ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΩΣΤΑΚΗ;... ΣΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ Η ΧΩΡΙΑΤΙΣΣΑ;...

Όχι, πες! Υπάρχει πιο θεϊκή ατάκα από αυτή; Που, για όποιον δεν γνωρίζει, ήταν ένα σήριαλ "το σημάδι του έρωτα", που η Μπάρμπα ήταν παντρεμένη με τον Καρατζογιάννη, που ήταν λεφτάς, αλλά σκάει μύτη στο χωριό ο αδερφός του, ο γόης, ο αλήτης, ο Τζώρτζογλου, μετά της φιλενάδας του, που ήταν η Μπότση και συμβαίνει το εξής (σεναριακά) πρωτότυπο: η τύπισσα ερωτεύτηκε τον αδερφό του άντρα της και έγινε της τρελής το πανηγύρι. Όταν η -κατά τα άλλα- γάτα, Μπότση, πήρε χαμπάρι την ιστορία, μπουκάρισε στο δωμάτιο του Τζώρτζογλου και ξεστόμισε αυτήν την ατάκα, που έμελλε να μείνει στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης: "Τι έγινε Κωστάκη;.. Σε γουστάρει η χωριάτισσα;" Αχαχουχα! Θεά η Μπότση! Τα έλεγε στη νύφη, για να τα ακούει..η νύφη! Το σήριαλ είχε χαρακτηριστεί "αισθηματικό", αλλά εγώ πιο ωραία ...παρωδία, δεν έχω δει ποτέ ξανά! Μιλάμε, καθόμουν και το έβλεπα και έκλαιγαν τα μάτια μου από τα γέλια! Ακόμα θυμάμαι, που -στις επαναλήψεις- στρωνόμασταν με την ανιψιά μου να το δούμε, για να γελάσουμε μέχρι δακρύων! Έπεφταν οι φαρμακερές ατάκες σαν το χαλάζι!

Ανοίγω μια παρένθεση, για να σας παρουσιάσω μια ιστορία με "αγρίους". Μια "χαριτωμένη" φανταστική ιστορία, για κάποιον που, σύμφωνα με δήλωση του: "Θα στήριζα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι με πρωθυπουργό τον Τσίπρα. Δεν έχει καμία ένδειξη ότι ξέρει να κάνει αυτή τη δουλειά! Ο Σαμαράς, αν μη τι άλλο την ξέρει τη δουλειά!" Τάδε έφη δήμαρχος Στυλίδας, κατά κόσμον Απόστολος Γκλέτσος, ο...γόης της ελληνικής σαπουνόπερας, ο οποίος, πριν από λίγο καιρό έκανε ένα κόμμα, που αντί να το ονομάσει "απόκομμα", το ονόμασε "Τελεία"! Δεν έχει ούτε καν διεκδικήσει ακόμα την ψήφο του λαού (και να την πάρει!) ωστόσο, γνωρίζει με ποιους θα συμμαχήσει!!! Φοβερό; Άλλος ένας "Σταύρος" που ετοιμάζεται να πολεμήσει για το καλό του μαλακοπίτουρα Έλληνα! Για να μας αποτελειώσει ο Απόστολος, είπε επίσης πως: "θα συνεργαζόμουν ακόμα και με τον ίδιο τον διάολο για το...καλό του τόπου"! Να υπενθυμίσω στον αγαπητό μας γόη, ότι αυτό -με τον διάολο καλέ- το έχουν πει νωρίτερα: οι: Σταύρος Θεοδωράκης, Ντόρα Μπακογιάννη, Νίκος Μιχαλολιάκος, Γιάννης Μπουτάρης, Άννα Διαμαντοπούλου και...(μάντεψε ποιος!)...ο Αλέξης Τσίπρας! Τι θα κάνεις τώρα "επαναστάτη" Απόστολε; Σε βλέπω, θες δε θες, στο ίδιο "γεύμα εργασίας" με τον Αλέξη και τον διάολο!

...ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ, ΑΠΟΣΤΟΛΕ ΕΙΣΑΙ...

