Ερνέστο Ραφαέλ Γκεβάρα ντε λα Σέρνα. Για τους, ανά τον κόσμο οπαδούς, απλά Τσε.
14 Ιουνίου 1928 γεννήθηκε, 39 μόλις χρόνια μετά έφυγε ο άνθρωπος που έμελλε να γράψει με χρυσά γράμματα στην Ιστορία, το όνομα του. Γιατρός, επαναστάτης, αρχηγός ανταρτών, πολιτικός. Αργεντινή-Κούβα-Βολιβία: 39 χρόνια δρόμος...Τα ιστορικά στοιχεία του αγώνα του πάντα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και παρουσιάζονται αναλυτικά εδώ!
Υπάρχουν όμως κι άλλα πράγματα που αγάπησε, που δείχνουν την κουλτούρα του αλλά και τις πηγές της έμπνευσης του, έτσι, που να νιώθουμε ντροπή για ότι εμείς αγνοήσαμε. Οι Τραγωδίες του Αισχύλου, Δράματα και Τραγωδίες του Σοφοκλή, τα Ελληνικά του Ξενοφώντα, Ιστορία του Ηροδότου, οι Διάλογοι και η Πολιτεία του Πλάτωνα, ο Δον Κιχώτης, τα Πολιτικά του Αριστοτέλη, ο Φάουστ του Γκαίτε, τα Άπαντα του Σαίξπηρ.
Κι έπειτα ήταν και τα λόγια του, τα γράμματα του, οι στοχασμοί του, τα οράματα του...
"Είναι θλιβερό να μην έχεις φίλους, αλλά είναι ακόμα πιο θλιβερό να μην έχεις εχθρούς".
"Η σημασία των μεγάλων μονοπωλίων είναι τεράστια. Σε σημείο που να εξουδετερώνει την πολιτική ισχύ σε πολλές από τις δημοκρατίες μας"... Και το τρυφερό προφητικό αντίο:
"Μοναδική μου, πάω να οικοδομήσω τις ανοίξεις του αίματος και του γουδιού κι αφήνω, στο κενό της απουσίας μου, ετούτο το φιλί το δίχως γνωστή διεύθυνση. Δεν μου έχουν ανακοινώσει, όμως, την κρατημένη θέση στη θριαμβευτική παρέλαση της νίκης και το μονοπάτι που βγάζει στο δρόμο μου, είναι φωτοστεφανωμένο από δυσοίωνες σκιές. Αν προορίζουν για μένα τον σκοτεινό θώκο των τσιμέντων, φύλαξε τον στο ομιχλώδες αρχείο των αναμνήσεων, κατέφυγε σ' αυτόν τις νύχτες των δακρύων και των ονείρων.....
Αντίο μοναδική μου, μην τρέμεις μπροστά στην πείνα των λύκων ούτε στις παγωμένες στέπες της απουσίας. Σ' έχω στο μέρος της καρδιάς και θα πορευτούμε μαζί ώσπου ο δρόμος να σβηστεί"..... Αλλά και το απόσταγμα των αγώνων που τον δίδαξαν αλλά και δίδαξε ο ίδιος: "Η Επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει όταν είναι ώριμο. Πρέπει να κουνήσουμε το δέντρο για να το κάνουμε να πέσει" ~ Che Guevara ~
Κι έπειτα ήταν και τα λόγια του, τα γράμματα του, οι στοχασμοί του, τα οράματα του...
"Είναι θλιβερό να μην έχεις φίλους, αλλά είναι ακόμα πιο θλιβερό να μην έχεις εχθρούς".
"Η σημασία των μεγάλων μονοπωλίων είναι τεράστια. Σε σημείο που να εξουδετερώνει την πολιτική ισχύ σε πολλές από τις δημοκρατίες μας"... Και το τρυφερό προφητικό αντίο:
"Μοναδική μου, πάω να οικοδομήσω τις ανοίξεις του αίματος και του γουδιού κι αφήνω, στο κενό της απουσίας μου, ετούτο το φιλί το δίχως γνωστή διεύθυνση. Δεν μου έχουν ανακοινώσει, όμως, την κρατημένη θέση στη θριαμβευτική παρέλαση της νίκης και το μονοπάτι που βγάζει στο δρόμο μου, είναι φωτοστεφανωμένο από δυσοίωνες σκιές. Αν προορίζουν για μένα τον σκοτεινό θώκο των τσιμέντων, φύλαξε τον στο ομιχλώδες αρχείο των αναμνήσεων, κατέφυγε σ' αυτόν τις νύχτες των δακρύων και των ονείρων.....
