"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
Αγαπημένο μου παιδί...
Την ημέρα που θα προσέξεις ότι γέρασα κι αυτό φοβάμαι
πως δε θα αργήσει να γίνει, κάνε υπομονή και προσπάθησε
να καταλάβεις...
Μπορεί τα χρόνια μου να πέρασαν...
Μπορεί ρυτίδες να χάραξαν το πρόσωπό μου..
μου την αγάπη που σε κοιτούσαν....
Από την πρώτη στιγμή ήμουν δίπλα σου..και με ανείπωτη λαχτάρα
περίμενα τον ερχομό σου....!!!
Κι όταν το θαύμα έγινε...από την ευτυχία μου άνοιξαν οι ουρανοί
και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη!!!
Στα χρόνια που πέρασαν, ήμουν δίπλα σου με την αγάπη που σου άξιζε
και την τρυφερότητα που χρειαζόσουν...
Ομως ο χρόνος είναι αδυσώπητος και οι αλλαγές επάνω μας είναι ορατές..
Γι αυτό αν κάποια φορά λερωθώ την ώρα που τρώω..
ή εάν δυσκολεύομαι να ντυθώ..δείξε κατανόηση...
Θυμήσου με πόση υπομονή , ξόδευα ώρες ατέλειωτες να σε βοηθώ..!!
Όταν μιλάμε εάν επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα μη με παρεξηγείς..
Άκουσε με..
Όταν ήσουν μικρό παιδί, έπρεπε να σου λέω πολλές φορές την ίδια ιστορία
μέχρι να σε πάρει ο ύπνος..!!
Όταν δε θέλω να κάνω ντους μη θυμώνεις...
Θυμήσου τις χιλιάδες δικαιολογίες που έβρισκες προκειμένου να με πείσεις
να μη σε λούσω..
Όταν διαπιστώνεις την άγνοια μου πάνω στη νέα τεχνολογία
δώσε μου τον απαραίτητο χρόνο να προσαρμοστώ...και μη με κοιτάς με
περιπαιχτικό βλέμμα!!
Όταν συζητάμε και ξεχνάω κάτι, δώσε μου χρόνο να το θυμηθώ...
Και αν δεν μπορώ μην εκνευρίζεσαι...
Το πιο σημαντικό είναι η ίδια η συζήτηση..!!
Σε δίδαξα τόσα πολλά πράγματα: να ντύνεσαι σωστά.. Να τρως σωστά..
Να αντιμετωπίζεις τη ζωή με θάρρος...
Όταν δε θέλω να φάω μη με πιέζεις..
ξέρω καλά πότε πρέπει και πότε όχι..!!
Και όταν τα κουρασμένα πόδια μου δε μου επιτρέπουν να περπατώ...
Μη στενοχωριέσαι...φυσικό είναι!!
Εσύ δώσε μου το χέρι σου να κρατηθώ...
Το ίδιο έκανα κι εγώ όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα...
Το ξέρω η ηλικία μου δε μου επιτρέπει να είμαι τόσο δραστήριος
όσο θα ήθελα..Ωστόσο τα καταφέρνω να επιβιώνω...
Κάποια μέρα θα καταλάβεις τι εννοώ...
Κάποια μέρα θα καταλάβεις ότι παρά τα λάθη μου, πάντα ήθελα το καλύτερο για σένα...
Και προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να ετοιμάσω το δρόμο σου..!!
Δεν πρέπει να αισθάνεσαι λυπημένο, επειδή είσαι αναγκασμένο να με βλέπεις
δίπλα σου... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!!!
Η σοφία μου και η πείρα μου σου είναι απαραίτητη!!
Δώσε μου το χέρι σου...και βοήθησε με να τελειώσω το δρόμο μου...
ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ...ΑΓΑΠΗ και ΕΙΡΗΝΗ..!!
Κι εγώ θα σου το ξεπληρώσω με ένα χαμόγελο και με την απέραντη αγάπη
που έχω μέσα μου για σένα...!!
Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ.....
~Για όσους από μας έχουμε ακόμη τον χρόνο γι αυτό, είναι οι γονείς μας....
~Οι άνθρωποι που αξίζουν την αγάπη ,τον χρόνο ,τον σεβασμό μας....
"ο πιο πιστός φίλος του σκύλου"
Το έχω διαβάσει κι άλλες φορές αυτό το γράμμα και κάθε φορά κάθομαι και το διαβάζω με την ίδια προσοχή!!! Σε καθηλώνουν η αλήθεια του και τα λόγια του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Φλωρούκο μου καλό!
