Ένα βροχερό απόγευμα:
- Πήγες;
- Πήγα.
- Και; Πως τα είδες τα πράγματα;
- Είχε πολύ κόσμο και δεν έβρισκα θέση σε τραπεζάκι.
- Τόσο πολύ ρε παιδί μου;
- Ναι. Βρήκα μια θέση στο μπαρ κι ύστερα από αρκετή ώρα,
άδειασε ένα τραπέζι στη γωνία. Καλύτερα από κει, δεν μου έδινε κανείς σημασία.
- Λέγε τώρα, γιατί με έσκασες τόσην ώρα.
- Ε να. Το πάτωμα είναι με δίχρωμα πλακάκια. Ασπρόμαυρα.
Ξέρεις, όπως στα παλιά καφενεία. Σα να βλέπεις μια μεγάλη σκακιέρα.
- Ναι ρε άνθρωπε. Το κατάλαβα. Παρακάτω.
- Τα παράθυρα είχαν κουρτινάκια, ξέρεις μωρέ, λευκά με κεντήματα,
σα να είσαι στις Άλπεις να πούμε!
- Τρομάρα σου, που μου ξέρεις και τις Άλπεις! Παρακάτω!
- Τα τραπεζάκια είναι στρογγυλά και ξύλινα κι έχουν μάρμαρο στην επιφάνεια.
- "Μάρ-μα-ρο-στην-ε-πι-φά-νει-α"...εντάξει, άλλο!
- Οι καρέκλες είναι κι αυτές ξύλινες, αλλά έχουνε ρε αφεντικό...
κάτι αναπαυτικά μαξιλάρια! Έτσι και κάτσεις, δε σου κάμει η καρδιά να φύγεις!
- Μμμμμ! Γι' αυτό έκαμες εκατό ώρες να γυρίσεις μωρέ; Για εξακολούθησε!
- Επήρα έναν γλυκύ βραστό. Τίποτα άλλο. Αλλά τι να σου πω;
Ήρθε ένας δίσκος, σκέτος πειρασμός!
- Ε, μα για το δίσκο θα μου πεις τώρα; Τι ήτανε; Από ασήμι;
- Δεν εννοούσα αυτό αφεντικό. Μαζί με τον καφέ, είχε μια κανάτα με παγωμένο νερό,
ένα συριανό λουκούμι κι άλλο ένα μικρό πιατάκι με ένα κομμάτι φρέσκο μπακλαβά!
- Συ-ρια-νό-λου-κού-μι-και-ένα-κομ-μα-τά-κι-μπα-κλα-βά! Και;
- Ε, και το γκαρσόνι μου είπε πως ήταν κέρασμα της κυράς τού καφετζή!
Φρέσκο! Της ώρας! Μόλις είχε βγει από το φούρνο και μοσχομύριζε βούτυρο!
- Ώστε σε ζάλισε και το βούτυρο και γι' αυτό δεν ξεκόλαγες, ε; Το λοιπόν.
Έχουμε και λέμε: πλα-κά-κια-α-σπρό-μαυ-ρα-άσ-πρα-κε-ντη-τά-κουρ-τι-νά-κια..
Τρα-πε-ζά-κια-ξύ-λι-να-με-μάρ-μα-ρο.
- Στρογγυλά αφεντικό!
- Στρογ-γυ-λά. Το 'γραψα! Ξύ-λι-νες-κα-ρέ-κλες-με-α-να-παυ-τι-κά-μα-ξι-λά-ρια.
- Α! Ξέχασα να σου πω, έχουν κρεμάσει και τη ταμπέλα αφεντικό: "Απέναντι".
- Εντάξει ρε Αργύρη. Αυτό, όσο στραβός και να είμαι, το βλέπω κι εγώ.
Αφού είμαστε...απέναντι! Άκου όνομα που σκάρωσαν οι πονηροί όμως,
σα να θέλουν να με τσιγκλάνε συνεχώς, σα να σε παροτρύνουν να πας...απέναντι!
Λοιπόν, τα βασικά τα σημείωσα. Ξεκινάμε και σε μερικές ημέρες, τα λέμε πάλι.
Δυο μήνες μετά:- Α! Ξέχασα να σου πω, έχουν κρεμάσει και τη ταμπέλα αφεντικό: "Απέναντι".
- Εντάξει ρε Αργύρη. Αυτό, όσο στραβός και να είμαι, το βλέπω κι εγώ.
