"Εκείνο το βράδυ βαδίζοντας μέσα στην έρημο ο Ωρελιέν διαισθάνθηκε αυτό που έρχεται μοναχά τη στιγμή του θανάτου: Ότι η ζωή μας κρέμεται από μια κλωστή. Μια χρυσή κλωστή πλεγμένη από τις μέρες που συνειδητοποιείς πως η ανάγκη να σβήσεις τη δίψα σου θα είναι πάντοτε δυνατότερη από την ευχαρίστηση που νιώθεις όταν πίνεις. Πως η ανάγκη να κρατηθείς στη ζωή θα είναι πάντοτε ομορφότερη από την ευχαρίστηση της ίδιας της ζωής".. "Ο Μελισσοκόμος" ~ Μαξάνς Φερμίν ~ Ωκεανίδα
✿* ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨✿.｡.:* *.:✿*.:｡✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’･✿.｡.:✿*¨✿
Η αμμουδιά των διακοπών φάνταζε ιδανική τόσο, όσο δείχνουν οι έρωτες πριν κοπάσουν.
Το ζευγάρι καθόταν στις ψάθινες ομπρέλες και κοιτούσε τον ωκεανό. "Ωκεανέ μου" τον αποκαλούσε κι εκείνη κοιτώντας τον στα μάτια από την πρώτη στιγμή. Ήταν ο Έρωτας.
Η Γυναίκα μπήκε να κολυμπήσει σε βαθιά άγνωστα νερά. Ο Άντρας ούτε καν γύρισε το βλέμμα του. Είχε περάσει προ πολλού ο παφλασμός της καρδιάς του. Τα νερά ήταν ζεστά και την οδηγούσαν γλυκά και ύπουλα προς τα μέσα. Ούτε που κατάλαβε πότε άρχισε να χάνει τον έλεγχο, αφού γνώριζε κολύμπι από τόσο δα μικρό παιδάκι. Εξάλλου φαινομενικά δεν είχε σηκώσει κύμα, εσωτερικά όμως τα νερά είχαν αλλάξει και την στριφογύριζαν ανεξέλεγκτα. Πρώτα άρχισε να νιώθει το αλμυρό νερό στο στόμα της κι ύστερα στο λαιμό, γρήγορα γέμισαν και τα ρουθούνια κι έπειτα τα μάτια πλημμύρισαν από παλιρροιακό κύμα.
Η ανάσα έβγαινε βραχνή κι η φωνή δεν έβγαινε καθόλου. Τόσος κόσμος γύρω και κανείς δεν αντιλαμβανόταν το παραμικρό. Σε λίγο δεν θα μπορούσε να αναπνέει καν κι εκείνα τα γνωστά δευτερόλεπτα, που περνάνε οι στιγμές από μπροστά και σε αποχαιρετούν, εκείνη σκέφτηκε την ειρωνεία της τύχης. Πνιγόταν λίγα μέτρα μακριά από τον ναυαγισμένο της έρωτα κι εκείνος κάπνιζε αμέριμνα. Κατάπινε νερό κι έκλεινε η φωνή της, αλλά, η ανάγκη να κρατηθεί στη ζωή ήταν ομορφότερη από την ευχαρίστηση της ίδιας της ζωής δίπλα του...
Το κύμα την ξέβρασε αποκαμωμένη λίγο πιο πέρα από τις ψάθινες ομπρέλες.
Η άμμος είχε κυριεύσει το σώμα της. Το είχε εμποτίσει. Δεν υπήρχε ούτε μια ικμάδα από το σώμα της που να μην είχε κυριευτεί από την άμμο. Έμεινε περίπου μια ώρα εκεί έξω στην αμμουδιά. Δεν την αναζήτησε κανείς. Ο θάνατος είχε περάσει ξυστά από δίπλα της, αλλά, δεν είχε παράπονο... Τα κατακόκκινα νύχια της παρά τρίχα και θα την οδηγούσαν αρκετά.....κοκέτα στον παρ' ολίγο υγρό τάφο της! Πήγε προς το μέρος του όταν πια η ανάσα της είχε αρχίσει να μοιάζει φυσιολογική. Άνοιξε το πακέτο της κι άναψε τσιγάρο. Οι διακοπές ήταν στη θέση τους. Εκείνος ανυποψίαστος. Δεν έμαθε ποτέ το συμβάν. Δεν υπήρχε λόγος. Ο "Ωκεανός" είχε προ πολλού στερέψει....
Αυτοβιογραφικό είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι εξηγείται η απέχθεια στην άμμο που λέγαμε προχθές.
Ο Ωκεανός υπάρχει ακόμα; Ή ανοίχτηκε στα βαθιά νερά να τους κάνει τρύπες;
Πολλές καλημέρες!
Καλημέρα -ένα 24ωρο μετά- Ακυβέρνητε τύπε
Διαγραφήκαι καλά να περάσεις στους....ωκεανούς της Κυλλήνης!
Φιλιά! :)))
Εκείνος και ο Ωκεανός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εκείνος ήταν τόσο βαθύς και απρόβλεπτος σαν τον Ωκεανό
γενικά δεν θα έπρεπε να επιχειρεί κολύμπι μέσα του.
Τα κύματά του δεν φαίνονται αλλά έχουν τη δύναμη να σε μπλέξουν σε καταστάσεις
σαν αυτές που περιγράφεις.
Αλλά ποιος ξέρει ποτέ που κολυμπάει!!!!
Αυτό ξαναπές το! Ποιος ξέρει ποτέ που κολυμπάει;
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά γλυκό Φλωρούκο! :)))
Δική σου εμπειρία πετροκόριτσο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραγική να την πω, λυτρωτική, ξαναγεννιέσαι από την αρχή;
Συνειδητοποίησε ο Χάρος ότι θα του βγάλεις την πίστη με το πείσμα σου και σε άφησε τελευταία στιγμή;
Δεν ξέρω μπορεί και όλα!
Ο κος με την τσιγαρούμπα για πολύ ξύλο λέμε.
Την έχασες χρυσέ μου καλά να πάθεις!
Αχ βρε πετροκόριτσο!
Εσύ παιδί μου, πάντα θα πετάξεις μια ατάκα και θα με απογειώσεις!
Διαγραφή"Ο κος με την τσιγαρούμπα για πολύ ξύλο λέμε"!!!
Αχαχαχα! Είσαι απίστευτη! Σε φιλώ! :)))
"Μερικες γυναικες ειναι θυσαυρος
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πρεπει να τις θαβεις"
Μονο που ο κυριουλης δεν προνοησε
να εχει ετοιμη τη γουβα.
Ολα θα του ηταν πιο ευκολα.
Καλημερολουλουδο.
Αν μου επέτρεπαν τα φιλαράκια μου να δώσω -για σήμερα-
Διαγραφήτο βραβείο του πιο.....ατακαδόρικου σχολίου,
θα σου το έδινα ευχαρίστως αγριομελένιο μου!
"Μερικες γυναικες ειναι θυσαυρος
και πρεπει να τις θαβεις"
Καλημερολούλουδο επίσης, αλλά στο....επόμενο 24ωρο πια!!!
Αυτή η χρυσή κλωστή που μας δένει με τη ζωή, δεν κόβεται παρά μόνον όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου για τον κάθε ένα μας, το βίωμα συγκλονιστικό , ένα σκληρό "μάθημα" αυτογνωσίας για την πολύτιμη ύπαρξη που χαραμιζεται σε μία τελειωμένη σχέση .....
ΑπάντησηΔιαγραφήμία συγκλονιστική αποκάλυψη της δύναμης του αισθήματος της αυτοσυντήρησης και των ευκαιριών για νέα ξεκινήματα......
Το ψυχογράφημα σου είναι απόλυτα ακριβές ως συνήθως άλλωστε...
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά γλυκιά μου Κλαυδία! :)))
Στη δινη του ερωτα και του θανατου, ..επιζησασα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυτρωτικη εμπειρια!!
Επιζήσασα!
ΔιαγραφήΚαι ατυχήσασα!
"Ατυχήσασα με αυτοκίνητο πρώτη φορά βλέπω!"!!!
Κωνσταντάρας/Ο στρίγκλος που έγινε αρνάκι!
