✿ *Φάτε, δε θα βγούμε ποτέ..!

Να, αυτό διάβασα κι εγώ κι είπα να χαλαρώσω και να το απολαύσω. Το θυμάμαι σα χθες. Νοέμβρης μήνας ήταν, όταν άρχιζε μιά καραντίνα που θα κρατούσε μέχρι που.. τί μέχρι πού; Μέχρι που να σβήσει ο ήλιος, και βλέπουμε. Αλλά ξέρεις, ο Νοέμβρης έχει ένα καλό. Σου υπόσχεται ότι η άνοιξη και το καλοκαίρι είναι πολύ μακριά, συνεπώς..φάτε μωρέ αδέρφια!

Στο μεταξύ, μιλάμε για εκείνο τον μήνα που έχει μπροστά του ένα Δεκέμβρη με τις γιορτές του και τα όλα του, και που πας σούπερ μάρκετ, κι αμέσως μετά τα σχολικά είδη, σού έχουν στολίσει τα πρώιμα μελομακάρονα. Και τί να κάνεις κι εσύ, δεν είσαι κι από σίδερο, λυγίζεις εκεί απέναντι από το ράφι, τα κοιτάς και σε κοιτάνε, και λες εντάξει μωρέ, με οκτώ μελομακάρονα Νοέμβρη μήνα τί μπορώ να πάθω πια; Έχω καιρό!

Για πότε ξημερώνει παραμονή Χριστουγέννων, ούτε που το κατάλαβες, και δώσ' του να κατεβάζεις τα μελομακάρονα και τους βουτυράτους κουραμπιέδες δυό δυό. Και όχι, δεν αφήνεις να περισσέψει ούτε ψίχουλο, αντιθέτως, πας σούπερ μάρκετ αμέσως μετά την πρωτοχρονιά κι αγοράζεις με τις ντάνες τα ρετάλια μελομακάρονα, και τα αποθηκεύεις στο κελάρι, γιατί, κατά μια έννοια δεν έχουμε πανδημικό πόλεμο; Δεν παίζουν μ' αυτά!

Στο καπάκι έρχεται κι ένας χιονιάς διαρκείας όπου ψάχνεις σώνει και ντε, να βρεις τις ρίζες σου από..αρκούδα, άρα χειμερία νάρκη, άρα κλεισούρα, άρα;; Φαί αδερφέ! Έρχεται κι ένα ρημοδοπρωί που λιώνουν τα χιόνια και πας φαρμακείο κι εκεί δεξιά στην είσοδο είναι δυό ζυγαριές, και λες.. βρε λες ν' ανέβω; Με το δεξί πάντα, για γούρι. Τολμάς και πατάς το πόδι σου στην πρώτη και πριν σου γράψει "σας παρακαλώ ένας ένας", σου πετάει ένα απαθέστατο "74,4" και μετά σιωπή. Εντάξει, δεν πτοείσαι. Πας στην άλλη που τη βλέπεις λίγο πιο φιλόξενη. Πάρε να 'χεις ένα άκαρδο "75,1"!

Οκ, το τραύμα είναι ακόμα ζεστό και δεν πονάει. Ρωτάς ψύχραιμα τη φαρμακοποιό "πάει καλά η ζυγαριά σας;", χωρίς να της διευκρινίζεις ποια από τις δυο! "Εγώ πάντως είμαι 61 κιλά" σου λέει η φαρμακοποιός κι ανεβαίνει στη μια ζυγαριά και γράφει "61". Ακριβώς! Πιάνεσαι από το ράφι με τις φρουτόκρεμες, γιατί σου 'ρχεται μιά σκοτοδίνη κι αμέσως μετά, δεν μπορεί θα υπάρχει μιά σανίδα σωτηρίας... Ξάφνου λάμπεις από χαρά.. ναι, αλλά φοράω μπότες και παλτό και δυο πουλόβερ, βάλε και το φανελάκι από μέσα, αμ, τις μάλλινες κάλτσες πού τις πάς; Δεν είναι όλα αυτά 2-3-4 κιλά τουλάχιστον; Όσο για το πρωινό+brunch "δυο σε ένα" που χτύπησες πρωί-πρωί, ούτε λόγος. Η επιλεκτική αμνησία τού χοντρού..!