ΔιαγραφήΎμνος στους γονείς είναι...
Φιλάκια πολλά γλυκούλα μου! :)))
Με συγκινησε πολυ γιατι κατα ενα μερος τα ζω ολα αυτα απ'τη μερια του παιδιου.Οσο και να εισαι προετοιμασμενος για κατι τετοιο στο μελλον τελικα παντα ειναι νωρις,και για μενα ηρθε νωρις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη μερα να εχεις
Καλησπέρα γλυκέ μου Γατούλι.
ΔιαγραφήΚαι που να δεις όταν το παιδί γίνεται και γονιός κι έρχονται όλα αυτά τα συναισθήματα και σμίγουν...
Φιλιά Γατομελοκάνελλα! :)))
συγκινητικό γράμμα, κυρίως όταν βρίσκεσαι στη μέση. κοιτάς από τη μια τα παιδιά σου, από την άλλη τους γονείς σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω ρε "Μάνα" μου! Τι ομορφιά είναι αυτή; Με γεια! Πανέμορφη Μάνα!
ΔιαγραφήΝαι καμάρι μου, ακριβώς το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ και το είπα και στο Γάτο μας...
Είμαστε "στη μέση" κι είναι όλα ανάμικτα και έντονα...
ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ ΜΑΝΑ ΜΟΥ! :)))
Πάρα πολύ συγκινητικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα..φιλιά πολλά!!
Έχει πιάσει όλες τις εκφάνσεις της ζωής..
ΔιαγραφήΠάρα πολύ καλό κείμενο, γι' αυτό το τίμησα με αναδημοσίευση..
Φιλάκια χαρά μου, καλή εβδομάδα και καλό σου βράδυ! :)))
Με "κίτρινες και πράσινες και μπλε πεταλούδες"! Χαχαχα..!
Μάνα δεν έγινα, αλλά διαρκώς προσπαθώ να είμαι κοντά στη μανούλα μου και να την καταλαβαίνω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ συγκινητικό γράμμα!
καλή εβδομάδα τσούπα μου!
Φιλιά!
Γλυκό μου Τρελοκαμπεράκι,
Διαγραφήστον..."Απολογισμό" της ζωής, οι γονείς έχουν (και πολύ σωστά) τα πρωτεία
από το..Α έως το Ω... ;)
Το αξίζουν όσο τίποτα...
ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ ΠΟΛΛΑ! :)))
να πω κι εγω πολυ συγκινητικο?ακομη κλαιω.ειναι πολυ γλυκος και συναμα πολυ σκληρος αυτος ο κυκλος της ζωης!!!!και ειναι πληροτητα να φροντιζεις τα παιδια σου και τους γονεις σου οταν φτασουν να εχουντην αναγκη σου.καλη βδομαδα κοριτσακι μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμάρι μου καλησπέρα!
ΔιαγραφήΟ κύκλος της ζωής είναι συγκλονιστικός, μέγα θαύμα και δεν συνειδητοποιείται εύκολα..
Σε φιλώ γλυκά! Καλή εβδομάδα, αμήν....! :)))
Ενα αληθινά συγκινητικό γράμμα που μας αγγίζει βαθειά και ολοκληρωτικά......ας το διαβάζουμε συχνά, ας το έχουμε διαρκώς στο μυαλό μας και ας εφαρμόσουμε το συγκλονιστικό μήνυμά του, αγάπη, στοργή σεβασμός, στα παιδιά μας, στους ηλικιωμένους γονείς μας, συγγενείς μας και ψυχική προετοιμασία δική μας για να σταθούμε στο ύψος του ρόλου του γονιού και του παιδιού....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκό μου Χαμόγελο, τα λόγια σου τα αφήνω ατόφια, γιατί είναι διαμάντια...
ΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ γλυκά! ;)
Καλό σου βραδάκι καλό μου!
Πολύ συγκινητικό κορίτσι το γράμμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζω με την πεθερά μου κάθε μέρα, είναι δύσκολο αλλά πρέπει να δείχνουμε κατανόηση γιατί όλοι θα φτάσουμε κάποια στιγμή εκεί και ίσως και χειρότερα.
Εχουν τόση αναγκη από στοργή φροντίδα και υπομονή.
Ας είμαστε δίπλα τους πάντα!
Φιλιά τρυφερό κορίτσι!
Επειδή η ζωή είναι στρογγυλή..σαν τη Γη και γυρίζει,
Διαγραφήόλα θα τα περάσουμε όλοι μας...