Αφού είμαστε...απέναντι! Άκου όνομα που σκάρωσαν οι πονηροί όμως,
σα να θέλουν να με τσιγκλάνε συνεχώς, σα να σε παροτρύνουν να πας...απέναντι!
Λοιπόν, τα βασικά τα σημείωσα. Ξεκινάμε και σε μερικές ημέρες, τα λέμε πάλι.
- Αργύρη, σήμερα θα ξαναπάς. Μου φαίνεται πως δεν κάμαμε σωστή δουλειά.
Θέλω κι άλλες λεπτομέρειες. Δεν μπορεί, κάτι μας λείπει ακόμα, ως φαίνεται!
- Εντάξει αφεντικό, ραντεβού εδώ και πάλι, το απόγευμα, λίγο μετά τις έξι.
Αργά το απόγευμα:
- Το λοιπόν; Για λέγε ρε Αργύρη.
- Άστα αφεντικό. Πάλι δυσκολεύτηκα να βρω θέση! Πατήσμε πατώσε!
Είχε και κάτι ωραίες μελωδίες! Νανα-νανα Paris νανανα-νανανα-μμμμ!
- Τι; Θα μου το τραγουδήσεις και γαλλικά τώρα;
- Έννοια σου και ρώτησα το γκαρσόνι! Κάτσε να δεις πως μου την είπε,
την έχω γράψει κάπου εδώ, σ' ένα χαρτάκι πρόχειρο: Ε-ντίθ-Πι-αφ!
Που λες αφεντικό, σήμερα έβαλα τα δυνατά μου να προσέξω κι άλλες λεπτομέρειες.
Έχει ο,τι γλυκό μπορείς να φανταστείς αφεντικό: μηλόπιτα, μπουγάτσα,
σουφλέ σοκολάτας, γλυκά του κουταλιού: μελιτζανάκι, περγαμόντο, σύκο...
- Μπου-γά-τσα-με-λι-τζα-νά-κι-περ-γα-μό-ντο-σύ-κο, κάτσε ντε, δε σε προλαβαίνω!
- Κι όποιος θέλει που λες, μπορεί να παίξει και κάνα ταβλάκι ή να διαβάσει
παλιές εφημερίδες και περιοδικά. Άσε το άλλο ρε αφεντικό!
Στη μέση του καφενείου έχει ένα μεγάλο τραπέζι με κάτι παλιά κηροπήγια
κι εκεί, μέχρι και να διαβάσεις κάνα βιβλίο μπορείς αφεντικό, αφού ακριβώς από πίσω,
στον πέτρινο τοίχο, έχει μέχρι και μια μικρή βιβλιοθήκη! Τ' ακούς; Τ' ακούω να λες!
- Ε-ντίθ-Πι-αφ-με-γά-λο-τρα-πέ-ζι-τά-βλι-ε-φη-με-ρί-δες-κη-ρο-πή-για-βι-βλί-α...
Τρεις μήνες μετά...
- Ουφφφ...! Αργύρη απελπίστηκα... Λέω να το κλείσουμε το μαγαζί.
- Γιατί ρε αφεντικό; Κάνε λίγο υπομονή κι εσύ.
- Πόση υπομονή να κάμω ακόμα ρε Αργύρη; Έξι μήνες πέρασαν και δεν πατάει
ψυχή εδώ μέσα! Όλοι πάνε..."απέναντι"! Και να πεις ότι δεν τα έκαμα όλα;
Πλακάκια δίχρωμα πήρα, τραπέζια ίδια, τις καρέκλες με τα μαξιλάρια που μου είπες,
βρε τι μπακλαβάδες, τι μελιτζανάκια, τι κηροπήγια, τι.."πως-τη-λένε"..Εντίθ Πιαφ! Όλα!
Και ποιο το αποτέλεσμα; Πάλι άδειοι είμαστε ρε Αργύρη, κανένα "κόλπο" δεν έπιασε.
- Φταις κι εσύ όμως ρε αφεντικό. Ο κυρ-Ανέστης ο καφετζής, βλέπεις...
όπως και να το κάνουμε, ρε αφεντικό...ο κυρ-Ανέστης...
- Τι ο κυρ-Ανέστης κι ο κυρ-Ανέστης ρε Αργύρη; Πες το και δε θα σου θυμώσω!
