-"Γιατί , γιατί, ΓΙΑΤΙ, δεν έρχεσαι πια μαζί μου στο πρωινό τραπέζι; "
Κλαψούρισε το Φλιτζανιτησκόρης, αναδύοντας γαλατένιες ευωδιές.
- "Γιατί το αγόρι μου, δεν έρχεται για πρωινό. "
Ψιθύρισε το Φλιτζανιτουγιού,
αναστενάζοντας αναμνήσεις από καπουτσίνο.
- "Δεν πάει πια σχολείο, μαζί με το κοριτσάκι μου ; "
Απόρησε το Φλιτζανιτησκόρης, με μικρά γαλατένια δάκρυα
να σχηματίζουν σταγόνες πάνω απ' τα χείλη του.
- " Είναι μακριά, σ' ένα καινούριο σχολείο, που το λένε Παειγιασπουδές".
Στέναξε το Φλιτζανιτησμαμάς, ατμίζοντας τσάι περγαμόντο.
- "Έλα, για τελειώνετε με τις κουβέντες, θα κρυώσετε τα ροφήματά σας."
Ξερόβηξε το Φλιτζανιτουμπαμπά, μέσα από μπουρμπουλήθρες νεσκαφέ με γάλα.
"Σύντομα θα ξαναβρεθούμε όλοι μαζί στο τραπέζι. Δεν αργούν τα Χριστούγεννα "
Και γύρισε από την άλλη το χερούλι του, πριν πάρει κανείς είδηση ότι πάει να ξεχειλίσει.
-"Εγώ αποκλείεται να αφήσω ποτέ το κοριτσάκι μου να φύγει "
Πείσμωσε το Φλιτζανιτησκόρης.
- "Μην κουνιέσαι τώρα και χυθεί το γαλατάκι της!"
Είπε γλυκά το Φλιτζανιτησμαμάς.
"Τα παιδιά μας να είναι καλά, όπου και να είναι.
Και κάθε φορά που θα τα ξαναβλέπετε, εσείς θα ξέρετε πως έγιναν
μεγάλα, όμορφα και προκομμένα, χάρη και στην δική σας αγάπη".
μεγάλα, όμορφα και προκομμένα, χάρη και στην δική σας αγάπη".
Τα φλιτζάνια σώπασαν, γιατί είχε έρθει η ώρα του πρωινού.
Σε λίγο, λίγο πριν πλυθούν και μαζευτούν, το Φλιτζανιτουμπαμπά έγειρε
τρυφερά πάνω στο Φλιτζανιτησμαμάς. Και τα δυο, τόσο άδεια... Τόσο γεμάτα!...
τρυφερά πάνω στο Φλιτζανιτησμαμάς. Και τα δυο, τόσο άδεια... Τόσο γεμάτα!...
Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
Με μια από τις πιο τρυφερές όσο και συγκινητικές ιστορίες (έκλαψα...)
το Ταξίδι ενός Φλιτζανιού σήμερα με μεγάλη χαρά φιλοξενεί την Άννα-Πάρος,
μια άστεγη καταληψία (βρε Άννα, ακόμα;) αλλά και τις πολύ όμορφες φωτό της.
Η πρώτη φωτό, αλλά και εκείνη που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ανάρτηση,
είναι της Άννας, την οποία και ευχαριστώ πάρα πολύ! Σήμερα σας απαντά η Άννα.
Σήμερα ταξιδεύουμε επίσης με
τα φλιτζάνια ενός φιλοξενούμενου της Αριστέας
"Τρία χρόνια μετά" όποιος δεν ευχήθηκε, μπορεί ακόμα να το κάνει εδώ!
τα φλιτζάνια ενός φιλοξενούμενου της Αριστέας
"Τρία χρόνια μετά" όποιος δεν ευχήθηκε, μπορεί ακόμα να το κάνει εδώ!
Προσεχώς ακολουθεί ξενάγηση στο εξωτικό Βιετνάμ!
❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫
Αυτοί οι διάλογοι, πόσο γνωστοί μου φαίνονται, πόσο οικείοι... αχ! Συγκινήθηκα πολύ!!! Μπράβο στην Άννα, για το υπέροχο συναισθηματικό ταξίδι της!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά γλυκά φιλιά και στις δυο σας
Μαρίνα
Κι εσύ στο κλαμπ των μαμάδων, Μαρίνα μου;
ΔιαγραφήΑχ! αυτά τα Μαμαδοφλιτζάνια, πόσο συναίσθημα χωράνε!... ❤
βρε τα φλυτζανακια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήεντωμεταξυ η αρχη μου ξεκινησε το τραγουδι που αγαπω γιατι δεν ερχεσαι ποτε οταν σε θελω
τελικα πολυ σουξε τα φλυτζανια
χιχιχι
καλο πσκ
φιλια πολλα
Όλα τα παραπονάκια, μ'ένα "γιατί" ξεκινάνε, Κική μου...