Τόλη μου, Τόλη μου, Τόλη μου. Τι πλάσμα είσαι εσύ Τόλη μου! Πόσα χρόνια θα περάσουν ακόμα, για να ξεχάσω εκείνες τις φλογερές νύχτες που ζήσαμε μαζί (Τόλη μου)... Εκείνες τις νύχτες που, εγώ έλιωνα στον καναπέ μου για να σε κοιτάω κι εσύ έλιωνες στην τηλε-

όραση, μέχρι να ψήσεις αυτή την αναίσθητη την Ερατώ να σε ακολουθήσει, κι αυτή μας 
το έπαιζε και δύσκολη! Μμμμ! Μούτρα για να της ρίξεις δεύτερη ματιά κι εκείνη να σε απαρνείται κι από πάνω! Ποιον; Εσένα! Τον μπαλαμό Θεό. Που έβγαινες Απόστολε μου τότε, στους "ψίθυρους καρδιάς" και σταμάταγε η κυκλοφορία, όχι μόνο στις λεωφόρους, αλλά και στις διασταυρώσεις μη σου πω, σε όλη τη χώρα! 

Που, μια ματιά σου μόνο στην τσιγγάνα, έφτανε για να κάνει τα μηχανάκια της agb αερο-πλάνα και τις Ελληνίδες, από βέρες έως μετανάστριες τρίτης γενιάς, να παρακαλάμε να είχαμε γεννηθεί τσιγγάνες τουρκογύφτισσες! Αλλά εσύ εκεί, σκληρό αγόρι, δεν είχες μάτια παρά μόνο για αυτό το ξυλάγκουρο την Ερατώ! Την οποία παρεμπιπτόντως, κατάφερες να κατακτήσεις στο τέλος κι όλες εμείς οι μπαλαμές από το σπίτι, είχαμε πλαντάξει στο κλάμα, όχι επειδή την κατάφερες, αλλά επειδή δεν ήμασταν στη θέση της! Και πάνω που είχες αφήσει τον έρωτα της Άννας-Μαρίας, ήρθε ο έρωτας της Μαρίας-Ελένης! Ε, πες το μας κι αυτό βρε Απόστολέ μας, ότι το βίτσιο σου τελικά είναι τα διπλά ονόματα! Α, ξέχασα, να σου συστηθώ καλέ: Μαρία-Ντολόρες. 

Έλα, πες μου πως έχω ελπίδες κι εγώ και τι στον κόσμο! Από όσο ξέρω, είσαι ελεύθερος Αποστόλη μου. Τρεις μήνες όλους κι όλους, σου κράτησε η φλόγα του γάμου μ' αυτήν την 
... Μαρία-Ελένη (τζάμπα οι μπαλωθιές!) και μετά σε χτύπησε το μεγάλο το κακό: τοπική αυτοδιοίκηση το λέγανε κι εσύ τα μάζεψες και την έκανες για δήμαρχος. Πως τα περνάς έτσι τα στάδια, Τόλη μου παλικάρι μου; Πως να σε προλάβω η δόλια η θαυμάστρια! Που μέχρι τα εκλογικά μου δικαιώματα είχα ετοιμαστεί να μεταφέρω στη Στυλίδα (να σε βλέ-
πω στα διόδια να ανοίγεις τις μπάρες κι ας με λένε τρελή, σ' αγαπάω πολύ και σε νοιά-ζομαι!)...κλικ για τη συνέχεια!...είναι το 18 κι ήταν η συμμετοχή μου στο "γέλιο βγήκε από τον Παράδεισο" της Αριστέας. Αφού την ευχαριστήσω για την φιλοξενία, να σας πω, για την ιστορία, ότι το έγραψα αρχικά για να το αναρτήσω στο blog μου. Η σειρά άλλαξε μόνο.

Για να επανέλθω στην αρχική θεματολογία και εν όψει του Σαββατοκύ-
ριακου, είπα να το πάμε πιο χαλλλαρά το πράμα κι όποιος θέλει, ας μας γράψει όποια ατάκα, από ελληνική ταινία ή σήριαλ, του έχει μείνει στο μυαλό! Ας ξεχάσουμε το Νέο Μνημόνιο (ω, ναι!) κι ας γίνει της ατάκας! 

 Παιδιά μου, έχω χαθεί γιατί από το πρωί δεν έχω ίντερνετ :(( Άντε βρε! Καλό Σ/Κ και πολλά γλυκά φιλιά σε όλες και σε όλους!

Ω Θεέ! Τι έχουμε αντέξει ως τηλεθεατές τόσα χρόνια! Όχι ότι δεν τα τραβάει ο κ@λος μας, αλλά λέμε!

.............................................................................................................

Σινεμά "ο Παράδεισος" κλικ σε...Μια Πέτρα Foto

 ❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫ 

Μαμά, γερνάω μαμά...