- Ε, να, ρε αφεντικό... Ο κυρ-Ανέστης είναι κουβαρντάς, μερακλής να πούμε,
ανοιχτόκαρδος, χαμογελαστός! Είναι αληθινός, είναι...γνήσιος ρε αφεντικό!
- Και δεν είμαι εγώ γνήσιος ρε Αργύρη; Τι;
Επειδή είπαμε εκεί πέρα, να το ρίξουμε λιγάκι στη...κατασκοπεία;
- Εδώ που τα λέμε αφεντικό, τόσο καιρό κατασκοπεύω τον κυρ-Ανέστη για χάρη σου
κι όπως βλέπεις, δεν σου βγαίνει... Όλα τα 'καμες, δε λέω,
αλλά είναι όλα αντιγραφές, τίποτα δεν έκαμες..αφ' εαυτού σου! Όπως και να το κάνουμε,
υπάρχει ένα μυστικό εκεί "απέναντι", κάτι που σου λείπει εσένα ρε αφεντικό...
- Και ποιο είναι αυτό το "κάτι" που μου λείπει εμένα δηλαδή ρε Αργύρη;
- Μεράκι το λένε ρε αφεντικό... Μεράκι!...
Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
Κάλλιο αργά, προσθέτω την ιστορία μου, στις "ιστορίες του καφενέ" της Αριστέας!
Επίσης, αν δεν πρόλαβες να διαβάσεις για το bullying μπορείς να το βρεις ακόμα εδώ!
Σαν σήμερα 6/3/1994 έφυγε η Μελίνα Μερκούρη, αν μπορεί ποτέ να φύγει η Μελίνα..
Ανοιχτή παραμένει μια πρόσκληση: Κλικ!
Τι 'πες τώρα! Μεράκι; Και που το πουλάνε ρε κοπελιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε πιες στα όρθια το εσπρεσσάκι σου και σύκω φύγε να κάτσεις κανας άλλος! Έχω έξοδα εγώ.
Μου 'ρχεστε όλοι με ένα κινητό στο χέρι και μια εφημερίδα και ξεχνάτε να σηκωθείτε!
Αν βρεις κάπου στην Αθήνα αυτό το καφενείο βγάλτο μερικές φωτογραφίες. Είναι είδος προς εξαφάνιση...
Μπορεί να υπάρχει σε κάποια άλλα μέρη όμως, εκτός Αθηνών ρε άνθρωπε!
ΔιαγραφήΣτ΄αλήθεια καταπληκτικό καφενείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως να συμφωνήσω ότι τα πάντα θέλουν και λίγο μεράκι
Καλό σου Σαββατοκύριακο.
Ναι, φυσικά, τα πάντα θέλουν μεράκι κι ο καφές..φουσκάλες! Καλή εβδομάδα Ντένη!
ΔιαγραφήΈλα, άσε τις βλακείες.. Παραδέξου το: Ήθελες απλά να γράψεις για εμένα, (Γιάννα=λουκουμάκι) και απλά βρήκες την ευκαιρία να με βάλεις σε έναν... καφενέ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)
Λοιπόν, εγώ έχω τον ρόλο του λουκουμιού (προφανώς!) οπότε, αναμένω να δω και το υπόλοιπο casting! (Ξέρεις, ποιος θα κάνει το μελιτζανάκι κτλ!)
________________________
Ακόμα και η γραφή σου έχει μεράκι, βρε Πετράδι μου!!!
Φιλάκια πολλά-πολλά-πολλά!
Καλό Σαββατοκύριακο!
ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Όχι, δεν ξέρω ποιος θα κάνει το μελιτζανάκι, ξέρω όμως ποιος θα κάνει το σουφλέ! Αχαχα!
ΔιαγραφήΑχ τι ωραίο το Απέναντι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να πάμε να καθίσουμε και να ξεχάσουμε να σηκωθούμε! Εσύ φάγε όλο το δίσκο!
Εγώ θα πιω μόνο και θα απολαύσω το ...μεράκι! :)))
Σε ευχαριστώ πολύ γιατί είδα μια υπέροχη ελληνική ταινία με Αυλωνίτη ( Χατζηχρήστο κατάσκοπο) και με μεράκι ...βάλε κι εσύ κάτι κοπελιά ...Όλα εγώ πια;
Τρέχω για την ενημέρωση!!!!!!!!! :)))
Φιλιάααααα!
