Εμένα δε θα με κρατήσει κανείς να μην πάω το Πάσχα στη Κρήτη

Όχι, το φαντάζεσαι; Η θερμοκρασία στους 28 βαθμούς, η ρακή ράιθρου, κάθε μερικά μέτρα πέφτεις επάνω σε μια σούβλα, οι μπαλωθιές σκάνε κάθε μερικά δευτερόλεπτα, και τον αέρα σκίζουν μαντινάδες μαζί με  μαλεβιζιώτικους "όπα τού Λεωνίδα η κοντυλιά έχει περίσσα χάρη, γιατί με τέχνη το κρατεί στη χέρα το δοξάρι" Στον έβδομο ουρανό η καρδιά σου!

...ή κάπου στο έβδομο σύννεφο κοιμάσαι κι ονειρεύεσαι κακομοίρη! Είναι αυτά όνειρα ρε άνθρωπε; Γιά σύνελθε λίγο και προσγειώσου. Πάσχα στο χωριό τέλος. Και να σου πω και την αλήθεια;  Πού θες να τρέχεις πασχαλιάτικα; Τις συνέπειες τις ξεχνάς; Που θα πας στο χωριό -στο κάθε χωριό- μετά από κάνα δυό χρόνια χονδρικά, και θα αντικρύσεις περασμένες μου αγάπες τού καιρού χαλάσματα, και θα πας να μπεις μέσα στο σπίτι και θα σε υποδεχθούν νυχτερίδες κι αράχνες γλυκιά μου! Και τρέχα για σκούπες και σφουγγαρίστρες, τρέχα να ασβεστώσεις ό,τι ασβεστώνεται, τρέχα να πλύνεις σεντόνια και κουρτίνες, τρέχα να βγάλεις το αρνί από το αυτοκίνητο, τρέχα να το καθαρίσεις, τρέχα να φτιάξεις τ' άντερα και τα συκώτια θα ξεράσω Παναγία μου!, τρέχα να στήσεις τη σούβλα, τρέχα να κατσικωθείς 7-8 ώρες στον ήλιο, για να γίνει τί; Για να σου στρωθεί η κουμπάρα που όλη μέρα στον καθρέφτη της κοιτιέται κι από μόνη της αγαπιέται, να πιάσει πρώτη θέση στο στασίδι, άντε και στην υγειά τού κορόιδου. Κάποιος σοφός τα σκέφτηκε όλα αυτά πριν από σένα..

Κάποιος, που, για να σε απαλλάξει από τρελή κούραση και ταλαιπωρία, "φρόντισε" το πριν με κάθε λεπτομέρεια: εφάρμοσε τη γνωστή μέθοδο "κάνω ό,τι μου καπνίσει κι ό,τι κατεβάζει η άδεια γκλάβα μου", κοινώς γιατρούς δεν παίρνω, ΜΕΘ δε φτιάχνω, σε κλείνω εσένα μέσα 6 ολόκληρους μήνες, σου πουλάω διαγγελματικά φούμαρα, οι ασθενείς πεθαίνουν στους διαδρόμους, τα κρούσματα έχουν φτάσει στο Θεό, αλλά κάνε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός ξαφνικά το  ξημέρωμα τής 15ης Μαϊου! Πες μου ότι δεν παθαίνεις ένα deja vu γαμώ το κέρατό μου!!!

Αλλά όχι, πριν απογοητευτείς ότι ζεις ξανά την ημέρα τής Μαρμότας, σκέψου μήπως αυτός ο κάποιος σε δουλεύει για το καλό σου.. Διότι "σό λέει" (Χατζηχρήστος/Ζήκος) δε βαρέθηκες να ζεις κάθε χρόνο την ίδια ρουτίνα με τα πανομοιότυπα Πάσχατα; Αν δε θες να έχεις να θυμάσαι κάτι διαφορετικό, το λες κι αχαριστία, ανθρωπάκι ποταπό! Με μαθηματική ακρίβεια, ποιό Πάσχα θα 'χεις να θυμάσαι; Εκείνο που ήταν όμοιο με το 23ο και το 47ο και το 55ο τής ζωής σου ή εκείνο που θα 'χεις να λες στα εγγόνια σου με νοσταλγία "αχ, δε θα ξεχάσω ποτέ το (δεύτερο!) Πάσχα που ένας τραγιΚούλης μάς είχε κλείσει μέσα κι εκείνος αρμένιζε, κι εμείς ψήναμε κοκορέτσι στο τριάρι με βεράντα στο κλιμακοστάσιο, κι από την απέναντι βεράντα -σε κλιμακοστάσιο- ακουγόταν ένα μωρό να σπαράζει, μιά μάνα να του ουρλιάζει, μιά πεθερά να της τα χώνει "παιδί μεγαλώνεις μωρή κακούργα, πώς του φέρεσαι έτσι;" κι ένας γιος να δυναμώνει τον ήχο ένα πουλί μάνα μου ματζουράνα μου μάνα ένα πουλί απ' το χωριό μας!"🐇 

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰❤❤✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Ο τίτλος τής ανάρτησης είναι δήλωση τής Ντόρας Μπακογιάννη ~ Foto από ΕΔΩ 

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