Όλα μου, γερνούν μαμά. Μια αντίστροφη μέτρηση από παιδάκι ακόμα, με γερνάει μαμά. Θα φταίει το μυαλό που δεν έβαλα όταν έπρεπε ίσως. Όταν εγώ αναζητούσα τη ζεστή σου αγκαλιά, αλλά εσύ την είχες κλείσει ερμη-τικά; Να δεις που τότε τα εγκεφαλικά μου κύτταρα άρχισαν να γερνούν...

Κι έπειτα, είναι που η αγάπη άργησε έναν αιώνα μαμά. Κι άμα η αγάπη αργεί, κλείνουν οι δρόμοι από τον παγετό. Κανένα έκτακτο δελτίο θυέλλης δεν είναι ικανό να μας προφυλάξει. Τι να σου κάνουν κι οι συμβουλές και τα "να προσέχεις", τι να σου κάνουν και τα "ρίξε κάτι πάνω σου"... Όταν έχεις περάσει μοναχός έναν παγωμένο ωκεανό, οι συμβουλές βουλιάζουν.

Δεν με ελέγχω πια μαμά. Δηλαδή, εκεί που νομίζω πως με ελέγχω, εκεί το έχω χάσει το παιχνίδι και το έχει αναλάβει ο κακός μου εαυτός, ο κακός μου ο καιρός, ο χρόνος, δεν ξέρω ποιος άλλος διάολος το έχει αναλάβει, αλλά όχι εγώ. Ήθελα να ήξερα ποιος είπε πως "αν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν συνωμοτεί", ου, εμένα μου λες, αν κι αυτό με τη συνωμοσία το πιστεύω! 

Πονάω παντού μαμά. Αν με ρωτήσεις πόσο χρονών είμαι, μερικές φορές νομίζω πως είμαι πάνω από εκατό. Από τα μαλλιά μέχρι τα νύχια, όλα μου πονάνε μαμά. Πιο πολύ από όλα όμως πονάνε οι νύχτες μου. Εκεί να δεις πόνο. Οι νύχτες μου είναι αρρώστια ανίατη. Δε με νοιάζει αν το είπε ο γιατρός, το λέω εγώ που ξέρω τις νύχτες μου καλύτερα από τον καθένα. 

Και μην σε ξανακούσω να παθαίνεις πανικό και να ανησυχείς για το τί- ποτα. Ξέρεις πόσο "τίποτα" είναι μια βρύση που στάζει μαμά; Ρώτα εμέ- να που πνίγομαι καθημερινά μέσα σε μια κουταλιά νερό. Αχ, πως πέρα- σαν έτσι τα χρόνια μαμά... Από τότε που ήμουν ένα ροδαλό μωρό, μέχρι σήμερα που μετράω δεκαετίες...από τότε που έκρυβες τα σοκολατάκια στο ντουλάπι (κι εγώ τα έβρισκα πάντα) μέχρι σήμερα που...θυμάσαι τι μου είπες προχθές μαμά; "Να σου δείξω που είναι τα ρούχα που θα φορέσου- 

με όταν θα..."..."άσε μας ρε μάνα! αηδίες μεσημεριάτικα!"..."αηδίες; ξεχνάς πόσο χρονών είμαστε παιδί μου;" Ούτε που να το θυμάμαι, εδώ γέρασα εγώ. Και στο ενδιάμεσο, τα παράπονα μου, τα γιατί και τα γαμώτο μου.

Και κοίτα ένα μυστήριο, του κόσμου το κριτήριο πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες... Μαμά, πεινάω μαμά, φοβάμαι μαμά, γερνάω μαμά. Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς: ωραία, νέα και ατυχής...

Βρήκα όμως τον τρόπο να αγαπώ τα σωστά σας, μα και να συγχωρώ τα λάθη σας μαμά. Κλείδωσα στο ντουλάπι του μυαλού μου εκείνους τους γονείς που ανησυχούσαν πάντα με τον πιο λάθος τρόπο. Και ξεκλείδωσα εκείνους τους γονείς που ξέρουν μόνο να αγαπούν και να αποδέχονται. Υπέρβαση το λένε αυτό μαμά. Υπέρβαση. Κι αποφάσισα να το κάνω μια μέρα...που είδα τις ρυτίδες της ψυχής μου γερασμένες στον καθρέφτη... 

Μαμά, γερνάω μαμά... Γερνάω με μια ταχύτητα που με θορυβεί και με μουδιάζει. Κάθε πρωί κοιτάζω στον καθρέφτη να δω αν έχω γεράσει κι άλλο. Μετράω τις άσπρες τρίχες του μυαλού μου κι όλο και πληθαίνουν. 