Εννοείται ότι θα φάω τα πάντα εντός δίσκου, πλην του δίσκου βεβαίως βεβαίως!!!
ΔιαγραφήΑΜ Χωρις ΜΕΡΑΚΙ..Δεν γινεται τιποτα...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται! Καλό μεσημέρι Μαχαίρη :)
ΔιαγραφήΓια μια ακόμα φορά Πέτρα μου σε καμαρώνω.....! για τη γραφή σου, για τον τρόπο που συγκροτείς την έκφρασή σου, για τα αισθήματα που εκφράζεις στο γραπτό σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καμαρώνω όλους σας που πήρατε μέρος στο όμορφο αυτό γαϊτανάκι με τον "ΚΑΦΕΝΕ".
Μπράβο παιδιά.
Εγώ απορώ γιατί δεν πήρες μέρος κι εσύ με έναν..κινηματογραφικό καφέ! :)
Διαγραφήτο βρήκα αστείο!!! έψαχνε τι είναι αυτό που κάνει το απέναντι να κερδίζει κόσμο..και το βρήκα.. άψογο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό Σαβ/κο! <3
Να είσαι καλά Λαμπρινή μου και πολύ σε ευχαριστώ :))
Διαγραφήχαχα... βρήκαανοιχτά εδώ, και μπηκα... σχολιάζω για την επομενη ανάρτηση: ΠΟΤΑΜΟΣ...μάκια Πετρα μου , γλυκειά... τα λέμε! <3
ΔιαγραφήΝαι, εδώ εφημερεύουμε! Αχαχα! Φιλιά και καλό απόγευμα Λαμπρινή μου :)
ΔιαγραφήΜαγευτικό αυτό το Καφενείο σου Πέτρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πίνεις εκεί τον καφέ σου, να χάνεσαι στην μελωδία της Εντιθ Πιάφ και
να περνάς..."απένατι", στην απόλαυση με το σουφλέ σοκολάτας!
Τι όμορφες εικόνες και τι μηνύματα μας κέρασες βρε Πετροκόριτσο!
Υπέροχο διήγημα με ιδιαίτερη χροιά στο πνεύμα της ιατορίας!
Αλλά εσύ πάντα μας εκπλήσσεις κοπέλα μου!
Πάντα η μίμηση - απομίμηση, συχνά συμβιβάζεται κι αποτυχημένα μάλιστα.
Η αυθεντικότητα έχει ανεκτίμητη αξία κι η ποιότητα ψυχής, δεν αντιγράφεται!
Να είσαι καλά και να έχεις ένα γλυκό Σ/Κο!
Φιλάκια πολλά με αγκαλιά!:))
* (...στο πνεύμα της ιστορίας, ήθελα να πω...)
ΔιαγραφήΛες να γίνω καφετζού τελικά; Αχαχα! Ευχαριστώ καλή μου Κατερίνα :)
ΔιαγραφήΣτο μεταξύ, μαθαίνω και τα γούστα σας στα γλυκά, μέσα από αυτόν τον καφενέ! Κι εγώ ένα σουφλέ θα "χτυπούσα" πάντως! ;)
ΔιαγραφήΠολύ καλό το κειμενάκι σου. Μήπως να έγραφες κανένα θεατρικό έργο, βρε Πέτρα μου, που έχουμε και έλλειψη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Μελίνα δεν έφυγε ποτέ από την Αθήνα της. Εδώ θα μένει.
Μπα, ξέρω πολύ πιο δυνατές πένες από μένα Λωτοφάγε, πίστεψε με!!
ΔιαγραφήΠες που είναι να πάω να φάω τον φρέσκο μπακλαβα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεράκι είναι το παν φίλη μου.
Φιλάκια πολλά!
Με μπόλικο βούτυρο κιόλας ε; ! Καλή εβδομάδα Ρένα μου :))
Διαγραφή"Μεράκι". Άλλη μια Ελληνική λέξη, που την έφαγαν τα γκρικλις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξερό μας το κεφάλι την έφαγε Άννα μου και μετά τα γκρίκλις..
ΔιαγραφήΆργησες, αλλά "έγραψες" Πέτρα!!! Πόσο ωραία μετέφερες στην "πράξη" τη λέξη μεράκι που όταν υπάρχει σε ό,τι κάνει κανείς, βρίσκει ανταπόκριση! Λες και είναι μυστικός κώδικας καλέσματος, δημιουργεί την ειδοποιό διαφορά για κάθε επιτυχία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ευχαριστήθηκα το κείμενό σου και σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό!
