρωποι της οικογένειας ή πολύ στενοί φίλοι. Τα φιλιά μου.
ΔιαγραφήΟ χαμός από αμέλεια είναι κεραμίδα κανονική. Ετσι ξαφνικά κόβεται το νήμα της ζωής σου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι
Και γενικότερα είναι κεραμίδα, πόσο μάλλον το ξαφνικό. Εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε ποτέ προετοιμασμένοι για τον θάνατο, δεν το χωράει ο νους μας... Να είσαι καλά Νικόλ μου.
ΔιαγραφήΠέτρα μου είπες το αντίο στον φίλο σου με τον καλύτερο τρόπο και όπως ήθελες εσύ...γράφοντας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά.
Φιλάκια!
Πραγματικά, είναι μια μορφή εκτόνωσης το γράψιμο, έχεις δίκιο Ελένη μου. Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΌταν ξεκίνησα να διαβάζω την ανάρτηση σκέφτηκα να γράψω κάτι αισιόδοξο, ότι από αύριο και για έξι μήνες κερδίζει το φως, αφού η μέρα θα είναι μεγαλύτερη της νύχτας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κατάληξη όμως έφερε σκοτάδι στην καρδιά μου. Συλλυπητήρια και καλή δύναμη σε αυτούς που έμειναν πίσω, να ζουν να τον θυμούνται..
Είπα να σας το φέρω....με το μαλακό... Να είσαι καλά και καλό μεσημέρι.
ΔιαγραφήΘα χαρω για την ψυχη
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συν-λυπηθω για το σαρκιο
και την ανθρωπινη απωλεια.
Ολα εν σοφια...μην το ξεχνας ΠΟΤΕ αυτο,joan μου
Διαφωνώ με την τελευταία σου πρόταση.... Έχω άπειρες ενστάσεις, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα...
ΔιαγραφήΟ αποχαιρετισμός πάντα είναι δύσκολος, αλλά νομίζω μέσ' από δω ήταν πιο ουσιαστικός Πέτρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν πολύ ευγενικό και τιμητικό γι' αυτόν, το κείμενο σου!
Συλλυπούμαι για το άδικο το ξαφνικό κι εύχομαι κουράγιο στην οικογένεια του!
Να είσαι καλά κοπέλα μου, πάντα με υγεία και δύναμη! Τα φιλιά μου με αγάπη!:))
Μα, για την οικογένεια είναι το πρόβλημα χαρά μου. Εμείς όλοι οι απέξω ζούμε ένα σοκ, που σε κάνα δυο μέρες, θα το έχουμε ξεπεράσει.... Σε φιλώ και να είσαι καλά Κατερινάκι μου!
ΔιαγραφήΚαλό του ταξίδι και κουράγιο στους δικούς του....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝεφέλη
Τι να λέμε τώρα; Δύσκολα πράγματα... Τελικά είσαι η Νεφέλη-Στέλλα; Οκ. Πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΖόρικη μέρα περνάς σήμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι η μολυβένια σου καρδιά να νιώσει καλύτερα...κάνε ότι νομίζεις πως σε βοηθάει γι΄αυτό...
**Πάντως για μένα, ο τρόπος που διάλεξες να χαιρετήσεις τον μακρινό φίλο ήταν ο καλύτερος...
Κουράγιο και δύναμη σ΄αυτούς που αφήνει πίσω...
Μια αγκαλιά σου στέλνω...
**Αννιώ**
Γλυκό μου, εγώ -κι άλλοι πάρα πολλοί- είμαστε σοκαρισμένοι μεν, αλλά για να λέμε την αλήθεια, μόνο η οικογένεια ζει το δράμα. Όλοι οι άλλοι θα πέσουμε και πάλι στα δικά μας έκαστος... Πολλά φιλιά!
Διαγραφήκουράγιο και δύναμη στην οικογένειά του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ξαφνικός θάνατος είναι μεγάλο σοκ....
καλό του ταξίδι.........
Μια τρέλα.......
ΔιαγραφήΚι αυτός ο Θεός "βοηθάει" πολύ παράδοξα... Σε φιλώ Νάσια μου και καλό βράδυ!
Κρίμα για τον άνθρωπο. Πως κόβεται έτσι απότομα το νήμα της ζωής; Πως να το χωνέψεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα για το νέο άνθρωπο....
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Σοφία μου, σε φιλώ.
Πάνε χρόνια, είμασταν ακριβώς στα πρώτα δημιουργικά μας χρόνια, όταν έφυγε ένα φίλος, πολύ κοντινός, μαζί ίσως κάθε βράδυ, δεν ήταν γιατί δεν άντεχα και δεν πήγα, εκείνη η εικόνα θα άδειαζε την παρουσία του, ήταν γιατί ήθελα να τον θυμάμαι ζωντανό, κι έτσι ακριβώς τον θυμάμαι, σαν να ακούω το γέλιο του, σαν να θαρρώ πως θα τον συναντήσω στα παλιά μας στέκια, στην επόμενη στροφή..... σίγουρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει -προσπαθεί τουλάχιστον- διαφορετικά, τον πόνο... Καλό σου βράδυ φίλε μου.
ΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν ήμουν καλή στα λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις (τι να πεις;)
Εύχομαι μόνο δύναμη και κουράγιο στους οικείους του και σε σένα.
Φιλιά πολλά.
Ούτε εγώ είμαι καλή... Μα, τι λόγια να βρεθούν άλλωστε... Καλή δύναμη στους δικούς του Έλλη μου, εκείνοι έχουν σημασία... Σε φιλώ.