Και ξέρεις τι φοβάμαι πιο πολύ μαμά; Πως θα ΄ρθει μια μέρα και θα εί- μαστε τρία γεροντάκια στο σαλόνι, γύρω από το τζάκι και θα αναπολού- με τις μέρες εκείνες, που τα παιδικά μας όνειρα τα πήρε η βροχή και τα παρέσυρε στη θάλασσα. Πριν πνιγούμε όλοι μαζί μαμά, να προλάβω να 

σου πω πόσο σ' αγάπησα. Δεν στο έχω πει ούτε μια φορά, μα ξέρεις πως περίμενα εσένα να το ξεστομίσεις έστω και μια φορά. Τι περιμένεις πια μαμά; Ο χρόνος μας μετρά αντίστροφα και μας οδηγεί μοιραία προς την αιωνιότητα. Μα πριν γίνουμε κι εμείς φωτογραφίες, μάθε το επιτέλους 

μαμά...το "έλα" και το "αντίο" σου ζητούσα στη ζωή μου πάνω από όλα...

 Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση

"Τα παιδιά στην αρχή αγαπούν τους γονείς τους – όταν μεγαλώνουν τους κρίνουν – κάποιες φορές τους συγχωρούν". Όσκαρ Ουάιλντ

................................................................................

Σινεμά "ο Παράδεισος" κλικ σε...Μια Πέτρα Foto

 ❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫ 

Όποιος κάνει προληπτικές εξετάσεις, να σηκώσει το χέρι ψηλά!...

Η πρόληψη σώζει ζωές. Στην Ελλάδα όμως η πρόληψη είναι ιδιαίτερα υποβαθμισμένη 

στις προτεραιότητες της πολιτείας, στην πρακτική των γιατρών και στη συνείδηση των πολιτών, με αποτέλεσμα να χάνουμε κατά μέσο όρο 10 χρόνια από το προσδόκιμο ζωής!

Γιάννης Τούντας Καθηγητής Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής

Έχει σημασία πότε ειπώθηκαν αυτά τα λόγια του καθηγητή Κοινωνικής Ιατρικής; Αν είναι μια πικρή διαπίστωση εν μέσω Μνημονίου και Χρεοκοπίας ή αν είναι μια στατιστική -και- προ κρίσης; Για την ιστορία, το ρεπορτάζ είναι πριν από μόλις δυο εβδομάδες, αλλά η προ-ληπτική ιατρική δεν ήταν ποτέ μέσα στις προτεραιότητες των πολιτών. Πιο πολύ υπήρξε μέσα στις προτεραιότητες των διαγνωστικών κέντρων, όσο και μερίδας ιατρών, που είχαν {έχουν} την ίδια "φιλοσοφία" για την "υγεία" των Ελλήνων. Φυσικά, όλα αυτά ευνοού-

νται, αφενός από την αδιαφορία των Ελλήνων {και} για θέματα υγείας και αφετέρου από την Πολιτεία και τους κυβερνώντες, που προστατεύουν τους επαγγελματίες μιζαδόρους.

Να υποθέσω ότι υπάρχουν και κάποιοι ανάμεσα μας, που κάνουν συστηματικά {ή έστω περιστασιακά} προληπτικές εξετάσεις; Αν και, και σ' αυτό το σημείο ο κ. Τούντας έχει τις ενστάσεις του: "Οι προληπτικές εξετάσεις συνιστούν τη δευτερογενή πρόληψη, προκει-μένου να εντοπιστεί ένα νόσημα σε πρώιμα προσυμπτωματικά στάδια ώστε η θεραπευ-

τική αγωγή να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Πιο σημαντική, όμως, από τη δευτερογενή πρόληψη είναι η πρωτογενής, η οποία αποσκοπεί στην καταπολέμηση ή στον έλεγχο των παραγόντων-αιτιών που προκαλούν τη νόσο και τον πρόωρο θάνατο. Οι πιο σημαντικοί από τους παράγοντες αυτούς είναι το κάπνισμα, η διατροφή, η άσκηση, το στρες, η οδική συμπεριφορά {!} αλλά και οι επιδράσεις του περιβάλλο-ντος, φυσικού {π.χ. ατμοσφαιρική ρύπανση} και κοινωνικού {φτώχεια, ανεργία κ.ά.}

