Και ξυπνάω και δεν μπορώ να αναπνεύσω
και λέω "δεν μπορεί, με σφίγγει το πουλόβερ στο λαιμό"
κι ύστερα κοιτάζω και φοράω μόνο ένα μακό
και μετά σκέφτομαι: "να δεις που θα πεθάνω"....
"o pio pistos filos tou skylou"
και λέω "δεν μπορεί, με σφίγγει το πουλόβερ στο λαιμό"
κι ύστερα κοιτάζω και φοράω μόνο ένα μακό
και μετά σκέφτομαι: "να δεις που θα πεθάνω"....
"o pio pistos filos tou skylou"
Το ξυπνητήρι χτυπάει σαν δαιμονισμένο, αλλά εγώ είμαι κάπου βαθιά. Με ενοχλεί αλλά το αφήνω να κάνει το κέφι του, άστο να βαράει ώσπου να τα παίξει και να το βουλώσει. Μετά ξαφνικά βλέπω την ώρα και σηκώνομαι με πανικό. Έχω αργήσει ως συνήθως. Κι αυτό το πουλόβερ που φοράω, πάλι με σφίγγει στο λαιμό. Δεν θα ξαναβάλω ποτέ ζιβάγκο στον ύπνο μου. Τρέχω στο μπάνιο να ρίξω νερό στο πρόσωπο μου. Και στον καθρέφτη διαπιστώνω ότι φοράω μόνο ένα λεπτό αμάνικο καλοκαιρινό μπλουζάκι που δεν έχει ούτε καν γιακά. Ο λαιμός μου συνεχίζει να με τροφοδοτεί με εκείνο το σύμπτωμα, που άμα το έχεις πνίγεσαι και δεν προλαβαίνεις να πιεις ούτε νερό. Θα πάω σε γιατρό να μου πει τι έχω. Αποκλείεται να πάω σε γιατρό. Αφού το ξέρω πως θα πεθάνω, δε θέλω να μου το επιβεβαιώσει κανείς. Η αναπνοή μου έχει κοπεί και δυσφορώ. Τα βάζω με τον εαυτό μου και με τη μοίρα. Γιατί ρε πούστη μου να πεθάνω τώρα που έκοψα το τσιγάρο, ε; Δεν είναι μεγάλη "αχαριστία" αυτό, να έχω καπνίσει εκατομμύρια τσιγάρα τόσα χρόνια και να με κυνηγάει ο θάνατος τώρα που το έκοψα; Γιατί δεν με πέθανε εκείνες τις νύχτες που υπήρχαν 22 γόπες στο τασάκι μου κι είχα κατεβάσει κι ένα ποτήρι κρασί; Κανονικά με τόσα τσιγάρα έπρεπε να πίνω περισσότερο, αλλά πάντα φοβόμουν το ποτό περισσότερο από το τσιγάρο, δεν ξέρω γιατί... Στο θέμα μας τώρα: κάτι έχω στο λαιμό και μου φράσσει την αναπνοή κι όλο φαντάζομαι πως εκεί μέσα -στο λαιμό μου- είναι μια ορχήστρα από σαπισμένα κύτταρα κι έχουνε στήσει επιθανάτιο πανηγύρι ερήμην μου. Πλένω τα δόντια μου, πίνω νερό, ντύνομαι με αγωνία και άγχος. Σε ποιον να το πω πρώτα ότι πεθαίνω και ποιος θα με παρηγορήσει εμένα, ε; Κανείς σας δε μιλάει; Δεν μπορώ σου λέω καθόλου να αναπνεύσω, κάτι έχω πάνω στο λαιμό, κάτι που δεν ξέρω πραγματικά ως που έχει σκοπό να το τραβήξει και να με κάνει έρμαιο του. Βγαίνω οδηγώντας στην κεντρική λεωφόρο. Σχεδόν 2 ώρες μετά η αναπνοή μου είναι βελούδινη. Να δεις που θα πέθανα.
(Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητά η Αντιγραφή και η Αναδημοσίευση)
"o pio pistos filos tou skylou" Foto: Xetobyte
________________________________
Ατιμος ο πανικος!Βλεπεις σε αργη κινηση το θανατο σου(ετσι νομιζεις δηλ) και ολα σου ερχονται στο μυαλο,σαφως τιποτα καλο,και ετσι γινεται πιο δυνατο.Τρεφεις το φοβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμαθα σε τετοιες περιπτωσεις να μπορω να χαλαρωσω τον εαυτο μου οσο μπορω και οσο πιο γρηγορα γινεται!
Ναι Γάτο μου, αλλά λέμε και την μέθοδο!
ΔιαγραφήΔεν αφήνεις άρρωστο (!!) άνθρωπο σε αγωνία!
Περιμένω οδηγίες προς πανικοβλη(α)μένους...
Να δεις που θα μας πεθάνεις εσύ με αυτά και με αυτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ψυχολογικό σε πνίγει καρδούλα μου;
Καλημέρα;
Δλδ άλλος παθαίνει τους πανικούς κι άλλος πεθαίνει;;
ΔιαγραφήΚαι καλά να είναι πανικός (μόνο), αν δεν είναι;... :(
Πάρε με όταν χρειαστείς να βάλουμε σε τάξη το μυαλό.....
ΔιαγραφήΌλα στο μυαλό είναι....
Όχι, στο λαιμό σου λέω!!!
ΔιαγραφήΔε με πιστεύεις γιατρέ μου;;;
(Εννοείται ότι θα σε ψάξω....)
απαντώ και τελειώνω σε λίγο τα σχόλια μου!
ΔιαγραφήΔική σου!
Ακόμα και στις 3 τα ξημερώματα να ξέρεις!
Εσύ παιδάκι μου είσαι σκέτο νοσοκομείο (φτου φτου)
ΔιαγραφήΕφημερίες κάνεις!
Πλάκα με κάνεις! Την Παρασκευή το πρωί είχα σηκωθεί μια ώρα νωρίτερα και σιδέρωνα την προίκα του ξαδέλφου μου που δεν είχε ρούχο να αλλάξει (ούτε γυναίκα να τον περιποιηθεί) τι να κάνω ; Πώς θα αγιάσω αν δεν κολλήσω ένσημα!
ΔιαγραφήΠότε θα πάθω κι εγώ κρίσεις και πανικούς και κατάρρευση δε ξέρω!
Απόψε έχω άλλο πρότζεκτ στα σκαριά!
Πρέπει το Σάββατο να είναι έτοιμο ...θα το πάω δώρο και πάση θυσία πρέπει να κάνω εντύπωση...πέρα από το καταπληκτικό λεοπάρ κολλητό φόρεμα που θα φοράω!
Τι λέγαμε;;;;;;;
Φαντάζομαι να κατάλαβες πως ήδη νιώθω καλύτερα
Διαγραφήκαι πολύ συγκινημένη, που υπάρχουν ακόμα άτομα σαν κι εσένα,
αλλά και σαν όλους σας εδώ μέσα, που -από τότε που σας επέλεξα-
δεν έπεσα ποτέ έξω.........
Με γεια το λεοπάρ μάνα μου! Αυτό λέγαμε!!!!! :)))
χεχε! Έχω πρόγραμμα από χθες (είμαι στην πείνα μετέφραζε) για να πέσει εντελώς η κοιλιά να μην ρουφάω η χριστιανή!
ΔιαγραφήΠώς θα χορέψω ρουφώντας την κοιλιά οεο;;
Έλα ...πες πώς έλιωσες στα γέλια και σε έκανα καλύτερα!
Κρασί! Αυτό που παίρνω και λες ότι δεν σας δίνω! ΤΟ καύσιμο! Ούτε πανικοί ούτε τίποτα... Η ζωή είναι ωραία βρε!!!!!!!!
Τρε-λο-κο-μεί-ο !!!
ΔιαγραφήΧαρτινη σακκουλιτσα του μαναβη...Και αναπνοες μεσα στη σακκουλα,μετρωντας αναποδα απο το δεκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρρωστια της Πολης...
