...αναρωτιόμουν μήπως είμαι αλλού στη μεγάλη
μου πλάνη και νομίζω πως ζω αλλά έχω πεθάνει...
Πώς κυλάνε οι μέρες, όχι ακριβώς χωρίς υπολογιστή, αλλά χωρίς επαφή με τα sosial media; Και όχι όταν εσύ έχεις αποφασίσει να απέχεις, αλλά όταν το αποφασίζει ο υπολογιστής σου, έτσι τσαμπουκά;! Πώς λέμε "χαλλλαρά";
Καμία σχέση! Για να φανταστείς, εκεί που εγώ ονειρευόμουν ξεναγήσεις, όπως σου είχα υποσχεθεί, ξυπνάω ένα πρωί και "παραλαμβάνω" το χάος: "αρνητής" ο υπολογιστής, κι από κάποια στιγμή και μετά, "χιόνια στο καμπαναριό"😋 Αναγκαστικά τον πήγα στο "γιατρό" κι έμεινα εγώ και η απώλεια.. Ε, αφού ξεπέρασα το αρχικό σοκ, και μετά πέρασα στην αδράνεια, λέω δεν ανοίγω το ψυγείο να τσιμπήσω κάτι; Αν υποψιαστώ ότι για όλα τα παρακάτω ευθυνόταν αυτό το ληγμένο γιαούρτι που βρήκα, θα πεθάνω! Λέω, δεν καθαρίζω μωρέ λιγάκι το ψυγείο με ξύδι και ζεστό νερό;
Αυτό ήταν! Μετά το ψυγείο άνοιξα το ντουλάπι με τα τρόφιμα, το καθάρισα, έβαλα τα βαζάκια σε σειρά, συγύρισα τα μακαρόνια, τα όσπρια, τις σάλτσες. Σειρά είχε το ντουλάπι με τις κατσαρόλες, τα τηγάνια, τα τάπερ. Ήρθε η σειρά τών πιάτων και τών ποτηριών. Και μετά ο φούρνος.
Το επόμενο πρωί η χάρη μου πέρασε στα συρτάρια τής ντουλάπας. Μπιζού, κάλτσες και λοιπά, μπήκαν σε μια αυστηρή τάξη. Μπήκα στην αποθήκη και συγύρισα τα απορρυπαντικά, έβαλα πλυντήριο ρούχων, δίπλωσα ξανά κάτι καλοκαιρινές μπλούζες, έβγαλα για απόσυρση κάτι τζιν παντελόνια. Επόμενη στάση: βιβλιοθήκη. Ξεσκόνισα σχολιαστικά τα ... χίλιακαικάτι βιβλία μου. Έκανα κάτι..χρωματικές -όσο και κατά συγγραφέα- "τακτοποιήσεις". Όταν μπήκα δε, στο μπάνιο, κάθε καλλυντικό και κραγιόν ξαναβρήκαν τη θέση τους. Μην ακούσω κιχ! Δε θα κουνιέται φύλλο! Δεν έχω υπολογιστή, κι έχω τα διαόλια μου, γι' αυτό όλα τα αντικείμενα θα στέκεστε σούζα! Η στέρηση βλάπτει την υγεία μου!
Στα ελάχιστα κενά χρόνου που μου άφηνα, τελείωσα ένα βιβλίο 600 σελίδων που το λιβάνιζα εδώ και δυο μήνες. Ξεκίνησα ένα καινούργιο. Είδα 3-4 ταινίες στην ertflix. Έπαιξα με την μαμά μπιρίμπα για ώρες. Ουφ.
Λίγο πριν αρχίσω να βάφω μέχρι και τους τοίχους, ήρθε η μέρα που πήρα τον υπολογιστή στο σπίτι. Πετούσα στα σύννεφα. Μέχρι που άνοιξα τον υπολογιστή και διαπίστωσα ότι.. οι ανέμελες ημέρες -που δεν τον είχα- μόλις είχαν περάσει. Αφού όλα είχαν γίνει μαλλιοκούβαρα, κι εγώ έψαχνα να βρω αρχεία, φωτογραφίες, ηλεκτρονικές διευθύνσεις και δεν συμμαζεύεται! Όταν ανακάλυψα δε, ότι είχα "χάσει" και το blog μου, φέρτε μου ένα μαντολίνο για να δείτε πώς πονώ! Όποιος είχε διαθέσιμο χρόνο κι όποιος δεν είχε(!) επιστρατεύτηκαν να με σώσουν πριν πάθω αποπληξία!
Εκείνη που την πλήρωσε εντέλει ήταν η Αριστέα, η οποία ήρθε σαν την άνοιξη και μου 'φερε αυτό που καρτερούσα: το blog μου πίσω! Τώρα που σας γράφω, εκείνη με έχει απειλήσει ότι της χρωστάω χάρη 3000 ευρώ, κι εγώ ετοιμάζω σχέδιο δολοφονίας της..! Τζάμπα τόσα ... ξεσκονισμένα ψυχολογικά θρίλερ; 😋 Ε, και μετά έρχεται κι η ξενάγηση στην Αίγυπτο!
✰*•˛❤˛•*✰✰♡*•˛✰❤✰✰✰❤✰˛•*✰✰♡*•˛❤˛•*✰
❤¸¸.•*¨*•♫ ..............................οι σκέψεις μου κάνουν θόρυβο...........................❤¸¸.•*¨*•♫