Σε φιλώ! :)))
Ο Ωκεανός μόνο αυτό δεν ήταν , παρά ενα ανθρωπάκι ρηχό και ξέβαφο . Ετσι είναι οι Ωκεανοί!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΨυχή άντρα με βάθος ωκεανού ,αγκαλιάζει το πλάσμα του . Μεγάλη η δύναμη της ψυχής ,να καταφέρεις να βγείς αλώβητος από το απύθμενο βάθος . Η ζωή μας χαρίστηκε , για κανέναν δεν την βάζουμε σε κίνδυνο .
Το κείμενο σου βαθιά ανθρώπινο και η φωτο με πολλαπλά μηνύματα .
Φιλιά σταυρωτά
"Όλο ήθελες να παίρνεις
Διαγραφήκαι ποτέ δεν έδινες.
Ανθρωπάκι ήσουν πάντα
κι ανθρωπάκι έμεινες"
Ο Ζαμπέτας της παλιάς χρυσής εποχής με τη Ροδά στα καλύτερα της!
Προφανώς εννοείς τη δεύτερη φωτό έτσι;
Φιλάκια πολλά γλυκιά μου! :)))
Ο Ωκεανός εξελίχθηκε σε ασάλευτη βαλτωμένη λίμνη που ούτε τα βότσαλα δεν μπορούν να την ταράξουν. Η μεταμόρφωσή του, ανεπαίσθητη και ακούσια ίσως, σε βούλιαξε. Κι όταν κατάφερες να βγεις στην επιφάνεια, κατάλαβες πως στην ουσία είσαι μόνη εσύ με τον εαυτό σου. Δεν πνίγηκες κι αυτό είναι καλό. Δε μίλησες κι αυτό είναι κακό. Αλλά από την άλλη, πως να μιλήσεις με τη γλώσσα της θάλασσας στην έρημο; Στερεύουν οι Ωκεανοί, μικραίνει ο ορίζοντας κι ο καπνός του τσιγάρου καμουφλάρει τη σιωπή. Φύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=Vh0BuQEsrcg
Σοφία
ΥΓ. Καλό τριήμερο σε όλους! Και μακριά από τους "Ωκεανούς"!
Σοφία, κάνε blog.......ΤΩΡΑ!!!
ΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά! :)))
Εκείνος δεν πήρε είδηση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γάιδαρος θεέ μου!!!
Καλά να περάσουν όσοι φύγουν τριήμερο!
Καλύτερα να μη σκέφτονται το κείμενο σου και φοβηθούν τη θάλασσα! χεχεχε
Φιλάκια πολλά:))
Μπρατσάκια απαραίτητα....!
ΔιαγραφήΣε φιλώ και καλά να περάσεις! :)))
Σχέση - ναυάγιο ε;
ΑπάντησηΔιαγραφή(αν είναι δικό σου, ευχαριστώ που μου άνοιξες άλλο ένα δωμάτιο του σπιτιού σου... υπέροχο!)
Το κείμενο ναι, είναι δικό μου μάνα μου!
ΔιαγραφήΈχω γράψει και καλύτερα! Χιχιχιχι! ;)
Σε φιλώ γλυκά "Κανελλάκη" μουουου! :)))
Πλάκα κάνεις; Νόμιζα ότι αναφερόσουν στο βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είναι πνευματική ιδιοκτησία δική σου χαίρομαι που έχω γνωρίζει λίγο από αυτό το πνεύμα!
Φιλιά πολλά ξανθομαλλούσα μου και περιμένω με αγωνία την απάντηση-θέση σου!
Για να κάνω και υπόκλιση!
Εσύ έχεις μια ευκαιρία ακόμα να το σώσεις:
Διαγραφήβάψου ξανθιά μάνα μου, όπως κάναμε κι εγώ με την Χριστίνα
κι έχουμε το (ξανθό) κεφάλι μας ήσυχο!
Μα, αν ήταν πνευματική ιδιοκτησία άλλου
και λέει κιόλας πως απαγορεύεται η αντιγραφή και η αναδημοσίευση,
εγώ θα το αναδημοσίευα;;;........!
Τρελοκομείο, καλό μπάνιο και τα λέμε το βράδυ μάνα μου!
Σε φιλώ! :)))
Ήρθα αλλά χωρίς κέφια , παρά το πρώτο μου μπάνιο το οποίο μου βγήκε πριν λίγο ξινό!