Χάρτινη χρειάζεται κι εγώ που νόμιζα πλαστική;;.......
ΔιαγραφήΚι εγω σου λεω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΙΔΕΑ!!!!
Πραγματικα...αργος "θανατος".
Ισως καποια(καμπια :) ) στιγμη ...μαθεις...
Καλημερολουλουδομεοχιμονοενανκομποστολαιμο.
Υγ.η ζωη ,λενε,ειναι γι αυτους που δε φοβουνται τον "θανατο"
Εσύ θα με αποτελειώσεις, τη βλέπω τη δουλειά........
ΔιαγραφήΈχωκιεγωτωραπιαπολλουςκομπουςστολαιμο....
Το έχω ζήσει με κάποιον πολύ κοντινό μου. Δεν ξεπερνιέται. Είναι τραγικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Σε μένα το λες;...
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
Δεν ξέρω... δεν έτυχε ποτέ αλλά κάποιες φορές που το όνειρο γίνεται εφιάλτης και θες να φωνάξεις κι η φωνή δεν βγαίνει... τότε θυμάμαι πως στον ύπνο μου.... πανικοβλήθηκα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη σου τύχει Τζίνα μου, μη σου τύχει, δεν το συζητώ...
ΔιαγραφήΕίναι τρομακτικό...απλά εύχομαι να ήταν του ονείρου (αν και για εφιάλτη τον κόβω)..και να μην ξανασυμβεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Αμ, δε μιλάμε για ύπνο....
ΔιαγραφήΜιλάμε για (εντελώς) ξύπνιο και μάλιστα κατ' επανάληψη......
Σε φιλώ γλυκά
Για πάνω από ενάμισυ χρόνο, νόμιζα πως είχα πάρει τον πανικό προίκα μου για το υπόλοιπο της ζωής μου... Μαζί με την κλειστοφοβία... όπου η έλλειψη αναπνοής γινόταν εφιαλτική ακόμη και σε τεράστιο δωμάτιο... Δεν λέω πως το έχω ξεπεράσει... Αυτό κάνει λίγο πίσω αλλά δεν φεύγει. Κάθεται κρυμμένο σε μια γωνιά και περιμένει να βγει πάλι στην επιφάνεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως το σίγουρο είναι ότι προέρχεται από δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις και προβλήματα που δεν λύνονται...Αν θέλεις μπες να διαβάσεις και τα δικά μου χάλια, που τα μοιράστηκα παλιότερα με blogoφίλους στο: http://www.texnistories.blogspot.gr/2012/10/blog-post_4534.html.
Φιλιά
Α, δλδ έχω καιρό μπροστά μου ακόμα....!!
Διαγραφή(Πάντα με την λογική ότι είναι -απλώς!- κρίση πανικού...)
Σε φιλώ και θα σε διαβάσω σε λίγο
Πολύ άσχημο συναίσθημα πετροκόριτσο και το κακό είναι ότι πιστεύεις ότι δεν θα περάσει ποτέ και θα πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως να μάθεις να ζεις με αυτό γίνεται;
Κάνε κάτι μην το αφήσεις να σου χαλάει την ζωή υπάρχει λύση το βίωσα και το ξεπερνάω!
Βοηθάει αν μιλάς με κάποιον εκείνη την ώρα και δεν προσπαθείς να το περάσεις μόνη σου.
Να δεχθείς αυτό που σου συμβαίνει και να προσπαθήσεις να το απομυθοποιήσεις.
Μην το αφήσεις να γινει τέρας.
Θέλει θάρρος να το παραδεχθείς, έκανες αρχη.
Εμείς τι είμαστε εδω μόνο για χαχα και χουχου!
Αν θες βοήθεια από μια ομοιπαθούσα πες το!
Φιλιά πολλά!!!!!!!!!
Εσύ χριστιανή μου, δεν είπαμε να κάνεις διακοπές;;;
ΔιαγραφήΤι θες και μπαίνεις εδώ μέσα και θα σε.....κολλήσουμε τίποτα;!;!