Ο μόνος τρόπος να διατηρήσεις την υγεία σου είναι να τρως αυτά που δεν θέλεις, να πίνεις αυτά που δεν σου αρέσουν και να κάνεις αυτά που θα προτιμούσες να μην έκανες. Mark Twain

Δυστυχώς, δεν υπήρξα ποτέ της δευτερογενούς προληπτικής ιατρικής. Αυτό δεν με έχει βοηθήσει καθόλου στη ζωή μου. Ακόμα όμως και όταν "αποφάσισα" να...μπω στην κατη-γορία της πρωτογενούς προληπτικής ιατρικής, προσέχοντας: κάπνισμα-διατροφή-άσκηση,

πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί παράγοντες ακόμα που δεν είναι εμφανείς, κυρίως επειδή οι περισσότεροι από εμάς αποφεύγουμε να τους συζητήσουμε {κατάθλιψη, κακή ψυχολογία, κακή σχέση με τον εαυτό μας ή με τους άλλους, έλλειψη οικονομικών πόρων, άγνοια κλπ}.

Και για να ελαφρύνω το κλίμα..."όταν είπα στο γιατρό ότι δεν μπορούσα να πληρώσω την εγχείρηση, προσφέρθηκε να ρετουσάρει τις ακτινογραφίες μου" ! Henry Youngman

Υ.Γ Το ερώτημα που προκύπτει είναι εμφανές: Εσύ κάνεις προληπτικές {πρωτογενείς και δευτερογενείς} εξετάσεις; Ή περιμένεις την παρέμβαση της Μοίρας;

Οι μανιακοί με την υγιεινή ζωή θα νιώσουν πολύ ηλίθιοι κάποια μέρα που θα βρεθούν σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου πεθαίνοντας από τίποτα! Redd Foxx

...................................................................................................

Ακούσατε, ακούσατε: Σινεμά "ο Παράδεισος" κλικ σε...Μια Πέτρα Foto Κλικ κι εδώ!

 ❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫ 

**Η Φωτογραφία Της Εβδομάδας: Κι Ήτανε Φλέβες Κάποτε...

Δαλματία  ~ Κροατία ~ Ντουμπρόβνικ

**Κι ήτανε φλέβες κάποτε....εκείνα τα ξερόκλαδα στους τοίχους...
Στις Δαλματικές ακτές πήγα πριν από δύο χρόνια, σχεδόν με το ζόρι.
Εννοώ πως, ενώ είχα ως στόχο την Ταϊλάνδη για εκείνη τη χρονιά
{στην οποία πήγα την επόμενη χρονιά τελικά} όντας καπνίστρια {ακόμα}
με έφαγε η...νικοτίνη! "Τι; 12 ώρες πτήσης για Ταϊλάνδη;;; Ουδεπόποτε!"
Κι έτσι επέλεξα τις Δαλματικές ακτές, σχεδόν δυο ώρες πτήσης μόνο.

Ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη της {ταξιδιωτικής} ζωής μου.
Όχι πως δεν ήξερα ότι το Ντουμπρόβνικ ας πούμε ή οι λίμνες Πλίτβιτσε
είναι πανέμορφα μέρη, αλλά άλλο να σου το λένε κι άλλο να πηγαίνεις εκεί και 
να παθαίνεις κοκομπλόκο από την απίστευτη ομορφιά γενικώς της Δαλματίας!
Αυτό θα πει Βαλκάνια! Άλλη μια έκπληξη αποτέλεσε το Βελιγράδι, το οποίο 
είναι μια από τις πιο ωραίες και γραφικές πρωτεύουσες, που έχω δει στην Ευρώπη.

Κροατία, Μαυροβούνιο, Σερβία, Σλοβενία, 
τέσσερις από τις χώρες που ούτε καν είχα διανοηθεί να τις επισκεφτώ ποτέ, 
αποδείχθηκαν τέσσερα διαφορετικά -αλλά με τόσα κοινά- τουριστικά διαμάντια.
Εκείνες δε οι λίμνες Πλίτβιτσε, με αποζημίωσαν ο,τι έπρεπε για εκείνη τη χρονιά, 
που με είχε φάει το τσιγάρο μαράζι, επειδή δεν είχα πάει στη Ταϊλάνδη και είχα...
καταντήσει στην Δαλματία! Οποία αχαριστία, θα πει κανείς, το ξέρω, μη νομίζεις!