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ!
Όμορφη ιστορία....και με υπέροχα νοήματα..."τόσο άδεια και τόσο γεμάτα"
ΑπάντησηΔιαγραφήΏρα να φτιάξω πρωινό ;)
Καλή σας μέραααα!!!
υ.γ. Υπέροχη η δεύτερη φωτογραφία...θέλω κι εγώ τέτοιες κούπες!
Το παθαίνουν αυτό οι καρδιές που αγαπούν, νομίζω.
ΔιαγραφήΝα γεμίζουν, αδειάζοντας.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Αχ, βρε Πετράδι! Αχ! Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου! Γλυκιά και συγκινητική!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Πάντως, στιγμιαία, κι εγώ το τραγούδι του Αλκίνοου σκέφτηκα στο ξεκίνημα!)
;-)
ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά!
Επανήλθα γιατί ήμουν σίγουρη πως αντί για Αννούλα έγραψα Πετράδι!
Διαγραφή(Αμάν πια! Γερνάω και ξεχνάω! Αλλά αν θυμηθώ...!)
;-)
Το "Πετράδι", δικαίως μνημονεύεται, αφού μας έχει ανοίξει το σπιτικό του! Αλλιώς, τον καφέ θα τον πίναμε στο πόδι ;-)
ΔιαγραφήΣσσσμουτς κι από μένα!
ΔιαγραφήΚαλημέρα κορίτσια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γουστόζικη η ιστορία σου Αννούλα μου
Αχ πόσες συζητήσεις δεν έχουν γίνει μ' ενα
φλιτζανάκι στο χέρι ....
φιλώ σας ♥
Το φλιτζανάκι ζεσταίνει το χέρι, κι η συζήτηση την καρδιά, Ελένη μου.
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Μια ιστορία τόσο αληθινή ,μου θόλωσαν τα μάτια ,τα βλέπω διπλά ειδικά σήμερα ....ένας κόμπος με πνίγει ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι η Αννούλα να βρει τη θέση που της αξίζει ,όσο το δυνατόν πιο γρήγορα !
Ας πιούμε μια γουλιά ζεστή σοκολάτα, φίλη μου, να λυθεί ο κόμπος!
ΔιαγραφήΣτην υγειά των παιδιών μας!! ❤
Ποιος συγκίνησε ποιον τώρα, Άννα! Ξέρεις τι λέω; Να στείλεις το Φλιτζανιτουγιού στο γιο να του κάνει παρέα, και κάθε πρωί που πίνει τον καπουτσίνο του να αισθάνεται ότι βρίσκεστε όλοι μαζί! Κι έννοια σου, έρχονται και τα Χριστούγεννα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Εσύ καταλαβαίνεις πολλά, διαβάζεις τα μύχια της ψυχής μου, σου το έχω ξαναπεί Σοφία μου! Όταν συζητώ μαζί σας, έρχονται νωρίτερα τα Χριστούγεννα!! :-)
ΔιαγραφήΤο φλιτζανιτησμαρίας, σ' ευχαριστεί πολύ για το ρόφημα συγκίνησης που μας πρόσφερες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά από ομόφωνη απόφαση, σε ανακηρύσσουμε το πιο ωραίο φλιτζάνι του σερβίτσιου!
Πολύ μας συγκίνησες Αννούλα ♥
Το Φλιτζανιτησάννας, υποκλίνεται στην Χρυσηπένα της παρέας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά, με άρωμα εξωτικής σοκολάτας, Μαρία μου!!
Φλιτανο-οικογένεια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να βρισκόσαστε πάντα ακόμα κι αν αναγκαστικά χωριζόσαστε για λίγο!
Είναι πολύ γούτσου -γούτσου όλο το κείμενο και το λάτρεψα. Αλλά το γνωρίζεις ήδη ;-)
Φιλάκια πολλά Αννούλα της καρδιάς μας! ♥
Να είσαι καλά , Μπουκλούλα μου!
Διαγραφή"Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε "
γιατί τίποτα δεν χάνεται, " όσο ζούμε και πονάμε "...! ❤ https://youtu.be/596Z0ELUXAI
Το λένε Μοίρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φλιτζανάκια ανοίγουν φτερά και πετούν και οι μαμαδομπαμπάδες την κάνουν ...από κούπες!
Φιλιά και στις δυό σας.
Αχ! Πετρή μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ τώρα,
"θα σπάσω κούπες για τα λόγια πού'πες "...!!!...
Ε! Σπιτονοικοκυρά Petra!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν εμφανίζεσαι;
Παρακολουθείς αφού!
