Μπλου τζιν παντελόνι, με μαύρο πουλόβερ και μαύρες μπότες.
Αυτός ήταν στιλιστικά ο ιδανικός συνδυασμός για μένα, στα φοιτητικά χρόνια.
Όσο περνούσαν όμως τα χρόνια, ούσα το κορίτσι των ταγιέρ, διαφοροποιήθηκε
το στιλάκι. Το μπλου τζιν με τη μπότα παρέμειναν μεν, απλά προστέθηκαν:
ένα πουκάμισο ή ένα μονόχρωμο μπλουζάκι, ένα φουλάρι και φυσικά
το σακάκι κι αμέσως το στιλ μετατράπηκε σε πιο...trendy!
Πες μου ποιος δεν αγάπησε το τζιν παντελόνι; Είναι το απόλυτο ρούχο!
Ενδέχεται να μη μάθουμε ποτέ αν το τζιν είναι πιο διάσημο από την coca-cola ή
το αντίστροφο. Αντρικό ή γυναικείο, ξεβαμμένο ή βαθύ μπλε, καμπάνα ή σωλήνα,
με σακάκι ή μακό, με γόβα ή αθλητικό παπούτσι, με ακριβά ή φτηνά αξεσουάρ,
το τζιν παντελόνι δεν λείπει από καμία αντρική ή γυναικεία γκαρνταρόμπα, χειμώνα
καλοκαίρι. Ακόμα και ως "βάση" μιας γκαρνταρόμπας, μπορεί να κάνει θαύματα.
Ένα τζιν με 2-3 πουκάμισα για τον άντρα, ένα τζιν με μια ζακέτα ή ένα σακάκι
για τη γυναίκα, και το στιλ είναι έτοιμο, οικονομικό και κυρίως ακαταμάχητο!
Για πες όμως, αναρωτήθηκες ποτέ από που ξεφύτρωσε το τζιν παντελόνι;
Που λες...~το 1853, το κυνήγι χρυσού στην Καλιφόρνια ήταν στην ακμή του,
και στις ερήμους της πολιτείας, όπου λάμβανε χώρα, τα υλικά αγαθά ήταν σπάνια
κι ως εκ τούτου, πολύτιμα. Ο 24χρονος Levi Straus, μετανάστης από τη Γερμανία,
έφυγε από τη Νέα Υόρκη με προορισμό το San Francisco με ένα μικρό απόθεμα
εμπορευμάτων, της επιχείρησης του αδερφού του. Λίγο μετά την άφιξή του στην
Καλιφόρνια, ένας από τους χρυσωρύχους ρώτησε τον νεαρό τι πούλαγε.
Όταν ο Levi Straus του απάντησε ότι το εμπόρευμά του ήταν καμβάς, ο οποίος
χρησίμευε στην κατασκευή σκηνών αλλά και για την κάλυψη των αμαξών τους,
ο χρυσωρύχος του απάντησε: "έπρεπε να έχεις φέρει παντελόνια!" ενώ στη συνέχεια
του εξήγησε ότι δεν μπορεί να βρει ένα παντελόνι αρκετά ανθεκτικό, που να μην σκίζεται.
Τα κομμάτια του καμβά ο Strauss τα έκανε ολόσωμες φόρμες οι οποίες άρεσαν στους μεταλλωρύχους, αλλά δεν τους ζέσταιναν αρκετά. Ο έμπορος αντικατέστησε τον καμβά
Αυτός ήταν στιλιστικά ο ιδανικός συνδυασμός για μένα, στα φοιτητικά χρόνια.
Όσο περνούσαν όμως τα χρόνια, ούσα το κορίτσι των ταγιέρ, διαφοροποιήθηκε
το στιλάκι. Το μπλου τζιν με τη μπότα παρέμειναν μεν, απλά προστέθηκαν:
ένα πουκάμισο ή ένα μονόχρωμο μπλουζάκι, ένα φουλάρι και φυσικά
το σακάκι κι αμέσως το στιλ μετατράπηκε σε πιο...trendy!
Πες μου ποιος δεν αγάπησε το τζιν παντελόνι; Είναι το απόλυτο ρούχο!
Ενδέχεται να μη μάθουμε ποτέ αν το τζιν είναι πιο διάσημο από την coca-cola ή
το αντίστροφο. Αντρικό ή γυναικείο, ξεβαμμένο ή βαθύ μπλε, καμπάνα ή σωλήνα,
με σακάκι ή μακό, με γόβα ή αθλητικό παπούτσι, με ακριβά ή φτηνά αξεσουάρ,
το τζιν παντελόνι δεν λείπει από καμία αντρική ή γυναικεία γκαρνταρόμπα, χειμώνα
καλοκαίρι. Ακόμα και ως "βάση" μιας γκαρνταρόμπας, μπορεί να κάνει θαύματα.