Φιλιά πολλά
Καλό σου Σαββατοκύριακο
Μαρίνα
Τελευταία βέβαια, συμβαίνει και το αντίστροφο, να υπάρχει μεράκι και να μην υπάρχουν οι προδιαγραφές... Καλή εβδομάδα Μαρίνα μου και να είσαι καλά :))
ΔιαγραφήΑλήθεια είναι!!!...
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου :-)
Καλημέρα Μαρίνα και να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΝα υπαρχει τετοιο καφενειο;; Ποσο τελειοο!!! και ποσο ομορφα εγραψες το αρθρο σου!!! Λατρευω!!! Καλο Σαββατοκυριακο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω επιρροές από κάποια καφενεδάκια που έχω επισκεφτεί! Ευχαριστώ Αθηνά μου :)
ΔιαγραφήΥπέροχο το "Απέναντι" Πέτρα μου!!! Αν ποτέ βρεθούμε, εκεί να πιούμε τον καφέ μας :))) Γεια στην πένα σου κοριτσάρα μου!!!! Σε φιλώ γλυκά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, αν είναι να περιμένουμε το συγκεκριμένο καφενείο, δε βλέπω να βλεπόμαστε! Αχαχα! Φιλάκια επίσης :)
ΔιαγραφήΚαλημέρα Πετρούλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΈναν τέτοιο καφενέ φτιαγμένο
με μεράκι θα ήθελα για να πίνω
την καφεδιά μου....βλέπεις συν τοις
άλλοις αγαπώ τα μπαγκλαβαδάκια
και τα γλυκά του κουταλιού!!!
φιλάκια πολλά ♥
Ξέχασα όμως να συμπληρώσω, ότι δεν επιτρέπεται το κάπνισμα Ελενάρα μου! Αχαχα! Την πάτησες! ♥
ΔιαγραφήΩραίο αφήγημα με γούστο και μεράκι αλλά μέχρι εκεί γιατί τέτοιο καφενείο δεν νομίζω να υπάρχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο περασμένο καλοκαίρι βρέθηκα σε ένα καφενείο στην Κυπαρισσία και κει που απολάμβανα του ουζάκι μου κάτω από τον ίσκιο μιας ακακίας βλέπω κάποια στιγμή τον καφετζή να απευθύνεται σε ένα πελάτη απέναντί μου που διάβαζε την εφημερίδα του, και έδειχνε να το απολαμβάνει, λέγοντάς του ότι αν θέλει να διαβάσει εφημερίδα να πάει στο σπίτι του ¨γιατί αν μου πιάνεις την καρέκλα για δύό ώρες με ένα καφέ το μαγαζί θα το κλείσω¨.
Δίκιο ο καφετζής αλλά και ο πελάτης δίκιο, που όμως αποκλείεται να το βρει...
Νομίζω ότι υπάρχουν καφενεία όλων των ειδών, κι εγώ ένα τέτοιο καφενείο σαν κι αυτό που περιέγραψα, έχω επισκευτεί στην Ολλανδία!
ΔιαγραφήΕξαιρετικά πρωτότυπη η ιδέα σου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας καφενές θέλει ψυχή που δεν του την προσφέρουν τα αντικείμενα και
η διακόσμηση!!!! Είναι όπως μια όμορφη γυναίκα με εξαίσιο ντύσιμο, που
δεν έχει τίποτε άλλο να δώσει στους γύρω της... ;-)
Μαϊντανός, γλάστρα να το πούμε;
Με εντυπωσίασε η αφήγησή σου, αν και (μην βαρέσεις...) με το "έναν μήνα μετά, δύο μήνες..."
μου θύμιζε τον τρόπο που λέμε ανέκδοτα!!! Αυτό είναι όμως που του έδωσε την ζωντάνια και το νόημα
το ουσιαστικό ότι δεν λλάζει τίποτε όσος καιρός κι αν περάσει, ό,τι κι αν κάνεις, αν δεν βάλεις τον εαυτό
σου μέσα σε ό,τι καταπιαστείς!!!
Άργησες, αλλά το καλό πράγμα αργεί να γίνει...
ΦΙλιά πολλά, Πετροκόριτσό μου, και απόλαυσα τον ιδιαίτερο και φρεσκότατο καφέ σου!!!
