-Έχεις καταλάβει τί έχεις κάνει τώρα, έτσι;
-Τί έχω κάνει βρε παρδαλό;
-Με έχεις εκτοπίσει εμένα, μωρό παιδί, για
να βλέπει καλά η αφεντομουτσουνάρα σου.
Έχει κρεμαστεί η ουρά μου, του δόλιου..
-Μας έμαθες και το "εκτοπίσει", τρομάρα σου.
Και πώς θα παρακολουθώ τη..γνωστή;..ξέρεις.
-Τί έκανε λέει;; Παρακολουθείς;
Δηλαδή είσαι υποκλοπέας;
-Βρε μικρό σκατό, πόσο πλούσιο λεξιλόγιο
έχεις; Τέτοια σε μαθαίνει ο πατέρας σου;
-Πες μου τώρα ποιόν..υποκλέπτεις!
-Δεν υποκλέπτω. Φάτσα-φόρα παρακολουθώ.
Τη γνωστή σουρτούκω, την Petra. Κοιτάζω κάθε
λίγο και λιγάκι, πότε θα αφήσει ήσυχη τη...
βιβλιοθήκη της, να ασχοληθεί με τα "κοινά".
-Ο μπαμπάς λέει ότι η Petra, ακόμα κι όταν
διαβάζει λογοτεχνία, πάλι με τα "κοινά" ασχολείται.
-Ο πατέρας σου να αφήσει τις εξυπνάδες και
να πάει να μαγειρέψει γιατί μεσημεριάσαμε!
-Ναι, να πάει να μαγειρέψει ο μπαμπάς, για
να κάθεσαι εσύ στο παράθυρο να..επισυνδέεσαι
με το απέναντι σπίτι! Θα του το πω, να ξέρεις.
-Τώρα που το λες..γιατί να μη βάλω κι έναν
ωραιότατο κοριό, να την ακούω κιόλας;
-Μάνα να σου πετύχει! Είσαι εσύ για να
δίνεις το καλό παράδειγμα στο παιδί σου;
-Όχι, θα κάθομαι να ξεροσταλιάζω στα παράθυρα
μέχρι να πάρει η Petra τον...άντε να μην πω,
να επιστρέψει επιτέλους στην κανονικότητα!
-Εγώ πάντως πάω στην κουζίνα να βοηθήσω τον μπαμπά.
-Τώρα έρχομαι, κάτσε να δω λίγο ποιό βιβλίο
ρημαδοδιαβάζει, κι έρχομαι κι εγώ στην κουζίνα.
Τί λέει;; Η σκι-ά τού α-νέ-μου;
Κάρ-λος Ρου-ίθ Θα-φόν! Εκ-δό-σεις Ψυ-χο-γιός.
Πάω στην κουζίνα για να μην με ζαλίζουνε οι άλλοι
και θα κοιτάξω από το... "καλό" παράθυρο μετά..
-Ε, ψιτ, κυρά μανούλα, σε άκουσα. Πρόσεχε
μόνο, γιατί "η περιέργεια σκότωσε τη γάτα"..
✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰❤✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰
