Ποιος ήταν ο Γιάννης ο φονιάς;...

          

Πιο πολύ από όλα με καταρρακώνει που όλοι οι σπουδαίοι υπήρξαν στις προηγούμενες γενιές κι εποχές κι έτσι εμείς πορευόμαστε είτε μνημονεύοντας τους, είτε λησμονώντας τους, αλλά ποτέ όμως πλησιάζοντας τους έστω και στο μικρό τους δαχτυλάκι.. Τέρατα. Ιερά Τέρατα μας έκαναν την τιμή και πάτησαν το ποδάρι τους στον ρηχό μας κόσμο. Πάντα ενοχικά συζητώ με τον εαυτό μου, τι δου-λειά έχω εγώ το τίποτα και μιλώ για έναν Χατζι-
δάκι, για έναν Γκάτσο. Διαβάζω πως ο ίδιος ο Χατζιδάκις είχε πει πως ο Γκάτσος ήταν ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή του, μετά τη μητέρα του. Σε έναν Γκάτσο λοιπόν έχω κι εγώ τόσα χρόνια που υποκλίνομαι για τα δεκάδες δημιουργήματα του, σήμερα όμως θα υποκλιθώ σε ένα και μόνο. 

Τι είναι "Ο Γιάννης Ο Φονιάς"; Ένα Ποίημα; Πραγματική Ιστορία; Μελοποιημένη Ποίηση; Το αντάμωμα 2 Ογκόλιθων; Όταν ένας Χατζιδάκις αντάμωσε έναν Γκάτσο; Είναι μια ολό-
κληρη ιστορία αυτοί οι στίχοι, που κάποιοι είπαν πως πρόκειται για μια αληθινή ιστορία κι ύστερα προστέθηκαν κι άλλοι, που ήξεραν λέει το Γιάννη το φονιά, αλλά κανείς τους δεν μπόρεσε να τεκμηριώσει ποτέ τίποτα στον απόλυτο βαθμό. Ο Μητσιάς είχε πει πως όταν του είπε ο Μάνος Χατζιδάκις να ερμηνεύσει αυτό το τραγούδι, ο Μητσιάς χάρηκε που θα έλεγε ένα βαρύ χασάπικο κι είπε ο Χατζιδάκις: "Δεν κατάλαβες! Συνωμοτικά θα το πεις!" 

Κάθε φορά που ακούω το "Γιάννη το φονιά" είναι σα να έχω διαβάσει -τοποθετημένο ίσως χρονικά στη μεταπολεμική εποχή- ένα βιβλίο ολόκληρο κι όλα αυτά γιατί δεν είναι απλά ένα ποίημα, είναι Κινηματογραφική Ταινία, που την "παρακολουθώ" και νιώθω τόσο πολύ μέσα της, σα να στέκομαι εκεί, δίπλα στο Φροσί και θέλω τόσο, μα τόσο πολύ να το παρη-
γορήσω... Ξέρω την καταγωγή του Γιάννη, που μια φορά κι έναν καιρό, είχε όνειρα να φτιάξει τη ζωή του με μια κοπέλα σαν το Φροσί, αλλά η κακιά η ώρα όπλισε το χέρι του Γιάννη, κάνοντας τον φονιά, απ΄τη μια στιγμή στην άλλη. Κι όταν φτάνει η ώρα κι απο-
φυλακίζεται πάει στο σπίτι της κοπέλας -πόση δύναμη είχε μέσα του αλήθεια!- κι ενώ η οικογένεια νιώθει αμήχανα, ωστόσο δε χάνει την ευγένεια της και κερνά τον επισκέπτη γλυκό και ποτό μέντα, αλλά το Φροσί με το γαλανό το βλέμμα καταρρέει όταν βλέπει εκείνον που αγάπησε και θα μπορούσε να του τα συγχωρήσει όλα -αλλά η εποχή δεν σήκωνε αστεία- γιατί ο Γιάννης, ότι κι αν συνέβη, ώσπου να πεθάνει θα είναι φονιάς -κι 
ας πλήρωσε. Κι έτσι κάθεται μαζί τους στη σάλα, που άνοιγε μόνο όταν η οικογένεια είχε επισκέψεις και κλαίει βουβά για την οικογένεια που δεν θα κάνει ποτέ με το Φροσί και τα χαμένα τους όνειρα. Σα να 'μαι εκεί μαζί τους μέσα σ' αυτή τη σάλα και ακούω τις ανάσες τους. Κι είναι αυτό μοναχά ένα τραγούδι; Μια ζωή ολόκληρη είναι. Η ζωή του Γιάννη που δε θα τη ζήσει ποτέ πια...

Ο Γιάννης ο φονιάς

παιδί μιας πατρινιάς κι ενός μεσσολογγίτη

προχτές την Κυριακή

μετά τη φυλακή επέρασ' απ' το σπίτι 

Του βγάλαμε γλυκό, του βγάλαμε και μέντα

μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα

Μονάχα το Φροσί 

με δάκρυ θαλασσί στα μάτια τα μεγάλα

του φίλησε βουβά τα χέρια τ' ακριβά

και βγήκε από τη σάλα

Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν' αντέξει

κι ούτε ένας συγγενής να πει δε βρήκε λέξη

Κι ο Γιάννης ο φονιάς 

στην άκρη της γωνιάς με του καημού τ' αγκάθι

θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ' όνειρο που εχάθη....

 https://www.youtube.com/watch?v=3AxA1FLv7FY

Γκάτσος - Χατζιδάκις - Μητσιάς

      Foto: Google

❤¸¸.•*¨*•♫ ............................ο πιο πιστός φίλος του σκύλου.............................❤¸¸.•*¨*•♫