Αντίο μοναδική μου, μην τρέμεις μπροστά στην πείνα των λύκων ούτε στις παγωμένες στέπες της απουσίας. Σ' έχω στο μέρος της καρδιάς και θα πορευτούμε μαζί ώσπου ο δρόμος να σβηστεί"..... Αλλά και το απόσταγμα των αγώνων που τον δίδαξαν αλλά και δίδαξε ο ίδιος: "Η Επανάσταση δεν είναι ένα φρούτο που θα πέσει όταν είναι ώριμο. Πρέπει να κουνήσουμε το δέντρο για να το κάνουμε να πέσει" ~ Che Guevara ~
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΙΣΗΣ, 14 ΙΟΥΝΙΟΥ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1987... η Εθνική Ελλάδας κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket της Αθήνας νικώντας στον τελικό τη Σοβιετική Ένωση 103-101 με δύο εύστοχες βολές του Αργύρη Καμπούρη στη λήξη της παράτασης. Πολύ μεγάλη εμφάνιση όλων των παικτών (Γκάλης 40 και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 296, Φασούλας 12, Γιαννάκης 10, Καμπούρης 10, Χριστοδούλου 10, Ανδρίτσος 10, Ιωάννου 8, Ρωμανίδης 3, Φιλίππου, Σταυρόπουλος, Καρατζάς και Λινάρδος) και κίνηση-ματ του Πολίτη στον Gomelski. Με τον τίτλο αυτό η Ελλάδα αναγνωρίζεται διεθνώς για πρώτη φορά στα ομαδικά αθλήματα.
ΕΤΣΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ...
Αυτό το θυμάμαι ... μέσα στις εξετάσεις της β'λυκείου! Η μαμά με κυνηγούσε να διαβάσω κι εγώ το έπαιζα υπερήφανη Ελληνίδα κορασίς! Αν θυμάμαι στα μαθήματα που προηγούνταν αγώνες πάτωσα αλλά η Υπερηφάνεια ... Υπερηφάνεια!
ΔιαγραφήΕυτυχώς που δεν είχα πανελλήνιες εκείνη τη χρονιά! αχαχα!
Για το Τσε τι να πω; Έχω την ιστορία του σε CDROM (έτσι λέγεται;) υπέροχο κι αυτό που έχω και το λιτό σου αφιέρωμα!
Φιλάκια τσουπάρα μου!
Δε λες πάλι καλά που διαπρέπουμε αθλητικώς, γιατί σε άλλους τομείς πατώσαμε!
ΔιαγραφήΦιλάκια!!!
Θα ρίξω το επίπεδο της συζήτησης αλλά θα το πω. Και ωραίος άντρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, αυτό ήθελα κι εγώ να το πω, αλλά κάντε πως δεν το είδατε... σσσσς...
ΔιαγραφήΘα το ρίξω ΚΑΙ ΕΓΩ το επίπεδο και θα το πω και εγώ!
ΔιαγραφήΚαι πολύ ωραίος άντρας!!!
Φιλούθκια γλυκές μου! :)))
Τα αφιερώματά σου είναι πάντα τέλεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον Τσε τι να πω ότι και να πω λίγο θα 'ναι.
Φιλιά πετροκόριτσο και εμπρός πάμε!!!!
Ευχαριστώ Ελενάκι μου!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά και πολλά φιλιά!
Για τον Τσε μίλησε η Ιστορία!