Γυρνάς σπίτι και μόλις συνειδητοποιείς ότι είναι τέλος Μάρτη, μπήκε η άνοιξη ρε φίλε! Άρον άρον ανοίγεις την ντουλάπα κι αρχίζεις και βγάζεις φούστες και παντελόνια.. Ρουφάς την κοιλιά σου, κι έτσι χωρίς ούτε καν ανάσα, τα δοκιμάζεις και σου κάνουν! Μόνο που..μόνο που δεν πρέπει να αναπνεύσεις ποτέ ξανά αν δε θες να φύγει το κουμπί από το παντελόνι και να καρφωθεί στον καθρέφτη απέναντι! Δοκιμή στη δοκιμή, ανακαλύπτεις με φρίκη, ότι δε χωράς ούτε σε..κολιέ, ούτε σε φουλάρι, έχει παχύνει μέχρι κι ο λαιμός σου, αγάπη, έχουν παχύνει μέχρι και τα μικρά δάχτυλα τών ποδιών σου..! Ναι, αλλά έχω προσωπικότητα, σκέφτεσαι, βουτώντας και πάλι στην πλάνη σου.. άσε που η εμφάνιση είναι παροδική, η προσωπικότητα μετράει, όλοι το ξέρουμε αυτό. *Θα έχανα κιλά, αλλά δεν μ' αρέσει να χάνω! Και στην τελική *έχω το σώμα ενός θεού: του Βούδα!

Κι αφού περνάς σε "fast forward" τα πέντε στάδια τού πένθους τού πάχους -άρνηση, θυμός, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή- μετά βρίσκεσαι εκεί όπου εσύ προσπαθείς να ρίξεις κάνα ρημαδοκιλό, κι ο οργανισμός σου έχει μουλαρώσει κι αμύνεται. Σου λέει θες να πέσει αυτή κάτω από τα 75 και να μην μπορώ να την μαζέψω; Omg and Jesus Christ!

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰✰❤✰✰❤✰✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Foto: ΕΔΩ και ΕΔΩ   ~ *Τίτλος ΕΔΩ **Ατάκα ΕΔΩ ***Απόφθεγμα Άγνωστου

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫

1821-2021 // 200 χρόνια

Ναι. Ότι τί; Τί γιορτάζουμε σήμερα που κλείνουν 200 χρόνια από την επανάσταση τού 1821; Τί είναι αυτό το διαφορετικό που καλούμαστε να γιορτάσουμε, πέρα από αυτή καθαυτή την επανάσταση τού τότε, όπως κάθε χρόνο δηλαδή. Είναι αυτή η στρογγυλοποίηση τού "200"; Ή μήπως είναι έτσι απλά η κακή συγκυρία ότι "γιορτάζουμε" μιά επανάσταση μέσα σε μιά ατμόσφαιρα πολέμου; Έστω, πανδημικού. Μα αυτό κι αν είναι ήττα!

Μήπως πάλι από την άλλη, γιορτάζουμε την ακεραιότητά μας και την κυριαρχία μας π.χ στα οικονομικά; "Και καλά", ότι είμαστε μιά ελεύθερη χώρα επειδή στεκόμαστε μόνοι μας στα πόδια μας; Είναι ελεύθερη μιά χώρα που βιώνει, αιώνες τώρα, την ίδια ιστορία; Από δανεισμό σε πόλεμο, κι από κατοχή σε δανεισμό; Πότε σταμάτησε αυτή η χώρα να ζει με δανεικά; Και πότε θα 'ναι αδέσμευτη και στα εθνικά μας θέματα, αλήθεια;

Μόνο ως ειρωνεία μπορώ να το εκλάβω, ότι την 25η Μαρτίου τού 2021, κι ενόσω η κυβέρνηση -που ζει στον κόσμο της, ξεκάθαρα- θα γιορτάζει "κεκλεισμένων τών θυρών" παρελαύνοντας, την ίδια ακριβώς ώρα η Τουρκία θα εκθέτει στην Ε.Ε τα "παραπονάκια" της σε σχέση με την Ελλάδα. Οποία απελευθέρωσις! Οποία εθνική κυριαρχία! Οποία χλεύη!

