1542-1521=21... 21 βραδιές από την ζωή μου, μέχρι να φτάσω σήμερα εδώ, να κάνω την σούμα και τον απολογισμό ενός ολόκληρου χειμώνα... Ενός χειμώνα που κυριαρχούσαν τα όνειρα, προκειμένου να καταφέρω να..."την βγάλω καθαρή"...
Για να κυριαρχούν τα όνειρα μέσα στο κεφάλι σου, δυο τρόποι υπάρχουν: ο ένας είναι η φαντασία τού σκηνοθέτη (κοινώς η φαντασία σου) κι ο άλλος είναι η φα-
ντασία τού σκηνοθέτη στην κυριολεξία! Σήμερα θα μιλήσω για μια μεγάλη μου αγάπη: το θέατρο. 21 βραδιές για τις 20 παραστάσεις που είδα τον φετινό χει-
μώνα λοιπόν.. 21 βραδιές θεάτρου, επειδή την μια παράσταση εξ' αυτών, την είδα δυό φορές. Θα μάθεις πιο κάτω το γιατί. Η σεζόν έκλεισε για μένα -ως θεατή- οι εντυπώσεις όμως παραμένουν νωπές. Κι έτσι λέω να μοιράσω βραβεία!
1542 παραστάσεις ανέβηκαν την χειμερινή σεζόν στην πρωτεύουσα. Εγώ είδα 20 εξ' αυτών, αρκετές με πρόσκληση ευτυχώς. Ευτυχώς επίσης που πολύ λίγα από αυτά δεν με ενθουσίασαν. Τα μισά έργα περίπου ήταν κλασσικά αθάνατα έργα και κανένα δεν με απογοήτευσε. Ωστόσο, αξιολογώντας όσες παραστάσεις είδα, θα τις βραβεύσω, έτσι για να γουστάρω! Είδα: "Το Κουκλόσπιτο", "Από την Γεωργία με αγάπη", "Ο μικρός Έγιολφ", "Η Τσερλίνε και το σπίτι τών κυνηγών", "Ο φιλάργυρος", "το Τέρας", "Ο χορός τού θανάτου", "Δέκα μικροί νέγροι", "Τελευ-
ταία φεγγάρια", "Οι σύντροφοι", "Που να σου εξηγώ", "Dogville", "Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι", "Έγκλημα και τιμωρία", "Γυάλινος κόσμος", "Το αμάρτημα τής μητρός μου", "Ο Θεός τής σφαγής", "Οστέα ξηρά σφόδρα", "Οι τρεις αδελφές", "Άγριος σπόρος".. Βραβείο καλύτερης ηθοποιού σε ρόλο-κλειδί: Ειρήνη Γραμματι-
κοπούλου (η δικιά μας Ειρήνη!) (ο μικρός Έγιολφ), βραβείο θεατράλε και τα-
μπεραμέντου: Ανδρονίκη Αβδελιώτη (οι τρεις αδελφές), βραβείο διαχρονικής λάμ-
ψης: Άγγελος Αντωνόπουλος (τελευταία φεγγάρια), βραβείο πρωτότυπου σενα-
ρίου και σκηνοθεσίας: Περικλής Μουστάκης (οστέα ξηρά σφόδρα), βραβείο καλο- κουρδισμένης παράστασης: "ο θεός τής σφαγής", Α' βραβείο ανδρικού ρόλου: Δημήτρης Καταλειφός {ο απόλυτος ηθοποιός κατ' εμέ!} (ο χορός τού θανάτου και γυάλινος κόσμος), Β' βραβείο ανδρικού ρόλου: Τάκης Σπυριδάκης (άγριος σπόρος)..
Βραβείο ξινοβατόμουρου: στο απαίδευτο κοινό, που γελά στα δράματα ή πηγαίνει με βήχα στο θέατρο.. Βραβείο πιο ένθερμου χειροκροτήματος: για τον άγριο σπόρο!
γάδι σκηνοθετικά, με το τιμ τών ηθοποιών να ανεβάζουν τον πήχη στα ύψη και το κυριότερο; Ελληνικά έργα και τα δυο! Ο,τι πιο ελπιδοφόρο για το θέατρο στην εποχή τής κρίσης..! Και με τον "άγριο σπόρο" εις διπλούν (!) έκλεισα την φετινή σεζόν, αφού ήταν το έργο που του δίνω το βραβείο της καλύτερης-πιο επίκαιρης ατάκας από τον Τάκη Σπυριδάκη: "όταν οι άλλοι διχάζονταν (για μας) εμείς χανόμασταν"... "Άγριος σπόρος φύτρωσε σ' ακρογιαλιά και βράχο.. Χίλιους ανθούς επέταξε και άλλα χίλια αγκάθια.. Οι ανθοί μοσχομυρίζανε, τ' αγκάθια όμως τρυπούσαν"... "Στο διάολο οι ηλεκτρονικές συσκευές και οι υπολογιστές.. Πηγαίνετε θέατρο! Είναι ίσως η πολυτιμότερη ευκαιρία που έχουμε την δυνα-
τότητα να βιώσουμε από κοινού, μέσα στις μάταιες και βιαστικές ζωές μας"..**
Για να κυριαρχούν τα όνειρα μέσα στο κεφάλι σου, δυο τρόποι υπάρχουν: ο ένας είναι η φαντασία τού σκηνοθέτη (κοινώς η φαντασία σου) κι ο άλλος είναι η φα-
ντασία τού σκηνοθέτη στην κυριολεξία! Σήμερα θα μιλήσω για μια μεγάλη μου αγάπη: το θέατρο. 21 βραδιές για τις 20 παραστάσεις που είδα τον φετινό χει-
μώνα λοιπόν.. 21 βραδιές θεάτρου, επειδή την μια παράσταση εξ' αυτών, την είδα δυό φορές. Θα μάθεις πιο κάτω το γιατί. Η σεζόν έκλεισε για μένα -ως θεατή- οι εντυπώσεις όμως παραμένουν νωπές. Κι έτσι λέω να μοιράσω βραβεία!