Με μεγάλη συγκίνηση γράφω το σχόλιό μου για το υπέροχο κείμενό σου ΄Αννα μου, και τα δικά μας φλυτζάνια σμίγουνε στο οικογενειακό τραπέζι στις γιορτές.... κι εγώ κάθε πρωϊ καλημερίζω τα φλυτζάνια των κοριτσιών μου ,μόλις ανοίγω το ντουλάπι για να πιάσω το δικό μου....στριμωγμένο ανάμεσα στο φλυτζάνι του μπαμπά και την τσαγιέρα....Σε φιλώ όπως και την Πέτρα για την έξοχη ιδέα της και τη θαυμάσια φιλοξενία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την ευχή να μην χάσουμε ποτέ την αίσθηση της γιορτής στο σμίξιμο της οικογένειας, σε καλημερίζω Κλαυδία μου.
ΔιαγραφήΕύχομαι το σερβίτσιο σου Άννα μου, να είναι πάντα γερό και δυνατό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι συ να είσαι καλά να μας σερβίρεις με καμάρι, γενναίες δόσεις δυνατοσυναίσθημα!!!
Το βρήκα καταπληκτικό και θα ήθελα λίγο ακόμα από τη συνταγή της καρδούλας σου!
Καλό βράδυ!
Οι άνθρωποι, Ινώ μου, είμαστε όπως το είπες σαν σερβίτσια, εύθραυστοι.
ΔιαγραφήΤο συναίσθημα όμως, κραταιό κι ακατάλυτο, μένει δυνατό πάντα. Αρκεί να το απελευθερώσουμε...
Άννα μαζί με την φλιτζανοοικογένεια μας χάρισες ένα πολύ τρυφερό κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά στην οικοδέσποινα και σε σένα.
Πολλά φιλιά κι από μένα, καλή μου Ελένη.
ΔιαγραφήΟ,τι διαθέτω κι εγώ χαρίζω και χαίρομαι μ'αυτό!
Αγαπησιάρικη οικογενειακή και τρυφερή φλυτζανοκατάσταση !!! Μοναδικά συναισθήματα σχέσεων και αγάπης ένθεν και ένθεν !!Να είσαι καλά Αννα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σχέσεις αγάπης είναι όλη μας (η μόνη) περιουσία, ψέματα;
ΔιαγραφήΚαλημέρα Νικόλ μου!
Αχ με το καλό να ανταμώσετε ξανά!! Είναι πολύ όμορφο όμως που ξέρουν τα παιδάκια σου πως έχουν μια οικογένεια να τα περιμένει.. :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ, Χριστίνα Ανδρομέδα!
ΔιαγραφήΜακάρι να έρθει η μέρα που να μην υπάρχει στον κόσμο παιδί χωρίς οικογένεια...
Καλή σου μέρα!
Αγαπημένες φίλες, Κλαυδία, Ινώ, Ελένη, Nikol και Χριστίνα Ανδρομέδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά την χθεσινή νύχτα, μου είναι δύσκολο να σας απαντήσω με την χαρούμενη κι αισιόδοξη διάθεση που θα ήθελα. Σας ευχαριστώ θερμά για την ευγενική σας παρουσία και τα καλά σας λόγια.
Όταν ξαναβρώ την δύναμη, θα απαντήσω και προσωπικά στην καθεμία.
Ως τότε, θέλω μόνο να μεταφέρω κάτι που διάβασα και με εκφράζει απόλυτα :
"Δεν καταλύεται το σκοτάδι με σκοτάδι, παρά μόνο με Φως.
Δεν καταλύεται το μίσος με μίσος, παρά μονάχα με Αγάπη! "
Γιατί στον κόσμο που ζούμε, θέλει κότσια για να είσαι μαχητής της αγάπης.
Σας φιλώ.
Τι γλυκιά ιδέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Φλιτζάνιτουγιου θα γεμίζει πού και πού, όταν εκείνος το έχει πραγματικά ανάγκη, όπου θα έρχεται να το βρει...
Η Φλιτζανοοικογένεια θα ξέρει ότι εκείνος περνά ίσως τα πιο όμορφα χρόνια του!!!
Το Φλιτζάνιτησμαμας θα έχει το νου του στο Φλιτζανιτησκόρης τώρα να έχει γάλα πάντα φρέσκο...
Φιλιά πολλά, Αννούλα, και να είναι υγειή και τυχερά τα Φλιτζανοπαιδιά σου!!!
υ.γ.
Ελπίζω να είσαι καλά, μετά από αυτό που διάβασα παραπάνω...
Καλημέρα Γλαύκη μου, τι καλά που ήρθες!