Η πρώτη εικόνα φα-ντα-στι-κή!!!!!
ΔιαγραφήΝαι βρε, αλλά όταν έγραφα, δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να γράψω ότι περνούσε ο καιρός, πλην του: "έναν μήνα μετά, δύο μήνες..." κλπ :) Και φυσικά, η ψυχή είναι εκείνη που δίνει ζωή στα αντικείμενα :)
ΔιαγραφήΠέρα από τη φωτό, ελπίζω να πρόσεξες και τη μουσική μου επιλογή! :))
ΔιαγραφήΠολυ ωραιο Πετρα μου! Μεγαλη κουβεντα το μερακι! Σε τι δεν χρειαζεται! Καλο ΣΚ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά Πεταλου(λου)δένια μου! Καλή σου εβδομάδα :)
ΔιαγραφήΌλες τις οπτικές, ακουστικές και κυρίως γευστικές απολαύσεις που μας πρόσφερες με πολύ μεράκι σήμερα, τις ευχαριστήθηκα και με το παραπάνω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αποχαιρετώ, με μεγάλο χαμόγελο ευχαρίστησης!!!
Ω, σε ευχαριστώ πολύ Ινώ μου και να είσαι καλά! Καλή εβδομάδα :)
ΔιαγραφήEίναι λίγο σουρεάλ ο καφενές αυτός κι αν δεν ήταν οι ήρωες θα έλεγα ότι η ιστορία εκτυλίσσεται στο Παρίσι, παρασυρμένη απ' τις υπέροχες φωτογραφίες. Περιέγραψες το τέλειο καφέ και πολύ θα ήθελα να υπήρχε στ' αλήθεια ένα τέτοιο στέκι. Οι διάλογοι είναι ολοζώντανοι και ήταν σαν να έβλεπα το αφεντικό του Αργύρη να αγωνιά για την επιχείρησή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεράκι Πέτρα μου... αυτό το μεράκι είναι που κάνει τη διαφορά!
Καλό σαββατόβραδο να έχεις!
Όπως έγραψα και πιο πάνω, τουλάχιστον από άποψη "στυλ", έχω επισκεφτεί ένα τέτοιο καφενέ στην Ολλανδία! Καλή εβδομάδα Μαρία :)
ΔιαγραφήΜεράκι, μεράκι, μεράκι, το μαγικό συστατικό της επιτυχίας.....μαζί με το καλό γούστο, την εντιμότητα, το σωστό επαγγελματισμό...μεγαλουργούν !!! Σ΄αυτό το καφέ θα γινόμουνα πιστός θαμώνας με κίνδυνο τα ήδη παραπανίσια κιλά μου να εκτροχιαστούν ...!!! Αλλά χαλάλι !!! Η όμορφη ζωντανή γραφή σου και η θαυμάσια φωτό που συνόδευσε το κείμενο, έκαναν την απόλαυση ολοκληρωτική...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη μου τιμή Κλαυδία, αφού ξέρω πως, ειδικά εσύ, έχεις πρόσβαση σε μερικά από τα πιο ωραία καφενεδάκια στην πόλη!
ΔιαγραφήΜε πολύ πρωτότυπο τρόπο αναδεικνύεις, φίλη Πέτρα, ένα σημαντικότατο πρόβλημα της κοινωνίας μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μαθητής που είναι άριστος στην πρώτη Γυμνασίου, πρέπει οπωσδήποτε να πάει για την Ιατρική ή το Πολυτεχνείο. Οι μάνες με τον έλεγχο στο χέρι διακηρύσσουν στους φίλους και συγγενείς το μέλλον τού παιδιού τους.
Βλέπουμε βαριεστημένους γιατρούς, άσχετους μηχανικούς, αδέξιους οικοδόμους, εχθρικούς πωλητές, καφετζήδες που μισούν τους πελάτες τους, δηλαδή δυστυχισμένους για την εργασία τους ανθρώπους.
Σπουδαία λέξη το μεράκι. Τυχεροί οι άνθρωποι που μπόρεσαν, επεδίωξαν, ευνοήθηκαν, βοηθήθηκαν, ή ό,τι άλλο, και βρήκαν το δρόμο τους.
Τα τελευταία χρόνια της κρίσης, βλέπουμε και δυστυχισμένους ανθρώπους, επειδή δεν έχουν εργασία δυστυχώς, φίλε Άρη :( Καλό σου μεσημέρι!