Δυστυχως,ομως,οπως ελεγε ο Σεφερης,"οι ηρωες προχωρουν στα σκοτεινα" οι θυσιες κι οι αγωνες ολων αυτων των "αμυαλων που πεσαν στη φωτια για να εχει καπου το ονειρο να κουρνιαζει"μπαινουν στο περιθωριο η γινονται βορα στις ορεξεις των καθε λογης λαμογιων.Οπως και ναναι ο ΤΣΕ ειναι ΑΙΩΝΙΑ ΩΡΑΙΟΣ,οπως και η επανασταση!!ΦΙΛΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΒΑΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή φίλη, οι θυσιες κι οι αγωνες ολων αυτων των "άμυαλων που πεσαν στη φωτιά για να έχει κάπου το όνειρο να κουρνιαζει", δεν ήταν μάταια. Γιατί διαφύλαξαν το όνειρο και το κράτησαν ζωντανό. Και τα ζωντανά όνειρα, θα "λάβουνε εκδίκηση" όσο κι αν, πριν, "στενάξουν οι νέοι και το αίμα τους αναίτια γεράσει".
ΔιαγραφήΑς βρίσκαμε κι εμείς τον τρόπο να συδαυλίσουμε τη φωτιά της νιότης μέσα μας. Αυτής της νιότης που, σε άλλες εποχές, "στις μπόρες μέσα, της βροντής αντιμίλησε".
Φοβάμαι μόνο, την ώρα που θα σταματήσουμε να ονειρευόμαστε.
Σας φιλώ όλους.
Άννα Πάρος
ΒΑΣΩ και Άννα,
Διαγραφήέχω παρατηρήσει πως έχετε έναν κοινό λυρισμό!
Μήπως να φτιάχνατε και τα δικά σας blogs να απλώνατε τα λόγια σας;
Για σκεφτείτε το καλύτερα!
Σας φιλώ γλυκά!!!
Καλό Σαββατοκύριακο!
:)))
Κάθε φορά που πάω να κλείσω τον υπολογιστή μου πέφτω σε ανάρτηση δική σου που με τραβάει σα μαγνήτης (να το προσέξεις αυτό :-p)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια πραγματικά... Ηξερα την "ποιητική" και ρομαντική αυτή πλευρά του ανθρώπου γιατί είχα διαβάσει ένα βιβλίο γι'αυτόν.
Δεν υπάρχουμε σήμερα ηγέτες επαναστάσεων... μόνο ηγέτες εδράνων δυστυχώς.
Σε ευχαριστούμε! :)
Κάθε πότε κλείνεις τον υπολογιστή; ;)
ΔιαγραφήΧαχα! Σε ευχαριστώ πολύ Λιακάδα μου!
Και είναι πολύ σοφό το σχόλιο σου: "ηγέτες εδράνων"!
Πόσο αληθινό!
Καλό σου Σαββατοκύριακο!
:)))
Αυτά γίνονταν στη μακρινή Δύση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ στα Ανατολάς διαθέτουμε μόνο κάτι μύγες με το όνομα του μακαρίτη, που μας βοηθούν πολύ στις μεγάαααλες μας ξάπλες.
Τσε-τσε-τσε!
ΔιαγραφήΔεν υπάρχεις λέμε!!!
Βρε κοριτσάκι σήμερα πάλι ζωγράφισες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερό αφιέρωμα...
φοβερός τύπος...
όλα ταιριαστά για εκείνον.
Φιλιά πολλά.
Φοβερός ο τύπος!
ΔιαγραφήΕμπνέει, τι να λέμε!!
Σε φιλώ! :)))
Τυχερά τα έθνη που έχουν τέτοια σύμβολα στην ιστορία τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμείς είχαμε κάποια σύμβολα, αλλά τα ποδοπατήσαμε
Διαγραφήμε την "μπότα" της απερισκεψίας μας....
Δεν πρόλαβα να φύγω από την χώρα και μου τα κάνατε λίμπα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι θα τρέχω να μαζέψω τα ασυμάζευτα!
Joan να επιστρέψω η να μείνω στην ξενιτια;
Καλά βρε κοπελιά!
ΔιαγραφήΆλλαξες και χώρα;;;;;;
Άλλαξες ΚΑΙ φατσούλα;;;
Πολύ...καμουφλαρισμένη μου έρχεσαι!
Για λέγε, για λέγε: που γυρνάς εσύ;;;