Και συμβολικά να το πάρεις, ποιος κερδίζει στο παιχνίδι τών εντυπώσεων σε μιά μέρα-ορόσημο για την ελληνική Ιστορία; Λέτε να σώσει την αξιοπρέπειά μας η παρουσία τού Καρόλου και της Καμίλλα στην καρακίτς φιέστα που ετοιμάζουν ο τραγιΚούλης και το τραγικοσινάφι του; Ένας αξιοθρήνητος -από κάθε άποψη- όσο και επικίνδυνος πρωθυπουργός, που δέχεται να "ντυθεί" Μακρυγιάννης και να ποζάρει σε περιοδικό τού δημοσιοκαφρικού σιναφιού του, και δεν κοκκινίζει; Και δεν του πέφτει στο κεφάλι, και να του το ανοίξει, ένα βιβλίο τής Ιστορίας από αυτά που μοστράρει στη βιβλιοθήκη του, και που ποτέ δεν άνοιξε, και πορεύεται έτσι ανιστόρητος κι ανέμελος μέσα στο χρόνο. Κι αν βαριέται στην τελική να ανοίξει ένα ρημαδοβιβλίο, ας ανοίξει ένα λήμμα στη βικιπαίδεια, κι ας ξεστραβωθεί! Η Ιστορία τής Οικονομίας τής Ελλάδας θα τον διαφωτίσει.

Ο ίδιος αυτός πρωθυπουργός που έχει εγκλωβίσει εκατομμύρια κόσμου μέσα στα σπίτια του εδώ και πέντε μήνες, ο ίδιος που έχει εγκλωβίσει χιλιάδες κρούσματα -εν δυνάμει θύματα!- μέσα σε ανύπαρκτες ΜΕΘ! Είναι όλα αυτά λόγος για "γιορτάσματα"; Εκείνος ο πρωθυπουργός που δεν αισχύνεται και επιτρέπει σε τυχάρπαστες και επιτήδειες Γιάννες να μοστράρουν με φέικ συνολάκια κι ασορτί τσαντάκια. Είναι αυτά τα καφριλίκια σεβασμός στην μνήμη τών αγωνιστών τής επανάστασης και συμβολισμός για τα 200 χρόνια μετά; Συμβολισμός θα ήταν, να άφηναν τα επίσημα δείπνα ο πρωθυπουργός και η ΠτΔ, και να πήγαιναν μαζί σε πέντε νοσοκομεία τής χώρας.  200 χρόνια μετά, κι είμαστε ακόμα εκεί όπου ο λαός εξακολουθεί να ψηφίζει ανιστόρητους "τζακάτους" χαραμοφάηδες! Αυτό "γιορτάζουμε" την 25η Μαρτίου τού 2021. Εβίβα!

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰❤✰❤✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Art: Igor Morski

Η ΠτΔ ετοιμάζει κορονοπάρτι με 45 άτομα καλεσμένους, 

αλλά είναι για καλό σκοπό βρε κουτά. Πρέπει να φαγωθούν κάτι..

μπισκότα με μελάνι σουπιάς και κάτι κιμάδες γαρίδας με κρόκο! 

Να χαλάσουν; Κάνας μπάτσος να κόψει πρόστιμα για το κορονοπάρτι;

Ρητορικό το ερώτημα.. Ε, δεν είναι τυχάρπαστοι πολίτες οι Θεσμοί!

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫

✿ Στο καλό Ιάσονα...

Γράφω με το συναίσθημα. Ο Ιάσονας είναι το παιδί μιάς οποιασδήποτε οικογένειας. Ο Ιάσονας είναι το παιδί μας. Ξυπνάμε το πρωί κι αφού πιούμε τον καφέ μας, ο Ιάσονας φεύγει για τη δουλειά. Ιάσονα, μην ξεχάσεις το κράνος, του χιλιολέμε εμείς οι μάνες, κι από μέσα μας.. τί την ήθελε Θεέ μου αυτή την μηχανή ανάθεμα την ώρα.. Σταυρώνουμε το παιδί και φεύγει. Κι ο Ιάσονας ανεβαίνει στην μηχανή "υψηλού κυβισμού", φοράει και το κράνος, και βγαίνει στους δρόμους προσέχοντας. Κόκκινο, σταματάμε. Πράσινο, ξεκινάμε.. Πράσινο, ξεκινάμε.. το θυμάται πολύ καλά ο Ιάσονας, ότι εκεί έξω από τη βουλή, το φανάρι ήταν πράσινο όταν ο Ιάσονας ένιωσε μιά αόρατη δύναμη να τον πετά ψηλά, χωρίς κράνος πια..