ΔιαγραφήΜε τόση ζωντάνια, παραστατικότητα και μπρίο όχι μόνο ελληνική ταινία, αλλά μέχρι και πρώτης τάξεως θεατράκι έγινε το κονάκι σου. Το είδαμε ολοζώντανο ένα πράμα... Και πήραμε κι ουσιώδη μηνυματάκια, δεν είδαμε μόνο την αξία τού να υπάρχει μεράκι όταν κάνουμε κάτι. Αξιοπρέπεια, προσωπική σφραγίδα, γνησιότητα, ντομπροσύνη είναι κάποια απ' αυτά, και στον αντίποδα τ' αντίθετά τους. Από 'κει και πέρα, διαλέγουμε πού θέλουμε ν' ανήκουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣούπερ, κουμπαρονάκι μου. Είσαι πάντοτε απόλαυση!! <3
Όλα αυτά τα κατάφερε "ο κυρ-Ανέστης" μου; Νιώθω πολύ καλά για αυτό, γλυκό μου αγα-πονάκι!! <3
ΔιαγραφήΕμ, το μεράκι δεν αντιγράφεται...όση κατασκοπεία κι αν κάνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτική η ιστορία σου...σκέτη ελληνική ταινία!
Φιλιά πολλά!
Ευχαριστώ Μαρία, χαίρομαι αν σου θύμισε ελληνικό σινεμά! Καλό απόγευμα :)
ΔιαγραφήΠετρούλα μου καταπληκτικό το καφενεδάκι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθησα και εγώ ήπια τον καφέ μου και πολύ το ευχαριστήθηκα!
Πάντα μπορείς να βρεις όμορφα καφενεδάκια άμα έχεις καλή παρέα, όπως εδώ μέσα, στο δικό σου καφενεδάκι, με την παρέα σου.
Σαν να πίνουμε το καφεδάκι μας κάθε φορά!
Πολλά φιλιά καλό βράδυ!
Οπότε Έλενα, πρώτα θα φτιάχνεις το καφεδάκι σου και μετά θα στρώνεσαι και θα με διαβάζεις! :))
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΑαα γεια στα χεράκια σου! Μερακλίδικος και καημακλίδικος ο γκαϊφές σου Πετρούλα μου! Τονε ευχαριστήθηκα. Τέλειο. Έννοια σου κι εγώ ακόμα δεν το τελείωσα το δικό μου! Κοντεύω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα βρε συ, δεν έφτιαξες ακόμα "καφενέ" εσύ; Κι εγώ που νόμιζα πως πάντα πηγαίνω τελευταία στις διοργανώσεις!
ΔιαγραφήΕν κατακλείδι...το μεράκι δεν αντιγράφεται. Ή υπάρχει ή δεν υπάρχει! Έξυπνη και αστεία ιστορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Σοφάκι και φιλιά στη Θεσσαλλλονίκη μπρε :)
ΔιαγραφήΜεράκι και αυθεντικότητα θα πρόσθετα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά! Καλό απόγευμα "κ.κ" :))
ΔιαγραφήΩραία γραφή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Ευρυτάνα :)
ΔιαγραφήΤι καταλαβαίνουμε λοιπόν; Πως η αντιγραφή δεν έχει πάντα αποτέλεσμα γιατί της λείπει το μεράκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Πέτρα μου, υπέροχη η ιστορία σου. Υπέροχη.
Σμουτς!
Αχαχαχαχαχαχα! Τον καημό σου εσύ! Είσαι υπέροχη διπλανούλα μου!!
ΔιαγραφήΔιαβάστηκε μονορούφι... τι να πεις αλλο περισσότερο για το μεράκι Πετρινα μου τα είπες όλα σε αυτον το καφενέ..!!! εεεε μα ...που πας αφεντικό χωρίς μεράκι...!!!....να έχεις μια ομορφη εβδομαδα .. φιλακιααααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Σμαράγδι μου και καλό σου απόγευμα :))
ΔιαγραφήΑν δεν έχεις μεράκι Πέτρα μου δεν γίνετε τίποτα και ας έχεις τα καλύτερα υλικά της αγοράς, αυτός είναι νόμος. Ευχαριστήθηκα την ιστορία σου μέχρι το τέλος. Καλή εβδομάδα να έχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και σε ευχαριστώ πολύ! Καλή σου εβδομάδα επίσης :))
ΔιαγραφήΜεράκι...μεγάλο μυστικό το μεράκι...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ που ήταν σε στυλ διαλόγου....με κρατούσε σε αγωνία και με βοηθούσε να φτιάξω εικόνα....μου αρέσει τόσο πολύ ο τρόπος που παίζεις με τις λέξεις :)
Καλό σου βράδυ..να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!