1542 παραστάσεις ανέβηκαν την χειμερινή σεζόν στην πρωτεύουσα. Εγώ είδα 20 εξ' αυτών, αρκετές με πρόσκληση ευτυχώς. Ευτυχώς επίσης που πολύ λίγα από αυτά δεν με ενθουσίασαν. Τα μισά έργα περίπου ήταν κλασσικά αθάνατα έργα και κανένα δεν με απογοήτευσε. Ωστόσο, αξιολογώντας όσες παραστάσεις είδα, θα τις βραβεύσω, έτσι για να γουστάρω! Είδα: "Το Κουκλόσπιτο", "Από την Γεωργία με αγάπη", "Ο μικρός Έγιολφ", "Η Τσερλίνε και το σπίτι τών κυνηγών", "Ο φιλάργυρος", "το Τέρας", "Ο χορός τού θανάτου", "Δέκα μικροί νέγροι", "Τελευ-
ταία φεγγάρια", "Οι σύντροφοι", "Που να σου εξηγώ", "Dogville", "Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι", "Έγκλημα και τιμωρία", "Γυάλινος κόσμος", "Το αμάρτημα τής μητρός μου", "Ο Θεός τής σφαγής", "Οστέα ξηρά σφόδρα", "Οι τρεις αδελφές", "Άγριος σπόρος".. Βραβείο καλύτερης ηθοποιού σε ρόλο-κλειδί: Ειρήνη Γραμματι-
κοπούλου (η δικιά μας Ειρήνη!) (ο μικρός Έγιολφ), βραβείο θεατράλε και τα-
μπεραμέντου: Ανδρονίκη Αβδελιώτη (οι τρεις αδελφές), βραβείο διαχρονικής λάμ-
ψης: Άγγελος Αντωνόπουλος (τελευταία φεγγάρια), βραβείο πρωτότυπου σενα-
ρίου και σκηνοθεσίας: Περικλής Μουστάκης (οστέα ξηρά σφόδρα), βραβείο καλο- κουρδισμένης παράστασης: "ο θεός τής σφαγής", Α' βραβείο ανδρικού ρόλου: Δημήτρης Καταλειφός {ο απόλυτος ηθοποιός κατ' εμέ!} (ο χορός τού θανάτου και γυάλινος κόσμος), Β' βραβείο ανδρικού ρόλου: Τάκης Σπυριδάκης (άγριος σπόρος)..
Βραβείο ξινοβατόμουρου: στο απαίδευτο κοινό, που γελά στα δράματα ή πηγαίνει με βήχα στο θέατρο.. Βραβείο πιο ένθερμου χειροκροτήματος: για τον άγριο σπόρο!
Κλου: Στην παράσταση "το αμάρτημα τής μητρός μου" (του Βιζυηνού) με τον ταλαντούχο Ηλία Λογοθέτη, είχα την τύχη
να γνωρίσω προσωπικά τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο ~ καλλιτεχνικό διευθυντή τού Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου ~ Κλικ!
Βραβείο καλύτερης παράστασης: "Που να σου εξηγώ" και "Άγριος σπόρος".. Ναι, κι όμως, δυο παραστάσεις ξεχώρισα ως κορυφαίες φέτος, με μικρή διαφορά μεταξύ τους, γι' αυτό και τις κατατάσσω στην πρώτη γραμμή, αφού υπήρξαν και οι δυο άψογες, συγκλονιστικές, γεμάτες πολλαπλά νοήματα, με κανένα ψε-γάδι σκηνοθετικά, με το τιμ τών ηθοποιών να ανεβάζουν τον πήχη στα ύψη και το κυριότερο; Ελληνικά έργα και τα δυο! Ο,τι πιο ελπιδοφόρο για το θέατρο στην εποχή τής κρίσης..! Και με τον "άγριο σπόρο" εις διπλούν (!) έκλεισα την φετινή σεζόν, αφού ήταν το έργο που του δίνω το βραβείο της καλύτερης-πιο επίκαιρης ατάκας από τον Τάκη Σπυριδάκη: "όταν οι άλλοι διχάζονταν (για μας) εμείς χανόμασταν"... "Άγριος σπόρος φύτρωσε σ' ακρογιαλιά και βράχο.. Χίλιους ανθούς επέταξε και άλλα χίλια αγκάθια.. Οι ανθοί μοσχομυρίζανε, τ' αγκάθια όμως τρυπούσαν"... "Στο διάολο οι ηλεκτρονικές συσκευές και οι υπολογιστές.. Πηγαίνετε θέατρο! Είναι ίσως η πολυτιμότερη ευκαιρία που έχουμε την δυνα-
τότητα να βιώσουμε από κοινού, μέσα στις μάταιες και βιαστικές ζωές μας"..**
.............................................................................................................
** Ανατόλι Βασίλιεφ - Διεθνούς φήμης ρωσικής καταγωγής σκηνοθέτης, παιδαγωγός και ερευνητής ~ Art: Duy Huynh