Ένα τζιν με 2-3 πουκάμισα για τον άντρα, ένα τζιν με μια ζακέτα ή ένα σακάκι
για τη γυναίκα, και το στιλ είναι έτοιμο, οικονομικό και κυρίως ακαταμάχητο!
Για πες όμως, αναρωτήθηκες ποτέ από που ξεφύτρωσε το τζιν παντελόνι;
Που λες...~το 1853, το κυνήγι χρυσού στην Καλιφόρνια ήταν στην ακμή του,
και στις ερήμους της πολιτείας, όπου λάμβανε χώρα, τα υλικά αγαθά ήταν σπάνια
κι ως εκ τούτου, πολύτιμα. Ο 24χρονος Levi Straus, μετανάστης από τη Γερμανία,
έφυγε από τη Νέα Υόρκη με προορισμό το San Francisco με ένα μικρό απόθεμα
εμπορευμάτων, της επιχείρησης του αδερφού του. Λίγο μετά την άφιξή του στην
Καλιφόρνια, ένας από τους χρυσωρύχους ρώτησε τον νεαρό τι πούλαγε.
Όταν ο Levi Straus του απάντησε ότι το εμπόρευμά του ήταν καμβάς, ο οποίος
χρησίμευε στην κατασκευή σκηνών αλλά και για την κάλυψη των αμαξών τους,
ο χρυσωρύχος του απάντησε: "έπρεπε να έχεις φέρει παντελόνια!" ενώ στη συνέχεια
του εξήγησε ότι δεν μπορεί να βρει ένα παντελόνι αρκετά ανθεκτικό, που να μην σκίζεται.
Τα κομμάτια του καμβά ο Strauss τα έκανε ολόσωμες φόρμες οι οποίες άρεσαν στους μεταλλωρύχους, αλλά δεν τους ζέσταιναν αρκετά. Ο έμπορος αντικατέστησε τον καμβά
με ένα δίμιτο, βαμβακερό ύφασμα από τη Γαλλία, ονόματι «serge de Nimes». Το ύφασμα
αυτό, λίγο καιρό αργότερα, θα ονομαζόταν denim. Και τα παντελόνια blue jeans.
Το σχέδιο με τα δύο άλογα στην ετικέτα των Levi's χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά,
το 1886, ενώ η κόκκινη, μίνι ετικέτα στην αριστερή πίσω τσέπη, έγινε από τα trademark
των Levi's το 1936, ώστε να ξεχωρίζουν, τα πιο χρηστικά παντελόνια, από απόσταση.~
Η μόδα προχώρησε, στη ζωή μας μπήκαν και τα τζιν σε άλλα χρώματα, κυρίως μαύρα.
Εκτός βέβαια από το παντελόνι, βρίσκουμε πια τζιν σορτς, φούστες, φόρμες, πουκάμισα κλπ. Ειδικά για εμάς τις γυναίκες, επειδή το τζιν αγαπήθηκε πολύ κι από τους σχεδιαστές
μόδας, οι προτάσεις για το στιλ, τη γραμμή, το χρώμα, τα αξεσουάρ, δίνουν και παίρνουν.
Όσες τάσεις όμως κι αν λανσάρει η μόδα, το κλασσικό μπλου τζιν είναι ένα κι αξεπέραστο!
Έλα τώρα -σειρά σου!- για πες...πότε ήταν η τελευταία φορά που φόρεσες μπλου τζιν;
Η μόδα προχώρησε, στη ζωή μας μπήκαν και τα τζιν σε άλλα χρώματα, κυρίως μαύρα.
Εκτός βέβαια από το παντελόνι, βρίσκουμε πια τζιν σορτς, φούστες, φόρμες, πουκάμισα κλπ. Ειδικά για εμάς τις γυναίκες, επειδή το τζιν αγαπήθηκε πολύ κι από τους σχεδιαστές
μόδας, οι προτάσεις για το στιλ, τη γραμμή, το χρώμα, τα αξεσουάρ, δίνουν και παίρνουν.
Όσες τάσεις όμως κι αν λανσάρει η μόδα, το κλασσικό μπλου τζιν είναι ένα κι αξεπέραστο!
Έλα τώρα -σειρά σου!- για πες...πότε ήταν η τελευταία φορά που φόρεσες μπλου τζιν;
Υ.Γ Και θυμήσου: ποτέ τσάκιση! Στο ίντερνετ βρήκα κι άλλα περί τζιν. Παραθέτω εδώ άλλο ένα λινκ. Και φυσικά Κηλαηδόνης!
Η Ειρήνη μας εξακολουθεί να...
χορεύει στην ομίχλη! Όσοι πιστοί,
δείτε που μπορείτε να τη δείτε και πότε.
❤¸¸.•*¨*•♫ .....................................................................................❤¸¸.•*¨*•♫