Χωρίς κράνος πια; Θα με σκοτώσει η μάνα μου έτσι και με δει χωρίς κράνος σκέφτεται ο Ιάσονας κι αυτή είναι και η τελευταία του σκέψη.. 'Οσα διαδραματίζονται μετά, ο Ιάσονας δεν θα τα μάθει ποτέ. Καλύτερα.. Γιατί όσα διαδραματίστηκαν μετά, ο Ιάσονας δεν θα ήθελε να τα μάθει. Είκοσι τριών χρονών παιδί, εκείνο που έχει μάθει είναι πως θα τον αλλάξει τον κόσμο, εκείνος μαζί με τους φίλους του, όλα τα κακώς κείμενα εκείνοι θα τα διορθώσουν, εκείνα τα νιάτα που βράζει το αίμα τους, που ρέει το Όραμα στις φλέβες τους, εκείνα τα νιάτα θα πατάξουν, θα τσακίσουν κάθε βρωμερό υποκείμενο όσο ψηλά κι αν βρίσκεται, όποιον μπει στο δρόμο τους, που αφού τους πετάξει μακριά, μετά θα τους λιώσει με την μπότα τής εξουσίας.. Δεν περνάνε αυτά τα πρόστυχα κόλπα σε εμάς τα νιάτα. Κι ας είσαι κι ο οδηγός τής Ντόρας, κι ας είσαι και η αδελφή τού πρωθυπουργού, κι ας είσαι εκείνο το τομάρι ο μπάτσος που έδιωξες τον αυτόπτη μάρτυρα, κι ας είσαι κι ο θεός ο ίδιος! Η δικαιοσύνη θα λάμψει ρε, την αλήθεια ρε!

Πάντα δυό κόσμοι ήμασταν Ιάσονα, ψυχή μου.. Πάντα δυό κόσμοι, εκείνος που σέβεται την ανθρώπινη ύπαρξη και την υπηρετεί, κι εκείνος που αφανίζει τις ανθρώπινες ζωές γιατί έτσι είναι Το Συμφέρον! Κι εσύ ψυχή μου, είσαι σε εκείνον τον κόσμο, όπου όταν σε αδικούν, βγάζεις την καρδιά σου, τα νεφρά σου, τα υπέροχα μάτια σου που έλαμπαν νιάτα και φως, ακόμα και το δέρμα σου! Εσύ τα βγάζεις και τα δωρίζεις, θυσία γίνεσαι εσύ για τον συνάνθρωπο. Πώς να συλλάβει εσένα ο νους σου ότι υπάρχουν και τα καθάρματα μιάς ποταπής οικογένειας (να σου πετύχει!) που, προκειμένου να μην κινδυνέψει η καριέρα τους, σε πετάνε στα αζήτητα μέχρι να σου βγει η ψυχή! Ανοίγουν το παχυλό πορτοφόλι που τους χάρισε ο ελαφρόμυαλος αυτός λαός κι αγοράζουν μάρτυρες, συνειδήσεις, σιωπές!

Ποιος θα σου δώσει τώρα τον λόγο του ψυχή μου, ότι αυτά τα τομάρια -που βάφουνε τα χέρια τους καθημερινά με αίμα- δε θα τη βγάλουν καθαρή; Ότι θα τους τιμωρήσουν ο λαός και η Δικαιοσύνη; Ποιος μπορεί να σου υποσχεθεί, και να ορκιστεί, ότι θα πληρώσουν για κάθε έγκλημά τους, και να μπορεί και να κρατήσει μιά τέτοια υπόσχεση; Ποιος θα κλάψει για σένα παλικαράκι μου, εκτός από εκείνη την μάνα, κι εκείνο τον πατέρα; Ποιος θα σου προσφέρει δικαιοσύνη, για να αναπαυτεί η εικοσιτριάχρονη ψυχούλα σου; Ποιος; Μην "ποντάρεις" και πολλά σε εμάς εδώ χαμηλά ψυχή μου, εσύ κοίτα να κόψεις το σκοινί και να πετάξεις ψηλά! Εκείνοι οι λίγοι που αγωνίζονται με σθένος και αυταπάρνηση, θα δώσουν μιά μάχη και για εσένα. Από τους άλλους μην περιμένεις τίποτα. Εσύ μην το καθυστερείς. Πέτα. Ψηλά! Και καλό σου ταξίδι μάτια μου!  