Κι επειδή λένε πως ο,τι το κοροϊδεύεις, το λούζεσαι, εγώ "λούστηκα" Δαλματία 
εκείνο το φθινόπωρο, ένα "λούσιμο" που ευχόμουν να μην τελειώσει ποτέ...
Οι εικόνες, οι γεύσεις, οι μουσικές, οι φωτογραφίες, οι άνθρωποι,
τα καλντερίμια, τα ταβερνάκια, τα σπίτια, τα πάρκα, τα ποταμόπλοια,
όλα μου έχουν μείνει αξέχαστα κι ευγνωμονώ το Θεό που τα είδα στη ζωή μου.
Εννοείται ότι το όνειρο μου είναι να τα ξαναδώ όλα αυτά τα μέρη και 
δεν είναι και άκρως "απαγορευτικά" από οικονομικής πλευράς, γιατί,  
και την Ταϊλάνδη θα ήθελα να ξαναδώ, αλλά...είναι πολλά τα λεφτά Άρη.

Αφορμή πάντως σήμερα για την "περιήγηση" μου στην Δαλματία,
αποτέλεσε η Μαρία και το Φωτογραφίζειν με θέμα **"παλιές στιγμές".
"Κι ήτανε φλέβες κάποτε....εκείνα τα ξερόκλαδα στους τοίχους".
 Μ' αυτόν τον τίτλο και με την φωτογραφία επάνω συμμετείχα κι η προτίμηση
των φίλων με έφερε στην δεύτερη θέση {αν δεν απατώμαι}. Ευχαριστώ μέσα 
από την καρδιά μου την Μαρία για την φιλοξενία της, αλλά και όσους φίλους
με τίμησαν με την ψήφο τους, ακόμα όμως και εκείνους που δεν με ψήφισαν.
Έτσι κι αλλιώς (και) η Φωτογραφία δεν είναι βαθμοί, αλλά αίσθηση και απόλαυση.
Για μια ακόμα φορά, θέλω να πω πως, το Ταξίδι είναι για μένα η απόλυτη ευτυχία!
ΥΓ Τιμής ένεκεν, μια φωνή, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις στιγμές μου σε εκείνο το ταξίδι: Chris de burgh: "a woman's heart"

Δαλματία ~ Κροατία ~ Σπλιτ

..................................................................................................

Με μεγάλη μου χαρά, σας προτείνω σήμερα το βιβλίο: "Η Χώρα"

του φίλου blogger Quasar και εύχομαι καλοτάξιδο από καρδιάς! 

...................................................................................................

Τα όμορφα χωριά όμορφα χρωματίζονται κλικ σε...Μια Πέτρα 

 ❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫

ΠΕΣΤΕ ΝΑ 'ΡΘΟΥΝ ΣΕΙΣΜΟΛΟΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ...

Προχθές το βράδυ δεν έβλεπα την ώρα να πέσω για ύπνο.

Κλείναν τα ματάκια μου τόσο πολύ, που, όπως πήγαινα να σβήσω 

το φως στο σαλόνι, έβλεπα να κουνιούνται τα έπιπλα. Ωχ, αμάν, είπα, 

δεν πάω καλά. Οκ, κουτουλάω από τη νύστα, αλλά αυτό πια είναι υπερβολή!

Βρε, ποια υπερβολή, που έκανε σεισμό; Και μέχρι να το χωνέψω,

στο καπάκι έρχεται κι ένας δεύτερος, για να μην έχω πια καμία αμφιβολία.

Πενταράκι στο νερό, σκέφτηκα, αφού έχω προϋπηρεσία στους σεισμούς, από παλιά.

Κι έρχεται η επόμενη μέρα φίλε μου και τι μαθαίνω; 5,1 ο ένας σεισμός, 5,1 κι ο άλλος!

Η είδηση βέβαια δεν βρισκόταν στα Ρίχτερ. Η είδηση βρισκόταν στη γνωστή ιστορία:

βγαίνει πρώτα στα κανάλια ένας σεισμολόγος, μετά βγαίνει ένας άλλος, για να μην στα 

πολυλογώ, οι σεισμολόγοι σε λίγη ώρα ήταν σαν τα μανιτάρια μετά τη βροχή {ή μήπως...

σαλιγκάρια; πάντα τα μπέρδευα αυτά τα δυο! χαχα} Βρε παιδί μου, έβρεχε σεισμολόγους!

"Εμείς τον είχαμε προβλέψει από τον Σεπτέμβριο" έλεγε ο ένας.

"Βρε ποιον Σεπτέμβριο; Εμείς τον είχαμε προβλέψει από τον Μάιο!" 

"Του 2014;" "Ρωτούσε ο ένας. "Όχι! Τον κόκκινο Μάη!" τον ειρωνευόταν ο άλλος.

