Βρήκα ένα σκουλήκι σε σαλάτα-γεύμα τού "ΑΒ Βασιλόπουλος"

* Το πεπρωμένο τών αδύναμων είναι να καταβροχθίζονται από τους δυνατούς

Θα ήθελα να γράψω ότι κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος, αλλά οφείλω 

να τονίσω εξαρχής, ότι είμαι κάτοικος Ελλάδας, συνεπώς χαμένη από χέρι. 

Ήταν λίγο πριν από τα Χριστούγεννα τού 2021 όταν αγόρασα μια σαλάτα-έτοιμο γεύμα "Άκης Πετρετζίκης", από τη γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ "ΑΒ Βασιλόπουλος". Την σαλάτα αποφάσισα να την καταναλώσω στο σπίτι. Περιέχει ακόμα -για όσους τη γνωρίζουν- εκτός από τη φρέσκια σαλάτα, ένα ξύλινο πηρούνι, αλάτι και μια σάλτσα. Συνεπώς μιλάμε για ένα έτοιμο γεύμα, άμεσα καταναλώσιμο. Στην τρίτη πηρουνιά, μαζί με την σαλάτα "κάρφωσα" κι ένα αρκετά ευδιάκριτο δια γυμνού οφθαλμού σκουλήκι. Αυτός ήταν κι ο λόγος που δεν το έφαγα! Από εκεί και πέρα όμως, άρχισε μια "οδύσσεια" όπου τη βίωσα μόνη μου, χωρίς να μπορώ εύκολα και να τη γράψω, γιατί θα χρειαζόταν ένα ολόκληρο βιβλίο.

Με τον υποδιευθυντή και το διευθυντή τού καταστήματος που είχα αγοράσει την σαλάτα, μίλησα. Την σαλάτα την παρέδωσα στα χέρια τους, για να πάει λέει "στους ειδικούς" (τρέχα γύρευε). Με το Ινστιτούτο Καταναλωτών μίλησα, μου είπαν να πάω την σαλάτα -που στο μεταξύ είχα παραδώσει στο σούπερ μάρκετ- στον ΕΦΕΤ (φέξε μου και γλίστρησα). Με νομικό μίλησα, μου είπε "ό,τι ξεστομίσεις να είναι γραπτώς, αλλιώς είναι αέρας κοπανιστός". Μέχρι που ήρθε η αποφράδα ημέρα που μίλησα και με εκπρόσωπο τού ΑΒ, μια δημοσιοσχετίστρια κυρία, η οποία αφενός είχε μάθει όσα έλεγε παπαγαλία, αφετέρου, νόμιζε πως απευθυνόταν σε ένα παιδάκι πέντε ετών και "έπαιζε" συνέχεια την "κασέτα": "εμείς (οι τού ΑΒ) δεν έχουμε αντιμετωπίσει πο-τέ περιστατικό με ξένο σώμα σε τρόφιμο!"

Σωστά. Διότι τί είναι ένα σκουλήκι σε σαλάτα ΑΒ Βασιλόπουλος μπροστά σε ένα βάτραχο σε σαλάτα ΑΒ Βασιλόπουλος; Σταγόνα στον ωκεανό!!

Όση ώρα μού μιλούσε, η έννοια της ήταν μια: πώς να με πλανέψει με ηλίθιες ατάκες, αλλά κυρίως, πώς να με πείσει να εξακολουθώ να δίνω τα ωραιότατα λεφτά μου στα σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος! Να έχεις "χαρίσει" ως καταναλωτής με το τσουβάλι ευρώ στην συγκεκριμένη αλυσίδα σούπερ μάρκετ, και για να σε ευχαριστήσουν -που δεν έφαγες το σκουλήκι που σου σέρβιραν!- να σου ""χαρίζουν"" την εκπτωτική κάρτα τού ΑΒ Βασιλόπουλος, προκειμένου να εξακολουθείς να χαρίζεις λεφτά στα σούπερ μάρκετ τους!!! Θα έλεγα ότι μεγαλύτερη αλητεία δεν έχω γνωρίσει, αλλά σαφώς και έχω γνωρίσει, διότι ο πολίτης/καταναλωτής στην Ελλάδα, είναι απλά ένα μηδενικό, ένα ρομπότ, ένα εργαλείο για να πλουτίζουν ακόμα πιο πολύ οι πλούσιοι, και να φτωχαίνουν οι φτωχοί! Κράτος δικαίου δεν υπάρχει, δικαιοσύνη δεν υπάρχει, πολιτεία δεν υπάρχει, κυβέρνηση δεν υπάρχει, δημοσιογραφία δεν υπάρχει. Ένα μεγάλο κωλόμπαρο είναι όλη η χώρα, όπου ο καθένας μέσα σε όλο αυτό το μπουρδελοκαθεστώς ατιμωρησίας, κοιτάζει πώς θα γίνει πιο λαμόγιο από όλα τα λαμόγια!