ΔιαγραφήZωή σε σας... αυτοι οι αποχαιρετισμοί, αν και είναι μέσα στην ζωή... δεν είναι εύκολοι!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ οι αποχωρισμοί δεν είναι εύκολοι, υποχρεωτικοί είναι μόνο... Καλό σου βράδυ.
ΔιαγραφήΉταν νέος, ήταν καλός, δεν είχε βλάψει κανέναν, αγαπιόταν, είχε πολλά να προσφέρει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο αυτά αρκούν για να φωνάξεις ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;;;;;;
Μπροστά στο θάνατο προτιμώ να το βουλώνω.
Καλό του ταξίδι.
Σάμπως μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς;... Καλό βράδυ!
ΔιαγραφήΚαλό ταξίδι στο σπουργίτι που έφυγε και καλή δύναμη στα σπουργίτια που μένουν!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς όπως γράφεις κι εσύ <<΄Ο,τι γράφει δεν ξεγράφει>>
Σε φιλώ!
Τελικά είμαστε όλοι μας ανυπεράσπιστα σπουργίτια στο χιόνι... Φιλάκια καλή μου, πόσο καιρό είχαμε να τα πούμε ε; Να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΠέτρα μου αποχαιρέτησες το φίλο σου με τον δικό σου μοναδικό τρόπο, η παρουσία σε τελετές και λειτουργίες μου είναι κι εμένα ένα "καθήκον" που δεν μου λέει σχεδόν τίποτα, εκείνο που με εξοργίζει ατελείωτα είναι" η αμέλεια" που στερεί ζωές....ας βρεί ανάπαυση ο φίλος σου και το κουράγιο η οικογένειά του, να προχωρήσει χωρίς την παρουσία του και την προστασία του.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "αμέλεια" είναι σκέτη δολοφονία, στην κυριολεξία, και δεν ξέρω αν τιμωρείται στους αιώνες των αιώνων...
ΔιαγραφήΈχω νιώσει κι εγώ όπως κι εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι δεν υπάρχουν απαντήσεις.
Όπως δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Ενεργείς κατά πώς νιώθεις.
Βασικά αυτό που λένε για συμπαράσταση κλπ κλπ τρίχες είναι για μένα!
Στον πόνο μου δεν θέλω κανέναν εκτός από κάποιον που θα με κάνει να γαληνέψω
(θυμάσαι ένα βράδυ Σαββάτου του περασμένου Σεπτέμβρη;.. Εντάξει δεν συγκρίνονται αλλά με καταλαβαίνεις τι εννοώ).
Στη χαρά μου θέλω κόσμο εγώ! Εκεί φαίνεται ο καρδιακός φίλος: αυτός που θα χαρεί με τη χαρά σου!
Κρίμα για τον άνθρωπο!
Κουράγιο στους δικούς του.
Ο θάνατος είναι πικρό ποτήρι....
Κατάλαβα τι είπες και για κάποιο Σάββατο και όλα τα άλλα που γράφεις... Και συμφωνώ απόλυτα, περιττό να στο πω...
ΔιαγραφήΤο έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κρίμα να φεύγουν τέτοιοι άνθρωποι και να μένουν εγκληματίες, άτομα που δεν αξίζουν να λέγονται άνθρωποι..
Καλό του ταξίδι και κουράγιο στην οικογένειά του!
Γιώτα, αυτό που επεσήμανες, είναι το σπουδαιότερο κι απορώ με αυτόν τον "Ήλιο της "Δικαιοσύνης", που δεν τον βλέπω να υπάρχει τελικά στον πλανήτη γη.....
ΔιαγραφήΚρίμα κι άδικο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δύναμη στην οικογένειά του. Έχει κουπί να τραβήξει...
Φιλιά Πέτρα μου!
Πολύ κουπί....
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Μαρία.
Σε τέτοιες στιγμές τα λόγια ειναι φτωχά Πετρίνα μου... απαντήσεις δεν υπάρχουν...μόνο σιωπές ο χρόνος είναι εκείνος που θα δώσει την υπομονή στους αγαπημένους του..φιλώ σε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο Σμαράγδι μου, αλλά ας μην ξεχνάμε, υπάρχει μια..."αμέλεια" εδώ εν προκειμένω... Σε φιλώ.
ΔιαγραφήΚαλό παράδεισο να έχει και κουράγιο στην οικογένειά του....τι να πω...είναι τόσο άδικο και κρίμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Ας ελπίζουμε ότι υπάρχει κάπου αλλού ένας παράδεισος, γιατί εδώ......
Διαγραφήσοβαρά λυπάμαι για το θέμα που αναφέρεις και συμπονώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλάζω όμως θέμα και επειδή δεν έχω που να σου γράψω ήθελα να σου πω καλημέρα έδωσες ''πονο'' χτές [ μοίρασες χαρά θέλω να πω] στο μπλογκ του Νικόλα ειδικά εντάξει σε αποθεώσαμε τα σχόλια σου δεν υπήρχαν καλημέρα πετρούλααααα φιλιαααα
Αλήθεια τώρα, αν σας έφτιαξα την διάθεση πολύ χαίρομαι, γιατί εγώ προσπαθούσα να φτιάξω τη δική μου, είδες γιατί..... Πολλά φιλιά!
Διαγραφή"Καμιά ζωή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ όπως την είχε κανείς σχεδιάσει. Η τύχη δεν κατασκευάζεται, αν και η οργάνωσή της σε κάποιο χώρο εν αγνοία μας συντελείται." (Ο. Ελύτης
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί οι τύραννοι και οι παρανοϊκοί εξουσιαστές δεν παθαίνουν τίποτα και καταστρέφουν κόσμο, ποιος θα μας το πει άραγε;...
Διαγραφή