"Ναι, αλλά, όταν εμείς το καλοκαίρι του 2004 {πριν από αυτούς τους γ@μημένους τους

Ολυμπιακούς--δικό μου το σχόλιο παιδιά} λέγαμε ότι θα κάνει σεισμό...στον ελλαδικό χώρο...κάποτε...εσείς μας λέγατε υπερβολικούς! Αλλά εμείς είμαστε επιστήμονες κύριοι!"

"Γιατί, εμείς τι είμαστε; Τσαγκάρηδες; Κι εμείς επιστήμονες είμαστε, αλλά η δική μας η 

επιστημονική ομάδα είναι πιο σοβαρή!" "Πλά-κα-κά-νε-τε-!! Που θα μας πείτε τώρα και 

άσχετους! Βρε, όταν εμείς σπουδάζαμε σεισμολογία, εσείς κοιτούσατε τους ωροσκόπους!" 

Και για να μην στα πολυλογώ, γίνανε μαλλιά κουβάρια οι τύποι για το ποιος την έχει 

μεγαλύτερη. Την ικανότητα να προβλέπει τους σεισμούς. Και φυσικά δεν βγήκε καμία 

άκρη, για άλλη μια φορά, διότι, ως συνήθως συμβαίνει στο Ελλάντα, για οποιοδήποτε

θέμα, μα για οποιοδήποτε όμως ρε φίλε, αι γνώμαι διίστανται! Φτάσαμε στο δια ταύτα.

Είμαστε ο λαός της διγνωμίας και της τριγνωμίας μη σου πω και πάει λέγοντας. Και 

για να μην σε ζαλίζω άλλο σήμερα με τα επιστημονικά μου, για πες: εσένα σου έρχεται

καμιά ιδέα με τι άλλο διαφωνούν οι Ελληνάρες κι ο καθένας έχει δίκιο βουνό φυσικά;

Κατά τα άλλα...αφού επέζησα μιας ακόμα ημικρανίας...επέστρεψα ζωντανή! Πολλά γλυκά φιλιά σε όλες και σε όλους και καλό Σαββατοκύριακο! 

Τα όμορφα χωριά όμορφα χρωματίζονται...κλικ σε...Μια Πέτρα ~Foto~

 ........................................................................................

Παζάρι αγάπης και αλληλεγγύης προς την Τρίτη Ηλικία:

21-22-23 Νοεμβρίου 10π.μ έως 9μ.μ: Παζάρι για καλό σκοπό!

 ❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫

*Είμαστε η τελευταία γενιά που πρόλαβε τα καλοριφέρ αναμμένα

Είδες ε; Σε βάζω στο κλίμα για τα καλά. 

Για την φωτογραφία λέω μάνα μου.

Βλέπεις πουθενά κάνα καλοριφέρ; Όχι. 

Μια ωραιότατη σόμπα διακρίνεται

και μάλιστα είναι και αναμμένη. 

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

Επίσης σήμερα σου έχω ένα ρεπορτάζ, σκέτο κουφέτο! 

Θα μάθεις πράματα και θάματα.

1) Η κρίση έσβησε τα καλοριφέρ. 

Οχτώ στις δέκα πολυκατοικίες

αναμένεται να μείνουν χωρίς θέρμανση, 

εξαιτίας της αδυναμίας των νοικοκυριών 

να προμηθευτούν πετρέλαιο. 

(φαντάσου ότι αυτά είναι στοιχεία του 2013)

2) Η κρίση οδηγεί τους Έλληνες να μην πληρώνουν κοινόχρηστα.

Όπως καταγγέλλει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών 

Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ), Στρ. Παραδιάς, "η πολυκατοικία έχει ήδη τελειώσει. 

Επικρατεί το απόλυτο χάος, Πηγή

καθώς μετά το ''κλείδωμα'' της κεντρικής θέρμανσης 

λόγω αδυναμίας πληρωμής πετρελαίου, 

τώρα κλειδώνουν και τα ασανσέρ, ενώ δεν υπάρχει ρεύμα 

σε κοινόχρηστους χώρους εξαιτίας των χρεών προς τη ΔΕΗ. 

Το αποθεματικό των διαχειριστών δεν φτάνει, 

μεγάλο μέρος των ενοικιαστών ή ιδιοκτητών 

δεν πληρώνουν κοινόχρηστα και το πρόβλημα έχει γίνει τσουνάμι".