Ναι. Έστειλα γραπτή επιστολή με κοινοποίηση προς τη διοίκηση τού ΑΒ -μέσω τής ανοιχτής γραμμής επικοινωνίας ΑΒ- (γελάνε και τα ραδίκια!), όπου, αφού τηλεφώνησα 2-3 φορές -σε..πενταψήφιο αριθμό παρακαλώ!- μου απάντησε στο τέλος ο Κανένας (ποιά Διοίκηση και κουραφέξαλα!) "ελάτε σε μας να σας δωρίσουμε με στοργή και αγάπη την εκπτωτική μας κάρτα!" (σε ελεύθερη μετάφραση.) Αυτό. Κι εγώ -ο Πολίτης, ο Καταναλωτής, ο Μέγας Μαλάκας, ο Θύμας, τί κάνω; Μα το ελαχιστότατο που μπορώ: εκτονώνομαι γράφοντας το άλυτο πρόβλημά μου! Μέχρι να με πάρει χαμπάρι κάνας καλός χαφιές, και να μου ρημαδοκλείσει και αυτή εδώ, τη γραπτή "φωνή" μου! Διότι όλα είναι Χούντα/Χρήμα/Αλητεία! 

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰❤✰❤✰❤✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

Art: Christian Schloe ~ * Απόφθεγμα: Όττο Φον Μπίσμαρκ

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο............................❤¸¸.•*¨*•♫

"Κάθε που είναι πόλεμος" - Συμπόσιο Ποίησης

* Я посміхаюся навіть у дощову ніч Буду сподіватися без надії 

Я хочу жити! Далеко від горя! Я буду сіяти квіти в мороз

Κάποιες ήσυχες χειμωνιάτικες νύχτες, θα τυλίγονταν σε μιά καρό κουβέρτα δίπλα στο τζάκι, θα έφτιαχναν ένα ζεστό ρόφημα, και θα διάβαζαν ποίηση: *"θα χαμογελάω ακόμα και σε μιά βροχερή νύχτα, θα ελπίζω χωρίς ελπίδα, θέλω να ζήσω, μακριά η λύπη, μακριά, θα σπείρω λουλούδια στην παγωνιά.." Ύστερα θα φιλούσαν στο μάγουλο το μωρό τους που θα 'χε αποκοιμηθεί γλυκά στην κούνια, και θα πήγαιναν για ύπνο να δουν όμορφα όνειρα. Οι Ουκρανοί. Οι Σύροι. Οι Παλαιστίνιοι. Οι Λαοί.

🌻Ο πόλεμος θα τελειώσει, και οι ηγέτες θα δώσουν τα χέρια. Κι αυτή η γριά μάνα θα μείνει να περιμένει τον μαρτυρικό γιο της, κι αυτή η κοπέλα θα περιμένει τον αγαπημένο της άντρα, κι αυτά τα παιδιά θα περιμένουν τον ήρωα πατέρα τους. Δεν ξέρω ποιός πούλησε την πατρίδα. Είδα όμως ποιός πλήρωσε το τίμημα.**🌻🌻

Κάθε που είναι πόλεμος 

λευκά περιστέρια 

διαπραγματεύονται 

για τ' ουρανού τα σύνορα

Με το μικρό μου αυτό "οβολό" συμμετείχα κι εγώ στο Συμπόσιο Ποίησης, της Αριστέας. Στο "αντιπολεμικό" όπως η ίδια το χαρακτήρισε. Ενώσαμε στίχους

σε μιά δυνατή φωνή όσοι συμμετείχαμε. Θερμά συγχαρητήρια στην Σταυρούλα

που κέρδισε επάξια την πρώτη θέση, όπως άλλωστε και στην Πεταλούδα, που 

βρέθηκε στην αμέσως επόμενη. Εκτιμώ κι ευχαριστώ ιδιαίτερα όσους γράψατε

τόσο όμορφα λόγια για τη δική μου συμμετοχή, που βρέθηκε στην τρίτη θέση.

Ξέχωρα εκτιμώ κι ευχαριστώ την Αριστέα για τη θερμή όπως πάντα, φιλοξενία!

 

✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰❤✰❤✰❤✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰

* Πρώτο ποίημα: Λέσια Ουκράινκα (Ουκρανή) ~ ** Δεύτερο ποίημα: Μαχμούντ Νταρουίς (Παλαιστίνιος)

Το αρχικό έργο τέχνης είναι του Yuumei, εμπνευσμένο από τη γενναία Ουκρανή, που είπε σε Ρώσο εισβολέα στρατιώτη:

"βάλε ηλιόσπορους στην τσέπη σου, για να μεγαλώσουν οι ηλίανθοι όταν πεθάνεις εδώ." Το δεύτερο είναι φωτογραφία τής Ουκρανής 

δημοσιογράφου Katerina Sergatskova, σπίτι στο Κίεβο "οχυρωμένο" με βιβλία. ~ Το τρίτο έργο είναι από εδώ

Κι η συγκλονιστική Εντίθ Πιαφ τραγουδά τα όνειρα ενός ζευγαριού, μα το αγόρι έφυγε για τον πόλεμο, και δε γύρισε ποτέ..

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο............................❤¸¸.•*¨*•♫