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰❤❤✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Ο 23χρονος Ιάσονας έχασε την ζωή του έξω από τη βουλή, μετά από σφοδρή σύγκρουση με το υπηρεσιακό αυτοκίνητο τής κας Ντόρας Μπακογγιάννη. 

Ο οδηγός τού οχήματος παρανόμησε διακόπτοντας τη φυσική πορεία τής μηχανής τού Ιάσονα, που περνούσε από το σημείο νόμιμα με πράσινο φανάρι. 

Οι γονείς τού Ιάσονα ζήτησαν αντί στεφάνου, τα χρήματα να κατατεθούν στην Κιβωτό τού Κόσμου και δώρισαν 

τα όργανα τού άτυχου παλικαριού. Η κα Μπακογιάννη αντέδρασε 48 ώρες μετά, ενώ ο οδηγός της δεν παραδόθηκε στις Αρχές..

Art: Caras Ionut

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫

✿ Πείτε κι εσείς ρε παιδιά, τί σας λείπει πιο πολύ στην καραντίνα;

Πείτε κι εσείς ρε παιδιά. Θα ξανάρθουν όσα στερούμαστε εδώ και ένα χρόνο, σε σχέση με την πανδημία; Θα ξαναζήσουμε κάποια πράγματα ή;..

Θα ξαναχορέψουμε σε μια συναυλία σε γεμάτο στάδιο; Θα ξενυχτήσουμε μέχρι πρωϊας σε ένα μπαρ με 200 άτομα; Θα ξανακάνουμε ένα μεγάλο πάρτι στο σαλόνι; Θα ξαναβολτάρουμε στην Πλάκα μαζί μ'άλλους χίλιους; 

Θα ξαναπάρουμε το αυτοκίνητο προς άγνωστη κατεύθυνση, έτσι για να γουστάρουμε; Θα ξαναπάμε θέατρο με την τρελοπαρέα στον Κεραμεικό;

Θα χάσουμε τα κιλά που πήραμε εν μέσω καραντίνας; Θα ξαναπιούμε ούζα σε ένα παραλιακό ταβερνάκι; Θα ξανασαλπάρουμε με πλοίο το βραδάκι;

Θα ξαναπιούμε καφέ στους πεζόδρομους στο Κουκάκι; Θα ξαναπάμε για ψώνια στην πλακόστρωτη Ερμού; Θα ξαναφάμε σουβλάκια στο Μοναστηράκι;  Θα ξαναπάμε σε μπαζάρ βιβλίων και σινεμά στο καπάκι;..

Θα ξανασουβλίσουμε, εμείς κι άλλοι δέκα, το αρνί το Πάσχα; Θα ξαναστριμωχτούμε στην εκκλησία την ανάσταση; Θα ξαναφύγουμε τριήμερο την Πρωτομαγιά; Θα σταματήσουμε να κοιτάμε τα ρολόγια;..   

Θα αγκαλιαστούμε ξανά; Θα βγάλουμε τις μάσκες να φανεί το χαμόγελο; Και στην τελική, πότε θα φορέσω εγώ το κόκκινο κραγιόν που αγόρασα;;

Θα ξαναφιλήσουμε χωρίς ενοχές τα παιδιά μας; Κι επιτέλους, θα ξαναμπούμε σε αεροπλάνο να ξαναταξιδέψουμε ως την άκρη τού κόσμου;

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤✰❤✰❤✰❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Art: Pinterest ~ Margarita Kareva

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫

✿ Βροχή δωματίου

Η βροχή κρύωνε έξω, στο δρόμο.

Χτυπούσε το τζάμι και φώναζε, κρυώνω.

Ήτανε, πράγματι, χειμώνας.

Το τζάμι τη λυπήθηκε, της άνοιξε,

την έβαλε μες στο δωμάτιο.

Ο άνθρωπος έγινε έξω φρενών.

Είσαι τρελό, του φώναξε, που ξανακούστηκε

να μπαίνει η βροχή μες στο δωμάτιο; Είσαι τρελό.

Μα είναι βροχή δωματίου, είπε ήρεμα το τζάμι,

δεν ακούς τί ωραία που ηχεί πάνω στο πάτωμα,

πάνω στο τραπέζι, πάνω στο μέτωπό σου;

Είναι βροχή δωματίου

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛❤✰✰❤✰✰❤˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Ποίηση: Αργύρης Χιόνης ~ Art: Pinterest

❤¸¸.•*¨*•♫ .............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