ΔιαγραφήΈτσι είναι, όπως το λες. Α! Και να ξέρεις :
Στο ντουλάπι μου, εκεί κοντά στον όμορφο μελωδό σου που μου φτιάχνει τα πρωινά, υπάρχει μια φλιτζανοπαρέα που περιμένει πάντα εσένα και την οικογένειά σου! ❤
Καλημέρα κι από μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα, η ιστορία σου, όπως έγραψα, με συγκίνησε πολύ.
Έκλαψα όταν τη διάβασα. Τρυφερή και ρεαλιστική... :)
Βέβαια, θα συμφωνήσω μαζί σου κι εγώ, πως από χθες το βράδυ
σαφώς και έχουμε χάσει λίγη ακόμα από την αθωότητα μας (αν είχε απομείνει και τίποτα)
Γλαύκη, η Άννα αναφέρεται στο νέο μακελειό τού Παρισιού, αν δεν απατώμαι..
Την καλημέρα μου σε όλες και σε όλους, χωρίς να ξέρω τι άλλο να πω... :(
Ναι, Petra, σ αυτό αναφέρομαι. Που δεν είναι παρά μια κορώνα, στην παγκόσμια προσπάθεια επικράτησης του τραγουδιού του Σκοταδιού.
ΔιαγραφήΌμως εμείς γεννηθήκαμε στην χώρα του Φωτός! Δεν θα αφήσουμε την ψυχή μας να παίξει στον σκοπό τους!
Επανέρχομαι σύντομα!!
Επανέρχομαι για να σ' ευχαριστήσω (μα πού το είχα το μυαλό μου) για την φιλοξενία σου και την υπέροχη παρουσίαση στο φλιτζανοπαραμυθάκι μου.
ΔιαγραφήΑς κάνουμε ότι μπορούμε για να ζήσουν κάποτε ειρηνικά όλες οι οικογένειες του κόσμου.
Άννα, δεν έκανα κάτι σπουδαίο,
Διαγραφήτο σπουδαίο ήταν το κείμενο κι αυτό ήταν δικό σου!
Συνεπώς εγώ σε ευχαριστώ και εις άλλα με υγεία! ;)
Ταφλιτζάνιατωνπαιδιών , καιρό τώρα είναι αχρησιμοποίητα γιατί είναι πλέον στα σπιτικά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πάντα στη θέση τους , όπως και όλα τα άλλα πράγματα τους που δεν θέλω να τα πειράξω!
Συγνήθηκα πολύ με την ιστορία σου Άννα μου!!!!
Ας είναι καλά τα παιδιά όλου του κόσμου κι ας μένουν αχρησιμοποίητα τα φλυτζάνια τους.
Μετά τα χθεσινά, δυστυχώς πολλά θα μείνουν για πάντα στο ράφι τους.
Να είσαι καλά!!!!!!
Σε φιλώ!
Καλημέρα αγαπητή Ρένα.
ΔιαγραφήΤα φλιτζανιατωνπαιδιών, όλου του κόσμου, ας είναι πάντα γεμάτα από την αγάπη μας. Μήπως όλα δεν είναι παιδιά μας;
Ελα βρε Αννα!!! Τι υπέροχη η φλυτζανοκουβέντα!! Ελιωσα λέμε από τρυφεράδα και γλύκα!!! Πόσο όμορφη και αγαπησιάρικη η ιστορία σου η φλυτζανάτη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που πλησιάζουν και γιορτές μακάρι να σμίξουν πιο γρήγορα τα φλυτζανάκια!! ;)))
Φιλάκια πολλά και στις δυο σας κορίτσια μου!!!
Ευχαριστώ Μαριλένα μου. Κι όποτε θες, κερνάω σοκολάτα ρόφημα σε σπέσιαλ κούπα!
Διαγραφή"Τα παιδιά μας να είναι καλά, όπου και να είναι. "
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς Άννα μου!!
Πόσο τρυφερή η ιστορία σου και πόσο με άγγιξε!!
Φιλιά πολλά!!
Αυτή η ευχή, Μαρία μου, για τα παιδιά όλου του κόσμου. Να είναι καλά!!
ΔιαγραφήΦιλιά κι από μένα! :-)
Μα τι τέλεια φλυτζανοϊστορία!!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Να είσαι καλά, αγαπητή φίλη.
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά και σε σένα!
Η πιο ομορφη οικογενειακη φλιτζανοιστορια.. που διαβασαμε.. Αννα μου.. εστω και αργα δεξου και τα δικα μου μπραβο... να είσαι καλα και να περνας ομορφα παντα οτι και να κάνεις Αννουλα...φιλακιαααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν είναι αργά για μια όμορφη φλιτζανοκουβέντα, Ρούλα μου!
ΔιαγραφήΣ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Μακάρι να μπορούσαμε να τα πούμε, πάνω από ένα φλιτζάνι καφέ...
Πολλά φιλιά και από μένα...