ΔιαγραφήΧαζέα έχουμε πει! Δεν είναι τυχαίο.
Ναι αλλά χρωστάω μια υπόκλιση.
Χαίρομαι καρδιά μου που σε γνώρισα κι εύχομαι κι από κοντά σύντομα!
Σε φιλώ!
Αλήθεια το βιβλίο το έλαβες;
Ξινό το μπάνιο;;;
Διαγραφή"Ωκεανός" να μην ευθύνεται μόνο κι όλα τα άλλα περνάνε...
Εσύ το έγραψες; Είναι απίστευτο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ γλυκέ μου, ναι, εγώ το έγραψα.
ΔιαγραφήΣε φιλώ! Πάω πιο κάτω να φιλήσω και το Pink μας!
:)))
Είναι κρίμα να χρεώνουμε στον Φερμίν ένα δικό σου κείμενο ,αλλά έτσι όπως διαχειρίστηκες την ανάρτηση το χρέωσα στον Φερμίν(είμαι και ξανθιά, καταλαβαίνεις).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς είναι καλά οι προλαλήσαντες που με ξεστραβώσανε.
Λοιπόν Joan έπαθα την πλάκα μάνα μου!
Εσύ δεν έγραψες,εσύ ζωγράφισες.
Φανταστικό,τι άλλο να πω!
Έχεις πολύ ταλέντο κοριτσάρα μου!
Γράφε!
Γράφε λέμε!
Και βέβαια είναι κρίμα να χρεώνουμε στον Φερμίν ένα δικό μου κείμενο!
ΔιαγραφήΦαντάζεσαι πως θα ένιωθε ο Φερμίν αν χρέωνα εγώ σε εμένα ένα δικό του κείμενο;;;
Σου έχω πληρωμένη απάντηση στο σχόλιο της Αριστέας,
"μην ανησυχείς, θα σε σώσω, είμαι ο πρόεδρος κι έχω δυο ψήφους!"
Αυλωνίτης/Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός"!
Σε φιλώ γλυκά κι ελπίζω να περνάς καλά,
αν και η Άνδρος ακόμα και την καλή εποχή έχει αέρηδες,
τώρα τι να υποθέσω ότι γίνεται εκεί πέρα;;;
Δέσε κάπου το γατί, μην στο παρασύρει ο άνεμος!
Αχαχαχαχα!!! Φιλούμπες και τουλούμπες! :)))
Εκτός του ότι σαν γεγονός είναι πέρα για πέρα αληθινό (νομίζω πως κάθε σκηνή που διάβασα, την έχω ζήσει στο απόλυτο), είναι και φοβερό σαν κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαλεντάρα μου εσύ! Πού κρυβόσουν τόσο καιρό;
Είσαι καταπληκτική!!!
Τα συγχαρητήριά μου!!! :)))
Δηλαδή, εσείς βαλθήκατε να με τρελάνετε όλοι, έτσι;
ΔιαγραφήΤόσα πράματα γράφω κάθε μέρα κι αυτό -το σημερινό-
σας έκανε τόσο πολύ εντύπωση;
Τσάμπα ξεστραβώνομαι καθημερινώς;;; Ε;;;
Χαχαχαχα! Σε φιλώ κι εσένα γλυκό μου Pink!
Καλά να περάσετε -που καλά θα περνάτε- είμαι σίγουρη!
:)))
Τι κριμα να ξοδευει στιγμες με καποιον που την εχει ξεγραψει προ πολλου... νομιζω πως αυτα τα βλεπουμε αλλα προτιμαμε να εθελοτυφλουμε καποτε.. για να ζουμε το παραμυθι οπως το εχουμε στο μυαλο μας..
ΑπάντησηΔιαγραφήαν και θλιβερο, ομως υπεροχο!
Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκό μου!
ΔιαγραφήΣε φιλώ και να είσαι καλά!
Γράφε και κάτι που και που ντε, εχάθης! :)))
Υπάρχουν οι "Ωκεανοί" και οι "Μελισσοκόμοι" τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πρώτοι σε πνίγουν, οι δεύτεροι σε τρυγούν...η επιλογή δική μας..
Καλημέρα..ξέρεις εσύ
Είναι;;;......
ΔιαγραφήΑνάθεμα με κι αν ξέρω......