*Η μνήμη φλυαρεί όπως το χελιδόνι στο ηλεκτρικό σύρμα*
Πάντα ήθελα να το πω αυτό: ήρθαν τα χελιδόνια! Δηλαδή, λογικά έχουν έρθει, γιατί κανείς -από όσους ξέρω- δεν τα έχει δει, όλοι το εικάζουμε, τόσο που τείνω να πιστέψω ότι τα χελιδόνια είναι Ιδέα. Η πιο όμορφη.
Η πιο ελπιδοφόρα, η πιο επαναστατική ιδέα. Γιατί τα χελιδόνια πάνε πακέτο με την άνοιξη, με την αναγέννηση, με την ανανέωση, με την πίστη τών ρομαντικών, πως όλα μπορούν να συμβούν ακόμα κι η Δικαιοσύνη.
Στο μεταξύ, αυτά που έχουν έρθει σίγουρα, είναι τα κουνούπια. Δεν ξέρω αν διασχίζουν λιγότερο ουρανό για να φτάσουν, αυτό που ξέρω είναι πως αφήνουν αποτύπωμα με το καλημέρα σας! Έρχονται, τσιμπάνε, μένουν!
(~Εκείνα που δε θέλω να έρθουν πο-τέ είναι τα σαμιαμίδια! Please God!~)
Αλλά για να επανέλθω στα γλυκά μου τα χελιδόνια, διότι, καθόλου ρατσίστρια δεν είμαι, που αγαπώ τα κουκλοχελιδόνια αλλά αηδιάζω με τα αποκρουστικότατα σαμιαμίδια (μπας και όλα είναι θέμα εμφάνισης; 😊)..
..η άνοιξη είναι εδώ, κι ας κάνει ο Μάρτης πείσματα. Εδώ είναι και τα λουλούδια να δίνουν ρεσιτάλ ομορφιάς, αλλά με επιχειρήματα. Διότι, αν έχω καταλάβει καλά (και δεν έχει ποτίσει η βαφή και μέσα από την ρίζα)..
..ο Σοπενχάουερ είχε πει πως οι παλιάνθρωποι κι οι ποταποί είναι πάντοτε κοινωνικοί (όπα μισό, λάθος ρητό!😛) είπε κάτι σε ένα λουλούδι -δεν ξέρω τί ακριβώς, θα σε γελάσω και δεν το θέλω- και το λουλούδι απάντησε: "Ανόητε! Φαντάζεσαι πως ανθίζω για να με δουν; Ανθίζω για δικό μου λογαριασμό, επειδή έτσι μ' αρέσει κι όχι για τους άλλους. Η δική μου χαρά πηγάζει από το γεγονός ότι υπάρχω!" ~Κι ύστερα ήρθαν τα χελιδόνια..!
♡*•˛❤˛•*✰❤✰*•˛❤ *✰ ❤ *✰❤˛•*✰❤✰*•˛❤˛•*♡
Foto: Pinterest ~ *Στίχος: Βαγγέλης Κάσσος
❤...........οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........❤