Σε φιλώ γλυκά Ελενάρα μου! Καλή σου εβδομάδα και καλό σου βράδυ! :)))
Κι άλλη "πέτρα" σήμερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τη φυλάξω μαζί με την άλλη.
Με όλες τις πετριές που με βρήκαν μαζί σου.
Σ' ευχαριστώ που μου υπενθυμίζεις να διατηρώ την ανθρώπινη "σιλουέτα" μου.
Κι άλλη ΠΕΤΡΑ
ΔιαγραφήΚι άλλος ΠΕΤΡΟΣ!
Νάτος και τον βλέπω να ξεπροβάλει με το δεξί μου μάτι, το καλό!
Αυτό, που το έχω για τις μακρινές αποστάσεις!
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Σε φιλώ γλυκά....Καθαρματάκι! ;)
Α, για να σου πω, κάτσε σ' ένα μέρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ρίξαμε στα σκληρά τελευταία;
Βάλθηκες να μας νταουνιάσεις;
Εγώ θέλω ταξίδια, καπελαδούρες, Μπάμπηδες, Φάνηδες και λοιπά κουλά.
Πάρτο αλλιώς ΜΑΝΑ μου...! :))
Λάμπεις Μπάμπη μου!!!
ΔιαγραφήΚαλά, αύριο να δεις, θα φας ένα νταούνιασμα,
που θα είναι όλο δικό σου και δικό μας.......
Προσεχώς καλύτερα μάνα μου!
ΧΑΧΑΧΑΧΑ!
Φιλιά ρε Ακυβέρνητο Πλάσμα! :)))
Αντί σχολίου δες την 100ή ανάρτησή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωριζόμασταν τότε....
http://spirogyrismata.blogspot.gr/2013/02/blog-post_3.html
Αντί για άλλου σχολίου δες αυτήν την ανάρτηση.
ΔιαγραφήΜε συγχωρείς εκ των προτέρων αν σε στενοχωρήσει..
(Βλέπεις! σφάζω, αλλά με το βαμβάκι!)
http://pistos-petra.blogspot.gr/2013/01/blog-post.html
Δεν με στεναχωρεί... Μπράβο... Χαίρομαι αν τους το είπες πριν φύγουν!!! Κι εγώ πρόλαβα!!!! Με ένα γράμμα και με αφορμή αυτό και δια ζώσης και στους δυο, και με ένα ποίημα σε εκείνη πριν φύγει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό...
Στη Μάνα...
Είναι στιγμές που κι η ελπίδα μου στερεύει
λυγάει η ψυχή απ' της ζωής το βάρος
σαν μια βαρκούλα με καιρό που αγριεύει
και πουθενά δεν φαίνεται ένας φάρος...
Τότε σε σένα καταφύγιο εγώ βρίσκω
σε σένα που είσαι η Παναγιά η δικιά μου
λουλούδι εγώ απ' το δικό σου μίσχο
Μάνα εσύ πάντα και αέρας στα φτερά μου.
Κι αν πια κοντεύω τα πενήντα να πατήσω
τώρα που ανάγκη από μένα έχεις εσύ
στο στήθος σου γλυκά θε ν' ακουμπήσω
σαν νά 'μουνα ξανά μικρό παιδί...
Παρηγοριά για νά 'βρω και κουράγιο
όσο κοντά μου εσύ ακόμα ζεις
μάνα δροσιά μου εσύ, μάνα μουράγιο
στήριγμα ακόμα της δικής μου της ζωής.
Αργοναύτης
Βόλος 20/10/2012
Έφυγε 11/11... Πρόλαβα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρο κανόνισε.
ΔιαγραφήΠάω στη μια ανάρτηση γελάω, έρχομαι στην άλλη κλαίω...
Θα με πάνε μέσα απόψε...
Κι εγώ τώρα γελάω δακρύζοντας!!!
ΔιαγραφήΜπες στην άλλη ανάρτηση να..κλαις γελώντας..!
ΔιαγραφήΦρικαλέα πράγματα ζούμε..
Αααααααααααααααααααχχχχχχχχχχχ δεν αντέχω!!! Το έκανα και όντως κλαίω από τα γέλια μέχρι στομαχόπονου!!! Δεν υπάρχει!!! Σουρεάλ το όλον!!! Αλήθεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδί μου Σπύρο.
ΔιαγραφήΓια να σοβαρευτείς μια λύση υπάρχει: μπες στην καινούργια μου ανάρτηση!! ;)