Πειραματίζομαι κι εγώ σε διάφορα είδη γραφής, για να δω ποιο μου ταιριάζει! Καλή εβδομάδα :)
ΔιαγραφήΕμ, αυτό το μεράκι κάνει πάντα τη διαφορά στις δουλειές, πως να το κάνουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφος ο καφενές σου Πέτρα μου, σαν ελληνικός κινηματογράφος :-)
Φιλάκια και Καλή Εβδομάδα!
Ευχαριστώ Κατερίνα μου! Και ξέρεις πόσο μου αρέσει ο ελληνικός κινηματογράφος ε; Καλή εβδομάδα επίσης!
Διαγραφήπερήφανη και χαμογελαστή..
ΑπάντησηΔιαγραφήνα καμαρώνω..
τα γραμμένα σου...
στολισμένα...με ΤΟΣΟ ΜΕΡΑΚΙ...
εύγε!!!!
τα σέβη μου Πετρίνα,
καλή εβδομάδα
Α! Πόσο συγκινητικά τα λόγια σου Ιώ μου ταξιδεύτρα! Καλή σου εβδομάδα επίσης! :))
ΔιαγραφήΆμα υπάρχει μεράκι με ότι δουλειά και να καταπιαστείς θα επιτύχει. Πολύ θα ήθελα να πιω και εγώ τον καφέ μου στο "Απέναντι" είναι ιδανικό μέρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία σου είναι σαν να βλέπω ελληνική ταινία... και εγώ κομπάρσος σε κάποιο τραπέζι...(χαχα)
Φιλάκια!
Όχι κομπάρσος Ελένη μου, πρωταγωνίστρια! "Θα σε κάνω βασίλισσα" που έλεγε κι ο Βέγγος! Φιλιά πολλά :)
ΔιαγραφήΕξαιρετικό κείμενο, υπέροχη συμμετοχή στον "Καφενέ"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά, καλή εβδομάδα να έχεις!
Ευχαριστώ πολύ ομορφιά μου! Χαίρομαι που σου άρεσε! Φιλάκια και καλή σου εβδομάδα επίσης :)
ΔιαγραφήΤο μεράκι είναι το παν, σε ό,τι και να κάνουμε! :)) πόσο ωραία γράφεις, πόσο παραστατικά και πόσο εμπνευσμένα! Με άποψη και στυλ! Επιπλέον, τ-έ-λ-ε-ι-ε-ς οι εικόνες και η μουσική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου Πέτρα μου! το καλό πράγμα αργεί να γίνει! ;)
Φιλάκια πολλάαα! Καλή εβδομάδα! :)))))
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Αναστασία μου!
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα και πολλά φιλιά στα πιτσούνια μου :))
Πόσο σημαντικο το μερακι !!!!!!!! Αξεχαστη η Μελίνα θα τη θυμομαστε πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα :)
Φιλιά!
Εσύ ειδικά ξέρεις από μεράκι! Το γνωρίζω πολύ καλά αυτό! Τα φιλιά μου :))
ΔιαγραφήΣε αυτό το καφενείο/καφενέ θα συναντηθούμε κάποτε. Και θα κοιτάζουμε τα πλακάκια, και θα μυρίζουμε το μεράκι στην ατμόσφαιρα. Δεν γράφεις, ταξιδεύεις, Πέτρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ,
Ελένη
https://myfortysomethingworld.wordpress.com
Εγώ λέω να πάρουμε και κάνα σουφλέ! Χαχα! Φιλιά και καλημέρες :))
ΔιαγραφήΑν και αργοπορημένη, απόλαυσα αυτή την ιστορία του καφενέ!! Εκπληκτική η συμμετοχή σου, Πέτρα μου!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν σκεφτείς ποτέ να ανοίξεις καφενεδάκι, περιμένω πρόσκληση!! -Λουκούμι συριανό και μπακλαβάς... αχχχ!!-
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Εννοείται ότι είσαι προσκαλεσμένη από τώρα!! Καλημερούδια και φιλιά :))
Διαγραφή