Όταν γυρίσεις θα σε συμβουλευτώ, τη βλέπω τη δουλειά!
Φιλιά λέμε και κολύμπα! :)
(Κάποια στιγμή -που θα μεγαλώσει ο πανικός- θα αρχίσω τις
-ατελείωτες- εξετάσεις.....)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΚόλλησε η βλακεία ο υπολογιστής, δεν εμφάνισε το πρώτο σχόλιο
Διαγραφή(το οποίο το βρήκα κι είπα να το ξανακολλήσω) και μετά το είδα δις!!
Και επειδή είμαι διακοπές μανταμ θα σε αφήσω έτσι να βασανίζεσαι;
ΔιαγραφήΟύτε καν!!
Τα έχω περάσει και ότι θες είμαι εδώ.
Φιλιά!!
Και επειδή είμαι διακοπές μανταμ θα σε αφήσω έτσι να βασανίζεσαι;
ΔιαγραφήΟύτε καν!!
Τα έχω περάσει και ότι θες είμαι εδώ.
Φιλιά!!
Αυτό θα πει προϋπηρεσία, να αναγνωριζόταν κιόλας!!
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά και πολύ -και πολλοί!!- με συγκινήσατε
ΚΑΙ σήμερα....... Σε φιλώ γλυκά! :))
ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΤΑΥΤΙΣΤΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΤΟ ΠΑΡΑΞΗΛΩΣΕΣ!!!!!!!
ΔιαγραφήΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!! (Κι εσύ διπλό σχόλιο μαντάμ;;;;; Πολύ αστείο! :)
Πωπω τι τραβηξες! Ελπίζω να μη σου ξανατυχει γιατί σε βλέπω να ξεκινάς πάλι το τσιγάρο! Και να θυμάσαι αυτό που έλεγε ο Φωτόπουλος σε μια ταινία: για δυο πράγματα δεν πρέπει να στεναχωριέσαι...γι' αυτά που διορθώνονται και γι' αυτά που δε διορθώνονται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι κι άλλο κακό να μη σε βρει.
Σοφία
ΥΓ. Άννα, "κι Ελέν' να με πεις, εγώ πάλι θα καταλάβω!" (Χατζηχρήστος ως Θωμάς Μακρυκωστας στο συγχωριανο του Διανελλο). Φιλιά.
Όχι "τι τράβηξα", σε εξέλιξη είμαστε ακόμα.......
ΔιαγραφήΚαλά, αυτήν τη σοφία, Σοφία μου, την είχε πει ο Φωτόπουλος;;;
Πολύ μπροστά το άτομο...
Σε φιλώ γλυκά! :)
Έχουν wi-fi στον άλλο κόσμο;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να μην έχεις πεθάνει.
Όχι τίποτα άλλο δηλαδή, αν είναι έτσι θα έχω πάει κι εγώ για βρούβες.
Α, και που ‘σαι, μη κόψεις ΠΟΤΕ το τσιγάρο!!!!!
(στο λέω γιατί είσαι πνεύμα αντιλογίας και θα κάνεις το ανάποδο)
ΥΓ: Μην αργήσεις να απαντήσεις γιατί θα βγω να ψάχνω στα κοιμητήρια.
“Μήπως και κηδέψατε μια ξανθιά πανέμορφη καπελαδοφορούσα;”
Εμ, τι μας πέρασες βρε άνθρωπε;;
ΔιαγραφήΑπό όλα τα καλά μάς έχουν!
Άσε που εδώ δεν έχει και οικονομική κρίση!!!
(Καπνίζω ηλεκτρονικό -ελάχιστα όμως- τους τελευταίους 8 μήνες περίπου)
Υ.Γ Οι ξανθιές πανέμορφες καπελαδοφορούσες ποτέ δεν πεθαίνουν,
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνουν κι από ότι βλέπεις,
κάνουν ανάρτηση βρέξει/χιονίσει ακόμα και τους πανικούς τους!!