3) Η κρίση έφερε υποσιτισμό στα παιδιά μας.

Η κρίση διπλασίασε και το ποσοστό των νοικοκυριών 

που δεν μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους 

ένα γεύμα µε κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι 

σε καθημερινή βάση (7,4% το 2013 από 4% το 2009), 

ενώ τετραπλασίασε το ποσοστό των νοικοκυριών 

που δεν έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν 

στα παιδιά τους νωπά φρούτα και λαχανικά 

µία φορά την ημέρα (4,4% το 2013 από 1,1% το 2009). 

4) Η κρίση οδηγεί τον Έλληνα στον τζόγο και το αλκοόλ.

Οι δύσκολες συνθήκες που βιώνει ο ελληνικός λαός 

λόγω της οικονομικής κρίσης, έχουν αυξήσει κατακόρυφα 

τις αιτήσεις για συμμετοχή στα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ, 

καθώς οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι, 

εκτός από τα ναρκωτικά, με δύο νέα μέτωπα: 

την εξάρτηση από το αλκοόλ και τον τζόγο. 

Το 61% όσων μπήκαν στο πρόγραμμα Άλφα 

{το οποίο συμβάλλει στην αντιμετώπιση 

των εξαρτήσεων από το αλκοόλ και τον τζόγο}

στοιχηματίζουν σε αθλήματα, Πηγή

το 55% παίζει σε παιχνίδια τύπου τζόκερ και λόττο, 

το 31% στο καζίνο, το 25% σε φρουτάκια

και το 23% χαρτιά με χρήματα.

5) Η κρίση φέρνει διαζύγια.

Αν και στις αρχές της κρίσης, 

φάνηκε ότι ακόμη και τα ζευγάρια 

που ήταν στα... χωρίσματα έκαναν πίσω, 

τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ προδίδουν ότι αυτό άλλαξε. 

Τα διαζύγια πανελλαδικά μειώθηκαν 

από το 2009 έως το 2011, από 13.607 σε 13.275 

το 2010 και 12.075 το 2011. Πηγή

Όμως...το 2012, ο αριθμός εκτινάχθηκε στα 14.880 διαζύγια.

Και δεν έχουμε στοιχεία εντός του 2014!

6) Η κρίση ευνοεί τους "λευκούς" γάμους.

Τεράστιες διαστάσεις έχει πάρει πλέον το φαινόμενο 

των "λευκών" γάμων, ανάμεσα σε Ελληνίδες και μετανάστες, 

προκειμένου αυτοί να εξασφαλίσουν 

την άδεια παραμονής στη χώρα. 

Το κύκλωμα κανονίζει τους γάμους από το τηλέφωνο, 

πριν καν ακόμη ο μετανάστης φτάσει στην Ελλάδα 

τις περισσότερες φορές. Πηγή 

Κυρίως Πακιστανοί και Ινδοί έρχονται σε επαφή 

με τους επιτήδειους, που τους βρίσκουν νύφη 

και κανονίζουν όλες τις λεπτομέρειες για το "λευκό" γάμο, 

που γίνεται σε κάποιο δημαρχείο. 

Η "ταρίφα" είναι 5.000-7.000 ευρώ.

 7) Η κρίση οδηγεί Ελληνίδες σε γάμο με αλλοδαπούς.

Και όπως είδαμε να συμβαίνει στο 6, παράλληλα

Ελληνίδες δέχονται να παντρευτούν αλλοδαπούς,

οι μεν αλλοδαποί για να εξασφαλίσουν 

την παραμονή τους στη χώρα μας,

οι δε Ελληνίδες για να "λύσουν" εν μέρει το οικονομικό!

8) Και για να μην ξεχνιόμαστε, από που ξεκινήσαμε σήμερα; 

Α, ναι. Όποιος αγόρασε πετρέλαιο φέτος και όποιος θα ανάψει 

καλοριφέρ, να κάνει ένα βήμα μπροστά. Που πας ρε Καραμήτρο!

Για να ακούσω τις δικές σας εναλλακτικές λύσεις θέρμανσης παιδιά μου. Σομπίτσα, τζακάκι ή κάτι άλλο;

....................................................................................

Τα όμορφα χωριά όμορφα χρωματίζονται...

κλικ σε...Μια Πέτρα ~Foto~ *Τίτλος ανάρτησης: stickers for the masses

 ........................................................................................

Δες κι αυτό οπωσδήποτε: Παζάρι για καλό σκοπό!

 ❤¸¸.•*¨*•♫ ...................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