Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ...

                                                                        "o pio pistos filos tou skylou"

Πόσο θα ήθελα να σου πω ένα ολόκληρο παραμύθι σήμερα και να σε κοιτώ όσο τρως το φαί σου! Την τελευταία φορά που το έκανα, εσύ ήσουν ένα τόσο δα μικρό μωράκι, το θυμάσαι; Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν είχες καθόλου όρεξη κι εγώ μια μέρα το πήρα προσωπικά κι είπα να κάτσω εκεί μαζί σου και να βρω όλους τους τρόπους μέχρι να σε καταφέρω να φας!

Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι για παράδειγμα στις τέσσερις το απόγευμα, από τις τρεις θ' αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ' ανησυχώ. Θα ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της...

Σε τάιζα! Κι άρχισα να σου λέω μια ιστορία ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι δηλαδή και ξεκίνησα με μια ντομάτα! Το θυμάμαι αυτό πάρα πολύ καλά! Κι είπα μετά να προσθέσω στο παραμύθι μου κι άλλα ζαρζαβατικά κι εκείνα όλα μαζί έστησαν έναν διάλογο, σκέτη τρέλα! Θα πέρασε και μια ώρα σχεδόν κι εγώ έλεγα, έλεγα, χείμαρρος είχα γίνει...

-Πήγαινε να δεις τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό. Ο μικρός πρίγκηπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα. -Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ' άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο. 

Και τι δε θα ΄δινα στον κόσμο για να είχα γράψει σ' ένα χαρτί αυτό το παραμύθι... Όχι από ματαιοδοξία (αλλά από ματαιοδοξία! χαχα!) αλλά μόνο και μόνο επειδή σε κατάφερα τελικά εκείνη την ημέρα κι έφαγες όλο το φαγητό σου...! Πιο πολύ όμως θα θελα να γυρνούσα και πάλι σ' εκείνη τη στιγμή, έτσι, για να ξαναδώ εκείνο το λατρεμένο σου μωρουδίστικο βλέμμα να με κοιτάζει εκστασιασμένο και να περιμένει το παρακάτω με απίστευτη αγωνία...

-Να το μυστικό μου, είπε η αλεπού. Είναι πολύ απλό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν. -Την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας για να το θυμάται. -Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλο σου που το κάνει τόσο σημαντικό. -Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλο μου...είπε ο μικρός πρίγκηπας για να το θυμάται. -Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ότι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο σου.... -Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλο μου, ξανάπε ο μικρός πρίγκηπας για να το θυμάται....

Κι έτσι σήμερα που γιορτάζεις ανθισμένο τριαντάφυλλο μου σου είπα άλλο ένα παραμύθι. 

Ξέρω πως είναι το αγαπημένο σου! Κι είναι γραμμένο στα κιτάπια της καρδιάς σου! Κι όπου κι αν είσαι, νύχτα μέρα, είσαι πάντα το τριαντάφυλλο μου κι είμαι υπεύθυνη γι΄ αυτό! Πίστεψε με, μιλώ μόνο με την καρδιά μου γιατί μόνο μ' αυτή βλέπω καλά! Σ' αγαπώ ανηψούδι(α) μου! 

"o pio pistos filos tou skylou" Foto & Foto

_______________________________