Joan, εύχομαι ποτέ να μην σε πιάσει, αλλά αν συμβεί, πάρε τον Πέτρο τηλέφωνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου πετάξει κανένα : "εδώ άγιος Πέτρος, καλώς ήλθατε, σας θυμίζω ότι το κάπνισμα απαγορεύεται στους κοινόχρηστους χώρους", εσύ θα δεις τον... Χριστό φαντάρο, θα τον αρχίσεις στα "γαλλικά" (τον Πέτρο, όχι τον Χριστό) και τσάφ! πανικός αντίο.
Αυτήν την πλάκα, όμως Πέτρο, μόνο από το τηλέφωνο, γιατί αλλιώς... κινδυνεύεις εσύ να αποκτήσεις... πανικό και καρούμπαλα!!!
Καλησπέρα φίλοι. Όλα περνάνε.
Άννα Πάρος
Υ Γ : Σοφία, ευτυχώς η Αλτζχάιμερ μου είναι παροδική (ακόμα).
Ναι, κι άλλη μια φορά έψαχνα τον Πέτρο (όχι τον Άγιο)
Διαγραφήνα με σώσει και η κλήση μου ακόμα προωθείται!!!
ΥΓ 2: Πέτρα, σε πέτυχα πάνω που απαντάς τα σχόλια. Μη τυχόν δεν γελάσεις! Σε βλέπω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα (σου) Πάρος
Χαχαχαχα! Γλυκούλα μου! :))))
ΔιαγραφήΤι έφαγες το βράδυ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί ζωής και μια μεγάλη αγκαλιά Πέτρα μουουου!
Πεπόνι!
Διαγραφή(Μόνο που δεν συνέβη μόνο ένα βράδυ.......)
Αλλά με τα φιλιά της ζωής έχω βάσιμες ελπίδες!
Σε φιλώ γλυκά!
Κρίση πανικού είναι και αν σε βοηθάει αυτό που θα σου πω.....οι περισσότερες από εμάς έχουμε περάσει και από μία τέτοια στην ζωή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερνάει όμως.Είναι καρατσεκαρισμένο.
Αν όμως δεις ότι δεν περνάει,υπάρχουν και κάτι ωραιότατα εργαλεία που τα λένε χαπάκια για την συγκεκριμένη περίπτωση που θα εξαφανίσουν όλα τα ψυχοσωματικά συμπτώματα που σου δυσκολεύουν την ζωή.
Λοιπόν δεν περιμένουμε.Τρέχουμε να βρούμε την υγειά μας.
Τα φιλάκια μου Joan!
Τα νεύρα μου τα χάπια μου κι ένα ταξί να φύγω!
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά και σ ευχαριστώ! Καλά μπανάκια! :))
Να περάσει γρήγορα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πας διακοπές ακόμη πιο γρήγορα.
Προχθες το βράδυ μύριζε καμμένο [από το Μαραθώνα πιθανώς(;)] κι έπαθα κι εγώ μια κρίση μέσα στη νύχτα!
Πρέπει να το λύσεις. Πρέπει να σε φροντίσεις, αν είναι κάτι επαναλαμβανόμενο...
Σε φιλώ !!
Ωχ! Μη μου βάζεις κι άλλες ιδέες και δεν θέλω και πολύ....
ΔιαγραφήΝαι, μυρίζει καμμένο.... Καίγονται οι ζωές μας κι εμείς......χαμπάρι......
Σε φιλώ γλυκά! :)))
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσπάθησε να χαλαρώσεις, γλυκιά μου! Ξέρω ότι μερικές φορές φαίνεται πολύ δύσκολο, αλλά -τουλάχιστον όσον αφορά τις κρίσεις πανικού- όλα είναι μέσα στο κεφάλι μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς. Πάτα το κάτω, γιατί δεν αξίζει σίγουρα να σε πατήσει.
Σε φιλώ με αγάπη!
Πόσο συμφωνώ! Στην εφαρμογή κόλλησα λιγάκι....
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά καλό μου Ελλάκι! :)))